Τα εχω κανει Θαλασσα υπαρχει ελπιδα???

Πολύ...

  


    ...τραγικά τα παρουσιάζεις τα πράγματα ρε φίλε.
    Εντάξει, υπήρξες όπως λες ένας παρτάκιας, ένας εγωϊστής, ε και;
    Λες ότι δεν ήσουν ο ιδανικός πατέρας ούτε ο τέλειος σύζυγος.
    Σιγά τα αυγά!
    Να σου πω κάτι φιλαράκι;
    Διαβάζοντας το (πυκνό) κείμενό σου
    ένοιωσα να περιγράφεται εκεί μέσα
    με κάθε λεπτομέρεια ο αστός που υπάρχει γύρω μας.
    Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.
    Ούτε εγκληματίας είσαι, ούτε τίποτα φριχτό
    και έξω από τη "νόρμα" της ανθρώπινης φύσης έχεις διαπράξει.

    Οπότε, χαλάρωσε.

    Όσον αφορά τη σχέση σου με τη σύζυγό σου
    ήδη η κόρη σου σου έδωσε την απάντηση:
    Εάν δεν καταφέρνετε να συμβιώνετε μαζί πολιτισμένα
    χωρίστε πολιτισμένα!
    Σώστε τουλάχιστον την ακεραιότητα των παιδιών σας.

    Μετά, εφόσον η μαντάμ σου δηλώνει ότι δεν σ'αγαπάει πια
    και θέλει να συνυπάρχετε στον ίδιο χώρο
    αποκλειστικά και μόνο σαν οι γονείς των παιδιών σας,
    σεβάσου το και αν θες να μείνεις έτσι, μείνε.
    αν καταπιέζεσαι, μάζευτα και δρόμο.


    Τέλος, όσον αφορά τις ενοχές, τις τύψεις και τις ερινύες
    που σε βασανίζουν ότι -δήθεν- εξαιτίας σου "χάθηκε" ο έρωτας της κυρία σου
    και διάφορα άλλα ανορθόδοξα που λες, ένα έχω να σου πω:

    Ακόμη και ο καλύτερος σύζυγος στον κόσμο αν ήσουν
    μετά από 30 ολόκληρα χρόνια ο Έρωτας θα είχε μαραζώσει.
    Οπότε παρηγορήσου! Δεν φταις (μόνον) εσύ.
    Και βέβαια, ότι και να κάνεις, ο Έρωτας αυτός
    ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειτε να ξανα-ανθίσει.

    Γι αυτό χαλάρωσε, κύτταξε τα κοριτσάκια σου
    προσπάθησε να έχεις μια ανεκτή, έντιμη και ήρεμη
    συμβίωση με τη μαντάμ και (νέος είσαι ακόμα
    και η καρδιά ζωντανή και το σώμα θαλερό)
    στρέψε τη ματιά σου μπροστά και προσανατολίσου
    σε κάτι -οτιδήποτε- θα σε κάνει να νοιώσεις ξανά ζωντανός.


    Με δύναμη, λοιπόν, και καλή τύχη!

Και   τον   αστό   που  είναι  μέσα  σας  μη   σου  πω  !

 

Έτσι   ξύπνα  τον ! 

 

Τόσα  γκομενάκια  κυκλοφορούν , εδώ   είναι  η   πηγή   μπορεί  κάθε   6μηνο    να   είναι  με   άλλη...

 

Και   η   μανδάμ   κορώνα   στο  κεφάλι   του   ... 

 

Αλλά  τι   λέω   ... αν   δεν  είχε   δηλώσει  ανεξαρτησία    τον   παρακάλαγε   και  για   κανά  "ψιχαλάκι "

 

 

Ξύπνα  και   προχώρα    δεν   είσαι   ο  μόνος   

Καφρίλα  μυρίζει  παντού  !

Αλλά   άφησέ  τη τώρα   που   ηρέμησε  και   σε   ξεπέρασε  .

 

Αν   δεν   μπορείς   να   της/σου   προσφέρεις    ποιοτική  ζωή   καλά  σου  λένε    ΠΗΔΑ  !

Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από psaromallis

Πολύ...

  


    ...τραγικά τα παρουσιάζεις τα πράγματα ρε φίλε.
    Εντάξει, υπήρξες όπως λες ένας παρτάκιας, ένας εγωϊστής, ε και;
    Λες ότι δεν ήσουν ο ιδανικός πατέρας ούτε ο τέλειος σύζυγος.
    Σιγά τα αυγά!
    Να σου πω κάτι φιλαράκι;
    Διαβάζοντας το (πυκνό) κείμενό σου
    ένοιωσα να περιγράφεται εκεί μέσα
    με κάθε λεπτομέρεια ο αστός που υπάρχει γύρω μας.
    Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.
    Ούτε εγκληματίας είσαι, ούτε τίποτα φριχτό
    και έξω από τη "νόρμα" της ανθρώπινης φύσης έχεις διαπράξει.

    Οπότε, χαλάρωσε.

    Όσον αφορά τη σχέση σου με τη σύζυγό σου
    ήδη η κόρη σου σου έδωσε την απάντηση:
    Εάν δεν καταφέρνετε να συμβιώνετε μαζί πολιτισμένα
    χωρίστε πολιτισμένα!
    Σώστε τουλάχιστον την ακεραιότητα των παιδιών σας.

    Μετά, εφόσον η μαντάμ σου δηλώνει ότι δεν σ'αγαπάει πια
    και θέλει να συνυπάρχετε στον ίδιο χώρο
    αποκλειστικά και μόνο σαν οι γονείς των παιδιών σας,
    σεβάσου το και αν θες να μείνεις έτσι, μείνε.
    αν καταπιέζεσαι, μάζευτα και δρόμο.


    Τέλος, όσον αφορά τις ενοχές, τις τύψεις και τις ερινύες
    που σε βασανίζουν ότι -δήθεν- εξαιτίας σου "χάθηκε" ο έρωτας της κυρία σου
    και διάφορα άλλα ανορθόδοξα που λες, ένα έχω να σου πω:

    Ακόμη και ο καλύτερος σύζυγος στον κόσμο αν ήσουν
    μετά από 30 ολόκληρα χρόνια ο Έρωτας θα είχε μαραζώσει.
    Οπότε παρηγορήσου! Δεν φταις (μόνον) εσύ.
    Και βέβαια, ότι και να κάνεις, ο Έρωτας αυτός
    ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειτε να ξανα-ανθίσει.

    Γι αυτό χαλάρωσε, κύτταξε τα κοριτσάκια σου
    προσπάθησε να έχεις μια ανεκτή, έντιμη και ήρεμη
    συμβίωση με τη μαντάμ και (νέος είσαι ακόμα
    και η καρδιά ζωντανή και το σώμα θαλερό)
    στρέψε τη ματιά σου μπροστά και προσανατολίσου
    σε κάτι -οτιδήποτε- θα σε κάνει να νοιώσεις ξανά ζωντανός.


    Με δύναμη, λοιπόν, και καλή τύχη!

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 32 από somebody961

"Φέις εσύ, sxeseis εγώ.", αν εννοείς αυτό Clim.. (πλακίτσα φίλε Αλεξ)

 

Εμένα, είναι άλλη η απορία μου.

Για ποιο λόγο/ους είμαστε άνθρωποι τής τελευταίας στιγμής;
Διάβασα κάπου πως, αν δεν υπήρχε αυτό το "παρά πέντε", τίποτα δεν θα γινόταν σε αυτή τη χώρα.

Υπεραισιοδοξία, ότι "έλα μωρέ, δε τρέχει και τίποτα"..
τρόπος που μεγαλώσαμε; (μια ζωή μέχρι πού μας παίρνει δοκιμάζουμε, και στο χείλος της καταστροφής, αρχίζουμε τη καραμέλα τής συγγνώμης).

Και όταν γίνει αποδεκτή, τότε ο λεπτοδείκτης πάλι παρά πέντε δείχνει σε μια επόμενη ώρα..

Εθελοτυφλία είναι; Υπερεγωισμός; (σιγά μη με χωρίσει, ποιον; εμένα; χα! )

Είναι ερωτήματα που θέτω και στον εαυτό μου σε κάποια θέματα.

Και χρειάζεται κάποτε να τεθούν - αν και όχι στρατιωτικός εγώ - τσεκουράτα.

Γιατί, όλο αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς,
φανερώνει πως σαν λαός είμαστε παντελώς ανώριμοι/ανεύθυνοι.

 

φιλε παρολο που εχω λογαριασμο στο φεις μπουκ δεν επεδιωξα να κανω καμακι ουτε και μπηκα σε ομαδες τετοιου ειδους τις θεωρω νυφοπαζαρο αλλα με πολλους κινδυνους και εδω τελικα που αποφασισα να μπω το εκανα με πολυ μεγαλη σκεψη και με ψαξιμο της σελιδας αλλα θα το πω οτι μπηκα μονο για συνομιλια για το προβλημα που αντιμετωπιζω και πιστευω οτι θα κανει καλο να το βλεπουν πολλα νεαρα ζευγαρια ωστε να μην φτασουν στο ιδιο σημειο με εμενα και τους παροτρυνω ολους οσους εχουν παντρευτει και ειναι και νιοπαντροι ειδικα για τους ανδρες αν πραγματικα αγαπανε τις συντροφους τους να με ακουσουν Πρωτο να ειναι φιλοι με τις συντροφους τους πρωτο απολα δευτερο να τις εκτιμανε γιαυτο που ειναι και να τις σεβονται μετα ο ερωτας σεξ και αγαπη η αγαπη ουτως η αλλως δινεται απλοχερα αλλα ετσι θα κατορθωσουν να επιβιωσουν εγω εκανα στραβη αρχη και πραγματικα το ειδα αυτες τις μερες ποσο λαθος ημουν απεναντι της το μεγαλο ελαττωμα μου ειναι οτι δεν εχω υπομονη και αυτο ειναι ενα πραγμα που πρεπει να πολεμησω πρωτα απο ολα και μετα τα αλλα και σκεψου ποσο υπομονετικος ημουν στο στρατο και στη συζυγο μου μπροστα ναχω χασει τα αυγα και τα πασχαλια ... ευχαριστω παντως και αν και ελευθερος απο οτι βλεπω ειναι πολυ καλες οι αποψεις σου και με χιουμορ και μπορω να πω και πιο ωριμες απο τις δικες μου ευχαριστω

Δεν σε εκρινα. Μονος σου εγραψες ποσο σκατα κι αδιαφορα της φεροσουν για 30 χρονια. Αυτο σημαινει βγαζω το λαδι σε καποιον. Δε μπορει να περιμενεις μετα απο 30 χρονια που την εκανες σιγα σιγα να αδειασει εντελως, να αλλαξουν ολα μεσα σε μια στιγμη επειδη εσυ απλα ειπες οτι μετανιωσες και καταλαβες. Και να σου πω και κατι, δεν ξερω αν θα μπορεσεις ποτε πια να γυρισεις το παιχνιδι υπερ σου. Θεωρω οτι σε σωζει το γεγονος οτι εχετε ακομα δυο παιδια στο σπιτι κι οτι δεν ειναι οικονομικα ανεξαρτητη, αλλιως οχι απλα θα κοιμοσασταν χωριστα αλλα θα σου ειχε κουνησει το μαντηλι προ πολλου. Εν παση περιπτωσει, κανε εσυ την προσπαθεια σου, αλλα χωρις να θελω να σε πικρανω, δε βλεπω φως. Η γυναικα σου δεν ξυπνησε μια ωραια μερα και τα αποφασισε ολα αυτα. Δουλευε καιρο μεσα της αυτο το πραγμα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 43 από Alex_63

... το μεγαλο ελαττωμα μου ειναι οτι δεν εχω υπομονη ...

και σκεψου ποσο υπομονετικος ημουν στο στρατο και στη συζυγο μου μπροστα ναχω χασει τα αυγα και τα πασχαλια ...

 

Εδώ νομίζω χρειάζεται να το πω.. Ισως φανεί πολύτιμο και σε άλλους, όπως και εσύ λες.

Παλιά, διάβαζα το περιοδικό mad -οι παλιοί σίγουρα το ξέρουν-  και είχα πέσει  σε μερικά πολύ σοβαρά σκίτσα -τάχα μου αστεία, και μεταφέρω ένα εδώ.

 

Η σκηνή: Ο άντρας μπαίνει στο σπίτι όλο νεύρα εναντίον όλων..

"Μωρήηηη, τις παντόφλες, εσείς καλοπαίδια, ησυχία μη τα σπάσω όλα εδώ μέσα!" και άλλα φαιδρά.

Οταν φίλος/συγγενής παρευρέθηκε δεν άντεξε και τον ρώτησε:

"Μα γιατί φέρεσαι έτσι; Τι σου φταίνε σύζυγος και παιδιά; Μήπως φταίει η δουλειά σου που έχεις τόσα νεύρα;"

-"Ναι, η δουλειά μου φταίει. Θα πρέπει να είμαι καλός με όλους"...

 

Αλλά στο σπίτι του, τον 'έπαιρνε' να ξεσπάει.

 

Ανθρώπινο φίλε αυτό που έπαθες, παρεξήγησες την υπερβολική οικειότητα και 'άνεση' του σπιτιού σου,
και μετέτρεψες τη σύζυγο σε μάνα που, ό,τι και αν τής λέμε, όσο και να βρίζουμε ξεσπάμε, εκείνη είναι πάντα εκεί..
Επειδή είναι στη φύση της, στο dna της να μας αγαπά άνευ όρων.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από lovable1

Και αφού εδώ και χρόνια σου χτυπούσε καμπανάκια...

εσύ "ξύπνησες" και ευαισθητοποιήθηκες ΤΩΡΑ που άνοιξε FB, σαχλαμαρίζει με άλλους και έφτασε σε σημείο να μη θέλει να κάνει ούτε έρωτα μαζί σου; Γιατί ΤΩΡΑ και όχι πριν απο 25, 20 χρόνια;

30 χρόνια σε ανέχτηκε η - ηρωίδα - γυναίκα και πραγματικά τη θαυμάζω για τη γαιδουρινή - υπεράνθρωπη υπομονή της!

Δεν νομίζεις ότι είναι - όχι λίγο αλλά - πολύ αργά;

 

μαλλον γιατι εγω ημουν η αιτια που εμαθε το φαις μπουκ και δεν τοκανε πιο παλια αλλα αποτι γυρισε και μου ειπε το σκεφτοταν αλλα δεν τοκανε τελος παντων δεν την αδικω καλα μου εκανε για να ξυπνησω κιεγω ευχαριστω παντως αλλα σκεψου οτι 30 χρονια ημουν διπλα της κιεγω και ναι ημουν σατραπης και εγωιστης γιατι τα εδινα ολα ομως και ηθελα να τα παιρνω ολα ενταξει δε λεω με λαθος τροπο σιγουρα αυτο θα διορθωσω η θα παλαιψω να το διορθωσω αλλα και ολα τα ασχημα του χαρακτηρα μου γιατι δεν ειχα και πολυ μεγαλη εμπειρια στις γυναικες μολις 21 εγω μολις 18 αυτη τι περιμενεις μωρα παντρευτηκαμε και στο χρονο πανω μας ηρθε το πρωτο κοριτσακι μας ...σε ευχαριστω παντως 

Είπες ότι είσαι συνταξιούχος?
Εμ , από τα 52 όλη μέρα μαζί στο σπίτι... ξύνεται η πληγή!
Επομένως το να ανέβουν τα όρια της ηλικίας συνταξιοδότησης είναι καλό!
παιδιά, τελικά πρέπει να βγαίνουμε στη σύνταξη, όταν δε θα έχουμε κουράγιο να τσακωνόμαστε.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από Cynicality
Δεν σε εκρινα. Μονος σου εγραψες ποσο σκατα κι αδιαφορα της φεροσουν για 30 χρονια. Αυτο σημαινει βγαζω το λαδι σε καποιον. Δε μπορει να περιμενεις μετα απο 30 χρονια που την εκανες σιγα σιγα να αδειασει εντελως, να αλλαξουν ολα μεσα σε μια στιγμη επειδη εσυ απλα ειπες οτι μετανιωσες και καταλαβες. Και να σου πω και κατι, δεν ξερω αν θα μπορεσεις ποτε πια να γυρισεις το παιχνιδι υπερ σου. Θεωρω οτι σε σωζει το γεγονος οτι εχετε ακομα δυο παιδια στο σπιτι κι οτι δεν ειναι οικονομικα ανεξαρτητη, αλλιως οχι απλα θα κοιμοσασταν χωριστα αλλα θα σου ειχε κουνησει το μαντηλι προ πολλου. Εν παση περιπτωσει, κανε εσυ την προσπαθεια σου, αλλα χωρις να θελω να σε πικρανω, δε βλεπω φως. Η γυναικα σου δεν ξυπνησε μια ωραια μερα και τα αποφασισε ολα αυτα. Δουλευε καιρο μεσα της αυτο το πραγμα.

αχ αυτη η εκδικηση πουχετε ολες οι γυναικες κατα το πλειστον μεσα σας χωρις να εξαιρουνται και οι ανδρες αλλα ναι το δουλευε πολυ πιο πριν αλλα με το που μπηκε στο φαις μπουκ την βοηθησε κατα πολυ και ας ημουν εγω η αιτια να το μαθει δεν πειραζει αν την ικανοποιει αυτο εγω κανω πασο και μου τοπε οτι αν δεν ηταν τα παιδια θα φευγε τι να σου πω εχεις δικιο ας με εκδικηθει μου αξιζει στο κατω κατω μονος μου εβγαλα τα ματια μου μετην αδιαφορια μου και τον εγωισμο μου και τωρα τι ναθελω πια για μενα εκλεισαν οι δρομοι ελπιδα δεν βλεπω ειμαι χωμενος στο τουνελ των σκεψεων μου και δεν βλεπω φως ετσι καταντησα καταδικασε με αντεχω αλλα ενα να ξερεις οτι φταιω εγω αν αγαπουσα με λαθος τροπο και δεν υπηρχε κατι να μου πει η καποιος ρε τι κανεις εκει καταστρεφεις τον συντροφο σου ...ισως να αλλαζαν τα πραγματα παντως και που ξυπνησε εστω και με τη βοηθεια μου πιστευω οτι της εκανα ενα καλο και εγω τοσα χρονια αρα αυτο σημαινει οτι ημουν και μπουνταλας συν της αλλης δεν ειχα προθεση ναμαι ο δυναστης της αλλα επειδη οι παλιες οικογενειες οπως οι γονεις μου ζουσαν μονο για να επιβιωσουν και να μας φερουν τα προς το ζειν και δεν υπηρχε χρονος να μας μαθουν τα βασικα πως να συμπεριφερομαστε στον ανθρωπο μας αυριο μεθαυριο ουτε υπηρχαν τα φεισ μπουκ ουτε τιποτα μονο καποιο ραδιο που ακουγαμε τραγουδια και "το σπιτι των ανεμων " αν γνωριζεις αργοτερα ηρθε η ασπρομαυρη τηλεοραση και το σηριαλ "Αγνωστος Πολεμος" και σιγα σιγα μπαιναμε καπως εδω στην Ελλαδα σε εξελιξη αλλα οι οικογενειες παρεμεναν πατριαρχικες και ο ρολος της γυναικας-νοικοκυρας δουλας δεν αφηνε περιθωρια σε εμας τα τοτε παιδια να γνωρισουμε τον ψυχικο της κοσμο τι περιμενες μετα να μην ειμαι σε λαθος συμπεριφορες?? ποιος θα μας ελεγε καποτε οτι η γυναικα ειναι σαν να βλεπεις τον ιδιο σου τον εαυτο?? δηλ ιση με μας τους ανδρες και μεγαλωνοντας να πηγαινω και σε σχολεια χωρισμενα σε αρρενων θηλεων οχι μικτων που καθιερωθηκαν μετα το 1980 γιατι κιαυτο παιζει μμεγαλο ρολο στην ψυχοσυνθεση του ατομου δεν ειχαμε ουτε μαθημα σεξουαλικης αγωγης που ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας στη διαπαιδαγωγηση του ατομου παρα μονο τρεχαμε σε τσοντοσινεμαδες και κρυφα μαθαιναμε αναποδα το ομορφη πραξη του ερωτα ολα ησαν για μενα ενα λαθος απο την αρχη μην με παρεξηγεις αλλα αυτη ειναι η αληθεια και το χειροτερο για τους δυο μας ηταν που βιαστηκαμε να κανουμε παιδια επρεπε και επιβαλλεται τουλαχιστον να καθομασταν λιγα χρονια μεταξυ μας ωστε να μαθουμε ο ενας τον αλλο καλυτερα γιατι και ελλειπη παιδεια ειχαμε και πολυ νεοι ειμασταν και να τωρα τα αποτελεσματα... δεν εγραψα εγω καλα στις εξετασεις της ζωης αλλα η συζυγος πιο καλα διαβασμενη απο μενα αν και κατα τρια χρονια μικροτερη παιρνει αριστα γιατι ηταν πραγματικα το στηριγμα της οικογενειας μας και την θαυμαζω γιαυτο που ειναι εγω τι ημουν??? ενα τιποτα... ξερω οτι δεν εχω μεγαλες πιθανοτητες να γινουν τα πραγματα οπως πριν αλλα θα το παλεψω γιατι επεσα πολυ χαμηλα για την αγαπη μας και δεν μπορω τωρα να κανω πισω και δεν με ενδιαφερει τι λεει ο ενας η ο αλλος απλα γνωμες και αποψεις παιρνω απο ολους σας γιατι ημουν τυφλος και δεν εβλεπα γιατι ημουν κουφος και δεν ακουγα γιατι γιατι γιατι...σε ευχαριστω κοπελα μου να εισαι καλα

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από psaromallis

Πολύ...

  


    ...τραγικά τα παρουσιάζεις τα πράγματα ρε φίλε.
    Εντάξει, υπήρξες όπως λες ένας παρτάκιας, ένας εγωϊστής, ε και;
    Λες ότι δεν ήσουν ο ιδανικός πατέρας ούτε ο τέλειος σύζυγος.
    Σιγά τα αυγά!
    Να σου πω κάτι φιλαράκι;
    Διαβάζοντας το (πυκνό) κείμενό σου
    ένοιωσα να περιγράφεται εκεί μέσα
    με κάθε λεπτομέρεια ο αστός που υπάρχει γύρω μας.
    Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω.
    Ούτε εγκληματίας είσαι, ούτε τίποτα φριχτό
    και έξω από τη "νόρμα" της ανθρώπινης φύσης έχεις διαπράξει.

    Οπότε, χαλάρωσε.

    Όσον αφορά τη σχέση σου με τη σύζυγό σου
    ήδη η κόρη σου σου έδωσε την απάντηση:
    Εάν δεν καταφέρνετε να συμβιώνετε μαζί πολιτισμένα
    χωρίστε πολιτισμένα!
    Σώστε τουλάχιστον την ακεραιότητα των παιδιών σας.

    Μετά, εφόσον η μαντάμ σου δηλώνει ότι δεν σ'αγαπάει πια
    και θέλει να συνυπάρχετε στον ίδιο χώρο
    αποκλειστικά και μόνο σαν οι γονείς των παιδιών σας,
    σεβάσου το και αν θες να μείνεις έτσι, μείνε.
    αν καταπιέζεσαι, μάζευτα και δρόμο.


    Τέλος, όσον αφορά τις ενοχές, τις τύψεις και τις ερινύες
    που σε βασανίζουν ότι -δήθεν- εξαιτίας σου "χάθηκε" ο έρωτας της κυρία σου
    και διάφορα άλλα ανορθόδοξα που λες, ένα έχω να σου πω:

    Ακόμη και ο καλύτερος σύζυγος στον κόσμο αν ήσουν
    μετά από 30 ολόκληρα χρόνια ο Έρωτας θα είχε μαραζώσει.
    Οπότε παρηγορήσου! Δεν φταις (μόνον) εσύ.
    Και βέβαια, ότι και να κάνεις, ο Έρωτας αυτός
    ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειτε να ξανα-ανθίσει.

    Γι αυτό χαλάρωσε, κύτταξε τα κοριτσάκια σου
    προσπάθησε να έχεις μια ανεκτή, έντιμη και ήρεμη
    συμβίωση με τη μαντάμ και (νέος είσαι ακόμα
    και η καρδιά ζωντανή και το σώμα θαλερό)
    στρέψε τη ματιά σου μπροστά και προσανατολίσου
    σε κάτι -οτιδήποτε- θα σε κάνει να νοιώσεις ξανά ζωντανός.


    Με δύναμη, λοιπόν, και καλή τύχη!

 

Μπραβο φιλαρακι εισαι ψυχαρα ανατριχιασα με αυτα που μου εγραψες... αλλα νοιωθω μετα απο αυτα που λες να τα δω τα πραγματα παλι εγωιστικα δε λεω μου ταπες στα ισια και το εκτιμω αλλα επειδη υπηρξα μεγας εγωιστης και ζαμανφουτιστας θελω να δω μεσα μου αν υπαρχει ο αλλος μου εαυτος αν πραγματικα αλλαξω πραγμα που εσυ δεν το βλεπεις να γινεται και εισαι σωστος ..αλλα επειδη μαζι μεγαλωσαμε και δημιουργησαμε σαυτο το γαμο αξιζει να κανω μια υστατη προσπαθεια ε?? εσυ τι λες αξιζει???

Πιστεψε με καμια διαθεση δεν εχω να σε καταδικασω. Οπως πολυ σωστα ειπε ο psaromallis, σε ολο αυτο δεν εφταιξες μονο εσυ. Καπου εφταιξε κι εκεινη κι ας ειναι εστω στο οτι ενω εβλεπε οτι η σταση σου την πικραινει δεν στο επεσημανε νωριτερα. Να το συζητησετε βρε αδερφε να σου ανοιξει τα ματια. Απο την αλλη, οπως πολυ σωστα ειπες εσυ, ησασταν παιδια. Τι ξερατε τοτε απο σχεσεις? Εσυ απο τα 16 σου βαρουσες οκλασεις στο στρατο κι εκεινη απο κορη καποιου εγινε γυναικα καποιου. Ηρθαν ετσι τα πραγματα που καπου χαθηκατε στην πορεια. Καλη επιτυχια στις προσπαθειες σου κι ο,τι κι αν γινει να θυμασαι, καλυτερα δυο ευτυχισμενοι ανθρωποι σε διαφορετικα σπιτια παρα δυο δυστυχισμενοι σε ενα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 47 από Paralia48

Είπες ότι είσαι συνταξιούχος?
Εμ , από τα 52 όλη μέρα μαζί στο σπίτι... ξύνεται η πληγή!
Επομένως το να ανέβουν τα όρια της ηλικίας συνταξιοδότησης είναι καλό!
παιδιά, τελικά πρέπει να βγαίνουμε στη σύνταξη, όταν δε θα έχουμε κουράγιο να τσακωνόμαστε.

 

ΕΓΡΑΨΕΣ!! φιλη μου ... καιγω θα τοθελα τωρα αυτη τη στιγμη να με ξανακαλεσουν πισω και το λεω ε ι λ η κ ρ ι ν α !!! 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 45 από somebody961

 

Εδώ νομίζω χρειάζεται να το πω.. Ισως φανεί πολύτιμο και σε άλλους, όπως και εσύ λες.

Παλιά, διάβαζα το περιοδικό mad -οι παλιοί σίγουρα το ξέρουν-  και είχα πέσει  σε μερικά πολύ σοβαρά σκίτσα -τάχα μου αστεία, και μεταφέρω ένα εδώ.

 

Η σκηνή: Ο άντρας μπαίνει στο σπίτι όλο νεύρα εναντίον όλων..

"Μωρήηηη, τις παντόφλες, εσείς καλοπαίδια, ησυχία μη τα σπάσω όλα εδώ μέσα!" και άλλα φαιδρά.

Οταν φίλος/συγγενής παρευρέθηκε δεν άντεξε και τον ρώτησε:

"Μα γιατί φέρεσαι έτσι; Τι σου φταίνε σύζυγος και παιδιά; Μήπως φταίει η δουλειά σου που έχεις τόσα νεύρα;"

-"Ναι, η δουλειά μου φταίει. Θα πρέπει να είμαι καλός με όλους"...

 

Αλλά στο σπίτι του, τον 'έπαιρνε' να ξεσπάει.

 

Ανθρώπινο φίλε αυτό που έπαθες, παρεξήγησες την υπερβολική οικειότητα και 'άνεση' του σπιτιού σου,
και μετέτρεψες τη σύζυγο σε μάνα που, ό,τι και αν τής λέμε, όσο και να βρίζουμε ξεσπάμε, εκείνη είναι πάντα εκεί..
Επειδή είναι στη φύση της, στο dna της να μας αγαπά άνευ όρων.

 

ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ !!!

Σας ευχαριστω ολους σας και σας χαριζω ενα τραγουδακι που αντικατοπτριζει τροπον τινα την κατασταση που βρισκομαι ειναι απο τα αγαπημενα μου αφιερωμενο σε ολους σας ...ακομα ομως δεν εφυγε και ελπιζω πως οχι... πραγματι ειναι βγαλμενα απο τη ζωη τα τραγουδια και ειδικα ο Καζντζιδης ηταν ειναι και θαναι Θεος να μπορουσα να σας κερασω και ενα κρασακι ...

https://youtu.be/O9sMNzyGl4c

 

    Δε   θα   φύγει  αφού   την   έχεις  "δεμένη"  χωρίς   δουλειά  ,  αλλά   κάνε   διακριτική   την

παρουσία  σου   μήπως   και  με   τον   χρόνο   επανέρθει   .

Αν   την   παρατσιτώσεις    θα  φύγει   και   θα  βρεθεί   τρόπος  να   ζήσει  και   αξιοπρεπώς  !

 

Ακόμα  δεν   έχει  αποφασίσει  ... 

 

Φρόντισε   μην   πέφτεις  άλλο   στα   μάτια  της ,  δείξε  ενδιαφέρον    με  διακριτικότητα,   αξιοπρέπεια, σεβασμό  πάνω   από   όλα  για   σένα  ! 

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 53 από Alex_63

Σας ευχαριστω ολους σας και σας χαριζω ενα τραγουδακι που αντικατοπτριζει τροπον τινα την κατασταση που βρισκομαι ειναι απο τα αγαπημενα μου αφιερωμενο σε ολους σας ...ακομα ομως δεν εφυγε και ελπιζω πως οχι... πραγματι ειναι βγαλμενα απο τη ζωη τα τραγουδια και ειδικα ο Καζντζιδης ηταν ειναι και θαναι Θεος να μπορουσα να σας κερασω και ενα κρασακι ...

https://youtu.be/O9sMNzyGl4c

 

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=UilkJf4EIQY

 

Εμεις θελουμε ΑΥΤΟ !

Παράθεση:
Σχόλιο # 54 από thalassa27

    Δε   θα   φύγει  αφού   την   έχεις  "δεμένη"  χωρίς   δουλειά  ,  αλλά   κάνε   διακριτική   την

παρουσία  σου   μήπως   και  με   τον   χρόνο   επανέρθει   .

Αν   την   παρατσιτώσεις    θα  φύγει   και   θα  βρεθεί   τρόπος  να   ζήσει  και   αξιοπρεπώς  !

 

Ακόμα  δεν   έχει  αποφασίσει  ... 

 

Φρόντισε   μην   πέφτεις  άλλο   στα   μάτια  της ,  δείξε  ενδιαφέρον    με  διακριτικότητα,   αξιοπρέπεια, σεβασμό  πάνω   από   όλα  για   σένα  ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Βρε παιδια δεν καταλαβα γιατι βγαζετε ολοι/ολες τα απωθημενα σας στον ανθρωπο???

Εγω για να πω την αληθεια βαρεθηκα να διαβασω ολα τα posts ...ειναι και πολυ "φλυαρα" πεταχτα τα διαβασα...
Τι κακο εκανε ο ανθρωπακος??? οκ ηταν αδιαφορος...αλλα και εκεινη 30 χρονια που ηταν? δεν μπορουσε να σηκωσει αναστημα? να απαιτησει ανθρωπινη αντιμετωπιση?
Οκ ηταν αδυναμη η για τους xyz  λογους δεν μπορουσε...ενταξει λοιπον δεν εκανε και εγκλημα...αλλα ουτε ο φιλος μας εκανε...δεν καταλαβαινω γιατι τον εχετε ταραξει στο ΠΗΔΑ???
Ενταξει και αυτος τωρα μυξοκλαιει και νομιζει οτι με ενα "συγνωμη" θα φερει τα πανω κατω...δεν ειναι ουτε αυτη η λαθος σταση εγκλημα...
Τι δεν καταλαβαινω???

Εγώ   ξάπλωσα   στο   ανάκλιντρο  που   μου πρόσφερε  για   ψυχοθεραπεία  ομαδική,  ελπίζω

κάτι  να   έδωσα   , δεν   θα   ήθελα  να  πάθει  κάτι  ,  όσο   για  μένα  ,θέλω   κάποτε  να   σταματήσω  να  το σκέπτομαι   νομίζω  αν   το   πω   μερικές   φορές   μου  θα   φύγει... 

Τι   εννοείς  , το   τραγούδι   που   έβαλε   ?  ούτε   το   άκουσα , την   ελπίδα   του  άκουσα  ...

Αλλά   η   ρημάδα   μας   ξεγελάει   ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 55 από MiltosRNLI1930

 

https://www.youtube.com/watch?v=UilkJf4EIQY

 

 

Εμεις θελουμε ΑΥΤΟ !

 

 

 

Τέλειο το mad φιλαράκο..!!!Αλλά τέλεια και η ηλικία που είμασταν...!!

Σε κάποια στιγμή το καλοκαίρι που μας πέρασε είδα ένα τριπλό τεύχος στο "μαγαζάκι της γειτονιάς"...

Τι με έπιασε τον κωλόγερο...?Νοσταλγία για το γέλιο που ρίχναμε...Το πήρα!

Μούφα...!! Η αυτό άλλαξε η εγώ..!

Μερικά πράγματα τελικά πρέπει να μένουν ώς έχουν μάλλον...ενα κάτι σαν "περσινά ξινά σταφύλια" δηλαδή!

 

Ασχετο..! Φίλε θεματοθέτη ,στην θέση σου θα έκανα απεργία πείνας παράλληλα με απεργία ομιλίας ,για να μην πετάξω καμμιά καινούργια "πατάτα"! Θα πιάσει...!

Παράθεση:
Σχόλιο # 45 από somebody961

Παλιά, διάβαζα το περιοδικό mad -οι παλιοί σίγουρα το ξέρουν-  και είχα πέσει  σε μερικά πολύ σοβαρά σκίτσα -τάχα μου αστεία, και μεταφέρω ένα εδώ.

 

 

 

Είμαστε ακόμα σε αυτή την "ηλικία". Αλλιώς, θα την είχαμε ξεχάσει.

Οι εκδότες θαρρώ "μεγάλωσαν".