Οι πιο όμορφοι άνθρωποι στον κόσμο.

ίλιον ...  

του dan simmons .

θα το διαβάζω και θα σε θυμάμαι ...  ευχαριστώ .

Λίγα λόγια για τον Τάντον

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Παρίσι κινηματογράφο, επικοινωνία και ψυχολογία. Έχει εργαστεί σε όλους τους χώρους του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Δίδαξε κινηματογράφο και επικοινωνία, Σκηνοθέτησε 1 κινηματογραφική ταινία και 7 τηλεταινίες, σε δικά του σενάρια.

Σειρές τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
Μαγική νύχτα: Η εξαφάνιση 1995|1995 ΕΤ1
 Οι επισκέπτες 1984|1984 ΕΡΤ

Κινηματογραφικές ταινίες τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
 Ακροπόλ 1996
Η νύχτα της μυστικής συνάντησης 1990
 Το στυλ 1986
 Τηλεταινίες τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
 Ένας έρωτας χωρίς παρουσία 1993|1993 ΑΝΤ1
 Κόκκινο στην άκρη της πόλης 1996|1996 ΕΤ2

Είχα την τιμή να γνωρίζω αυτό το υπέροχο άνθρωπο

Καλό Ταξίδι Ταντον ...

Και τωρα που η σεμνη τελετη...

...ελαβε τελος...ενας "αλλος" επικηδειος...

 

Αγαπημενο...και μαλλον αδιαβαστο...του το ειχα ζητησει πριν λιγο καιρο...η απαντηση του?

 

Αυτα ειναι παλια...παμε για καινουργια...

Μιας και δεν θα εχουμε λοιπον καινουργια...απο καποιον αλλο χωρο

Και μην πει κανεις "προφητικο"...ειναι τοσο παλιο

 

Η μελαγχολια του λιονταριου πανω στο λοφο

Απο Tanton Τρί Φεβ 18, 2003 11:10 pm

Τα λιοντάρια ζουν σε μικρές αγέλες, σε τεράστιες και αυστηρά οριοθετημένες περιοχές. Ένα αρσενικό και 5-6 θηλυκά. Το αρσενικό είναι δυο φορές, τουλάχιστον, πιο μεγάλο από το θηλυκό. Έχει και την χαίτη του που το κάνει ακόμα πιο μεγαλόπρεπο και τρομαχτικό. Και μια εκπληκτική και βροντερή φωνή που ακούγεται μίλια μακριά ( ενώ τα θηλυκά νιαουρίζουν, απλά ).

Τα καθήκοντα στην αγέλη είναι ξεκάθαρα και οριστικά μοιρασμένα. Το αρσενικό που και που ( και πάντα τα πρωινά που έχει δροσιά ) κάνει αργά-αργά μια βόλτα στην περιοχή του κυνηγιού της αγέλης και ανανεώνει τα όρια της .Φερομόνες, σε λίγες σταγόνες ούρων ,εδώ και εκεί , στέλνουν σε κάθε επίδοξο κυνηγό-ανταγωνιστή σαφές το μήνυμα. « εδώ είναι ο δικός μας τόπος, φύγε γρήγορα ». Όλο τον υπόλοιπο καιρό κάθεται σε ένα λόφο της περιοχής και αγναντεύει με μισόκλειστα μάτια τον ορίζοντα. Όταν ο ήλιος κάψει πολύ, σέρνεται στην σκιά και συνεχίζει το τεμπέλικο αγνάντεμά του. Την ώρα της δύσης σηκώνεται κάνει μερικά βήματα για να ξεμουδιάσει και βρυχάται. Η φωνή του παγώνει τα ζώα της περιοχής

Όταν οι λιονταρίνες είναι στις μέρες τους, πότε η μια πότε η άλλη, τον πλησιάζουν και τον προκαλούν με τις οσμές και τα φουσκωμένα γεννητικά τους όργανα. το λιοντάρι συνουσιάζεται μαζί τους . Γρήγορα , βίαια και απλά. Και ξαναγυρίζει στην θέση του στην κορφή του λόφου.

Και οι λέαινες έχουν καθήκοντα. Πρώτα απ όλα θα εξασφαλίσουν την τροφή της αγέλης. Είναι τρομερές κυνηγοί. Μικρόσωμες, γρήγορες, υπομονετικές, δυνατές, κυνηγούν 2-3 μαζί. Όταν σκοτώσουν το θήραμα το σέρνουν στον λόφο διώχνοντας ταυτόχρονα τις ύαινες που προσπαθούν να τους το κλέψουν. Το απλώνουν στα πόδια του λιονταριού. Αυτός πρώτα θα φάει όσο θέλει και ότι θέλει. Όταν τελειώσει τότε και μόνο τότε, οι λιονταρίνες θα μοιράσουν τα υπολείμματα πρώτα στα μωρά τους και μετά οι ίδιες. Γιατί οι λέαινες έχουν και τα παιδιά τους . Τα γεννάνε . τα θηλάζουν, τα ταΐζουν, τα προστατεύουν, τα εκπαιδεύουν. Πάντα μια από την αγέλη θα είναι μαζί τους. Γιατί ο πατέρας μπορεί να ενδιαφερθεί για αυτά. Διαλέγει τα αρσενικά και τα σκοτώνει. Οι λιονταρίνες τα κρύβουν και αν χρειαστεί αγριεύουν και πολεμάνε για να τα προστατεύσουν από τον άστοργο πατέρα.

Τα αρσενικά λιοντάρια θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένα ζώα. Έχουν ότι ποθεί ένα θηλαστικό. Τροφή, διαιώνιση, σεξ σε αφθονία και χωρίς να κοπιάσουν.

Τα αρσενικά λιοντάρια όμως πάνω στον λόφο είναι μελαγχολικά( τεμπέλικα και κοιμισμένα , λένε οι επιπόλαιοι παρατηρητές )

Τα αρσενικά λιοντάρια, πάνω στον λόφο, είναι μελαγχολικά γιατί ξέρουν

Μια μέρα ένα νέο αρσενικό που το θήλασαν, μεγάλωσαν και του έμαθαν τον πόλεμο οι μανάδες του, θα έρθει. Από μια γειτονική αγέλη ή και από την ίδια. Είναι νέο δυνατό και θέλει θηλυκά. Θέλει την θέση πάνω στον λόφο.

Το μεγάλο και το νεαρό λιοντάρι θα μονομαχήσουν . Μην φανταστείτε τίποτε δράματα. Ψευτοτσαμπουκάδες είναι. Φωνές, αναμαλλιασμένες χαίτες , κάποιες γρατσουνιές Γρήγορα καταλαβαίνουν ποιος έχει το πάνω χέρι

Αν το γέρικο λιοντάρι νικηθεί φεύγει για να ζήσει το τελευταίο μέρος της ζωής του Θέλει περιοχή κυνηγιού δικιά του και δεν έχει

Θέλει θηλυκά και δεν έχει Θέλει τροφή και πρέπει να την βρει μόνος του. Χωρίς να ξέρει να κυνηγήσει. Συνήθως καταφεύγει κοντά σε οικισμούς ανθρώπων και καταντάει να ζει από τα σκουπίδια τους ή από τους ίδιους, αν σταθεί τυχερό

Αυτός είναι ο δρόμος των λιονταριών

Οι άνθρωποι, τότε στην αρχή, τον δοκίμασαν κι αυτόν αλλά δεν άντεξαν την μοναξιά και την μελαγχολία του λιονταριού

Και έψαξαν και άλλους δρόμους.Και τελικά βρήκαν τον σημερινό

 

 

Μετανοιωσα που δεν σκεφτηκα να βρω ενα βαζακι ανθο λεμονιας να σου αφησω...διπλα στα τσιγαρα και το βασιλικο..

 

 

 

Αποχαιρετισμός

Όταν χανόταν ένας άνθρωπος ο tantonas πήγαινε και χάζευε το ηλιοβασίλεμα ...

Όλη η οικογένεια του σας ευχαριστεί για τα όμορφα λόγια που γράψατε για εκείνον.

Σας επισυνάπτω τον αποχαιρετισμό μου, για όσους ήθελαν αλλά δεν κατάφεραν να είναι εκεί.

Η μικρή του,

Υ.Γ Κοίταξα ψηλά και  είδα την πεταλούδα - είναι τελικά αλήθεια...

 

Το μέλος ILIOVASILEMAa έχει επισυνάψει το αρχείο: αποχαιρετισμός.docx (16.04KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 121 φορές

εξακολουθω ν αναρωτιεμαι γιατι ενας ανθρωπος σαν τον ταντονα ,,,

 

μ αυτη την πορεια  στον κινηματογραφο και στη  τηλεοραση το ραδιοφωνο και τα βιβλια ,,, ,,,

 

εκανε παρεα μαζι μας σ ενα απλο φορουμ ,,,

 

δεν θα ηθελα να πω τιποτα που θα μας  κανει να παψουμε να τον θυμομαστε με θαυμασμο κι αγαπη ,,,

 

 και το ποσο θα μας λειψει ,,,τωρα που εφυγε ,,,

 

αλλα  θα πω και παλι  ...οτι ,,,

 

δεν ηθελα  αυτο το τελος για τον ταντονα ,,,

 

θα ηθελα να εχει μια συντροφο να ειχε κανει παιδια ,,,

 

και να φυγει πληρης ,,,σε ενα παραλιακο χωριο στην πορτογαλια ,,,που το ηθελε τοσο ,,,

 

τιποτα δεν εγινε απ ολα αυτα ,,,κι ολη αυτη η πορεια αποδεικνυειι ποσο ματαια ειναι καποια πραγματα ,,,

 

και ποσο αξιζουν τα απλα και τα καθημερινα ,,,

 

δεν θελω να πω αλλα γιατι δεν θελω να  σπιλωσω ιχνος απο την μνημη του ,,,

 

θα τον θυμομαστε παντα ,,,

 

ειμαι σιγουρη οτι ηθελε να τον αγαπαμε και να τον εχουμε ψηλα οπως του αξιζε ,,,

Παράθεση:
Σχόλιο # 102 από Menada

Λίγα λόγια για τον Τάντον

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Παρίσι κινηματογράφο, επικοινωνία και ψυχολογία. Έχει εργαστεί σε όλους τους χώρους του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Δίδαξε κινηματογράφο και επικοινωνία, Σκηνοθέτησε 1 κινηματογραφική ταινία και 7 τηλεταινίες, σε δικά του σενάρια.

Σειρές τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
Μαγική νύχτα: Η εξαφάνιση 1995|1995 ΕΤ1
 Οι επισκέπτες 1984|1984 ΕΡΤ

Κινηματογραφικές ταινίες τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
 Ακροπόλ 1996
Η νύχτα της μυστικής συνάντησης 1990
 Το στυλ 1986
 Τηλεταινίες τις οποίες έχει σκηνοθετήσει:
 Ένας έρωτας χωρίς παρουσία 1993|1993 ΑΝΤ1
 Κόκκινο στην άκρη της πόλης 1996|1996 ΕΤ2

Είχα την τιμή να γνωρίζω αυτό το υπέροχο άνθρωπο

Καλό Ταξίδι Ταντον ...

 

 

Μικρή του

με τον Κώστα από την Αιδηψό,

 

πήραμε δυό λουλούδια από αυτά μου μας δώσατε...

 

το ένα το "έδωσα" εκείνη την τελευταία στιγμή στον Τάκη.

 

Το άλλο το κράτησα, και μόλις επιστρέψαμε στην Αιδηψό

 

πήγα και το άφησα πάνω σε κάποια άλλα λουλούδια,

 

δίπλα στο δικό του Κόκκινο...αυτό στην άκρη της πόλης.

 

Εκεί που έχει περάσει με τους επιστήθιους φίλους του πολλές ώρες,

 

 λουσμένες με αγάπη και φεγγαρόφωτο...

 

Να είστε γεροί...

 

θα ζει στις καρδιές μας.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 104 από ILIOVASILEMAa

Αποχαιρετισμός

Όταν χανόταν ένας άνθρωπος ο tantonas πήγαινε και χάζευε το ηλιοβασίλεμα ...

Όλη η οικογένεια του σας ευχαριστεί για τα όμορφα λόγια που γράψατε για εκείνον.

Σας επισυνάπτω τον αποχαιρετισμό μου, για όσους ήθελαν αλλά δεν κατάφεραν να είναι εκεί.

Η μικρή του,

Υ.Γ Κοίταξα ψηλά και  είδα την πεταλούδα - είναι τελικά αλήθεια...

 

 

 

Τι  ζωή  του  , ακόμα  και  το τέλος  κατά  κάποιον  τρόπο,  το όρισε  ο  ίδιος ,  χωρίς  να  ρωτήσει  κανέναν 

ήταν  ανεξάρτητη  φύση  και πεισματάρης   ...

Συγχωρέστεμε   αλλά  με  την   "γειτονιά " την  εδώ,  όταν  έλεγε 

 τις  παραβολές  του  , δεν  τα είχε

 

καλά  ... 

 

Η  εκεί  γειτονιά  , η  δική  του   τα  παραείπε  ως  συνήθως  (γειτονιές γαρ) παρέσυρε  κάποιον

 

από  μας   και  φάνηκε  κάτι  άλλο  από  αυτό  που   συνέβη  ...

 

Η  οικογένειά  του  που  τον  λάτρευε , χωρίς  να  μπορεί  να  τον  τιθασεύσει  ήταν 

 

πάντα  δίπλα  του  ... 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 105 από tzoulia59

εξακολουθω ν αναρωτιεμαι γιατι ενας ανθρωπος σαν τον ταντονα ,,,

 

μ αυτη την πορεια  στον κινηματογραφο και στη  τηλεοραση το ραδιοφωνο και τα βιβλια ,,, ,,,

 

εκανε παρεα μαζι μας σ ενα απλο φορουμ ,,,

 

δεν θα ηθελα να πω τιποτα που θα μας  κανει να παψουμε να τον θυμομαστε με θαυμασμο κι αγαπη ,,,

 

 και το ποσο θα μας λειψει ,,,τωρα που εφυγε ,,,

 

αλλα  θα πω και παλι  ...οτι ,,,

 

δεν ηθελα  αυτο το τελος για τον ταντονα ,,,

 

θα ηθελα να εχει μια συντροφο να ειχε κανει παιδια ,,,

 

και να φυγει πληρης ,,,σε ενα παραλιακο χωριο στην πορτογαλια ,,,που το ηθελε τοσο ,,,

 

τιποτα δεν εγινε απ ολα αυτα ,,,κι ολη αυτη η πορεια αποδεικνυειι ποσο ματαια ειναι καποια πραγματα ,,,

 

και ποσο αξιζουν τα απλα και τα καθημερινα ,,,

 

δεν θελω να πω αλλα γιατι δεν θελω να  σπιλωσω ιχνος απο την μνημη του ,,,

 

θα τον θυμομαστε παντα ,,,

 

ειμαι σιγουρη οτι ηθελε να τον αγαπαμε και να τον εχουμε ψηλα οπως του αξιζε ,,,

 

 

 

Ξανά λοιπόν γυροφέρνω 

Σα να θέλω κάτι να πω, μα φοβάμαι μη δε σ αρέσει και πεις βλακείες λες ,ακόμα κι αν το πεις από μέσα σου .
Δεν ξέρω ... έπαθα αυτό που περιγράφεις...
" Όταν κάποιο γεγονός ή πρόσωπο με αγγίξει, κάνω στοπ-καρέ ,ζουμάρω , παγώνω την εικόνα..."

Η εικόνα της πεταλούδα σου , Νίκη- σε , σε κείνο το δικό σου λιόγερμα , σου τραγούδησε μελωδικά τη ζωή που διάλεξες !
(Ας λένε) ...
Η πεταλούδα σου ,δανείστηκε τη γλυκιά κοριτσίστικη φωνή και μας ταξίδεψε στις "δυο ζωές " σου ...
Στάθηκε στους ηλιανθούς κούνησε τα φτερά της μαςέδειξε το μεγαλείο της και πέταξε προς το λιόγερμα ...
Και ήταν σαν να έλεγε, κοιτάχτε πάντα κει θα βρίσκομαι στο χρώμα που δίνει ο ήλιος ,
στα λευκά σύννεφα , θα βρίσκομαι 

στον μυρωδάτο καφέ 
στους λεμονανθούς 
στα βασιλικά 
στα γιασεμιά 
στους ηλιανθούς ...
Νίκη-σες ! Τάντον μας άφησες...εικόνες ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 107 από thalassa27

Η  εκεί  γειτονιά  , η  δική  του   τα  παραείπε  ως  συνήθως  (γειτονιές γαρ) παρέσυρε  κάποιον από  μας   και  φάνηκε  κάτι  άλλο  από  αυτό  που   συνέβη  ...

Αυτός ο κάποιος, αισθάνεται έντονη την ανάγκη να απολογηθεί, και να ζητήσει μια συγγνώμη, αν παρεξηγήθηκε η πρόθεση και τα λόγια του πικρίας. Και ήταν απόλυτα φυσιολογικό.

Αυτός ο κάποιος, πέρασε στη φάση τού θυμού (ένα από τα 5 στάδια τής απώλειας), και 'έβρεξε επί δικαίων και αδίκων', όπως λέμε. Ή, έτσι εκλήφθηκε. Και θέλησε να περάσει ένα μήνυμα, για να μη γίνει ποτέ ξανά έτσι. Ετσι όπως τού τα είπανε στη γειτονιά.
Που με αγωνιά πήγε για να μάθει.
Οπότε thalassa ναι. Φάνηκε άλλο από αυτό που συνέβη.

Δεν ήθελε, σε καμία περίπτωση, να υπονοήσει πως για τον άνθρωπο αυτόν δεν νοιάζονταν οι δικοί του άνθρωποι, που τον υπεραγαπούν.
Αλλως' τε, πού και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει, αυτός ο κάποιος ως τότε, τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς; Που, και αν ακόμα τους γνώριζε, δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα στη κριτική (που δεν έκανε). Δεν τον αφορούν.

Αυτά σαν απολογία, με μια μεγάλη συγγνώμη και πάλι..

Από Αγάπη στο πρόσωπό Του παρασύρθηκε, αν. Η Αγάπη, κάνει και λάθη.

Τάντον, γνωρίζεις, βλέπεις, και μας λείπεις.. Ξεκινήσατε το ταξίδι με τη σύντροφο σου;

 

Γμτ, δεν πρόλαβα και να τον χορέψω

ένα τάνγκο

τελικα θα καταφερουμε να προσβαλλουμε  την μνημη του ταντονα ,,,

 

που κανεις μεσα σ αυτο το φορουμ δεν τρεφει τιποτε αλλο εκτος απο σεβασμο γι αυτον και αγαπη 

 

και ποσο μας στοιχισε η απωλεια του ,,,

 

 

 

οταν καποιος ζει μονος και τον βρει το τελος ,,,

 

αυτο σημαινει οτι δεν ειχε  δικους του να τον νοιαζονται ,,,εκει εξω; 

 

δεν  σχολιαστηκε  κατι τετοιο ουτε υπονοηθηκε  ...

 

 

εγω τουλαχιστον σ οτι με αφορα αναφερθηκα στον μοναχικο του βιο ,,,

 

χωρις συντροφο ,,,

 

και  σε καμια περιπτωση δεν ισοδυναμω ,,,

 

την σχεση θειου ανιψιου με πατερα παιδιου ,,,

 

σταματηστε να  τραβατε την μνημη του σαν το λαστιχο ,,,

 

κι αφηστε τον ανθρωπο  ησυχο ,,,

 

σ ολους μας λειπει ,,,ο ταντον ,,,

 

,,ηταν αναποσπαστο κομματι αυτου του φορουμ ,,,

 

παρα ταυτα ,,,

το κουτσομπολιο ,,,

 

ειναι κοινωνικη συμπεριφορα κι εχει να κανει με την παιδεια του καθενος ,,,

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 109 από somebody961

Αυτός ο κάποιος, αισθάνεται έντονη την ανάγκη να απολογηθεί, και να ζητήσει μια συγγνώμη, αν παρεξηγήθηκε η πρόθεση και τα λόγια του πικρίας. Και ήταν απόλυτα φυσιολογικό.

Αυτός ο κάποιος, πέρασε στη φάση τού θυμού (ένα από τα 5 στάδια τής απώλειας), και 'έβρεξε επί δικαίων και αδίκων', όπως λέμε. Ή, έτσι εκλήφθηκε. Και θέλησε να περάσει ένα μήνυμα, για να μη γίνει ποτέ ξανά έτσι. Ετσι όπως τού τα είπανε στη γειτονιά.
Που με αγωνιά πήγε για να μάθει.
Οπότε thalassa ναι. Φάνηκε άλλο από αυτό που συνέβη.

Δεν ήθελε, σε καμία περίπτωση, να υπονοήσει πως για τον άνθρωπο αυτόν δεν νοιάζονταν οι δικοί του άνθρωποι, που τον υπεραγαπούν.
Αλλως' τε, πού και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει, αυτός ο κάποιος ως τότε, τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς; Που, και αν ακόμα τους γνώριζε, δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα στη κριτική (που δεν έκανε). Δεν τον αφορούν.

Αυτά σαν απολογία, με μια μεγάλη συγγνώμη και πάλι..

Από Αγάπη στο πρόσωπό Του παρασύρθηκε, αν. Η Αγάπη, κάνει και λάθη.

Τάντον, γνωρίζεις, βλέπεις, και μας λείπεις.. Ξεκινήσατε το ταξίδι με τη σύντροφο σου;

 

 

 

ούτε τον έλικα γνώριζα, ούτε τον τάντον

παρόλα αυτά...περνάνε οι μέρες

και ακόμα μου λείπει...με κάποιον τρόπο... ο δεύτερος

tanton-
Στις 8/5/2015
"... η απόλαυση της λογιοσύνης είναι αποκλειστικότητα των losers .
Όσο περισσότερα ξέρει ο άνθρωπος τόσο λιγότερο καλά του έχουν πάει τα πράγματα.
Από τον σημερινό Ου.Εκο

ειχε γραψει στον πινακα μου...
2 μηνες πριν...

νομίζω πως βρήκα το λόγο που μου λείπει

με είχε θίξει

θίχτηκα πολλές φορές με τα λεγόμενά του

όχι νομίζω, είμαι σίγουρη πια

εγώ τον αισθανόμουν να γελάει κάτω από τα μουστάκια του ...  

θα ήθελα να είχε χορέψει με την αχινό εκείνο το τάνγκο που είπε .

ποτέ δεν ένιωσα το χαμόγελό του


ίσως επειδή δεν ήμουν φίλη του

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 115 από ssoula-i-magissoula

εγώ τον αισθανόμουν να γελάει κάτω από τα μουστάκια του ...  

θα ήθελα να είχε χορέψει με την αχινό εκείνο το τάνγκο που είπε .

 

 

 

και όμως ...ή ήταν ή ήθελε να είναι τόσο λόγιος

Παράθεση:
Σχόλιο # 113 από VLEMMA

tanton-
Στις 8/5/2015
"... η απόλαυση της λογιοσύνης είναι αποκλειστικότητα των losers .
Όσο περισσότερα ξέρει ο άνθρωπος τόσο λιγότερο καλά του έχουν πάει τα πράγματα.
Από τον σημερινό Ου.Εκο

ειχε γραψει στον πινακα μου...
2 μηνες πριν...

 

 

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι...

Ερχόταν πάντα την ίδια ώρα 
και κατευθυνόταν στο μικρό τραπέζι 
δίπλα στην μεγάλη τζαμαρία 
Παράγγελνε τον συνηθισμένο καφέ 
και άνοιγε προσεχτικά την διπλωμένη εφημερίδα 
από την τσέπη του 
Έριχνε μια σύντομη ματιά στην πρώτη σελίδα 
και άρχιζε το ξεφύλλισμααπό το τελευταίο φύλλο 
Κι ύστερα ανασήκωνε το βλέμμα, 
για ώρες απίστευτα ψηλά 
κοιτάζοντας μακριά, πολύ μακριά 
πίσω από το θαμπωμένο τζάμι 
σα να σκαρφάλωνε πάνω 
από τα μακρινά σύννεφα και να φευγε, διαρκώς 
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι 
ανάμεσα στους ανθρώπους 
που δεν φοβούνται να κάνουν παρέα 
με τον εαυτό τους... 
(V) 07/2012 

υγ.
Αυτό το ειχα γραψει εχοντας στο μυαλό μου τον Ταντονα
Χωρις να τον ειχα γνωρισει ποτε 
Λυπαμαι για ότι εμαθα αποψε 
Καλο του ταξιδι

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 117 από Bobo_Bikou

 

και όμως ...ή ήταν ή ήθελε να είναι τόσο λόγιος

 

 

.. H τ α ν...

ο μοναχικος...Τ.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 118 από velvet2

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι...Ερχόταν πάντα την ίδια ώρα 
και κατευθυνόταν στο μικρό τραπέζι 
δίπλα στην μεγάλη τζαμαρία 
Παράγγελνε τον συνηθισμένο καφέ 
...

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι 
ανάμεσα στους ανθρώπους 
που δεν φοβούνται να κάνουν παρέα 
με τον εαυτό τους... 
(V) 07/2012 

υγ.
Αυτό το ειχα γραψει εχοντας στο μυαλό μου τον Ταντονα
Χωρις να τον ειχα γνωρισει ποτε 
Λυπαμαι για ότι εμαθα αποψε 
Καλο του ταξιδι

 

σα να "νηστευε" τους ανθρωπους...
μα
οταν πηγαινες κοντα του
ανυπομονουσε να σου μιλησει...
για την αρχαια Ελλαδα
για την Πετρα
για τα φοιτητικα τα χρονια...
τις γυναικες του
το σοϊ του -τις αδερφες-τ' ανηψια του...
τις φιλες του που μαγειρευαν υπεροχα..
συνταγες με μπυρα και μυρωδικα...
την ΕΡΤ
το σκυλο που ειχε καποτε...

εβγαινε εξω...
απο το κουκουλι του
επινε τον καφε του
αστειευοταν με τα κοριτσια και τ' αγορια
που τον σερβιραν
ανοιγε το laptopaki του
ή το βιβλιο του...
αναβε τσιγαρο-α
κι επαιρε δυναμη
για να ξαναγυρισει στη μοναξια του..

Δεν απαντουσε ποτε στο κινητο..
τον εβρισκες στις ωρες
που ηξερες πια..
οτι ηταν εκει...
Αν ηθελα να τον δω
περνουσα απο το cafe...
τις ωρες που ηξερα
οτι πηγαινε εκει
για να ξεφοβηθει τη ζωη...

ηταν ανεξαρτητος-περηφανος
ψ η λ ο μ υ τ η ς...estet (του αρεσε αυτο)
ηταν ο "δημιουργος" της μοναξιας του
σα να πενθουσε για μας...
σα να πονουσε τους ανθρωπους...
και γυριζε τον εαυτο του ταινια...
με τιτλο:
"Ο Τ. που κανει παρεα με βιβλια
και διαβαζει  ανθρωπους"

και ηταν πολλα τα βιβλια στο σπιτι του
και ολο παραπονιοταν...
δεν εχω που να τα βαλω...
πηγαινα και του δανειζομουν
τα τελευταια δυο
δεν προφτασα να του τα επιστρεψω...

του γνωρισα τα παιδια μου...
ηθελα να τον "δουν"
σα "μουσειακο" ειδος
"α ν θ ρ ω π ο υ"...

κομπλε τυπος ...μου ειπε ο γιος μου

...του ειπε να μη φοβαται
οτι και να του ζητησουν να κανει
οταν του προτεινουν δουλεια
Μπορω να "πει" ...και να το κανει...

του ειπε για κεινη την επιδειξη
μοδας που εκανε με "σκηνοθετικο τροπο"
κι ας μην ηξερε απο μοδα
ουτε κι απο ντεφιλε..
ξερεις;; τον ρωτησαν ...
Μα αυτο το σπουδασα τους ειχε απαντησει...

με την κορη ειχαν μια πιο εστετ γνωριμια
μιλησαν για το Aix τη Γαλλια...
ψηλομυτα κι αυτη ...τα "βρηκαν"...
τη συνοδευσε οταν εδωσε γ αλ λ ι κ α
για τις πανελληνιες ...(που αλλου;;;)
το βρωμοπαιδο...
(για τον Τ. το λεω..οχι γι αυτην)

δεν ενδιαφερθηκε ουτε
για την δι-αιωνιση του...
δεν ειχε δικαιολογιες
οταν τον ρωτησα...

... ερωτευομουν ή ξε-ερωτευομουν;;;
ηθελα πρωτος να το μαθει..
ακουγε
και μετα
μιλουσε γι' αλλα
πιο "ουσιωδη"...
για τον ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ας πουμε..
ή την πολη του Τσιμπουκτου...
ή για τα κρασια της Πορτογαλιας
(η κορη εμενα δε μου 'φερε δωρο απο κει..
εκεινου του εφερε 2 κρασια...ζηλεψα)...

 "πενθω" που δεν θα τον ξαναδω..
 εγωϊστικα τον πενθω

ο Popper, ειχε πει μια πρόταση:
"Όλοι οι κύκνοι είναι άσπροι» ισχύει μόνο εφόσον δεν έχει εμφανιστεί ένας μαύρος κύκνος..."

εεε...
Η τ α ν "αυτος"