Αδιέξοδο

Αδιέξοδο

8-9 χρόνια μαζί, δυο παιδιά...Δεν τον θέλω. .το ξέρει...Τα εχουμε συζητήσει...

Συμβιβασμός συνέχεια...Δεν είμαι ευτυχισμένη!!!Δεν μπορώ να χωρίσω λογου οτι δεν μπορώ να βρω δουλειά...Δεν εχω καποιον να μου κρατησει τα παιδια τα Σαββατοκύριακα...αργιες- γιορτες. .καλοκαίρι!!Νιώθω εναν αδιέξοδο. . Δεν μου άρεσει να φραντιζω εναν άνθρωπο που δεν θελω και δεν μου αξίζει μα είμαι με εναν άνθρωπο που δεν μου συμπεριφέρεται οπως θα μου άρεσε...Δεν τον κατηγορώ για τίποτε...Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. .Απλα βελτιώνεται. . 

Αφού δεν αλλάζει και αφού αυτός ήταν ο ίδιος,τα παιδιά τι τα κάνατε;

Θα μπορούσε να ήταν η ερώτηση ενός νέου η νέας πού νομίζει πως όταν ερωτευόμαστε βλέπουμε αντικειμενικά και προβλέπουμε το μέλλον σαν "πυθιες" .
Οικονομικό είναι το θέμα,  συζητήστε και βρείτε λύση.. Κι εσύ δουλειά κι εκείνος συνδρομή για τα παιδάκια πού είναι καλό να μεγαλώσουν αξιοπρεπώς.
Δεν αργούν να μεγαλώσουν, δεν χρειάζεται να στα κρατάει κάποιος... Ο χρόνος κυλάει γρήγορα... τρόπος του λέγειν! 

Κοίτα μελαχροινό , έτσι ζουν πολλά ζευγάρια δυστυχώς.
Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι μια καθαρά επαγγελματική συμφωνία, μέχρι να σταθείς στα πόδια σου και να χωρίσεις. Δηλαδή, να ξεκαθαρίσεις ήρεμα και ωραία στον άντρα, ότι εσύ θα του φυλάς τα παιδιά, θα μαγειρεύεις, πλένεις, σιδερώνεις, σαν οικιακή βοηθός και μπέιμπυ σίττερ και εκείνος θα σου προσφέρει στέγη, τροφή , ασφάλεια και ένα μικρό χαρτζιλίκι. Ο καθένας 'έχει την προσωπική του ζωή, μεταξύ σας δεν υπάρχει τίποτα.
Νομίζω έτσι λειτουργούν πλέον πολλά ζευγάρια, καθαρά επαγγελματικά. Όταν με το καλό βρεις κάποια δουλειά, βάζεις μπρος για διαζύγιο.
Και οι επαγγελματικές σου υποχρεώσειςστη δουλειά, ζόρικες θα είναι

Αν η συμβίωση σου, με τον σύζυγό σου είναι αφόρητη και αυτό είναι ορατό στα παιδιά, με φωνές, ακυρώσεις του ενός στον άλλο, ειρωνεία, κλπ κλπ, δεν κάνεις μόνο κακό σε εσένα. Τα παιδιά τα βλέπουν όλα. Οπότε πάνω απ' όλα συζητήσετο με τον σύζυγό, γιατί προφανώς είναι και δικά του παιδιά, να φέρεται με τέτοιον τρόπο ώστε να μην πληγωνετε τα παιδιά. Γιατί ειπαμε, τα παιδιά τα βλέπουν όλα.Αν και τότε δεν χαμπαριαζει ... Θα ξεκινήσεις έναν αγώνα, να βρεις μια εργασία για να έχεις το εισόδημά σου, να κάνεις πράγματα που δεν θα εξαρτασε από τις διαθέσεις του πάτερ φαμίλια. Αν καταφέρεις σε νορμάλ συνθήκες χωρίς δικαστήρια και τέτοια να συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών, ξεκινάς νέα σελίδα. Νέα ζωή μακριά από τοξικό περιβάλλον.Αλλά έχω μια απορία. Γράφεις ότι τα συζητήσατε και ουσιαστικά ξέρει πως δεν έχει χώρο στην καρδιά σου. Όχι ερωτευμένη ούτε για καφέ δεν θα έβγαινες μαζί του. Κι αυτό το ξέρει.Δηλαδή ... λίγο περηφάνεια δεν έχει. Τι να πω...δεν το καταλαβαίνω.

άνθρωπος δεν αλλάζει. .Απλα βελτιώνεται. .
οταν κανει τη απαραιτητη αυτοκριτικη και δει τα λαθη του,εκτος αν θεωρει τον εαυτο του αλανθαστο...

Στο αδιέξοδο η λύση είναι αυτό

https://www.youtube.com/watch?v=_Z4CTZkieSk

Αλλά αν δεν γίνεται για τους λόγους που αναφέρεις, τότε μιας και μπήκες εδώ, βρες έναν γκόμενο κορίτσι να περνάς καλά ..και όλα ζάχαρη  (που λέει και μια ψυχή εδώ)