Σκέψεις!!!

Σκέψεις!!!

Τελειώσαμε οριστικά!!

Εδώ και 3βδομαδες δεν έχουμε καμιά επικοινωνία.Ωρες ώρες με πιάνει το παράπονο και η απελπισία.Ήθελα να κρατήσει καιβοχι να τελειώσουμε έτσι.Αλλά  ο πρωην με έχει γραμμενη .Ουτε πως υπήρξα ποτέ .Κανενα ενδιαφερον .Ουτε ενα μήνυμα.Και γω απομακρυνθηκα .Δεν μπορω να προσπαθω μόνο ργω.Και αναρωτιεμαι...Δεν ενοιωσε κατι για μενα?Δεν του λειπω??Πως γινεται οι ανθρωποι να ειναι τοσο αχαριστοι??Αλλα οπως λεει και το ρητο καλυτερα μαυροι κυκλοι παρα φαυλοι κυκλοι!!!

...δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι για τίποτα ούτε χρειάζεται να κάνεις μαύρους κύκλους...προσπάθησε να συνέλθεις όσο πιο γρήγορα γίνεται και στρέψε το πρόσωπό σου μπροστά...συνεχίζεις την πορεία σου στην όμορφη ζωή σου με αισιοδοξία και με λαχτάρα και αδημονή για καινούργια πράγματα και καταστάσεις...δεν έχουμε χρόνο για να θρηνούμε στη ζωή μας το παρελθόν...αυτό που έχει περάσει και δεν υφίσταται πλέον...συγκρότησε την ύπαρξή σου, οργάνωσε λίγο καλύτερα την ύπαρξή σου, σκέψου την μοναδικότητά σου και την δική σου προσωπική και ανεπανάληπτη ομορφιά, πάρε μια βαθειά ανάσα και κάνε την επίθεσή προς τα εμπρός...και μονον προς τα εμπρός...ποτε πια πίσω!!! :-)

tangerinedream ευχαριστω πολύ για τα παρήγορα λόγια σου.Άραγε πότε θα περάσει όλο αυτό?Μετά απο πόσο καιρό?

Αλλοι χωρισμένοι στην παρέα??

Κατι φορες οψαριον, δεν χωριζεις...

 

 

Αποδεσμευεσαι.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από Psaraki1986
Αλλοι χωρισμένοι στην παρέα??

 

...θα περάσει όταν αποφασίσεις εσυ καλή μας φίλη να το διώξεις...εσύ και μονον εσύ θα αποφασίσεις είτε να το κρατήσεις και να βασανίζεσαι είτε να το διώξεις και απαλλαγμένη απο όλο "αυτό" -όπως πολυ σωστά το αποκαλείς- θα βιώσεις και πάλι την λαχτάρα και την αδημονή του εξερευνητή που ανακαλύπτει το νέο και το γλυκό γαργάλημα στη σπονδυλική σου στήλη που θα σου χαρίσει η έκσταση του κολυμβητή που το κάθε νέο κύμα του προσφέρει...

...απελευθέρωσε τον εαυτό σου απο όλα αυτά τα μικρά καθημερινά και μυερά συναισθήματα που σε πληγώνουν και δηλητηριάζουν την γλυκειά ψυχή σου και χρωματίζουν με ανεξίτηλες σκιές τα πανέμορφα μάτια σου...όλα αυτά που σου στερνούν τη τρυφερή αγκαλιά του Θεού Ύπνου και τα γλυκά όνειρα που θα σου χάριζε ο γιός του Μορφέας και που σου κλέβουν ανεπιστρεπτή τις μαγικές καλοκαιρινές νύχτες σου...λυτρώσου απο αυτό τον θρήνο για κάποιον που με βεβαιότητα δεν τον αξίζει και σύρε ξανά τον θεσπέσιο χορό της γλυκειάς σου νειότης!!!

αυτό το τελευταίο πολύ μου άρεσε ''λυτρώσου σπο αυτό τον θρήνο για κάποιον που με βεβαιότητα δεν τον άξιζε''!!!Πραγματικα respect!!Γιατί αν άξιζε θα ητσν εδω Θα έκανε μια προσπάθεια!!

...το ιδανικό θα ήταν να το υιοθετούσες!!! ...κι άν το υιοθετούσες -εφόσον σου άρεσε τοσο πολυ και φαίνεται μάλλον να σε εκφράζει- τα πράγματα θα ήταν πολυ πιο ωραία για εσένα μικρό μας ψαράκι!!! ...και εκεί ακριβώς που σταματά ο θρήνος αρχίζει η διαδικασία του εξαγνισμού και στη συνέχεια αυτή της λύτρωσης...και αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι να λυτρωθείς αποτάσσωντας το βασανιστικό μαρτύριο που σου αναστατώνει με τοση ένταση την τρυφερή και εύθραυστη ψυχούλα σου...  :-)

Σου ειπαμε να πας στο νησι να ξεκαθαρισετε εσυ δεν ηθελες...και τωρα αναρωτιεσαι...απο οκτωμβρη που θα γυρισει ξανα πατε σε σχεση οταν αυτος θα ξεμεινει και θα σου εξηγει γωνατιστος με χιλια παρακαλια για να τον ακουσεις και να τον πιστεψεις...γιατι ησουν η μοναδικη που αντεχες τα νευρα του και τα ξεσπασματα του...θα σε θυμηθει να σαι σιγουρη οταν θα φαει χυλοπιτες με τα πρωτα νευρα του.Ετσι τουλαχιστον μας τον ειχες περιγραψεις...Θελεις ομως να εισαι στο πανε ελα?δεν νομιζω...

προχωρα την ζωη σου και προσπαθησε να βρεις ανθρωπους που θα σε κανουν να χαμογελας σπανιο βεβαια αλλα μπορει και να υπαρχουν.Τωρα αναρωτιεσαι γιατι εζησες εντονες καταστασεις με το παλικαρι...και σου αρεσαν μερικες απο αυτες...ελα ντε που αποφασισε οτι δεν σε θελει αλλο στην ζωη του...το προσπαθησες αλλα παλι τιποτα.Αφησε το η αδικια να νιωθεις ετσι και το οτι σε εσβησε με την μια...ειναι που σε πληγωνει πιο πολυ.

https://www.youtube.com/watch?v=02Gq3y6O0nk


θα ερθουν καλυτερα...μικρη εισαι ακομη.

τα ειπες πολυ ποιητικα και ομορφα αλλα ποια γυναικα και ποιος αντρας ηταν αυτος που γλυτωσε απο το να βασανιζει τον εαυτο του με το παρελθον του?κανενας απλα το ψαρακι εδω θελει να το ζησει μεχρι τελικης πτωσης μεχρι να γκρεμοτσακιστει και να δει αν μπορει να σηκωθει ή οχι...απο αυτον τον αντρα που της πηρε το μυαλο και την ψυχη οπως λες...πιστευω οτι το ψαρι ειναι εξυπνο και ξερει πως θα ξεγλυστρισει απο ολο αυτο για να παει σε πιο καθαρα νερα...απλα τωρα ψαχνει να της πουμε και δεν ειναι κακο αυτο που ηδη βλεπει οτι πρεπει να κανει...

 

αν ηθελε να απαντηθουν τα ερωτηματα της και ηθελε να το ξεκαθαρισει τοσο πολυ μεσα της δεν θα καθοταν εδω αλλα θα ηταν εκει που επρεπε να ειναι για να παρει τις απαντησεις της ειναι ενας τροπος..αν υπαρχει η δυνατοτητα βεβαια και εφοσον ξερει που βρησκετε.Ισως βολευετε οτι θα γυρισει...τελειωνει σε λιγο η σεζον η τουριστικη.

 

Οποτε παμε για νεες περιπετειες απο την νεα σεζον...

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από tangerinedream

...το ιδανικό θα ήταν να το υιοθετούσες!!! ...κι άν το υιοθετούσες -εφόσον σου άρεσε τοσο πολυ και φαίνεται μάλλον να σε εκφράζει- τα πράγματα θα ήταν πολυ πιο ωραία για εσένα μικρό μας ψαράκι!!! ...και εκεί ακριβώς που σταματά ο θρήνος αρχίζει η διαδικασία του εξαγνισμού και στη συνέχεια αυτή της λύτρωσης...και αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι να λυτρωθείς αποτάσσωντας το βασανιστικό μαρτύριο που σου αναστατώνει με τοση ένταση την τρυφερή και εύθραυστη ψυχούλα σου...  :-)

 

 

...εγώ διαπιστώνω μια κραυγή αγωνίας εκ μέρους του ψαρακίου μας για το ποτε θα τελειώσει "όλο αυτό"...θέλει να λυτρωθεί απο το βασανιστικό μαρτύριο των αξημέρωτων νυχτών της...άν θα πήγαινε να ξεκαθαρίσει και να εξηγηθεί για να μην παρεξηγηθεί κλπ απλά θα παρέτεινε μια κατάσταση που πλέον μονο κακό της προξενεί...επιθυμεί με όλο της το σθένος να πέσει η αυλαία σε όλη αυτή την κατάσταση άμεσα, να μπεί ένα οριστικό τέλος σε όλα και με μια μαγική λέξη να καθαριστεί η σκέψη της, ο νούς και η ψυχή της απο οτιδήποτε συνέθετε αυτό που βίωσε τοσο έντονα...επιθυμεί να γίνει ο καθαρμός της άμεσα και αυτό γιατί δεν αντέχει πλέον να νυχτώσει -κάτω απο αυτές τις συνθήκες- η ημέρα για άλλη μια φορά...

...εγώ τουλάχιστον έτσι εισπράττω την "κραυγή" πόνου και αγωνίας -κυρίως- του ψαρακίου μας, έτσι όπως εκφράζεται αυτή μέσα απο τις σκέψεις της...

διαισθάνομαι

να μην δύναται
το οψάριόν μας
να τονε
κουλαντρήσει...

Τα ψαρακια κατα κανονα

...ειναι πλασματα τρυφερα, ευαισθητα και ονειροπαρμενα,αρνουμενα πολλες φορες να δουν την πραγματικοτητα με καθαρη ματιά...

Θα σου ελεγα πως εισαι τυχερη που ξεμπερδεψες απο ενα ατομο που δεν σου αξιζε.Ανθρωποι που δεν σεβονται το οποιο παρελθον τους δεν εχουν μελλον !
Και οι κυκλοι δεν ειναι μονο μαυροι κ φαυλοι.Υπαρχουν ακομα κ οι παραλληλοι και οι ομοκεντροι κυκλοι...να εχουμε να ανακυκλωνουμε...

ευχαριστώ πολύ για τις απαντησεις σας.Ευχομαι συντομα να το ξεπερασω και να ηρεμήσει η ψυχη μου απ'όλα αυτα!

Δε ξέρω αν μου διαφεύγει κάτι αλλά ρωτώ.Απο που προκύπτει το παράπονο;Αν εσύ το αποφάσισες ,περιμενεις ο άνθρωπος αυτός να σε ψάξει ;Αν αυτός το αποφάσισε ,περιμενεις ο άνθρωπος αυτός να σε ψάξει ;Αν ήταν απο κοινού ,περιμενεις ο άνθρωπος αυτός να σε ψάξει ;

απλά το παράπονο προκύπτει από το γεγονός οτι εκανα πολλα γιαυτον τον ανθρωπο και δεν το εκτίμησε.Περίμενα εστω και την τελευταια στιγμη να δω καποιο ενδιαφερον να με διεκδικησει με καποιο τροπο.Αλλά αυτός για ακόμη μοα φορα εδειξε αδιαφορια.Πως γινεται ??Δεν νοιωθει???

Αχ αυτη η χωρις ουσια φραση...

Σαν τι πολλα εκανες βρε ψαρακι? τοσο λιγο καιρο τον γνωριζες...τον πηρες πολλα τηλεφωνα?

Μαλλον αυτα τα πολλα δεν του αρεσαν ρωτας πως γινεται να μην του αρεσαν? τι να σου πω, να που γινεται! Προτεινω να αφησεις για λιγο τους ανδρες και να ασχοληθεις με την προσπαθεια κατανοησεις του ανθρωπου γενικα και του εαυτου σου ειδικοτερα...μετα βλεπουμε

Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Psaraki1986
απλά το παράπονο προκύπτει από το γεγονός οτι εκανα πολλα γιαυτον τον ανθρωπο και δεν το εκτίμησε.Περίμενα εστω και την τελευταια στιγμη να δω καποιο ενδιαφερον να με διεκδικησει με καποιο τροπο.Αλλά αυτός για ακόμη μοα φορα εδειξε αδιαφορια.Πως γινεται ??Δεν νοιωθει???

 

1christinaδεν επαιρνα μονο πολλα τηλεφωνα.Πηγαινα να τον βρω παντα εγωοταν τσακωομασταν υποχωρούσα συνεχεια.Μαλλον με ειχε δεδομενη και δεν εκτιμησε.Ισως να πληγωθηκε ο εγωισμος μου και η αξιοπρεπεια μου.Γιαυτο νοιωθω ετσι.Τι λες??ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ?