Τα εχω κανει Θαλασσα υπαρχει ελπιδα???

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Paralia48

Θα σου φανεί παράξενο, αλλά δάκρυσα με την ιστορία σου (μη με γελάτε!). Γιατί αυτό περίπου γίνεται στα περισσότερα παντρεμένα ζευγάρια. Η γυναίκα κάνει όλες τις υποχωρήσεις, χτυπάει καμπανάκια, ο σύζυγος δεν καταλαβαίνει και όταν φτάσει η ώρα που όλα πέθαναν πια, (πόσο ν΄αντέξει ο έρωτας!) τότε λέει το τραγούδι του (τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας, θυμάσαι?).
Αν υπάρχει σωτηρία?  Πολύ δύσκολα τώρα πια!
Τώρα, κάνε 'ο.τι σου λέει προς το παρόν. Πες της όσα μας είπες και εμάς και ότι όλα θα γίνουν όπως τα θέλει. Αν κάποτε αλλάξει γνώμη, θα την περιμένεις στο τάδε δωμάτιο (στο ίδιο σπίτι μένετε αν κατάλαβα), να κάνετε μια νέα αρχή. Να γίνετε νιόπαντροι, έναν γάμο από την αρχή .
Και κάνε μου μια χάρη. Κάνε το γράμα σου μια αντιγραφή και στείλτο σε παρακαλώ σε όλους τους άνδρες του κόσμου, για να δουν , τι έχουν κάνει και τι τους περιμένει.

 

και λιγα εγραψα ηθελα να γραψω κιαλλα αλλα φοβηθηκα μην σας κουρασω δεν ειμαι δα ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος που εχει προβλημα αλλα σευχαριστω πολυ για το δακρυ που κυλησε τοσο αφθορμητα στα ματακια σου μην με λυπασαι για την καταντια μου φταιω εγω καλυτερα να με φτυσεις τωρα για το αλλο πως να το στειλω ντρεπομαι κιολας εχω και μια μικρη αξιοπρεπεια η αυτη που τελος παντων μου εχει απομεινει ...σε ευχαριστω

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Alex_63

 

 

 

   Αλεξ

 

 κάνουμε παράθεση 

και γράφουμε 

έξω απ αυτή 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από UFO-MUFO

Κι επειδή θα ξαναπέσεις...

και θα ξαναπέσεις..
και θα ξαναπέσεις...
(εγώ στο λέω!)

Καλύτερα να πας να πέσεις τώρα! από κανένα βράχο
(κι ο Ισθμός της Κορίνθου είναι επίσης κατάλληλος για
ηρωικούς στρατιωτικούς...)

και να την αφήσεις τη γυναίκα ήσυχη δια παντός...

οχι φιλε μου οτι μας ριχνει κατω ΕΠΙΒΑΛΛΕ΅ΤΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ και θα το πολεμησω δεν θα ξαναπεσω στα ιδια φοβερα λαθη και η συντροφος μου ας κανει οτι θελει δεν θα το αφησω ετσι το μονο ευκολο ειναι να πεσω το δυσκολο ειναι να σηκωθω και θα το αντιμετωπισω με ολες τις δυναμεις μου αυτες που εστω μου εχουν απομεινει σε ευχαριστω παντως

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από nuvola

 

   Αλεξ

 

 κάνουμε παράθεση 

και γράφουμε 

έξω απ αυτή 

 

ωχ συγνωμη ειμαι πρωταρης ...χαχαχα

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 23 από Alex_63

 

 

 

οχι φιλε μου οτι μας ριχνει κατω ΕΠΙΒΑΛΛΕ΅ΤΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ και θα το πολεμησω δεν θα ξαναπεσω στα ιδια φοβερα λαθη και η συντροφος μου ας κανει οτι θελει δεν θα το αφησω ετσι το μονο ευκολο ειναι να πεσω το δυσκολο ειναι να σηκωθω και θα το αντιμετωπισω με ολες τις δυναμεις μου αυτες που εστω μου εχουν απομεινει σε ευχαριστω παντως

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Alex_63

 

 

 

και λιγα εγραψα ηθελα να γραψω κιαλλα αλλα φοβηθηκα μην σας κουρασω δεν ειμαι δα ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος που εχει προβλημα αλλα σευχαριστω πολυ για το δακρυ που κυλησε τοσο αφθορμητα στα ματακια σου μην με λυπασαι για την καταντια μου φταιω εγω καλυτερα να με φτυσεις τωρα για το αλλο πως να το στειλω ντρεπομαι κιολας εχω και μια μικρη αξιοπρεπεια η αυτη που τελος παντων μου εχει απομεινει ...σε ευχαριστω

Δε μας είπατε,

κύριε Αλεξ

εδώ στο sxeseis πώς βρεθήκατε?

(εγκυκλοπαιδικά ρωτάω)

Λες ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 27 από Climentini

Δε μας είπατε,

κύριε Αλεξ

εδώ στο sxeseis πώς βρεθήκατε?

(εγκυκλοπαιδικά ρωτάω)

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από Leigh-Cheri

 

Από όσα διάβασα, πολλά είναι αυτά που με ενόχλησαν,

 

αλλά ένα που όσες φορές και να το ακούσω, εξακολουθεί να με κάνει έξαλλη

 

 

 

 

Αυτό το "συνταξιούχος ετών 52" δεν χωνεύεται ρε γμτ 


Από την άλλη βέβαια, το επάγγελμα

είναι και αυτό που εξηγεί και τα περισσότερα από όσα γράφεις

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από archagellos

Ρε συ Man ...

απο αυτα που αναφερεις ακομα δεν εχεις καταλαβει τι εχει γινει .Λες οτι εισαι εγωισταρας ...και το κλεινεις εγωιστικα το θεμα .Εκανες λες λαθη ...οκ...και δεν θες να χωρισεις την θες εκει μαζι σου .Εγωιστικο ?

Κοιτα να δεις 30 χρονια δεν μαζευωνται μεσα σε μια μερα ή εναν μηνα ή οτι .Κανε της μια κουβεντα και πες της ολα οσα νιωθεις για οτι εγινε ολα αυτα τα χρονια .Αλλα να εχεις καταλαβει απολυτα αυτα που λες .Διοτι την εντυπωση που μου δεινεις οτι τελειως επιδερμικα το εχεις νιωσει ...πρεπει να το κανεις βιωμα .
Μετα αστην αν σκεφτει και οτι αποφαση παρει να την δεχτεις ...χωρις διαμαρτυριες .
Keep walking

Keep walking

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από giorgos_1965

Alex...πόσο εγωισμός.Και τώρα λίγο πριν το τέλος διαπιστώνεις πως το άγχος,η ανησυχία οτι θα σε εγκαταλέιψει και θα απεξαρτηθει από σένα σε εχει τρομοκρατήσει.Την αγαπάς αναρωτιέμαι διαβάζοντας σε;; Ή απλα την θεωρούσες ιδιοκτησία σου,ένα στρατιωτάκι που έπρεπε να υπακούει πιστά σε σένα;;Εγωισμοί,παραφορη ζήλεια απο εσένα,ψάχνεις το fb τα πράγματα της και σκέφτομαι τι άλλο ακόμη θα μπορούσες να κάνεις;;Μέχρι που είσαι ικανός να φτάσεις;;.Παραδέχεσαι τα λάθη σου,κάτι που είναι θετικό αλλά παλι η βιασύνη σου ,η ανηπομονησία σου δε οδηγεί σε μνησικακία.Ξερεις τι θέλεις;;Να σου πω εγω..Να παραδεχτείς μεν τα λάθη σου και η γυναίκα σου να σε συγχωρέσει και να ξαναγίνετε οπως πριν..δηλαδή να σε αγαπάει να σε φροντίζει,να σου δίνει τα χάδια της ,την στοργή της και την αγάπη της και εσύ να επαναπαυτείς μάλλον.Δεν έχεις μετμελήσει ειλικρίνα..Ναι σαφως και αναγνωρίζεις τα λάθη σου αλλα κατα βάθος δεν έχεις αλλάξει .παραμένεις ο ιδιος εγωιστής.Θα σου άξιζε να μείνεις μόνος σου και ίσως να υποστείς κι εσυ όλα αυτα που υπέστη η γυναίκα σου τόσα χρόνια απο σένα για να καταλάβεις πως είναι να σε αδειάζουν ψυχικά.Να δινεις συνεχώς και αυτός που αγαπάς να μην αναγνωρίζει τίποτα.Αυτό θα σου άξιζε πραγματικά.Όμως επειδή όλοι στην ζωή μας δικαιούμαστε και μια δεύτερη ευκαιρία αν θέλεις και επειδή η φλόγα της αγάπης ακόμη μπορεί αν υπάρχει.Εχετε και 4 παιδια και ειστε και παπούδες κλπ,θα σου πρότεινα να κάνεις το εξής.Να χτίσεις σιγά σιγα και μερα με την ημέρα την εμπιστοσύνη που έχει χαθεί.Οσο και να της μιλάς και να υπόσχεσαι οτι θα αλλάξεις θελει πράξεις να το αποδεικνύεις.και πως θα το πετύχεις αυτό;;Φλερταρωντας την απο την αρχή.Στείλε της λουλούδια,πέρε της ένα δώρο,βοήθησε την στις δουλείες,παρτην να βγείτε οι δυο σας να πάτε σε ενα ταβερνάκι να φάτε.Κντε περιπάτους,όλα οσα της άρεσαν.Απέφυγε να ζητάς σεξ και έρωτα αν δεν το επιθυμεί.Χτίσε την σχέση σας απο την αρχή.Αν δεν πετύχει αυτή η τακτική δεν υπάρχει θεραπεία.Αλλά άσε το χρόνο να το δείξει αυτο.Θέλει υπομονη και επιμονή.Οτι γκρεμίστηκε στα τόσα χρόνια δεν χτίζεται απο την μια μερα στην άλλη.Ασε το χρόνο να γιατρέψει τις πληγές.Η εμπιστοσύνη σε μια σχέση είναι το Α και το Ω.

 

ευχαριστω φιλε μου αυτο σκοπευω να κανω και να πεταξω μια για παντα παντελως ολα αυτα τα κακα στοιχεια του εαυτου μου για παντα παντα πολεμουσα στη ζωη μου δεν υπαρχει πλεον περιθωριο να κανω πισω θα την διεκδηκησω ξανα και ξανα και παλι ξανα οσο αντεξω ...λυπαμαι που σχεδον εγινα τοσο μικρος και λιγος απεναντι της... 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 28 από thalassa27

Λες ...

 

 

Ουουουου!!!

Στο υπογράφω!!

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 27 από Climentini

Δε μας είπατε,

κύριε Αλεξ

εδώ στο sxeseis πώς βρεθήκατε?

(εγκυκλοπαιδικά ρωτάω)

 

ειχα γραψει οτι εχω αγαπη με τους υπολογιστες και η φυση της δουλειας μου με αναγκασε να ασχοληθω καλως η κακως τωρα που βρεθηκα σε αυτη τη θεση και επειδη δεν εχω πολλους πραγματικους φιλους για να εμπιστευτω κατι τετοιο που συνεβη ψαχνοντας στο διαδυκτιο επεσα πανω στην σελιδα αυτη αλλα εγω δεν ψαχνω να βρω γκομενα ηδη εχει γεμισει με προσκλησεις ο λογαριασμος μου σκοπος μου ειναι να βρω καθαριες και ειληκρινεις απαντησεις απο δω μεσα με ανθρωπους οι οποιοι ειναι εμπειροι σε θεματα τετοιου ειδους 

"Φέις εσύ, sxeseis εγώ.", αν εννοείς αυτό Clim.. (πλακίτσα φίλε Αλεξ)

 

Εμένα, είναι άλλη η απορία μου.

Για ποιο λόγο/ους είμαστε άνθρωποι τής τελευταίας στιγμής;
Διάβασα κάπου πως, αν δεν υπήρχε αυτό το "παρά πέντε", τίποτα δεν θα γινόταν σε αυτή τη χώρα.

Υπεραισιοδοξία, ότι "έλα μωρέ, δε τρέχει και τίποτα"..
τρόπος που μεγαλώσαμε; (μια ζωή μέχρι πού μας παίρνει δοκιμάζουμε, και στο χείλος της καταστροφής, αρχίζουμε τη καραμέλα τής συγγνώμης).

Και όταν γίνει αποδεκτή, τότε ο λεπτοδείκτης πάλι παρά πέντε δείχνει σε μια επόμενη ώρα..

Εθελοτυφλία είναι; Υπερεγωισμός; (σιγά μη με χωρίσει, ποιον; εμένα; χα! )

Είναι ερωτήματα που θέτω και στον εαυτό μου σε κάποια θέματα.

Και χρειάζεται κάποτε να τεθούν - αν και όχι στρατιωτικός εγώ - τσεκουράτα.

Γιατί, όλο αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς,
φανερώνει πως σαν λαός είμαστε παντελώς ανώριμοι/ανεύθυνοι.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από Cynicality
Της εβγαλες το λαδι 30 χρονια και θες να τα ξεχασει ολα σε 30 λεπτα. Λυπαμαι, δε γινεται.

αγαπητη μου ευχαριστω γιατι με εκρινες ετσι δεν εχω δικαιολογια αλλα εχω να πω τουτο ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ και που τα εγραψα ολα αυτα αλλα εφτασα σε αδιεξοδο δεν την κραταω δεμενη δεν ειναι σκυλιτσα ειναι ο συντροφος μου το ονειρο της ζωης μου γιατι μαζι σχεδον μεγαλωσαμε ημουν 21 και αυτη 18 οταν γνωριστηκαμε  και μαζι μετα παιδακια μας σε τουτο το μικρο σπιτακι που αξιωθηκαμε μετα απο τοσα χρονια ταλαιπωριας μεταθεσεων μου να αγορασουμε ενα διαμερισματακι περιπου 60τμ στον ευοσμο και βαλαμε την αγαπη μας που εγω ο βλακας με λαθος τροπο της την εδινα αλλα καλα κανεις και μου τα χωνεις δεν ειμαι για λυπηση περισσοτερο για φτυσιμο ειμαι..λυπαμαι αν σε στεναχωρησα... 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 28 από thalassa27

Λες ...

 

 

Νομιζω εχω δωσει απαντηση σε εναν αλλο φιλο αν δεις θα τη βρεις

Άλλο   διεκδικώ  και   άλλο  πιέζω  

Θα   σου   πω  και  κάτι  ακόμα  που μπορεί  να  βοηθήσει  τη  σκέψη  και   τη συμπεριφορά  σου .

Δεν  σημαίνει   ότι  επειδή  έτσι  λειτούργησε   με   εμένα  όμως,  έτσι  θα  λειτουργήσει   με   άλλα   άτομα  

να  το  ξεκαθαρίσω.

 

Εγώ   , όταν   είπαμε  να  το παλέψουμε , ήμουν  κακιά  και   όσο  προσπαθούσε  τόσο   απομακρυνόμουν

ίσως  επειδή  πίεζε  ...

 

Το   άλλο , όσο  προσπαθούσα  να  τον  ξυπνήσω πριν  φτάσουμε  στο  σημείο  αυτό ,δεν   καταλάβαινε  τίποτα  

Δεν    ΈΒΛΕΠΕ ΤΊΠΟΤΑ  και  όταν   έμαθα   να  ΖΩ    ΧΩΡΊΣ   ΑΥΤΌΝ  μου   ΕΠΕΒΑΛΕ   την  παρουσία  του 

και   καλά  , με    φλερτ   από  τη  αρχή  , "κλάμα "  , απειλές  .

 

Αυτό  λες  να   κάνεις   ?

Μα   δεν   έβλεπα   πλέον   τι   έκανε  ...

 

Ήταν   σαν   ενοχλητική   μύγα   

 

Μακάρι  να   βοήθησα.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από Alex_63

 

 

 

 

 

ευχαριστω φιλε μου αυτο σκοπευω να κανω και να πεταξω μια για παντα παντελως ολα αυτα τα κακα στοιχεια του εαυτου μου για παντα παντα πολεμουσα στη ζωη μου δεν υπαρχει πλεον περιθωριο να κανω πισω θα την διεκδηκησω ξανα και ξανα και παλι ξανα οσο αντεξω ...λυπαμαι που σχεδον εγινα τοσο μικρος και λιγος απεναντι της... 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από thalassa27

      Αφού       αφήνουμε   βιογραφικά  ...

      Ας   μιλήσω  και  γω  να  απελευθερώσω  για  άλλη  μία  φορά   το  μαζεμένο  κακό  που   βίωσα    στη      πορεία  του   γάμου  αλλά  και   του  θανάτου  του. 
      Συγγνώμη  αλλά  υπάρχουν  ακόμα  συγγενείς   μου  που  νομίζουν  ότι  πέθανε  από  έμφραγμα 
      εκτός   αν   μεταξύ  τους   ... μίλησαν   .
       Εδώ  νοιώθω  μια  κάποια   ελευθερία  .


       Αλεξ   
 
Είναι   σαν   να   τον  ακούω  με   αυτά  που  διάβασα  , υποθέτω είχες  και εξωσυζυγικές  σχέσεις, 
άκου  σε   μένα  τουλάχιστον   ό,τι  και  να  μου  έλεγε  από  αυτά  που  γράφεις  λειτουργούσαν  εις
βάρος  του  ,  δεν  είχε  και  καθόλου  υπομονή  ενώ   είχα  ζητήσει  διαζύγιο  μετά  από  λίγο  κλαψούρισμα
ήθελε   να   του  πω   σ'αγαπώ  .

Μα   καταλαβαίνετε  ,  μπορείτε  να   καταλάβετε  ότι   όταν   κάποιος   ξεστομίσει   " διαζύγιο"  έχει  χωρίσει 
από   καιρό .

Φυσικά   επέμεινα   ,    αυτός   έκανε  πράξη  το  ένα  από  τα  δύο   με  τα  οποία  με  
απειλούσε   .  Να   με   σκοτώσει  ή   να   σκοτωθεί  ...


Ή   μείνε   με   υπομονή  , χωρίς  να  φαίνεσαι  χωρίς  να  ακούγεσαι  χωρίς  να αναπνέεις...

κι  ό,τι  είναι  να   γίνει  ας   γίνει  .
Ή  αν  έχεις   ανθρωπιά   και   ανδρικό   εγωισμό   και  φιλότιμο  , την   αγαπάς   και   αγαπάς
και   τον  εαυτό   σου ,  σέβεσαι   τη   ζωή  και   την οικογένειά   σας   πάρτε   διαζύγιο  !

Για   όλους  υπάρχει  κάτι  καλό  εκεί   έξω  κανένας  δεν   χάνεται   όσο   ζει   και   παλεύει


καλή  τύχη.       

 

πολυ ωραια μου τα ειπατε ευχαριστω αλλα παρελειψα στην αρχη να πω οτι ειμαστε σχεδον παιδια οταν γνωριστηκαμε εγω ισα 21 και η συντροφος μου περι τα 18 και απο ερωτα η σχεση αυτη και πολυ δυνατη αλλα ειδατε πως κατεληξε ναι σε φοβισα και σενα νομιζοντας οτι θα ξαναπεσω στα ιδια ωιμε λαθη μου οχι πολεμαω τον χαμενο εαυτο μου καθε μερα γιαυτο για τον εγωισμο μου για την αλλαζονια μου και την πλεονεξια μου στο θεμα της αγαπης μου γιαυτην αλλα δεν μπορω δεν εχω το κουραγιο να παρω διαζυγιο αν το θελησει δεν θα την εμποδισω αν και καποια στιγμη στη σαστιμαρα μου σε ενα καβγα προσφατο της το πεταξα ο ηλιθιος νομιζοντας οτι θα την φοβερηξω ...ποιος ειμαι ρεεε σκ@τ@ στα μουτρα μου οχι σας ειπα πολλα τα λαθη μου αλλα οχι εξωσυζυγικες σχεσεις δεν εκανα και πιστευωμ ουτε εκεινη γιατι ημασταν σχεδον ολες τις υπολοιπες ωρες μαζι εκτος και οταν ελειπα απο το σπιτι λογω της υπηρεσιας μου να ειχε κατι αλλα και αυτο δεν μπορω να το εξακριβωσω αλλα και να γινε τετοιο πραγμα καλ να μου κανει γιατι τετοιος που ημουν το αξιζα ...αλλα εγω φιλη μου παρολα τα ελλατωματα μου μενω πιστος σε μια γυναικα οταν την αγαπω ..τα δινω ολα αλλα και τα θελω ολα ...εκπτωσεις δεν κανω ... αν τελικα θελησει να φυγει δεν ειμαι και δεσμοφυλακας αλλα θα κανω το παν για να της δειξω οτι ακομα την μετραω και να διωξω πρωτα απο τον εαυτο μου ολα αυτα τα κακα στοιχεια που με εφεραν σαυτη τη καταντια γιατι ο εχθροε δεν ειναι η συντροφος αλλα ο ιδιος μου ο εαυτος ... και παλι σευχαριστω

Φιλοπόλεμε...

 

Άμα σου είναι εύκολο να πέσεις... ΠΕΣΕ!

και μην το σκέφτεσαι καθόλου. Άνοιξε ένα

παράθυρο και επιτέλους πέσε..!!!

Οι (ένοπλες) δυνάμεις σου, είναι για φτύσιμο.. απλώς

Παράθεση:
Σχόλιο # 25 από Alex_63

 οχι φιλε μου οτι μας ριχνει κατω ΕΠΙΒΑΛΛΕ΅ΤΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ και θα το πολεμησω δεν θα ξαναπεσω στα ιδια φοβερα λαθη και η συντροφος μου ας κανει οτι θελει δεν θα το αφησω ετσι το μονο ευκολο ειναι να πεσω το δυσκολο ειναι να σηκωθω και θα το αντιμετωπισω με ολες τις δυναμεις μου αυτες που εστω μου εχουν απομεινει σε ευχαριστω παντως

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Leigh-Cheri

και η 'πλάκα' ξέρεις ποια είναι;


Ότι αν τελικά χωρίσετε (ειδικά αν βρει άλλον),

εσύ θα αναθεματίζεις το καταραμένο το fb που σας έκλεισε το σπίτι.

 

 

δεν ειναι κτημα μου αλλα ειναι το φως της ψυχης μου για μενα αν θελει να φυγει ας φυγει θα προσπαθησω ομως να την κερδισω ξανα με το να της δειξω οτι μπορει εγω με τον λαθος τροπο την αγαπουσα αλλα θα υποφερω (και δεν με νοιαζει) οσα θελει για παρτυ της αρκει να την εχω ξανα στην αγκαλια μου χαρουμενη και ευτυχισμενη ευχαριστω παντως νασαι καλα

     και   οι  ηλικίες  μας  ίδιες  

     και   τα   επιχειρήματά    σας  (κλάψες)   ίδια !

     Και   η   "ζωή"  που   προσφέρατε   επίσης    ...  


φρόντισε    να   απολαύσετε   τη   ΖΩΉ  έστω   κατά   μόνας   αν    σου   ζητηθεί   ... 

όπως    στρώνουμε   θα  κοιμηθούμε   !
       

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από giorgos_1965

 

Συμφωνώ απόλυτα.Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να πενθήσεις πρώτα.Οταν τελειώσει το ''πένθος'' τότε και μόνον μπορείς να προχωρήσεις ουσιαστικά την ζωή σου.Αν δεν πενθήσεις και κάνεις σχέσεις ''ριμπάουντ'' θα είσαι μόνιμα ανικανοποίητος και ψυχικά κενός.Όλα θέλουν τον τρόπο τους αλλά και τον χρόνο τους.Εξαρτάται απο τον χαρακτήρα του καθενός.

 

φιλε ειναι και δυσκολος χαρακτηρας πολυ ..αλλα θελω να κανω την μεγαλη προσπαθεια ημουν πολυ καιρο βολεμενος με την κατασταση αυτη καιρος να ξεβολευτω ευχαριστω παντως