Μια ερώτηση που μας στέλνει σε ένα συναισθηματικό κόσμο, γνώριμο και - ταυτόχρονα άγνωστο, το άνοιγμα του οποίου μερικές φορές είναι δύσκολο, επειδη ίσως δεν ξέρουμε πώς να το διαχειριστούμε
Αλλά, αρχίζοντας να αναγνωρίζουμε εστω τα συναισθήματα μας και τι μας συμβαινει πραγματικά - ίσως μάθουμε κάτι από αυτά για εμάς.
Γιατί αυτό που μας συμβαινει, στην ουσια του, δουλεύει από μέσα και έρχεται να μας πει κάτι.
Εμείς είμαστε το τοπίο, στο οποίο αλωνίζουν (καμιά φορά και καταστροφικά για εμάς) τα συναισθήματα και που, μας οδηγούν σε ασυνήθιστες σκέψεις ή πράξεις για τις οποίες μετά μπορεί να νιώθουμε ακόμα χειρότερα...
Άλλη φορά όμως, είναι όπως τους αδιάκριτους γείτονες με τα πολλά παιδιά τους, που χτυπάνε το κουδούνι δεκάδες φορές εναλλάξ, κάθονται στην πόρτα μεχρι να τους ανοίξουμε, αρνούνται να φύγουν μεχρι να αναγνωρίσουμε την παρουσία τους και που, απαιτούν κιόλας να τους κανουμε το τραπέζι, να τους λέμε ''στην γεια σας!'' και μετά - ''αντίο, ευχαριστώ που ήρθατε, πέρασα καλά και απο 'δω και πέρα - ακόμα καλύτερα!'', όταν πια είναι ευχαριστημένοι, ταϊσμένοι, που τους δώσαμε την απαραίτητη σημασία και σεβασμό και φροντίδα μέσω από εμάς.
Αλλιώς - δεν μας αφήνουν με τίποτα στην ησυχία μας... Ενοχλητικότατοι στην αρχη, μα έρχονται για καλό!
Ακόμα και τα πιο χάλια...
Μετά απ' αυτά που γράφω - σκέφτομαι τώρα και κάτι ''τρελό'':
μάλλον και τα συναισθήματα (φαινεται να), έχουν συναισθήματα...
Πιο πολύ μοιάζει να είναι μια ειδική, ορισμένες φορές - επίμονη, εσωτερική σχέση εξάρτησης μεταξύ εμάς και αυτά.
Θέλουν να τα αγαπήσουμε βρε, παιδιά μας είναι...
Και όχι, να τα αποφεύγουμε, να τα διώχνουμε... να κανουμε πως δεν υπάρχουν! Ή τους χαρούμενους, αλλά μέσα μας να κλαίμε!
οπότε...
Πώς αισθάνεσαι, τι νιώθεις;
(για όσους θελουν να μοιράσουν τη χαρά, αλλά πιο πολύ - καμιά φορά το αβάσταχτο βάρος - της λύπης, του φόβου, του θυμού... και ο,τι άλλο έχει σχέση με συναισθήματα, μόνο)
Να σου πω.. Αν ειμαι καλα ,γελανε και τ αυτια μου. Αν οχι ομως, γινομαι στρειδι που δεν ανοιγει με τιποτα.
Πολυ φιλοσοφια βρε παιδι μου.. κανουμε την ζωη μας δυσκολη κ εκει? Με ποιο απλα λογια θα ηταν καλυτερα..
Πολυπλοκο ετσι το θεμα..Μπερδεγουει ειναι ετσι..
Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από ZHLIASOYΠολυ φιλοσοφια βρε παιδι μου.. κανουμε την ζωη μας δυσκολη κ εκει? Με ποιο απλα λογια θα ηταν καλυτερα..
Πολυπλοκο ετσι το θεμα..Μπερδεγουει ειναι ετσι..
ξέρειςκαι γω δεν τα αναλύω.Ό,τινοιώθω ,νοιώθω,σιγά μην ασχοληθώ και μάυτό.μ
Αλλά ο γιος,που τα ψάχνει ,μου κάνει παρόμοιες ερωτήσεις και τα παραμπουρδουκλώνει. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως τον βοηθά,να εξηγεί τα συναισθήματά του.
Εγώ...ζαμαν φου
Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από ZHLIASOYΠολυ φιλοσοφια βρε παιδι μου.. κανουμε την ζωη μας δυσκολη κ εκει? Με ποιο απλα λογια θα ηταν καλυτερα..
Πολυπλοκο ετσι το θεμα..Μπερδεγουει ειναι ετσι..
μηπως η ζωη μας ειναι δυσκολη, επειδη εχουμε δυσκολια να εκφραζομαστε συναισθηματικα, οταν χρειαζεται;
ή, με απλα λογια (να μην σου χαλαω το χατιρι) - λωγο χαμηλης συναισθηματικης νοημοσυνης;;
ονομαζεις ''φιλοσοφια'' ο,τι λιγα εχω γραψει για ενα τεραστιο κομματι του υποσυνειδητο μας; καταλαβα...
ΥΓ: το σημα "Ε" ειναι για ενημερωση και για οποιον ενδιαφερεται.
οποιος θελει ''απλα'', ας πει ο,τι εχει με απλα λογια. Πού ειναι το προβλημα;
Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από Paralia48
ξέρειςκαι γω δεν τα αναλύω.Ό,τινοιώθω ,νοιώθω,σιγά μην ασχοληθώ και μάυτό.μ
Αλλά ο γιος,που τα ψάχνει ,μου κάνει παρόμοιες ερωτήσεις και τα παραμπουρδουκλώνει. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως τον βοηθά,να εξηγεί τα συναισθήματά του.
Εγώ...ζαμαν φου
αν μπορεις, εξηγησε μου παρακαλω, γιατι και εγω σημερα, σκεφτομουν τη ζαμαν φου
... Και 'γω που νόμιζα ότι το Ε σημαίνει επανάληψη
Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από Red_Season... Και 'γω που νόμιζα ότι το Ε σημαίνει επανάληψη
με εχεις για τι-βι;
Με το θέμα του θυμού τι μπορεί να γίνει;
Άλλοι λένε ότι πρέπει να τον εξωτερικεύουμε για να εκτονωνόμαστε και να μην μας "καταπίνει",ορισμένοι πάλι υποστηρίζουν ότι όταν θυμώσουμε με κάποιον/κάποιο γεγονός δεν πρέπει να χάσουμε τον έλεγχο λέγοντας ή κάνοντας πράγματα για τα οποία θα μετανιώσουμε μετά,αλλά να παραμείνουμε ψύχραιμοι/ες και να πάρουμε βαθιές εισπνοές μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός μέσα μας...
"Ο θυμός, μπορεί να μας οδηγήσει να λύσουμε ένα πρόβλημα που μας έχει κουράσει"
Δηλαδή;
Παράθεση:
Σχόλιο # 14 από equinox_
με εχεις για τι-βι;
Όχι γιατί δεν έχει διάλειμμα για διαφημίσεις
Κάποτε έγραφα κι εγώ πολλά, όταν έκανα παρουσιάσεις γεγονότων και ιστορικών προσώπων στο φόρουμ...
Την έκοψα την συνήθεια μόλις διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ να διαβάσω κείμενα μεγαλύτερα των 2-3 παραγράφων εδώ, με τη σειρά μου επίσης.
Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από jane_doΜε το θέμα του θυμού τι μπορεί να γίνει;
Άλλοι λένε ότι πρέπει να τον εξωτερικεύουμε για να εκτονωνόμαστε και να μην μας "καταπίνει",ορισμένοι πάλι υποστηρίζουν ότι όταν θυμώσουμε με κάποιον/κάποιο γεγονός δεν πρέπει να χάσουμε τον έλεγχο λέγοντας ή κάνοντας πράγματα για τα οποία θα μετανιώσουμε μετά,αλλά να παραμείνουμε ψύχραιμοι/ες και να πάρουμε βαθιές εισπνοές μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός μέσα μας...
"Ο θυμός, μπορεί να μας οδηγήσει να λύσουμε ένα πρόβλημα που μας έχει κουράσει"
Δηλαδή;
δηλαδή...
ένα μικρο παράδειγμα είναι - να πούμε ''όχι, δεν θα το κάνω!'', όταν έχουμε διαπιστώσει πως δεν θέλουμε πια να κανουμε άλλη μια εξυπηρέτηση μιας ''φίλης'' που μας έχει μόνο για έναν συγκεκριμένο λόγο - να μας εκμεταλλεύεται. Ο θυμός λέει πως έχει έρθει ο καιρός να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, να μην καταπατάμε τα δικά μας ''θέλω'' - που στην ουσια είναι πως θέλουμε πια να της αρνηθούμε, πριν το θυμό δεν τολμάγαμε.
όπως και στην πολιτική...
αλλά και εκεί, ο θυμός εκφράζεται με λάθους τρόπους, ορισμένες φορές - ακραίους
Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Red_SeasonΚάποτε έγραφα κι εγώ πολλά, όταν έκανα παρουσιάσεις γεγονότων και ιστορικών προσώπων στο φόρουμ...
Την έκοψα την συνήθεια μόλις διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ να διαβάσω κείμενα μεγαλύτερα των 2-3 παραγράφων εδώ, με τη σειρά μου επίσης.
...Ύστερα σκέφτομαι πως ίσως να ήταν προτιμότερο να γράφουμε ολόδικά μας πράγματα. Δε λέω να μην συνεχίσεις τις ενημερώσεις. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι τα μεγάλα κείμενα είναι πιο απολαυστικά τυπωμένα στο χαρτί (βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, εκτυπωμένα κείμενα), τουλάχιστον για μένα. Ο υπολογιστής, αν πρέπει να μελετήσω σε έκταση κάτι κουράζει τα μάτια μου![]()
ε, αν πρέπει να μελετήσεις κάτι σε έκταση - στο χώρο του ίντερνετ, μπορείς και πάλι, σταματώντας ανα 2-3 παραγράφων... εν τω μεταξύ ακούς κατάλληλη μουσικούλα, αντί διαφημίσεις και για να εμπεδώσεις τα μελέτη σου.
υπάρχουν λύσεις, αρκεί να θέλουμε και να μας ενδιαφέρει κάτι πραγματικά
αλλιώς, βρίσκουμε δικαιολογίες
Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από Red_Season
Όχι γιατί δεν έχει διάλειμμα για διαφημίσεις
Ο θυμός είναι ενέργεια, πού προκύπτει από το συναίσθημα .
Ως κίνητρο λοιπόν είναι απαραίτητο να εκδηλώνεται
Είτε προς τα εμάς (με διεργασίες αφύπνισης) είτε προς το περιβάλλον (με άγνωστες συνέπειες )..
Το να τον" καταπίνεις" είναι κάτι διαφορετικό..!
Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από jane_doΜε το θέμα του θυμού τι μπορεί να γίνει;
Άλλοι λένε ότι πρέπει να τον εξωτερικεύουμε για να εκτονωνόμαστε και να μην μας "καταπίνει",ορισμένοι πάλι υποστηρίζουν ότι όταν θυμώσουμε με κάποιον/κάποιο γεγονός δεν πρέπει να χάσουμε τον έλεγχο λέγοντας ή κάνοντας πράγματα για τα οποία θα μετανιώσουμε μετά,αλλά να παραμείνουμε ψύχραιμοι/ες και να πάρουμε βαθιές εισπνοές μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός μέσα μας...
"Ο θυμός, μπορεί να μας οδηγήσει να λύσουμε ένα πρόβλημα που μας έχει κουράσει"
Δηλαδή;
στα social media