"Το πουλάκι,πέταξε"

"Το πουλάκι,πέταξε"

Ήμασταν μαζί 4 ολόκληρα χρόνια, όταν τον γνώρισα ήμουν 21 χρονών στα 22 μου ήρθε στην ζωή ο γιος μας από την αρχή είχαμε όλο προβλήματα τα ρίχναμε σε τρίτους μιας και ποτέ δεν μαλώσαμε για δικό μας λόγο.και πριν δύο μήνες ξαφνικά μου έστειλε ένα μήνυμα "το πουλάκι,πέταξε" και έπειτα ένα τηλέφωνο από τον δικηγόρο του ότι άρχισε διαδικασίες διαζυγίου. Νιώθω τόσο μ...ας! Νιώθω  τόσο μειωμένη τόσο αδικημένη τράβηξα τόσα για το τίποτα. Και έρχομαι πλέον και λέω "την γυναίκα που σου ανοίγει τα φτερά και σου δίνει στόμα εκεί που δεν είχες δεν την χαντακωνεις έτσι" στο έπειτα έμαθα ότι πάντα ζούσα το όνειρο μου μόνη μου,μιας και είχε συνεχώς σχέσεις εκτός γάμου! 4 ολόκληρα χρόνια ένα ψέμα. Απλά πλέον έχασα ελπίδες μιας και αυτός ο κύριος είναι εκεί έξω και ζει την ζωή του χωρίς να τον νοιάζει αν το παιδί του έχει να φάει αν είναι καλά η το οτιδήποτε και εγώ πίσω στα 25 μου με ένα παιδί μόνη μου...Και θα μείνω για πάντα με την απορία τι νόμιζε μέσα του όταν γύρισε και μου είπε "θα σε αφήσω πίσω μου με την χειρότερη τιμωρία σου η οποία είναι το παιδί σου το ίδιο" 

Μισό μισό...τα τελευταία λόγια που λες διχνουν έναν άντρα συγνώμη κι όλας μπορεί να κάνω λάθος που δεν επέλεξε πότε αυτόν τον γάμο που δεν επέλεξε πότε τίποτα...Απλά μια γυναίκα που επεμενε μόνη της και αγαπούσε μόνη της γιατί αυτόν τον άντρα τον ήθελε...τόσο...μα τόσο στην ζωή της ... πολύ χωρίς την συναίνεση του...τι εννοώ τώρα χωρίς την συναίνεση του για να αναφέρεις εσύ τράβηξες πολλά για το τίποτα...άρα εσύ ήσουν σε πολλά πράγματα εκεί και αυτός ήταν απών όπως τώρα...Τι επαγγελετε ο πρωην!?μπορει να ειπωθει ή δεν θελεις!? (δεν θελω να σε φερω σε δυσκολη θεση με πληροφοριες που ισως δεν θα ηθελες να πεις)καταλαβαίνω ότι σε εξωργιζει το γεγονός ότι η επένδυση συναισθηματικη θες!? οτι αλλο θες!?που έκανες δεν βγήκε καλή αλλά έχεις το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο το παιδάκι σου...Λοιπόν όμορφη είσαι, έξυπνη είσαι την δουλίτσα σου την έχεις, μικρή είσαι ακομη δεν σε πήραν τα χρόνια για οικογένεια...μια χαρά θα τα πας...αυτα τα γνωριζεις...

Δεν θα μείνεις με καμιά απορία...μπορείς έχεις το τηλεφωο του να κάτσετε σαν άνθρωποι να λύσετε πλέον τις διαφορές σας σχετικά με το παιδί και να σου λύσει και ότι απορίες.Σε ένα χρόνο από τώρα όλα θα τα βλέπεις διαφορετικά και θα έχεις ξανά φτιάξει την ζωή σου...και να το δούμε λίγο από την άλλη πλευρά δεν λες καλύτερα που χώρισες...αλλοι κανουν χρονια να το μαθουν αλλοι δεν το μαθαινουν και ποτε...και θέλεις να μάθεις και άλλη ειδική κατηγορία...τις απατανε αλλά τις θέλουν και εκεί...έτσι να τις βλέπουν...και οι καημενες λένε σιγά το θέαμα και δεν μπορούν και δεν τις αφήνουν να φτιάξουν την ζωή τους..Αντί να βγεις και να το χαρείς που πέταξε το πουλί ειδικά τέτοιο πουλί...είδος προς εξαφάνιση να του πεις...αντε καλέ!Βγες με την παρέα σου.

 

 

 

 

https://m.youtube.com/watch?v=3Cdc7I7ApbE

 

Εισαι σε ασχημη φαση αλλα ολα θα περασουν και στην τελικη αυτος θα ειναι ο χαμενος. Εισαι πολυ τυχερη που εχεις το παιδακι σου. Να μην το βαζεις κατω.

ειχατε παντευτει μαρακι? που μενει τωρα αυτος?

γλυκά να του τα λες,

αυτό έχει σημασία ..

Πίστεψα στα λόγια του σε όλα τα "για πάντα" που μου έλεγε και τελικά όλα ήταν λόγια του αέρα!

Θα γίνω κακος αν πω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις σχεδόν πάντα υπάρχει συνυπαιτιοτητα? Ακράδαντα το πιστεύω. Τα περισσότερα διαζύγια οφείλονται στην απαιδεια του Έλληνα..Προχώρα τη ζωή σου κοπελιά. Επιμέλεια κ διατροφή για το ανηλικο, εύκολα διεκδικείς κ παίρνεις.

Μπορεις να πεις 2-3 πραγματα παραπανω? Πως γνωριστηκατε,ποσο καιρο ειστε παντρεμενοι, τι προβληματα υπήρχαν κ πως καταληξατε στον χωρισμο σταδιακα. Καταλαβαινω οτι πονας, αλλα ετσι οπως τα περιγραφεις παραπανω αποψη δεν μπορω να εκφερω.

Η "τιμωρία" ή η αδικία είναι συναισθήματα που θα υπάρχουν όσο η προσοχή σου βρίσκεται σαυτον..Οταν κοιτάξεις εσένα, θα δεις πως όλο αυτό που βιώνεις είναι απλά ζωή, γεμάτη αλλαγές και αναπάντεχα..Αν η ερμηνεία της είναι θετική ή αρνητική είναι υπομενικό θέμα..
Το πιο μη διαχειρισιμο μέρος της όμως είναι οι ξαφνικές αλλαγές..Ξυπνάς μια ωραία μέρα και ό,τι θαρρούσες δικό σου παύει να είναι, αναγκάζεσαι απροετοίμαστος να φτιάξεις νέο πλανο αναλογα με τις απώλειες.
Το πλάνο είναι να μπορείς να βαδίζεις στο παρόν, στο τι έχεις στο τώρα και όχι στο τι είχες κάποτε..
Οσες ευθυνες και αν αποδίδεις σαυτόν για την κατάστασή σου, αν εκείνος δεν θέλει να τις κουβαλήσει, εσένα θα γδέρνουν..Αν μπορέσετε κάποια στιγμή μιλήστε πιο ανθρώπινα.. Αν όχι, δεν πειράζει.. Παντως κάθε μέρα θα αλλάζεις οπτική, ώσπου κάποια στιγμή θα ξαναβρεις το δικό σου φως