Τα έκανα μαντάρα.

φιλε ολα θα πανε καλα...την αγαπη σου να την δειχνεις με πραξεις... αν και στις γυναικες τα γλυκολογα μετρανε...αφιερωσε της χρονο και χωρο...

Το λαθος που εκανες το κανουν οι περισσοτεροι ανδρες της ιδιας ή και μεγαλυτερης ηλικιας... επαναπαυομαστε (βαζω και τον εαυτο μου μεσα) θεωρωντας οτι η γυναικα πρεπει να τα κανει ολα. Και μια μερα ξυπναμε μονοι. Δεν ειμαι σιγουρος οτι θα αλλαξεις. Νομιζω οτι και να αλλαξεις θα σε πατησει κατω η γυναικα σου..το εχουν στο αιμα τους Βεβαια δεν θα ειχε και αδικο αφου εχει υποστει τοσο καιρο τη σταση σου. Συμφωνησε μαζι της για χαρη των παιδιων και οχι μονο να μεινετε λιγο χωρια και μετα να το δειτε και παλι...ή να επισκεφτητε εναν ειδικο στα θεματα ζευγαριων.

 

 Tα ειπες ολα !!!

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Enikos

Αυτοκριτικη καθε ποτε συνηθιζεις να κανεις?...

 

Α! Και εχε υπ' οψιν σου οτι δεν πιανει μετα...

 

Μονο πριν...

 

Μι πιανς?...

 

Χαιρετησε την τουλαχιστον αξιοπρεπως...

 

Μην γινεσαι αλλο...

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Enikos

Αυτοκριτικη καθε ποτε συνηθιζεις να κανεις?...

 

Α! Και εχε υπ' οψιν σου οτι δεν πιανει μετα...

 

Μονο πριν...

 

Μι πιανς?...

 

Χαιρετησε την τουλαχιστον αξιοπρεπως...

 

Μην γινεσαι αλλο...

 

 

 

 

Εχει πολυ φαν στα θεματα...και δη των αρσενικων που τους ετοιμαζει η αλλη για ξεπαρεου...

 

Ερχεται στον οικο μας ο καθε "προβληματισμενος"...

Μας βγαζει απο τις σιεστες μας κατω απο την ελια...

Περιγραφει το οικτρο του θεμα γονυπετης...

Του γραφουμε πατωντας ακριβως πανω στα λογια και εργα του...

Και ξαφνικα δειχνει μια μουλαρωση του τυπου..."βριστε οσο θελετε"...

Και καταλαβαινω εγω ο εσχατογερος (Αρχοντουλα καλημερα) οτι...

Καμια διαθεση δεν εχει ο θεματοθετης για μετανοια...

Μπηκε εδω για να παραπλανησει την εδρα...

Ειναι κλαψιαρης οταν θιγεται ο πατος του μονο...

Μας λεει φιδια περι αυτοκριτικης...

Και αλλα πολλα τετοια φεικ πραματα...

Βρε Μικαελ...μηπως εχεις ερθει εδω με προφασεις εν αμαρτιαις για να βρεις κανενα μωρο καινουργιο?...

Εχει δει και ζησει πολλα ο οικος τουτος...

 

Δεν έχω καμία διάθεση για φίδια. Φίλε ενικε μπήκα εδώ μέσα για να μιλήσω.Να εκφραστω.Και το βρίστε ελεύθερα είναι όχι μουλαρωση αλλά αυτό που πραγματικά μου αξίζει.

Τρωτε και οι δυο τη χαλασμενη τη μανεστρα οκτω χρονια και ξαφνικα ζητατε γκουρμεδιες.

Οι λογοι του καθενος, ποικιλοι. Ειναι αργα για γαστριμαργικες αναλυσεις ομως
Η που θα συνδραμετε στον συνεταιριστικο αγωνα στα μπλοκα η που θα κοψετε περα και,
 επαναπροσδιοριζοντας, θα αναζητησετε τη γευση που σας αρεσει.

Οτιδηποτε αλλο θα θυμιζει «παντρεμενα» οσπρια  

Δυστυχώς όταν θεωρούμε δεδομένο τον άλλο αυτά γίνονται... Μόλις όμως μας φεύγει χάνεται η γη κάτω από τα πόδια...

Άλλα λόγια να ... αγαπιόμαστε

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Aggelos255

 

Υς. Την αγαπώ παραπάνω κ από εμένα.Ποτε όμως δεν εκδηλωσα τα συναισθήματα μου.

 

 

#25

Εεεε!!! Καλά!!! 

Μην αυταστιγωνεσαι και τόσο πολύ.

Εξάλλου 2 σελίδα είμαστε ακόμα.

Συνήθως μετά από δύο σελίδες, και επειδή δεν ακούτε αυτά που γουστάρετε, εξαφανίζετε, κι εμείς λέμε τα δικά μας!!!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από broomstick

 αν και στις γυναικες τα γλυκολογα μετρανε...

 

Όχι , όμως , κατόπιν εορτής ... !!!

οι βιαστικοι...

υπαρχουν και οι "αρμενικη βιζιτα" που μενουν για το επιδορπιο...

Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από MadameShuShu40

#25

Εεεε!!! Καλά!!! 

Μην αυταστιγωνεσαι και τόσο πολύ.

Εξάλλου 2 σελίδα είμαστε ακόμα.

Συνήθως μετά από δύο σελίδες, και επειδή δεν ακούτε αυτά που γουστάρετε, εξαφανίζετε, κι εμείς λέμε τα δικά μας!!!

 

 

ολα τα κιλα, ολα τα λεφτα.

Παράθεση:
Σχόλιο # 26 από galactica

Τρωτε και οι δυο τη χαλασμενη τη μανεστρα οκτω χρονια και ξαφνικα ζητατε γκουρμεδιες.

Οι λογοι του καθενος, ποικιλοι. Ειναι αργα για γαστριμαργικες αναλυσεις ομως
Η που θα συνδραμετε στον συνεταιριστικο αγωνα στα μπλοκα η που θα κοψετε περα και,
 επαναπροσδιοριζοντας, θα αναζητησετε τη γευση που σας αρεσει.

Οτιδηποτε αλλο θα θυμιζει «παντρεμενα» οσπρια  

 

 

Καλημέρα.Μετα από μια ωραία συζήτηση που κάναμε μου είπε πως όλο αυτό το διάστημα την άδειασε ψυχικά.Κ πως δεν μπορεί να το ξαναδεί τουλάχιστον σε αυτή την φάση.Κ πως θα ήταν καλύτεο ο καθένας να πάρει τον δρόμο του.Την είδα πάρα μα πάρα πολύ στεναχωρημένη.Εσπασα δεν άντεξα.Η απάντηση μου ήταν να το δεχθώ καθώς δεν μπορώ να της προκαλώ άλλο πόνο και να την σεβαστώ.Όλο αυτό έγινε σε πολύ φιλικό κλίμα χωρίς νεύρα και εντάσεις.Ειπαμε να μείνουμε μαζί προς το παρόν μέχρι να βελτιωθούν τα οικονομικά και μετά να βρω ένα μικρό σπίτι.Επειδη δεν είμαι από την πόλη που ζούμε κ δεν έχω κανέναν εδώ μου είπε πως θα είναι κοντά μου στις δύσκολες στιγμές και πως δεν νιώθει αρνητικά η μίσος απέναντι μου παρόλα αυτά που έγιναν.Με παρότρυνε να πάω σε ψυχολόγο για να ηρεμήσω κ εγώ.Μου πρότεινε συνεπιμελεια για τα παιδιά.Κ αυτό που μου τόνισε είναι πως με αγαπάει πολύ σαν άνθρωπο και πως πάντα θα έχουμε κάτι να μας ενώνει.

Όταν χωριζουν δυο άνθρωποι , μπορούμε να πούμε οτι ειναι σαν να ξανά γνωρίζονται . Η δυσκολία ανασύρει στην επιφάνεια τον αληθινό εαυτό . Αν η σύζυγος σας εννοεί και τηρήσει όσα λέει , τότε μιλάμε για βελούδινο διαζύγιο και τυχερά παιδιά . Οι γονείς τους θα συνεργαστούν με σεβασμό για την ψυχική τους και όχι μονο , ισορροπία . 

Πολλοί και πολλές θα βρεθούν να σας πουν οτι η σύζυγος σας έχει βρει άλλον , γι αυτό βρισκει τη δύναμη να φύγει . Χωρίς να λέω οτι αποκλείεται , δεν ειναι απόλυτο . Κι έτσι να ειναι , παλι αυτός ο χωρισμός «μεθοδεύτηκε» κατ επανάληψη χρόνια και χρόνια. 

Όμως σας είπα , πιστεύω οτι δεν υπάρχει τρίτο πρόσωπο κι οτι η κατάσταση ακόμα παίζεται . (Δεν το λέω για καλό , μια σύντομη παράταση θα ήταν ψυχοφθόρα ) . 

Και αν μου επιτρέπετε , να είστε σίγουρος οτι κι εκείνη κάποια στιγμή μπορεί να «μουλαρώσει» αν σας πιάσουν παλι τα εγωιστικά σας κατόπιν εορτής , και να πάρει πίσω τα της «συνεπιμελειας» κλπ .

Δεχτειτε το και προχωρήστε . 
Στην πραγματικότητα , τίποτα δε χάσατε .  Αυτό που χάθηκε , δεν το θέλατε . Αυτά που θέλετε , ειναι εκεί , στη θέση τους .

 

Κύρια Έλενα σας ευχαριστώ για την βοήθεια και τα λόγια σας.Δεν έχει βρει άλλον.Επιττεψτε μου να γνωρίζω τις καταστάσεις και τον χαρακτήρα της.Εργαζομαστε και οι δύο.Και επειδή η εργασία μου είναι πιο ελαστική πραγματικά μπορώ να βοηθήσω στα ωράρια.Αποφασισαμε να μπορώ να τα έχω κάθε μέρα και πέραν των εργασιακών υποχρεώσεων οπότε θέλω.Με παρότρυνε να βγαίνω πιο συχνά για να ξελαμπικαρει το μυαλό μου και πως θέλει να είμαι καλά πάνω από όλα για εμένα αλλά και για όλους μας Αποστασιοποιωντας τα πράγματα αντιλαμβάνομαι πως έχει δίκιο.Και παρόλο την σύγχυση που βρίσκομαι τώρα θέλω να είναι καλά και ας μην είμαστε μαζί.Απο την στιγμή που αυτή είναι η απόφαση της της είπα πως θέλω πραγματικά να είμαι στο πλευρό της και να την βοηθήσω στηρίζοντας την.Άλλωστε μετά από τόσο πόνο που προκάλεσα είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για έναν άνθρωπο που πραγματικά αγαπώ.Στην σχέση μας ήμουν πολύ εγωκεντρικός.Και νιώθω πως σιγά σιγά το αποβάλλω.Όσο για τα οικονομικά νομίζω πως μόνο να έχω τα χρήματα για να βγάζω τον μήνα μου μου είναι αρκετά.Τα υπόλοιπα θέλω να τους τα διαθέτω.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το γεγονός ότι η σύζυγος δεν είχε καταλάβει το πόσο εγωκεντρικός είσασταν πριν προχωρήσει σε γάμο μαζί σας... 

Αλήθεια, γιατί παντρεύεστε όσοι το κάνετε; Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να μη βλέπετε τα στραβά του άλλου, έστω και κάποια σημάδια...Απορία το έχω που μπορεί και να μη μου λυθεί ποτέ...

Kαι κάπου παραπάνω γράφετε ότι ποτέ δεν εκδηλώσατε τα συναισθήματά σας απέναντί της.. τότε πώς προχώρησε σε γάμο μαζί σας, αναρωτηθήκατε ποτέ; Εγώ θα είχα χωρίσει από σχέση αν ο άλλος ήταν "τοίχος", πόσο μάλλον να έπαιρνα και την απόφαση να προχωρήσω σε γάμο μαζί του...κάποιο λάκκο έχει η φάβα 

Παράθεση:
Σχόλιο # 35 από Aggelos255

Άλλωστε μετά από τόσο πόνο που προκάλεσα είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για έναν άνθρωπο που πραγματικά αγαπώ.Στην σχέση μας ήμουν πολύ εγωκεντρικός.Και νιώθω πως σιγά σιγά το αποβάλλω.

 

Κύρια Ευφροσύνη δεν ήμουν έτσι όταν γνωριστήκαμε.Καποιες καταστάσεις που βίωσα (όχι εξωσυζυγικές) με έκαναν να απομακρυνθω και να κλειστω στον εαυτό μου .Κ ζούσα έτσι χωρίς να δίνω σημασία.Αλλωστε εγώ να είμαι καλά κ οι υπόλοιποι...Έτσι τα πράγματα έφτασαν σε τέλμα.Προσωπικα το πώς έγινα το κατάλαβα μετά από χρόνια και αηδιασα με με τον εαυτό μου.Ομως σε αυτό το διάστημα κατάφερα να αδειάσω τον άνθρωπο μου.Κ έτσι φτάνουμε στο σήμερα.Πλεον το έχω καταλάβει αλλά μάλλον είναι πολύ αργά.

Υποθετω εσυ δεν προκειται να παντρευτεις γιατι με οποιον ερχεσαι κοντα βλεπεις τα στραβα του αλλου...ενω θεωρεις τον εαυτο σου υπερανω ολων? Καποιος πρεπει να σε εχει πληγωσει πολυ βαθια...τοσο βαθια που αν σε πλησιαζει καποιος τον μπλοκαρεις ...δεν ειναι τροπος αντιμετωπισης αυτος.

Παράθεση:
Σχόλιο # 36 από efrosyni_

Αλήθεια, γιατί παντρεύεστε όσοι το κάνετε; Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να μη βλέπετε τα στραβά του άλλου, έστω και κάποια σημάδια...Απορία το έχω που μπορεί και να μη μου λυθεί ποτέ...

 

 

 

 

Ισως και να μην ειναι τοσο αργά όσο λέτε . Αν είστε σίγουρος οτι δεν υπάρχει τρίτο πρόσωπο κι αν έχετε ΥΠΟΜΟΝΗ και μεθοδικότητα , ισως το τουμπάρετε . 

 

Προσοχή ...δε μιλώ για βεβιασμένες κινήσεις που στόχο έχουν τον εντυπωσιασμό και φαίνεται . 

 

Η γυναίκα αυτή σας διάλεξε για πατέρα των παιδιών της , άρα σας ήθελε οπως είστε . 

 

Θυμηθείτε πώς την κερδίσατε τότε στην αρχη , και σιγά σιγά ισως , λέω ισως ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 37 από Aggelos255

Πλεον το έχω καταλάβει αλλά μάλλον είναι πολύ αργά.

 

Δεν δηλώνω ειδική επί των γάμων και των διαζυγίων, αλλά αν μπορούσα να πω κάτι παρηγορητικό για σας είναι ότι αυτό που περιγράφετε συμβαίνει στο 80% των αντρών οι οποίοι εναποθέτουν ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης της πορείας της σχέσης τους στις γυναίκες.. ας πούμε ότι όσο περισσότερο "καλοπερνάνε" τόσο περισσότερο αποποιούνται των ευθυνών τους εξασφαλίζοντας "δικαιώματα" εις βάρος των γυναικών, ως αυτά που περιγράφετε..από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω...μου έχει συμβεί άπειρες φορές και πάντα γυρνάνε πίσω παρακαλώντας... (πολύ θα ήθελα να συμβαίνει το αντίθετο, να τρέξω κι εγώ πίσω από έναν άντρα επειδή με έχει κάνει να τον σεβαστώ με τη προσωπικότητά του).

Παράθεση:
Σχόλιο # 37 από Aggelos255
Κύρια Ευφροσύνη δεν ήμουν έτσι όταν γνωριστήκαμε.Καποιες καταστάσεις που βίωσα (όχι εξωσυζυγικές) με έκαναν να απομακρυνθω και να κλειστω στον εαυτό μου .Κ ζούσα έτσι χωρίς να δίνω σημασία.Αλλωστε εγώ να είμαι καλά κ οι υπόλοιποι...Έτσι τα πράγματα έφτασαν σε τέλμα.Προσωπικα το πώς έγινα το κατάλαβα μετά από χρόνια και αηδιασα με με τον εαυτό μου.Ομως σε αυτό το διάστημα κατάφερα να αδειάσω τον άνθρωπο μου.Κ έτσι φτάνουμε στο σήμερα.Πλεον το έχω καταλάβει αλλά μάλλον είναι πολύ αργά.