σχετικά μαυτό περίπου, είδα τυχαία μια ιστορία, ξες, απαυτές για τα κλικς, παρόλο που είναι αληθινή. ήταν λίγο στιλάκι success story έτσι που ήταν φτιαγμένη αλλά ελεγε σωστά πράγματα.
μια κοπέλα λοιπόν, πακιστανή, την παντρεύουν απο πιτσιρίκα με εναν, παθαίνει ενα τροχαίο με τον άντρα της, αυτός τη σκαπουλάρει σώος, αυτή σακατεύεται και μένει μόνιμα σε καρότσι. δεν μπορεί να κάνει ούτε παιδιά και φυσικά λόγω χώρας κλπ δεν είχε καριέρα δεν είχε τίποτα.
ε κάπως μετά απο το γολγοθά της, της γύρισε το μάτι και άρχισε να ζωγραφίζει, υιοθέτησε ενα αγοράκι απο μωρό, αποφάσισε πως θέλει να μοιραστεί με τον κόσμο την ιστορία της και να ενθαρρύνει ενδεχομένως ως life coacher τύπου, και κάπου ανάμεσα στην παρουσίασή της, είπε το εξής:
είναι ανθρώπινο να κάνουμε σχέδια. να έχουμε ενα πλάνο. αλλά καμιά φορά το παραπαίρνουμε στα σοβαρά, τόσο που, έτσι και πέσει έξω (πράγμα που συμβαίνει συχνοτατα) πέφτουμε να πεθάνουμε απο παραίτηση και απογοήτευση. (μέσες άκρες το μεταφέρω ε)
τώρα, αμα βάλεις σαυτό όλες τις αυταπάτες, όλα τα σκαλώματα, όλα αυτά που νομίζουμε οτι θέλουμε αλλά δεν τα πολυθέλουμε, όλα τα άλλα που μας χώνουν απο παντού οι μαρκετίστες, οι ψυχολόγοι, οι γονείς, οι πατριδοκλάστες και όλοι οι κερατάδες τριγύρω, κάνε λογαριασμό. τόση δυστυχία ίσα γιατί δεν εκπλήρωσες το ψεύτικο ονειράκι που κατα πάσα πιθανοτητα δεν είναι και δικό σου ε
Παράθεση:
Σχόλιο # 59 από frog13Και φυσικά δεν είναι αυτοσκοπός!
Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά, βιάζονται να ξεφορτωθούν το "βάρος" της ύπαρξής τους κάπου αλλού !
Σα να βλεπω τον εαυτο μου σε καθρεφτη. Ειμαι 25, παντα ειχα αγωνια να βρω καποιον, κολλουσα με ατομα, ηθελα πολλους και ποτε οποιος ηθελα δε με ηθελε στο βαθμο αυτο συνεπως παντα ετρωγα κολλημα μ αυτον που δε με ηθελε τα τελευταια 3 χρονια ομως εχει αρχισει να με απασχολει ο γαμος τα παιδια η συμβιωση και γενικα μια καποια μονιμη σχεση καθως εχω παει με πολλα ατομα και καμια σχεση δεν περνουσε το σταδιο του βγαινουμε και περναμε καλα. Βλεπω αγορια και κοπελες στην ηλικια μου και μικροτερα που μενουν μαζι η ειναι χρονια μαζι και απορω πως το βρηκαν αυτο ενω εγω απ τα 16 εχω εμπειριες και τιποτα δε καθεται, ειλικρινα βιωνω οσα βιωνεις εσυ και νιωθω την ιδια απελπισια, ακομα και αυτοι που με θελουν και ειναι καλα παιδια η δεν εχουν τα ιδια ζητουμενα με μενα η καταλαβαινουν οτι δε ταιριαζουμε η δεν ελκυουν εμενα τοσο ωστε να ειμαι μαζι τους για παντα, δε μου εχιε τυχει να δω καποιον να πω ειναι ομορφος και να ειναι σε φαση σχεσης η να ειναι καλο παιδι, μαγικα οποιος μ αρεσει θα ειναι ενα κωλοπαιδο που δεν θελει τπτ σοβαρο
Παράθεση:
Φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη
Σχόλιο # 1 από flower-vl5Καλησπέρα ! Γράφω εδω γιατι θελω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για κατι που με στεναχωρεί και με βάζει σε σκέψεις. Εδώ και 3 χρόνια διαρκώς βιώνω απογοητευσεις οσον αφορά τα ερωτικά. Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ, αλλα με πλήγωσαν παρα πολυ. Αυτο που με πληγώνει περισσοτερο ειναι οτι δεν εχω κανει μέχρι στιγμής καμια σοβαρη σχεση, δεν εχω βιώσει πώς ειναι να εισαι ερωτευμένος και να ειναι αμοιβαίο, να μοιράζεσαι στιγμες με εναν ανθρωπο που σε νοιάζεται. Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει. Εχω γνωρισει τοσο λαθος άτομα... ο ενας αδιαφορία, ο αλλος δε ξερει τι θελει, ο αλλος με προσέβαλε, ο αλλος με απάτησε μετα απο ενα μηνα. Δεν συνεχίζει τιποτα στο πιο σοβαρό. Νιώθω οτι θα μείνω για πάντα μόνη και δε θα βρεθεί ποτε για εμενα ένας τέτοιος άνθρωπος. Το ξερω οτι ειμαι αρκετα νέα ακομα αλλα ειναι στιγμες που αισθάνομαι πως θελω και εγω να τα βιώσω αυτα τα συναισθήματα μιας σοβαρής σχέσης. Εχω περασει τόσες πολλες απογοητευσεις που συχνά σκεφτομαι πως τελικα δεν αξίζω καθολου αγαπη, δεν αξίζω να με ερωτευτεί κανεις. Με πιανει ηττοπάθεια και παράπονο. Μου φαινεται απίθανο να με ερωτευτεί κάποιος και να θελει να ειναι μαζι μου. Νιώθω οτι κατι δε παει μαζι μου καλα και φταιω εγω που ολα στραβωνουν. Με φοβίζει μα σκεφτομαι οτι θα μείνω για πάντα μόνη χωρις να νιώσω κι εγω τον έρωτα.
Tα κωλοπαιδα σας αρεσουν.
Τα καλα παιδιά τα σνομπαρετε, γιατι δε σας εξιτάρουν, ειναι άχαρα, άχρωμα και δε σας εχουν στην τσίτα.
Γυναίκες!...
Παράθεση:
Σχόλιο # 62 από Elisavet1996ακομα και αυτοι που με θελουν και ειναι καλα παιδια η δεν εχουν τα ιδια ζητουμενα με μενα η καταλαβαινουν οτι δε ταιριαζουμε η δεν ελκυουν εμενα τοσο ωστε να ειμαι μαζι τους για παντα, δε μου εχιε τυχει να δω καποιον να πω ειναι ομορφος και να ειναι σε φαση σχεσης η να ειναι καλο παιδι, μαγικα οποιος μ αρεσει θα ειναι ενα κωλοπαιδο που δεν θελει τπτ σοβαρο
δυστυχως εσεις η γυναικες διαλεγεται τα bad boys η τους φλωρους,και μετα αναρωτιέστε γιατι δεν μπορω να εχω μια σοβαρη σχεση στην ζωη μ και εδω ερχομαι κε απαντω σ περασε ποτε απο το μυαλο να μην διαλεξεις κανεναν απο αυτες της 2 κατηγοριες κε να πας στην 3 κατηγορια στην οποια ειναι η πραγματικοι αντρες
Τον γαμο Δις, τον θεωρειτε καταληξη ποιου πραγματος?...
Του οτι κανεις δεν σας παιρνει στα σοβαρα?...
Να το βλεπατε λιγακι, με μεγαλυτερες γυναικες που ξερουν τι σημαινει γαμος?...
Θα βοηθουσε απεριοριστα, να αναθεωρησετε, αυτα τα...γουαο...
Παράθεση:
Σχόλιο # 62 από Elisavet1996Σα να βλεπω τον εαυτο μου σε καθρεφτη. Ειμαι 25, παντα ειχα αγωνια να βρω καποιον, κολλουσα με ατομα, ηθελα πολλους και ποτε οποιος ηθελα δε με ηθελε στο βαθμο αυτο συνεπως παντα ετρωγα κολλημα μ αυτον που δε με ηθελε τα τελευταια 3 χρονια ομως εχει αρχισει να με απασχολει ο γαμος τα παιδια η συμβιωση και γενικα μια καποια μονιμη σχεση καθως εχω παει με πολλα ατομα και καμια σχεση δεν περνουσε το σταδιο του βγαινουμε και περναμε καλα. Βλεπω αγορια και κοπελες στην ηλικια μου και μικροτερα που μενουν μαζι η ειναι χρονια μαζι και απορω πως το βρηκαν αυτο ενω εγω απ τα 16 εχω εμπειριες και τιποτα δε καθεται, ειλικρινα βιωνω οσα βιωνεις εσυ και νιωθω την ιδια απελπισια, ακομα και αυτοι που με θελουν και ειναι καλα παιδια η δεν εχουν τα ιδια ζητουμενα με μενα η καταλαβαινουν οτι δε ταιριαζουμε η δεν ελκυουν εμενα τοσο ωστε να ειμαι μαζι τους για παντα, δε μου εχιε τυχει να δω καποιον να πω ειναι ομορφος και να ειναι σε φαση σχεσης η να ειναι καλο παιδι, μαγικα οποιος μ αρεσει θα ειναι ενα κωλοπαιδο που δεν θελει τπτ σοβαρο
Συμφωνώ απόλυτα. Ζούμε στην εποχή που οι θεατρινισμοί, το εφετζιλίκη και οι πολλοί φόλλουερς στο ινσταγκραμ είναι βασικά χαρακτηριστικά για να εντυπωσιάσεις μια γυναίκα. Έχω φίλο που προσελκύει γυναίκες επειδή έχει account με 10k followers ( οι περισσοτεροι ψευτικοι). Μιλάμε για τραγικές καταστάσεις...
Παράθεση:
δυστυχως εσεις η γυναικες διαλεγεται τα bad boys η τους φλωρους,και μετα αναρωτιέστε γιατι δεν μπορω να εχω μια σοβαρη σχεση στην ζωη μ και εδω ερχομαι κε απαντω σ περασε ποτε απο το μυαλο να μην διαλεξεις κανεναν απο αυτες της 2 κατηγοριες κε να πας στην 3 κατηγορια στην οποια ειναι η πραγματικοι αντρες
Συμφωνώ απόλυτα. Ζούμε στην εποχή που οι θεατρινισμοί, το εφετζιλίκη και οι πολλοί φόλλουερς στο ινσταγκραμ είναι βασικά χαρακτηριστικά για να εντυπωσιάσεις μια γυναίκα. Έχω φίλο που προσελκύει γυναίκες επειδή έχει account με 10k followers ( οι περισσοτεροι ψευτικοι). Μιλάμε για τραγικές καταστάσεις...
Παράθεση:
δυστυχως εσεις η γυναικες διαλεγεται τα bad boys η τους φλωρους,και μετα αναρωτιέστε γιατι δεν μπορω να εχω μια σοβαρη σχεση στην ζωη μ και εδω ερχομαι κε απαντω σ περασε ποτε απο το μυαλο να μην διαλεξεις κανεναν απο αυτες της 2 κατηγοριες κε να πας στην 3 κατηγορια στην οποια ειναι η πραγματικοι αντρες
Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από flower-vl5
Δεν ξερω πώς να ξεπεράσω την απόρριψη που εχω νιώσει... νιώθω σαν σκουπίδι που δεν αξιζει τιποτα... με εχει πληγώσει τοσο πολυ η απόρριψη... πάντα θα υπάρχει μια αλλη για την οποια θα με αφήνουν, μια αλλη καλύτερη. Με κούρασε αυτη η κατάσταση. Εχω φθαρεί ψυχολογικά. Νιώθω ανίκανη και ανεπαρκής να κρατήσω κάποιον κοντα μου. Εγω φταιω.
κλασσικη περιπτωση... γουσταρεις αντρες που τους γουσταρουν πολλες γυναικες... ενα μικρο ποσοστο των αντρων δλδ... οι υπολοιποι ειναι αορατοι για σας,... απλα...
Παράθεση:
Σχόλιο # 71 από PandaLover94
Η OP ανέβασε το 2017, μη κάνετε necromancy στα threads ???
ναι αλλα η κλασσικη περιπτωση βλαβης της ελισσαβετ ειναι παντα επικαιρο θεμα
Ζητας και εσυ τα κοπλιμεντα!!! Οχι ομως ειναι αληθεια μια χαρα εισαι !!!
Παράθεση:
#Μακάρι να ήμουν στην ηλικία σου,και ας ήμουν μόνη ..σαν το λεμόνι..
Σχόλιο # 70 από vanarabit![]()
Όταν θα ωριμάσεις και θα αρχίσεις να κάνεις περισσότερο σωστές επιλογές,όλα τα υπόλοιπα όπως έρωτας και αγάπη,θα έρθουν αβίαστα από μόνα τους...Εσύ να είσαι ο εαυτός σου...
αγαπητη μου η δεσμευση δεν ειναι πάντα και ευτυχια την ευτυχία την φτιάχνεις μονη σου! ξεκίνα να γεμιζεις την ζωη σου και ολα θα ερθουν! μια φιλη, μια εργασια, μια συναναστροφη και ολα ερχονται αλλα οπου λαλουν πολλοι πετινοι αργει να ξημερώσει!!! ευχομαι να βρεθει ομως !!!
φοβαμαι οτι και εγω θα μεινω μονος
ειμαι 25 και ειμαι σε παρομοια φαση ενω εδω και 3 χρονια θελω να βρω καποιον να συζησουμε και να παντρευτουμε αλλα κανεις δε θελει και μενω με τους γονεις και καταπιεση εχω βιωσει πολλα αντιστοιχα σε σημειο να τους καταριεμαι να πεθανουν μονοι τους, εχω σκεφτει να παω σε γραφειο συνοικεσιων αλλα φοβαμαι μη μου βρουν μονο μεγαλους η ανδρες που δεν ειναι εμφανισιακα ελκυστικοι αλλα αν συνεχισω και δε βρισκω αυτο που θελω θα παω εκει τους εχω παρει 3 φορες τηλεφωνο περσι και προπερσι σε μικροτερες ηλικιες
Παράθεση:
Φοβάμαι οτι θα μείνω μόνη
Σχόλιο # 1 από flower-vl5Καλησπέρα ! Γράφω εδω γιατι θελω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για κατι που με στεναχωρεί και με βάζει σε σκέψεις. Εδώ και 3 χρόνια διαρκώς βιώνω απογοητευσεις οσον αφορά τα ερωτικά. Εχουν περασει άτομα στα οποια έδωσα ευκαιρίες και προσπάθησα παρα πολυ, αλλα με πλήγωσαν παρα πολυ. Αυτο που με πληγώνει περισσοτερο ειναι οτι δεν εχω κανει μέχρι στιγμής καμια σοβαρη σχεση, δεν εχω βιώσει πώς ειναι να εισαι ερωτευμένος και να ειναι αμοιβαίο, να μοιράζεσαι στιγμες με εναν ανθρωπο που σε νοιάζεται. Καθε φορα που γνωρίζω κάποιον κατι συμβαίνει και ολη η φαση στραβώνει. Εχω γνωρισει τοσο λαθος άτομα... ο ενας αδιαφορία, ο αλλος δε ξερει τι θελει, ο αλλος με προσέβαλε, ο αλλος με απάτησε μετα απο ενα μηνα. Δεν συνεχίζει τιποτα στο πιο σοβαρό. Νιώθω οτι θα μείνω για πάντα μόνη και δε θα βρεθεί ποτε για εμενα ένας τέτοιος άνθρωπος. Το ξερω οτι ειμαι αρκετα νέα ακομα αλλα ειναι στιγμες που αισθάνομαι πως θελω και εγω να τα βιώσω αυτα τα συναισθήματα μιας σοβαρής σχέσης. Εχω περασει τόσες πολλες απογοητευσεις που συχνά σκεφτομαι πως τελικα δεν αξίζω καθολου αγαπη, δεν αξίζω να με ερωτευτεί κανεις. Με πιανει ηττοπάθεια και παράπονο. Μου φαινεται απίθανο να με ερωτευτεί κάποιος και να θελει να ειναι μαζι μου. Νιώθω οτι κατι δε παει μαζι μου καλα και φταιω εγω που ολα στραβωνουν. Με φοβίζει μα σκεφτομαι οτι θα μείνω για πάντα μόνη χωρις να νιώσω κι εγω τον έρωτα.
Τι φταίνε κι αυτά τα παιδιά..
Θύματα του εγκλεισμου 2 χρόνια από την μία της ηλεκτρονικοποιησης της πραγματικής ζωής από την άλλη..Δεν πρόλαβαν να ξεμπερδεψουν την εφηβεία τους καλά καλά έρχονται κι άλλα..!
στα social media