Γαμος & ερωτασ

Παράθεση:
Σχόλιο # 40 από frog13

Γιατι θυμάμαι το τέλος αλλιώς 

Μόνο ο Νταγκλας απλώνει το χέρι...εκεινη τραβιέται η κατι τέτοιο..

Αναζήτησα την ταινία και είδα τη σκηνή να την θυμηθώ ακριβώς

και όντως,

έχεις δίκιο!!!

Όπως ακριβώς το έγραψες: "κάτι τέτοιο". Ο σεναριογράφος το άφησε ασαφές..

Δεν υπάρχει σχέση χωρίς προβλήματα, άρα και γάμος δίχως αυτά...

Ό,τι βλέπεις στην αρχή και προσπερνάς, σου φαίνεται βουνό αργότερα...

Αρχίζει η συνήθεια να επηρεάζει την ποιότητας της επαφής... πέφτει το σεξ δραματικά, σε ποιότητα και σε ποσότητα... Μία φορά την εβδομάδα και πάντα Κυριακή πρωί ξεπέτα για ξαλάφρωμα του αρσενικού και μόνο...

Αρχίζουν τα δηλητηριώδη αέρια να πλανώνται στην ατμόσφαιρα, είτε είναι κούφια, είτε θορυβώδη, είτε είναι βρώμικες κάλτσες παρατημένες σε κάποια γωνιά κάποιου δωματίου... 

Τρως στη μάπα τα σόγια... και κάθε πικραμένη πεθερά που βγάζει τα απωθημένα της επάνω σου... για να μην πω για τους κουνιάδους και τα μπατζανάκια που η μόνιμη έννοια τους είναι να μην έχεις καλύτερο σπίτι από το δικό τους, να μη βγάζεις πιο πολλά λεφτά από αυτούς, να μην κληρονομήσεις ό,τι και αυτοί αλλά να σου φάνε ό,τι περισσότερο μπορούν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα... 

και φυσικά να έχουν χίλια δυο ψυχολογικά εάν εσύ έχεις παιδιά και αυτοί δεν έχουν και ακόμα κι αν έχουν, να προσπαθούν να αποδείξουν ότι το δικό τους το παιδί είναι ανώτερο από το δικό σου... 

Το δε χειρότερο, όλο αυτό το σκυλολόι το τρως στη μάπα κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα, γενέθλια, γιορτές και καλοκαίρι σε κανένα χωριό altogether, χωρίς να αναφέρω τις έκτακτες επισκέψεις στο σπίτι σου για να δουν αν μαγειρεύεις καλά, αν είσαι σωστή δούλα (γι' αυτούς και το καμάρι τους) και τους τα φέρνεις όλα στο χέρι και αν είναι καθαρό το σπίτι ή τις έκτακτες επισκέψεις στο δικό τους το σπίτι για να δουν τα εγγόνια (εσένα χεθμένη σε έχουν)...

Εάν αρχίσεις να τους αποφεύγεις ή μιλάς για τα αυτονόητα, είσαι κακός/κακιά και βγάζεις γλώσσα...

Μέσα σε όλα αυτά, βάλε και τους πειρασμούς, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να σου πουν και κυρίως να σου κάνουν όλα όσα κάποτε σου έκανε το ταίρι σου για να είσαι ευτυχισμένος/η...  
Θες και άλλα για να σου πω γιατί χαλάνε οι γάμοι;

Η λίστα είναι ατελείωτη...

Παράθεση:
Σχόλιο # 38 από maraki_lar_1980

Αγαπητη μου equinox...

Μη μπερδευεσαι...

Μια χαρα ξέρουμε να αγαπάμε(αυτους που μας εμπνεουν την αγαπη) απλά μερικες φορες ή σε καποιες περιπτωσεις θέλουμε το παιχνίδι να παιχτεί με τους δικούς μας όρους!

Εγώ πιστεύω στην άνευ όρων αγαπη αλλά αυτή η ανιδιοτέλεια δε διαποτίζει δυστυχώς όλες τις σχέσεις,όλους τους ανθρώπους.Όταν δίνεσαι θες και να πάρεις επειδή έτσι νιωθεις ευφορία,νιωθεις γεμάτος.Δεν ειναι κακο.Το κακο ειναι οταν απαιτεις ή ζητιανευεις.

 

σε τι μπερδευομαι, βρε μαρακι;

δεν ξερουμε να αγαπαμε, και αν το κανουμε, ειναι εγωιστικα, αρα καμια σχεση
μονη σου το λες - ''θελουμε το παιχνίδι να παιχτεί με τους δικούς μας όρους!''
Οπου ορους, θα βρεις Εγω και υπολογισμους.

Παράθεση:
Σχόλιο # 39 από somebody961

Όταν βλέπουμε τους άλλους από την αρχή για λύκους, σαν λύκοι θα μας φέρονται, λύκοι γίνονται.

Είναι νομοτέλεια αυτό.

Χρειάζεται να φυλαχτεί από εκείνους που τον βλέπουν για εχθρό και πάνε να τον 'φάνε λάχανο' άδικα.

Κατά τα άλλα, το κείμενο είναι έξυπνο και όμορφα δομημένο, για αυτό και δίνω την "ψήφο" μου.


Γιατί δυστυχώς πολλά ζευγάρια, καταλήγουν σαν τη γνωστή ταινία "Ο πόλεμος των Ρόουζ"
όπου στην τελευταία σκηνή, που ο "λύκος" σχεδίασε τη δολοφονική απόπειρα παγίδα με το φωτιστικό,
κρεμιώνται και οι δύο από αυτό, και το βαρύ φωτιστικό πέφτει επάνω τους

και  στην τελική σκηνή τής ταινίας, λίγο πριν ξεψυχήσουν, ακουμπούν τα χέρια τρυφερά.

Αγαπιόντουσαν..

 

υποτίθεται πως οι δυο είναι ερωτευμένοι, δεν είναι ετσι;
πώς μπορεί να βλεπεις τον άλλον απο την αρχη για λύκο;

ο λύκος βγαίνει μετά. αποκαλύπτεται μόνος του, πέφτει ο λαπάς απ τη γούνα του

Equinox...

Η αγάπη είναι μια με πολλές μορφές.Υπάρχει κάπου εκεί έξω...μάλλον εσυ κλείνεις τα μάτια σου.

Εσύ δλδ δεν αγάπησες ποτέ στη ζωη σου?κανεναν άνδρα?δε νομίζω...

Εκτος κι αν θεωρείς οτι ησουν το "θύμα" σε κάθε σχέση που έδωσες χωρίς αντίκρυσμα.παλι άτοπο.

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από maraki_lar_1980

Equinox...

Η αγάπη είναι μια με πολλές μορφές.Υπάρχει κάπου εκεί έξω...μάλλον εσυ κλείνεις τα μάτια σου.

Εσύ δλδ δεν αγάπησες ποτέ στη ζωη σου?κανεναν άνδρα?δε νομίζω...

Εκτος κι αν θεωρείς οτι ησουν το "θύμα" σε κάθε σχέση που έδωσες χωρίς αντίκρυσμα.παλι άτοπο.

 

Λίγο επιθετική σε βρίσκω για να μου απευθύνεσαι επί προσωπικά και να μου λες που να την ψαχνω... 
Η αγάπη, Μαρακι, δεν υπάρχει εκεί έξω, για σκέψου, μην μπερδεύεσαι

συν αυτό, το θέμα είναι πού χάνεται ο έρωτας και γιατί
απάντησα, δεν θα μπω σε αντιπαραθέσεις χωρίς νόημα

στο κατω-κατω τα ίδια λέμε

Παράθεση:
Σχόλιο # 43 από equinox_

υποτίθεται πως οι δυο είναι ερωτευμένοι, δεν είναι ετσι;
πώς μπορεί να βλεπεις τον άλλον απο την αρχη για λύκο;

ο λύκος βγαίνει μετά. αποκαλύπτεται μόνος του, πέφτει ο λαπάς απ τη γούνα του

Πού να εστιάσω, στο "υποτίθεται", ή στο "ερωτευμένοι";

Επιλέγω την κουρτίνα 3.

Στις προσδοκίες και στα βιώματα που γίνανε πεποιθήσεις. Και όταν γίνουν, δεν ξεφυτεύονται ούτε με εκσκαφέα ικανότητας τόνων..

Αν ο άντρας πιστεύει πως "οι γυναίκες είναι χαζές" (ή το άλλο, το χειρότερο)

τότε, θα περιμένει στη γωνία να κάνει χαζομάρα η γυναίκα - κατά την δική του πάντα κρίση, την "αλάνθαστη"..

Αν αντίστοιχα η γυναίκα πιστεύει πως οι άντρες είναι γουρούνια και γυναικάδες,
θα περιμένει αντίστοιχα εκείνο που θα τής φανεί ως αφορμή,
για να δικαιώσει τις πεποιθήσεις αυτές και φόβους, κυρίως αυτούς.

Απλό το βρίσκω, και είναι.

Οπότε - κουρτίνα 2 και 1 μαζί τώρα: Μήπως ερωτευόμαστε τελικά την ελπίδα διάψευσης των πεποιθήσεων μας; Επειδή βαθιά μέσα μας το γνωρίζουμε πως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Δεν θέλουμε να είναι έτσι!

Γιατί, ανθρώπινο είναι να κάνει η γυναίκα κάτι όχι τόσο έξυπνο - όπως και ένας άντρας φυσικά,

και, ανθρώπινο επίσης είναι, να χρειαστεί μια γυναίκα ενός άντρα μια βοήθεια, μια γνώμη, κοινωνική καθαρά επαφή, εκείνου που έχει η γυναίκα αντίστοιχα ερωτευτεί.

Ούτε η στιγμιαία "χαζομάρα" δίνει 'πόντους' στην πεποίθηση μα,
ούτε η επαφή ενός άντρα με το άλλο φύλο είναι..

"Ούτε η στιγμιαία "χαζομάρα" δίνει 'πόντους' στην πεποίθηση τού άντρα
μα, ούτε η επαφή ενός άντρα με το άλλο φύλο δίνει στην αντίστοιχη τής γυναίκας"..

Συγγνώμη, δεν πρόλαβα να το δω και να το διορθώσω στο τέταρτο που έχουμε περιθώριο για αυτόν το σκοπό.

αγαπητη συνδικτυα καμια επιθεση.απο μερους μου...δεν εχουμε κατι να χωρισουμε αλλωστε...

απλα για μενα ο ερωτας δε χανεται...κι εκει εξω εχει πολλη αγαπη(ας μη θες να τη δεις)...open your eyes and keep your heart warm!

εμεις χανομαστε σε δαιδαλωδεις διαδρομες καμια φορα στην προσπαθεια μας να ζησουμε κατι ομορφο...αλλα κι αυτη η περιπλανηση εχει τη χαρη της και το σκοπο της...καθε εμπειρια προσθετει ενα λιθαρακι στο να δυναμωσουμε,ακομη κι αν το βαλουμε κατω...ξανασηκωνομαστε σοφοτεροι...

Παράθεση:
Σχόλιο # 45 από equinox_

 

Λίγο επιθετική σε βρίσκω για να μου απευθύνεσαι επί προσωπικά και να μου λες που να την ψαχνω... 
Η αγάπη, Μαρακι, δεν υπάρχει εκεί έξω, για σκέψου, μην μπερδεύεσαι

 

συν αυτό, το θέμα είναι πού χάνεται ο έρωτας και γιατί
απάντησα, δεν θα μπω σε αντιπαραθέσεις χωρίς νόημα

στο κατω-κατω τα ίδια λέμε

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 46 από somebody961

Πού να εστιάσω, στο "υποτίθεται", ή στο "ερωτευμένοι";

Επιλέγω την κουρτίνα 3.

Στις προσδοκίες και στα βιώματα που γίνανε πεποιθήσεις. Και όταν γίνουν, δεν ξεφυτεύονται ούτε με εκσκαφέα ικανότητας τόνων..

Αν ο άντρας πιστεύει πως "οι γυναίκες είναι χαζές" (ή το άλλο, το χειρότερο)

τότε, θα περιμένει στη γωνία να κάνει χαζομάρα η γυναίκα - κατά την δική του πάντα κρίση, την "αλάνθαστη"..

Αν αντίστοιχα η γυναίκα πιστεύει πως οι άντρες είναι γουρούνια και γυναικάδες,
θα περιμένει αντίστοιχα εκείνο που θα τής φανεί ως αφορμή,
για να δικαιώσει τις πεποιθήσεις αυτές και φόβους, κυρίως αυτούς.

Απλό το βρίσκω, και είναι.

Οπότε - κουρτίνα 2 και 1 μαζί τώρα: Μήπως ερωτευόμαστε τελικά την ελπίδα διάψευσης των πεποιθήσεων μας; Επειδή βαθιά μέσα μας το γνωρίζουμε πως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Δεν θέλουμε να είναι έτσι!

Γιατί, ανθρώπινο είναι να κάνει η γυναίκα κάτι όχι τόσο έξυπνο - όπως και ένας άντρας φυσικά,

και, ανθρώπινο επίσης είναι, να χρειαστεί μια γυναίκα ενός άντρα μια βοήθεια, μια γνώμη, κοινωνική καθαρά επαφή, εκείνου που έχει η γυναίκα αντίστοιχα ερωτευτεί.

 

Ούτε η στιγμιαία "χαζομάρα" δίνει 'πόντους' στην πεποίθηση μα,
ούτε η επαφή ενός άντρα με το άλλο φύλο είναι..

 

απο κουρτίνες, ξέρω μονο απο ραψιματος

1,2,3 ειναι ή παραπανω, ανεξαρτιτα ποσες, πισω ή οχι, εστιαζεται κανεις οπου θελει ή οπου τον βολευει, μετα ---> οταν χαλασει το πραμα.

τα αλλα, περι πεπιθισεων δεν υσχιουν, αν μπορεις και ερωτευεσαι
αρχιζεις κατι με τις καλυτερες προθεσεις, εισαι σε αλλη συχνοτιτα

αν σκεφτεται κανεις αυτα που λες - να ...θελει ενα γουρουνι μια γυναικα ή ενας αντρας μια π..ανα διπλα του, μιλαμε για αλλα πραγματα, οχι πάντως για ερωτες.

δεν στεκονται ο ερωτας και η αγαπη μαζι με αυτα τα ''χαρακτηριστικα'', γιατι τοτε μιλαμε για αρρωστα μυαλα ή εκμεταλλευση ή για ''ο,τι να' ναι αρκει να μην ειμαι μονος/-η'', που παλι αρρωστο ειναι

ειναι για λυπιση, οποιος αρχιζει μια σχεση με αυτες τις πεποιθησεις εκ μερος του
γι' αυτο και δεν δινεται, δεν παει η σχεση

τελικα, ερχομαστε παλι στα ιδια - ''σε αγαπω πολυ'' - αλλα στα λογια

αυτη ειναι η αληθεια, επιφανειακα πραγματα και για οσο παει, δυστυχως, αν και δεν σκεφτονται ολοι οπως λες στις θεωριες σου