Συνηθειες και ντροπες

άστο ,  θα το φτιάκσω εγώω ,,.

https://www.youtube.com/watch?v=-qwW20_d62Y

Ντρεπεσαι, αλλά  πάλι κάποιον απο δαυτους θα σταυρωσεις στις εκλογές... 

 

Που έφεραν όλα αυτά... 

 

Οχι μονο εσύ σαφως... 

 

Εδώ δεν υπάρχει αυτοκριτική πολιτικών.. ... θα υπάρξει αυτοκριτική εκλογέων... 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Lena_7_
.Ντρέπομαι...Ντρέπομαι και κοκκινίζω...

 

 

Τωρα το εφτιαξα εγω . Αν περιμενα εσενα ζητω που καηκαμε

Το μέλος Sourya έχει επισυνάψει το αρχείο: 0608a0af8b69d825a4ac30f01dd0c2ca.jpg (57.67KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 78 φορές

Μια ακομα ντροπη...

Λιγο μεγαλο το κειμενο και δραματικο για καποιους...

αλλα σιγουρα δεν ξεπερναει τις 1,8 - 2,0 εκατομμυρια δραματικες φωνες
των αδεσποτων στην Ελλαδα...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΩΣ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΥ





1η ε?δο?άδα. Σή?ερα εί?αι ηλικίας ?ιας ε?δο?άδας.Τι χαρά να εί?αι ?έρος αυτού του Κόσ?ου? 
1 ?ηνός. Η ?α?ά ?ου ?ε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι ?ια εξαιρετική ?ητέρα. 
2 ?ηνών. Σή?ερα ?ε χώρισαν από τη ?ητέρα ?ας. Ήταν πολύ ανήσυχη και ?ε τα ?άτια της ?ε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου να ?ε φροντίζει το ίδιο καλά ?ε τη ?α?ά ?ου... 
4 ?ηνών. Έχω ?εγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τρα?άνε την προσοχή ?ου. Υπάρχουν ?ερικά παιδιά στο σπίτι που ?ου είναι σαν «?ικρά αδερφάκια». Παίζου?ε πολύ, τρα?άνε την ουρά ?ου κι εγώ τους δίνω ?ικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα. 
5 ?ηνών. Σή?ερα ?ου φωνάξανε. Η κυρία ?ου ήταν πολύ αναστατω?ένη επειδή ούρησα ?έσα στο σπίτι. Ό?ως δεν ?ου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό.. Επίσης, κοι?ά?αι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι’ αυτό! 
8 ?ηνών. Εί?αι ένα πολύ χαρού?ενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνο?αι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευ?ένος? Νο?ίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου ?ε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική ?ου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό ?ου, σκά?οντας στο χώ?α σαν τους προγόνους ?ου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκι?άζουν να ?ου ?άθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγ?ατα που κάνω να είναι εντάξει! 
12 ?ηνών. Σή?ερα έγινα ενός έτους. Εί?αι ένας ενήλικος σκύλος. Ό?ως τα αφεντικά ?ου λένε ότι ?εγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περί?εναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για ?ένα! 
13 ?ηνών. Σή?ερα ?ε έδεσαν. Σχεδόν δεν ?πορούσα να κουνηθώ, να ?ρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ?ρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανε?αίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα ?ε επιτηρούν και ότι εί?αι αχάριστος. Δεν καταλα?αίνω τίποτε απ’ όσα ?ου συ??αίνουν. 
15 ?ηνών. Όλα έχουν αλλάξει τώρα? Με κρατάνε συνέχεια κλειδω?ένο στη ?εράντα. Αισθάνο?αι πολύ ?όνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου δεν ?ε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ?ρέχει, δεν έχω ?ια στέγη πάνω από το κεφάλι ?ου.. 
16 ?ηνών. Σή?ερα ?ε έ?γαλαν από τη ?εράντα. Ή?ουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου ?ε είχε συγχωρέσει. Ή?ουν τόσο χαρού?ενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασ?ό. Η ουρά ?ου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα ?ε πήγαιναν ?όλτα! Κατευθυνθήκα?ε προς τον αυτοκινητόδρο?ο, και άξαφνα, στα?άτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ?γήκα έξω, χαρού?ενος, γιατί σκεπτό?ουν ότι θα περνάγα?ε τη ?έρα ?ας στην εξοχή. Δεν καταλα?αίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περι?ένετε!» ? γά?γισα. Με ξέχασαν? Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο ?ε όλη τη δύνα?ή ?ου. Η αγωνία ?ου ?εγάλωνε καθώς άρχισα να καταλα?αίνω, ενώ δεν ?πορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασ?α και αυτοί δεν στα?ατούσαν, ότι ?ε είχαν εγκαταλείψει! 
17 ?ηνών. Έψαχνα ?άταια να ?ρω το δρό?ο για να γυρίσω σπίτι. Εί?αι ?όνος και αισθάνο?αι χα?ένος. Στις περιπλανήσεις ?ου, συναντάω ?ερικούς ανθρώπους ?ε καλή καρδιά που ?ε κοιτάνε ?ε θλίψη και ?ου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ ?ε τα ?άτια ?ου, από τα ?άθη της ψυχής ?ου. Εύχο?αι να ?ε υιοθετούσαν. Θα ή?ουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Ό?ως, αυτοί απλά λένε: «καη?ένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί». 
18 ?ηνών. Πριν από ?ερικές η?έρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά ?ικρά και ?εγαλύτερα σαν τα «?ικρά ?ου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και ?ια ο?άδα από τα ?ικρότερα παιδιά, γελώντας, ?ου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος ση?αδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες ?ε χτύπησε στο ?άτι και, έκτοτε, δεν ?πορώ να δω καθόλου ?ε αυτό το ?άτι. 
19 ?ηνών. Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι ?ε λυπόντουσαν. Τώρα εί?αι πολύ αδύνατος και αδύνα?ος και η όψη ?ου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα ?ου ?άτι και οι άνθρωποι ?ε διώχνουν ?ε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά. 
20 ?ηνών. Κινού?αι ?ε εξαιρετικά ?εγάλη δυσκολία. Σή?ερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρό?ο, ?ε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκό?ουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρό?ο, ό?ως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γε?άτο ικανοποίηση ?λέ??α του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που ?ε πάτησε. Εύχο?αι να ?ε είχε σκοτώσει! Ό?ως, απλά ?ου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω ?ου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια ?ου δεν ?ε υπακούνε και ?όλις ?ε τεράστια δυσκολία ?πόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρό?ου. Επί δέκα ?έρες έχω ?είνει εκτεθει?ένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή ?ροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν ?πορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκο?αι σε ένα πολύ υγρό ?έρος, και φαίνεται ότι ακό?η και το τρίχω?ά ?ου ?αδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν ?ε προσέχουν, άλλοι λένε: «?ην πλησιάζεις». Εί?αι σχεδόν αναίσθητος, ό?ως, ?ια ελάχιστη δύνα?η από τα ?άθη του σώ?ατός ?ου ?ε αναγκάζει να ανοίξω τα ?άτια ?ου..Η γλυκύτητα στη φωνή της ?ε έκανε να αντιδράσω. «Καη?ένο ?ου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε.. Μαζί ?ε την γυναίκα ήταν ένας άντρας ?ε λευκή ποδιά που ?ε ακού?πησε και είπε: «Λυπά?αι, κυρία ?ου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον ?οηθήσου?ε να ?γει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, ?ε δάκρυα να τρέχουν ποτά?ι στα ?άγουλά της, συ?φώνησε. Όσο καλύτερα ?πορούσα, κούνησα την ουρά ?ου και την ευχαρίστησα, ?ε τα ?άτια ?ου, για τη ?οήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρε?α. Ενώ αισθανό?ουν το ελαφρύ τσί?πη?α της ?ελόνας, πριν από αυτόν τον ?ακρύ ύπνο, η τελευταία ?ου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν ?ε ήθελε κανείς;».
 «Δεν ?πορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσ?ο ό?ως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσ?ος».

μου την εχουν πει πολλες φορες τη λεξη ντροπη σου , ελεγα οκ ντροπη μου παμε παρακατω.

αλλα αν πω πια νιωθο εγω, ειναι οτι εχω γραψει εκατομμυρια ποστ , και πολλα αρθρα μουσικα κατα κανονα, αλλα ποτε δεν εμαθα ορθογραφια     
απο συνηθειες , λες και ειναι μονο μια να πω , πφ ολες η αναποδες...

καράβι έχει,, γι' αυτό ,,.

https://www.youtube.com/watch?v=b0Xh8I0vYYw

Αυτοι που δεν ντρεπονται μαλλον...

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από Heptamer

Ντρεπεσαι, αλλά  πάλι κάποιον απο δαυτους θα σταυρωσεις στις εκλογές... 

 

Που έφεραν όλα αυτά... 

 

Οχι μονο εσύ σαφως... 

 

Εδώ δεν υπάρχει αυτοκριτική πολιτικών.. ... θα υπάρξει αυτοκριτική εκλογέων... 

 

 

 

 

Λογω της οικονομικης κρισης αλλα και βαρεμαρας πολυ ανθρωποι τα πσρατανε σε κσποιο μακρινο σημειο της πολης τους και ετσι κι αυτα οπως και ανθρωποι καταντουν ζητιανοι αγαπης και τροφης. Εχει γινει μια προσπαθεια με μικροτσιπ αλλα νομιζω κι αυτη ναυαγησε οπως ολα σ συτη τη χωρα. Ειναι θεμα της πολιτειας να ενδιαφερθει απο εκει  και περα, που οπως σε πολλα αλλα ειναι ανυπσρκτη και μονο ζηταει φορους κσι δημοτικα τελη.

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από Lena_7_

Μια ακομα ντροπη...

Λιγο μεγαλο το κειμενο και δραματικο για καποιους...

αλλα σιγουρα δεν ξεπερναει τις 1,8 - 2,0 εκατομμυρια δραματικες φωνες
των αδεσποτων στην Ελλαδα...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΩΣ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΤΟΥ





1η ε?δο?άδα. Σή?ερα εί?αι ηλικίας ?ιας ε?δο?άδας.Τι χαρά να εί?αι ?έρος αυτού του Κόσ?ου? 
1 ?ηνός. Η ?α?ά ?ου ?ε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι ?ια εξαιρετική ?ητέρα. 
2 ?ηνών. Σή?ερα ?ε χώρισαν από τη ?ητέρα ?ας. Ήταν πολύ ανήσυχη και ?ε τα ?άτια της ?ε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου να ?ε φροντίζει το ίδιο καλά ?ε τη ?α?ά ?ου... 
4 ?ηνών. Έχω ?εγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τρα?άνε την προσοχή ?ου. Υπάρχουν ?ερικά παιδιά στο σπίτι που ?ου είναι σαν «?ικρά αδερφάκια». Παίζου?ε πολύ, τρα?άνε την ουρά ?ου κι εγώ τους δίνω ?ικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα. 
5 ?ηνών. Σή?ερα ?ου φωνάξανε. Η κυρία ?ου ήταν πολύ αναστατω?ένη επειδή ούρησα ?έσα στο σπίτι. Ό?ως δεν ?ου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό.. Επίσης, κοι?ά?αι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι’ αυτό! 
8 ?ηνών. Εί?αι ένα πολύ χαρού?ενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνο?αι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευ?ένος? Νο?ίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου ?ε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική ?ου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό ?ου, σκά?οντας στο χώ?α σαν τους προγόνους ?ου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκι?άζουν να ?ου ?άθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγ?ατα που κάνω να είναι εντάξει! 
12 ?ηνών. Σή?ερα έγινα ενός έτους. Εί?αι ένας ενήλικος σκύλος. Ό?ως τα αφεντικά ?ου λένε ότι ?εγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περί?εναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για ?ένα! 
13 ?ηνών. Σή?ερα ?ε έδεσαν. Σχεδόν δεν ?πορούσα να κουνηθώ, να ?ρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ?ρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανε?αίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα ?ε επιτηρούν και ότι εί?αι αχάριστος. Δεν καταλα?αίνω τίποτε απ’ όσα ?ου συ??αίνουν. 
15 ?ηνών. Όλα έχουν αλλάξει τώρα? Με κρατάνε συνέχεια κλειδω?ένο στη ?εράντα. Αισθάνο?αι πολύ ?όνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου δεν ?ε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ?ρέχει, δεν έχω ?ια στέγη πάνω από το κεφάλι ?ου.. 
16 ?ηνών. Σή?ερα ?ε έ?γαλαν από τη ?εράντα. Ή?ουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά ?ου ?ε είχε συγχωρέσει. Ή?ουν τόσο χαρού?ενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασ?ό. Η ουρά ?ου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα ?ε πήγαιναν ?όλτα! Κατευθυνθήκα?ε προς τον αυτοκινητόδρο?ο, και άξαφνα, στα?άτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ?γήκα έξω, χαρού?ενος, γιατί σκεπτό?ουν ότι θα περνάγα?ε τη ?έρα ?ας στην εξοχή. Δεν καταλα?αίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περι?ένετε!» ? γά?γισα. Με ξέχασαν? Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο ?ε όλη τη δύνα?ή ?ου. Η αγωνία ?ου ?εγάλωνε καθώς άρχισα να καταλα?αίνω, ενώ δεν ?πορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασ?α και αυτοί δεν στα?ατούσαν, ότι ?ε είχαν εγκαταλείψει! 
17 ?ηνών. Έψαχνα ?άταια να ?ρω το δρό?ο για να γυρίσω σπίτι. Εί?αι ?όνος και αισθάνο?αι χα?ένος. Στις περιπλανήσεις ?ου, συναντάω ?ερικούς ανθρώπους ?ε καλή καρδιά που ?ε κοιτάνε ?ε θλίψη και ?ου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ ?ε τα ?άτια ?ου, από τα ?άθη της ψυχής ?ου. Εύχο?αι να ?ε υιοθετούσαν. Θα ή?ουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Ό?ως, αυτοί απλά λένε: «καη?ένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί». 
18 ?ηνών. Πριν από ?ερικές η?έρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά ?ικρά και ?εγαλύτερα σαν τα «?ικρά ?ου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και ?ια ο?άδα από τα ?ικρότερα παιδιά, γελώντας, ?ου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος ση?αδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες ?ε χτύπησε στο ?άτι και, έκτοτε, δεν ?πορώ να δω καθόλου ?ε αυτό το ?άτι. 
19 ?ηνών. Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι ?ε λυπόντουσαν. Τώρα εί?αι πολύ αδύνατος και αδύνα?ος και η όψη ?ου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα ?ου ?άτι και οι άνθρωποι ?ε διώχνουν ?ε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά. 
20 ?ηνών. Κινού?αι ?ε εξαιρετικά ?εγάλη δυσκολία. Σή?ερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρό?ο, ?ε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκό?ουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρό?ο, ό?ως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γε?άτο ικανοποίηση ?λέ??α του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που ?ε πάτησε. Εύχο?αι να ?ε είχε σκοτώσει! Ό?ως, απλά ?ου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω ?ου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια ?ου δεν ?ε υπακούνε και ?όλις ?ε τεράστια δυσκολία ?πόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρό?ου. Επί δέκα ?έρες έχω ?είνει εκτεθει?ένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή ?ροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν ?πορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκο?αι σε ένα πολύ υγρό ?έρος, και φαίνεται ότι ακό?η και το τρίχω?ά ?ου ?αδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν ?ε προσέχουν, άλλοι λένε: «?ην πλησιάζεις». Εί?αι σχεδόν αναίσθητος, ό?ως, ?ια ελάχιστη δύνα?η από τα ?άθη του σώ?ατός ?ου ?ε αναγκάζει να ανοίξω τα ?άτια ?ου..Η γλυκύτητα στη φωνή της ?ε έκανε να αντιδράσω. «Καη?ένο ?ου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε.. Μαζί ?ε την γυναίκα ήταν ένας άντρας ?ε λευκή ποδιά που ?ε ακού?πησε και είπε: «Λυπά?αι, κυρία ?ου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον ?οηθήσου?ε να ?γει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, ?ε δάκρυα να τρέχουν ποτά?ι στα ?άγουλά της, συ?φώνησε. Όσο καλύτερα ?πορούσα, κούνησα την ουρά ?ου και την ευχαρίστησα, ?ε τα ?άτια ?ου, για τη ?οήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρε?α. Ενώ αισθανό?ουν το ελαφρύ τσί?πη?α της ?ελόνας, πριν από αυτόν τον ?ακρύ ύπνο, η τελευταία ?ου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν ?ε ήθελε κανείς;».
 «Δεν ?πορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσ?ο ό?ως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσ?ος».

 

 

Τωρα πλεον δεν μπορεις να μιλας για ορθογραφια, με ενα κλικ βλεπεις τι γραμμα χρειαζεται και που.

Παράθεση:
Σχόλιο # 45 από agrotis53

μου την εχουν πει πολλες φορες τη λεξη ντροπη σου , ελεγα οκ ντροπη μου παμε παρακατω.

αλλα αν πω πια νιωθο εγω, ειναι οτι εχω γραψει εκατομμυρια ποστ , και πολλα αρθρα μουσικα κατα κανονα, αλλα ποτε δεν εμαθα ορθογραφια     
απο συνηθειες , λες και ειναι μονο μια να πω , πφ ολες η αναποδες...

 

 

Ζητάω συγγνώμη για την δυσανάγνωσια στο κείμενο #44, συνήθως δεν συμβαίνει σ'αυτό τον απαράδεκτο βαθμο.

μη σκας madameshushu40...

 

 

όλοι κουβαλάμε μία ντροπή σαν αυτήν που περιγράφεις...

 

 

 

βάλε μια τελεία και προχώρα παραπέρα...

 

 

 

Ο άνεμος της ερήμου σβήνει κάθε χνάρι του ταξιδιώτη...

 

 

το μοναδικό αποτύπωμα είναι από το πάτημα του παρόντος...

 

 

το παρελθόν,το μέλλον...άμμος που τη φύσηξε ο άνεμος

 

 

(  κλεμμένο από τον Κρισναμούρτι  )

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από MadameShuShu40

Ντροπή.

Ναι, νιώθω γιατί σε μια φάση της ζωής μου, πήρα κάτι στα χέρια μου, χωρίς ουσιαστικά να έχω γνώσεις επί του αντικειμένου, και το έριξα στα βράχια, στην κυριολεξία.Και επειδή είμαι 100% υπεύθυνη εγώ, το κουβαλάω εδώ και χρόνια ως μεγάλο βάρος.

 

Από συνήθειες, να σαν της Αρχοντουλας, ένα πράγμα.

 

 

Εμ τωρα με αποστομωσες. Πως να σε δουλεψω ,αφου εβαλες τον αγαπημενο Χατζη; Μπορω; Δεν μπορω μανα μου

Παράθεση:
Σχόλιο # 46 από giorgos170

καράβι έχει,, γι' αυτό ,,.

https://www.youtube.com/watch?v=b0Xh8I0vYYw

 

 

ουφ..θα το πω :

Ντρεπομαι που δεν εχω καταλαβει ουτε ενα σχολιο του Γιωργου170 ... (καναδυο τα εχω κανει λαικ ετσι ,για να νομιζει πως τα καταλαβα !! )

Και να ηταν ο μονος

Παράθεση:
Σχόλιο # 53 από alisida

ουφ..θα το πω : Ντρεπομαι που δεν εχω καταλαβει ουτε ενα σχολιο του Γιωργου170 ... (καναδυο τα εχω κανει λαικ ετσι ,για να νομιζει πως τα καταλαβα !! )

 

 

εφερα κ τα δικά μου αλλα εχω τα εχω σαν καινουργια ...

 

δεν ντρεπομαι για το χιουμορ μου

 

 

Ντρεπομαι για τις μασκες ...που δεν πεφτουν  ,κ το δηθεν που υπαρχει 

Συνηθειες πολλες ...ειμαι κ μεγαλη γυναικα 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 25 από Sourya

Ε, τοτε να παρουμε απο ενα κοσκινο, γιατι το ιδιο κανω κι εγω

 

 

 

Το μέλος squirrel1968 έχει επισυνάψει το αρχείο: ψάθινο-κόσκινο-42705294.jpg (143.4KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 41 φορές

ναι, ναι,ντρέπομαι για κάτι:

Ντρέπομαι που δεν έμαθα Ιστορία στο σχολείο. Είμαι ανιστόρητη, τολμώ και το λέω, ίσως γιαυτό πέφτω πλέον με τα μούτρα σε ιστορικά μυθηστορήματα, μήπως και καλύψω κάποια από τα κενά που έχω. Ντρέπομαι για το ότι στο σχολείο την ώρα της Ιστρίας μου ρχόταν να πάω τουαλέτα, για να φύγω απο την ταξη. Παπαγάλιζα το μάθημα την ημέρας, αλλά δε μού ΄μενε στο μυαλό τίποτα. Αυτή η μέθοδος της παπαγαλίας κατέστρεψε πολύ κόσμο.
Τώρα με διδάσκουν τα παιδιά μου ορισμένα πράματα. Σ΄αυτά πάντα άρεσε η Ιστορία (γονίδιο του πατέρα τους).
Έχουν τοποθετήσει γεγονότα, πολιτισμούς ,πολιτικά συστήματα, θρησκείες σε χρονολογική σειρά και ακόμα και αν δεν ξέρουν ένα γεγονός, το βρίσκουν στο δομημένο μυαλό τους (αχααα, έγινε τότε, εκεί, αχααα, τότε επικρατούσε εκείνο το σύστημα, εκείνη η θρησκεία, ήταν έτσι οι καταστάσεις...)

Εγώ,,,ντιπ καταντίπ!

 

Παραλι,μια απο τα ιδια με το θεμα Ιστορια ,

αλλα δεν ντρεπομαι γι αυτο.

Δεν ειναι ολα τα μυαλα για ολα τα πραγματα-ευτυχως-.

Σιγουρα εμεις εχουμε αλλα ταλεντα που δεν εχουν οι γνωστες της Ιστοριας..

.Επισης προσπαθω να καταλαβω καποια πραγματα οταν τυχω σε συζητηση περι Ιστοριας ,αλλα δεν ...

 

( μ εχει κατσει στο λαιμο ο πελοποννησιακος πολεμος που τον διαβασα 2-3 φορες ως μαθητρια και αλλες τοσες μαζι με τα παιδια μου οταν εγραφαν διαγωνισμα .Καθε φορα ελεγα "τωρα το καταλαβα" Μη με ρωτησεις ομως,δε θυμαμαι τιποτα )...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 57 από alisida
Παραλι,μια απο τα ιδια με το θεμα Ιστορια ,αλλα δεν ντρεπομαι γι αυτο.Δεν ειναι ολα τα μυαλα για ολα τα πραγματα-ευτυχως-.Σιγουρα εμεις εχουμε αλλα ταλεντα που δεν εχουν οι γνωστες της Ιστοριας...Επισης προσπαθω να καταλαβω καποια πραγματα οταν τυχω σε συζητηση περι Ιστοριας ,αλλα δεν ...( μ εχει κατσει στο λαιμο ο πελοποννησιακος πολεμος που τον διαβασα 2-3 φορες ως μαθητρια και αλλες τοσες μαζι με τα παιδια μου οταν εγραφαν διαγωνισμα .Καθε φορα ελεγα "τωρα το καταλαβα" Μη με ρωτησεις ομως,δε θυμαμαι τιποτα )...

δε φταίγαμε μόνο εμείς, αλλά και εμείς.

Κατ αρχήν μαθαίναμε μόνο την ιστορία στον ελληνικό χώρο, χωρίς να τη συνδέσουμε με την παγκόσμια κατάσταση. Δεν συμβαίνουν μόνο σε μια γωνιά της γης γεγονότα, ανεξάρτητα από τις καταστάσεις διεθνώς.

Μαθαίναμε πολέμους,έτσι ξεκάρφωτους!  Άντε μας είπαν γιατί έγινε αυτός ο πελλοπονησιακός πόλεμος. Αυτό το γιατί ήταν σίγουρα μια πολύπλοκη και σημαντική ιστορία, το οποίο πέρασε στη σελίδα <αιτίες και αφορμές>. Εμ δεν ήταν έτσι. Για να γίνει ένας πόλεμος ,παίζονται μεγάλα παιχνίδια, που κανείς δεν τα εξήγησε (ίσως τα εξήγησαν όταν ήμουν τουαλέτα). Και μετά ασχολιομασταν επί βδομάδες, ποιος στρατηγός ήταν μάγκας κ.λ.π. Νομίζω ήταν όλη η προσέγγιση λαθεμένη.Και παπαγαλίζαμε ονόματα στρατηγών...

Τα παιδιά μου διδάχτηκαν Ιστορία σε άλλο σύστημα, νομίζω καλύτερο. Μελετάνε πανευρωπαϊκά και αργότερα παγκόσμια, τις εποχές και τους πολιτισμούς και έπειτα εκεί τοποθετούν κάποια γεγονότα πιο συγκεκριμένα.

Βέβαια, δε φταίει μόνο το σχολείο μου. Βρέθηκαν κατά καιρούς καλές καθηγήτριες. Αν είχαμε ενδιαφέρον,θα ανοίγαμε ένα έξτρα βιβλίο να διαβάσουμε, ή θα ρωτούσαμε. Κοιτούσαμε, πώς θα τελειώσει το μαρτύριο της Ιστορίας, να περάσουμε το μάθημα και στοπ.

Ε, μα ολα εγω θα σου τα λεω...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 55 από squirrel1968

εφερα κ τα δικά μου αλλα εχω τα εχω σαν καινουργια ...

 

δεν ντρεπομαι για το χιουμορ μου

 

 

Ντρεπομαι για τις μασκες ...που δεν πεφτουν  ,κ το δηθεν που υπαρχει 

Συνηθειες πολλες ...ειμαι κ μεγαλη γυναικα 

 

 

 

 

Το μέλος Sourya έχει επισυνάψει το αρχείο: 0dd1ecbc2e1b25c7d78e9ac1b74279a1.jpg (13.71KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 29 φορές

#58χωρίς να τη συνδέσουμε

Ετσι ! Εκει ειχα το κενο,δεν μπορεσα ποτε να συνδεσω το βιβλιο της μιας ταξης με αυτο της αλλης...Και δεν ηξερα οτι χρειαζεται να τα συνδεσω για να τα καταλαβω γτι καμια καθηγητρια δεν το εκανε (τουλαχιστον απο αυτες π ειχα)..Λιγο μονο η της 3ης λυκειου αλλα ηταν πλεον αργα κ επειδη στην 1η δεσμη π ημουν δε μ ενδιεφερε κ τοσο ,δεν εδωσα κ πολλη σημασια ...Δεν συνεδεσα λοιπον ποτε,αρα δεν καταλαβα,αρα δεν εμαθα