Να μην την δεις λέμε..τι δεν κατάλαβες
Ουτε το τέτοιο του νερού λέει κάτι..τό είδα προχτές..!!
Παράθεση:
Σχόλιο # 153 από ---tsilipirdoni---
χμ ...
ο θάνατος του ιερού ελαφιού .
θα την προμηθευτώ το απόγευμα ...
να έχω βρε παιδάκι μου άποψη κι εγώ ...
Σήμερα είδα το the post...μια χαρά ..."δημοκρατία" ,"ελευθεροτυπία","δικαιοσύνη" και god bless America
και το ιλ ποστινο είναι όμορφο
https://www.youtube.com/watch?v=95IvXVD0Utc
Παράθεση:
Σχόλιο # 162 από frog13Σήμερα είδα το the post...μια χαρά ..."δημοκρατία" ,"ελευθεροτυπία","δικαιοσύνη" και god bless America
Θυμάστε το Combat! και το λοχία Σόντερς;Πού να το θυμάστε, θα μου πείτε, που οι περισσότεροι ήσασταν αγέννητοι όταν παιζόταν.
Δεν πειράζει πάντως, γιατί το μόνο κοινό που είχε η θρυλική σειρά με τις προαναφερθείσες ταινίες, ήταν ότι διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου.
Εντυπωσιακές ταινίες και οι δύο, πραγματεύονται το πόσο γαμάτη ήταν η Βρετανική αυτοκρατορία, που πάλεψε μόνη της, ηρωικά και με αυτοθυσία, εναντίον όλων, για να μην υποδουλωθεί στους Γερμανούς που είχαν κατακτήσει τη μισή Ευρώπη.
Σας θυμίζει το πνεύμα που τους έφερε στο Brexit?Δεν έχετε κι άδικο.
Από τη Δουνκέρκη, μου μένει μόνο η ωραία φωτογραφία.
Από την Πιο Σκοτεινή Ωρα, η ατάκα του Τσώρτσιλ "Σου απαγορεύω να με διακόπτεις, όταν σε διακόπτω εγώ"
Spoiler Alert: Η Δουνκέρκη τελικά εκκενώθηκε και ο Τσώρτσιλ έβγαλε τον περίφημο λόγο "θα πολεμήσουμε στις ακτές, θα πολεμήσουμε στα χωράφια, θα υπερασπισθούμε το Νησί μας, όποιο κι αν είναι το κόστος"
Παράθεση:
Θυμάστε το Combat! και το λοχία Σόντερς;
Σχόλιο # 164 από Arxontoula_
τσου .
μονο αυτο με το Μικη.Βλακεία..αν και γραμμένο από stephen king,μην ξεγελαστείτε
Παράθεση:
Σχόλιο # 166 από _Bellezza_
Είδα αυτην την ταινια και θυμηθηκα τα νιάτα μου.
Όχι πως ήμουν ετσι ακριβώς, αλλα η φάση ήταν φλου και μεσα στην αντιδραστικότητα.
Δεν είχα τοσο δημιουργική εμφάνιση όσο η lady bird , ούτε και το θαρρος της, είχα όμως την προσαρμοστικότητά της.
Συμπαθητικη ταινια.
Το τελος το περιμενα καλύτερο.
Πρεπει να εισαι λιγο κοριτσάκι για να σε αγγιξει.
Αυτα.![]()
https://www.youtube.com/watch?v=QlhOnYPPL1Q
Kαλή ταινία. Βλέπεις πού μπορεί να σε φτάσει η φτώχεια και η απόγνωση.
Μια ταινία βασισμένη σε χιλιάδες παρόμοιες, δυστυχώς πραγματικές ιστορίες.
Είχε προταθεί και για Όσκαρ καλύτερου πρωταγωνιστή.
https://www.youtube.com/watch?v=2a7iAynPkAU
Οι Τρεις Πινακίδες Έξω Από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι
Αντίθετα με τις διθυραμβικές κριτικές, βρήκα την ταινία επιτηδευμένη και γεμάτη διδακτισμό. Σαν να είχε ο σκηνοθέτης μιά κατσαρόλα με "νοήματα" που ήθελε καλά και σώνει να σου τα ταίσει όλα μαζί. Αν για κάποιους δούλεψε η συνταγή, ήταν γιατί οι διάλογοι και η μουσική ήταν λίγο "κόντρα" και κρατούσαν το εγχείρημα στα πόδια του.
Δίκαια τα βραβεία Α’ Γυναικείου και Β’ Αντρικού Ρόλου.
Παράθεση:
Darkest Hour / Δουνκέρκη
Σχόλιο # 164 από Arxontoula_Θυμάστε το Combat! και το λοχία Σόντερς;Πού να το θυμάστε, θα μου πείτε, που οι περισσότεροι ήσασταν αγέννητοι όταν παιζόταν.
Δεν πειράζει πάντως, γιατί το μόνο κοινό που είχε η θρυλική σειρά με τις προαναφερθείσες ταινίες, ήταν ότι διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου.
Εντυπωσιακές ταινίες και οι δύο, πραγματεύονται το πόσο γαμάτη ήταν η Βρετανική αυτοκρατορία, που πάλεψε μόνη της, ηρωικά και με αυτοθυσία, εναντίον όλων, για να μην υποδουλωθεί στους Γερμανούς που είχαν κατακτήσει τη μισή Ευρώπη.
Σας θυμίζει το πνεύμα που τους έφερε στο Brexit?Δεν έχετε κι άδικο.
Από τη Δουνκέρκη, μου μένει μόνο η ωραία φωτογραφία.
Από την Πιο Σκοτεινή Ωρα, η ατάκα του Τσώρτσιλ "Σου απαγορεύω να με διακόπτεις, όταν σε διακόπτω εγώ"
Spoiler Alert: Η Δουνκέρκη τελικά εκκενώθηκε και ο Τσώρτσιλ έβγαλε τον περίφημο λόγο "θα πολεμήσουμε στις ακτές, θα πολεμήσουμε στα χωράφια, θα υπερασπισθούμε το Νησί μας, όποιο κι αν είναι το κόστος"
Προσπαθούν, οι φιλοι μας οι Άγγλοι να φτάσουν και να ξεπεράσουν τους φίλους τους,στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού που τους κατατρεχουν-κατα Hollywood- οι εφτά πληγες του Φαραώ.
Είναι ολοι τους υπερηρωες!!!
Μικρά Αγγλία..Μπα...
Κατά καιρούς λέω να δίνω και κάποια ευκαιρία στον Ελληνικό κινηματογράφο και απλά το μετανιώνω την κάθε φορά
Αίσχος : Σενάριο,σκηνοθεσία,ηθοποιοί.
Πολύ Αίσχος: Ηχοληψία
Αυτή είναι μια οσκαρική ταινία του 1980 ή '81, δε θυμάμαι τώρα, που τότε παλιά άφησε εποχή. Ήταν η τελευταία ταινία του Πήτερ Σέλερς και ίσως η πιο δραματική του.
Το Being There, Να είσαι εκεί κύριε Τσανς (που στα αγγλίκα είναι chance = ευκαιρία), είναι η ιστορία ενός απλοϊκού κι αγαθού κηπουρού που το μόνο που έκανε ήταν να περιποιείται τον κήπο ενός ηλικιωμένου και να παρακολουθεί τηλεόραση.
Όταν ο γέρος που τον είχε στη δούλεψή του πέθανε ο πρωταγωνιστής μας αναγκάστηκε να βγει σε προχωρημένη ηλικία πια στον έξω κόσμο, κάτι που του ήταν εντελώς άγνωστο... Προχωρώντας την προσοχή του τράβηξε ένα κατάστημα τηλεοράσεων που ήταν κάτι τόσο οικείο γι αυτόν.
Όταν κάπου εκεί, όπως είναι αφηρημένος, τον χτυπάει ξώφαλτσα τ' αυτοκίνητο της γυναίκας ενος μεγαλοβιομήχανου με άκρες στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, τότε τον φροντίζουν και τον περιποιούνται και ο τρόπος του, εντελώς ανεπιτηδευτος και αφοπλιστικός τραβάει την προσοχή πρώτα της γυναίκας του ανάπηρου μεγαλοπαράγοντα, μετά του ίδιου, μέχρι του ίδιου του Προέδρου, που τον θεωρεί σοφό, όπως μιλάει με γενικολογίες και για τον... μυστικό κήπο του μυαλού του. Μην ξεχνάμε ότι στην αρχή εκείνης της δεκαετίας ένας αποτυχημένος ηθοποιός - ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, είχε αναλάβει τις τύχες της Αμερικής, στην πιο σκοτεινή ώρα του Ψυχρού Πολέμου, και ο λαός είχε ανάγκη να πιαστεί από κάπου και διψούσε για παραμύθι...
Ξεπερασμένη μάλλον σήμερα ταινία, κλασική, όμως, που κάθε σινεφίλ πρέπει να 'χει δει στη ζωή του, με έναν Σέλερς διαφορετικό για μια φορά στη μεγάλη οθόνη από τυποποιημένους ρόλους σε στυλ Κλουζώ. Παίζει και η Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Δεν θα την ξανάβλεπα νομίζω σήμερα, απλώς την θυμήθηκα χτες και έτσι την προλόγησα
https://www.youtube.com/watch?v=oOOghKacg40
Είδα το τρειλερ και περασε απο το μυαλο μου, πως στα 60φευγα μου παιζει να ειμαι και εγω ετσι.
Ελπιζω τουλαχιστον να εχω αυτογνωσια και να μην προσεγγίζω (πολύ) μικρότερους.Ενα 11χρονο αγόρι προσπαθεί απελπισμένα να πιαστεί από κάπου, όταν στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 κόβεται απότομα το νήμα της ζωής του πατέρα του, που δούλευε στους Δίδυμους πύργους, και που τον υπεραγαπούσε. Εκτός από υπερπροστατευτικός ο πατέρας ήταν όμως ήταν και εφευρετικός και ευρηματικός φτιάχνοντας καθημερινά γρίφους για τον γιο που οδηγούσαν σε επιβραβεύσεις και μικρούς θησαυρούς... Από έναν άλυτο τέτοιο γρίφο τελικά θα πιαστεί ο μικρός πρωταγωνιστής για να μπορέσει να δείξει στον πατέρα του, που βρίσκεται κάπου ψηλά, ότι μπορεί να πορευτεί με αυτά που του έχει μάθει και μέσα από παράτολμες περιπλανήσεις και περιπέτειες στη μεγαλούπολη να οδηγήσει σε μια λύση το προσωπικό του δράμα. Συγκινητική και ανθρώπινη ιστορία με τον Τομ Χανκς που όμως έχει πολλά αμερικάνικα στοιχεία στο "Μεγάλο Μήλο", σχετικά άγνωστα στον υπόλοιπο κόσμο.
είδα << το γάλα >> εχθές αργά ... από εμένα πέντε αστέρια .
όταν τραγούδαγε και ο μικρός ...
εξηγούσε για λίγο έφυγα μακριά πολύ ...
και ήταν υπέροχα ...
Παράθεση:
Σχόλιο # 166 από _Bellezza_
Είδα αυτην την ταινια και θυμηθηκα τα νιάτα μου.
Όχι πως ήμουν ετσι ακριβώς, αλλα η φάση ήταν φλου και μεσα στην αντιδραστικότητα.
Δεν είχα τοσο δημιουργική εμφάνιση όσο η lady bird , ούτε και το θαρρος της, είχα όμως την προσαρμοστικότητά της.
Συμπαθητικη ταινια. Το τελος το περιμενα καλύτερο.
Πρεπει να εισαι λιγο κοριτσάκι για να σε αγγιξει.
Αυτα.
Εφτασα μέχρι τα μισά, με κούρασε, εγκατέλειψα.
Οντως, πρέπει να είσαι κοριτσάκι για να σε αγγίξει.
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media