Χωρισμός λόγω στρατού

Χωρισμός λόγω στρατού

Γεια σας,

Πριν δύο περίπου χρόνια είχα γνωρίσει ένα αγόρι. Εγώ ήμουν δευτέρα λυκείου και εκείνος στο τέταρτο έτος του πανεπιστημίου. Από την αρχή, υπήρχε μία ιδιαίτερη χημεία μεταξύ μας όμως λόγω των διαφορετικών συνθηκών διαβίωσης και των δυσκολιών που ακολουθούσαν για εμένα( (πανελλήνιες), αποφεύγαμε τη σχέση. Ο καιρός περνούσε και όσες φορές προσπαθήσαμε να διακόψουμε αυτό που συνέβαινε ανάμεσά μας, πάντα μαζί καταλήγαμε. Έτσι τα φτιάξαμε. Όσο ήμουν τρίτη λυκείου, παρά τις περιορισμένες δυνατότητες που είχα λόγω της προετοιμασίας μου για τις πανελλήνιες, η σχέση κυλούσε όμορφα. Βλεπόμασταν δύο φορές την εβδομάδα περίπου, περνούσα και τον χαιρετούσα καθημερινά από την δουλειά, υπήρχε συχνή επικοινωνία μεταξύ μας. Παρ'όλο που δεν βλεπόμασταν συχνά, όλο αυτό μας γέμιζε. Μας αρκούσε που ήμασταν μαζί. Τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν ένα μήνα πριν τις εξετάσεις. Και όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και είδα ότι δεν τα είχα πάει ανάλογα με την τεράστια προσπάθεια που έκανα, όλα άλλαξαν. Άργησα να ξεπεράσω ότι έγινε. Εκείνος πάλι είχε στο μυαλό του συνεχώς το θέμα του στρατού. Εγώ θα έφευγα για το πανεπιστήμιο και εκείνος θα έμπαινε στρατό από Σεπτέμβρη. Γενικά νιώθαμε και οι δύο πιεσμένοι με τις αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν. Περάσαμε ένα δύσκολο καλοκαίρι μαζί. Και μόλις ήρθε ο Σεπτέμβρης αποφασίσαμε να χωρίσουμε, παρ'όλο που θέλαμε ο ένας τον άλλον. Μαλώσαμε πολύ για αυτή την απόφαση. Ναι μεν συμφώνησα ότι ήταν συνειδητή γιατί όπως και να έχει οι δρόμοι μας από εδώ και πέρα χωρίζουν εντελώς, αλλά με πονούσε πολύ. Προχτές μπήκε στρατό και του είχα στείλει αρκετά μηνύματα, ότι πιεζόμουν ψυχολογικά. Εκείνος επέμεινε ότι αυτό είναι το σωστό και ότι οφείλουμε να το προσπαθήσουμε. Ότι ο στρατός είναι μία δύσκολη φάση στη ζωή του και ότι δεν θέλει να στερηθώ τίποτα από τα φοιτητικά μου χρόνια για εκείνον. Επέμεινε ότι η απόσταση σκοτώνει μακροπρόθεσμα τη σχέση και ότι το έχει δει αυτό και στο παρελθόν. Γενικά ήταν αμετάκλητος παρά την δική μου επιμονή. Δεν ξέρω τι να κάνω πια, ούτε πως να το χειριστώ. Ένα μέρος μου ξέρει ότι όλα αυτά είναι ορθά αλλά τί είναι καλύερο: να χωρίσουμε τώρα πριν δώσουμε μία ευκαιρία στην σχέση μας ή να χωρίσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον φυσιολογικά;

Απ' ότι κατάλαβα δεν μπηκες στη σχολή πρώτης προτίμησης... 

Γιατί δεν ξαναδιαβαζεις παράλληλα με τις σπουδές σου στη σχολή που περασες καλού κακού. 

Δεν θα έχεις καθόλου χρόνο να σκέφτεσαι τελειωμενους ή μονοπλευρους έρωτες... 
Η ζωή είναι μπροστά σου, κοίτα για λίγο τις σπουδές κ θα βρεθεί ο κατάλληλος .

Αν υπαρχει αισθημα θα κρατησει ,αν ιχι προχωρα παρακατω

Ξερεις τι λεω !  ζηστε την ζωη οπως σας εχει ερθει...εν ολίγοις ζηστε το σημερα...μετα απο μηνες
κανεις δεν ξερει τι θα συμβει...η σχεση σας αξιζει, για σημερα που μιλαμε ειναι αυτο που ειναι...
με τα πανω της και τα κατω της...με τις δυσκολιες..και οτι αλλο.
Κατα την γνωμη μου κακως περασατε ενα ασχημο καλοκαιρι σκεφτομενοι το μελλον...χασατε ετσι
το χτες...

9 ερημους μηνες θα παει φανταρος,βαλε και κατι εξοδους,κατι αδειες βαρια βαρια

5 μηνες θα λειπει στο συνολο...δεν ειναι και η συντελεια του κοσμου πια !

Πριν το επομενο καλοκαιρι θα εχει απολυθει...

Σήμερα όλοι τα παρατάνε εύκολα...παλιά πόσα αγόρια τελείωσαν το στρατιωτικό τους και τα κορίτσια τους ή δούλευαν ή σπούδαζαν ή πήγαιναν και τους έβλεπαν...αλλά ήταν μαζί και ανυπομωνουσαν να βρεθουν.Τεσπα σήμερα με συνοπτικές διαδικασίες τα παρατάν και χωριζουν.Δεν ήταν τόσο δυνατό από την μεριά του το αίσθημα...οποτε...Κοίτα να ζήσεις την φοιτητική ζωή. ..κάθεσαι και σκέφτεσαι έναν ανθρώπο που σε έπεισε να συμβιβαστεις με τον χωρισμο γιατί έτσι ήθελε...φαινεται απο αυτα που αναφερεις οτι δεν το ηθελες και τοσο αυτον τον χωρισμο.Πλεον η κάνωνικη θητεία στο στρατο μειώθηκε σε μήνες...οποτε τεσπα ίσως έμεινα στην εποχή που κάποιοι κάνανε χιλιόμετρα και δε τα υπολόγιζαν πήγαιναν στην καλή τους που σπούδαζε ή ερχόταν.Αλλαξαν τα πράγματα πιο ευκολα.Εισαι μικρή...μην ανησυχείς...Θα δεις ότι δεν είναι τόσο τραγικά.Θα κάνεις νέες παρέες.

το πρωτο που πρεπει να κανεις ειναι να σταμαατησεις οποιαδηποτε επικοινωνια με το στρατιωτη. δεν θα του στειλεις τιποτε αλλο γιαα ενα διαστημα μεχρι να σου πω εγω. το επομενο που πρεπει να κανεις ειναι να αποσυμπιεσεις την κατασταση, θα σου πω πως. εισαστε φιλοι στο φβ? εσυ που περασες? ποσο μακρυα ειναιαπο κεινον? ποτε μιλησατε τελευταια φορα? πιστευω παντως οτι μπορεις να το ανατρεψεις. το πιο βασικο για την ωρα ειναι να μην του ξαναστειλεις τιποτε για ενα διαστημα. ειναι κ η θητεια μια ιδιαιτερη φαση κ ψυχολογια, θελει προσοχη η διαχειριση της. θα γινεις σαν το νερο.

Δεν είναι ότι από την πλευρά του το αίσθημα δεν ήταν δυνατό. Για εμένα ήταν ο πρώτος μου έρωτας και για εκείνον ήμουν ο πρώτος έρωτας μετά από πολλά χρόνια. Στην πρώτη του σοβαρή σχέση είχε μπλέξει με μία η όποια δεν ήταν καλά ψυχολογικά, με όλη την έννοια σε σοβαρότατο βαθμό με αποτέλεσμα αυτό να του έχει αφήσει άσχημα βιώματα. Και για αυτό είναι και η ανασφάλεια της απόστασης. Είναι πραγματικά ένας από τους πιο καλόψυχους ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσει κανείς, αλλά είναι ανασφαλής. Μένει στο επίπεδο που αισθάνεται εκείνος ασφαλής. Και μου εξήγησε ότι φοβάται πολλά λόγω του στρατού και τα καταλαβαίνω, αλλά δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Δεν μπορεί να αποφασίζει εκείνος πως θα πηγαίνει η ροή της σχέσης. Νομίζω πως είναι καλύτερα να του δώσω λίγο χρόνο να δει ότι δεν είναι κάτι τόσο ακατόρθωτο η σχέση κατά τη διάρκεια του στρατού, να πάρω και εγώ λίγο το χρόνο μου και βλέποντας και κάνοντας..Νομίζω ότι είναι καλύτερο και για τους δύο λίγος χρόνος..

Ξέρω ότι με αγαπάει πολύ και μου το έδειχνε με κάθε τρόπο αυτό. Άλλαξε πολλά για εμένα. Αλλά μισώ την δειλία του.

Εγω πέρασα φιλόλογος στα Γιάννενα και ειμαστε απο και οι δυο απο την Χίο. Εκεινος θα κανει δηλαδή θητεία στη Χίο. Πιστεύω καο εγώ πως είναι καλό να σταματήσει για τωρα η επικοινωνία, να ηρεμησουμε και οι δυο γιατί όπως και να έχει περνάμε αλλαγές στη ζωη μας.

Νομίζω ότι τα Ιωάννινα όπως και η Χίος έχουν αερολιμένα...όποιος θέλει θεματοθετρια κάνει πολλά άλλα και λίγα. Θα κρατήσω πιο πολύ αυτο που λες ότι θέλει να νιώθει ασφαλής. (Τώρα τι σημαίνει αυτό ο ίδιος το ξέρει).Είσαι σε μια δεν ξέρω λογικά πολύ ομορφη πόλη έχει πολλούς φοιτητές κοίτα να περάσεις όμορφα την φοιτητική σου ζωη.Εισαι συνηδιτοποιημενη οπότε περιττά αυτά που λέμε.Εσεις ξέρετε καλύτερα πως θα πάει.

Και από την άλλη, ούτε σημάδια έδειχνε ότι ήθελε να χωρίσουμε, ούτε είχε αλλάξει απέναντι μου ούτε τίποτα. Ναι μεν είχε αναφέρει τις επιφυλάξεις του σχετικά με το θέμα τις αποστάσεις αλλά μέχρι εκεί. Όλες οι σχέσεις έχουν τα σκαμπανεβάσματα τους και εμάς έτυχε να είναι αυτό το καλοκαίρι μία περίοδος συγκρούσεων. Πραγματικά δεν ξέρω πως να το χειριστώ πια. Από την άλλη αν το καλοσκεφτείς είμαστε δύο νέοι με φιλοδοξίες και όνειρα που σκοπεύουμε να κυνηγήσουμε. Οι ζωές μας και τώρα και μελλοντικά χωρίζουν.. Είναι κρίμα γιατί αγαπιόμαστε πολύ και γνωριστήκαμε λάθος χρονική στιγμή..

για ασε ενα διαστημα λιγο ναα μην του στειλεις κατι. γιαννενα να ξερεις ειναι δυσκολα τα πραγματα, σααν πολη σαν σχολη.

Kάτι έχω ακούσει Πιστεύω αν περνούσα καμία Αθήνα, αν και δεν την προτιμώ σαν πόλη- είναι χαώδης-θα το είχε πάρει καλύτερα γιατί και η μετακίνηση είναι ευκολότερη και το σκεφτόταν και εκείνος για του χρόνου να έβρισκε δουλειά εκεί. Αυτό που έχω καταλάβει πάντως είναι ότι έχει πολλές ανασφάλειες σε πολλά θέματα που δεν μπορώ να αναλύω λεπτομερώς από προηγούμενα βιώματα και βγήκαν τώρα στην επιφάνεια. Ίσως δεν αξίζει να το ξανά προσπαθήσω και καθόλου..Πραγματικά δεν ξέρω είμαι μπερδεμένη και εγώ