Περνάει ο καιρός ,οι αγαπες, τα νιάτα και κάποια βροχερή ημέρα κάθεσαι ξεφιλιζεις τις φωτογραφίες ή ανοίγεις κουτιά που μαζευες διαφορα πραγματα σαν απο αλλη ζωή, και σου έρχονται στο νου τόσες σκέψεις...Αχ αυτα τα όνειρα..., αλλά πραγματοποιήθηκαν, αλλά όχι. Και οι αναμνησεις; Μείνανε οι καλές η οι άσχημες; Τι λέτε ;
Νομίζω πως υπάρχει μια φάση σ αυτή τη ζωή, που τις βροχερές μέρες είναι καλύτερα να ντύνεσαι καλά κ να κάνεις μακρινές βόλτες.
Τις φωτογραφίες ας τις ψαχουλέψουν αυτοί που θα έρθουν μετά.
αυτό
με τα νιάτα που περνούν δεν το καταλαβαίνω ...
ούτε και με τις αγάπες ... δεν το νιώθω καθόλου έτσι ...
νιάτα κι αγάπες καλά ... κρατούν και θα κρατούν νομίζω ...
γερνάει μωρέ η καρδιά του ανθρώπου ;
σταματάει να αγαπά όσους αγάπησε έστω ...
και για μια στιγμούλα τόση δα ;
και ο καιρός περνάει ; πας μαζί του ...
παρεούλα , μέσα σου είναι ... συντροφιά και θαλπωρή .
όνειρα ... που δεν πραγματοποιούνται γίνεται ;
θα ήταν αχνά πολύ αλλιώς δεν γίνεται βρε παιδί μου .
και οι αναμνήσεις πόση δύναμη να έχουν για να τις ζυγίζεις όταν ζεις το τώρα ;
τις κούτες παραμάσχαλα κι έξω στη βροχή να γίνουμε μούσκεμα μωρέ , να μοσχομυρίσουμε !
Η γιαγιά μου κοιτούσε την κάθε φωτογραφία μισή ώρα..
Άμα καθησεις και κοιτάς φωτογραφίες μια βροχερή μέρα και ταυτόχρονα νιώθεις ένα κενό, άσχετα με τους λόγους, στο παρόν, στη ζωή που ζεις τώρα, εεε φυσικό είναι να ψυχοπλακωθεις και να νοσταλγεις χωρίς να μπορείς απόλυτα να το αιτιολογησεις αυτό !!!
Άμα καθησεις και κοιτάς φωτογραφίες μια βροχερή μέρα και ταυτόχρονα νιώθεις ότι το παλεψες, άσχετα με τους λόγους, το παρόν σου όσο καλύτερα μπορούσες, εεε φυσικό είναι να νιώσεις ευτυχία περιμένοντας το αύριο, το μεθαύριο !!!
Όλοι περνάμε και από τις δυο φάσεις, σημασία έχει πόσο συχνά εναλλασονται αυτές οι φάσεις μεταξύ τους !!!
Γνωρίζω πως πρέπει να φύγω από μια κατάσταση
όταν δεν θέλω να βγάλω όσο την ζω
καμία φωτογραφία.
Με τρομάζει η σκέψη πως στο μέλλον θα την κοιτώ
και θα κλαίω τον χαμένο χρόνο, τη χαμένη ζωή.
Θέλω φωτογραφίες, όχι σκοτεινογραφίες.
(φωτογραφία=γράφω με φως). Να γράφουμε με Φως τη ζωή μας.
Και, η βοήθεια σε αυτό
είναι να κοιτώ παλιές, χαρούμενες μου.
Για αυτό, έχω μεταφέρει πολλές που με σημάδεψαν στο κινητό.
Να τις έχω πάντα μαζί
να δρουν ως mantra, αλλά αντί ηχητικό, εικόνες.
(man=νους, tra=ελευθερώνω).
Αν στη ζωή που ζούμε,
δεν δημιουργούνται στιγμές - αναμνήσεις για το μέλλον ευχάριστες,
με χαρούμενες φωτογραφίες, τότε φεύγουμε.
Ζωή αυτό, δεν είναι.
Ως επίλογο, μια από τις αγαπημένες μου.
Εκφράζει τη συννεφιά, όταν τη ζούμε
και αγωνιούμε για το μετά.
"Τι να μας περιμένει μετά τη Στροφή" - η λεζάντα που τής έδωσα.
επικίνδυνα και επώδυνα αποτυπωμένη πραγματικότητα
που έχει μέσα της το φως τής ελπίδας.
Την τράβηξα μια στιγμή
που ήξερα πως μετά τη "στροφή" που είχα αποφασίσει να πάρω, μου την έδειχνε και ο δρόμος
θα συναντήσω τον Ήλιο μου.
Η τοποθεσία είναι στο Πόρετς τής Κροατίας.
,Ναι ,κι εγώ αυτό κάνω όταν βρέχει μα όχι πάντα.
Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από achinosΝομίζω πως υπάρχει μια φάση σ αυτή τη ζωή, που τις βροχερές μέρες είναι καλύτερα να ντύνεσαι καλά κ να κάνεις μακρινές βόλτες.
Τις φωτογραφίες ας τις ψαχουλέψουν αυτοί που θα έρθουν μετά.
Όχι δεν γερνάει η καρδιά ,οι αγαπες ναι αλλάζουν πολλές φορες δυστυχώς. Τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται όλα,οι δε αναμνήσεις μένουν και ριζώνουν.
Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από ---tsilipirdoni---
αυτό
με τα νιάτα που περνούν δεν το καταλαβαίνω ...
ούτε και με τις αγάπες ... δεν το νιώθω καθόλου έτσι ...
νιάτα κι αγάπες καλά ... κρατούν και θα κρατούν νομίζω ...
γερνάει μωρέ η καρδιά του ανθρώπου ;
σταματάει να αγαπά όσους αγάπησε έστω ...
και για μια στιγμούλα τόση δα ;
και ο καιρός περνάει ; πας μαζί του ...
παρεούλα , μέσα σου είναι ... συντροφιά και θαλπωρή .
όνειρα ... που δεν πραγματοποιούνται γίνεται ;
θα ήταν αχνά πολύ αλλιώς δεν γίνεται βρε παιδί μου .
και οι αναμνήσεις πόση δύναμη να έχουν για να τις ζυγίζεις όταν ζεις το τώρα ;
τις κούτες παραμάσχαλα κι έξω στη βροχή να γίνουμε μούσκεμα μωρέ , να μοσχομυρίσουμε !
Κι εγώ σήμερα κοιτούσα αυτήν με τις φίλες στο γυμνασιο
Νομίζω πως δεν μιλάμε εδώ για κενό ζωής μα για όμορφες αναμνήσεις. Έτσι; Για μένα η ομορφότερη ανάμνηση που δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου είναι τα όμορφα παιδικά μου χρόνια με το κουτσό που παίζαμε και το λάστιχο για όσους θυμούνται. Αλλά η ομορφότερη αυτή που κράτησα για πρώτη φορά την κόρη μου στο μαιευτήριο.Τι αίσθηση και τι έρωτας για ένα μικροσκοπικό πλάσματακι!!! Ήτανε δε και το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου μιας και παιδευτικής χρονιά να αποκτήσω παιδί. Ευχαριστώ για το θέμα.
Το νόημα δεν είναι τι κάνω εγώ σήμερα,αλλά όλοι μας γενικά ονειρευόμαστε, νοσταλγούμε ,ξεχνάμε, προχωράμε ,με όλους αυτούς που ήταν και είναι στην ζωή μας;
Παράθεση:
Sourua
Σχόλιο # 5 από agapimou11Άμα καθησεις και κοιτάς φωτογραφίες μια βροχερή μέρα και ταυτόχρονα νιώθεις ένα κενό, άσχετα με τους λόγους, στο παρόν, στη ζωή που ζεις τώρα, εεε φυσικό είναι να ψυχοπλακωθεις και να νοσταλγεις χωρίς να μπορείς απόλυτα να το αιτιολογησεις αυτό !!!
Άμα καθησεις και κοιτάς φωτογραφίες μια βροχερή μέρα και ταυτόχρονα νιώθεις ότι το παλεψες, άσχετα με τους λόγους, το παρόν σου όσο καλύτερα μπορούσες, εεε φυσικό είναι να νιώσεις ευτυχία περιμένοντας το αύριο, το μεθαύριο !!!
Όλοι περνάμε και από τις δυο φάσεις, σημασία έχει πόσο συχνά εναλλασονται αυτές οι φάσεις μεταξύ τους !!!
καλημέρα και χρόνια πολλά σε όσους-όσες γιορτάζουν σήμερα!Νομίζω ότι είναι νωρίς ακόμα για αναμνήσεις.Εκείνο που χρειάζεται είναι να ζήσουμε και να μαζέψουμε όσες πιο πολλές μπορούμε και όταν θα έρθει η στιγμή που τα πόδια πια δεν θα μας κρατάνε για να τρέξουμε,τότε που η καρδιά θα έχει κουραστεί πιά να χτυπάει σαν τρελή από έρωτα,τότε που η ψυχή θα πει φτάνει χόρτασα(αν μπορεί ποτέ να συμβεί αυτό) τότε μπορούμε να χαλαρώσουμε κοντά στο τζάκι και να ανοίξουμε το κουτάκι με τις αναμνήσεις,με τις θύμησες,για να μας κάνουν παρέα...Ας ΤΡΕΞΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ να προλάβουμε να γεμίσει το τούτο το σεντούκι...
Φιλάκια σε όλους ,μιας και είναι ημερα γιορτής!
Σπανιο να μη τραβας φωτογραφιες... ψωναρα !!!
Παράθεση:
Πραγματικα ετσι συμβαινει και σε μενα,οταν χανω την ορεξη μου για φωτο καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα ,,,Μαλλον γτι δε μ αρεσει αυτο που ζω και δε θελω να το θυμαμαι,ποσο δικιο εχεις .
Σχόλιο # 16 από alisida
somebody
μ αρεσει αυτο που εκφραζεις εδω
ο αμερικανος δασκαλος ταξιδευτης φωτογραφος μπρεσον
οταν τον ρωτησαν τα κριτηρια για μια ομορφη μια φωτογραφια απαντησε
ομορφη φωτογραφια ειναι αυτη που γεμιζει την ψυχη αυτου που την τραβηξε
το βιντεο καταγραφει το γεγονος
η φωτογραφια την κορυφαια στιγμη
η στιγμη
οπως ισως οι ομορφες στιγμες μας
ειναι φωτογραφιες στο βιντεο της ζωης
γι αυτο τις κραταμε για παντα
λες για τον χαμενο χρονο και την χαμενη ζωη
ο χρονος ειναι ενα παραξενο πραγμα
οταν εισαι νεος υπαρχει αφθονος να σπαταλησεις
και ξαφνικα πολλα χρονια μετα ανακαλυπτεις οτι
δεν σου φτανει - ποτε δεν ειναι αρκετος
οι αναγκες τα θελω σου ειναι ιδια - ισως λιγο πιο εκλεπτυσμενα
αλλα εσυ πια πιο γερος - το χασες το παιχνιδι της ζωης
χμμμ αληθεια ομως το εχασες;
τοτε γιατι κρυφοκυττας τα πουλια εκει ψηλα πως πετανε
κι ονειρευεσαι;
Βρε παιδιά, βρε παιδιά!!!Οι αναμνήσεις είναι σαν τις φωτογραφίες, μπορεί να κιτρίνιζουν,να τςαλακωνονται,να μυρίζουν πολυκαιρία αλλά είναι πολύτιμες. Μέσα απ' αυτές μπορείς να νιώσεις ακόμη και μυρωδιές,και αισθήσεις. Τι διάολο, μόνο εγώ είμαι η τρελή τις παρέας; Δεν θυμάστε τις στιγμές που βιαζοσασταν να μεγαλώσετε,τους πρώτους φιλους;, Το σχολείο ,τα παιχνίδια, τις νεανικές τρέλες ,τα αγαπημένα τραγούδια,τα πράγματα που δέθηκατε ,το μέρη που έμειναν στο νου μας ,τον η τους έρωτες που ζήσατε; Όσο χρόνων και αν είμαστε έχουμε όλοι αναμνήσεις και δεν τις ξεχνάμε.Ισως επιλεκτικά μόνο αποφεύγουμε αυτές που έχουν θλίψη, πίκρα και πόνο.Οσο ζούμε φυσικά και συνεχίζουμε να κάνουμε καινούργιες αναμνήσεις!!!
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media