Η αλλαγή του άλλου...

Αυτοί είναι οι τρόποι ( #1) με τους οποίους θα μείνει κανείς για πάντα μόνος και δεν θα υπάρχει ένα άτομο γύρω του. Και πάντα - θα βρίσκονται στο περιβάλλον του ''λάθους'' άνθρωποι ''αυτής της πάστας''

Ως εκείνους τους ''σκάρτους'', που δεν μπορούν να αλλάξουν.
Θα τρέχει μακριά από αυτούς και θα εμφανίζονται μπροστά του.

Επειδή, στην πραγματικότητα ... ο μόνος άνθρωπος που χρειάζεται αλλαγή, είμαστε εμείς - αυτοί που θελουν την αλλαγή του άλλου. Όποια αλλαγή του.

Με το χέρι στη καρδιά, αλήθεια - δεν το έπραξε κανείς ποτέ του απο εσας;

άμεσα ή έμμεσα ΔΕΝ πεθύμησε ποτέ, μα ποτέ, μια αλλαγή/συμμόρφωση του άλλου;


Πολύ καλά καταλάβατε ορισμένοι πως αυτά που εγραψα στην αρχη, ΔΕΝ είναι ο τρόπος για να αλλαξει κανείς.
Αυτό, δεν λειτουργεί!

Δεν λειτουργεί, επειδή το μόνο πράγμα που λειτουργεί είναι, να έχει συγχρονικότητα και ισορροπία μεταξύ δύο ανθρώπων, και που οι ίδιοι, θα πρέπει να τα βρουν αυτά μαζί.

Και όχι, το ένα άτομο να ορίζει τα θεμέλια, να ρυθμίζει τους ''νόμους και τους κανόνες τού'' και να περιμένει ότι το άλλο πρόσωπο θα αρχίσει να τους τηρεί αυστηρά.

 

Αυτο αφορά όλων των ειδών σχέσεων. Καθημερινά γεγονότα που συμβαίνουν σε εμάς και που ΔΕΝ λαμβάνουμε υπόψη.
Γιατί, αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξει ένας άνθρωπος,μπορεί να συμβει μόνο μέσα από εμάς!Κατά πόσο και πόσοι, ''βοηθάμε'' με τον τρόπο μας να γίνει αυτό;

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από archagellos

Αγαπητη ,

προσωπικα ...δεν βλεπω κανεναν απολυτος λογο να αλλαξω καποιον ή να με αλλαξει εκεινος ...
Γιατι ? να κανω κατι τετοιο ? 

Keep Walking 

 

Αγαπητε, ευχαριστώ για την συμμετοχή σου!

Αλλα, αν προσωπικά δεν συμβαινει σε εσενα, δεν μπορεί - να μην εχεις γίνει μάρτυρας στην προσπάθεια άλλων να αλλάξουν ο,τι νομίζουν για σωστό εκείνοι, στους άλλους.

Γιατί να το κανουν;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από Mindthegap-

 

Το να μην προσπαθησεις να τον αλλαξεις ...δεν παιζει;;;

 

 

παιζει και αυτό...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από ZHLIASOY

Φανταζομαι πλακα κανεις ε???

Γιατι αν τον διαλεξες για ποιο λογο να τον αλλαξεις???

Δλδ τι? Βλεπω καποιον κ λεω ααα να αυτος μαρεσει εμφανισιακα ...τον παιρνω κ οτι αλλο δε μου αρεσει πανω του πχ στο χαρακτηρα τον φτιαχνω οπως θελω εγω??

Θαθελα να ειναι χιουμορ το θεμα να γελασουμε ...νταξει???

Γιατι τα καλουπια δε μαρεσουν...

 

 

να σου δώσω μια διαφορετική ''άσκηση'';

τα παιδιά μας τα διαλέγουμε;

οι ''αλλαγές'' αρχίζουν να συμβαίνουν απο τη σχέση γονείς-παιδι.

γιατί ο,τι δεν μας αρέσει, ακόμα απο μωρά παιδιά, προσπαθούμε να το ''καλουπιασουμε'', σύμφωνα με τα δικά μας πάντα - στανταρ;

δεν είναι ο χαρακτήρας των παιδιών, βάση ''οπως θελω εγω'';

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από Ndreee

Πολύ ωραίες και χρήσιμες συμβουλές... Για το Υ.Γ.2 έχω επίσης να προσθέσω ότι θα μπορούσες να του αλλάξεις και το όνομα αυτού, προτείνω Αζόρ ή Λάσσυ, να τον πιέσεις αντί να μιλάει να κάνει ΓΑΒ ΓΑΒ, να τον μάθεις να σηκώνει το ένα χέρι ψηλά και να βγάζει τη γλώσσα, να του πετάς ένα μπαλάκι και να τρέχει πίσω να το φέρει και να κάνει τσίσα στο κήπο... Το κολάρο στο λαιμό και το λουράκι στη βόλτα είναι προαιρετικό και ενδείκνυται μόνο στις περιπτώσεις που είναι λίγο ατίθασος... Τιιι; Για άνθρωπο μιλάς τόση ώρα; Πλάκα μου κάνεις τώρα... Συγνώμη, παρανόησα... 

 

σε ένα σπίτι είναι δυο σκυλιά - Ηρα και Αρης, που πάνε και χ@ζουν, κατουράνε όπου βρουν...

αν μου πεις πώς να αλλάξει αυτή η συνήθεια τους, θα ήταν πολύτιμη η συμβουλή σου

 

ναι, για ανθρώπους μιλαω τόση ώρα και όχι μόνο τώρα.

Μπας και μας δούμε, τι κανουμε, πώς φερόμαστε ο ένας στον άλλον... και δεν χάνω την ελπίδα μου!

 

Η προκαταληψις, φυγειν αδυνατην. 

 

 

Η δε, παρανόησις, χρήσιμη για τα προκατειλλημενα ματιά (κι αυτιά). 

 

 

 

Συνεπώς, οι e-πεξηγήσεις,, είναι α-χρείαστες, αν και δοθεισες.

Παράθεση:
Σχόλιο # 20 από Heptamer

 

Χελεν σαν,

μια τετοια (υστερογραφη) e-πεξηγηση, θαρρρω θα πρεπει να υιοθετησεις και για τα δικα σου γραφομενα.

Υπαρχουν πολλοι που παρανοουν.

 

(Σε ευχαριστω παντως για την πάσα!)

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Andreass66
Διαφωνω στα περισσοτερα που γραφεις...αν προσπαθησεις καποιον να τον-την αλλαξεις ποιος σου ειπε οταν καποια στιγμη δεν θα σου γυρισει μπουμεραγκ.Το ιδιο προσπαθησαν να κανουν ολοι οι δικτατορες και ηρθε η επανασταση

να θεωρείς το θέμα επανάσταση κατά των ''δικτατοριών''

άρχισα λίγο ανάποδα, αλλά πράγματι - αυτό είναι το προφίλ ενός δικτάτορα

τώρα, το ότι κάποιοι νομίζουν πως τον έχουν αποβάλει απο μέσα τους, δύσκολα να το πιστέψω...

 

 

 

 δυστυχως η δικτατορια υπαρχει πιο εντονα στις σχεσεις..ειναι η προσπαθεια επιβολης της γνωμης στον αλλο-η. Ποιος ειναι ο δυνατοτερος...

Παράθεση:
Σχόλιο # 27 από equinox_

 

να θεωρείς το θέμα επανάσταση κατά των ''δικτατοριών''

άρχισα λίγο ανάποδα, αλλά πράγματι - αυτό είναι το προφίλ ενός δικτάτορα

τώρα, το ότι κάποιοι νομίζουν πως τον έχουν αποβάλει απο μέσα τους, δύσκολα να το πιστέψω...

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 27 από equinox_

 

να θεωρείς το θέμα επανάσταση κατά των ''δικτατοριών''

άρχισα λίγο ανάποδα, αλλά πράγματι - αυτό είναι το προφίλ ενός δικτάτορα

τώρα, το ότι κάποιοι νομίζουν πως τον έχουν αποβάλει απο μέσα τους, δύσκολα να το πιστέψω...

 

 

 

 

 

Η σταση σου παραπεμπει στο πρωτο ποστ...σκεψου πριν γραψεις

Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από elenal12

Η.. Εσύ να διάβαζες πιο προσεκτικά. 

 

 

 

Δεν ειναι το ιδιο. .εκει διαμορφωνουμε ενα χαρακτηρα  ζυμωνουνουμε κατι αμαθο να μαθει να γνωρισει να διαμορφωσει..δεν παιρνουμε εναν ενηλικα  ετοιμο διαμορφωμενο να τον βαλουμε σε καλουπι με στανταρ δικα μας!

Εχει διαφορα..

Παράθεση:
Σχόλιο # 24 από equinox_

 

να σου δώσω μια διαφορετική ''άσκηση'';

τα παιδιά μας τα διαλέγουμε;

οι ''αλλαγές'' αρχίζουν να συμβαίνουν απο τη σχέση γονείς-παιδι.

γιατί ο,τι δεν μας αρέσει, ακόμα απο μωρά παιδιά, προσπαθούμε να το ''καλουπιασουμε'', σύμφωνα με τα δικά μας πάντα - στανταρ;

δεν είναι ο χαρακτήρας των παιδιών, βάση ''οπως θελω εγω'';

 

 

#25: Αυτό με τα σκυλιά που χ€ζουν το σπίτι το έχασα λίγο... Αλλά οκ, δε τρέχει και τίποτα. Γενικά συμφωνούμε... Υποθέτω...

Τώρα εγώ γιατί νομίζω πως όλοι ολοι όμως έχουμε κάνει τις προσπάθειές μας να αλλάξουμε έστω λίγο τους άλλους... εως πολύ! 

Και όλοι όλοι έχουμε υποστεί εως πολύ πολυ ... πιέσεις για την "αλλαγή"  μας κ ίσως να υποσχεθηκαμε κι όλας πως θα προσπαθήσουμε πολύυυυ ... 

χμμμ  το ζήτημα είναι πότε βρήκαμε ή πότε θα βρούμε τον εαυτό μας.
Πότε  μας δεχτηκαμε για ο,τι είμαστε,  πότε μας ανεχτηκαμε, μας αγκαλιασαμε ... 
Τότε... ε  τότε...   είναι καλά για μας  και καλύτερα για τους αλλους 

Οπως ελεγε ο Γκαντι... Εσυ πρεπει να αλλαξεις αν θελεις να αλλαξεις τον κοσμο

Δηλαδή, το να (θέλεις να) αλλάξεις τον άλλο είναι κακό και το να (θέλεις να) αλλάξεις τον εαυτό σου είναι καλό;
Ότι η κρίση μου για τον εαυτό μου είναι (πάντα) σωστή και αντικειμενική και η κρίση μου για τον άλλον είναι (πάντα) λάθος και κακοπροαίρετη;

Ας πούμε,

Λέω θέλω να κάνω δίαιτα και να χάσω 10 κιλά= καλό πράμα

Λέω στη φίλη μου τη Χαρούλα να κάνεις δίαιτα και να χάσεις 10 κιλά = κακό πράγμα

Λέει ο γιατρός στη φίλη μου τη Χαρούλα να κάνεις δίαιτα και να χάσεις 10 κιλά = καλό ή κακό πράγμα;

Τελικά, θέλουμε να μη μας αλλάξουν οι άλλοι, ή απλά θεωρούμε τον εαυτό μας τόσο τέλειο ώστε κάθε παραίνεση να την θεωρούμε επίκριση;

Και θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους, ή αδιαφορούμε αν αλλάξουν ή δεν αλλάξουν, αρκεί να συμφωνούν μαζί μας;

Ο κόσμος δεν θα αλλάξει (τι εννοείτε να αλλάξει? αλλάζει, άλλοτε προς το καλύτερο  άλλοτε προς το χειρότερο
σε άλλα πεδία θετικά σε άλλα αρνητικά)
ωστόσο δεν θα αλλάξει επειδή αλλάζει ο καθένας ατομικά (αν...που δεν...άλλο που νομίζει οτι...)
γιατί θα πρέπει να αλλάξουν και οι άλλοι και να κάνουν αλλαγές ώστε να έρθουν στα ανάλογα,
και μετά να συναντηθούν κιόλας όλοι οι αλλαγμένοι

                                να δουν αν είναι αποτελεσματικές οι αλλαγές που έκαναν στους εαυτούς τους
                                να δουν αν έπιασαν και τους στόχους (εκτός αν λέμε αλλαγές έτσι σκόρπια κουτουρού)
να αναπτύξουν ενα άλφα συλλογικό αίσθημα
και μετά...
                            οκ μπορεί να μην υπάρχει τίποτα μετά.

Ασε που ούτε στην Ινδία έπιασε η ιδέα του Γκάντι.

Καθίστε στ' αυγά σας 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 35 από Sivilla_I

Καθίστε στ' αυγά σας 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Arxontoula_


Και θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους, ή αδιαφορούμε αν αλλάξουν ή δεν αλλάξουν, αρκεί να συμφωνούν μαζί μας;

την κουρτίνα 3! 

 

τώρα αν τύχει κ στο μεταξύ αλλάξω εγώ... τι να κάνουμε.

 

 

Όπως ξέρουμε από το άλλο μάθημα,

 

όλα γίνονται για κάποιο λόγο.

 

 

(βασικά ούτε καν να συμφωνούν, απλά να μη μας ενοχλούν αν γίνεται  )

Εγώ πάντως αναφέρομαι σε κάτι τέτοιο:

"Βρε την Τούλα,τι ωραίο στήθος/μπούτι/μύτη/στόμα που έχει, αλήθεια εσύ μωρό μου πώς και  δεν σκέφτηκες να κάνεις μια πλαστική;"

"Η Σούλα ντύνεται πάντα κομψά/μαγειρεύει έξοχα/είναι καλή νοικοκυρά/είναι καλλιεργημένη, ρε μωρό μου μήπως να έκανες περισσότερη παρέα μαζί της;Τώρα γιατί μούτρωσες,τι είπα πάλι;Αμάν πια, δεν υποφέρεσαι  με τις υστερίες σου,η Ρούλα δηλαδή γιατί δεν κάνει έτσι όταν την συμβουλεύει ο καλός της;"

 

(Ίσως ακραία τα παραδείγματα αλλά το πιάνουμε το νόημα νομίζω.)

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Arxontoula_
Δηλαδή, το να (θέλεις να) αλλάξεις τον άλλο είναι κακό και το να (θέλεις να) αλλάξεις τον εαυτό σου είναι καλό;
Ότι η κρίση μου για τον εαυτό μου είναι (πάντα) σωστή και αντικειμενική και η κρίση μου για τον άλλον είναι (πάντα) λάθος και κακοπροαίρετη;

Ας πούμε,

Λέω θέλω να κάνω δίαιτα και να χάσω 10 κιλά= καλό πράμα

Λέω στη φίλη μου τη Χαρούλα να κάνεις δίαιτα και να χάσεις 10 κιλά = κακό πράγμα

Λέει ο γιατρός στη φίλη μου τη Χαρούλα να κάνεις δίαιτα και να χάσεις 10 κιλά = καλό ή κακό πράγμα;

Τελικά, θέλουμε να μη μας αλλάξουν οι άλλοι, ή απλά θεωρούμε τον εαυτό μας τόσο τέλειο ώστε κάθε παραίνεση να την θεωρούμε επίκριση;

Και θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους, ή αδιαφορούμε αν αλλάξουν ή δεν αλλάξουν, αρκεί να συμφωνούν μαζί μας;

 

Χαχα...δλδ να γίνω εκπαιδευτή σκύλου! Ένταξη, άλλαξε Εσύ κάποιον και πες μας μετά τι γνώμη σου. Επειδή εγώ αν ...λέω αν...καταφέρω να αλλάξω έναν άνθρωπο θα τον παρατήσω- δεν θέλω κοντά μου πλάσμα χωρίς γνώμη και χωρίς πρωτοβουλίες. Απαπα.. Ούτε για αστείο

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 38 από jane_do

 

"Η Σούλα ντύνεται πάντα κομψά/μαγειρεύει έξοχα/είναι καλή νοικοκυρά/είναι καλλιεργημένη, ρε μωρό μου μήπως να έκανες περισσότερη παρέα μαζί της;Τώρα γιατί μούτρωσες,τι είπα πάλι;Αμάν πια, δεν υποφέρεσαι  με τις υστερίες σου,η Ρούλα δηλαδή γιατί δεν κάνει έτσι όταν την συμβουλεύει ο καλός της;"

 

(Ίσως ακραία τα παραδείγματα αλλά το πιάνουμε το νόημα νομίζω.)

 

 

και θα παθει τιποτα η καθε Τουλα και ο καθε Μίμης να παραδειγματιζεται απο το καλυτερο ?

το μονο που θιγεται απο τις "υποδειξεις" ειναι ο εγωισμος μας... που παει σετ με την χαμηλη αυτοεκτιμηση...

διοτι αν εγω νιωθω θεα και βαλε οταν χαμογελαω... οσο και να κωλοχτυπιεται  ο αλλος να γινω δειγματολογιο της mac...  δεν ιδρωνει τ' αυτι μου...

το θεμα ειναι ο τροπος που σου το λεει καποιος, η προθεση  

και αν αυτο που σου προτεινει  μπορει να εφαρμοστει προς βελτιωση σου...

( ναι. ακομη κι αν μια μικρη πλαστικη τονωσει το ηθικο σου ..εγκλημα ειναι? )

υγ. ξερουμε κανα κολπο για το λοξιγκα...?