Καλησπέρα ! Γράφω εδω γιατι θελω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για κατι που με στεναχωρεί και με βάζει σε σκέψεις. Εδώ και 3 χρόνια διαρκώς βιώνω απογοητευσεις οσον αφορά τα ερωτικά. Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ, αλλα με πλήγωσαν παρα πολυ. Αυτο που με πληγώνει περισσοτερο ειναι οτι δεν εχω κανει μέχρι στιγμής καμια σοβαρη σχεση, δεν εχω βιώσει πώς ειναι να εισαι ερωτευμένος και να ειναι αμοιβαίο, να μοιράζεσαι στιγμες με εναν ανθρωπο που σε νοιάζεται. Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει. Εχω γνωρισει τοσο λαθος άτομα... ο ενας αδιαφορία, ο αλλος δε ξερει τι θελει, ο αλλος με προσέβαλε, ο αλλος με απάτησε μετα απο ενα μηνα. Δεν συνεχίζει τιποτα στο πιο σοβαρό. Νιώθω οτι θα μείνω για πάντα μόνη και δε θα βρεθεί ποτε για εμενα ένας τέτοιος άνθρωπος. Το ξερω οτι ειμαι αρκετα νέα ακομα αλλα ειναι στιγμες που αισθάνομαι πως θελω και εγω να τα βιώσω αυτα τα συναισθήματα μιας σοβαρής σχέσης. Εχω περασει τόσες πολλες απογοητευσεις που συχνά σκεφτομαι πως τελικα δεν αξίζω καθολου αγαπη, δεν αξίζω να με ερωτευτεί κανεις. Με πιανει ηττοπάθεια και παράπονο. Μου φαινεται απίθανο να με ερωτευτεί κάποιος και να θελει να ειναι μαζι μου. Νιώθω οτι κατι δε παει μαζι μου καλα και φταιω εγω που ολα στραβωνουν. Με φοβίζει μα σκεφτομαι οτι θα μείνω για πάντα μόνη χωρις να νιώσω κι εγω τον έρωτα.
Κι όλα αυτά στα 21 σου ε;
...θα επαναλάβω ότι σε αυτή τη ζωή, είμαστε όλοι απόλυτα και ολοκληρωτικά μόνοι...αποδεχόμενη αυτή την αρχή και με την μεγάλη δύναμη που θα σου δώσει η αποδοχή αυτή, θα είσαι ικανή πλέον να δημιουργήσεις όλα εκείνα που επιθυμείς...
Βρε κορίτσι, αυτό που καταλαβαίνω (και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) είναι οτι σε έχει πιάσει μια αγωνία μήπως και μείνεις μόνη σου, ή μπορεί να νιώθεις μειονεκτικά απέναντι στις φίλες σου που έχουν κάνει σχέση, κι έχεις πάρει σβάρνα και τα φτιάχνεις με όποιον βρεθεί στο διάβα σου.
"Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει."
Ο έρωτας θέλει λεβεντιά, βρε σύ! Θέλει παληκαριά. Οχι να παρακαλάς τον κάθε "κάποιον" που θα "γνωρίσεις".
Ερωτεύτηκες κάποιον; Να τον βλέπεις και να σου κόβονται τα γόνατα; Πάλεψες για να τον κερδίσεις; Οχι να "δίνεις ευκαιρίες" και να "κάνεις υποχωρήσεις" και τέτοιες παπαριές. Να πολεμήσεις για πάρτη του.
Τώρα, αν ο καημός σου είναι να σε ερωτευτεί κάποιος, ε, στατιστικά, όλο και κάποιος θα σε ερωτευτεί. Και; Αυτό είναι που θέλεις;
Οπως έλεγε κι ένας σοφός άνθρωπος "Να κοιτάς εκεί που θες να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς"
Cheer up!
Κι όταν ερωτευτείς πραγματικά, έλα να σου δώσουμε συμβουλές
Με αυτά που αναφέρεις δείχνεις ότι εσύ δεν έχεις εκτίμηση στο ίδιο σου τον εαυτό,αν δεν εκτιμάς τον εαυτό σου, γιατί να σε εκτιμήσουν οι άλλοι γύρο σου ??
Ναι είσαι νέα ακόμα πολύ για να πεις ότι πέρασαν τα χρόνια άδικα ..!!
Το ότι άλλες κοπέλες απο πολύ μικρότερες ηλικίες έχουν κάποια σχέση και εσύ δεν είχες, έχει να κάνει και το τι ψάχνεις και στο πως το ψάχνεις..(όχι ότι οι άλλες ήταν ή είναι, καλύτερες απο εσένα..) τα Θέλω μας ποτέ δεν είναι ίδια με τους γύρο μας, άρα αυτό που θα ταιριάξει με εμάς είναι πολύ δύσκολο να το βρούμε ...!!
Οι περισσότεροι που έχουν μια σχέση και "κρατάει" δεν είναι καλυμμένοι πραγματικά,την κρατάνε μόνο και μόνο από φόβο μην βρεθούν μόνοι τους !! (δεν βγάζω την ουρά μου από έξω ..).
Μάθε ότι ο έρωτας και το πάθος δεν είναι για πάντα, είναι στιγμές - χρόνια, αλλά είναι σαν την φωτιά, που αν δεν βάλεις ξύλα η φωτιά θα σβήσει..!!
Και σε μία σχέση πρέπει και οι δύο να βάζουν "ξύλα.." δεν βάζει μόνο ο ένας ή η μία, γιατί τότε πάλι θα σβήσει..!! .
Μην φοβάσαι το "Μόνη" αλλά να φοβάσαι το να είσαι με παρέα και να νιώθεις "Μόνη"..!!
αχ και σε πήραν τα χρόνια !
Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από Arxontoula_
Βρε κορίτσι, αυτό που καταλαβαίνω (και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) είναι οτι σε έχει πιάσει μια αγωνία μήπως και μείνεις μόνη σου, ή μπορεί να νιώθεις μειονεκτικά απέναντι στις φίλες σου που έχουν κάνει σχέση, κι έχεις πάρει σβάρνα και τα φτιάχνεις με όποιον βρεθεί στο διάβα σου.
"Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει."
Ο έρωτας θέλει λεβεντιά, βρε σύ! Θέλει παληκαριά. Οχι να παρακαλάς τον κάθε "κάποιον" που θα "γνωρίσεις".
Ερωτεύτηκες κάποιον; Να τον βλέπεις και να σου κόβονται τα γόνατα; Πάλεψες για να τον κερδίσεις; Οχι να "δίνεις ευκαιρίες" και να "κάνεις υποχωρήσεις" και τέτοιες παπαριές. Να πολεμήσεις για πάρτη του.
Τώρα, αν ο καημός σου είναι να σε ερωτευτεί κάποιος, ε, στατιστικά, όλο και κάποιος θα σε ερωτευτεί. Και; Αυτό είναι που θέλεις;
Οπως έλεγε κι ένας σοφός άνθρωπος "Να κοιτάς εκεί που θες να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς"
Cheer up!
Κι όταν ερωτευτείς πραγματικά, έλα να σου δώσουμε συμβουλές
και μονο οτι εισαι 21 χρονων αυτο ειναι μια σοβαρη ενδειξη
οτι και με την πσοστο των πιθανοτητων να το παρουμε
ολο και καποιος ερωτας θα σου χτυπησει την πορτα στην διαρκεια της ζωη σου ,,,
αν λαβουμε υποψιν μας ομως οτι υπαρχει και μια μεριδα ανθρωπων που περασαν την ζωη τους χωρις να γνωρισουν τον ερωτα ,,,
ολα ειναι πιθανα ,,,
αν και αυτο το ποσοστο ειναι η εξαιρεση για να επιβεβαιωνει των κανονα
δεν νομιζω να εισαι τοσο καντεμα;
πιστευω ο ερωτας θα ερθει
απλα με την κριση αντιστεκεται ,,,κι αυτος
ολα τα εχει χτυπησει η κριση
τι νομιζεις
Παράθεση:
Φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη
Σχόλιο # 1 από flower-vl5Καλησπέρα ! Γράφω εδω γιατι θελω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για κατι που με στεναχωρεί και με βάζει σε σκέψεις. Εδώ και 3 χρόνια διαρκώς βιώνω απογοητευσεις οσον αφορά τα ερωτικά. Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ, αλλα με πλήγωσαν παρα πολυ. Αυτο που με πληγώνει περισσοτερο ειναι οτι δεν εχω κανει μέχρι στιγμής καμια σοβαρη σχεση, δεν εχω βιώσει πώς ειναι να εισαι ερωτευμένος και να ειναι αμοιβαίο, να μοιράζεσαι στιγμες με εναν ανθρωπο που σε νοιάζεται. Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει. Εχω γνωρισει τοσο λαθος άτομα... ο ενας αδιαφορία, ο αλλος δε ξερει τι θελει, ο αλλος με προσέβαλε, ο αλλος με απάτησε μετα απο ενα μηνα. Δεν συνεχίζει τιποτα στο πιο σοβαρό. Νιώθω οτι θα μείνω για πάντα μόνη και δε θα βρεθεί ποτε για εμενα ένας τέτοιος άνθρωπος. Το ξερω οτι ειμαι αρκετα νέα ακομα αλλα ειναι στιγμες που αισθάνομαι πως θελω και εγω να τα βιώσω αυτα τα συναισθήματα μιας σοβαρής σχέσης. Εχω περασει τόσες πολλες απογοητευσεις που συχνά σκεφτομαι πως τελικα δεν αξίζω καθολου αγαπη, δεν αξίζω να με ερωτευτεί κανεις. Με πιανει ηττοπάθεια και παράπονο. Μου φαινεται απίθανο να με ερωτευτεί κάποιος και να θελει να ειναι μαζι μου. Νιώθω οτι κατι δε παει μαζι μου καλα και φταιω εγω που ολα στραβωνουν. Με φοβίζει μα σκεφτομαι οτι θα μείνω για πάντα μόνη χωρις να νιώσω κι εγω τον έρωτα.
Μήπως να το "κυνήγαγες " και λίγο τότε..?
Μήπως πρώτα να βγείς από την παθητικότητα που χαρακτηρίζει την γενιά σου..ξες ..όλη μέρα tv και ιντερνετ..
Αν είσαι δραστήρια και κάνεις πράγματα απο την μια νοιώθεις καλύτερα κι από την άλλη σίγουρα γνωρίζεις περισσότερο κόσμο...
Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από flower-vl5
Αχχ ξερω ξερω... ολοι κλασικά λένε οταν σταματήσεις να το κυνηγάς ερχεται. Δεν κυνηγάω κατι, απλα το παράπονο με πιανει. Ισως βεβαια αν σταματήσω να το σκεφτομαι και να με επηρεάζει αρνητικά να γίνουν ολα καλυτερα. Αλλα Ενταξει νέα κοπελα ειμαι, δεν ειναι και αφύσικο να τα σκεφτομαι αυτα. Λογικό ειναι να θελω κι εγω να ζήσω τον έρωτα...
λογικο λογικοτατο ,,,
εδω θελω να τον ζησω εγω ...τι μας λες τωρα ,,,
αλλα και να νομιζεις αν δεν το σκεφτεσαι οτι θα ρθει;
ειναι και λιγο σαχλαμαρα να πιστευει κανεις οτι ολα ερχονται απο εκει που δεν τα περιμενεις ,,,
ε ετσι συμβαινει εδω και χρονια ,,,
οτι ερχεται δεν ξερεις το ποτε το αν θα ερθει ,,,κι απο που ,,
οταν ηθελα ν αποχτησω το πρωτο μου παιδι ,,,προσπαθουσα και δεν ερχοταν ,,
, μου ελεγαν οτι αγχωνεσαι ,,,γι αυτο δεν συμβαινει ,,,
μου συνεβει οταν συνεχισα να ειμαι αγχωμενη συνεχισα να προσπαθω και συνεχισα να ψαχνω την λυση ,,,
γι αυτο τα θεωρω αυτα ολα βλακειες ,,,
ζησε ,κι αν ειναι να ρθει θε να ρθει ,,
,αλλα να κυκλοφορεις και να συναναστρεφεσαι κοσμο ,,ειναι βασικο,,,
Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από flower-vl5
Αχχ ξερω ξερω... ολοι κλασικά λένε οταν σταματήσεις να το κυνηγάς ερχεται. Δεν κυνηγάω κατι, απλα το παράπονο με πιανει. Ισως βεβαια αν σταματήσω να το σκεφτομαι και να με επηρεάζει αρνητικά να γίνουν ολα καλυτερα. Αλλα Ενταξει νέα κοπελα ειμαι, δεν ειναι και αφύσικο να τα σκεφτομαι αυτα. Λογικό ειναι να θελω κι εγω να ζήσω τον έρωτα...
Θα σου πω κατι στο οποιο πιστευω πολύ... Οσο το κηνυγας και το σκέφτεσαι τοσο δεν ερχεται.. Αν το αφησεις και αφοσιωθείς σε αλλα πραγματα, καποια στιγμη θα ερθει και θα είναι αυτό που θελεις... Μην σε πιανει ηττοπαθεια.. Βρες ασχολίες, βρες μια δουλεια, βολτες με φιλες και αλλα τετοια... Και καποια στιγμη θα ερθει και θα είναι ετσι όπως πρεπει... Ξερω ότι μπορει να μην σε καλυπτει αυτό, αλλα ετσι είναι συνηθως...
Παράθεση:
Φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη
Σχόλιο # 1 από flower-vl5Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ,
Αυτό νομίζω είναι λάθος, οι ευκαιρίες κ το να προσπαθείς είναι ανθρώπινα
αλλά ξαναπροσδιόρισε τα όρια.
Μάλλον τα ξεπερνάς κ όλη η φάση που κανονικά είναι μια εξερεύνηση
σου στοιχίζει ακριβά.
Συγκρατήσου την κατάλληλη στιγμή κ αυτομάτως θα φύγει όλη η σκαρταδούρα προς τον αόρατο πλανήτη.
Κ θα σου μείνει πραγματικά η περίπτωση που αξίζει να προσπαθήσεις κ να δώσεις ευκαιρίες.
Δοκίμασε επίσης να συμπαθήσεις τον εαυτό σου.
https://www.youtube.com/watch?v=okdsAZUTJ94
εκεί που λέει για τον "εχθρό" μου έκανε κάτι.
Παράθεση:
Φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη
Σχόλιο # 1 από flower-vl5Καλησπέρα ! Γράφω εδω γιατι θελω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για κατι που με στεναχωρεί και με βάζει σε σκέψεις. Εδώ και 3 χρόνια διαρκώς βιώνω απογοητευσεις οσον αφορά τα ερωτικά. Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ, αλλα με πλήγωσαν παρα πολυ. Αυτο που με πληγώνει περισσοτερο ειναι οτι δεν εχω κανει μέχρι στιγμής καμια σοβαρη σχεση, δεν εχω βιώσει πώς ειναι να εισαι ερωτευμένος και να ειναι αμοιβαίο, να μοιράζεσαι στιγμες με εναν ανθρωπο που σε νοιάζεται. Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει. Εχω γνωρισει τοσο λαθος άτομα... ο ενας αδιαφορία, ο αλλος δε ξερει τι θελει, ο αλλος με προσέβαλε, ο αλλος με απάτησε μετα απο ενα μηνα. Δεν συνεχίζει τιποτα στο πιο σοβαρό. Νιώθω οτι θα μείνω για πάντα μόνη και δε θα βρεθεί ποτε για εμενα ένας τέτοιος άνθρωπος. Το ξερω οτι ειμαι αρκετα νέα ακομα αλλα ειναι στιγμες που αισθάνομαι πως θελω και εγω να τα βιώσω αυτα τα συναισθήματα μιας σοβαρής σχέσης. Εχω περασει τόσες πολλες απογοητευσεις που συχνά σκεφτομαι πως τελικα δεν αξίζω καθολου αγαπη, δεν αξίζω να με ερωτευτεί κανεις. Με πιανει ηττοπάθεια και παράπονο. Μου φαινεται απίθανο να με ερωτευτεί κάποιος και να θελει να ειναι μαζι μου. Νιώθω οτι κατι δε παει μαζι μου καλα και φταιω εγω που ολα στραβωνουν. Με φοβίζει μα σκεφτομαι οτι θα μείνω για πάντα μόνη χωρις να νιώσω κι εγω τον έρωτα.
Κάποιοι λόγοι υπάρχουν που σε έλκουν συγκεκριμένα άτομα.
Εκεί νομίζω είναι η απάντηση στο πρόβλημά σου.
Μήπως άθελά σου όμως και εσύ διαωνίζεις τις ίδιες καταστάσεις με άλλα πρόσωπα?
Αναφέρεις πως εδώ και τρία χρόνια έχεις μπει σε έναν φαύλο κύκλο αλλελπάληλων απογοητευσεων... που κάτι έχει φυσικά να σου διδάξει, κάτι έχεις να μάθεις..Το θέμα είναι πως θα ξεκλειδώσεις το επόμενο στάδιο και θα βγεις από αυτό τον φαύλο κύκλο.. Γι αυτό ειναι σημαντικό να δεις πότε άρχισαν όλα αυτά.. Συνήθως τέτοιοι φάυλοι κυκλοι συμβαίνουν μετά από έναν πολύ στενάχωρο χωρισμό που στην πραγματικότητα δεν τον έχεις διαχεισιστεί σωστά και έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σου σε σένα και τους άλλους ή μετά από μια μεγάλη σχέση που έχεις ξεχάσει κάποια κοινωνικά skills όπως πώς να φλερτάρεις και να έρχεσαι κοντά... η και για άλλους λόγους.. Οπότε είναι σημαντικό να κοιτάξεις λίγο την αφετηρία..
Επίσης, μπορεί να αισθάνεσαι μεονεκτικά ως προς τις φίλες σου, όμως μην ξεχνάς ότι η πορεία του καθενός είναι τελείως διαφορετική.. Αυτά που βιώνουμε είναι πολλές φορές αυτά που έχουμε ανάγκη για να εξελιχθούμε...Και αυτό θα το δεις και στην πορεία σου με άλλους ανθρώπους. Σε άλλες χρονικές στιγμές ο κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή στη ζωή του κάπου θα κολλήσει...
Αναφέρεις πως κάθε γνωρίμια μέχρι τώρα διακόπτεται στο ίδιο περίπου σημείο... Εκεί που ξεπερνάει την εξωτερική εμφάνιση και περνάει στο ερχόμαστε κοντά.. Και εκεί ειναι καθαρή αλληλεπίδραση.. Ομως μήπως σε κωλύει και εσένα κάτι στο να έρθεις ουσιαστικά κοντά με κάποιον??
Το να δικαιολογούμε τις συμφορές με το να λέμε δεν ειμαι αρκετός και δεν αξίζω, είναι εύκολο και οι περισσότεροι άνθρωπο θα το σκεφτούμε μετά από αλλεπάληλες απογοητεύσεις αλλά η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Για παράδειγμα πολλές φορές ένας άνθρωπος μπορεί να ζητά απεγνωσμένα μια σχέση και να μην του έρχεται για πολύ καιρό γιατί απλούστατα δεν ειναι έτοιμος. Η αληθεια έχει και άλλες όψεις από αυτές που νομίζουμε..
Αυτό που έχω να πω πάντως είναι ότι το αμοιβαιο σπανίζει και όχι μόνο για σένα αλλά για όλους. Οι ερωτικές επαφές που θα έχεις σε αυτή την ηλικία κατά πάσα πιθανότητα (εκτός αν σου κάτσει λαχείο) είναι περιπέτειες της ηλικίας. Ζήστες.. Πειραματίσου, μέσα από τον πειραματισμό θα μάθεις νέα πραγματα για σένα και τις σχέσεις. Αν μέχρι τώρα ίσως γκρινιάζεις όταν νιώθεις ανασφαλής προσπάθησε να το διαχειριστείς αλλιώς.. Οσο βλέπεις τόσο πένθιμα τα πράγματα και ότι η μοιρα της ανεπιθυμητης σε κυνηγάει αυτό θα εκπέμπεις και ξεκάθαρα αυτό θα εισπράττεις
Ποσο δικιο εχεις..και ποσο χρειαστηκε να το πληρωσουμε για να το μαθουμε...τουλαχιστον μαθαμε...παθαμε και...ειμαστε πιο σοφοι και πιο ωριμοι. Αυτο. Τουλαχιστον τα νεα παιδια να ειναι πιο καλοτυχα!
Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από tangerinedream...θα επαναλάβω ότι σε αυτή τη ζωή, είμαστε όλοι απόλυτα και ολοκληρωτικά μόνοι...αποδεχόμενη αυτή την αρχή και με την μεγάλη δύναμη που θα σου δώσει η αποδοχή αυτή, θα είσαι ικανή πλέον να δημιουργήσεις όλα εκείνα που επιθυμείς...
στα social media