Επιλογή συντρόφου

Επιλογή συντρόφου

Πιστεύετε ότι θα ήταν καλό να παντρευτεί κάποια κάποιον μόνο επειδή είναι "καλό παιδί", από καλή οικογένεια, με τη δουλειά του, τα λεφτά του και μια χαρά στην εμφάνιση;

Με λίγα λόγια, να είναι άτομο για γάμο, αλλά η κοπέλα που είναι σε ηλικία γάμου (περνάνε τα χρόνια ) να μην νιώθει τίποτα;

Όχι για μένα

Αλλά και πάλι δεν μπορώ να σκεφτώ όπως μια απελπισμένη γυναίκα..

Τόσες και τόσες το έχουν κάνει, αν το κάνει και άλλη μία δε θα χαλάσει η συνταγή.

Με μαθηματική ακρίβεια βέβαια θα κεραυνοβοληθεί ερωτικά από κάποιο "κακό παιδί" κατά τη διάρκεια του γάμου, κι έτσι τα κέρατα θα φυτρώσουν στο κεφάλι του "καλού παιδιού"...

Και μετά [πιθανόν] να έρθουν και οι τύψεις...

"Εγώ εσένα αγαπάω μωρό μου, που στο κρεβάτι με κάνεις και στενάζω από ηδονή, αλλά να... είναι καλό παιδί μωρέ και θα στενοχωρηθεί πολύ αν τον αφήσω"...

Όλα είναι θέμα (σωστών) επιλογών.   

Αυτό το διάστημα είμαι στην αρχή μιας σχέσης με κάποιον από άλλη χώρα, όχι τόσο μακρυνή. Έχει σαφώς κάποια πράγματα που δεν ξέρω εάν θα μπορούσα να ανεχτώ μετέπειτα. Και αυτό έχει να κάνει με τα μικροπροβληματάκια επικοινωνίας (όχι λόγω γλώσσας, αλλά λόγω χαρακτήρα του).

Το θέμα είναι ότι σε όποιον με προσεγγίζει, βρίσκω θεματάκια να χαλαστώ και να πω ότι αυτός δεν είναι ο κατάλληλος.Γενικά, είμαι σε μία φάση που δεν ξέρω τι πρέπει και τι όχι...

Το "καλό παιδί" που αναφέρθηκα στην αρχή του θέματος, είναι κάποιος που τα χει όλα αυτά κ μια χαρά είναι... αλλά δεν νιώθω τίποτα..

Για να αποκατασταθεις...

...ειναι μια χαρα περιπτωση.Τα χρονια περνανε,καιρος να γινεις καθως πρεπει κυρια χωρις να σκεπτεσαι

αν ο αλλος εχει αισθηματα,καρδια κ ψυχη.Προφανως δεν αισθανεσαι τιποτα,ουτε καν πως εξω κανει ζεστη.Γραφεις πως βρηκες κ καποιον ξενο (ο δικος σου καβαντζα βεβαια),αλλα δεν ειναι αρκετα κακος.Μερικες γυναικες δεν ξερετε τι θελετε κ απο πανω ειστε κ τοσο κυνικες που αναρωτιεστε..

Εδω πληρωνουνται ολα και μια μερα θα βρεις ενα αλανι γοητευτικο,θα σου πουλησει παραμυθι για αγαπη,θα σου κανει στα γρηγορα ενα δυο παιδια,θα ειναι μονιμως ατυχος κ ανεργος,θα γυρναει ολη μερα κερατωνοντας σε κ οταν το καταλαβεις κ διαμαρτηρηθεις θα φας κ ξυλο.Εσυ ομως θα τρεφεις βαθια αισθηματα γιαυτον τραβωντας κουπι ολη μερα,μεχρι που μια μερα θα εξαφανιστει,εχοντας βρει μια νεοτερη,πλουσιοτερη κ ενδεχομενως ομορφοτερη.Και θα γραψεις στο φορουμ ποσο πολυ τον αγαπησες,πως του εδωσες τη ζωη σου κ τα νιατα σου,αλλα αυτος σου φερθηκε σκαρτα κ ακαρδα κ πως θα την βγαλεις τωρα εσυ με δυο παιδια...
Ναι,ολοι οι αντρες ειναι τα ιδια γουρουνια,εκτος απο μερικα "καλα παιδια",απο καλη οικογενεια,με την δουλεια τους, τα λεφτα τους και μια χαρα στην εμφανιση (εσυ το εγραψες)...

 

kouklaki123  παντρεψου ! γιατι τι θα γινουν οι δικηγοροι κλεφτες σε παρακαλω !

προφανως αν ολα ηταν μελι γαλα δεν θα καναμε συζητηση......αρα το θεμα

τραβαει ουτε με λασο...

Σχόλιο # 1 από kouklaki123

Επιλογή συντρόφου

Πιστεύετε ότι θα ήταν καλό να παντρευτεί κάποια κάποιον μόνο επειδή είναι "καλό παιδί", από καλή οικογένεια, με τη δουλειά του, τα λεφτά του και μια χαρά στην εμφάνιση;

ναι!  και αμεσα! 

Με λίγα λόγια, να είναι άτομο για γάμο, αλλά η κοπέλα που είναι σε ηλικία γάμου (περνάνε τα χρόνια ) να μην νιώθει τίποτα;

 

"θα τον αγαπησεις..."

 

 

υγ. πριν απο  την υπογραφη .. φροντισε να εισαι χορτατη...

απο λαθη..παθη...κλαμματα ..δραματα... ταξιδια...γελια.. δυνατα..τρανταχτα... βογγητα...

μεθυσια... αχαλινωτες ηδονες... αγαπες... λουλουδια..προδοσιες... 

αι θα χεις εγγαμον βιον ανθοσπαρτον...

άμα έχει  χορτάσει απ όλα τα παραπάνω το μόνο που δεν θα σκεφτεί είναι ο γάμος...

αν γευτείς...δεν ξεχνάς   

κοιτα ... εγω επειδη ειμαι και προπολεμικων μυαλων...

εχω συνδυασει το γαμο με τη παιδογονια...

ειδαλλως ..προς τι οι τζιφρες...?

υγ παντως αν δεν... ειναι σαφως τραγικοτερα... επιληψιμα... και μεμπτα...

μακάρι η τζίφρα να όριζε μόνο την παιδογονία...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από freeman21

Όχι για μένα

Αλλά και πάλι δεν μπορώ να σκεφτώ όπως μια απελπισμένη γυναίκα..

 

 

     δεν νομίζω ότι είναι μόνο η απελπισιά ως προς την ''κοινωνική αποκατάσταση ''

    υπό την ομπρέλα του γάμου

 

    όσο έλλειψης  πίστης στον έρωτα, άγνοια της αγάπης,τσιγκουνιά της δοτικότητας ... 

    (χώρια η παθογένεια του ελέγχου όλου αυτού)  

 

οχι να μην τον παντρευτεις γιατι θα πρεπει να του λες συχνα ψεμματα

Ούτε με σφαίρες! 

Για να εξασφαλίσω τι; Ένα κρεβάτι που να μοιράζομαι και να διώξω την μοναξιά; 
Αν δεν τον θεωρήσω κατάλληλο και πάλι μόνη μου θα νιώθω. Και χειρότερα. Γιατί η λάθος επιλογή μου θα με βαραίνει κάθε μέρα περισσότερο μέχρι να με συνθλίψει με το βάρος της. 
Οπότε καλύτερα μόνη μου εγώ κι οι πόνοι μου...

 

Στη ζωη μας δεν υπαρχει μονον το συναισθημα και αλοιμονο μας αν μας καθοδηγουσε μονον αυτο.
Οσοι και οσες εχουν ακολουθησει μονον το συναισθηματικο τους κοσμο χτυπανε το κεφαλι τους στο τοιχο και περιμενουν να σπασει ο τοιχος.

Λοιπον κοπελλια, εαν λαβεις σοβαρα υπ' οψιν σου αυτο που λενε καποιες πολυπειρες περι αυτα τα θεματα γυναικες, πως δηλαδη για να παντρευτεις δεν χρειαζεται να αγαπας εσυ καποιον. Αρκει να σε αγαπαει αυτος, τοτε δεν βλεπω γιατι αναρωτιεσαι και δισταζεις.  Στο κατω κατω της γραφης, για την σημερινη κοινωνια μεσα στην οποια ζουμε, καλυτερα παντρεμενη συμβιβαστικα, παρα γεροντοκορη ξεχασμενη στο σκονισμενο ραφι.

Ομως για πες μας, τον υπολογιζεις τον κοσμο και το τι θα πει, η τον εχεις γραμμενο? Γιατι εαν τον εχεις γραμμενο, ετοιμασου για μεγαλες πιεσεις και γκρινιες απο την μανα σου κυριως, αλλα και απο τους παπουδογιαγιαδες, καθως και το λοιπο σοι, τους οποιους συνηθως λιγο ενδιαφερει το αν παντρευεσαι απο ερωτα η οχι. Αρκει που παντρευεσαι. Αυτο τους φτανει και τους περισσευει.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από KLELIA22

κοιτα ... εγω επειδη ειμαι και προπολεμικων μυαλων...

εχω συνδυασει το γαμο με τη παιδογονια...

ειδαλλως ..προς τι οι τζιφρες...?

υγ παντως αν δεν... ειναι σαφως τραγικοτερα... επιληψιμα... και μεμπτα...

 

Ναι κι εγώ αυτό σκέφτομαι πάνω από όλα... τα παιδιά! Δεν θα είμαι πάντα νέα για να μπορώ να κάνω εύκολα...


Πάντως, εδώ μέσα οι απόψεις διίστανται και δεν έβγαλα άκρη 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από inioxos52

Ομως για πες μας, τον υπολογιζεις τον κοσμο και το τι θα πει, η τον εχεις γραμμενο? Γιατι εαν τον εχεις γραμμενο, ετοιμασου για μεγαλες πιεσεις και γκρινιες απο την μανα σου κυριως, αλλα και απο τους παπουδογιαγιαδες, καθως και το λοιπο σοι, τους οποιους συνηθως λιγο ενδιαφερει το αν παντρευεσαι απο ερωτα η οχι. Αρκει που παντρευεσαι. Αυτο τους φτανει και τους περισσευει.

 

Δυστυχώς, πάντα σκέφτομαι τι θα πουν οι άλλοι. Και επίσης πιέζομαι και από τους γονείς μου (παρόλο που πιστεύουν ότι δεν έχω σχέση, με πιέζουν να παντρευτώ κ να τους κάνω "εγγόνια" )

Από την άλλη, όπως είπαν και κάποιοι άλλοι... θέλω να νιώθω πράγματα με τον άντρα που σκέφτομαι να παντρευτώ... να πηγαίνω στην εκκλησία και να χαίρομαι, και όχι να το κάνω από υποχρέωση..

ακου αποψη ...

 

και μετα απορουν γιατι τους κερατωνουν ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από sardanabalos

 

Στη ζωη μας δεν υπαρχει μονον το συναισθημα και αλοιμονο μας αν μας καθοδηγουσε μονον αυτο.
Οσοι και οσες εχουν ακολουθησει μονον το συναισθηματικο τους κοσμο χτυπανε το κεφαλι τους στο τοιχο και περιμενουν να σπασει ο τοιχος.

 

 

κουκλακι επειδη εχω αποψη επ αυτου αλλα δεν θελω να μπω στα στοματα των κουτσομποληδων ...που καιροφυλακτουν ...

παιδια κανεις και με τεχνητη γονιμοποιηση ...
αλλα 29 εισαι ...θεωρεις σοφο να κανεις γαμο συμβιβασμου απο τωρα; 
ασε καμια 10 ετια να δεις πως θα παν τα πραγματα και βλεπεις ...

 

Και γιατί αυτό το άτομο κάνοντας παρέα,βγαίνοντας ραντεβού,μιλωντας και γελώντας,αποκλείεις το ενδεχόμενο να αισθανθείς κάτι ερωτικό?

Άσε που καμιά φορά ότι φαίνεται δεν είναι κιόλας.Άσε να τον γνωρίσεις καλύτερα...

Και όπως εσύ βρίσκεις κουσούρια έτσι βρίσκουν και εκείνοι αλλά εσύ μου δίνεις την εντύπωση ότι οποιον και να βρεις όλο και κάτι θα σε χαλάει με αποτέλεσμα να σαμποτάρεις μονη τον ευατό σου και τις σχέσεις σου.