Παίζουμε κρεμάλα;

Γκουρού στα Σανσκριτικά σημαίνει σεβαστός. Δηλαδή ο άνθρωπος που έχει φτάσει στην φώτιση. Αυτό εγώ δεν το πιστεύω διότι θα ήταν κάτι σαν θεός κι εμείς πιστεύουμε σε έναν θεό. Μπορεί βέβαια να είναι σοφός κάποιος και να τον ακολουθούν πολλοί αλλά δεν παύει να είναι άνθρωπος. Και σοφοί γινόμαστε όλοι με κάποιο τρόπο σ αυτή τη ζωή.

 

 Εννοειται οτι οι περισσοτεροι  ειμαστε σε μια εξελικτικη πορεια, με τα οποια προσωπικα εμποδια

 Καποιοι ειναι αμετακινητοι και θα συνεχισουν να ειναι.

 Καποιοι νομιζουν πως αλλαζουν, επειδη απλα διαβασαν νια διανοουμενιστικη φυλλαδα παραπανω.

 Στο δια ταυτα, ολα αυτα φαινονται στις αορατες ρωγμες 

Ο καθενας επιλεγει συνειδητα η ασυνειδητα την πορεια του. 

 Δικη του η ζωη.

 Ο καθενας  επιλεγει με ποιους θα παει και ποιους θα αφησει. 

 Παραδειγματα γυρω σου, ΟΛΟΙ ΜΑΣ. 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 76 από equinox_

 

Και γνωρίζεις κανέναν προσωπικά απο αυτούς;
παράδειγμα, εχεις να μας δώσεις;

μήπως είναι λογικό να σκεφτούμε και πως, δεν γίνονται με μαγικό ραβδί αυτά, δηλαδή σήμερα είσαι αυτός, απο αύριο άλλος;

Πως η εσωτερική αλλαγή είναι διαδικασία που χρειάζεται χρόνο, ίσως και μια ζωή για καποιους;
Πως όσο και να προσπαθείς, δεν εξαρτώνται όλα, μα όλα από εσενα;
Κάποιοι έχουνε/-με μεγαλύτερες πέτρες του Σίσυφου,  οπότε μετράει και η προσπάθεια, όποια προσπάθεια για αλλαγή.

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 81 από Sourya

Γκουρού στα Σανσκριτικά σημαίνει σεβαστός. Δηλαδή ο άνθρωπος που έχει φτάσει στην φώτιση.

Αυτό εγώ δεν το πιστεύω διότι

θα ήταν κάτι σαν θεός

Και σοφοί γινόμαστε όλοι με κάποιο τρόπο σ αυτή τη ζωή.

Αυτό πιστεύω προσωπικά πως ήταν και το μήνυμα που ήθελε να περάσει η αλληγορική - φυσικά - ιστορία τού πύργου τής Βαβέλ, πέραν φυσικά τής ταπείνωσης/σεμνότητας.

Ακόμα όμως και αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό, ακόμα και αν δεν υπήρχε η ιστορία τής Βαβέλ,
εμείς οι ίδιοι  θα έλεγα, "απαγορεύουμε" κάτι τέτοιο ενδόμυχα στους άλλους.

Βαβέλ αυτοί, κατσίκα εμείς, αμ' πώς; ! 

 

Όσο για τη σοφία, σαφέστατα και δεν αποκτάται ούτε με ανάγνωση βιβλίων, ούτε με κανέναν  -ισμό, όποιος και αν είναι αυτός.
Αποκτάται πιστεύω με πολλές μα νικηφόρες καθημερινές μάχες, με τις αντιδράσεις μας σε καταστάσεις των γύρω μας, που και εκείνοι, σε πορεία βρίσκονται χωρίς να γνωρίζουμε "σε ποιο χιλιόμετρο".
Οι χαμένες, θα επαναληφθούν, μέχρι τη νίκη. (αναφέρομαι σε σχόλιο τής Equinox, που είπε, αν θυμάμαι σωστά πως, δεν εξαρτάται πάντα από εμάς).

Συνήθως οι διαφωνίες/κακές αντιδράσεις μας
είναι καυγαδάκια παιδιών στο νηπιαγωγείο για το ποιο θα παίξει πρώτο με τη μπάλα..

Οι μπάλες αλλάζουν μόνο.

 

Και κάτι για τη μόρφωση, μιας και αναφέρθηκε.

Ακολουθούσα πάντοτε, χωρίς να το ξέρω, τη συμβουλή τού Πατέρα μου, αλλά ποτέ τυφλά.
"Να διαβάζεις τη ζωή αγόρι μου, τους ανθρώπους. Όχι βιβλία, μπορεί να σε τρελάνουν.
Άλλα λέει ο ένας, άλλα ο άλλος. Εσύ, πού είσαι;"..

Για μένα λοιπόν τα βιβλία περί ων ο λόγος εδώ, τα θεωρώ κάτι σαν τα 'λυσάρια' που είχαμε τότε στο σχολείο.

Χρήσιμα σε μια δύσκολη στιγμή, να σού προτείνουν έναν ακόμα τρόπο να δεις μια άσκηση,
όταν μια τής ζωής δεν μπορούμε να τη λύσουμε ακόμα.

Μα, αν βασίζεται κανείς σε αυτά αποκλειστικά και σπαταλά όλο τον χρόνο της ημέρας να διαβάζει άλλους, όχι τον ίδιο, τότε χωρίς αυτά, βγάζει προς τα έξω
τον απαίδευτο ουσιαστικά εαυτό του. Είναι και μάσκες τα βιβλία..

 

Κλείνω με μια (δυστυχώς αρκετά συνηθισμένη) χρήση τής "μόρφωσης")

Αν έχεις αντιμετωπίσει πολλούς κούφιο κέφαλους σίγουρα γίνεσαι γκουρού για να τους αποφυγεις

Παράθεση:
Σχόλιο # 81 από Sourya

Γκουρού στα Σανσκριτικά σημαίνει σεβαστός. Δηλαδή ο άνθρωπος που έχει φτάσει στην φώτιση. Αυτό εγώ δεν το πιστεύω διότι θα ήταν κάτι σαν θεός κι εμείς πιστεύουμε σε έναν θεό. Μπορεί βέβαια να είναι σοφός κάποιος και να τον ακολουθούν πολλοί αλλά δεν παύει να είναι άνθρωπος. Και σοφοί γινόμαστε όλοι με κάποιο τρόπο σ αυτή τη ζωή.

 

 

Το προβλημα του ανθρωπου, σε αυτο το σημειο...

 

Δεν ειναι οι αλλοι, με οποιαδηποτε μορφη και σκεψη εχουν...

 

Το προβλημα ειναι δικο μας. Γι' αυτο και εχουμε αναγκη να ειμαστε ακολουθοι...

 

Ειμαστε προσωπολατρες και αιρετικοι σε οτι αφορα τον συμπαντικο μας ρολο...ειδωλολατρες ειδικοτερα.

 

Τα υπολοιπα, ειναι μια καλοστημενη μηχανη η οποια απευθυνεται σε συγκεκριμενους οπαδους...

 

Τοση ελευθερια νου και σκεψης λοιπον...οτι μας πουν οι αλλοι, μεχρι να τους αντικαταστησουμε...με αλλους και ουτω καθεξης...

 

Τοση παιδεια, τοση σοφια, τοσος σπαραγμος...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 81 από Sourya

Γκουρού στα Σανσκριτικά σημαίνει σεβαστός. Δηλαδή ο άνθρωπος που έχει φτάσει στην φώτιση. Αυτό εγώ δεν το πιστεύω διότι θα ήταν κάτι σαν θεός κι εμείς πιστεύουμε σε έναν θεό. Μπορεί βέβαια να είναι σοφός κάποιος και να τον ακολουθούν πολλοί αλλά δεν παύει να είναι άνθρωπος. Και σοφοί γινόμαστε όλοι με κάποιο τρόπο σ αυτή τη ζωή.

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 82 από Lena_7_

 

 Εννοειται οτι οι περισσοτεροι  ειμαστε σε μια εξελικτικη πορεια, με τα οποια προσωπικα εμποδια

 Καποιοι ειναι αμετακινητοι και θα συνεχισουν να ειναι.

 Καποιοι νομιζουν πως αλλαζουν, επειδη απλα διαβασαν νια διανοουμενιστικη φυλλαδα παραπανω.

 Στο δια ταυτα, ολα αυτα φαινονται στις αορατες ρωγμες 

Ο καθενας επιλεγει συνειδητα η ασυνειδητα την πορεια του. 

 Δικη του η ζωη.

 Ο καθενας  επιλεγει με ποιους θα παει και ποιους θα αφησει. 

 Παραδειγματα γυρω σου, ΟΛΟΙ ΜΑΣ. 

 

 

 

''ανθρωποι που εχουν ασχοληθεί με πνευματικες φιλοσοφίες και "έχουν ακουσει - κρινει - δεχτει - απορριψει - μελετησει - αναλυσει" το οποιο μηνυμα, ειναι απλοι, ταπεινοι, χαμηλων τονων, ξέρουν να απολαμβάνουν την απλοτητα της ζωης, αντιμετωπιζουν με στωικο χιουμορ τους συνανθρώπους τους και τη ζωη, δεν κομπαζουν, ΔΕΝ ΠΕΡΙΑΥΤΟΛΟΓΟΥΝ, δεν "ανταγωνιζονται κραυγαλεα" για να δειξουν λεκτικη η αλλη ανωτερότητα.''

Περίμενα πως θα πεις για παράδειγμα έναν που έχει τελειώσει με αυτά που λες επάνω, αρά υπάρχει;
Ένας απλός, ταπεινός, χαμηλών τόνων, που απολαμβάνει την απλότητα της ζωής κ. λπ.;;;
Και για ποια απλότητα μιλάς, υπάρχει και αυτή στα μέρη μας, για να υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι; Έναν ολοκληρωμένο δλδ. που είπες - ξέρεις;

Πολλές φορές και η ταπεινότητα, οι ''των χαμηλών τόνων'', είναι ίσα με την θυματοποίηση, που μια χαρά βολεύονται οι θήτες, ( με τη λεκτική - εστω και - βια), που αν αφήσουν έναν, πιάνουν άλλον...

Το τρακτέρ ενός αγροτη σταματησε να δουλεύει.Ολες οι προσπάθειες των γειτόνων και του αγρότη απεβηκαν άκαρπες. Τελικά φώναξαν τον τεχνίτη. Εκείνος κοίταξε, δοκίμασε την μίζα, τον κινητήρα ,στο τέλος πήρε ένα σφυρί και χτύπησε τον κινητήρα στο επάνω μέρος. Αμέσως το τρακτέρ πήρε μπρος. Όταν έδωσε στον αγρότη τον λογαριασμό εκείνος φώναξε... Για όνομα του θεού θεού για ένα χτύπημα θέλεις 100 ευρώ; ..Όχι λέει ο τεχνίτης για το χτύπημα θέλω ένα ευρώ ,τα υπόλοιπα 99 τα θέλω για τις γνώσεις μου.

Προχειρα- προχειρα μια και το θες τοσο συγκεκριμενα, ξερω δυο και πολυ προσωπικα.

Τον Φωτη και την γυναικα του την Αννα, χρονια μεταναστες και βιοπαλαιστες στο Γιοχανεσμπεργκ,

επαναπατρισθεντες εν Ελλαδι τα τελευταια χρονια και μενοντες στην Αθηνα. 

Ξεκινησαν σαν φουρναραιοι, εγιναν ζαχαροπλαστες, μεγαλωσαν 2 αγορια

και διατηρουν τωρα παλι αναλογη επιχειρηση στη Ν. Ιωνια.

Δεν τελειωσαν πανεπιστημια, εκαναν αδιαφορα λεφτα και εχουν την παιδεια, 

κανοντας τις φιλοσοφικες τους αναζητησεις, 

που χαριζει τοσο σε εκεινους μια ευτυχισμενη ζωη, οντως μαζι 50 χρονια, 

μια ηρεμια και ενα χαμογελο, που αντανακλαται και μοιραζεται με ολο τον κοσμο, 

απλοτητα και ταπεινοτητα για οσα καταφεραν μονοι τους, παλευοντας δεμενοι ολα τα χρονια,

που θα τις ζηλευε και ο Θεος!

Τωρα μεγαλωνουν τα εγγονια τους καπου στη  Ναυπακτο...

Η παρεα και οι διαλογοι μαζι τους παντα ηταν θησαυρος και νιρβανα.

Για ποια θυματα μιλας δε σε καταλαβαινω...και γιατι σε καθε θαυμαστη κατασταση να σπερνουμε την αμφισβητηση,  την αρνηαη και την ακυρωση!

Αμφισβητεις και την απλοτητα στα μερη μας? Θες να μου πεις γιατι?

Οποιος θελέι να ζησει απλα εχει ολες τις επιλογες!

Θα κανει τις αναλογες θυσιες και θα το πετυχει.

Πες μου ομως γιατι επεμενες σε συγκεκριμενο παραδειγμα...

και τωρα που υπαρχει, σε τι συμπερασμα καταληγεις?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από equinox_

 

''ανθρωποι που εχουν ασχοληθεί με πνευματικες φιλοσοφίες και "έχουν ακουσει - κρινει - δεχτει - απορριψει - μελετησει - αναλυσει" το οποιο μηνυμα, ειναι απλοι, ταπεινοι, χαμηλων τονων, ξέρουν να απολαμβάνουν την απλοτητα της ζωης, αντιμετωπιζουν με στωικο χιουμορ τους συνανθρώπους τους και τη ζωη, δεν κομπαζουν, ΔΕΝ ΠΕΡΙΑΥΤΟΛΟΓΟΥΝ, δεν "ανταγωνιζονται κραυγαλεα" για να δειξουν λεκτικη η αλλη ανωτερότητα.''

Περίμενα πως θα πεις για παράδειγμα έναν που έχει τελειώσει με αυτά που λες επάνω, αρά υπάρχει;
Ένας απλός, ταπεινός, χαμηλών τόνων, που απολαμβάνει την απλότητα της ζωής κ. λπ.;;;
Και για ποια απλότητα μιλάς, υπάρχει και αυτή στα μέρη μας, για να υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι; Έναν ολοκληρωμένο δλδ. που είπες - ξέρεις;

Πολλές φορές και η ταπεινότητα, οι ''των χαμηλών τόνων'', είναι ίσα με την θυματοποίηση, που μια χαρά βολεύονται οι θήτες, ( με τη λεκτική - εστω και - βια), που αν αφήσουν έναν, πιάνουν άλλον...

 

 

Συνοπτικά

Όποιος διαφωνεί με τις διδαχές
        ενός new age απατεώνα

        είναι κούφια μορφωμένος

        με γνώσεις που δεν αξίζουν μια 

        που δεν συνοδεύονται απο "αξίες" (ποιός ξέρει τι εννοεί ο καθένας μαυτό)

         δεν είναι ούτε αρκετά ταπεινός για να τον πάρουμε στα σοβαρά
         ούτε αρκετά αλαζόνας για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του

         Καταδικάζει τους ταχυδρόμους απ' όπου κι αν προέρχονται
         και ξυπνάει το πρωί με πολύ κακό χτένισμα

Πιθανότατα δεν ξέρει να δέσει ούτε τα κορδόνια του
πλένεται σπάνια
και πρέπει να συμμορφθωθεί με τη βασική αρχή:
πρέπει να μαθαίνουμε πράγματα μόνο προφορικά
απο φερόμενους ως φωτισμένους
γιατί τα βιβλία είναι υποκειμενικά
ή λένε ψέμματα
ή θέλουν να μας χειραγωγήσουν
ή τους λείπει η σοφία και έχουν σκέτες γνώσεις
ή δεν ξέρουν να φτιάχνουν γεμιστά

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 88 από Lena_7_

Προχειρα- προχειρα μια και το θες τοσο συγκεκριμενα, ξερω δυο και πολυ προσωπικα.

Τον Φωτη και την γυναικα του την Αννα, χρονια μεταναστες και βιοπαλαιστες στο Γιοχανεσμπεργκ,

επαναπατρισθεντες εν Ελλαδι τα τελευταια χρονια και μενοντες στην Αθηνα. 

Ξεκινησαν σαν φουρναραιοι, εγιναν ζαχαροπλαστες, μεγαλωσαν 2 αγορια

και διατηρουν τωρα παλι αναλογη επιχειρηση στη Ν. Ιωνια.

Δεν τελειωσαν πανεπιστημια, εκαναν αδιαφορα λεφτα και εχουν την παιδεια, 

κανοντας τις φιλοσοφικες τους αναζητησεις, 

που χαριζει τοσο σε εκεινους μια ευτυχισμενη ζωη, οντως μαζι 50 χρονια, 

μια ηρεμια και ενα χαμογελο, που αντανακλαται και μοιραζεται με ολο τον κοσμο, 

απλοτητα και ταπεινοτητα για οσα καταφεραν μονοι τους, παλευοντας δεμενοι ολα τα χρονια,

που θα τις ζηλευε και ο Θεος!

Τωρα μεγαλωνουν τα εγγονια τους καπου στη  Ναυπακτο...

Η παρεα και οι διαλογοι μαζι τους παντα ηταν θησαυρος και νιρβανα.

Για ποια θυματα μιλας δε σε καταλαβαινω...και γιατι σε καθε θαυμαστη κατασταση να σπερνουμε την αμφισβητηση,  την αρνηαη και την ακυρωση!

Αμφισβητεις και την απλοτητα στα μερη μας? Θες να μου πεις γιατι?

Οποιος θελέι να ζησει απλα εχει ολες τις επιλογες!

Θα κανει τις αναλογες θυσιες και θα το πετυχει.

Πες μου ομως γιατι επεμενες σε συγκεκριμενο παραδειγμα...

και τωρα που υπαρχει, σε τι συμπερασμα καταληγεις?

 

 

 

δεν εχω αμφιβολιες πως υπάρχουν άνθρωποι που ήδη έχουν φιλοσοφήσει ( καταλάβει) τη ζωή

και οι φίλοι σου, πραγματικά μπορεί να είναι απο αυτούς τους ανθρώπους

οι διάλογοι μαζί τους, θα ταίριαζαν στις δικές σου, προσωπικές φιλοσοφικές αναζητήσεις, γι' αυτό τους θεωρούσες θησαυρός.

πόσες είναι όμως και σε ποιον τι θα ταιριάζει ή πού βρίσκεται ο καθένας για να είναι σε κατάσταση νιρβάνα - αυτό δεν μπορείς να ξέρεις, ούτε καν αν μπορεί να το αποκτήσει με μια ή άλλη φιλοσοφία,
για να απορρίπτεις καποιες και μαζί με αυτές - τα άτομα που ενδιαφέρονται απο αυτές, που δεν είναι αρεστές σε εσενα..

και εγώ ρωτάω το ίδιο - γιατί και στην πιο απλή κατάσταση να σπέρνουμε την αμφισβήτηση, την άρνηση και την ακύρωση;

 

 

Ποιοι θύτες και θύματα βρε παιδιά που το πάτε τελικα το θέμα;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 91 από Sourya

Ποιοι θύτες και θύματα βρε παιδιά που το πάτε τελικα το θέμα;

 

Δλδ ρε σούρι, σόρρυ τώρα αλλά μ αυτή τη λέξη που έβαλες...

 

τι περίμενες;  που να έβαζες κ το αυτοαλληλοεξουδετερώνομαι να δεις τι θα γινόταν.

το ενδεχομενο να απορριψεις τον απατεωνα που ακουει στο ονομα Οσσο,ακριβως επειδη εχεις ανοιχτες κεραιες και δεν πεφτεις στην παγιδα της θεοποιησης του,το εχεις σκεφτει?μικροπρεπης που ζει στο μικροκοσμο του οποιος αντιλαμβανεται οτι ο τυπος αυτος εζησε ζωη χαρισαμενη,πουλωντας το ονειρο της φωτισης στους μαθητες-δουλους-χαμαληδες για ολες τις δουλειες,δημιουργωντας μια μπιζνα πυραμιδωτου τυπου,που στη βαση της ειναι ο καθε πικραμενος που παραμυθιαζεται απο τα λογια του και μετα τρεχει στον κοσμο να φωτισει τους μικρονοες που δεν εχουν τη νοημοσυνη να συλλαβουν  το βαθος των λεγομενων του κυριου Οσσο?

Παράθεση:
Σχόλιο # 54 από ogresa

 

Εξαιρετικός!!! Διάβασα από την μοναξιά στην μοναχικότητα και τώρα διαβάζω την κρυμμένη αρμονία!!!

Αρκεί να έχεις ανοιχτές κεραίες αλλιώς όλα τα απορρίπτεις συλλήβδην και ζεις στον μικροπρεπή μικρόκοσμό σου  .

 

 

χαιρομαι που αναφερεται η πηγη...και τα πνευματικα σαν τα πολιτικα ειναι...φανταζεστε να ξυπνουσατε ενα πρωι,να πηγαινατε στο περιπτερο και να διαβαζατε στην κρεμασμενη στα μανταλακια εφημεριδα "ντοκουμεντο" του βαξεβανη να γραφει ασχημα λογακια για τον Τσιπρ Γιονγκ Ουν?με την καμια...

Παράθεση:
Σχόλιο # 38 από equinox_

 

Osholand - ''Ποιός ήταν τελικά ο Όσσο;''

 

 

#90 Δεν ανεφερα πουθενα ότι ταιριαζαν οι φιλοσοφικες μας αναζητησεις και γιαυτο τους εβρισκα καλούς ως παρέα. Ουτε οτι συγκεκριμένες φιλοσοφικες αναζητήσεις τους εφεραν κι αυτους κι εμενα σε κατάσταση νιρβανα.. Ουτε οτι απορριπτω εστω και μια φιλοσοφία και μαζι μαυτην άτομα που τις ασπαζονται. Απο που τα καταλαβες ολα αυτα; Αν θες ξαναδιαβασε τι εγραψα. Αλλα και παλι δεν μου απάντησες, ζητησες δυο φορες να αναφερω αν γνωριζω πραγματικους απλους και ταπεινους, ολοκληρωμενους ειπες ανθρώπους. Σε τι σε βοηθησε αυτο;