Πληγωμένος, απογοητευμένος, μπερδεμενος

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου,χαμένος κόπος και χαμένα δάκρυα. ?

Κάποιες σκόρπιες σκέψεις!

Έχω χωρίσει πλέον εδώ και 1 χρόνο, γενικά θα έλεγα ότι παίρνω τον χρόνο μου ακόμα.Με την πρώην έχω καλές σχέσεις λόγω των παιδιών, οπότε ένα βράδυ εκεί που είχαν κοιμηθεί τα παιδιά μου πετάει το τρελό, ότι περίμενε να την διεκδικήσω μετά τον χωρισμό μας. Πολύ ευγενικά της είπα το ότι έχουμε κάποια επικοινωνία λόγω των παιδιών από εκεί και πέρα δεν υπάρχει κάτι, και ότι πάνω από όλα έχω και μια αξιοπρέπεια σαν άντρας. Αυτή επιμένει και μου λέει εάν με αγαπούσες θα με διεκδικουσες. Και αναρωτιέμαι πως να ξαναγαπησεις έναν άνθρωπο που σου φέρθηκε έτσι? Είμαι κάπου λάθος ρε παιδιά?

Φίλε κατά τη γνώμη μου η αγάπη ανάμεσα στους δύο συντρόφους είναι ανώτερη της αγάπης μεταξύ γονέων και παιδιών.Ο σύντροφος είναι για τη σύντροφο και ανάποδα ο κατεξοχήν αναντικατάστατος συνοδοιπόρος! Υπήρχε έμπρακτη αγάπη μεταξύ σας; Υπήρχε νοιάξιμο για τη σύζυγό σου; Την αγάπησες ειλικρινά και το ίδιο και αυτή ή αγαπούσατε μόνο τα παιδιά και θεωρούσατε ότι είστε μια αγαπημένη και ολοκληρωμένη οικογένεια;Συμβουλή μου: Πριν πάρετε μια οποιαδήποτε απόφαση, πηγαίνετε σε έναν πνευματικό γέροντα να εξομολογηθεί ρε και να σας κατευθύνει συμβουλεύοντάς σας! Μη ρωτάς δεξιά και αριστερά απλούς ανθρώπους ή ψυχολόγους, πηγαίνετε σε έναν γέροντα, σε έναν πνευματικό να εξομολογηθείτε!! Συγγνώμη αν πιθανώς σε στενοχώρησε ο λόγος μου. Να είστε καλά και εύχομαι ένα μία ομαλή έκβαση!