Χωρισμός μετά από 7 χρόνια σχέσης.

Χωρισμός μετά από 7 χρόνια σχέσης.

Καλησπέρα σε όλους. Αρχικά γράφτηκα εδώ με σκοπό να βρώ κάποιες απαντήσεις και ίσως βοήθεια από ομοιοπαθείς. Το καλοκαίρι χώρισα, με προτροπή του πλέον πρώην μου, μετά από 7 χρόνια σχέσης, από τα οποία τα 3 συζούσαμε. Μου ήρθε γενικά σαν κεραμίδα στο κεφάλι γιατί πίστευα ότι όλα ήταν μια χαρά.  Ήμασταν αρραβωνιασμένοι τα 2 τελευταία χρόνια, σκεφτόμασταν να παντρευτούμε και να βάλουμε μπρος για παιδί, το είχαμε συζητήσει το θέμα. Η αλήθεια είναι πως τους τελευταίους μήνες έβλεπα κάποια απομάκρυνση από εκείνον (σπάνιες έως ανύπαρκτες σεξουαλικές συνευρέσεις). Βρισκόμασταν το βράδυ στο σπίτι και αυτο που κάναμε ήταν να βλέπουμε TV, φαϊ και μετά ύπνο και μόνο αυτό. Η δουλειά του απαιτούσε πολλές ώρες, και ρεπό είχε σπάνια. Για να μην τα πολυλογώ μια μέρα μου ξεφούρνισε ότι έχει ξενερώσει με εμάς, ότι δεν νιώθει πλέον πάθος όπως παλιά κτλ. Εγώ φυσικά τα έχασα και του είπα να προσπαθήσουμε να σώσουμε τη σχέση μας, να μην πετάξουμε 7 χρόνια στα σκουπίδια αλλα εκείνος είπε οτι δεν πιστεύει οτι μπορεί να ξαναβρεί αυτό που έχασε. Τον ρώτησα εάν υπάρχει άλλη και το αρνήθηκε, εδώ που τα λέμε ποιός το παραδέχεται! Έφυγα απ το σπίτι για κάποιες μέρες προκειμένου να του δώσω χρόνο να σκεφτεί γιατί ήταν μπερδεμένος. Μετά από αρκετές ημέρες τελικά μιλήσαμε και είπε οτι καλύτερα να μην συνεχίσουμε. Μπήκαμε στη διαδικασία να μοιράσουμε όλα τα πράγματα που είχαμε αγοράσει για το σπίτι μας, την επιστροφή των δώρων (δαχτυλίδι, στυαρός κτλ), αν και εκείνος δεν ήθελε.  Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς το λόγο του χωρισμού. Γιατί όταν χωρίζαμε έκλαιγε και εκείνος σαν μικρό παιδί και έλεγε οτι νιώθει ξεφτίλας, ότι πρόδωσε όλα όσα μου είχε υποσχεθεί, οτι έχει καταστρέψει τη ζωή του φέτος κτλ, οτι θα βρώ έναν άλλαο άντρα που θα είναι αντάξιός μου, και άξιος να γίνει άντρας μου και πατέρας για το παιδί μου, και ότι καμιά άλλα δεν θα τον αγαπήσει όπως εγώ.

Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε, αλλά δεν την παλεύω καθόλου. Κάποιες μέρες είμαι καλά αλλά τις περισσότερες είμαι στα πατώματα. Ο άνθρωπος που ένιωθα πιο κοντά μου μετά την μητέρα μου με πρόδωσε έτσι, όλα τα όνειρα που κάναμε μαζί, για εμάς την οικογένειά μας πήγαν χαμένα. Να σημειώσω οτι πριν ένα χρόνο χώρισε και η μητέρα μου από τον πατριό μου (3 της γάμος) γιατι ανακάλυψε οτι διατηρούσε 3 χρόνια παράλληλη σχέση με μια νεότερη. Γενικά νιώθω οτι ποτέ δεν θα μπορέσω να εμπιστευτώ άλλον άντρα και να ερωτευτώ ξανά. Νιώθω οτι πήγαν 7 χρόνια από την ζωή μου χαμένα, γιατί δεν είχε την κατάληξη που ήλπιζα. Και τώρα που είμαι 31 πρέπει να ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή. Να σημειώσω επίσης οτι έχω ελάχιστους φίλους τους οποίους ξαναβρήκα αφού με τη σχέση μου έκανα παρέα μόνο με τους δικούς του φίλους οι οποίοι έπειτα απο 7 χρόνια με έχουν διαγράψει έτσι απλά μετά το χωρισμό. Ζητώ συγνώμη για το κατεβατό και ελπίζω σε συμβουλές σας.

Οτι και να σου πουμε δεν μπορει να αναπληρωσει αυτο που νιωθεις μεσα σου...ναι αυτο περι φιλων το γνωριζω πολυ καλα και αυτο το μηδεν που νιωθεις ακομη πιο καλα...εκανε ο πρωην σου εναν απολογητικο διαλογο λες και ενιωθε για κατι χαλια...περα του χωρισμου...αυτο το δεν ηταν ανταξιος...τωρα το καταλαβε?και τα του τυπου σου αξιζει καποιος ανταξιος σου και οτι κανεις δεν θα τον αγαπησει οπως εσυ...κ.τ.λ.κ.τ.λ αυτο ειδικα το τελευταιο επρεπε  να το κρατησει δυνατα και να κανει κατι...για να ζωντανεψει ξανα κατι...μεταξυ σας...η δουλεια δεν ειναι δικαιολογια...η δουλεια οσο κουρασμενος και να εισαι θες να γυρισεις σπιτι σου στην οικογενεια που υποτιθεται θελεις να δημιουργησεις...

 

Ο φιλος σου ετσι πως μας τα περιεγραψες εχει πολλες τυψεις...αλλιως θα το προσπαθουσε παρα πολυ...μαλλον η ηθικη του για αυτο που ηθελε να κανει...του ελεγε να σε χωρησει...οποτε απο την μια μερια καλως επραξε αλλα απο την αλλη σε αφησε με τοσα ερωτηματικα...πιστευεις οτι αν ειχε αλλη θα σου το ελεγε?τοσο ευκολα?μην την ψαχνεις...καθολου...συνεχισε την ζωη σου...εισαι στο πατωμα πιο πατωμα δεν παει...το γνωριζω...μερικες φορες οι αντρες κολλανε με τις πιο αχρηστες...(δεν σημαινει οτι το λεω για τον φιλο σου).


Οσο για την μητερα σου και τον ρολο που παιζει τωρα ολο αυτο το να μην νιωθεις εμπιστοσυνη πλεον δεν παιζει ρολο...και μια ενωμενη οικογενεια αν τα παιδια περνανε εξισου το ιδιο σταδιο με εσενα (χωρισμους)παλι...την ανασφαλεια την εχουν...πολλοι γαμοι ερχεται το τελμα τους...αλλες φορες μερικοι μετα απο χρονια τα ξανα βρησκουν αλλοι παλι οχι..αλλες φορες και το ιδιο το ζευγαρι δεν το εχει ξεπερασει ασχετα αν ειναι χωριστα...πολλες διαφορετικες περιπτωσεις...τα λες τωρα ολα αυτα δεν ειναι και λιγο αυτο που εγινε..προχωρησε..


Θα σου πω οτι δεν υπαρχει συνταγη τελικα...για μια ευτυχια...τα τριτα ατομα δυστυχως εισχωρουν τοσο πολυ και με το ετσι θελω.. μπορει μια οικογενεια να μην τα πηγαινει καλα λες και το γνωριζουν(που το γνωριζουν στανταρ)και τσουπ...ερχεται η καταλληλη στιγμη και ενισχυουν αυτο το προβλημα του ζευγαριου σε σημειο να χωρισει.


Μην την ψαχνεις...δεν βγαζεις ακρη με τις ανθρωπινες σχεσεις...εχεις αυτο..το τελειο,το ομορφο το δεν ξερω γω...μια μερα τα γ..μαν ολα και φευγουν...ετσι ειναι η ζωη?εσυ επρεπε να ησουν αλλιως?δηλαδη δεν υπαρχει απαντηση σε τιποτα.Καποιες αλλες ειναι πιο εξυπνες μαλλον απο τις αλλες...τους κρατανε πως?ποτε δεν εμαθα...και δεν το λενε...


Τωρα κοριτσι παρε οτι παρεα εχεις...και πανε στα μπουζουκια...καψτο...σπαστο...

https://www.youtube.com/watch?v=IWrrU7WDPoo

 

mary1985 διαβασα το θεμα σου και μπορω να πω οτι οντως αυτο που σου συνεβη μετα απο τοσο καιρο σχεσης ειναι πραγματι πολυ ασχημο..!!ομως στην ζωη μας υπαρχουν και οι ασχημες στιγμες και να σκεφτεσαι οτι τα πραγματα θα μπορουσαν να ειναι και χειροτερα...πχ να ησασταν παντρεμενοι να ειχατε και κανενα παιδι οπως λες και να εφευγε τοτε..!!αν το σκεφτεις καλα τοτε τι επιλογες θα ειχες..??παντως πολυ λιγοτερες γιατι θα ειχες και την ευθυνη ενος παιδιου..!!στην ουσια να δεις το θετικο απο ολο αυτο οτι δηλαδη..ησουν τυχερη στην ατυχια σου..!!

το οτι ειαι 30 δεν σημαινει κατι ισα ισα...και εγω στα τριαντα περιπου γνωρισα τον νυν αντρα μου..βεβαια εγω δεν ειχα κανει τοσο μακροχρονια σχεση σαν την δικη σου..ομως ειχα καποιες σχεσεις 2 με 3 χρονια...!!και σε πληροφωρω οτι καθε φορα που χωριζα αισθανομουν αυτο που λες και εσυ τωρα τι θα κανω και πως θα βρω κατι αλλο κλπ...κι ομως καθε φορα κατι γινοταν και εβρισκα...!!και οχι μονο εγω..!!αυτες ειναι ανασφαλειες που τις εχουμε ολοι..!!

επισης σκεψου οτι αν ηταν τυχερο θα ειχε κρατησει για καποιο λογο γινονται ολα και σιγουρα γινονται για καλο...!!απο την στιγμη που εσυ δεν εφταιξες σε κατι..τοτε θα πρεπει να μην το σκεφτεσαι γατι σιγουρα για να γινει αυτο κατι αλλο πολυ καλυτερο ετοιμαζει ο θεος για εσενα...αφησε το να σου ερθει...!!δες το σςν μια προκληση...δεν τελειωνει η ζωη μας με εναν χωρισμο..!!και εγω πριν γνωρισω τον αντρα μου ειχα χωρισει απο μια αλλη σχεση και ημουν κ εγω 30 χρονων τοτε..!!αλλα ειπα αυτο που λεω και σε εσενα οτι αφου χωρισα σημαινει οτι τελικα κατι αλλο καλυτερο ηταν για εμενα...!!και ημουν πιο χαλαρη γενικα..!!


οσον αφορα το θεμα με την μητερα σου ...η μητερα σου ειναι ενας αλλος ανθρωπος με την δικη της ζωη..δεν σημαινει οτι επειδη χωρισε η μαμα σου θα χωρισεις και εσυ κι δεν θα εμπιστευεσαι κλπ...στο χερι μας ειναι ο καθενας να ζησει την ζωη του οπως αυτος θελει...κι φυσικα ολοι οι αντρες δεν ειναι χαλια κλπ..στο χερι σου λοιπον ειναι να δεις τα λαθη που εκανε η μαμα σου και να μην κανεις τα ιδια..!!

γενικα δες αυτον τον χωρισμο σαν μια καινουρια αρχη σαν να ξεκιναει κατι νεο για εσενα γεματο εκπληξεις..!!εισαι πολυ μικρη ακομα απο τα 23 μπηκες σε μια σχεση σοβαρη και στην ουσια δεν εζησες πραγματα...μπορεις να τα ζησεις τωρα ακομα μικρη εισαι..!!οι συναισθηματισμοι  και οι στεναχωριες το μονο που κανουν ειναι να σε πανε πισω...δεν σου προσφερουν τιποτα...!!και η ζωη ειναι μικρη για να στενοχωριομαστε..!!εγω εχω μετανιωσει που καθομουν και στενοχωριομουν οταν χωριζα...ελεγα τι χαζη που ημουν αντι να βγαινω εξω και να περναω καλα..καθομουν και εκλαιγα..!!αν γυρνουσα το χρονο πισω αυτο παλι δεν θα το εκανα!!

επισης να σου πω οτι εχω μια περιπτωση γνωστων μου που χωρισαν μετα απο 16 χρονια σχεσης..!!ναι και ομως 16!!τα ειχαν απο τα 19 με 20 περιπου..!!αυτο κατα την γνωμη μου ειναι πολυ χειροτερο...!!χωρις παλι να σημαινει οτι τελειωνουν ολα...!!φυσικα ποτε δεν τελειωνουν ολα..!!ολα θα τελειωσουν για τον καθενα μας οταν φυγει απο αυτη την ζωη..μεχρι τοτε ομως πρεπει να φροντισουμε να ζησουμε την ζωη μας οσο καλυτερα μπορουμε..!!γιατι η ζωη ειναι ωραια τελικα!!και πρεπει να τη ζησουμε και να μη χανουμε ουτε μια μερα αν μπορουμε!!ελπιζω να σε βοηθησα!!

καλο βραδυ!!

Ακου δυο πραγματα ...

Πολλες φορες οι αντρες θελουν να φυγουν  αλλα δεν εχουν αυτο που χρειαζεται ( @@) να κατσουν κατω και να το πουν ...Ναι σωστα παιζει και η καθημερινοτητα  παιζει και η συνηθεια  παιζει και η αναγκη να εισαι με τον ανθρωπο που "μοιραζεσαι" εδω και 7 χρονια οποτε ναι αναλογα την προσωπικοτητα δεν ειναι παντα ευκολο .
Σε οποιαδηποτε περιπτωση και εδω πρεπει να βαλεις οτι μπορει να υπαρχει και αλλο προσωπο αλλα θυμησου οτι το αλλο προσωπο δεν κατεβηκε απο τον ουρανο ...Για να του επιτρεψει ο συντροφος σου πρεπει να ψαχνοταν και ο ιδιος και αυτο δεν εγινε χτες επαιζε μαλλον καιρο .

Το δευτερο ...ωραια και μια χαρα περιγραφεις αυτα που λες οτι εκανε ο συντροφος σου και πως κρεμασε η ολη φαση Μονο που δεν μας γραφεις σε ποιο σημειο της εξισωσης μπαινεις εσυ ...Δλδ μηπως αυτο συνεβηκε καιρο πριν?  δεν γουσταρε αλλο και απλα δεν μπορουσε να στο πει ?
Μηπως η δικια σου συμπεριφορα  τον οδηγησε αργα και σταθερα σε κατι τετοιο ?

Μην περιμενεις πολλα ..οργανωσε το επομενο σου βημα ..μια συζητηση σαν και αυτη απλα σου ανοιγει ενα βημα προς την πραγματικοτητα ...Εαν πραγματι ηταν μπερμπαντης και αλητευει φευγωντας εισαι κερδισμενη εαν φταις εσυ σε καποιο βαθμο καταλαβαινωντας τι εχεις κανει λαθος θα μειωθει ο πονος  και εαν ειμαστε λιγο τυχεροι δεν θα κανεις τα ιδια  λαθη στο επομενο σου βημα ..

Ειναι δυστυχως ενα σοβαρο μειονεκτημα του συστηματος οτι οι γυναικες λειτουργουν πολυ συχνα μονο με το συναισθημα ..Η αναρτηση εχει να κανει μονο με λογικη και ειναι τοποθετημενη σε μια ραλιστικη βαση με μαλλον λιγοτερο συναισθημα .

Φιλικοτατα
Σακης

Εχω μια βασική απορία, που λογικά μετά από 3 μήνες θα πρέπει να είσαι σε θέση να απαντήσεις.

Υπήρξε τελικά αλλη γυναίκα?

Αν καταλαβα καλα

...ο πρωην αντρας σου δεν σκοτωθηκε κιολας για να σωθει η σχεση σας. Χρησιμοποιησε την πεπατημενη..."θελω να μεινω λιγο μονος μου να σκεφτω". Συμπαθα με αλλα ολα αυτα με τα δακρυα του χωρισμου και προδωσα τα ονειρα μας κ σου αξιζει ενας καλυτερος,προσωπικα τα ακουω βερεσε. Ενας παρτακιας ηταν,αρχικα περασε καλα,μετα το εστριψε δια του αρραβωνος κ οταν βαρεθηκε ενοιωσε τυψεις,λεγοντας σου πως δεν ειναι αξιος...

Φαντασου και να κανατε και ενα παιδι και γαμο κ να σου τα ξεφουρνιζε αυτα καποια μερα. Καταλαβαινω την οργη,την  απογοητευση σου και την οποια αποστροφη για τους αντρες γενικα. Ο χρονος τα γιατρευει ολα, νεα εισαι και μπορεις καποια στιγμη να ξεκινησεις απο την αρχη. Ισως ετσι επρεπε να γινει.Παθημα μαθημα! Και ποτε δεν θα κουραστω να το επαναλαμβανω...για καθε τρενο υπαρχουν επιβατες !

Ma αν η σχέση μένει τελματωμένη για τόσα χρόνια, πολλές οι πιθανότητες να γίνει κ αυτό, είτε από τη μια πλευρά, είτε από την άλλη.

Εδώ παντρεμένος είσαι κ πάλι στην εφταετία το ξαναεξετάζεις το ζήτημα.
Γιαυτό, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες, στα 2-3 χρόνια, είναι σωστό να έχει κάποιος αποφασίσει.
Οικογένεια ή χωρισμός.

Σας ευχαριστώ όλους για τις άμεσες απαντήσεις σας! Τελικά δεν έχω μάθει εάν υπάρχει άλλη γυναίκα, γιατί μένει κ δουλεύει αρκετά μακριά και δεν έχουμε επαφές. Η αλήθεια είναι οτι είχαμε ρουτινιάσει κάμποσο καιρό, δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά και ίσω ς να ειχα χαλαρώσει και γω λίγο και δεν έκανα εκπληξούλες κ.α. αλλά το είχα συζητήσει οτι έχουε παραχαλαρώσει και εκείνος συμφωνούσε και έλεγα οτι πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό και συμφωνούσε επίσης αλλά μέχρι εκεί! Ακόμα στην κουβέντα που κάναμε όταν χωρίζαμε είπε οτι τελευταία όταν κάναμε σεξ το έκανε σαν αγγαρεία και το βράδυ αργούσε πολλές φορές να γυρίσει από την δουλειά επίτηδες προκειμένου να μην με βρει ξύπνια με ορεξούλες και εκείνος να μην μπορεί να ανταποκριθεί. Ήξερα όμως οτι βλέπει ταινίες ερωτικού περιεχομένου όταν ήταν στο σπίτι μόνος του, αλλά έλεγε οτι δεν είχε όρεξη γενικά εδώ και μήνες. Γι αυτό σκέφτηκα οτι υπάρχει άλλη, επειδή το σεξουαλικό κομμάτι είναι το πρώτο που εξαφανίζεται σιγά σιγά. Στη δουλειά του γενικά υπάρχουν κοπέλες αρκετές και έχει να κάνει με κόσμο πολύ.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από Mary-1985

Σας ευχαριστώ όλους για τις άμεσες απαντήσεις σας! Τελικά δεν έχω μάθει εάν υπάρχει άλλη γυναίκα, γιατί μένει κ δουλεύει αρκετά μακριά και δεν έχουμε επαφές. Η αλήθεια είναι οτι είχαμε ρουτινιάσει κάμποσο καιρό, δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά και ίσω ς να ειχα χαλαρώσει και γω λίγο και δεν έκανα εκπληξούλες κ.α. αλλά το είχα συζητήσει οτι έχουε παραχαλαρώσει και εκείνος συμφωνούσε και έλεγα οτι πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό και συμφωνούσε επίσης αλλά μέχρι εκεί! Ακόμα στην κουβέντα που κάναμε όταν χωρίζαμε είπε οτι τελευταία όταν κάναμε σεξ το έκανε σαν αγγαρεία και το βράδυ αργούσε πολλές φορές να γυρίσει από την δουλειά επίτηδες προκειμένου να μην με βρει ξύπνια με ορεξούλες και εκείνος να μην μπορεί να ανταποκριθεί. Ήξερα όμως οτι βλέπει ταινίες ερωτικού περιεχομένου όταν ήταν στο σπίτι μόνος του, αλλά έλεγε οτι δεν είχε όρεξη γενικά εδώ και μήνες. Γι αυτό σκέφτηκα οτι υπάρχει άλλη, επειδή το σεξουαλικό κομμάτι είναι το πρώτο που εξαφανίζεται σιγά σιγά. Στη δουλειά του γενικά υπάρχουν κοπέλες αρκετές και έχει να κάνει με κόσμο πολύ.

 

Αν και γενικά μιλώντας, η πρώτη συμβουλή που έρχεται στο μυαλό είναι "ξέχνα τον και προχώρα παρακάτω", στην περίπτωση που περιγράφεις κάτι δε μου κολλάει.

 

Νομίζω ότι θα βοηθούσε στη δική σου περίπτωση να προσπαθήσεις διακριτικά να μάθεις αν υπάρχει άλλη γυναίκα, μέσω κάποιου κοινού γνωστού ίσως. Από αυτά που γράφεις, νομίζω ότι δεν ειναι επαρκώς αιτιολογημένος ο χωρισμός, δε μιλάμε για μια απλή σχέση αλλά για αρραβώνα...

 

Αν ξέρεις ποια είναι ακριβώς η αιτία, θα μπορέσεις να το ξεπεράσεις πιο εύκολα από τώρα που σε τρώνε τα "γιατί".

Ποια η διαφορά απλής σχέσης και αρραβωνα οταν όλο το πράγμα "φωνάζει" οτι δεν πάει άλλο. 

Δεν ωφελεί να ψάξεις αν υπήρξε ή υπάρχει άλλη. 

Τι θα κερδίσεις από όλο αυτό εκτός απο πόνο? ?

?Η σχέση τελείωσε και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να περάσει όλα τα στάδια της "απώλειας".

Μόνο έτσι θα προχωρησεις.

Και όσοι σου λένε οτι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, να ξέρεις οτι εχουν δίκιο. Όλα στην ώρα τους θα γινουν.

Ναι αυτό είναι και το παράπονό μου! Μετά από 7 χρόνια σχέσης να χωρίσεις τόσο απλά λες και μιλάμε για σχέση 1 μήνα. Εγώ ήμουν διατεθειμένη να βάλω τα δυνατά μου, ότι ήταν απαραίτητο προκειμένου να διορθώσω τα πράγματα, να βγούμε από την ρουτίνα αλλά μόνο εάν το ήθελε και εκείνος. Αλλά από ότι φαίνεται δεν είχε καμιά τέτοια πρόθεση!
Τα 7 χρόνια όντως ήταν πολλά απλά όταν ξεκινήσαμε ήμουν 24 και εκείνος 26, βγαίναμε 4 χρόνια, μετά μαζεύαμε για 1 σχεδόν χρόνο χρήματα για να μείνουμε μαζί (για το σπίτι δώσαμε γύρω στα 7 χιλιάρικα και οι δυο, για να το επιπλώσουμε κτλ), μείναμε μαζί, μετά από 1 χρόνο αρραβωνιαστήκαμε (με τους γονεις μας και φίλους καλεσμένους, επίσημα), και μετά από 2 χρόνια συμφωνήσαμε να βάλουμε μπρος για παιδί και όταν μείνω έγκυος να κάνουμε πολιτικό γάμο, και μετά θρησκευτικό μαζί με βαφτίσια. Το λέγαμε κιόλας οτι το κάναμε πιο σωστά από όλους (τους φίλους του) με τη σειρά και σωστά, αλλά τελικά βγήκε ξινό.
Ναι ίσως επειδή δεν ξέρω ακριβώς το λόγο χωρισμού κολλάω. Δεν ξέρω αν θα ένιωθα καλύτερα εάν μάθαινα οτι έχει άλλη, αλλά τουλάχιστον θα ξεκαθάριζε το τοπίο. Και το θέμα είναι οτι όταν ξεκινήσαμε τη σχέση είχαμε πει οτι επειδή παλαιότερες σχέσεις του τον είχαν κερατώσει, εάν κερατώναμε ό ένας τον άλλον δεν θα το συγχωρούσαμε. Και επειδή ο πατέρας του έχει κάνει 3 γάμους και 3 παιδια έλεγε οτι δεν θέλει να γίνει σαν εκείνον. Γενικά έβλεπα οτι του αρέσει το φλέρτ, αλλά έλεγα οτι άντρας είναι θέλει να δείξει οτι μετράει. Τι να πω. Απλώς δεν ξέρω εάν θα μπορέσω να εμπιστευτώ κάποιον και πάλι, να ξανανιώσω το ίδιο αίσθημα. Η μεγαλύτερή μου σχέση πριν από αυτή ήταν 8 μήνες.

Αντε και...

Τον ξανα-ματα-εφερνες πισω...Θα το εκανες για "αποσβεση"των επιπλωντων εξοδων αρραβωνατων ενσημων των κοινων χρονωνκτλ. κτλ.Ξερω κι αλλους-εςπου το κανουνΕιναι κι αυτο μια καποια λυσις...Του τσιγγουνη δε λεω..Αλλα δικαιωμα..

Συμφωνώ απόλυτα με την achino, για να μην πω ότι και στον ένα χρόνο πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει προς τα που πάει το πράγμα, ανάλογα βέβαια και με τις ηλικίες και τα οικονομικά, παράγοντες που θεωρώ πολύ σημαντικούς για να παρθεί η απόφαση του γάμου και της δημιουργίας οικογένειας.

Σ' αυτό το σημείο θυμήθηκα κάτι που έγραψε πρόσφατα η Άλπεν για το πως αντιμετωπίζει κανείς το ταίρι του όταν βρίσκεται απλώς σε σχέση σε αντίθεση με κάποιον άλλο που είναι παντρεμένος. Και νομίζω ότι πραγματικά ο γάμος λειτουργεί ανασχετικά για όποιον θέλει να "λακίσει" με την ευκολία που το έπραξε ο πρώην της κοπέλας εδώ. Εγώ θα ήθελα να τη ρωτήσω, για ποιο λόγο δεν επιδίωξε την επισημοποίηση της σχέσης νωρίτερα και θεωρεί κιόλας ότι τα έκανε όλα σωστά. Συμπαθάτε με άλλά αυτό το μονέλο συμβίωσης τύπου συγκατοίκηση-εγκυμοσύνη-πολιτικός γάμος-θρησκευτικός γάμος/βαφτίσια είναι κάπως ανορθόδοξο (κατά τη γνώμη μου) και είναι και επίφοβο να "στραβώσει" κάτι στην πορεία, δημιουργώντας προβλήματα, όπως της θεματοθέτριας που έχασε χωρίς λόγο επτά χρόνια από τη ζωή της.

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από achinos

Ma αν η σχέση μένει τελματωμένη για τόσα χρόνια, πολλές οι πιθανότητες να γίνει κ αυτό, είτε από τη μια πλευρά, είτε από την άλλη.

Εδώ παντρεμένος είσαι κ πάλι στην εφταετία το ξαναεξετάζεις το ζήτημα.
Γιαυτό, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες, στα 2-3 χρόνια, είναι σωστό να έχει κάποιος αποφασίσει.
Οικογένεια ή χωρισμός.

 

 

Η μία ακύρωση μετά την άλλη...το οτι σου ειπε αργώ για να μην κάνω έρωτα μαζί σου λέει πολλα ενώ βλεπει πορνο...έλα καλά τώρα δικαιολογίες το όλο θέμα του παρελθον...ο τύπος είχε άλλη αν θες ψαξτο...με μέτρο μαθε τι παίζει. Απλά δεν ήθελε να παραδεχτεί τίποτα είναι κάτι που του θυμίζει τι έχει κάνει ο πατέρας του.Ολοι τα ψυχολογικά τους τα βγάζουν σε καλά παιδιά..Απάντησες τίποτα σε αυτό όταν σου είπε για το αργει επίτηδες από την δουλεια σε ακυρωσε με αυτό που εκανε,...Του ξηγηθηκες ενα καλά κοίτα μόνο μην την φέρεις μέσα στο σπίτι. Ή ένα τόσο πολύ βασανίζεσαι? Να σου λύσω το πρόβλημα..αν πάω με τον φίλο σου και με εσενα μαζί ένα τρίο θα έρθεις νωρίς ή όχι την επόμενη φορά? Μάθε όχι από κοινό φίλο σας...γιατί μπορεί να του τα πει.Αν έφυγες εσύ από το σπίτι ξέρεις που μένει άνετα την φέρνει τώρα.Πιο κυριλα ο τύπος. Να ξερες πως σε αντιλαμβανομαι.

Για σένα ήταν ξαφνικό αλλά εκείνος σκεφτόταν τον χωρισμό από πολύ καιρό πριν κ αυτό φαίνεται γιατί δεν έκατσε να συζητήσει τους λόγους. Σου τους ανακοίνωσε απλά. Όταν βλέπεις ένα πρόβλημα κ σε κάνει να θες να χωρισεις αν θες όντως να συνεχιστεί ή σχέση μιλάς. Λες κοίταξε να δεις έχουμε αυτό το θέμα κ θέλω να το λυσουμε. Αν δε μιλάς κ το σκέφτεσαι μόνος σου είναι γιατί έχεις πάρει την αποφαση κ απλά περιμένεις να την αποδεχτείς για να εκφράσεις το "χωρίζουμε". Νομίζω ότι είναι καλύτερα να μην αναζητάς τις αιτίες. Δε θα νιωσεις καλύτερα. Πες ότι μαθαίνεις ότι είχε άλλη πχ θα πικραθεις, θα νιωσεις ασχημα με τον εαυτό σου κ θα ξεχάσεις κ τις όμορφες στιγμές π περασατε μαζί, πες ότι μαθαίνεις οτι δεν είχε άλλη πάλι θα στεναχωριεσαι κ θα κατηγορείς τον εαυτό σου που αφεθηκες στη ρουτίνα σας. Για να το ξεπεράσεις νομίζω ότι πρέπει να λειτουργήσεις αντίστροφα. Να αποδεχτείς ότι παρά τις όποιες αιτίες το αποτέλεσμα δεν αλλαζει, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να στεναχωριεσαι γιατι άλλαξε ξαφνικά όλη ή ζωή σου κ η καθημερινοτητα σου κ να προσπαθείς να ξεχνιέσαι όσο μπορείς.

Alpenglow σίγουρα δεν υπάρχει λόγος τώρα να το πάει πιο πέρα το θέμα απλά πονάει πολύ ένας χωρισμος πολλών χρονών. Από την μία έκαναν όνειρα για οικογενεια και από την άλλη την άδειασε έτσι...η ηλικία που γίνεται αυτό παίζει ρόλο αυτή η κοπέλα αγαπησε έδωσε πράγματα άσχετα αν τους πήρε η ρουτίνα...όμως αυτή είχε ή έχει συναισθήματα..και  φαίνεται  επειδή  ήθελε  να το προσπαθήσει...αν λες ότι περίμενε την κατάλληλη στιγμή σημαίνει πολλά χρόνια πριν πρέπει να έγινε αυτό...όμως δεν της το έδιξε κανανε όνειρα.Τι σόι συναίσθημα είναι αυτό? Δεν τον κράτησε τίποτα...κάθε εμπόδιο σε καλό όπως και να εχει.Ολοι θα βρουν ή βρήσκουν τον δρόμο τους αργά ή γρήγορα.

Θα σου πω και εγω την γνωμη μου, προερχομενος απο μια παρομοια περιπτωση με την δικη σου...

Κατ'αρχας με το να μαθεις αν υπηρχε καποια αλλη στο κολπο το μονο που δεν θα γινει ειναι να βοηθηθεις να πας παρακατω. Δεν θα κερδισεις κατι αν μαθεις κατι τετοιο. Το μονο που θα καταφερεις ειναι να εκνευριστεις και να χαλαστεις. Μοιραια καποια στιγμη ο κυριος , οπως και εσυ, θα προχωρησει την ζωη του και μπορει να μαθεις απο καποιον κοινο γνωστο οτι ειναι με αλλη. Αλλα νομιζω οτι στην φαση π βρισκεσαι τωρα μονο καλο δεν θα σου κανει να μαθεις κατι τετοιο. Το επομενο βασικο θεμα που νομιζω οτι θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα ειναι το να κοιταξεις το προβλημα καταματα. Εννοω το να αποδεχθεις την κατασταση ως εχει. Να καταλαβεις οτι για να διαλυσει μια σχεση τετοια, φταιτε και οι δυο. Θα κοιταξεις που φταις εσυ για να βελτιωθεις σαν προσωπικοτητα και ΟΧΙ για να κατηγορησεις τον πρωην σου. Με τον να τον κατηγορεις και να τον βριζεις δεν βοηθησε να πας παρακατω. Πλεον, δεν εχεις να περιμενεις τιποτα απο αυτον τον ανθρωπο και γι'αυτο δεν υπαρχει λογος να ανακυκλωνεις στο μυαλο σου το τι εγινε και να σε τρωνε τα αμετρητα γιατι. Ανθρωποι οι οποιοι τους εχεις δωσει τοσα πολλα και ενα ωραιο πρωινο την κανουν δεν αξιζει να υπαρχουν στην ζωη σου. Αλλωστε σε αυτη τη ζωη ολα πληρωνονται. 
Τελευταιο που εχει σημασια ειναι να μην πνιγεις μεσα σου αυτα π νιωθεις γιατι οσο τα κρατας δεν εκτονωνεται η κατασταση. Νιωσε ολα τα εντονα συναισθηματα και μετα θα εισαι καλυτερα και επισης κανε το οτιδηποτε θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα.
Αυτα, ελπιζω να σε βοηθησα!!

Εμ βεβαια! Δεν του εκανες εκπληξουλες και βαρεθηκε το παιδι!

 

Δεν εμπαινες και συ στο ξαφνικο, εκει που καθοτανε μουροχαυλος, να του σκασεις μια βομπα θορυβου, παραγεμισμενη με τραχανα και λουλακι, να τρεξουνε οι αδρεναλινες!

 

Τον χαρακτηρισα για μαλακακο, απο που ειπες οτι  εκλαιγε και σκουπιζε τα δακρυα με την καλτσα, την bic την καλη, ο σαλιαγκας. Το ειπε και ο νεαρος μας εδω (o Rock ντε! Για να γνωριζομαστε κιολας), οποτε δεν υπαρχει παραπανω αμφιβολια.

 

Να πα ν' αναψεις κανα κερι που σωθηκες, απο τον τελεμε λεω γω.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από Mary-1985

Σας ευχαριστώ όλους για τις άμεσες απαντήσεις σας! Τελικά δεν έχω μάθει εάν υπάρχει άλλη γυναίκα, γιατί μένει κ δουλεύει αρκετά μακριά και δεν έχουμε επαφές. Η αλήθεια είναι οτι είχαμε ρουτινιάσει κάμποσο καιρό, δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά και ίσω ς να ειχα χαλαρώσει και γω λίγο και δεν έκανα εκπληξούλες κ.α. αλλά το είχα συζητήσει οτι έχουε παραχαλαρώσει και εκείνος συμφωνούσε και έλεγα οτι πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό και συμφωνούσε επίσης αλλά μέχρι εκεί! Ακόμα στην κουβέντα που κάναμε όταν χωρίζαμε είπε οτι τελευταία όταν κάναμε σεξ το έκανε σαν αγγαρεία και το βράδυ αργούσε πολλές φορές να γυρίσει από την δουλειά επίτηδες προκειμένου να μην με βρει ξύπνια με ορεξούλες και εκείνος να μην μπορεί να ανταποκριθεί. Ήξερα όμως οτι βλέπει ταινίες ερωτικού περιεχομένου όταν ήταν στο σπίτι μόνος του, αλλά έλεγε οτι δεν είχε όρεξη γενικά εδώ και μήνες. Γι αυτό σκέφτηκα οτι υπάρχει άλλη, επειδή το σεξουαλικό κομμάτι είναι το πρώτο που εξαφανίζεται σιγά σιγά. Στη δουλειά του γενικά υπάρχουν κοπέλες αρκετές και έχει να κάνει με κόσμο πολύ.

 

 

Επειδή ήμουν 24 και εκείνος 26 όταν ξεκινήσαμε δεν είχαμε στο μυαλό μας το γάμο και τα παιδιά. Και γω να πω την αλήθεια πριν 1 χρόνο άρχισα να σκέφτομαι για παιδί. Απλά επειδή μετά από τόσα χρόνια μαζί δεν πέρασε καν από το μυαλό μου οτι μπορεί να με άδειαζε έτσι. Του είχα τυφλή εμπιστοσύνη (πολύ κακώς από οτι βλέπω, εμπιστοσύνη ούτε στον κ..λο μας τελικά). Η μάνα μου μου έλγε οτι έπρεπε να τον παίρνω που και που στη δουλειά του, να του κάνω ''έκπληξη'' και να εμφανιστώ εκεί, ούτως ώστε να έχει το νου του. Απλά δεν ήθελα να μπω σε τέτοια διαδικασία, όταν είμαι σε σχέση δεν θέλω να έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου οτι ο άλλος μπορεί να μου την κάνει και να ενεργώ με αυτό το σκεπτικό!

matiamou12, μακάρι να είχα τα κότσια να του τα έλεγα αυτα που μου είπες, εγώ απλά κοιτούσα σαν χαζή και έψαχνα που είχα κάνει το λάθος και γίναμε έτσι και τι μπορούσα να κάνω παραπέρα. Το που μένει δεν το ξέρω γιατί σπίτι νοικιάζαμε σε άλλη περιοχή από εκεί που μένει τώρα και όταν φύγαμε από εκεί μετακόμισε είτε με τη μάνα του είτε μόνος του είτε με άλλη, δεν ξέρω. Κρατάω επαφή με ένα παιδί που τον ξέρει που όμως δεν ήταν από την κοντινή παρέα του αλλό που μόνο αυτός ενδιαφέρθηκε όταν έμαθε οτι χωρίσαμε, και βγαίνουμε που και που να τα λέμε, αλλά δεν τον ρωτάω τίποτα.
  Το λογικό είναι όταν προκύπτει πρόβλημα στη σχέση το συζητάς και βρίσκεις λύσεις. Εκείνοος μου είπε οτι ένιωθε από τον χειμώνα έτσι (εγώ πιστεύω παραπάνω) και όταν τον ρώτησα γιατί δεν μου είπε τίποτα ζήτησε συγγνώμη και ότι το πάλεψε μέσα στο μυαλό του. Και του είπα ότι ήταν πολύ άδικο μια και γω είχα πλήρη μεσάνυχτα και δεν μου έδωσε μια ευκαιρία να παλέψω για την σχέση μας. Απλά μου κάνει εντύπωση εφόσον τόσο καιρό ένιωθε έτσι και εγώ δεν πήρα χαμπάρι τίποτε, πόσο υποκριτής και ψεύτης αποδείχτηκε τελικά!!! Γλύτωσα μου φαίνεται. Να πω και κάτι και εάν θέλετε με πιστεύετε, γύρω στον 1 μήνα πριν χωρίσουμε, η μητέρα μου και η γιαγιά μου είχαν πάει Τήνο, και είχαν προσευχηθεί για φώτιση. Ε και μετά γίναν οι αποκαλύψεις. Και ήταν πολύ αστείο γιατί είπε οτι ακόμα δεν είχε σκοπό να μου μιλήσει και δεν του άρεσε που ακύρωσα και τις διακοπές μας, θράσος ο άτιμος!!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από Mary-1985

 Εκείνοος μου είπε οτι ένιωθε από τον χειμώνα έτσι (εγώ πιστεύω παραπάνω) και όταν τον ρώτησα γιατί δεν μου είπε τίποτα ζήτησε συγγνώμη και ότι το πάλεψε μέσα στο μυαλό του. 

 

Για να πιστεύεις εσύ πως υπήρχε πρόβλημα νωρίτερα, κάτι είχε ψιλοπιάσει το ένστικτό σου, εγώ αυτό καταλαβαίνω.

Γιατί δεν ανακίνησες το θέμα όταν είδες τα πρώτα σύννεφα;

Δλδ, δε σε ρωτάω για να μου πεις, σ όλους τυχαίνει (κ σε μένα) να κρύβουν τα αρκουδάκια κάτω απ το χαλί, έχουν τους (σοβαρούς) λόγους τους κ τους σέβομαι.

 

Το θέμα είναι να καταλαβαίνεις πότε το κάνεις κ γιατί. 

 

Κατά την ταπεινή μου, είναι το πρώτο βήμα για τη λύση του προβλήματος...την όποια λύση δλδς.

 

τεσπα τώρα το καράβι δε γυρίζει πίσω, την επόμενη φορά να το ακούς το ένστικτο, είναι πολύ σοφό.