Γιατι?

Γιατι?

Γιατι μια γυναίκα που δέχεται ενδοοικογενειακή βία σε ολα τα επίπεδα παραμένει? Γιατι θεωρεί οτι ξεφτιλίζεται αν το καταγγείλει? Γιατι αυτή η ομερτά? Γιατι σπαταλά τη ζωή της άδικα?

...

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από aladdin30

Γιατι?

Γιατι μια γυναίκα που δέχεται ενδοοικογενειακή βία σε ολα τα επίπεδα παραμένει? Γιατι θεωρεί οτι ξεφτιλίζεται αν το καταγγείλει? Γιατι αυτή η ομερτά? Γιατι σπαταλά τη ζωή της άδικα?

 

...γιατι ετσι την εμαθαν βρε κουτο κι εσυ!!!...σσσ!!!
 
   ...μη...ταραζεις τα..νερα..δεν κανει!!!
  
...ΥΓ...εισαι τυχερος που γεννηθηκες αγορι σε μια...Ελληνικη οικογενεια...!...
 
  
   ...ξυπνησαν βρε...μην ανησυχεις...!!!..

...χμμμ...

Γιατι ε>?

Πολλοι μπορει να ειναι οι (πιθανοι) λογοι που αιτιολογουν την παθητικη της σταση...οπως...

• Βιωσε το ιδιο μοντελο στη δικη της οικογενεια προελευσης...(σσ.ο μπαμπας της βιαιοπραγουσε επανω στη μανα της, η μανα το δεχοταν ή δε μπορουσε να ξεφγυγει..οποτε το παιδι το θεωρει αυτο οικειο(οχι απαραιτητα σωστο, μαλλον αντιλαμβανεται το αρρωστο κ κατσσροφικον της ολης καταστασης, απλα ειναι τετοια η ταυτιση που δε μπορει να ξεφυηει κιολας απο αυτο!ενταξει μιλαμε για ψυχη,δεν ειναι κατι απτο, ποσο ελεγχο να εχει κανεις επανω της,οταν οι μηχανισμοι αυτοι λειτουργουν ασυνειδητα κ "υπογεια" συνηθως?) και ασυνειδητα μπλεκει με τετοιους τυπους (like his father) γιατι ετσι ερχεται αντιμετωπη με τους δαιμονες της σε μια αποπειρα να ξαναζησει εκεινη την παιδικη σκηνη, μηπως κ μπορεσει να θεραπευσει το τραυμα...
•  Η ιδια σαν χαρακτηρας(οποιοι/α κι αν ειναι αυτοι/α (τα βιωματα,οι εμπειριες κτλ) που της τον διαμορφωσαν ετσι) ειναι αδυναμη...ουσιαστικα ολοι οι ανθρωποι εχουμε μεσα μας αποθεματα δυναμης...απλα μια τετοια γυναικα σαν αυτη που περιγραφεις η οπι ανεχεται ολα αυτα,δεν γνωριζει ποσο ψυχικο σθενος διαθετει, κ το μαθαινει συνηθως μονο οταν το πραμα φτασει στο απροχωρητο και αναγκαστει-για να μη χασει κ τη ζωη της-να αντιδρασει στην κακομεταχειριση...αν και αμφιβολο ειναι αν και τοτε ακομα θα κανει κατι για να σωσει!!
• Εκεινο που εγω παρατηρω ειναι οτι...η ανοχη ενος τομου σε τεοιες παθογονες κ τοξικες καταστασεις/δρασεις/συμπεριφορες ειναι σε αμεση συναρτηση με το επιπεδο της αυτοεκτιμησης που διαθετει ...το οποιο ειναι πολυ χαμηλο,σχεδον σε ολες τιςπεριπτωσεις αυτου του τυπου.Τα ατομα αυτα-οσο κι αν σε καποιους μπορει να φαινονται δυναμικα-(αυτο ειναι καμουφλαζ-αδιορατος μηχανισμος αμυνας)!! δεν πιστευουν οτι αξιζουν καλυτερη μεταχειριση, δεν πιστευουν οτι αξιζουν την αγαπη...κι αυτο Αλλαντιν σχεδον παντα ειναι αποτελεσμα της στασης του πατερα...ο οποιος πατερας (που ειναι ο υπευθυνος να χτισει ενα υγιες εγω στο παιδι) ηταν απων(φυσικα ή μεταφορικα) κ αδιαφορος στην καλυτερη, εως επικριτικος στη χειροτερη περιπτωση.

Ελπιζω να σου εδωσα καποιες λογικες απαντησεις κ να καλυψα ως ενα βαθμο τις αποριες σου...

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από aladdin30

Γιατι μια γυναίκα που δέχεται ενδοοικογενειακή βία σε ολα τα επίπεδα παραμένει? Γιατι θεωρεί οτι ξεφτιλίζεται αν το καταγγείλει? Γιατι αυτή η ομερτά? Γιατι σπαταλά τη ζωή της άδικα?

 

Σαφως

και ασφαλώς
και πρεπει
να  ανοιγεται το θεμα
αλλα μπορούμε
να το δούμε
οσο κατα το δυνατον
πληρέστερα?


http://www.athensmagazine.gr/photos/articles/e5d3eeccdd2db52188781adc3e9333fc.jpg

H γυναίκα με τo λευκό μαντίλι

Με τα μάτια όλων των λυπημένων ανδρών στη γειτονιά,

που ζει η γυναίκα με το λευκό μαντίλι,

σε ρωτάω - γιατί την ομορφιά της, Θεέ μου, την λευκή...

έδωσες στον άνθρωπο με τη μικρή μαύρη ψυχή ;

Πώς έτσι λευκό πουλί και κοράκι μαζί να συνδέεις?

Δεν τον ρώτησες - την ομορφιά της θα δει;

Όταν η γυναίκα με το λευκό μαντίλι περνά

ο Δεκέμβριος γύρω μου, μυρίζει ανθισμένα μήλα!

Και αυτός, δίπλα στην τρυφερή ανθοφορία της,

σκυθρωπός περπατά,με μάτια τυφλά  - στο ''κόσμο'' του

ζεσταίνει τα ψιλά στην τσέπη του - μαύρος διάβολος!

...αντί να ζεσταθεί το χέρι της, το λευκό - εκεί!...

Μήπως είναι τυφλός, Κύριε, ή έχει στα μάτια του αγκάθια;

Μόνο μία φορά ας είχε σταματήσει και ας είχε δει

πως εκείνη... σαν να περπατά σε λευκούς αέρινους λόφους,

όταν περπατά έξω στο κόσμο με τη ''λευκή της ψυχή''!

...

Δεν επιθυμώ τη γυναίκα του γείτονα - έτσι αρμόζει:

Ας είναι αυτός  ιδιοκτήτης  πια - του γάμου,

εγώ - ένας εργάτης ... της αγάπης ''των φτωχών''...

Αλλά όταν η γυναίκα με το λευκό μαντίλι περνά

πάρε τα μάτια μου, Κύριε, και δώσ'τα σ' αυτόν!

Υ.Γ:  Πολύ αγαπημένος μου Βούλγαρος ποιητής - Ιβάιλο Μπαλαμπάνοφ

Και να απαντήσω στις ερωτήσεις σου πιο πάνω -

Γιατί οι γυναίκες έχουμε μία Μαρία μέσα μας.


Χρόνια πολλά!

Θα το άλλαζα και θα το έλεγα: Γιατί ένας άνθρωπος παραμένει κάτω από καθεστώς βίας;
Και η βία έχει πολλά πρόσωπα. Εξελιχθήκαμε ως είδος, και μαζί "εξελίξαμε" και της μορφές της.

Σήμερα πια δε νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε "οι γυναίκες έτσι, οι γυναίκες αλλιώς". Μου ακούγεται υποτιμητικό/ρατσιστικό.

Βία είναι η ζήλια, βία είναι η χειριστική συμπεριφορά, βία είναι το μη ολοκληρωτικό δόσιμο,
όπως και βία είναι το "απόψε δε γουστάρω". Βία είναι να μη σε πιστεύει, προσβολή!
Μα βία είναι και οι λόγοι που δεν σε πιστεύει!
Βία είναι τα πάντα όταν δεν 'ρέουν' φυσιολογικά.

Οπου υπάρχει 'αντίσταση' στο ευ ζην, είναι βία.

Βία και βίος=ζωή: Κοινή ρίζα. Τυχαίο;

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Mileni

 

 

 

Γιατί οι γυναίκες έχουμε μία Μαρία μέσα μας.


Χρόνια πολλά!

 

Dεν έχουνε καμια μαρία  οι γυναίκες...

τους την φυτέψαν...

τεχνηέντως,

 για να μην μπορέσουν δούνε ποτέ αυτήν που στην πραγματικότητα είναι μέσα τους,

για να υπηρετούν αγόγγυστα,

 θρησκείες 

 πατρικές εξουσίες

βολικά κατεστημένα

Δεν ξέρω ρε μιλένι, αλλά τις ολίγον μεταφυσικές ποιητικές διαπιστώσεις, δεν τις έχω σε πολύ εκτίμηση...

καλύτερα θάταν νάκανε καμιά καταγγελία ο ποιητής...έστω κ ποιητική...αλλά δεν

πώς δλδ λέμε "θεέ μου, μακάρι όλα τα παιδιά της γης νάχουν στέγη τροφή κ αγάπη"

όταν ξέρουμε οτι οι "άμαχοι" είναι οι πρώτοι που καταναλώνονται όταν ξεκινάει η όποια κρίση

Ρε αλαντινε, δε μας λες, αυτή η γυναίκα που βλέπεις σε ποιό κόσμο ζει; Πρώτο, δεύτερο, τριτο;

Είναι νέα;

έχει παιδιά;

μικρά; μεγάλα;

είναι όμορφη;

έχει πάει σχολείο; 

οι γονεις της ποιοί είναι;

Κ θα ξέρεις γιατί

Το πιο βίαιο ξες ποιο είναι..

το πήδημα μετά.. να τα ξαναβρούνε..

Υπαρχουνε και χειρουργοι

που γινονται
κομματια,
γιατι να το ανοιξω
αν δεν μπορω
να το κλεισω
ακομα και σημερα
παει κατευθειαν

στην Παρηγορητικη

Θανάση..!

Το πιο βίαιο είναι να βιάζεις μόνος σου τον εαυτό σου,
να τον αφήσεις να καταστραφεί, παρολο που ξέρεις τι είναι η ζωή.

Σαμ, καλά το είπες αυτό και συμφωνώ:

''Βία είναι τα πάντα όταν δεν 'ρέουν' φυσιολογικά.
Οπου υπάρχει 'αντίσταση' στο ευ ζην, είναι βία.''

Αχινέ,

δεν είπα πως δεν μας τη φυτέψανε.

Σε τέτοια κοινωνία ζούμε.

Και στο κάτω - κάτω, δεν είναι κακό να έχεις μια Μαρία μέσα σου.

Το λάθος που κάνουμε είναι να συγχωρούμε, όπως θα συγχωρούσαμε κάθε λάθος των παιδιών μας, επειδή τα αγαπάμε. Και νομίζουμε πως αν αγαπάμε, ο άλλος θα αλλάξει και θα σταματήσει να είναι βίαιος.

Για το σχόλιο σου για την ποίηση, δεν έχω να προσθέσω τίποτα.

Ο καθένας βλέπει ότι μπορεί να δει...

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από achinos

 

Dεν έχουνε καμια μαρία  οι γυναίκες...

τους την φυτέψαν...

τεχνηέντως,

 για να μην μπορέσουν δούνε ποτέ αυτήν που στην πραγματικότητα είναι μέσα τους,

για να υπηρετούν αγόγγυστα,

 θρησκείες 

 πατρικές εξουσίες

βολικά κατεστημένα

 

Δεν ξέρω ρε μιλένι, αλλά τις ολίγον μεταφυσικές ποιητικές διαπιστώσεις, δεν τις έχω σε πολύ εκτίμηση...

καλύτερα θάταν νάκανε καμιά καταγγελία ο ποιητής...έστω κ ποιητική...αλλά δεν

 

πώς δλδ λέμε "θεέ μου, μακάρι όλα τα παιδιά της γης νάχουν στέγη τροφή κ αγάπη"

όταν ξέρουμε οτι οι "άμαχοι" είναι οι πρώτοι που καταναλώνονται όταν ξεκινάει η όποια κρίση

 

 

Ρε αλαντινε, δε μας λες, αυτή η γυναίκα που βλέπεις σε ποιό κόσμο ζει; Πρώτο, δεύτερο, τριτο;

Είναι νέα;

έχει παιδιά;

μικρά; μεγάλα;

είναι όμορφη;

έχει πάει σχολείο; 

οι γονεις της ποιοί είναι;

 

Κ θα ξέρεις γιατί

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από somebody961

''Βία είναι τα πάντα όταν δεν 'ρέουν' φυσιολογικά.''

 

Για ποιον?

 

 

 

Αυτό που είναι φυσιολογικό για μένα, μπορεί να μην είναι φυσιολογικό για σένα.

Και αυτό σχετικό είναι, σύμφωνα με το βίος σου...

Θα ήθελα να πάω τη κουβέντα στο κατά πόσο η αγάπη μπορεί να είναι βίαιη.. να εμπεριέχει βία δλδ.
Δε ξέρω.. έτσι μου βγήκε.

Σε αγαπάω=σε σφίγγω, σε ξεζουμίζω.. Δεν είσαι ελεύθερος.. είσαι δικός/ή μου πια. Σε κατέκτησα! Σε άλωσα, σε ΕΧΩ! (και σε κάνω ό,τι θέλω)..

Αλήθεια, είναι η αγάπη αυτό;

Μιας και ο λόγος περί Osho τελευταία, πρόσφατα έπεσα μπροστά σε ένα κείμενο του και παραθέτω:


Να θυμάσαι, η ελευθερία είναι ανώτερη αξία από την αγάπη.
Έτσι, αν η αγάπη καταστρέφει την ελευθερία, δεν αξίζει.
Χωρίς ελευθερία, δεν μπορείς να είσαι ποτέ ευτυχισμένος. Δεν είναι δυνατόν!
Η ελευθερία είναι εσωτερική επιθυμία κάθε ανθρώπου, πλήρης ελευθερία, απόλυτη ελευθερία.
Έτσι, οτιδήποτε καταστρέφει την ελευθερία, αρχίζει κανείς να το μισεί...

Δεν μισείς τον άνθρωπο που αγαπάς; Τον μισείς. Είναι αναγκαίο κακό. Πρέπει να το ανεχθείς.
Επειδή δεν μπορείς να είσαι μόνος, πρέπει να τα καταφέρεις να ζήσεις μαζί με κάποιον, πρέπει να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις του άλλου.

Πρέπει να ανέχεσαι, πρέπει να τις υπομένεις.
Η αγάπη, για να είναι αληθινή αγάπη, πρέπει να είναι δώρο, μια κατάσταση του είναι.

Ισως, τα παραπάνω να είναι και μια απάντηση στο γιατί "εμείς μαζί δεν κάνουμε, και χώρια δεν μπορούμε".

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Mileni

 

 

Και στο κάτω - κάτω, δεν είναι κακό να έχεις μια Μαρία μέσα σου.

 

 

 

 

Κακό δεν είναι, λάθος είναι, ακόμα κ τα παιδιά μας, κάποια στιγμή, γίνονται άνθρωποι, να τα βλέπεις πάντα σα "παιδιά", να τους βλέπεις όλους σαν "παιδιά", είναι κι αυτό ένα τέχνασμα, καλά κρυμμένο, πίσω απ τα ελαφρώς δακρυσμένα κ μελαγχολικά μάτια της "μαρίας" για να μη σκεφτεί ποτέ να κοιτάξει λίγο μακρύτερα, για να μην αναρωτηθεί ποτέ γιατί βρίσκεται σ αυτή τη θέση.

Να...κι αυτή του αλαντιν, μαρία είναι

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Mileni

 

 

Το λάθος που κάνουμε είναι να συγχωρούμε, όπως θα συγχωρούσαμε κάθε λάθος των παιδιών μας, επειδή τα αγαπάμε. Και νομίζουμε πως αν αγαπάμε, ο άλλος θα αλλάξει και θα σταματήσει να είναι βίαιος.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 14 από achinos

 

 

Να...κι αυτή του αλαντιν, μαρία είναι

 

 

Ειπα κατι αλλο?

Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από Mileni

 

Ειπα κατι αλλο?

 

Αυτό...που είναι μια γενίκευση βασισμένη στο φύλο

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Mileni

Γιατί οι γυναίκες έχουμε μία Μαρία μέσα μας.

 

Κ αυτό

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Mileni

 

 

Και στο κάτω - κάτω, δεν είναι κακό να έχεις μια Μαρία μέσα σου.

 

 

 

 

που συνδέει μια ηθική αξιολόγηση με μια "βιολογική" ιδιότητα fail κατά την ταπεινή μου γνώμη κ που όταν το ακούω...με πιάνει μια καχυποψία...

Κ τελικά...πολύ θάθελα να ξέρω την αληθινή γνώμη της μαρίας του αλαντίνου, την δική της όμως, χωρίς να στέκεται από πάνω της καμία απειλή

 Ευχαριστώ για την λεπτομερή ανάλυση για άλλη μια φορά

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από achinos

 

Αυτό...που είναι μια γενίκευση βασισμένη στο φύλο

 

Κ αυτό

 

που συνδέει μια ηθική αξιολόγηση με μια "βιολογική" ιδιότητα fail κατά την ταπεινή μου γνώμη κ που όταν το ακούω...με πιάνει μια καχυποψία...

 

Κ τελικά...πολύ θάθελα να ξέρω την αληθινή γνώμη της μαρίας του αλαντίνου, την δική της όμως, χωρίς να στέκεται από πάνω της καμία απειλή

 

τσάκω

και η αγαπημένη μου ατάκα " love all, trust a few, do wrong to none"

και δεν το είπε αυτός ο ανούσιος και αδαής Osho, ο Σαίξπηρ το είπε.

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από somebody961

Θα ήθελα να πάω τη κουβέντα στο κατά πόσο η αγάπη μπορεί να είναι βίαιη.. να εμπεριέχει βία δλδ.
Δε ξέρω.. έτσι μου βγήκε.

Σε αγαπάω=σε σφίγγω, σε ξεζουμίζω.. Δεν είσαι ελεύθερος.. είσαι δικός/ή μου πια. Σε κατέκτησα! Σε άλωσα, σε ΕΧΩ! (και σε κάνω ό,τι θέλω)..

Αλήθεια, είναι η αγάπη αυτό;

Μιας και ο λόγος περί Osho τελευταία, πρόσφατα έπεσα μπροστά σε ένα κείμενο του και παραθέτω:


Να θυμάσαι, η ελευθερία είναι ανώτερη αξία από την αγάπη.
Έτσι, αν η αγάπη καταστρέφει την ελευθερία, δεν αξίζει.
Χωρίς ελευθερία, δεν μπορείς να είσαι ποτέ ευτυχισμένος. Δεν είναι δυνατόν!
Η ελευθερία είναι εσωτερική επιθυμία κάθε ανθρώπου, πλήρης ελευθερία, απόλυτη ελευθερία.
Έτσι, οτιδήποτε καταστρέφει την ελευθερία, αρχίζει κανείς να το μισεί...

Δεν μισείς τον άνθρωπο που αγαπάς; Τον μισείς. Είναι αναγκαίο κακό. Πρέπει να το ανεχθείς.
Επειδή δεν μπορείς να είσαι μόνος, πρέπει να τα καταφέρεις να ζήσεις μαζί με κάποιον, πρέπει να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις του άλλου.

Πρέπει να ανέχεσαι, πρέπει να τις υπομένεις.
Η αγάπη, για να είναι αληθινή αγάπη, πρέπει να είναι δώρο, μια κατάσταση του είναι.

Ισως, τα παραπάνω να είναι και μια απάντηση στο γιατί "εμείς μαζί δεν κάνουμε, και χώρια δεν μπορούμε".

 

Μαρακι λαρ καλα μεχρι εδω, βρες και αλλες ερμηνειες αν μπορεις. Σωστα ειναι αυτα αλλα δεν καλυπτουν πληρως.

γιατι με μια λεξη φοβαται!!!...