Με εγκατέλειψε άλλα...

Με εγκατέλειψε άλλα...

Γεια σας παιδιά ήρθε και για μένα η ώρα να μοιραστώ το πρόβλημα μου.

Κοντολογοίς.

6 χρόνια μαζί σε πόλη που κανείς από τους 2 δεν κατάγεται.

5 χρόνια συζούσαμε

Αυτή ερωτευμένη παράφορα και μέχρι το τέλος συναισθηματικά εξαρτημένη από μένα.

Έκανε τα πάντα για μένα και πολλες φορες στερηθηκε, και κατέληξα να είμαι η ζωή της.

Η δουλειά της με πολύ καλές απολαβές αλλά χωρίς μέλλον.Ειχε προτασεις να φυγει αλλα εμενε για μας

Ο κοινωνικός της κύκλος μέτριος με λίγους πραγματικούς φίλους.

Γενικότερα η ζωή της περιστρεφόταν γύρω από εμάς.

Δεν υπήρχαν αμφιβολίες ανάμεσα μας ότι μαζί θα πορευτούμε.

Με λάτρευε και με λατρεύει (το ίδιο κ γω) όπως και μοιραστήκαμε αγάπη βαθειά και ένα επιπέδο σχέσης που δε το βλέπεις συχνά.

Η ρουτίνα και η συνηθεία χτύπησαν την πορτά και το θύμα ήμουν εγώ. Αφέθηκα, κοιμήθηκα, ξέχασα να ζω με τον άνθρωπο μου, να διασκεδάζω μαζί του, να τον ποθώ, να είμαι ο άνθρωπος που γνώρισε, που ένα βλέμμα την έστελνε στα ουράνια, και απλά ζούσα μια ζωή παντρεμένου που σημασία είχε η δουλειά και το ευ ζην. 

Αυτή το αποζητούσε σε σημείο να απελπιζέται, και να αισθάνεται ότι για μένα τελειώνει.

Εγώ σε άρνηση χωρίς να βλέπω πως αισθάνεται, θεωρούσα τα πράγματα δεδομένα και ότι η αγάπη μετράει και άφηνα την καταστάση να διαιωνίζεται, όντας καλά με τον εαυτό μου χωρίς να βλέπω τις ανάγκες της να είμαι εκεί γι' αυτή. (τονίζω ότι δεν ήταν υπερβολική και είχε το δίκιο με το μέρος της)

Χάνει τη δουλειά της απροειδοποίητα και με μεγάλη απογοήτευση, σε ένα χρονικό σημείο που η υπομόνη της απενάντι στη στάση μου εξαντλείται, αλλά ακόμα με λατρεύει και είναι ερωτευμένη μαζί μου (ίσως και εξαρτημένη).

Πάει στον τόπο της διακοπές (κανονισμένες από καιρό) , και συνειδητοποιεί πόσο της λείψανε τα πράγματα εκεί, ότι οι άνθρωποι της την αγκαλιασαν, ότι εδώ που ζούμε οι προοπτικές για αυτήν (σαν μονάδα) τελειώνουν και εγώ σιγά-σιγά απομακρύνομαι.

Με απάτησε.

Τη μέρα που γύρισε μου τα πε όλα και ότι θέλει να γυρίσει πίσω στον τόπο της.

Της είπα ότι και για αυτήν μάλλον μια συνήθεια ήμασταν και ότι έτσι πρέπει να γίνει. Πως ότι και να ήταν αυτο που είχαμε, αυτό που εκανε ειναι ασυγχωρετο.

Και άρχισε η παράνοια...

(μάλλον) Δεν το είχε πάρει απόφαση και ενήργησε σπασμωδικά. Μου ανακοίνωσε την απόφαση της και αμέσως μετά έσπασε και μου είπε ότι ξέρει ότι κανει λάθος και θα γυρίσει πίσω γονατιστή.

Μόλις κατάλαβε ότι εγώ ήμουν ερωτευμένος και δεν είχε αλλάξει κάτι μέσα μου, της έφυγε η γη κάτω από τα πόδια.

Ένα μήνα έκανε να μαζέψει τα πράγματα της και να κλείσει υποχρεώσεις και σε αυτό το χρονικο διάστημα συνειδοποίησαμε και οι 2 πόσο πολύ ερωτευμένοι είμαστε ακόμα, και ότι φτάσαμε σε ένα σημείο που δεν γίνεται να συνηπάρξουμε στον ίδιο χώρο. Αλλά ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτα ανάμεσα μας.

Το πάθος και έρωτας ήταν όπως παλιά αλλά πλέον με ένα επίπεδο αγάπης συνεννοησης και σχέσης αξιοζήλευτο.

Με συνηδειτοποιήσεις και από τις 2 πλευρες για το που γίνανε τα λάθη.

Αλλά έπρεπε να φύγει. Δεν ήθελε, αλλά η κατάσταση ήταν "σπασμένη".

Υπήρχε 3ο πρόσωπο.

Ήξερε και μου το ομολογούσε κάθε μέρα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να την καλύψει, ότι δεν μπορεί να τον βάλει πάνω από μένα, ότι δεν ένιωσε γι' αυτον στο παραμικρό αυτά που ένιωσε για μένα, ότι ξέρει ότι η ζωή της και το μέλλον της είναι εδώ μαζί μου, αλλά φρίκαρε με την τροπή που πήρε η ζωή της και το ότι απελπιζόταν κάθε μέρα μέσα στη σχέση μας. Και πίστεψε ότι τελειώναμε.

Μου ζήτησε να την ακούσω και να την πιστέψω.

Ότι δεν πρόκειται να αγαπήσει άλλον σαν εμένα και ότι θα γυρίσει.

Ότι χρειαζομάστε χρόνο και οι 2, να ξεκαθαρίσουμε αν θέλουμε και μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί για πάντα.

Έφυγε μέσα σε παράκρουση χωρίς να συνειδητοποιει τι κάνει.

Μου ζήτησε να μην ξεχασω όλα όσα μου είπε οσο θα μαστε χωρια και με αλλους ανθρωπους. (κατι σαν συμφωνια).

Μου ζήτησε να την πιστεψω ότι όλο αυτο που θα γίνει, το βλέπει σαν κατι παροδικό γιατί ξέρει μέσα της ότι για την ιδια εγώ ειμαι αυτος που θελει να ζήσει μαζι του.

Περασαν 2 μηνες και ο καθενας κανει τη ζωη του.

Στην τελευταια επικοινωνια, μου εκμυστηρευθηκε οτι εχει ηρεμησει εκει, οτι περναει καλα, οτι υπαρχει αλλος στη ζωη τηςα λλα η ιδια θελει να περασει τη ζωη της μαζι μου. Οτι ολο αυτο που κανει εχει ημερομηνια ληξης και το ξερει εκ των προτερων.

Η αληθεια είναι οτι ποτε δε μπηκα στη διαδικασια να πιστεψω οτι θα γυρισει.

Ομως όσο και να εχει πεσει στα ματια μου, όσο και να προχωραω στη ζωη μου, και να ξερω οτι δε μου αξιζει ολο αυτο, δε θα ξεχάσω τι εκανε για μενα αυτος ο ανθρωπος και ποσο με αγαπησε , οτι ίσως με αγαπαει ακομα και αυτα που ελεγε πριν φυγει να ηταν αληθεια, ότι και γω τον απογοήτευσα αλλα τον αγαπάω ακομα. 

Οτι ισως να ναι κριμα που φτασαμε εκει, να ειναι ακομα ο ενας στον αλλο και οσα κανουμε να μην εχουν και πολυ νοημα, ή πολυ απλα ημουν τυχερος που φτασαμε σε αυτο το σημειο νωριτερα χωρις οικογενεια και δεσμευσεις.

Καμια φορα σκεφτομαι οτι δεν υπηρχε λογος να μπει στη διαδικασια να μου ζητησει να πιστεψω οτι για αυτην, εγω ειμαι. Απλά θα χωρίζαμε και ο καθενας το δρομο του. Και αν ηξερα οτι πραγματικα ισχυει ολο αυτο, θα πηγαινα να την παρω. Γιατι την αγαπαω ακομα.

Ξέρω θα μου πειτε οτι τελειωσα για αυτην, προ πολλου. Και γω αυτο πιστευω. Και ειμαι και καλα με τον εαυτο μου

Αλλα είδα με τα ματια μου αυτο που εχει μεσα της για μενα, ακομα και την ωρα που με εγκατελειπε... 

Από όλα αυτά που διάβασα μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάθε ικμάδα του <<είναι σου>> θα κάνει ό,τι μπορεί για να γυρίσει πίσω στην τόσο οικεία, γνώριμη και βολική κατάσταση, όπως ο μανιώδης καπνιστής με τρεμάμενο χέρι, μετά από λίγες μέρες στέρησης αποζητά ένα "λυτρωτικό" τσιγάρο. Πάντα είναι "ένα μωρέ και μετά θα το κόψω οριστικά". Ή ο αθεράπευτα κοιλιόδουλος μετά από μία εβδομάδα αποτελεσματικής και τόσο βασανιστικής δίαιτας σκέφτεται: "Θα φάω λίγο (το περίδρομο) και από αύριο θα κάνω δίαιτα μέχρι να χάσω μερικές δεκάδες κιλά"...

Ξέρεις την απάντηση. Αυτό τελείωσε. Και τελείωσε για πάντα. Έχεις τα (ξέρεις ποια) για να μην κάνεις πίσω; Καταλαβαίνεις πόσο Αντρας θα αισθανθείς αν από αυτή την ώρα που σε τρώει η απουσία της (και οι υποσχέσεις που δίνει) δεν ξαναγυρίσεις πίσω σε κάτι που θα σε φθείρει και θα σε κάνει σκουπίδι;

Γιατί πώς μπορείς ποτέ ξανά να την εμπιστευτείς; Δεν μπορείς. Το μόνο που έχεις να χάσεις είναι η αξιοπρέπειά σου. Σου φαίνεται λίγο; Αν δεν σου είναι λίγο προστάτευσέ την γιατί μετά θα είναι αργά για άλλα δάκρυα.

Θα την σκέφτεσαι τώρα που κάνει κρύο και θα σου λείπει τόσο πολύ. Στο τέλος όμως θα έχεις μάθει να είσαι δυνατός στις δυσκολίες της ζωής και αυτό, πίστεψέ με, θα σου φτάνει και θα σου περισσεύει. Μπορεί να μείνεις κάποιο διάστημα μόνος αλλά θα έχεις διατηρήσει την ακεραιότητά σου, και δεν το έχουν πολλοί αυτό.

Σε αγαπώ ,αλλά δεν μου πειραζεις πια το μυαλό,και θέλω πολύ να με συνεπαρεις όπως παλιά.Μεγαλωσαμε και ξέρεις κάτι; Εσύ με άφησες να αφεθω κι εγώ το είχα τόσο πολύ ανάγκη!

Σε αγαπώ ,αλλά δεν μου πειραζεις πια το μυαλό,και θέλω πολύ να με συνεπαρεις όπως παλιά.Μεγαλωσαμε και ξέρεις κάτι; Εσύ με άφησες να αφεθω κι εγώ το είχα τόσο πολύ ανάγκη!

Σε αγαπώ ,αλλά δεν μου πειραζεις πια το μυαλό,και θέλω πολύ να με συνεπαρεις όπως παλιά.Μεγαλωσαμε και ξέρεις κάτι; Εσύ με άφησες να αφεθω κι εγώ το είχα τόσο πολύ ανάγκη!

Αυτή ερωτευμένη παράφορα και μέχρι το τέλος συναισθηματικά εξαρτημένη από μένα.Έκανε τα πάντα για μένα και πολλες φορες στερηθηκε, και κατέληξα να είμαι η ζωή της.

δυστυχως αυτα κανουν οι δοτικες και ερωτευμενες γυναικες...για να εισπραξουν στο τελος αυτο...

ρουτίνα και η συνηθεία χτύπησαν την πορτά και το θύμα ήμουν εγώ. Αφέθηκα, κοιμήθηκα, ξέχασα να ζω με τον άνθρωπο μου, να διασκεδάζω μαζί του, να τον ποθώ, να είμαι ο άνθρωπος που γνώρισε, που ένα βλέμμα την έστελνε στα ουράνια, και απλά ζούσα μια ζωή παντρεμένου που σημασία είχε η δουλειά και το ευ ζην. Αυτή το αποζητούσε σε σημείο να απελπιζέται, και να αισθάνεται ότι για μένα τελειώνει.

φερθηκες σαν μαλακας και το ξερεις...με αυτο το αποτελεσμα
Με απάτησε.

και πολυ καλα σου εκανε...γιατι οταν αυτη σου "φωναζε" με καθε τροπο,εσυ ησουν τυφλος και κουφος.βολευμενος στη "δεδομενιλα" που ειχεις μαθει να ζεις
εμαθες λοιπον πως οταν μια ερωτευμενη γυναικα φευγει...την εχει διωξει ο ιδιος ο ερωτας της!!!
σου ειναι πιο ευκολο να αποδεχτεις τον χαρακτηρισμο του "μαλακα",αλλα σου ειναι αδυνατον να αποδεχτεις τον χαρακτηρισμο του "κερατα"
και το λετε αυτο,"αξιοπρεπεια"ή "εγωισμο" ή δεν ξερω τι αλλο

 

συνεχεια του προηγουμενου...

κρατα λοιπον,την αξιοπρεπεια και τον εγωισμο σου και τραβα παρακατω,αλλα μη μιλας για αγαπη γιατι δεν εχεις ιδεα τι σημαινει ...αλλωστε ειναι τοσο ευκολο να ξαναβρεις "αγαπες" χαχαχα
ευχομαι στη κοπελα σου να βρει πραγματικα αυτο που της αξιζει..γιατι εσυ αποδειχτηκες πολυ λιγος...
...εκτος κι αν στη συνεχεια της αποδειξεις οτι εισαι "πολυς"(χλωμο το κοβω)

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Με εγκατέλειψε άλλα...

 

1)Η ρουτίνα και η συνηθεία χτύπησαν την πορτά και το θύμα ήμουν εγώ. Αφέθηκα, κοιμήθηκα, ξέχασα να ζω με τον άνθρωπο μου, να διασκεδάζω μαζί του, να τον ποθώ, να είμαι ο άνθρωπος που γνώρισε, που ένα βλέμμα την έστελνε στα ουράνια, και απλά ζούσα μια ζωή παντρεμένου που σημασία είχε η δουλειά και το ευ ζην. 

2)Με απάτησε.

 

...την απάτησες με τη ρουτίνα,τη συνήθεια και τη σιγουριά που μας δίνουν τα αποξηραμένα λουλούδια για (με) το ρόλο-θέση τους στο σαλόνι μας...

...σε απάτησε με ένα τρίτο πρόσωπο...

...σκέφτομαι πως και οι δυο είχατε ήδη απατήσει τον εαυτό σας με την ψευδαίσθηση-ελπίδα πως η σχέση θα αναζωογονηθεί-εξυγιανθεί από μόνη της...

...θα μπορούσες να την είχες ακούσει-νιώσει-αφουγκραστεί,θα μπορούσε να είχε αποχωρήσει από τη σχέση νωρίτερα κι αλλιώς,επειδή δεν την κάλυπτε το δικό σου 'πρόσωπο' κι όχι γιατί βρέθηκε ένα άλλο...

...για μένα,είστε ισότιμοι απέναντι στην κατάληξη,δεν γνωρίζω αν σώζεται κάτι,σου γράφω για να σου πω,πως πράγματι κάποια λάθη που κάνουμε δείχνουν ασυγχώρητα κι οδηγούν σε μη αναστρέψιμες πορείες...

...ακόμη,αυτός ο έρωτας,ο πόθος και το πάθος πάνω στη φάση του χωρισμού,για μένα μοιάζουν με πυροτέχνημα που σκάει δίνοντας πανδαισία χρωμάτων μεν,για λίγο δε...

...σου εύχομαι το καλύτερο...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Αυτή ερωτευμένη παράφορα και μέχρι το τέλος συναισθηματικά εξαρτημένη από μένα.

 

Να κάνω μια ερώτηση, αυτό δεν είναι υπερβολικά κ ανυπόφορα βαρετό;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Με εγκατέλειψε άλλα...

 

 Μου ανακοίνωσε την απόφαση της και αμέσως μετά έσπασε και μου είπε ότι ξέρει ότι κανει λάθος και θα γυρίσει πίσω γονατιστή.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Με εγκατέλειψε άλλα...

 

Στην τελευταια επικοινωνια, μου εκμυστηρευθηκε οτι εχει ηρεμησει εκει, οτι περναει καλα, οτι υπαρχει αλλος στη ζωη τηςα λλα η ιδια θελει να περασει τη ζωη της μαζι μου. Οτι ολο αυτο που κανει εχει ημερομηνια ληξης και το ξερει εκ των προτερων.

 

Κ άλλη ερώτηση, 

 

καλά, έχει κ άλλα το κείμενο...

 

αλλά τι παραμύθια της χαλιμάς είν αυτά;

 

ωραία η δεσποινίς...

Αρνουμαι λιγο να τα πιστεψω ολα αυτα κυριως απο την μερια της. Δεν ξερω,ισως ειμαι εγω πιο πρακτικη σαν ανθρωπος κ πιο απλη σε σκεψη. Αλλα σαν γυναικα δεν μου κολλανε ολα αυτα που κανει με αυτα που σου λεει στο "τωρα". Αρχικα οντας ερωτευμενη κ εχοντας τρελη αγαπη σε καποιον με τον οποιο ειμαι 6 χρονια μαζι οπου τα 5 συζω μαζι του αλλα εχει προκυψει μια ρουτινα κ ενα συνηθειο οπου μας βαλτωνει κ μας οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στον χωρισμο θα ειχα λυσσαξει. Ναι μεν εχει δικαιο,αφου παραδεχεσαι κ εσυ πως δεν "ακουγες" αλλα ουσιαστικα το εχασε ετσι...με την απιστια για μενα κ ειδικα με του τυπου υποσχεσεις που σου δινει τωρα ενω ειναι κ μαζι του πλεον. Οντας λοιπον ερωτευμενη,απογοητευμενη κ προσφατα χωρισμενη το να παω κ να ειμαι κ μετεπειτα με καποιον αλλον μου πεφτει "βαρυ" σε μενα την ιδια. Δλδ σε μια φαση που ειναι αναστα ο Κυριος το συναισθημα μας κ η ζωης μας (βλ. δουλεια της) το τελευταιο θα ηταν να ασχοληθω με καποιον τριτο ενω θα προσπαθουσα να ηρεμησω. Θα εβρισκα πιο νορμαλ δηλαδη το να σε βριζει καθε μερα που την ειχες δεδομενη κ ολα αυτα παρα αυτο. Κ οντας ερωτευμενη,το τονιζω,εδω ακομα κ μετα τον χωρισμο αν καποιος μ την επεφτε απλα θα ενιωθα οτι τον κερατωνω τον αλλον ακομα κ χωρισμενη μαζι του. Δεν ξερω,ο γυναικειος μου κοσμος κ οχι τοσο ο χαρακτηρας μου αυτο με "οδηγει" στο να κανω.Οπως κ εκανα. Κ οπως ισως θα κανω...Μια πραγματικα ερωτευμενη γυναικα κ κυριως πληγωμενη καθεται να ηρεμησει κ οχι να προχωρησει.Κ να θελει δεν μπορει να προχωρησει.Κ να βγει ενα ραντεβου στο καπακι απο χωρισμο δεν φτουραει το πραγμα. Το ιδιο το συναισθημα δεν την αφηνει...Ειναι απλο. Κ το εχω επιβαιωσει κ απο φλες μου κ γνωστες μου ολο αυτο. Οτι οι γυναικες δεν λειτουργουν αμεσως οπως οι αντρες. Τωρα θα μου πεις υπαρχουν ανθρωποι κ ανθρωποι κ χαρακτηρες επι χαρακτηρων κ ποτε μην λες ποτε. Ναι αλλα εγω συνεχιζω να το αρνουμαι. Δεν ξερω γιατι,απλα ειμαι γυναικα.Ολο αυτο που περιγραφεις μου κανει πιο πολυ σαν προετοιμασια για χωρισμο κ με απιστευτα διπλωματικο τροπο. Δηλαδη ηξερε απο καιρο οτι δεν τα πατε καλα κ οτι εσυ δεν αλλαζεις. Προετοιμαζοταν μεσα της απο ενα σημειο κ επειτα στο να φυγει οπως κ εκανε. Το αποφασιζε μονη της χωρις ουσιαστικα να στο θεσει κ αυτο προς συζητηση κ να σε προειδοποιησει. Αφορμη ηταν οι διακοπες της στον τοπο της οπου ηταν κ το περιβαλλον της. Κ ταυτοχρονα οσο μπορουσε να σε μεταπεισει το προσπαθουσε... Οποιο θα ζυγιζε παραπανω στην ζυγαρια εκεινο κ θα ακολουθουσε οπως κ εκανε. Κι αυτη δηλαδη ηταν αναμεσα σε αυτα τα 2:φευγω με τροπο αλλα στρωνοντας κ την ζωη μου εκει κ ταυτοχρονα προσπαθω-χωρις να το εννοω ουσιαστικα απο ενα σημειο κ επειτα εστω-κ αν καταλαβει καταλαβε. Γυρισε εκει,εμεινε εκει,ζει εκει κ ειναι κ με τον αλλον. Το οτι σου λεει ποσο σ αγαπαει,το οτι θα το μετανιωσει κ θα γυρισει γονατιστη μου ακουγονται λογια καθησυχασμου στο να το παρεις εσυ ψυχραιμα. Οι πραξεις με τα λογια δε συναδουν κ αυτο κρατα κ κρινε απο τις πραξεις γιατι αυτες ειναι η πραγματικοτητα στο τελος. Κ μονο που ειναι με αλλον κ εσενα σ λεει ολα αυτα δεν σου λενε το αντιθετο απ τον τροπο που τα βλεπεις εσυ? Κ για να ειναι με τον αλλον δε νομιζω ο αλλος να ειναο τοσο βλακας ωστε να καθεται...Κατι καλο θα του δειχνει. Εσυ τωρα...Καταλαβαινω ισως εισαι κουρελι. Αλλα κρατα εγωισμο κ αξιοπρεπεια κ αποστασιοποιησου μια καλη. Ριχτο στην δουλεια,βρες δραστηριοτητες,να βγαινεις με φιλους κλπ . Ολα αυτα που μας κρατανε σε μια ισορροπια κ μας αποσπουν απο την καθημερινοτητα. Μην περιμενεις οτι θα γυρισει κ αν θελει να το κανει ας το κανει μονη της. Με τον τροπο της εχασε το δικαιο της. Αν ηξερες με την υπογραφη της οτι θα εμενε μονη της ναι να την διεκιδικησεις με οποιο ρισκο κ κοστος. Αλλα τωρα με αυτο,οχι. Παραπαει... Κ δεν ξερω κ κατα ποσο σε...εκδικειται η οχι.

νομιζω πως παιζει μεγαλο ρλο οτι εμενε μακρυα απο τους δικους της, απο την πολη που μεγαλωσε κλπ. αυτα πρεπει να τα σκεπτομαστε πριν τη μεγαλη αποφαση. επισης πρεπει να της αναγνωρισεις οτι σου ειπε πως την εξυπηρετησε αλλος αντρας. αυτο δειχνει πολλαα. πριν σου πω τις δικες μου σκεψεις για το πως να κινηθεις, θελω να σε ρωτησω πριν ποσο κιρο μιλησατε τελευταια φορα και αυθορμητα εσυ τι σκεπτεσαι να κανεις.

Man ,

με τον τυπακο που σε απατησε ...κοιτα να του αναψεις καμμια λαμπαδα ...διοτι ο τυπος ειναι μεγαλυτερο χαπατο απο εσενα .
Εσυ ξεφορτηθκες το παλτο ...και τωρα το λουζεται αλλος .
Και ολα αυτα που σου λεει ...γραφτα κανονικα .
Πλακα σπαει μαζι σου . 
Δηλαδη ρε συ man τωρα ΣΟΒΑΡΑ πιστευεις οτι σηκωνεται απο το πεος του αλλου και ...περνει εσενα τηλ για να σου πει αυτες τις παπαριες .
Ελεος ρε λιγο .
Κανε μια ετσι και βαρα το κεφαλι σου στον τοιχο μηπως και ερθει το μυαλο σου στην θεση του .
Σε εκανε θυματα της και σου εριξε ολο το βαρος της διαλυσης της σχεσης ...και εσυ καθεσαι και κλαις οτι εχασες την ξερω εγω ποια .
Καλα λεει η  Rapunzel89  ...χανοτανε η σχεση της και δεν εκανε τιποτα ? 
man Σωθηκες ...αλλα δεν το εχεις καταλαβει ακομα 

Keep Walking 

Σε εχεις για Λακωνικο, με αυτο το μπασιμο?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Με εγκατέλειψε άλλα...

Γεια σας παιδιά ήρθε και για μένα η ώρα να μοιραστώ το πρόβλημα μου.

Κοντολογοίς.

6 χρόνια μαζί σε πόλη που κανείς από τους 2 δεν κατάγεται.

5 χρόνια συζούσαμε

Αυτή ερωτευμένη παράφορα και μέχρι το τέλος συναισθηματικά εξαρτημένη από μένα.

Έκανε τα πάντα για μένα και πολλες φορες στερηθηκε, και κατέληξα να είμαι η ζωή της.

Η δουλειά της με πολύ καλές απολαβές αλλά χωρίς μέλλον.Ειχε προτασεις να φυγει αλλα εμενε για μας

Ο κοινωνικός της κύκλος μέτριος με λίγους πραγματικούς φίλους.

Γενικότερα η ζωή της περιστρεφόταν γύρω από εμάς.

Δεν υπήρχαν αμφιβολίες ανάμεσα μας ότι μαζί θα πορευτούμε.

Με λάτρευε και με λατρεύει (το ίδιο κ γω) όπως και μοιραστήκαμε αγάπη βαθειά και ένα επιπέδο σχέσης που δε το βλέπεις συχνά.

Η ρουτίνα και η συνηθεία χτύπησαν την πορτά και το θύμα ήμουν εγώ. Αφέθηκα, κοιμήθηκα, ξέχασα να ζω με τον άνθρωπο μου, να διασκεδάζω μαζί του, να τον ποθώ, να είμαι ο άνθρωπος που γνώρισε, που ένα βλέμμα την έστελνε στα ουράνια, και απλά ζούσα μια ζωή παντρεμένου που σημασία είχε η δουλειά και το ευ ζην. 

Αυτή το αποζητούσε σε σημείο να απελπιζέται, και να αισθάνεται ότι για μένα τελειώνει.

Εγώ σε άρνηση χωρίς να βλέπω πως αισθάνεται, θεωρούσα τα πράγματα δεδομένα και ότι η αγάπη μετράει και άφηνα την καταστάση να διαιωνίζεται, όντας καλά με τον εαυτό μου χωρίς να βλέπω τις ανάγκες της να είμαι εκεί γι' αυτή. (τονίζω ότι δεν ήταν υπερβολική και είχε το δίκιο με το μέρος της)

Χάνει τη δουλειά της απροειδοποίητα και με μεγάλη απογοήτευση, σε ένα χρονικό σημείο που η υπομόνη της απενάντι στη στάση μου εξαντλείται, αλλά ακόμα με λατρεύει και είναι ερωτευμένη μαζί μου (ίσως και εξαρτημένη).

Πάει στον τόπο της διακοπές (κανονισμένες από καιρό) , και συνειδητοποιεί πόσο της λείψανε τα πράγματα εκεί, ότι οι άνθρωποι της την αγκαλιασαν, ότι εδώ που ζούμε οι προοπτικές για αυτήν (σαν μονάδα) τελειώνουν και εγώ σιγά-σιγά απομακρύνομαι.

Με απάτησε.

Τη μέρα που γύρισε μου τα πε όλα και ότι θέλει να γυρίσει πίσω στον τόπο της.

Της είπα ότι και για αυτήν μάλλον μια συνήθεια ήμασταν και ότι έτσι πρέπει να γίνει. Πως ότι και να ήταν αυτο που είχαμε, αυτό που εκανε ειναι ασυγχωρετο.

Και άρχισε η παράνοια...

(μάλλον) Δεν το είχε πάρει απόφαση και ενήργησε σπασμωδικά. Μου ανακοίνωσε την απόφαση της και αμέσως μετά έσπασε και μου είπε ότι ξέρει ότι κανει λάθος και θα γυρίσει πίσω γονατιστή.

Μόλις κατάλαβε ότι εγώ ήμουν ερωτευμένος και δεν είχε αλλάξει κάτι μέσα μου, της έφυγε η γη κάτω από τα πόδια.

Ένα μήνα έκανε να μαζέψει τα πράγματα της και να κλείσει υποχρεώσεις και σε αυτό το χρονικο διάστημα συνειδοποίησαμε και οι 2 πόσο πολύ ερωτευμένοι είμαστε ακόμα, και ότι φτάσαμε σε ένα σημείο που δεν γίνεται να συνηπάρξουμε στον ίδιο χώρο. Αλλά ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτα ανάμεσα μας.

Το πάθος και έρωτας ήταν όπως παλιά αλλά πλέον με ένα επίπεδο αγάπης συνεννοησης και σχέσης αξιοζήλευτο.

Με συνηδειτοποιήσεις και από τις 2 πλευρες για το που γίνανε τα λάθη.

Αλλά έπρεπε να φύγει. Δεν ήθελε, αλλά η κατάσταση ήταν "σπασμένη".

Υπήρχε 3ο πρόσωπο.

Ήξερε και μου το ομολογούσε κάθε μέρα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να την καλύψει, ότι δεν μπορεί να τον βάλει πάνω από μένα, ότι δεν ένιωσε γι' αυτον στο παραμικρό αυτά που ένιωσε για μένα, ότι ξέρει ότι η ζωή της και το μέλλον της είναι εδώ μαζί μου, αλλά φρίκαρε με την τροπή που πήρε η ζωή της και το ότι απελπιζόταν κάθε μέρα μέσα στη σχέση μας. Και πίστεψε ότι τελειώναμε.

Μου ζήτησε να την ακούσω και να την πιστέψω.

Ότι δεν πρόκειται να αγαπήσει άλλον σαν εμένα και ότι θα γυρίσει.

Ότι χρειαζομάστε χρόνο και οι 2, να ξεκαθαρίσουμε αν θέλουμε και μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί για πάντα.

Έφυγε μέσα σε παράκρουση χωρίς να συνειδητοποιει τι κάνει.

Μου ζήτησε να μην ξεχασω όλα όσα μου είπε οσο θα μαστε χωρια και με αλλους ανθρωπους. (κατι σαν συμφωνια).

Μου ζήτησε να την πιστεψω ότι όλο αυτο που θα γίνει, το βλέπει σαν κατι παροδικό γιατί ξέρει μέσα της ότι για την ιδια εγώ ειμαι αυτος που θελει να ζήσει μαζι του.

Περασαν 2 μηνες και ο καθενας κανει τη ζωη του.

Στην τελευταια επικοινωνια, μου εκμυστηρευθηκε οτι εχει ηρεμησει εκει, οτι περναει καλα, οτι υπαρχει αλλος στη ζωη τηςα λλα η ιδια θελει να περασει τη ζωη της μαζι μου. Οτι ολο αυτο που κανει εχει ημερομηνια ληξης και το ξερει εκ των προτερων.

Η αληθεια είναι οτι ποτε δε μπηκα στη διαδικασια να πιστεψω οτι θα γυρισει.

Ομως όσο και να εχει πεσει στα ματια μου, όσο και να προχωραω στη ζωη μου, και να ξερω οτι δε μου αξιζει ολο αυτο, δε θα ξεχάσω τι εκανε για μενα αυτος ο ανθρωπος και ποσο με αγαπησε , οτι ίσως με αγαπαει ακομα και αυτα που ελεγε πριν φυγει να ηταν αληθεια, ότι και γω τον απογοήτευσα αλλα τον αγαπάω ακομα. 

Οτι ισως να ναι κριμα που φτασαμε εκει, να ειναι ακομα ο ενας στον αλλο και οσα κανουμε να μην εχουν και πολυ νοημα, ή πολυ απλα ημουν τυχερος που φτασαμε σε αυτο το σημειο νωριτερα χωρις οικογενεια και δεσμευσεις.

Καμια φορα σκεφτομαι οτι δεν υπηρχε λογος να μπει στη διαδικασια να μου ζητησει να πιστεψω οτι για αυτην, εγω ειμαι. Απλά θα χωρίζαμε και ο καθενας το δρομο του. Και αν ηξερα οτι πραγματικα ισχυει ολο αυτο, θα πηγαινα να την παρω. Γιατι την αγαπαω ακομα.

Ξέρω θα μου πειτε οτι τελειωσα για αυτην, προ πολλου. Και γω αυτο πιστευω. Και ειμαι και καλα με τον εαυτο μου

Αλλα είδα με τα ματια μου αυτο που εχει μεσα της για μενα, ακομα και την ωρα που με εγκατελειπε... 

 

 

O  ερωτας και οι σχεσεις ειναι σαν το ταγκο. Ετσι και ενας κατσει στην καρεκλα γιατι βαρεθηκε και ο αλλος βρει αλλο  παρταινερ φασκελοκουκουλωστα..Ποιος φταιει ? αυτος που βαρεθηκε ή αυτος που εξακολουθει να θελει να χορεψει?...Αδιαφορο , το αποτελεσμα μετραει...Προσωπικα δεν πιστευω στις δευτερες ευκαιριες ,ουτε στα περσινα ξινα σταφυλια...Ολα τα αλλα ειναι ναχαμε να λεγαμε ...Καλη συνεχεια στην ζωη σου 

Πριν 10 μερες. Αυτη τη στιγμη δε θελω να κανω τιποτα. Δεν εχω να περιμενω τιποτα και δεν ελπιζω σε τιποτα.

Και μονο που ακουσα και προσπαθησα να κατανοησω την θεση της και αντι να τη διαολοστειλω, κοιταξα τα δικα μου λαθη (οχι μονο στο κομματι της σχεσης, αλλα και στο γεγονος οτι θα επρεπε να τη στηριξω περισσοτερο οταν ηρθε η ζωη της τουμπα) και της εδειξα οτι δεν ειναι ετσι τα πραγματα με μενα, οπως επισης και το οτι κατανοησα οτι πρεπει να παρει αποφασεις για το μελλον της (αν δε τις ειχε ηδη παρει και απλα της ηταν δυσκολο να αφησει τη μεχρι τοτε ζωη της), και ολα αυτα χωρις να μου αφηνει αλλο περιθωριο εφ οσον εφυγε, δε θελω να κανω κατι αλλο.

Καποια στιγμη μου περασε απο το μυαλο να παω να την βρω δε θα σου πω ψεματα, αλλα φιλε μου οσα αισθηματα και αν εχω γι αυτη, οσο και να τη νοιαζομαι και να σκεφτομαι οτι ολοι οι ανθρωποι καποια στιγμη καλουμαστε να επιλεξουμε το μελλον μας και δεν ειμαστε σιγουροι για τις επιλογες μας, η κοπελα δε σταθηκε στο υψος των περιστασεων.

Σχόλιο # 11 από panagiotismp90

νομιζω πως παιζει μεγαλο ρλο οτι εμενε μακρυα απο τους δικους της, απο την πολη που μεγαλωσε κλπ. αυτα πρεπει να τα σκεπτομαστε πριν τη μεγαλη αποφαση. επισης πρεπει να της αναγνωρισεις οτι σου ειπε πως την εξυπηρετησε αλλος αντρας. αυτο δειχνει πολλαα. πριν σου πω τις δικες μου σκεψεις για το πως να κινηθεις, θελω να σε ρωτησω πριν ποσο κιρο μιλησατε τελευταια φορα και αυθορμητα εσυ τι σκεπτεσαι να κανεις.

 

 

δεν συμφωνω με κανεναν πιο πανω ,,,

 

εχω την αποψη οτι την κοπελα την κουρασες

 

 και μ ολη αυτη την αναισθησια και την αφασια που δειχνεις να σε διακατεχει  το κοριτσι το αδειασες συναισθηματικα ,,,

 

6 χρονια της δοθηκε η ευκαιρια να σε γνωρισει καλυτερα σαν ανθρωπο 

 

και να καταλαβει οτι τιποτα δεν μπορει να περιμενει απο σενα 

 

εκτος απο μια ισια γραμμη με τελμα και ρουτινιαρισμενη  βαρετη ζωη ,,,

 

χωρις χρωμα και χωρις συναισθηματα ,,

 

ας προσεχες εμεις οι γυναικες μπορει να κανουμε πως υπομενουμε αλλα η γυναικα ποτε δεν ξεχνα ,,,

 

δεν με εντυπωσιαζει που τα μπλεξε μ αλλον και πιστευω οτι  ηταν μια κινηση αντιπερισπασμου ,με σκοπο  να ξεφυγει ,,,απο σενα ,,

 

δεν νομιζω οτι θα γυρισει πισω ,

 

,οχι γιατι επιθυμει τον αλλον περισσοτερο απο σενα αλλα γιατι εσυ  γνωριζει οτι δεν εχεις να της δωσεις  τιποτε αλλο ,,

 

επειδη αυτες τις εκφρασεις τις αναγνωριζω ,,,

 

αν δεν βαριεσαι και νιωθεις κι εκεινο τον ερωτα που προφασιζεσαι οτι νιωθεις ,,,

 

πηγαινε να την παρεις ,,,

 

πολυ μου αρεσε αυτο ,,,

 

παντα οταν ημουν ερωτευμενη με καποιον

 

 ηθελα να ρθει να με παρει ,,,

 

παιξε και το τελευταιο σου χαρτι και πηγαινε να την παρεις ,,,

 

να πας στον τοπο της εκει που μενει και να της πεις ποσο πολυ σου λειπει και οτι υποφερεις μακρυα της ,,,

 

δωστης αυτο που  ηθελε  γαμο παιδια δεν ξερω τι ηθελε,,,

 

κι αν σ αγαπαει ακομα θα ερθει καντο ,

 

,2 μηνες ειναι λιγο διαστημα και τα δυνατα συναισθηματα 6 χρονων δεν σβηνονται με μια μονοκονδυλια 

 

αν δεν την αδειασες τελειως μπορει να ερθει ,,,

 

αν δεν ερθει σημαινει οτι ολα τελειωσαν και τραβα παρακατω

 

 και την επομενη φορα να προσεχεις τον ανθρωπο σου ,,

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Donnie1000

Με εγκατέλειψε άλλα...

θα πηγαινα να την παρω. Γιατι την αγαπαω ακομα.

 

 

Donnie1000 # 15

Πριν 10 μερες. Αυτη τη στιγμη δε θελω να κανω τιποτα. Δεν εχω να περιμένω τιποτα και δεν ελπίζω σε τίποτα.

Πολύ του συρμού ο Καζαντζάκης, ένεκα και της ταινίας του τιτανομεγιστου Σμαραγδή.

Τζουλια59,αν ηταν μονη της κ απλα ηταν θυμωμενη μαζι του για ολα αυτα ναι να παει να την παρει οχι στους 2 μηνες μονο κ στους 6.Εδω ειναι με αλλον μας λεει ο θεματοθετης...στους 2 μηνες...στο καπακι.

Κ επισης,ποιος σοι παραφορα ερωτευμενος κ αφορητα εξαρτημενος απο αγαπη στον αλλον προχωραει τοσο γρηγορα?Γυναικα ειναι,πιο συναισθηματικη κιολας.Ο θεματοθετης το λεει.Τι να σας πω βρε παιδια?!Εμενα καθαρο δουλεμα μου βρωμαει απο μερια της.Κ αν παει δεν θα με ξαφνιασει το οτι δεν τον θελει. Εκει να δουμε αν εννοει τα λογια που του λεει...στην πραξη.Θεματοθετη,πηγαινε...Χαμενος εισαι ηδη θεωρητικα,δεν εχεις να χασεις κατι παραπανω.

Συμβαίνει όταν έχεις ξεπεράσει την σχέση ... εντός της σχέσης!!

Θεματοθέτη, προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο για χάρη μιας σχέσης που έχει τελειώσει, αλλά και για να μην κάνουμε το μέλλον μας, ένα επαναλαμβανόμενο παρελθόν.

Το παράδοξο με το φημισμένο "ύψος των περιστάσεων", είναι ότι στάθηκε εξίσου αδύνατο και σε εσάς να το φτάσετε.

Αναγνωρίζω όμως, ότι η εκ μέρους της  αποχαιρετιστήρια θεατρικότητα ήταν περιττή. Λέγε το και "τύψεις". Ενώ είναι ένα κατά τ άλλα ευγενές συναίσθημα, τ αποτελέσματά της εκφρασής της, μάλλον βρίσκονται στο απέναντι άκρο της γκάμας των επιθέτων που σχετίζονται με το "ευγενές".