Θα παίρνατε τα βουνά?

σε ζηλεύουν που θα πηγαίνεις Θάσο...δεν πιστεύω ο γιος να είναι κανένας 30άρης,ε?

Παράθεση:
Σχόλιο # 80 από Sourya

Οπως παντα εχουμε ξεφυγει απο το θεμα. Μηπως να ανοιγαμε ενα περι αυτου;

 

 

 

Δεκτες οι γνωμες μεν αλλα θα κανω αυτο που εγω νομιζω. Οχι δεν ειναι 30ης

#79. Οπως και τα παιδακια ξερουν ποσο φορτικες και καταπιεστικες είναι , το λένε σαυτες τις μανουλες που λες οτι ξερουν, αλλα αυτες, οπως παντα, ξερουν καλυτερα! Αλυσίδα, δεν σοβαρολογεις οτι ολες οι μανουλες ξέρουν. Εχω δει πολλες τρελες εκει εξω, που έχουν μουρλανει τα παιδια τους η τα εκαναν προβληματικα με τις υπερφροντιδες και τις απαιτησεις τους.

 

Συμφωνώ στην εξάρτηση!

Την εξάρτηση των συναισθημάτων

και οχι την εξάρτηση για το αυγουλάκι

Παράθεση:
Σχόλιο # 68 από tzoulia59

μην ακουτε τιποτα μην δεχεστε οδηγιες σε τιποτα ..ο καθενας να κοιταζει την δουλεια του ...

σε θελει το παιδι σου μαζι θα πας ...θελεις εσυ μαζι με το παιδι σου να εισαι θα πας ,,,κι 100 χρονων να ειναι 
αν αυτο τον κανει χαρουμενο κι εσενα μαζι ,,,καντο ,,,σιγα που θα δωσουμε κι αναφορα ,..
ποιο ειναι το τελειο ;
μπορει να  ορισει κανεις το τελειο ;
για ανεξαρτητοποιησεις και ολες αυτες τις βλακειες ,,,κι αν εχουν σκορπισει οικογενειες ετσι στα περατα του κοσμου ...
η ζωη ειναι τοσο μικρη ..καντε αυτο που μας ευχαριστει και περναμε καλα ..ολοι ,,,
σουρυα τραβα με το παιδι σου ,.αν ειναι καλυτερα και για τους δυο ,,σας ,,
εχουμε ολοι τοσο μεγαλη εξαρτηση ο ενας απο τον αλλον 
που μολις εχουμε απωλειες το καταλαβαινουμε ποσο ...μεγαλη ειναι αυτη,,

 

 

Λενα,πιστεψε με οτι ακομα και οι μαμαδες που τα εχουν μουρλανει,αυτες κι αν ηξεραν πολυ καλα τι εκαναν.

Γι αυτο αλλωστε τα παιδια τα μουρλαμενα δεν καταλαβαινουν ποτε τι τους εκαναν οι μαμαδες (ειδες τι δουλεια σωστη κανουν ,,αν θελουν )

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 83 από Lena_7_
#79. Οπως και τα παιδακια ξερουν ποσο φορτικες και καταπιεστικες είναι , το λένε σαυτες τις μανουλες που λες οτι ξερουν, αλλα αυτες, οπως παντα, ξερουν καλυτερα! Αλυσίδα, δεν σοβαρολογεις οτι ολες οι μανουλες ξέρουν. Εχω δει πολλες τρελες εκει εξω, που έχουν μουρλανει τα παιδια τους η τα εκαναν προβληματικα με τις υπερφροντιδες και τις απαιτησεις τους.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 83 από Lena_7_
#79. Οπως και τα παιδακια ξερουν ποσο φορτικες και καταπιεστικες είναι , το λένε σαυτες τις μανουλες που λες οτι ξερουν, αλλα αυτες, οπως παντα, ξερουν καλυτερα! Αλυσίδα, δεν σοβαρολογεις οτι ολες οι μανουλες ξέρουν. Εχω δει πολλες τρελες εκει εξω, που έχουν μουρλανει τα παιδια τους η τα εκαναν προβληματικα με τις υπερφροντιδες και τις απαιτησεις τους.

βαριές κουβέντες για μια μανούλα! Δεν μπορεί κανείς να κρίνει.

Δεν μπορείς να ξέρεις ποια συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα κάποιας αντιμετώπισης. Ο άνθρωπος δέχεται πολλές επιδράσεις.

Η εμπειρία μου ως μάνα και οι επαφές μου με πολλές μανάδες, μου απέδειξε ,ότι τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Κάθε μάνα λειτουργεί με το δικό της μητρικό ενστικτο. Για ισορροπία υπάρχει και ο πατέρας. Και ασφαλώς το ίδιο το παιδί που συνήθως παίρνει τα ερεθίσματα και επιλέγει.

Ένα <<παιδί>> 20 ετών π.χ. είναι σε θέση να κάνει τις επιλογές του.

Φυσικά όταν το έχουμε στην αγκαλιά μας θα είναι το μωράκι μας 

(πότε κάθεται πλέον στην αγκαλιά μας;)

H εξάρτηση είναι πλήρης!...Και μετά αναρωτιεστε , γιατί οι άντρες σημερα είναι μαμακηδες.

 πες τα σίβυλλα!πες τα!έχω κάτι φίλους που με κοροϊδεύουν και με λένε μαμόθρεφτο επειδή η μανούλα μου φτιάχνει κάθε απόγευμα ένα μελάτο αυγό...τους εξηγώ πως δεν υφίσταται συναισθηματική εξάρτηση,απλά  εξάρτηση για το αυγουλάκι,αλλά δε με πιστεύουν...σαν τη μαμά μου κανείς...δε θα βρω ποτέ γυναίκα ισάξιά της!γι'αυτό σκέφτομαι να μην νυμφευτώ ποτέ ...θα την προσέχω και θα με προσέχει για πάντα...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 84 από Sivilla_I

 

Συμφωνώ στην εξάρτηση!

Την εξάρτηση των συναισθημάτων

και οχι την εξάρτηση για το αυγουλάκι

 

 

 

  Ξερω οτι η πραγματικοτητα ποναει, αλλα ετσι ειναι. 

  Αν αμφισβητεις τα λογια μου, ριξε μα ματια σε περιπτωσεις παιδοψυχολογων, 

  οπου για να θεραπευρει ενα παιδι, η θεραπεια ξεκιναει απο διορθωτικες κινησεις 

  σε λαθος συμπεριφορες γονεων. 

  Η δεν ισχυει αυτο που λεω?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από Paralia48

 

βαριές κουβέντες για μια μανούλα! Δεν μπορεί κανείς να κρίνει.

Δεν μπορείς να ξέρεις ποια συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα κάποιας αντιμετώπισης. Ο άνθρωπος δέχεται πολλές επιδράσεις.

Η εμπειρία μου ως μάνα και οι επαφές μου με πολλές μανάδες, μου απέδειξε ,ότι τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Κάθε μάνα λειτουργεί με το δικό της μητρικό ενστικτο. Για ισορροπία υπάρχει και ο πατέρας. Και ασφαλώς το ίδιο το παιδί που συνήθως παίρνει τα ερεθίσματα και επιλέγει.

Ένα <<παιδί>> 20 ετών π.χ. είναι σε θέση να κάνει τις επιλογές του.

Φυσικά όταν το έχουμε στην αγκαλιά μας θα είναι το μωράκι μας 

(πότε κάθεται πλέον στην αγκαλιά μας;)

 

 

 

 Και δεν αναφερομαι σε ενα συγκεκριμενο προσωπο, μια συγκεκριμενη μανουλα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από Paralia48

 

βαριές κουβέντες για μια μανούλα! Δεν μπορεί κανείς να κρίνει.

Δεν μπορείς να ξέρεις ποια συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα κάποιας αντιμετώπισης. Ο άνθρωπος δέχεται πολλές επιδράσεις.

Η εμπειρία μου ως μάνα και οι επαφές μου με πολλές μανάδες, μου απέδειξε ,ότι τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Κάθε μάνα λειτουργεί με το δικό της μητρικό ενστικτο. Για ισορροπία υπάρχει και ο πατέρας. Και ασφαλώς το ίδιο το παιδί που συνήθως παίρνει τα ερεθίσματα και επιλέγει.

Ένα <<παιδί>> 20 ετών π.χ. είναι σε θέση να κάνει τις επιλογές του.

Φυσικά όταν το έχουμε στην αγκαλιά μας θα είναι το μωράκι μας 

(πότε κάθεται πλέον στην αγκαλιά μας;)

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 88 από Hrakleitos3

 πες τα σίβυλλα!πες τα!έχω κάτι φίλους που με κοροϊδεύουν και με λένε μαμόθρεφτο επειδή η μανούλα μου φτιάχνει κάθε απόγευμα ένα μελάτο αυγό...τους εξηγώ πως δεν υφίσταται συναισθηματική εξάρτηση,απλά  εξάρτηση για το αυγουλάκι,αλλά δε με πιστεύουν...σαν τη μαμά μου κανείς...δε θα βρω ποτέ γυναίκα ισάξιά της!γι'αυτό σκέφτομαι να μην νυμφευτώ ποτέ ...θα την προσέχω και θα με προσέχει για πάντα...

 

 

 

εσυ το τερμάτισες αντεστραμμένα! 

έχεις εξάρτηση απο το μελάτο αυγουλάκι! καλύτερα!

Φυσικά και μπορούν και πρέπει να κρίνονται

οι γονεϊκές συμπεριφορές

Υπάρχουν άνθρωποι σακατεμένοι απο γονεϊκή αγάπη

που φορτίστηκε με τις προβολές και τα βιώματα του γονιού 

και μετά καβάλησε το παιδί, του πέρασε και μια θηλιά

και την έσφιξε στο πέρασμα των χρόνων.

   Θέλω να πω, οι περισσότερες γονεϊκές τακτικές

   και γενικά τακτικές ανατροφής των παιδιών,

   έχουν σήμερα ανατραπεί αλλά και κάποιες, αναβαθμιστεί,

   ώστε να μεγαλώνουν οι άνθρωποι πιο ισορροπημένα, 

   να χτίζονται καλύτερες σχέσεις ανάμεσα στο παιδί και στο γονιό

    πιο αρμονικές, πιο ελεύθερες, πιο γόνιμες.

 

 

             Αποφορτίζεται σιγά σιγά και η ένοια της "μανούλας" και του "πατερούλη"

             μπορούν κι αυτοί πια να εκφράζονται πιο ελεύθερα, να μπουχτίζουν, να το λενε,

             να μετανιώνουν κιόλας-γιατί όχι- που έγιναν γονείς, ειδικά οι γυναίκες,

             να το εκφράζουν χωρίς ενοχές και χωρίς εκείνο το βαρύ μανδύ της μητρικής αγιοσύνης, 

             χωρίς το ασφυκτικό φωτοστέφανο της μαντόνα που το κουβαλούσε (και κουβαλάει) η γυναίκα

             ακόμα και στην ερωτική της σχέση.

Όσο μελετώνται οι σχέσεις τόσο πιο πολύ αποκωδικοποιούνται συμπεριφορές και κίνητρα

και βελτιώνεται η ποιότητά τους

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από Paralia48

 

βαριές κουβέντες για μια μανούλα! Δεν μπορεί κανείς να κρίνει.

Δεν μπορείς να ξέρεις ποια συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα κάποιας αντιμετώπισης. Ο άνθρωπος δέχεται πολλές επιδράσεις.

Η εμπειρία μου ως μάνα και οι επαφές μου με πολλές μανάδες, μου απέδειξε ,ότι τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Κάθε μάνα λειτουργεί με το δικό της μητρικό ενστικτο. Για ισορροπία υπάρχει και ο πατέρας. Και ασφαλώς το ίδιο το παιδί που συνήθως παίρνει τα ερεθίσματα και επιλέγει.

Ένα <<παιδί>> 20 ετών π.χ. είναι σε θέση να κάνει τις επιλογές του.

Φυσικά όταν το έχουμε στην αγκαλιά μας θα είναι το μωράκι μας 

(πότε κάθεται πλέον στην αγκαλιά μας;)

 

 

Χχαχαχα προσωπικά, κάθομαι στην αγκαλιά και της μαμάς και του μπαμπά ακόμα. Χαχχχαχααχαχα. Οπότε τους βλέπω, σαν παιδάκι κάνω. Έχει πλάκα, γιατί μεγαλώνοντας  βλέπεις ότι μόνο με τους γονείς σου μπορείς ακόμα να είσαι και να κάνεις σαν παιδί. 

 

Όλοι οι υπόλοιποι , έχουν απαιτήσεις. 

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από Paralia48

 

(πότε κάθεται πλέον στην αγκαλιά μας;)

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 92 από Sivilla_I

Φυσικά και μπορούν και πρέπει να κρίνονται

οι γονεϊκές συμπεριφορές

Υπάρχουν άνθρωποι σακατεμένοι απο γονεϊκή αγάπη

που φορτίστηκε με τις προβολές και τα βιώματα του γονιού 

και μετά καβάλησε το παιδί, του πέρασε και μια θηλιά

και την έσφιξε στο πέρασμα των χρόνων.

   Θέλω να πω, οι περισσότερες γονεϊκές τακτικές

   και γενικά τακτικές ανατροφής των παιδιών,

   έχουν σήμερα ανατραπεί αλλά και κάποιες, αναβαθμιστεί,

   ώστε να μεγαλώνουν οι άνθρωποι πιο ισορροπημένα, 

   να χτίζονται καλύτερες σχέσεις ανάμεσα στο παιδί και στο γονιό

    πιο αρμονικές, πιο ελεύθερες, πιο γόνιμες.

 

 

             Αποφορτίζεται σιγά σιγά και η ένοια της "μανούλας" και του "πατερούλη"

             μπορούν κι αυτοί πια να εκφράζονται πιο ελεύθερα, να μπουχτίζουν, να το λενε,

             να μετανιώνουν κιόλας-γιατί όχι- που έγιναν γονείς, ειδικά οι γυναίκες,

             να το εκφράζουν χωρίς ενοχές και χωρίς εκείνο το βαρύ μανδύ της μητρικής αγιοσύνης, 

             χωρίς το ασφυκτικό φωτοστέφανο της μαντόνα που το κουβαλούσε (και κουβαλάει) η γυναίκα

             ακόμα και στην ερωτική της σχέση.

Όσο μελετώνται οι σχέσεις τόσο πιο πολύ αποκωδικοποιούνται συμπεριφορές και κίνητρα

και βελτιώνεται η ποιότητά τους

 

 

έχεις δίκιο νομίζω. Τα λες πολύ σοφά τελικά. Δεν μπορεί να είναι όλα ταμπού.

παρατηρώ ότι με απλά λόγια, είπες μεγάλες σοφίες. Η Λένα με εξτρέμ εκφράσεις (φορτικές, καταπιεστικές, τρελές, μουρλάνει)  τα λέει  επιθετικά και ακραία. Εσύ το προσέγγισες πολύ σοφά.

Μανούλες, πατερούληδες...χμμμ  ναι, κάνουν λάθη και αυτοί.!

Όμως σε κάτι θα διαφωνήσω ελαφρώς. Στο    << οι περισσότερες γονεϊκές τακτικές και γενικά τακτικές ανατροφής των παιδιών, έχουν σήμερα ανατραπεί αλλά και κάποιες, αναβαθμιστεί, ώστε να μεγαλώνουν οι άνθρωποι πιο ισορροπημένα,>> .   Θα έλεγα ότι οι πιο πολλές παλιές τακτικές έχουν ξαναεκτμηθεί και αναβαθμιστεί. Θηλασμός, νανούρισμα, χάδια, παραμύθια, οικογενειακά τραπέζια, οικογενειακές διακοπές,  και πολλά που μοντέρνα ζευγάρια ταθεωρούσαν ασήμαντα,  είναι πάλι πολύ επίκαιρα και ...αναβαθμισμένα !

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 94 από Paralia48

 

έχεις δίκιο νομίζω. Τα λες πολύ σοφά τελικά. Δεν μπορεί να είναι όλα ταμπού.

παρατηρώ ότι με απλά λόγια, είπες μεγάλες σοφίες. Η Λένα με εξτρέμ εκφράσεις (φορτικές, καταπιεστικές, τρελές, μουρλάνει)  τα λέει  επιθετικά και ακραία. Εσύ το προσέγγισες πολύ σοφά.

Μανούλες, πατερούληδες...χμμμ  ναι, κάνουν λάθη και αυτοί.!

Όμως σε κάτι θα διαφωνήσω ελαφρώς. Στο    << οι περισσότερες γονεϊκές τακτικές και γενικά τακτικές ανατροφής των παιδιών, έχουν σήμερα ανατραπεί αλλά και κάποιες, αναβαθμιστεί, ώστε να μεγαλώνουν οι άνθρωποι πιο ισορροπημένα,>> .   Θα έλεγα ότι οι πιο πολλές παλιές τακτικές έχουν ξαναεκτμηθεί και αναβαθμιστεί. Θηλασμός, νανούρισμα, χάδια, παραμύθια, οικογενειακά τραπέζια, οικογενειακές διακοπές,  και πολλά που μοντέρνα ζευγάρια ταθεωρούσαν ασήμαντα,  είναι πάλι πολύ επίκαιρα και ...αναβαθμισμένα !

 

Έτσι είναι!

Τα τραπεζια τα οικογενειακά πρέπει να είναι αφορμή για σμίξιμο μια παρέας που περνάει όμορφα

και γνωρίζεται απο την καλή και την ανάποδη χωρίς καταναγκασμούς και πατερ φαμίλιες.

      Δυστυχώς, η εικόνα που παρουσιάζει η Λένα μαυτές τις λέξεις, είναι συχνότατη (η φορτική, καταπιεστική, τρελή, μουρλή οικογένεια)

      γιαυτό και οι λέξεις της είναι φορτισμένες.

Μην κοιτάς τη μανουλοσύνη κρίνοντας απο τη δική σου στάση ή του κύκλου σου.

Μην ξεχνάμε πως και συ (όπως και γω) έχεις ζήσει πολύ έξω, αλλά ίσως και να είχες πολύ όμορφη παιδική ηλικία, και να έχεις και πολύ υγιή σχέση με τα παιδιά σου. Δεν είναι όμως για όλους το ίδιο.

Υπάρχουν άνθρωποι κυριολεκτικά κατακερματισμένοι απο την τοξικότητα της οικογένειάς τους δυστυχώς.

Το χειρότερο είναι πως αυτή ακριβώς η τοξικότητα σερβίρεται στο πιάτο της...αγάπης, γιαυτό 

και δεν αποβάλλεται εύκολα, αργεί να αποτοξινωθεί ενας οργανισμός, θέλει πολλή προσπάθεια,  

πολλή δύναμη και σωστή καθοδήγηση είτε απο ειδικό είτε ατομική (συνήθως και τα δυο)

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 94 από Paralia48

 

έχεις δίκιο νομίζω. Τα λες πολύ σοφά τελικά. Δεν μπορεί να είναι όλα ταμπού.

παρατηρώ ότι με απλά λόγια, είπες μεγάλες σοφίες. Η Λένα με εξτρέμ εκφράσεις (φορτικές, καταπιεστικές, τρελές, μουρλάνει)  τα λέει  επιθετικά και ακραία. Εσύ το προσέγγισες πολύ σοφά.

Μανούλες, πατερούληδες...χμμμ  ναι, κάνουν λάθη και αυτοί.!

Όμως σε κάτι θα διαφωνήσω ελαφρώς. Στο    << οι περισσότερες γονεϊκές τακτικές και γενικά τακτικές ανατροφής των παιδιών, έχουν σήμερα ανατραπεί αλλά και κάποιες, αναβαθμιστεί, ώστε να μεγαλώνουν οι άνθρωποι πιο ισορροπημένα,>> .   Θα έλεγα ότι οι πιο πολλές παλιές τακτικές έχουν ξαναεκτμηθεί και αναβαθμιστεί. Θηλασμός, νανούρισμα, χάδια, παραμύθια, οικογενειακά τραπέζια, οικογενειακές διακοπές,  και πολλά που μοντέρνα ζευγάρια ταθεωρούσαν ασήμαντα,  είναι πάλι πολύ επίκαιρα και ...αναβαθμισμένα !

 

Δεν είναι μόνο οι συνήθειες που περιγράφεις που αναβαθμίστηκαν κλπ

Είναι και ο τρόπος που μαθαίνουμε να αγαπάμε, ώστε να μη γίνεται η αγάπη μας θηλιά στο λαιμό των άλλων.

Είναι πράγματα που ο κόσμος τα κάνει αυτόματα γιατί έτσι έμαθε, πχ το είδος τιμωρίας στα παιδιά,

η υποτίμηση, οι απαγορεύσεις, ο θυμός, ο αποκλεισμός, οι συγκρίσεις, οι αξιώσεις, όλα αυτά δεν έχουν απαραίτητα κακές προθέσεις απο πίσω

αλλά δεν παύουν να στήνουν ναρκοπέδια καμια φορά

Ε αυτές τις νάρκες τις κοιμισμένες μέσα στην κοινωνική συνείδηση, τη μαζική όλων μας, 

πάμε να απενεργοποιήσουμε, όσο πιο ανώδυνα και ακίνδυνα γίνεται

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 96 από Sivilla_I

Είναι και ο τρόπος που μαθαίνουμε να αγαπάμε, ώστε να μη γίνεται η αγάπη μας θηλιά στο λαιμό των άλλων.

 

τώρα τα παραλές. Πού το μαθαίνουν αυτό; Εύκολο είναι; Βλέπεις πόσοι έρχονται και μιλούν για τέτοιες θηλιές!

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 97 από Paralia48

 

τώρα τα παραλές. Πού το μαθαίνουν αυτό; Εύκολο είναι; Βλέπεις πόσοι έρχονται και μιλούν για τέτοιες θηλιές!

 

 

Στην ψυχοθεραπεία 

στη συμβουλευτική

κλπ

Παραλια, μια χαρα πραγματικες είναι οι εκφράσεις απο επαγγελματικη σκοπια και οχι τη ματια της γειτονιας, των φιλων και των γνωστων και χωρις να ειναι μανα, που το χτυπάτε ευγενικα με καθε ευκαιρια'!!! Οταν καποιος συναντα εκατονταδες γονεις τη μερα για δεκαετίες μάλλον ξερει τι λεει. Βέβαια θα μου πεις ειναι και αυτή η ατιμη η προκαταληψη στα προσωπα του φορουμ...τι να κάνεις και συ...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 96 από Sivilla_I

 

Δεν είναι μόνο οι συνήθειες που περιγράφεις που αναβαθμίστηκαν κλπ

Είναι και ο τρόπος που μαθαίνουμε να αγαπάμε, ώστε να μη γίνεται η αγάπη μας θηλιά στο λαιμό των άλλων.

Είναι πράγματα που ο κόσμος τα κάνει αυτόματα γιατί έτσι έμαθε, πχ το είδος τιμωρίας στα παιδιά,

η υποτίμηση, οι απαγορεύσεις, ο θυμός, ο αποκλεισμός, οι συγκρίσεις, οι αξιώσεις, όλα αυτά δεν έχουν απαραίτητα κακές προθέσεις απο πίσω

αλλά δεν παύουν να στήνουν ναρκοπέδια καμια φορά

Ε αυτές τις νάρκες τις κοιμισμένες μέσα στην κοινωνική συνείδηση, τη μαζική όλων μας, 

πάμε να απενεργοποιήσουμε, όσο πιο ανώδυνα και ακίνδυνα γίνεται

 

''το είδος τιμωρίας στα παιδιά,η υποτίμηση, οι απαγορεύσεις, ο θυμός, ο αποκλεισμός, οι συγκρίσεις, οι αξιώσεις, όλα αυτά δεν έχουν απαραίτητα κακές προθέσεις απο πίσω''...

αλλά πόσο φαίνονται όταν τα κουβαλάμε απο παιδιά και στο φόρουμ εδώ

 

τα ίδια μέσα - υποτίμηση, απαγορεύσεις, θυμός, αποκλεισμός, συγκρίσεις, αξιώσεις -

όπως και ο,τι μάθαμε/μας έμαθαν/βλέπαμε/αντιδρούσαμε,

τα εφαρμόζουμε ...επιτυχώς στη συμπεριφορά προς τους άλλους και τώρα.

 

και δυστυχώς, αυτό ικανοποιεί πια (μα ήταν κάποτε απωθητικό)

 

αν σε τιμωρούσαν - τιμωρείς

αν σε υποτιμούσαν - υποτιμάς

αν σου απαγόρευαν - απαγορεύεις

αν θύμωναν - θυμώνεις

ο αποκλεισμός, οι συγκρίσεις, οι αξιώσεις - το ίδιο κανουν.

 

μόνο το μέγεθος έχει αλλαξει, αφού είμαστε μεγάλα παιδιά πια και όχι μεγάλοι, με συνείδηση των πραγμάτων άνθρωποι