Αν μπορούσες να διαβάζεις σκεψεις

τα "θέλω", οι επιθυμίες μας και οι στόχοι μας είναι υπερεκτιμημένα όταν γίνονται εμμονές, 

διότι αν δεν καταφέρεις να τα πραγματοποιήσεις νιώθεις δυστυχισμένος και αποτυχημένος ...
η θέληση για κάτι, όταν δεν υποβόσκει εμμονή, είναι κίνητρο για ανέλιξη.

Το αν υποκρύπτουν δολιότητα και υπουλία, 
έχει και πάλι να κάνει με τις αρχές μας, με το πώς μεγαλώσαμε, με το πώς διαπαιδαγωγηθήκαμε,
 με την "ηθική" μας, ας το πω κι έτσι, για να το συνδέσω και με τα προηγούμενα.
Το να θέλω να ψοφήσει το τραγί του γείτονα, ή να "φάω" τον γκόμενο της φίλης μου
 δεν έχει καμμία σχέση με το να θέλω να πάω διακοπές με τον άντρα μου 
ή να θέλω να δω το παιδί μου ευτυχισμένο...
Φυσικά όλες, είναι επιθυμίες και ανήκουν στους "ιδιοκτήτες" τους...δικαίωμα του καθενός να επιθυμεί ότι γουστάρει,
 η ποιότητα τους όμως, καθορίζει την πορεία μας σε τούτο τον μάταιο κόσμο και η σχέση μας με την κοινωνία.

Σίγουρα χορτασαμε   γι αυτό  ψάχνουμε  τον ψυλλο στ άχυρο  με υπεραναλυσεις ... του " θελω " 

Υπερ εκτιμήσεις, ανατιμήσεις   κ.ο.κ.  

Που θεωρητικά σωστωτατα είναι τα λεγόμενα δε λέω ... 

Αλλά  εγω πάντα κάνω  το μαύρο αγγελακι  ... έτσι  για πλάκα κ γιατί  η Σουρί  μας έχει μάθει στις αγνές της προθέσεις.  

Οπότε κάποια "βάθη" στα φιλοσοφικά του θελω  μπορεί να μην χρειαζονται, καλοκαιράκι  είναι... 

Ευτυχώς δεν υπάρχουν  και κατσίκες γλυτωσαμε την αμαρτία Αρχοντουλα  

Τα υπόλοιπα παίζουν  ... προσχη   τσοι άντρες  λουκέτο...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 139 από Lena_7_

 

    Οχι βρε, απο θεωριες χορτασαμε και περιτεχνα λογια,

         στο δια ταυτα κολλαει ο κομπος στο χτενι.

 

 

 

 

Στα βαθειά κ συ ε ;   καλά  πας ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 141 από Rosemarys-Baby

τα "θέλω", οι επιθυμίες μας και οι στόχοι μας είναι υπερεκτιμημένα όταν γίνονται εμμονές, 

διότι αν δεν καταφέρεις να τα πραγματοποιήσεις νιώθεις δυστυχισμένος και αποτυχημένος ...
η θέληση για κάτι, όταν δεν υποβόσκει εμμονή, είναι κίνητρο για ανέλιξη.

Το αν υποκρύπτουν δολιότητα και υπουλία, 
έχει και πάλι να κάνει με τις αρχές μας, με το πώς μεγαλώσαμε, με το πώς διαπαιδαγωγηθήκαμε,
 με την "ηθική" μας, ας το πω κι έτσι, για να το συνδέσω και με τα προηγούμενα.
Το να θέλω να ψοφήσει το τραγί του γείτονα, ή να "φάω" τον γκόμενο της φίλης μου
 δεν έχει καμμία σχέση με το να θέλω να πάω διακοπές με τον άντρα μου 
ή να θέλω να δω το παιδί μου ευτυχισμένο...
Φυσικά όλες, είναι επιθυμίες και ανήκουν στους "ιδιοκτήτες" τους...δικαίωμα του καθενός να επιθυμεί ότι γουστάρει,
 η ποιότητα τους όμως, καθορίζει την πορεία μας σε τούτο τον μάταιο κόσμο και η σχέση μας με την κοινωνία.

 

 

Θα προτεινεις καμία... τώρα εγώ κάνω μια  νομίζουν  πως διαβάζω  πως μελεταω σκληρά    

Νταξ  ένα διαλειμματακι είναι  μωρέ ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 120 από Sourya

Χάθηκε γιατί μάθαμε να ζούμε με τα (καθώς πρέπει) και ξεχνάμε τα θέλω μας .Είσαι για μιαν αλητεία;;

 

 

 

Παραληρημα

Το #40 δεν απευθυνοταν σε σενα,

το #88 δεν απευθυνοταν σε σενα,

παρατεθηκε και το ποιημα, οπου ανηκει ο στιχος,

με ποιο φαντασμα παλευεις?

Φροντισε να διατηρεις πολιτισμενες αρχες διαλογου, 

ο,τι αντιθετο ειναι ενας διασταυρωμενος τυχαιος μονολογος.

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 128 από equinox_

 

να βλεπεις την αλήθεια στα μάτια άλλη φορά

το σχόλιο μου αφορουσε δικά σου λόγια, όχι το ποίημα

ναι, δεν φοριούνται όλα τα ρούχα σε όλους,

πιο συγκεκριμένα - τα κουρέλια που βγάζεις ειναι δικά σου,

και που προσπαθείς να κρεμάσεις για δικά μου

 

 

Για όλους τους ανθρώπους

κι όχι μόνο, δεύτερη ζωή, δεν έχει.

Το κακό  είναι, πως για πολλούς, ούτε παραπάνω δεν έχει.

καλύτερα δε γίνεται...  

Παράθεση:
Σχόλιο # 143 από anassa_

Στα βαθειά κ συ ε ;   καλά  πας ...

 

 

 

Θα έλεγα πολλά!

αλλά μου απαγορεύεται, και θα έλεγα πολλά περί εμμονών, θελήσεων και ανελίξεων. Αλλά κυρίως περί του πως αποκτούμε την ελευθερία, ας πούμε της έκφρασης.

Ας αφήσουμε τη σοφή ζωή να κρίνει.Πάντα, αν δεν πέσει η ταφόπλακα, συμπέρασμα δε βγαίνει. Υπομονή σε όσους θα μείνουν κι ενδιαφέρονται.

 

• Καλά από συναινοηση μπουζουκι . Εγώ για το μότο το έβαλα, αν και μου μοιάζει όταν ήμουν μικρή ,πριν κανενα  αιωνα

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 136 από Kristina_

Τελεια εισαι στη φωτο σουρυα (μετα ειδα το μοτο καικαταλαβα οτι δεν εισαι συ

 

 

 

Υπάρχει κίνδυνος σκουντουφληματος;

Παράθεση:
Σχόλιο # 138 από Enikos

Οποιος περιμενει πασουλα...

Να παει για τοστακι...


Αργει!...


Και να δεσει τα κορδονια του...

 

 

Χαχα , όσο παράξενο κι αν σου φανεί μεγάλωσα μέσα στην αλητεία για αυτό κι έχω ( αγνές  προθεσεις).Τώρα θα πρέπει να την οργανώσουμε ομως. Εκτός και έρθεις να κάνουμε καμιά κοντρα.

Παράθεση:
Σχόλιο # 144 από anassa_

Θα προτεινεις καμία... τώρα εγώ κάνω μια  νομίζουν  πως διαβάζω  πως μελεταω σκληρά    

Νταξ  ένα διαλειμματακι είναι  μωρέ ...

 

 

 

Δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε, όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι ή στα σάιτ, FB και ασχολούμαστε με τα λαϊκ.Τα συναισθήματα μας εκφραζονται με μηνυματα.  Κυριαρχεί ο φθόνος ,η ζήλεια, η μαγκιά η πουτανια κι ο εγωισμός.και αντί να περνάμε καλά όλοι μαζί ,χωριζομαστε σε κλίνες και θάβουμε τους άλλους. 

Στο τοστακι ? 

Πάντα  

Παράθεση:
Σχόλιο # 150 από Sourya

Υπάρχει κίνδυνος σκουντουφληματος;

 

 

 

Δεν τίθεται ζήτημα κόντρας  καλέ ... 

Η παρέα είναι το ζήτημα... 

Πώς έτσι ούτε "στην παράδεισο" 

Παράθεση:
Σχόλιο # 151 από Sourya

Χαχα , όσο παράξενο κι αν σου φανεί μεγάλωσα μέσα στην αλητεία για αυτό κι έχω ( αγνές  προθεσεις).Τώρα θα πρέπει να την οργανώσουμε ομως. Εκτός και έρθεις να κάνουμε καμιά κοντρα.

 

 

 

Όπως κ ναχει δεύτερη ζωή δεν έχει δυστυχώς 

ή ευτυχώς 
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια!!! 


Ονειρα γλυκά χωρίς κόντρες. 

Νομίζω πάντα τέτοια ήταν η ζωή 

Εμείς τη δυσκολευουμε ιδιαίτερα όταν δεν έχουμε προβλήματα κ τα δημιουργούμε ... 

Παράθεση:
Σχόλιο # 152 από Sourya

Δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε, όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι ή στα σάιτ, FB και ασχολούμαστε με τα λαϊκ.Τα συναισθήματα μας εκφραζονται με μηνυματα.  Κυριαρχεί ο φθόνος ,η ζήλεια, η μαγκιά η πουτανια κι ο εγωισμός.και αντί να περνάμε καλά όλοι μαζί ,χωριζομαστε σε κλίνες και θάβουμε τους άλλους. 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 152 από Sourya

Δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε, όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι ή στα σάιτ, FB και ασχολούμαστε με τα λαϊκ.Τα συναισθήματα μας εκφραζονται με μηνυματα.  Κυριαρχεί ο φθόνος ,η ζήλεια, η μαγκιά η πουτανια κι ο εγωισμός.και αντί να περνάμε καλά όλοι μαζί ,χωριζομαστε σε κλίνες και θάβουμε τους άλλους. 

 

 

                 Ευτυχώς όμως, μπορείτε να αφήσετε το κινητό

 

                  τα sites

                  το fb

                  τα likes

 

να βγείτε εξω, να πάτε μέσα, να μην εκφράζεστε με μηνύματα

γενικά να κάνετε όσα σας αρέσουν 

να περάσετε καλά μαζί με άλλους χωρίς κλίκες

μακριά απο όλα όσα σας δυσαρεστούν!

 

                    Τρέξτε! Μπορείτε!

 

Μην κλαίτε για όσα σας λείπουν! Τρέξτε να τα βρείτε ! 

Κλικες, όχι κλινες

Παράθεση
Σχόλιο # 152 από Sourya

Δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε, όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι ή στα σάιτ, FB και ασχολούμαστε με τα λαϊκ.Τα συναισθήματα μας εκφραζονται με μηνυματα.  Κυριαρχεί ο φθόνος ,η ζήλεια, η μαγκιά η πουτανια κι ο εγωισμός.και αντί να περνάμε καλά όλοι μαζί ,χωριζομαστε σε κλίνες και θάβουμε τους άλλους. 

 

 

τελικά η ζωή έχει κρίνει ...στην ηλικία μας, σίγουρα ...

τους υπαρκτούς, τους ανύπαρκτους και αυτούς που "υπάρχουν" μέσω άλλων...


pity...mais c'est la vie!

https://www.youtube.com/watch?v=JdQHpsQJ6GI

δε νομίζω...

 

ειλικρινά τα λάικ και η αποδοχή μου από ανθρώπους που μου είναι αδιάφοροι και ξένοι δεν με αφορά καθόλου... 

 

μπορώ  να σου πω ότι ούτε των δικών μου ανθρώπων η αποδοχή  με αφορά...

 

το να θες να γίνεις αρεστός είναι προσκύνημα...

 

το να σε γουστάρουν όπως είσαι είναι ευτυχία...

 

σκληρό το τίμημα, αλλά αυτοί που με αγαπούν, με αγαπούν για πάντα...

 

και μου αρκούν ( δεν είναι και λίγοι και κρατάνε χρόνια  )

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 152 από Sourya

Δυστυχώς στα χρόνια που ζούμε, όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι ή στα σάιτ, FB και ασχολούμαστε με τα λαϊκ.Τα συναισθήματα μας εκφραζονται με μηνυματα.  Κυριαρχεί ο φθόνος ,η ζήλεια, η μαγκιά η πουτανια κι ο εγωισμός.και αντί να περνάμε καλά όλοι μαζί ,χωριζομαστε σε κλίνες και θάβουμε τους άλλους.