Έρωτας ή λογική?

Έρωτας ή λογική?

Ζεις σε μια μικρή και κλειστή κοινωνία είσαι 30 και όλοι γυρω σου το πρώτο πράγμα που ρωτάνε είναι πότε θα παντρευτείς... Και απαντάς πάντα με ένα χαμόγελο <<έχω χρόνο>> και όλοι σε βλέπουν σαν να ξεσκονίζεις το ράφι.. Κανείς δεν σκέφτεται πόσο πληγώνεσαι από αυτή την συμπεριφορά και πόσο καμμάτια γίνεται η αυτοπεποίθηση σου όταν σου τρίβουν στα μουτρα ότι είσαι μια μόνη γεροντοκόρη.. Και μια μέρα έρχεται μια καλή οικογενειακή φίλη να σου πει για ένα παιδί που είναι Ελληνας του εξωτερικού και θέλει να γυρίσει Ελλάδα και ξάχνει μια καλή κοπέλα ... Σκεφτεσαι την κατάσταση και λες τι έχω να χάσω από έναν καφέ? Και κάπως έτσι γνωρίζεις ένα συμπαθητικό άνθρωπο που θέλει να κάνει σχέσει για γάμο.. Έναν άνθρωπο που αν τον έβλεπες με μια φίλη θα σου περνούσε εντελώς αδιάφορος... Στην παρούσα κατάσταση ξέρεις όμως ότι είναι κάποιος που δε θα σε κοροϊδέψει που ξέρει τι θέλει, εχει μια οικονομική άνεση και σου είναι συμπαθής αλλά δεν είναι ο ΕΡΩΤΑΣ της ζωής σου... Τι κάνεις παρακάτω ακολουθείς την καρδιά ή την λογική?

Αν αυτη την εποχη δεν εισαι ερωτευμενη με καποιον αλλο,ειναι πιθανο ο ελληνοαμερικανος να γινει ο ερωτας της ζωης σου γιατι οχι ??

γιατι οχι ??

Kalliopi αυτός ξέρει τι θέλει. Εσύ ξέρεις? εσύ θέλεις να ερωτευτείς, να παντρευτείς ή ακόμα χειρότερα να παντρευτείς απλώς για να πάψουν να σε λένε "γεροντοκόρη"? όταν απαντήσεις στην ερώτηση αυτή, θα ξέρεις και τι να πράξεις. Με βάση όμως αυτό που ΕΣΥ θες για να είσαι ευτυχισμένη και όχι αυτό που σου ορίζουν οι άλλοι.

Θεματοθετρια καλημέρα. Τι σχέση εχει ο γάμος με τον έρωτα? Εσύ θες τώρα και περιμένεις να ζήσεις έναν έρωτα τρελό για να παντρευτείς? Και? Μετά τι? Θα σου περάσει ο έρωτας και θα ζεις με έναν άνθρωπο που μπορεί κ να μην ταιριάζετε καθόλου! Άσε τον έρωτα και κοίτα να δεις τι θες από την ζωή σου. Αν θες να παντρευτείς, κοίτα να τον γνωρίσεις ως χαρακτήρα. Αν δεις ότι είναι νορμάλ και ότι μακροπροθεσμα θα μπορείς να γίνεις ευτυχισμένη μαζί του, τότε σκέψου τον για γαμπρό. Ξέχνα τα πάραμυθια, αυτά μας έφαγαν. Επίσης, ο.τι κι αν αποφασίσεις, μην το κάνεις από φόβο η άγχος από τα λεγόμενα του περίγυρου σου. Αυτοί είναι κακοί σύμβουλοι.

Ψάξε τα θέλω σου... Και μην κάνεις εκπτώσεις σε αυτά...Οι κοινωνίες είτε κλειστές είτε ανοιχτές πάντα βρίσκουν κάτι να σου προσαψουν...Προτεραιότητα όμως έχουμε εμείς και η προσωπική μας ευτυχία...Και χωρίς να μου πέφτει λόγος θεωρώ ότι είσαι ακόμα αρκετά μικρή για να μπαίνεις σε τέτοια διλλήματα...

και ποιος σου λέει ότι αυτή η γνωριμία δεν μπορεί να εξελιχθεί σε έρωτα?! 
μπορεί να μην είναι με την πρωτη ματιά,μπορεί να καλλιεργήσεις εσύ την αγάπη και τον ερώτα μαζί με τον άλλο.
Συνηθως με τα προξενια ειμαστε προκατειλημμενοι,λογικό να μην σου κανει αυτο το κατι παραπανω που θες.Να μη συμβιβαστείς,ζύγισε τα υπέρ και τα κατά,μην ακούς αυτή τη μικρή φωνούλα που σου λέει "αντε τι θα γινει πότε θα παντρευτείς?" Καλύτερα μονη παρά με κάποιον που δε σε γεμίζει αλλα δωσε μια ευκαιρία,εξαλλου δεν εισαι με καποιον άλλο ουτε το μυαλο σου τριγυρνάει σε άλλον,οποτε αφησε το να δεις πως θα παει,μεγαλη κοπέλα εισαι,δες πως σου φερεται,δες τα πιστευω του,συζητηστε,βγειτε και αν δεν θες το ξεκόβεις και αστους να λενε.Στην τελική και αυτός μπορεί ετσι να σκέφτεται.

Κοίταξε, κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά και ενεργεί διαφορετικά. Άλλοι συμβιβάζονται, άλλοι τοποθετούν πολύ ψηλά τον έρωτα, άλλοι θέλουν να ταιριάζουν σαν ιδιοσυγκρασία με τον άλλον και δεν τους ενδιαφέρει ο έρωτας, άλλοι γοητεύονται από τα καλά στοιχεία ενός ανθρώπου και αν και δεν ένιωθαν χημεία μαζί του από την αρχή τον ερωτεύτηκαν στην πορεία για τα χαρίσματά του, άλλοι αν δεν νιώσουν έλξη από την πρώτη στιγμή ξέρουν ότι δεν θα τη νιώσουν ποτέ με κάποιον άνθρωπο.

Αυτό που θέλω να πω είναι δες τον εαυτό σου και ποια είναι η δική σου ιεραρχία στα πράγματα. Όσο αν κάποιος θεωρείται καλός γαμπρός και καλό παιδί , αν εσύ έχεις αλλιώς τη σειρά μέσα σου ακόμη και να προχωρήσεις δυστυχισμένη θα είσαι.
Δες εσύ τι θέλεις πρώτα απ' όλα. Τι έχεις ανάγκη περισσότερο. Πως θέλεις πχ να παντρευτείς, πως το ονειρεύεσαι να σου συμβεί. Πήγαινε με γνώμονα τον εαυτό σου και όχι τους άλλους. Γιατί ότι και να λένε οι άλλοι, η ζωή είναι δική σου. Εσύ θα κοιμάσαι, θα ξυπνάς , θα συμβιώνεις με αυτόν τον άνθρωπο. Εσύ θα πρέπει να τον αγαπάς, ανέχεσαι κλπ κλπ , εσύ θα τον έχεις δίπλα σου και θα τον κάνεις έναν από τους στενότερους ανθρώπους στη ζωή σου! 
Από εμένα η συμβουλή είναι, αν κοιτάξεις μέσα σου την ξέρεις κιόλας την απάντηση!

Αγαπητη ,

πρωτα απο ολα να αφησεις ησυχο τον ανθρωπακο . Δεν σου εχει φταιξει σε  τιποτα . 

Αστον να βρει καποια καπελα που να τον εκτιμηση και να προχωρησουν στη ζωη .

Εσυ ακομα προσπαθεις να καταλαβεις τι θελεις ...

 

Keep Walking

Θα σου απαντήσω συμπατριώτισσα με ένα "ανέκδοτο".

Δύο φίλοι από το γυμνάσιο λοιπόν, όπου ο ένας έλεγε πάντα:
"Δεν θα παντρευτώ, αν πρώτα δεν βρω την τέλεια γυναίκα"!

Αυτά, μέχρι τα 40-45 τους τα έλεγε συνέχεια.
Συναντιούνται ξανά έπειτα από χρόνια και ρωτάει ο άλλος:
- Τι έγινε βρε Μανωλιό, εβρήκες την την τέλεια γυναίκα ή όχι;
- Εβρήκα την!
- Α, ωραία, άρα θα έχεις παντρευτεί τώρα, θα έχεις και παιδιά, πολύ ωραία!
- Όχι, δεν επαντρεύτηκα!
- Γιατί;
- Εκείνη έψαχνε τον τέλειο άντρα!

Για να σου πω φίλη μας μέσα από αυτό πως,δεν είναι δυνατόν ως έρωτας μέσα σου να ορίζεται
μόνον εκείνος "με την πρώτη ματιά"!
Γιατί, η πρώτη ματιά, κουβαλάει μέσα της πολλές προκαταλήψεις και εφήμερα θέλω. Όχι πάντα βέβαια, αλλά αυτό βλέπω γύρω μου συχνά.

Και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ο έρωτας που αναπτύσσεται με τον καιρό
μπορεί να κρατήσει γερά στο χρόνο.

Λόγω αυτού τής πρώτης ματιάς έχει γίνει κοινή πεποίθηση πως έχει ημερομηνία λήξεως.
Μετά, τι κάνουμε;

Δεν είμαστε "ποντίκι" τού υπολογιστή για να κάνουμε ή μας κάνουνε οι άλλοι αμέσως "κλικ" μόλις δούμε ή μας δούνε.
Το ποντίκι στους υπολογιστές, προστέθηκε αρκετά χρόνια μετά την ανακάλυψη τους..

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από elenal12

Θεματοθετρια καλημέρα. Τι σχέση εχει ο γάμος με τον έρωτα? Εσύ θες τώρα και περιμένεις να ζήσεις έναν έρωτα τρελό για να παντρευτείς? Και? Μετά τι? Θα σου περάσει ο έρωτας και θα ζεις με έναν άνθρωπο που μπορεί κ να μην ταιριάζετε καθόλου! Άσε τον έρωτα και κοίτα να δεις τι θες από την ζωή σου. Αν θες να παντρευτείς, κοίτα να τον γνωρίσεις ως χαρακτήρα. Αν δεις ότι είναι νορμάλ και ότι μακροπροθεσμα θα μπορείς να γίνεις ευτυχισμένη μαζί του, τότε σκέψου τον για γαμπρό. Ξέχνα τα πάραμυθια, αυτά μας έφαγαν. Επίσης, ο.τι κι αν αποφασίσεις, μην το κάνεις από φόβο η άγχος από τα λεγόμενα του περίγυρου σου. Αυτοί είναι κακοί σύμβουλοι.

 

Koίτα, οκ, ας αφήσουμε τους τρελούς έρωτες για τους ποιητάδες...

Να μην της κάνει ομως κούκου ούτε τόσο δα όμως? Δεν είπε μόνο ότι δεν τον ερωτεύτηκε τρελά, είπε και ότι της ήταν τελείως αδιάφορος ως άντρας.

Οποιο παιδί "συμπαθητικό" με δουλειά βρίσκουμε το παίρνουμε και μετά περνάμε το υπόλοιπο του βίου με το "lie back and think of England"?

Και έλεος, 30 χρονών κοπέλα είναι. 

Νομίζω οτι όλες οι προηγούμενες απαντήσεις "Κάτι" είχαν να σου πουν...Ένας συμπαθητικός άνθρωπος σημερα, με το πέρασμα του χρονου μπορεί να μετατραπεί σε αναντικατάστατο άνθρωπο ζωης. Πολλές φορές τουτο έχει συμβεί. Αν πάλι ψάχνεις να ερωτευθεις προηγουμένως, τουτο έχει κ τα ρίσκα του...Μετά τον έρωτα, τι?? Συνήθως ακολουθεί η απομυθοποίηση..Γιατί εκεί ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος...εν αντιθέσει με την αρχική συμπάθεια που μπορεί να εξελιχθεί πολύ διαφορετικά...Φυσικά υπάρχει κ ο αντίλογος...ζωη ισον στιγμες κ όχι διάρκεια...το θέμα είναι ότι πολλοί λιγοι άνθρωποι μπορούν το τελευταίο.. πίστεψε με. Ελάχιστοι. Άλλο η θεωρία κ άλλο η πράξη...

Ρε παιδιά...

αφού είπε η κοπέλα ότι τον τύπο αν τον έβλεπε στο δρόμο θα τον πέρναγε για στύλο της ΔΕΗ

τι το συνεχίζουμε??

Δεν είπαμε να πάθει το μεγάλο έρωτα σώνει και καλά με το "καλησπέρα"(αν και δεν βλάπτει). Αλλά υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις!

Η πιθανότητα να γνωρίσει ένα συμπαθητικό παιδί με δουλειά ο οποίος να της ψιλοαρέσει τουλάχιστο, αποκλείεται?

Ασε που δε μας έχει διευκρινίσει και το κύριο...αυτή θέλει να παντρευτεί, ή όλα αυτά γίνονται επειδή οι θείτσες δεν την αφήνουν σε ησυχία?

Μεγάλη απόφαση ο κύριος ξερει τι θέλει...Αν αφήσεις έξω το τι λέει ο κόσμος τότε θα ξέρεις τι θέλεις...Η κοινωνία δεν παίζει ρόλο είτε μεγάλη είναι είτε μικρή. ...είναι κρίμα να σου έρθει ο έρωτας εφόσον έχεις προβεί σε μια σοβαρή απόφαση...όπως είναι κρίμα και για εσένα να κάνεις ένα βήμα που αργότερα δεν θα το θελεις...δεν γνωρίζεστε...Σιγουρα θα γνωριστειτε.Θα αφησω την οικονομική άνεση που αναφέρεις...για να φτάσει στο σημείο να θέλει σχεση γάμο με αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι τις εμπειρίες του τις απέκτησε και τώρα δεν τον ενδιαφέρει πάρα μόνο αυτό...πόσο διατέθημενη είσαι να προχωρήσεις...Εσυ μπορείς αυτόν τον ανθρωπο να τον αφήσεις στο κρεβάτι σας να σε αγγιζει? Δεν είναι μόνο φεύγω από την κοινωνία που ζω και τι ωραία τώρα δεν θα πει κανείς τίποτα...να σαι σίγουρη όλο και κάτι θα βρουν να πουν.Ξερεις ο κόσμος δεν είναι όπως παλιά δίναν μια φωτογραφία και έφυγαν μέσα στα καράβια ώρες ολόκληρες για να συναντήσουν τον γαμπρό ή την νύφη στο λιμάνι της Αμερικής, Αυστραλίας, Αγγλίας...Πρέπει να νιώθεις και κάτι...Τι να την κάνεις την άνεση αν νιώθεις μόνη...ή μόνος.Η απόφαση είναι δική σου γιατί ο άνθρωπος ξερει τι θέλει...δύσκολη απόφαση.

 

 

 

https://m.youtube.com/watch?v=L-jP_ffnhE8

 

 

 

 Συνήθως οι αποφάσεις  περνώνται με αυτά  που  περνάει ο καθένας...και καταλαβαινω  ότι  σου είναι δύσκολο...γιατί οι παράγοντες  μέσα  σου  είναι  πολλοί.

 

Αρχίζει να σχηματίζεται σιγά σιγά στο μυαλό μου η εντύπωση πως
η κοπέλα δεν έχει εμπειρίες ακόμα από τη ζωή.

Δεν γνωρίζω φυσικά τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην επαρχία - αν και εγώ από τα μέρη της κατάγομαι -
αλλά σκέφτομαι μήπως, "για τα μάτια τού κόσμου", απέφευγε λόγω εμφυτευμένων πεποιθήσεων την επαφή της με "νεαρούς που θα την ξεμυαλίσουν",
και έμεινε να περιμένει τον πρίγκιπα τού παραμυθιού.

Μακάρι φυσικά να κάνω λάθος και μακάρι να έχει δίκιο και ο Mikeman ("στύλος τής δεη" - μου άρεσε πολύ αυτό)
και η φίλη μας που έβαλε το θέμα.

Όσο για το δίλημμα, καρδιά ή λογική, η πάγια θέση μου είναι, και τα δύο. Ψευτοδίλημμα είναι. Δεν θεωρώ λογική ανθρώπινη, εκείνη που αφήνει έξω το συναίσθημα, ούτε και το αντίθετο φυσικά.. Για πόσο να είναι κάποιος ερωτευμένος με έναν ..εγκληματία, με έναν κλέφτη, με έναν ναρκομανή ή τζογαδόρο;
Όταν το ένα συμπληρώνει επιβεβαιώνοντας καθημερινά το άλλο, είναι θεωρώ το ιδανικό.

Διαφορετικά, το ένα θα επαναστατεί διαρκώς εναντίον τού άλλου,
και η σχέση αργά ή γρήγορα, θα τελειώσει.

Θεματοθετρια, ρωτας σε ενα σαιτ να σου πουν 10 αγνωστοι για το εαν θα παντρευτεις απο προξενιο?

 Οι συγγενεις σου πετανε προκες για να παντρευτεις, η οικογενειακη φιλη κανει το κονε με τον τυπο και τωρα εμεις να σου δωσουμε συμβουλη? 

Η προσωπικοτητα σου πού ειναι τελος παντων!

Αμ το αλλο, εκεινος ψαχνεται για κοπελα με στοχο τον γαμο και εσυ το σκεφτεσαι κιολας. 

Σιγα σιγα γινονται αυτα βρε παιδια! 

Ξερω οτι στην Κρητη ειναι κλειστη η κοινωνια και παραδοσιακη, αλλα πρωτα γνωριζεις τον αλλον και μετα σκεφτεσαι ποιά θα ειναι η εξελιξη. 

Επισης δεν μου κανει πολυ νορμαλ να ερχεται απο το εξωτερικο Ελλαδα και να ψαχνει μεσω γνωστων γυναικα για γαμο σωνει και ντε!

 Γιατι δεν μπορει να βρει μονος του γυναικα? 

 Belleza μας, θα διαφωνήσω, (πολύ σπάνιο αυτό μαζί σου ) αλλά όχι κάθετα!

Τι είναι δηλαδή ο "Έλληνας τού εξωτερικού" άλλο, από έναν άνθρωπο που λόγω κρίσης έφυγε

αναζητώντας τη ζωή που τού αξίζει αλλού;

Μήπως - λέω, μήπως - ο άνθρωπος αυτός επέστρεψε έχοντας φτιάξει ένα "κομπόδεμα" όπως λέμε,

και τώρα να είναι πλέον έτοιμος να φτιάξει οικογένεια με μια αξιόλογη κοπέλα για να είναι πλήρης;

Εμείς δηλαδή, όταν στα νιάτα μας (και όπως ο φίλος μας σε διπλανό θέμα), εργαζόμαστε από ήλιο σε ήλιο επιμένοντας να μην αφήσουμε τη χώρα μας,

πού διαφέρουμε; Στη σημαία; "Λείπουμε" και εμείς από τη ζωή με εργασία από το πρωί ως το βράδυ.

Προσωπικά, θαυμάζω όσες κοπέλες έρχονται από πρώην κομμουνιστικές χώρες αναζητώντας τη ζωή τους στη δική μας.
Επειδή για τα δικά τους δεδομένα, ζουν με περισσότερη αξιοπρέπεια εδώ, από όση στη δική τους χωρίς εργασία, ζώντας εις βάρος άλλων ή ζητιανεύοντας. (Το τι ζητιανιά είδα σε περιοδεία μου σε τέτοιες χώρες, είναι άλλο πράγμα..)

#10 mikeman

Εγω δεν ανέφερα πουθενά, ότι όποιο συμπαθητικό παιδί με δουλειά βρίσκουμε να το πάρουμε κιόλας. Της είπα απλά ότι δεν έχει σημασία ο έρωτας για να κάνεις οικογένεια. Την παρότρυνα να τον γνωρίσει ως χαρακτήρα αρχικά, καθώς και να δει τι θέλει αυτή από την ζωή της. Και ο.τι αποφασίσει και απόφαση να πάρει να την πάρει με την ησυχία της. Επίσης, αναφέρεις ότι είναι 30 ακόμα. Ναι.. Πριν το καταλάβει, αν κάθεται και χάνει τον χρόνο της άσκοπα με εφήμερους έρωτες, θα φτάσει κοντά 40 και μετά θα τρέχει να βρει όποιον σπερματοδοτη βρει μπροστά της. Τώρα έχει τον χρόνο να δει αν της κάνει τουλάχιστον. Και δεν πιστεύω ότι 30 χρόνων γυναίκα είναι νέα. Νέα για να κανεις βλακειες είσαι μέχρι τα 30. Μετά, πρέπει η γυναίκα να αρχίσει να σκέφτεται λιγάκι αν θέλει η όχι να κάνει παιδί. Η φύση στην γυναίκα δεν κάνει χαρές. Εκτός κι αν θέλει να τρέχει σε εξωσωματικες.

Μην απορεις, πολλοί το κάνουν. Λόγω του ότι μένουν έξω αλλά θέλουν γυναίκα από τον τόπο τους. Έτσι επειδή έρχονται άντε το πολύ 20 μέρες είναι αδύνατον να βρουν τόσο γρήγορα και το αναθέτουν σε γνωστούς.

Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από _Bellezza_

Θεματοθετρια, ρωτας σε ενα σαιτ να σου πουν 10 αγνωστοι για το εαν θα παντρευτεις απο προξενιο?

 Οι συγγενεις σου πετανε προκες για να παντρευτεις, η οικογενειακη φιλη κανει το κονε με τον τυπο και τωρα εμεις να σου δωσουμε συμβουλη? 

Η προσωπικοτητα σου πού ειναι τελος παντων!

Αμ το αλλο, εκεινος ψαχνεται για κοπελα με στοχο τον γαμο και εσυ το σκεφτεσαι κιολας. 

Σιγα σιγα γινονται αυτα βρε παιδια! 

Ξερω οτι στην Κρητη ειναι κλειστη η κοινωνια και παραδοσιακη, αλλα πρωτα γνωριζεις τον αλλον και μετα σκεφτεσαι ποιά θα ειναι η εξελιξη. 

Επισης δεν μου κανει πολυ νορμαλ να ερχεται απο το εξωτερικο Ελλαδα και να ψαχνει μεσω γνωστων γυναικα για γαμο σωνει και ντε!

 Γιατι δεν μπορει να βρει μονος του γυναικα? 

 

 

Εγώ θα έλεγα ,γνώρισε τον σαν άνθρωπο. Δεν έχεις κάτι να χάσεις. Ούτε θα τον παντρευτείς αμέσως. Όταν φύγει θα δεις αν σου λείπει και βλέπεις. 

Α ρε σαμ...Ο πρόλογος του τελευταίου μνμ σου, μου θύμισε το υπέροχο κομμάτι των κατσιμιχαιων ΤΟ ΥΠΌΓΕΙΟ.."μεγάλη νυχτερίδα θρεφεται απ τη νιότη σου...γι αυτό νωρίς βραδιάζει πριν χορτάσεις...πεθαίνεις με τους ποιητές κάθε ηλιοβασίλεμα..τα χέρια σου μυρίζουν απ τα μαλλιά τους...χτυπάει η καμπάνα που δε πιστεύεις πια..."..πρόσεξε λοιπόν μηπως στο τέλος μείνεις στο υπόγειο.