Αφορμη λαμβανοντας απο το θεμα του Παναγιωτη, εφερα στον νου μου μια απορια την οποια παντοτε ειχα στα κατα καιρους και κατα τοπους ταξιδια που εκανα ανα την Ελλαδα για αναψυχη, κυριως ομως για λογους επαγγελματικους. Εαν δηλαδη θα μπορουσα να ζησω και να ριζωσω μονιμα σε καποιες απο τις πολεις τις μικροτερες τις οποιες επισκεπτομουν συχνοτατα.Και κατεληγα παντοτε πως ναι. Θα μπορουσα. Στον Βολο. Στην Καβαλα. Στην Καλαματα. Στην Χαλκιδα. Στην Αλεξανδρουπολη Στην Πατρα. Στα Χανια, και σε καθε αλλη πολη διπλα στην θαλασσα. Oμως τελικα, ποτε δεν το εκανα. Δεν ετυχε? Δεν τολμησα? Ισως. Ομως ακομη και σημερα που μεγαλωσα αρκουντως, καθε φορα που βρισκομαι καπου ανα την Ελλαδα, αναρωτιεμαι. "Τι λες. Θα μπορουσες να ζησεις μονιμα εδω"? Εσεις? Τι λετε. Θα μπορουσατε? Περναει απο το μυαλο σας αυτη η σκεψη?
συνηθως οι ανθρωποι οταν περασουν τα χρονια...γυριζουν στις ριζες τους...
αν βεβαια,,,εχουν ζησει...εκτος τοπου γεννησεως...
τωρα για αυτουςπου γενηθηκαν και εζησαν στον τοπο τους...δεν εχω γνωμη...
Δεν μπορώ να ζήσω ούτε στο δίπλα σπίτι που λέει ο λόγος - Πόσο μάλλον και σε άλλη πόλη
Η Θεσσαλονίκη ειναι μια από τις ομορφότερες πόλης. Δεν καταλαβαίνω ποιος ο λόγος να αλλάξεις πόλη . Θα μπορούσες να μείνεις σε μικρότερη περιοχή όπως η Περαια η κάπου προς τα εκει.
...οπου σπουδασα,εζησα και εργαστηκα κοντα 8 χρονια. Αν και δυσκολα τοτε,παντα αναπολω εκεινα τα χρονια και δεν θα παψω ποτε να λατρευω αυτη την πολη-πλανευτρα.
.Θα μπορουσα χωρις δευτερη σκεψη να γυρισω και να ολοκληρωσω εκει τον κυκλο μου,αλλα...
θα μπορούσα παντού ... δεν νιώθω ριζωμένη .
Η σκέψη μπορεί να περνάει από το μυαλό... αλλά η ζωή είναι "δεμένη" εδώ... κι όσο υπάρχουν καταστάσεις που σε κρατάνε στον τόπο σου, δύσκολα το σκέφτεσαι πιο σοβαρά...
Ίσως κάποτε στο μέλλον, να το σκεφτόμουν είτε για επαρχία, είτε για εξωτερικό. Θα μου άρεσε βασικά να μην είμαι σταθερή κάπου, αλλά να έχω επιλογές, να αλλάζω παραστάσεις...
Μπορεί πάλι και τίποτα απ' αυτά να μη γίνει... και να παραμείνω εδώ... δε με χαλάει η πρωτεύουσα, οπότε ουδέν πρόβλημα...
Οπου γης και Πατρις,λεει ο λαος..
Εχω ζησει,4χρονια στο βελγιο,1χρονο στην γερμανια,καιΙδη ζω αλλου ...
Εαν εχεις δουλεια και δημιουργησεις κοινωνικο κυκλο ...απλα γυρνας στην Ελλαδα ...και θες να φυγης την στιγμη που κατεβαινεις στο αεροδρομιο.Το σκεφτόμουν πάντα κι εγώ, ειδικά όταν βρισκόμουν σε τόπους όμορφους και με θάλασσα...
Το πρώτο φευγιό, στα 32 μου, από Θεσσαλονίκη.
Για μισό χρόνο, έλεγα θα βγω εθνική και θα μπω στην πρώτη νταλίκα να με πάει πίσω. Μετά ήρθαν άλλα όμορφα, και έμεινα 8 χρόνια στην Αθήνα. Δεν έβλεπα όμως θάλασσα, ίσως γιΆ αυτό και η αρχική αντίδραση.
Ένα βράδυ κάποιου δεκέμβρη, μπήκαν πάλι οι δαίμονες μέσα μου...το πρωί ήξερα...θα έφευγα...και το έκανα.
Σε νησί αυτή τη φορά...δύσκολοι οι χειμώνες αλλά ο καιρός κύλησε, όμορφα για μένα, ακόμη πιο όμορφα για την κόρη μου.
Πέρυσι πάλι με μια βαλίτσα στο χέρι, και το τέλος του καλοκαιριού με βρήκε στο μεγαλύτερο λιμάνι, το πιο πολυτραγουδισμένο μαζί με το δικό μας ...
Δεν ξέρω αν και πόσο θα μείνω.
Θέλω να είμαι γερή, να ζήσω και άλλες ιστορίες, να περπατήσω σε πολλά λιωμένα πεζοδρόμια, να νιώσω τα φαντάσματα των ανθρώπων που έζησαν σε αυτά τα μέρη πριν από μένα.
Να βλέπω θάλασσες και να ονειρεύομαι ταξίδια...και πού ξέρεις, ίσως τα κάνω.
Και η Θεσσαλονίκη θα είναι πάντα εκεί...
αυτό το άρωμα που όταν φτάνεις σε αγκαλιάζει και λες γύρισα στη μήτρα...
Δεν ξέρω αν θέλω πραγματικά να γυρίσω ξανά πίσω μόνιμα.
Ίσως γιατί φοβάμαι ότι τίποτα δεν θα έχει αλλάξει αλλά και τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά...
και ίσως αυτό πονέσει...και ξέρεις καλά γιατί πονάει η Θεσσαλονίκη.
Σου το αφιερώνω...σε σένα και στα όνειρά σου...που αν τα θες αληθινά, κάποτε θα τα πραγματοποιήσεις.
Τα φιλιά μου στην πατρίδα και ειδικά στο καραμπουρνάκι...
https://www.youtube.com/watch?v=fHzijITUVrI
Παράθεση:
Θα μπορουσα να ζησω εκει?
Σχόλιο # 1 από inioxos52Αφορμη λαμβανοντας απο το θεμα του Παναγιωτη, εφερα στον νου μου μια απορια την οποια παντοτε ειχα στα κατα καιρους και κατα τοπους ταξιδια που εκανα ανα την Ελλαδα για αναψυχη, κυριως ομως για λογους επαγγελματικους. Εαν δηλαδη θα μπορουσα να ζησω και να ριζωσω μονιμα σε καποιες απο τις πολεις τις μικροτερες τις οποιες επισκεπτομουν συχνοτατα.Και κατεληγα παντοτε πως ναι. Θα μπορουσα. Στον Βολο. Στην Καβαλα. Στην Καλαματα. Στην Χαλκιδα. Στην Αλεξανδρουπολη Στην Πατρα. Στα Χανια, και σε καθε αλλη πολη διπλα στην θαλασσα. Oμως τελικα, ποτε δεν το εκανα. Δεν ετυχε? Δεν τολμησα? Ισως. Ομως ακομη και σημερα που μεγαλωσα αρκουντως, καθε φορα που βρισκομαι καπου ανα την Ελλαδα, αναρωτιεμαι. "Τι λες. Θα μπορουσες να ζησεις μονιμα εδω"? Εσεις? Τι λετε. Θα μπορουσατε? Περναει απο το μυαλο σας αυτη η σκεψη?
Το μόνο μέρος που θα ήθελα να ζήσω .Παραμυθένιο κι ας έχει ηφαίστεια,δεν με πειράζει καθόλου.
θα ειχες καλυτερη ποιοτητα ζωης σε μια μικροτερη επαρχιακη πολη
Θα κανω μια προσπαθεια να σας εξηγησω ολους εσας τους ξενομεριτες τι σημαινει νασαι Σαλονικιος.
Σαλονικιος λοιπον σημαινει ναχεις ερωτα με την πολη σου. Ερωτα αγιατρευτο. Οχι ερωτα φοιτητικο και αξεχαστο που βιωσατε οσοι σπουδασατε εδω.
Σαλονικιος σημαινει να φευγεις απο την Σαλονικη, και ενω χαιρεσαι, κατα βαθος να μελαγχολεις ευθυς εξ' αρχης.
Σαλονικιος σημαινει να λατρευεις την υγρασια της που σε περονιαζει, και που κανει τα κοκαλα σου να πονανε καθε πρωι.
Σαλονικιος σημαινει να αναπνεεις τον Βαρδαρη, κι ας δακρυζουν τα ματια σου απο την παγωνια του. Να χανεσαι στις ομιχλες της.
Σαλονικιος σημαινει να μην τρεχεις σαν παλαβος ολημερις, αλλα να αραζεις μια ωριτσα με παρειτσα για να απολαυσεις το καφεδακι σου χαζευοντας τους περαστικους.
Και εν κατακλειδι, Σαλονικη σημαινει, επιστρεφοντας να ανοιγεις σταδιακα τα παραθυρα οσο πλησιαζεις, για να την μυρισεις. Να μυρισεις αυτην την απαισια καποιες φορες μυρωδια της εισοδου της, την μυρουδια της επαρχιας, αλλα και την τοσο κλασσικη μυρουδια της υγρασιας και της μουχλας τους χειμωνες ειδικα.
Γιαυτο ποτε δεν αποφασισα, ουτε θα αποφασισω τελικα ποτε να την εγκαταλειψω. Διοτι απλως δεν το μπορω. Δεν το θελω. Κι ας αναρωτιεμαι ολα αυτα τα χρονια πως αραγε ναναι να ζεις σε μια αλλη πολη κοντα στην θαλασσα αλλα δεν το δοκιμασα.
Θα μοιαζει λετε στην Σαλονικη?
Μα είναι να μην θέλεις να ζεις στον παράδεισο;Πάντα με τραβούσαν τα εξωτικά μέρη. Αλλά δεν βρήκα ακόμη ένα τρελό άτομο να με ακολουθήσει.
Παράθεση:
#12 α ρε Σουρια !! Το κειμενο μου μικρο αλλα το ξεσηκωμα σου μεγαλο
Σχόλιο # 15 από alisida
λίγες μέρες έχει που γύρισε η μικρή μου από το άμστερνταμ ...
θα μπορούσα , είπε ... να ζήσω εκεί , άνετα . της φάνηκε πανέμορφο ...
Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από 26-29-31στο Αμστερνταμ
στην ομορφοτερη πολη για μενα.
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media