Ευτυχισμένη "με εκβιασ

Το Αφροξυλανθη ξεχασες, ελληνικοτατο και αυτο.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Bliss_

Carmen-Jimena-Raphaela-Christina-Irene-Silvia-Helena

α και πού'σαι...επίθετα και τα δύο εννοείται!

 

 

 

 

Ο μαμακιας, γιατι επιμενει τοσο για το ονομα τσι μανας του?

Για το εθιμο η γιατι θα τον "ξεσκονισει", αμα δεν ειναι καλο παιδι?

Η ειχε παρει αδεια, να κανει παιδι, με "συγκεκριμενους ορους"?

 

 

 

σαν δεν ντρέπεσαι λίγο λέω εγώ. και πες του άντρα σου να σε χωρίσει όσο το δυνατόν συντομότερα γιατί θα χάσει αρκετό χρόνο μέχρι να έρθει ο χωρισμός ,γιατί θα έρθει . και σε παρακαλώ να του το μεταφέρεις αυτό .

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 14 από Theakleopatra
Το θέμα ειναι οτι κ δεύτερο όνομα να δώσουμε θέλει να ακούγεται ΜΟΝΟ της μάνας του! Ειναι ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ με αυτο το πράγμα. Εμένα γιατι δε με καταλαβαίνει; Λέει οτι σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου κ εγω του λέω να βρούμε μια μέση λύση,ενα υποκοριστικό...δε θέλει,του φαινεται χαζό το υποκοριστικό που του λέω. Κ ρωτάω αξίζει να προσπαθείς να σώσεις το γάμο σου υπό τέτοιες προϋποθέσεις; Θα μου πείτε,όπως και μου είπατε,σιγά το πράγμα σοβαρός λόγος να χωρίσεις! Όμως εμένα με επηρεάζει πολυ εχω αποθυμενα εναντίων τους...δυστυχως

 

Ναι, είσαι υπερβολική και για χαζούς λόγους.
Ήθελες να φύγετε από το σπίτι των πεθερικών και φύγατε. Άρα ο άντρας σου, σου έκανε το χατήρι σε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Κάνε του και συ το δικό του σε ένα όχι και τόσο σημαντικό.
Διότι όπως και να ονομάσετε το κοριτσάκι σας, παιδί σας είναι, επομένως το όνομά του θα το αγαπήσεις όπως και το ίδιο.

Το σοβαρότερο θέμα είναι αυτό που λες: "Οι τσακωμοί ανα διαστήματα συνεχίζονται γιατι όλο κατι γίνεται κ γυρίζω εγω κυρίως στο παρελθόν, όπως τωρα". Αυτό λέγεται αχαριστία και μεμψιμοιρία. Αντί να λες δόξα τω Θεώ που έχετε την υγειά σας κι ένα γερό παιδάκι, κάθεσαι και χαλιέσαι για πράγματα του παρελθόντος, στο οποίο στο κάτω-κάτω έγινε τελικά το δικό σου και, υποτίθεται, βρήκατε την ησυχία σας.

Εφόσον τον αγαπάς και δεν θέλεις να χωρίσετε, ξεπέρασε αυτές τις χαζομαρίτσες και κάνε κι εσύ μια υποχώρηση στο θέμα του ονόματος. Κερδισμένη θα βγεις.

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Theakleopatra

Ευτυχισμένη "με εκβιασ

Γεια σας

Θα ήθελα πολυ μια δεύτερη γνώμη! Είχα γράψει πάλι στο παρελθόν με θέμα τα πεθερικά. Τελικά φύγαμε απο το σπίτι τους κ μένουμε πλέον σε δικό μας. Οι τσακωμοί ανα διαστήματα συνεχίζονται γιατι όλο κατι γίνεται κ γυρίζω εγω κυρίως στο παρελθόν,όπως τωρα. Πρόσφατα κάναμε κ ενα παιδάκι κ έρχεται η ωρα της βάπτισης όπου ο άντρας μου ο κόσμος να χαλάσει θέλει το όνομα της μάνας του(γιατι έτσι ειναι η παράδοση!) έχουμε τσακωθεί άπειρες φορές εχω προσπαθήσει τα πάντα,μάταια.Προτιμω να χωρίσω παρά να φωνάζω το παιδι μου με ενα όνομα που συχαινομαι το άτομο που το εχει. Κ ο τίτλος μου κολλάει στο οτι στο τέλος μου είπε η συμφωνώ μαζί του κ κανω πίσω η χωρίζουμε(ΚΑΤ επιλογή μου αφού δε θα υποχώρησω!)εφόσον ο ένας ειναι ασπρο κ ο άλλος μαυρο.Μου λέει να το δεχτώ για εκείνον εγω όμως το βλέπω οτι αν το δεχτώ θα γίνει πάλι το δικό τους κ σε κατι που αφορά το παιδι μου.Απ τη μια δε θέλω να χωρίσω γιατι αγαπάω τον άντρα μου κ δε θέλω το παιδι μου να μεγαλώσει με χωρισμένος γονείς κ απο την άλλη θέλω να χωρίσω για να μην εχω επαφή μαζί τους κ να φωνάζω το παιδι μου όπως θέλω εγω.Αναγκαζομαι για κατι που δε θέλω κ το θεωρώ άδικο.Ο άντρας μου λέει οτι κοιτάω μόνο τον εαυτό μου.Ειμαι υπερβολική;

 

 

Ειναι απλα ενα ονομα...

Εσυ το βλεπεις ετσι αλλα για τον αντρα σου που ειναι παραδοσιακος απ οτι καταλαβα ξερεις ποσο ασχημο ειναι να ξερει οτι η γυναικα του δεν γουσταρει τιποτα απο τους γονεις του; Δεν εχω διαβασει το προηγουμενο αρθρο σου αλλα ο αντρας σου για να επιμενει τοσο σημαινει οτι το περιμενε πως και πως, και εσυ για ενα καπριτσιο θελεις να του το χαλασεις... Στο κατω κατω αν θες να μην φωναζεις το παιδι σου με ονομα απο τα πεθερικα σου, δωστε του 2 ονοματα ετσι ωστε να το φωναζεις με αυτο που γουσταρεις εσυ και ο σύζυγός σου!!! problem solved!!!

ελπιζω να ειστε ακομη με τον συντροφο σου...ειναι ο πιο γελοιος λογος εστω και αν σου εχει κανει αρκετα πραγματα η πεθερα...θα συμφωνησω στην λυση να βαλετε και ενα δευτερο ονομα.

Άν συχαίνεσαι τη μάνα του λογικά και αυτός θα συχαίνεται τη δίκη σου (και με το δίκιο του) οπότε δώστε το το όνομα καμίας πρώην του που και εσύ δεν θα έχεις πρόβλημα και αυτός θα την αναπολεί με εσένα που έχει μπλέξει -  και έτσι λύθηκε το πρόβλημα - να ξέρεις πάντως οι φίλοι του και οι γνωστοί του  θα τον κοροϊδεύουν που δεν μπόρεσε να δώσει στο παιδί του το όνομα της μάνας του αλλά εντάξει δε νομίζω να σε πολυενδιαφέρει αυτό - Καλά Χριστούγεννα! 

Θες να χωρίσεις γιατί ο άνδρας σου κάνει αυτό που κάνουν όλα τα ζευγάρια στην Ελλάδα εδώ και αιώνες. Μαλιστα... Πως θα σου φαινόταν αν ο άντρας σου σου έλεγε οτι στην εκκλησία δεν θα σε πάει ο πατέρας σου αλλά κάποιος που θέλει αυτός; Θα του έλεγες οτι αυτό που ζητάει είναι αδύνατον,αυτήν την στιγμή την περίμενες όλη σου την ζωή για να την ζήσεις και θα είχε και δίκο ο πατέρας σου να τρελαθεί. Έλεος πια με την πλεονεξία. 

Αν και παλιό το θέμα, θα το αναστήσω από τους νεκρούς για να πω την άποψη μου.

Αυτή η πιπίλα με τις "παραδόσεις" και τα ονόματα, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.
Η απόφαση πρέπει να είναι κοινή και όχι "αποφασίζομεν και διατάσσομεν".

Και στο κάτω-κάτω, αυτή το έφερε το παιδί στον κόσμο και είναι το πρώτο άτομο που έχει λόγο και στο όνομα αλλά και στο μέλλον του παιδιού. Ουκ ολίγες φορές ένα όνομα αποτέλεσε αφορμή bullying.

Είναι χοντρό να χωρίσεις για αυτό τον λόγο αλλά και ο δικός σου είναι αγύριστο κεφάλι και παρ' όλο που μπορεί σε κάποιους να φαίνεται "αθώα" η επιμονή του συζύγου για το όνομα, συνήθως αυτή η επιμονή υποθάλπει πιο σοβαρά προβλήματα στον χαρακτήρα του ανθρώπου.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από spyrakos7

Αν και παλιό το θέμα, θα το αναστήσω από τους νεκρούς για να πω την άποψη μου.

Αυτή η πιπίλα με τις "παραδόσεις" και τα ονόματα, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.
Η απόφαση πρέπει να είναι κοινή και όχι "αποφασίζομεν και διατάσσομεν".

Και στο κάτω-κάτω, αυτή το έφερε το παιδί στον κόσμο και είναι το πρώτο άτομο που έχει λόγο και στο όνομα αλλά και στο μέλλον του παιδιού. Ουκ ολίγες φορές ένα όνομα αποτέλεσε αφορμή bullying.

Είναι χοντρό να χωρίσεις για αυτό τον λόγο αλλά και ο δικός σου είναι αγύριστο κεφάλι και παρ' όλο που μπορεί σε κάποιους να φαίνεται "αθώα" η επιμονή του συζύγου για το όνομα, συνήθως αυτή η επιμονή υποθάλπει πιο σοβαρά προβλήματα στον χαρακτήρα του ανθρώπου.

 

Εσύ σπαϊράκος είδες πουθενά καμια αγέλη να παίρνει από κοινού τις αποφάσεις; Ένας κάνει κουμάντο και οι υπόλοιποι ακολουθάνε.

 

Επίσης, με βάση τα όσα διάβασα για το θέμα, στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για προσπάθεια λύσης σε επίπεδο διπλωματίας από το σύντροφο, ούτως ώστε να είναι καλυμένες και η νύφη (αλλαγή κατοικίας) και η πεθερά (ονομασία τέκνου), αλλά απ' ότι φαίνεται η νύφη είναι ανένδωτη και τα θέλει μονά ζυγά.

Μου φαινεται μανα και γιος σου χουν παρει τον αερα. Κοψτους τα τωρα γιατι μετα θα ναι αργα. Ενα ουδετερο ονομα θα βγαλετε. Δε θα βγαλεις το παιδι σου ονομα που δε θες μην τρελαθουμε. Μην υποχωρεις γιατι θα σε καβαλανε μια ζωη.Μαλλον δεν εχεις πολυ τσαγανο..Μηπως να το βρεις;Γιατι σημερα αυτο, αυριο κατι αλλο...

..-..

Το πρόβλημα είναι βαθύτερο...

Δεν ξεκινά από την εύρεση ονοματος...

Έχεις πολλά απωθημένα από εκείνον και την οικογένεια του με αποτέλεσμα να σε ενοχλεί και το παραμικρό που κάνουν ή λένε και το οποίο δεν είναι "κοντα" σε σένα.

Το να μενεις σε ένα τέτοιο γάμο είναι μια απίστευτα ψυχοφθόρα διαδικασια,καθώς ζεις μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον που σου στερεί τη χαρά και το δικαίωμα που έχουμε όλοι μας στην ευτυχία.

Για μένα θα έπρεπε ήδη να είχες χωρίσει.

Ο γάμος σας είναι "εικονικος" και έχει πέσει σε τέλμα...δε το βλέπεις?

Νομίζεις ότι υπάρχει κάτι να κάνεις,που δεν έχεις κάνει ήδη για να τον σωσεις?

Εκείνος επιτρέπει σε εξωγενείς παράγοντες να επεμβαίνουν στη σχέση σας με εχθρική προς εσένα διάθεση κι εσύ έχεις φτάσει στα όρια σου.

Φύγε πριν εκραγεις και καταρρευσεις...καντο για το παιδάκι σου.. που σε χρειαζεται.

...ο πεθερός σου δεν έχει την αποκλειστικότητα του ονόματος που φέρει θεωρώ δε ότι μάλλον σιχαίνεσαι αυτόν και όχι το όνομα...επίσης θα μπορούσες να δώσεις στο παιδί και δεύτερο όνομα οπότε θα ήταν όλα οκ...άς προσπαθούμε -όπου αυτό είναι δυνατό- να μην επιτρέπουμε στα μικρά και μη ουσιώδη πράγματα να καταστρέφουν τις ζωές μας καλή μας φίλη... :-)

Αγαπητη κάπου κάνεις σε μια φράση σου ένα μικρό λαθακι λες θέλω να χωρίσω για να μην έχω επαφή μαζί τους.Ειστε νιοπαντροι ξέρεις ότι με την στάση σου απομακρύνεις τον άντρα σου και έτσι βρήσκουν ευκαιρία κάποιοι τρίτοι να μπουν ανάμεσα σας πέρα πεθερικων. Το οτι σε πήρε από εκεί μέσα που ένιωθες άσχημα και είστε σε άλλο σπίτι δεν το σκέφτεσαι? Τι θέλω να πω είναι μια κίνηση και αυτη αγάπης και το συμαντικοτερο μην χωρίσεις τον άντρα ΣΟΥ για ένα όνομα...Ε μπορείς να το συζητήσεις μαζί του να βάλετε ίσως μαζί και κάποιο άλλο όνομα που θα το αποφασίσετε από κοινού και βγάλτε εσείς μετά πως θα θέλατε να το φωνάζετε το παιδι..πολλοί το κκάνουν αυτό π.χ. Σπύρος Άγγελος - Σπυραγγελος . Ελισαβετ Μαρία - Μαριλια .Αφού τον αγαπάς δεν μπορεις να σκεφτείς να του προτείνεις κάτι τέτοιο παράξενο μου μοιάζει γιατί δεν σκέφτηκες μια κοινή λυση...? Μήπως τελικά δεν τον αγαπάς όσο θα θελες να λες ? Κάνε ένα διάλογο μαζί του και πιάσε τον και ρίξτου μια αγκαλιά...είναι αστείο να χωρίσεις(όσα και να έχεις περάσει) για ένα τόσο ιερό μυστήριο και για την ψυχή που έφερες στον κόσμο.

Το ονομα, προβλημα...

 

Ετοιμαστε βαλιτσες σιγα σιγα...

 

Τοχετε... με τα "προβληματα".

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Theakleopatra

Ευτυχισμένη "με εκβιασ

Γεια σας

Θα ήθελα πολυ μια δεύτερη γνώμη! Είχα γράψει πάλι στο παρελθόν με θέμα τα πεθερικά. Τελικά φύγαμε απο το σπίτι τους κ μένουμε πλέον σε δικό μας. Οι τσακωμοί ανα διαστήματα συνεχίζονται γιατι όλο κατι γίνεται κ γυρίζω εγω κυρίως στο παρελθόν,όπως τωρα. Πρόσφατα κάναμε κ ενα παιδάκι κ έρχεται η ωρα της βάπτισης όπου ο άντρας μου ο κόσμος να χαλάσει θέλει το όνομα της μάνας του(γιατι έτσι ειναι η παράδοση!) έχουμε τσακωθεί άπειρες φορές εχω προσπαθήσει τα πάντα,μάταια.Προτιμω να χωρίσω παρά να φωνάζω το παιδι μου με ενα όνομα που συχαινομαι το άτομο που το εχει. Κ ο τίτλος μου κολλάει στο οτι στο τέλος μου είπε η συμφωνώ μαζί του κ κανω πίσω η χωρίζουμε(ΚΑΤ επιλογή μου αφού δε θα υποχώρησω!)εφόσον ο ένας ειναι ασπρο κ ο άλλος μαυρο.Μου λέει να το δεχτώ για εκείνον εγω όμως το βλέπω οτι αν το δεχτώ θα γίνει πάλι το δικό τους κ σε κατι που αφορά το παιδι μου.Απ τη μια δε θέλω να χωρίσω γιατι αγαπάω τον άντρα μου κ δε θέλω το παιδι μου να μεγαλώσει με χωρισμένος γονείς κ απο την άλλη θέλω να χωρίσω για να μην εχω επαφή μαζί τους κ να φωνάζω το παιδι μου όπως θέλω εγω.Αναγκαζομαι για κατι που δε θέλω κ το θεωρώ άδικο.Ο άντρας μου λέει οτι κοιτάω μόνο τον εαυτό μου.Ειμαι υπερβολική;