Καλησπέρα σας,
γράφω εδώ γιατί δυστυχώς νιώθω πως δεν έχω κανέναν να με στηρίξει εκεί έξω (εκτός από την ψυχολόγο μου). Τα είχα 5 χρόνια με έναν υπέροχο άνθρωπο, ήταν το στήριγμα μου σε όλα, μαζί του δεν ένιωθα ποτέ μόνη και όλα ήταν εφικτά...Επειδή όμως ήξερα πως με αγαπάει και με στηρίζει πολύ τον είχα δεδομένο. Και ξεσπούσα όλα τα νεύρα μου σε εκείνον και όλες τις ανασφάλειες και τα κόμπλεξ μου... Ήταν ο μόνος που ένιωθα πως χωράω ολόκληρη. Ο μόνος που με ήθελε όπως είμαι. Όμως αυτό τον κούρασε και χωρίσαμε για πρώτη φορά γύρω στα 2.5 χρόνια. Ευτυχώς δεν ήταν οριστικό γιατί δεν μπορούσα να ζήσω μακριά του τότε, ούτε και εκείνος. Συνεχίστηκε λοιπόν η σχέση για άλλο τόσο με δέσμευση και από τους δύο για αλλαγή και περισσότερο από εμένα... Αλλά δυστυχώς δε βελτιώθηκε στο βαθμό που ήθελε εκείνος... Και χωρίσαμε πλέον οριστικά... Είμαι διαλυμένη, δεν έχω κανέναν πια... Από φίλους μόνο έναν έχω σημαντικό αλλά δε με στηρίζει όσο θα θελα και έχω την αδερφή μου που στην αρχή με στήριξε πολύ αλλά τώρα όλο μου λέει πως έχει δικά της πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθεί... Έχει κολλήσει το μυαλό μου στις παλιές μας στιγμές, και σκέφτομαι όλη την ώρα πως θα ήταν αν ήταν όλα διαφορετικά μεταξύ μας. Νιώθω πώς είχα τον καλύτερο άνθρωπο στη ζωή μου και από ανασφάλειες τον έχασα... Δεν ήταν μια απλή συνήθεια η σχέση μας και η μόνη μου ελπίδα είναι να τα ξαναβρούμε... Βέβαια εκείνος είναι πολύ συνειδητοποιημένος, όποτε μιλάμε στο τηλέφωνο είναι κεφάτος και μου προτείνει να τον ξεπεράσω... Βγήκαμε και για καφέ και μου είπε ότι δεν μπορεί να το ξαναπροσπαθήσουμε... Και σε μια απέλπιδη προσπάθεια να τα ξαναβρούμε τον πήρα τηλέφωνο και μου μιλούσε ψυχρά,πάλι μου έλεγε να προσπαθήσω να τον ξεπεράσω και στο τέλος μου είπε καλύτερα να μη στο σηκώνω το τηλέφωνο, νιώθω ότι σε βασανίζω... Πώς μπορεί και είναι τόσο συνειδητοποιημένος;; Με τρομάζει πολύ το ενδεχόμενο να μην τα ξαναβρούμε που κάθε μέρα γίνεται και πιο πραγματικό... Δεν έχω διάθεση να κάνω τίποτα, έχω ελαττώσει την ποσότητα φαγητού που τρώω και προσπαθώ να κάνω δραστηριότητες που με γεμίζουν αλλά στο τέλος της μέρας όλο κλαίω...Ευχαριστώ για το χρόνο σας.Αγαπητη ,
γραφεις οτι ολο κλαις ...και καλα κανεις αυτο το διαστημα διοτι σου αποβαλει το στρες .Καλησπερα mariamar
Αν το λαθος ηταν τα νευρα που ξεσπουσες πανω του,κοιτα να διορθωσεις πρωτα αυτο ..
.Θα βοηθησει να φυγεις λιγες μερες μονη σου να ηρεμησεις και να κανεις νεους φιλους με τους οποιους θα λετε καινουρια πραγματα ( καλες οι κολητες αλλα αναμασαμε τα ιδια και στεναχωριομαστε ).
.Γραψε μια λιστα με τα πραγματα που κανατε μαζι ( ισως εκπλαγεις που δεν ηταν και τοσα πολλα ) ..
.Ο,τι και να κανεις η απωλεια θα σε βασανιζει για μερικους μηνες ...
Μη ζοριστεις ν ασχοληθεις με το ζορι με δραστηριοτητες για να τον ξεχασεις...καθε ανθρωπος εχει το δικο του τροπο να ξεπερναει το χωρισμο ...εμενα με βοηθησαν τα ταξιδακια που εκανα το καλοκαιρι..
.Απολαυσε τον ελευθερο χρονο σου για να βαλεις σε ταξη τα δικα σου πραγματα ( πχ εκαθαριση ντουλαπας,αποθηκης,κανε ,bautee , χαζεψε στο ιντερνετ,δες τηλεοραση,παρε κεντημα,φτιαξε μια χειροτεχνια,βαψε το δωματιο σου με ενα εντονο χρωμα ,αλλαξε θεση στα επιπλα ,ασχολησου μονη με ο,τι σ ευχαριστει ... Δες παλιες φωτο πριν απο εκεινον να θυμηθεις ποια ησουν ...Δεν αποκλειω τα νευρα να τα απεκτησες απο τη σχεση σου ...καλη δυναμη ,ολα ξεχνιουνται καποτε
κανε αποχη ενα διαστημα, μη τον καλεις εσυ, μη του στελνεις κατι, απεφυγε τυχον συναντηση. κ θα σου πω μετα τι να κανεις για να τα ξαναβρειτε. προσπαθησε ομως να συγκρατηθεις για λιγο. απο ορεξη πως πας?
Η ψυχολόγος σου είμαι σίγουρη ότι προσπαθεί να σου δώσει να καταλάβεις ότι στον εαυτό σου θα πρέπει να μάθεις και να θέλεις να στηρίζεσαι.
Αλλά μάλλον εσύ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ να το καταλάβεις, δεν θέλεις γιατί ΒΟΛΕΥΕΣΑΙ, ε βέβαια σου είναι πιο εύκολο να "περιμένεις" από τους ΑΛΛΟΥΣ αυτά που ΕΣΥ η ίδια πρώτα από όλα, θα έπρεπε να προσφέρεις στον εαυτό σου.
Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να περιμένουμε να μας στηρίξει.
Εσύ δηλαδή 25 χρόνων κοπέλα γουστάρεις να το παίζεις αδύναμη και θύμα και περιμένεις από άλλους ανθρώπους τι ??
Τι ακριβώς περιμένεις δηλαδή για να καταλάβω ???
Το βρίσκεις αξιοπρεπές αυτό ή ελκυστικό μήπως για τους άλλους και ιδίως για το αγόρι σου ???
Σου μιλάω έτσι γιατί χρειάζεσαι ταρακουνημα, το μυαλό σου κόλλησε, ξεκολλα βρε η ζωή είναι μπροστά σου.
Τι θέλεις, να σε λυπουνται ??
Με αισθήματα οικτου για σένα, θέλεις να σταθεί άντρας δίπλα σου ???
Εεεε για πες ???
panagioti δεν εχεις και αδικο...αν εξαφανιστει τελειως να βρει τον εαυτο της να το ξεπερασει θα γινετε ολο και πιο εντονο...βεβαια που κολλαει αυτο που λες?οτι θα της πεις εσυ πως θα τα ξαναβρει?πως γινετε αυτο ρε συ παναγιωτη?
δες το λιγο θετικα εχεις αυτογνωσια στο τι γινετε...αυτο ειναι ενα βημα...δηλαδη ξερεις ακριβως τι ηταν αυτο που συνεβει...προσπαθησε να αγαπησεις εσενα κοριτσι εισαι μικρη ακομη...θα ερθουν και αλλες σχεσεις...αφησε τον να κανει την επιλογη του για μια νεα ζωη...σιγουρα πονας που δεν θα εισαι εσυ αυτη του η επιλογη...ομως η ζωη δεν τα φερνει παντα οπως τα θελουμε...εισαι τοσο νεα πιστευεις δεν θα εχεις αλλες ευκαιριες?σιγουρα θα εχεις.Συνεχισε με της δραστηριοτητες που κανεις...μην το αφησεις...Ενας χωρισμος θελει τον χρονο του.
Δεδομενος και δεμενος κανεις στη ζωη μας !!! Ξερεις τα λαθη σου πλεον. ! Αφου αναγνωριζεις λοιπον τα στραβα κι αναποδα που εκανες , διορθωσε τον χαρακτηρα σου . Μην τον ενοχλεις γιατι μονο χειροτερα θα τα κανεις τα πραγματα ! Αλλαξε μεσα σου πρωτα , βρες τον εαυτο σου και τα πατηματα σου χωρις δεκανικια ..και που ξερεις? Ισως οταν σε δει αλλαγμενη και κατασταλαγμενη σε δει με αλλο ματι παλι. Αλλα και ετσι να μη γινει , θα βρεις καποιον αξιολογο , που δε θα τον πνιξεις και θα περνας καλα κι εσυ κι αυτος !!
μαρια κανε αυτο που σου ειπα κ δεν χανεις τιποτα να δοκιμασεις καποιες ιδεες που θα σου πω.
απλα για την ωρα θα κανεις αποχη επικοινωνιας. στο φβ ειστε φιλοι?
ρε συ παναγιωτη συνεχιζεις να μην μας λες...τι τεχνικες ειναι αυτες?μα τι στο καλο και οι σχεσεις βασιζονται σε τεχνικη?εγω νομιζα παει αυτο με την καρδια...τεσπα πες μας λιγο το επομενο βημα δηλαδη...μα πως γινετε ρε σεις...
Αρα ξερεις τι να κανεις κοριτισι ειδες?διαβαζεσε πιο καλα...δηλαδη κατανοεις τι πρεπει να κανεις...για να ξεπεραστει η ολη κατασταση...πολυ σημαντικο.Μπραβο σου!
μαζευεις τα κομματια σου,ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος.Την επομενη φορα που θα βρεις σωστο ανθρωπο φροντισε αν εχεις παρει το μαθημα σου.Επισης κανεις δεν ειναι δεδομενος και δυστυχως πεφτουν πολλοι και πολλες σε αυτην την παγιδα
Βρες το βαθύτερο πρόβλημα που υπάρχει και είναι από σένα .Στην ψυχολόγο πηγαίνεις για κάποιο λόγο φαντάζομαι και ίσως να έχει να κάνει και αυτος με την αιτία του χωρισμού ..
Προσπαθησε να βρεις την πηγή των οσων σου συμβαίνουν .. αυτο δεν θα γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη . Χρειάζεσαι χρόνο αρκετό !!
Ότανσε άλλα 2.5 χρόνια η αλλαγή είναι ελάχιστη ή καθόλου και έχεις υποστεί αλλά 2.5 με παρόμοια συμπεριφορά ξέρεις πως αυτό δεν θα αλλάξει .Μάλλον για αυτό και δεν θέλει επανασύνδεση γιατί δεν έχει νόημα .Γνωρίζει ότι πας σε ψυχολόγο ? Ακόμα και να το γνωρίζει ίσως δεν έχει άλλη υπομονή !
Ο Παναγιώτης έχει τρόπο ρε παιδί μου Αυτές οι "τεχνικές " δεν είναι για όποιον να ναι και όχι για κάθε περίπτωση .. ε τι τώρα όλοι θα μαθαίνουν τα μυστικά ?
αναψε το παλι το φβ και αστο κανονικα, οτι εκανες πριν. κ μην τον σβησεις απο φιλο.
στα social media