Δεν ξέρω πώς να σας γράψω όλα όσα αισθάνομαι. Είμαι παντρεμένη πολλά χρόνια και ενώ αγαπάω τον άντρα μου και πατέρα των παιδιών μου, νομίζω ότι πια δεν αισθάνομαι ερωτευμένη μαζί του. Δεν λαχταρώ να τον δω όταν λείπει, δεν αισθάνομαι την ανάγκη να βρεθώ μαζί του ερωτικά. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν ήμουν μόνη μου δεν θα είχε καμία διαφορά στην καθημερινότητά μου. Δεν νιώθω ότι θα μου έλειπε δηλαδή. Δεν ήμασταν πάντα έτσι. Υπήρξαμε πολύ ερωτευμένοι, αλλά κάπου στη πορεία χάθηκε όλο αυτό. Πριν από κάποιο διάστημα κιόλας περάσαμε μία πολύ έντονη κρίση και φτάσαμε ένα βήμα πριν τον χωρισμό, αλλά εγώ κυρίως που ήμουν αυτή που το ζητούσε πιο έντονα έκανα πίσω. Σκέφτηκα ότι δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό στα παιδιά μου. Και έτσι έβαλα στην άκρη τον εαυτό μου και προσπάθησα να τον δω πάλι διαφορετικά. Όμως νιώθω ότι και εκείνος δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια να με κερδίσει πάλι. Και τώρα δεν σας κρύβω ότι έχω λίγο μετανιώσει που δεν το έκανα εκείνη τη στιγμή. Ίσως φταίει ότι παντρεύτηκα μικρή, αισθάνομαι όμως ότι θέλω να νιώσω πάλι το πάθος στη ζωή μου. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι στα 36 μου δεν θα υπάρχει στη ζωή μου το πάθος, ο έρωτας, αυτή η τρέλα που συνοδεύεται από όλα αυτά. Νιώθω ότι συμβιβάζομαι και αυτό με πνίγει. Ώρες ώρες νιώθω ότι θέλω να τα τινάξω όλα στον αέρα και μετά συγκρατιέμαι. Το χειρότερο είναι όμως ότι επειδή δεν είμαι σε φάση να απαντώ σε ερωτήσεις τύπου τι έχεις , γιατί είσαι έτσι, λέω σε όλους ότι είμαι καλά. Πως μπορώ λοιπόν να του πω όσα αισθάνομαι και να του ζητήσω να χωρίσουμε? Όταν εκείνος νομίζει ότι είμαστε καλά? Και από την άλλη αναρωτιέμαι μήπως τελικά είμαι αχάριστη? Γιατί δεν μου λείπουν τα υλικά αγαθά, βέβαια και εγώ εργάζομαι και προσφέρω μέσα στο σπίτι. Αλλά τι γίνεται τελικά όταν αισθάνομαι κενή σε συναισθήματα? Είμαι πάρα πολύ μπερδεμένη και πραγματικά θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας. Πιστεύω ότι το έχουν ζήσει κι άλλοι εδώ μέσα κάτι παρόμοιο.
Αγαπητη ,
οπως και η ιδια καταλαβαινεις το θεμα δεν ειναι απλο .
Εισαι μεσα σε μια δίνη και δεν ξερεις πως θα βγεις . Σαφεστατα ειναι κατι το ποιο πρεπει να το κανεις μονη σου βαζοντας προτεραιοτητες σε εκεινα που θες ή δεν θες .
Προσωπικα , θα σου ελεγα να αρχισεις να καταγραφεις τις σκεψεις σου , αρνητικες ,θετικες ,ολες .
Με οσα γραφεις καταλαβαινω οτι και εσυ η ιδια ...δεν ξερεις εσενα πρωτα απο ολα .
Αφου προσπαθησεις να μαθεις εσενα ...βαλε σε μια ταξη τις σκεψεις σου ...δωσε μεγαλυτερη εμφαση στο τι ΔΕΝ θες ...και απλα θα σου μεινουν τα θελω σου . Καπου εκει θα αρχιζει να ξεκαθαρισει το τοπιο για το που ακριβως θα κινηθεις στη ζωη σου ή για το επομενο βημα σου
Βασικο και πανω απο ολα ειναι να κανεις την αυτοκριτικη σου ...Γραφεις οτι εσυ ηθελες διαζυγιο ...μετα γραφεις εκανες ενα βημα πισω ...οτι ο αντρας σου δεν προσπαθει ... Μηπως με τη συμπεριφορα σου τον εχεις κανει χαζο ?
Γι αυτο , οπως εγραψα πιο πριν ,κανε την αυτοκριτικη σου
Σαφεστατα σου εχει καρφωθει στο μυαλο ...Θελω να χωρισω ,παντρευτηκα μικρη , εχω παιδια και θελω να ζησω .
Ξερεις κατι ? μπορει να ζησεις ολα αυτα που θες μαζι με τον αντρας σου ...αυτο σου εχει περασει ..σαν σκεψη ?
Εν κατα κλειδι ...δουλεψε με εσενα πριν παρεις αποφασεις .
Keep Walking
Αυτο το κοματι της αφηγησης το θεωρω το πιο σημαντικο απο ολα...
Αν νοιωθεις ετσι -χωρις να υπαρχει αλλος στη ζωη σου,το τονιζω-Φοβαμαι πως εχει τελειωσει ...
Θα προτεινα ενα συμβουλο γαμου που ισως με τη σειρα του προτεινει τη λιγους μηνες διασταση για να καταλαβετε αν θελετε ο ενας τον αλλο...
Μετα θα παρετε αποφασεις για το πως θα σωσετε ή τερματισετε το γαμο με το μικροτερο για τα παιδια κοστος ...
Ολα λυνονται,υγεια να υπαρχει ( και δουλειες)...
Παράθεση:
#2αρχαγγελος :Μηπως με τη συμπεριφορα σου τον εχεις κανει χαζο ? Αρχαγγελε τι ενοεις με αυτο ?
Σχόλιο # 4 από alisida
Αγαπητη ,
γνωριζουμε οτι καποιες φορες μπορει να καρφωθει κατι στο μυαλο μας . Η αλλη πλευρα κανει προσπαθειες να μας προσεγγισει αλλα εμεις αλλαζουμε καθε τοσο και σαν αποτελεσμα εχει η αλλη πλευρα να μη ξερει τι να κανει.
Οπως γραφει η φιλη μας ..."Λεει οτι ολα ειναι καλα ...ενω δεν ειναι ...και πως να του πει για διαζυγιο ξανα ...ενω ο αλλος νομιζει οτι ολα ειναι καλα ...διοτι αυτο του λεει ... "
Οταν μοιραζομαστε το 20% των σκεψεων μας ...ο αλλος μας γνωριζει 20% ...κανεις μας δεν ειναι μαντης ή αστρολογος για να αρχισει να κανει μαντεψιες...ή να ριξει τα ταρω ...
Καταλαβα ..
.Να γκρινιαζουμε για καποια ευκολακια ενω το πραγματικο προβλημα ειναι αλλο...
Αυτο συμβαινει οταν δεν εχουμε το θαρρος να πουμε : μου τελειωσε και ψαχνουμε αφορμες ,τις οποιες φυσικα η αλλη πλευρα τις καταριπτει ευκολα ,μετα βρισκουμε κατι αλλο κοκ..
.Ενω θα ηταν πιο απλο να λεγαμε την αληθεια ,να συζητηθει και να λυθει ..
.Με πηγες πολλα χρονια πισω .
["Όταν άλλα λέει το μυαλό και άλλη η καρδιά τι κάνουμε τότε?"]
- Σκοτωνουμε ενα απο τα δυο.
Γιατι καποιο λεει ψεμματα!
Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από archagellos
...ενω ο αλλος νομιζει οτι ολα ειναι καλα ...διοτι αυτο του λεει ... "
Σε μια μακροχρονια σχεση archagellos δεν βασιζομαστε μονο στο τι μας λεει ο αλλος
αλλα και τι μας δειχνει...
Οταν δηλαδη εδω η φιλτατη γραφει ...
"Δεν λαχταρώ να τον δω όταν λείπει,"...σαμπως θα φανει η λαχταρα της οταν τον δει..;;
"δεν αισθάνομαι την ανάγκη να βρεθώ μαζί του ερωτικά."...Απο αυτο κι αν φαινεται...!!!
Απλως ειναι που μερικες φορες ...μην πω τις περισσοτερες ...
η μετωπικη με τον τοιχο που φοβαται καποιος οτι θα ερθει...
τον κανει να πιστευει ...το "ολα καλα" της συντροφου...
για να μην αναφερω και το βολεμα...
Άλλα μου λεν τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου
Άλλα μου λεν τα χείλη σου και άλλα τα φιλιά σου!!!
Δεν παιρνουμε το αγορι τις φιλις εκτος και δεντον θελη
Ο καθε ανθρωπος σ αυτες τι περιπτωσεις δρα διαφορετικα,οτι και να σου γραψουμε
θα ειναι υποκειμενικο.
επομενως βαζεις κατω τα κουκια τα μετρας...και στο τελος παρνεις την αποφαση
οσο αργεις να την παρεις σε βαρος σου ειναι, και τα χρονια περνανε...αυτα !
Όταν λέει άλλα η καρδιά
Παράθεση:
Όταν άλλα λέει το μυαλό και άλλη η καρδιά τι κάνουμε τότε?
Σχόλιο # 1 από egklovismeni
Ακούς την καρδιά σου..και τα μυαλά στα καγκελα
Ακομα κι αν δε το θελει, παλι δεν της το παιρνουμε (το αγορι), γιατι μπορει μετα ξαφνικα η φιλη να (αποφασισει πως) θελει (απο ανταγωνισμο/ζηλια) το ...(μη) αγορι της (πισω)!
Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από MporivaΔεν παιρνουμε το αγορι τις φιλις εκτος και δεντον θελη
Καλησπερα θεματοθετρια,
Αρχικά να σε ρωτήσω, αν και φαντάζομαι.
Κάνεις σεξ με τον σύζυγό σου??
Αν ναι,, κάθε πότε και ποιος το αναζητά πρώτος??
Αν όχι,, πόσο καιρό τώρα έχει σταματήσει αυτό??
Είναι λογικό, να θες να ζήσεις το πάθος την ένταση τον έρωτα ξανά
Θες να δώσεις χρώμα στην πλέον μονότονη ζωή σου.
Αλλά , από την δική μου σκοπιά, απλά σου λείπει το σεξ. Θες λογικά, να νιώσεις γυναίκα.
Κρίνοντας από τα λεγόμενα σου, ο άντρας σου, δεν σου δίνει την απαραίτητη σημασία, δεν σε κάνει να αισθάνεσαι γυναίκα. Δεν σε κάνει να θες να φτιαχτείς, να έχεις κάτι να περιμένεις όλη την ημέρα.
Λογικό είναι, με την καθημερινή τριβή που φέρνει μια μακροχρόνια σχέση, και ειδικα ένας γάμος, να χάνεται το πάθος. Αλλά, ως άνθρωποι, κι εσύ αλλά και ο άντρας σου, θα έχετε ανάγκη για μια ανανέωση.
Το ζητούμενο είναι. Είσαι διατεθειμενη να αρχίσεις να κάνεις πράγματα ώστε να φτιάξει η σχεση?? Θες?? Έχεις όρεξη να παλέψεις ??
Ηηη δεν θες? Δεν σε ενδιαφέρει? Και μάλλον, σε απωθεί το γεγονός, να προσπαθήσεις καινούρια πράγματα στο κρεβάτι σας. ???
Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε σου έχει τελειώσει. Δυστυχώς. Δυστυχώς για τα παιδιά βέβαια. Εσείς, αν δεν έχετε αισθήματα πλέον ο ένας για τον άλλον,, μπορείτε άνετα να βρείτε νέο έτερον ήμισυ.
Δύσκολο, να χωρίζεις έχοντας παιδιά.
Αλλά πρεπει να πάρεις μια απόφαση. Δες τι θες. Και τι θα σε κάνει μακροχρόνια ευτυχισμένη. Πρέπει να βρίσκεσαι σε ψυχική ισορροπία γιατι τα παιδιά σου σε έχουν ανάγκη. Αλλά κι εσύ, έχεις ανάγκη ο εαυτός σου να νιώθει καλά. Για να μπορείς να προσφέρεις ευδιάθετη στα παιδιά σου.
Σκέψου, και πράξε.
Παράθεση:
#1Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν ήμουν μόνη μου δεν θα είχε καμία διαφορά στην καθημερινότητά μου. Δεν νιώθω ότι θα μου έλειπε δηλαδή.
Σχόλιο # 3 από alisidaΑυτο το κοματι της αφηγησης το θεωρω το πιο σημαντικο απο ολα...
Αν νοιωθεις ετσι -χωρις να υπαρχει αλλος στη ζωη σου,το τονιζω-Φοβαμαι πως εχει τελειωσει ...
Θα προτεινα ενα συμβουλο γαμου που ισως με τη σειρα του προτεινει τη λιγους μηνες διασταση για να καταλαβετε αν θελετε ο ενας τον αλλο...
Μετα θα παρετε αποφασεις για το πως θα σωσετε ή τερματισετε το γαμο με το μικροτερο για τα παιδια κοστος ...
Ολα λυνονται,υγεια να υπαρχει ( και δουλειες)...
Αυτές τις μέρες τσακωθήκαμε πολύ άσχημα. Εγώ το ξεκίνησα σαν γκρίνια ότι δεν μου δίνει την απαραίτητη προσοχή που θέλω, ότι δεν νιώθω να με διεκδικεί και εκείνος τα έριχνε σε εμένα. Ότι δεν είμαι με τίποτα ευχαριστημένη και μόνιμα έχω θέματα μαζί του. Το αποκορύφωμα είναι ότι γύρισε και με ρώτησε γιατί έχω φίλο στσ social media ακόμα έναν άνθρωπο που κατά τη δική του γνώμη νομίζει ότι έχει παίξει ρόλο στη κρίση στο γάμο μας. Και για να προλάβω να απαντήσω δεν έχει παίξει ρόλο, απλά είναι κάποιος που με έχει βοηθήσει σε πολύ δύσκολες στιγμές μου να δω καθαρά κάποια πράγματα. Ο άντρας μου όμως αντί να ψάξει να βρει γιατί υπάρχει η κρίση στη σχέση μας, τα ρίχνει σε άλλον. Είτε σε εμένα είτε σε έναν άλλον άνθρωπο.Μάλλον είναι πιο βολικό. Και επειδή εγώ αρνήθηκα να τον διαγράψω, γιατί δεν κάνω τίποτα πονηρό και δεν μου αρέσει να με ελέγχουν με αυτόν τον τρόπο, νευρίασε και μάλιστα με διέγραψε από τα social media. Πόσο παιδιάστικη συμπεριφορά. Εγώ προσωπικά είμαι ιδιαίτερα εκνευρισμένη, γιατί με αυτόν τον τρόπο με προσβάλει. Δεν έχω δώσει κανένα δικαίωμα και επίσης αρνείται πεισματικά να ερευνήσει γιατί αισθάνομαι με αυτόν τον τρόπο. Έχω άδικο?
Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από egklovismeni
νευρίασε και μάλιστα με διέγραψε από τα social media.
Δλδ πώς σε διέγραψε; Είχε τον κωδικό σου κ διέγραψε το προφίλ σου;
Κ γιατί δε φιάχνεις ένα άλλο με κωδικό που δε θα τον ξέρει κανείς να είσαι όπως θέλεις;
Αυτά τα κοινά φατσομπούκια "αντωνης-μαρία τάδε" ποτέ μου δεν τα κατάλαβα.
Πολύ χαζομάρα.
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media