Χηρες και χηροι

Βρε μπας και εισαι ο νεκροθαφτης;

Παράθεση:
Σχόλιο # 100 από satsok_65

 

η νεκρωσιμη ακολουθεια ειναι πολυ ωραια ...για τις ψαλμωδιες

 

 

Αμα αποθανεις και μετα , οτι θελει θα φοραει Βασιλακη.

Παράθεση:
Σχόλιο # 98 από VASILIS53

 

Στα χείλη μου κρέμεται η απάντηση αλλά δεν θα παρασυρθώ γιατί θα εκτραπώ πάλι. Θα πω μόνο ότι είναι θέμα προσωπικού γούστου. Εγώ όταν θα αποκτήσω την χήρα μου θα της κάνω τις στυλιστικές προτάσεις μου, χωρίς βέβαια να είμαι απαιτητικός. Είμαι σίγουρος όμως ότι όταν θα δει την χαρά να καθρεφτίζεται στα μάτια μου θα τις υιοθετήσει!!! (...πονηρό σκιουράκι).

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 99 από squirrel1968

Εγώ όταν θα αποκτήσω την χήρα μου θα της κάνω τις στυλιστικές προτάσεις μου, χωρίς βέβαια να είμαι απαιτητικός. 

Είμαι σίγουρος όμως ότι όταν θα δει την χαρά να καθρεφτίζεται στα μάτια μου θα τις υιοθετήσει!!!

συναισθηματικος εκβιασμος ...
κ 
χειριστικες τασεις...

διακρινω Vasilis...

 

 

 

Καλούμαι μερικές φορές να χειριστώ καταστάσεις για το κοινό καλό, αυτό είναι όλο. Ξέρεις να διαβάζεις πίσω από τις λέξεις, οφείλω να το παραδεχτώ. (διεισδυτικό και αποκρυπτογραφικό σκιουράκι)

Οσονν αφορα τα παιδια ισως για την ημερα της κηδειας. Εγω παντα κανα μηνα οποτε μου εχει τυχει.

Παράθεση:
Σχόλιο # 92 από alisida
Θυμάμαι όταν πήγαινα στο γυμνάσιο ( τον περασμένο αιώνα ) ,δύο κορίτσια που είχαν χάσει γονιό ,τα είχαν μαυροντυμενα για έναν ολόκληρο χρόνο ...Το έθιμο τηρήθηκε ,όμως η ψυχολογία τους ήταν πολύ πεσμένη.Θυμάμαι περίμεναν πώς και πώς να περάσει ο χρόνος για να φορέσουν κοκκινα- κίτρινα -πρασινα που ήταν τότε στη μόδα ... ...Όταν μου έτυχε το ίδιο ,τα φόρεσα περίπου 40 μέρες ...Παραπάνω δεν άντεξα ...Οι θείες έπεσαν να με φάνε ( ντροπη ,τι θα πει ο κόσμος) ...Δεν ήταν θέμα εθίμου ,καθαρά θέμα κουτσομπολιού ήταν .

 

Αμα το ζητησει ο μακαριτης θα το κανουμε. Εμενα η μητερα μου ηθελε να ταφει στο χωριο της και την πηγα εκει.Επανασταση μονο αν ειναι καποια καταπιεσμενη στον γαμο  της, αλλιως γιατι;

Παράθεση:
Σχόλιο # 91 από Paralia48

 μια φίλη της μητέρας μου, τον άντρα της τον ΄εστειλε για αποτέφρωση  

Ήταν επιθυμία του και καλά έκανε ,εφόσον έτσι ήθελαν  Ούτε μαύρα έβαλε

Εγώ δε θα το έκανα,δηλαδή, μια μικρή τελετή, σαν αποχαιρετισμό και τιμή στον μακαρίτη θα την έκανα. Και στην κηδεία θα πήγαινα με μαύρα,γιατί έτσι θα ένοιωθα κατάλληλα ντυμένη, είναι ένα χρώμα που εκφράζει πόνο, Και οι κηδείες δεν είναι το κατάλληλο μέρος για επανάσταση και ακτιβισμό,  

Μετά τον αποχαιρετισμό, αρχίζει η επανάσταση

Τι λέμε τώρα; να μας άκουγαν οι άντρες από καμιά γωνιά χοχοχοχοχοΑν το ζητησει ο μακαριτης θα του

 

 

Μη μου λες για εθιμα. Ξερεις οτι στην ινδονησια τους νεκρους τους τους ξεθαβουν καθ ε τρια χρονια τους ντυνουν τους στολιζουν και τους βγαζουν βολτα, αμε!!

Παράθεση:
Σχόλιο # 90 από Paralia48

 

Τάνγκερ παντού και όλα να γίνονται με μέτρο

Όπως λέει η Αλυσίδα υπάρχουν όμορφες παραδόσεις που τις συνεχιζουμε, γιατί μας εκφράζουν και υπάρχουν παραδόσεις όπως το σεντόνι, που είναι για γέλια

Αυτό δε σημαίνει ότι το παίζουμε νεωτεριστές,απλά η κοινωνία προχωράει και είναι κουτό να λες,θα μείνω στα έθιμα των παπούδων και στα αυστηρά ήθη του τόπου

Σκέψου ουδέτερα, τις ισλαμικές παραδόσεις με τη μαντίλα   (ακόμη και σε 13 χρονα παιδιά!! ναι κάποτε ήταν της .παντρειάς και τα ποθούσαν άντρες), την περιτομή, το ραμαζάνι με την δίψα όλη μέρα και πόσα ακόμη δε γνωρίζουμε. Δηλαδή,αν τις προσαρμόσουν στον τόπο και στην εποχή μας, όπου πλέον τα 13 χρονα είναι παιδιά, τα αγοράκια δε χρειάζεται να περιτμηθούν για να είναι καθαρά,κάθε σπίτι έχει μπάνιο και η μέρα το καλοκαίρι στη Βόρεια Ευρώπη είναι μεγάλη, η δουλειά συνεχίζεται,δεν είναι υγιεινό να κορακιάζεις  Δηλαδή πρέπει κάπου και αυτοί να προσαρμόσουν τα έθιμά τους, όπως και εμείς  ορισμένα δικά μας.

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 86 από alisida

Εδώ και αρκετά χρόνια ,δεν βλέπω πια στο δρόμο,στη γειτονιά ,στη δουλειά μαυροφορουσες .

..Δε νομίζω να σταμάτησαν οι θάνατοι 

...Άρα ...Το έθιμο σιγα-σιγα χάνεται...

Τα μνημόσυνα και τα κόλλυβα τα συντηρεί η εκκλησία για ευνόητους λόγους ...

Δεν είναι άσχημα δέκα ταληρακια με μια κυριακάτικη βόλτα στο νεκροταφείο ...Όμως ,από τα νεκροταφεία συντηρούνται κι άλλα επαγγέλματα .Μαρμαράδες,ανθοπωλεις,κανρηλαναφτισες ...Εκεί θα είναι θέμα να καταργηθούν εντελώς όλα αυτά ...

Κάποιοι,αντί για μνημόσυνο ,δίνουν δωρεές σε ιδρύματα... 

Και αυτό πάλι,δεν μου κάθεται καλά ...

Δηλαδή μόνο όταν χάσουμε κάποιον δικό μας θυμόμαστε να δωρίσουμε το οποιοδήποτε ποσό σε ένα ίδρυμα ?

?...Σκέψεις...

 

 

Να μην ειναι καμια 20σαρια;

Παράθεση:
Σχόλιο # 96 από squirrel1968

πόσοι πόντοι ...να λείπουν δηλ?

 

 

 

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά...

Μαυρίζει η ψυχή του καθενός όταν χάνει ο,τι αγαπάει...αν δεν το νιώθει δεν υπάρχει λόγος να το δείξει. Να πράττει όπως νιώθει κι όποιος της την πει να τον διώχνει από κοντά της. Αν επειδή χτύπησε το σπίτι της ένας θάνατος η κοινωνία αποφάσισε να ρίξει ταφόπλακα στη γυναίκα κ την οικογένειά μαύρο φίδι που την έφαγε. Γνώρισα χήρα που πέθαινε κάθε μέρα με την αρρώστια του συζύγου μέχρι που έφυγε κ γλίτωσε από τα βάσανα κι ο ίδιος κι η ίδια από την κούραση τον έκλεισε στο δωμάτιο κ κοιμήθηκε μετά απο πόσο καιρό γιατί το είχε ανάγκη. Τι να της πουν; Γιατί δεν φοράς μαύρα; Τον άνθρωπο της τον στήριξε και τον τίμησε εν ζωή. Μετά θάνατον ό,τι απαιτεί ο κόσμος που δεν ανέβηκε το Γολγοθά της τον είχε εκεί που ξέρετε και με το δίκιο της. Αν νιώθει πως έχει τη συνείδηση της ήσυχη να μη φοβάται...κι αν νιώθει πως φορώντας ο,τι άρεσε στο μακαρίτη την κάνει χαρούμενη κ νιώθει ότι έτσι τον μνημονεύει δικαίωμα της. Και στο κάτω αναρωτιέμαι κάποιες φορές αν όσοι φύγανε κ μας αγαπούσαν όπως κι εμείς θα θέλανε να μας βλέπουν μέσα στα μαύρα και σε τι θα τους βοηθούσε στη μετά θάνατον ζωή. Πως θα θέλαμε να μας θυμούνται και να μας τιμούν; Πιστεύω όπως ζησαμε. Τον άνθρωπο σου τον έχεις μέσα σου κ αν κανείς θυμάται κπ με μελανά χρώματα θα ήταν ταιριαστό το μαύρο. Φοράς το χρώμα που εκφράζει τη διάθεση σου είναι απλό. Ναί στο κεράκι και στα μνημόσυνα! Είναι μέρα συνάντησης με τις ψυχές αυτές! Σεβασμός! Όμως αυτή ζει την έλλειψη τα βράδια και κανένας δεν μπορεί να της επιβάλλει να ζει τη μαυρίλα και να τη δείχνει. Καθένας μπορεί να ζήσει τη ζωή του όπως θέλει, γιατί στο πένθος του να μην το κάνει; Δεν είναι κομμάτι της δικής του ζωής; Ή μήπως υπάρχει κ εθιμοτυπικό για τις διαζευγμένες κ τους διαζευγμένους; Οι νεκροί με τους νεκρούς κι οι ζωντανοί με τους ζωντανούς! Ας αναπαυθεί η ψυχή του μακαρίτη και καλή ψυχική ανάκαμψη και στην οικογένεια!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 102 από Sourya

Αμα αποθανεις και μετα , οτι θελει θα φοραει Βασιλακη.

 

 

Μπα που να φας τη γλώσσα σου Σουρία. Την χήρα του άλλου αποθαμένου εννοώ βρε, εγώ το 2100 θα αποχωρήσω για τον παράδεισο, τό' παμε. Εκτός και αν εννοείς την χήρα που θα αφήσω τότε.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 106 από Sourya

Μη μου λες για εθιμα. Ξερεις οτι στην ινδονησια τους νεκρους τους τους ξεθαβουν καθ ε τρια χρονια τους ντυνουν τους στολιζουν και τους βγαζουν βολτα, αμε!!

 

 

 

 

Και γιατί δεν βγαίνουν βόλτα μόνοι τους οι αποθαμένοι; Έχουν ξεχάσει τους δρόμους μέσα σε τρια χρόνια;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 107 από Sourya

Να μην ειναι καμια 20σαρια;

 

 

Μέχρι 20 είναι καλά. Από 20 και πάνω πρέπει να περιμένω λίγο χρόνο ακόμα να περάσει η μεγάλη θλίψη.

σκιαχτηκαμε βρε Σουρια...

Παράθεση:
Σχόλιο # 106 από Sourya

Μη μου λες για εθιμα. Ξερεις οτι στην ινδονησια τους νεκρους τους τους ξεθαβουν καθ ε τρια χρονια τους ντυνουν τους στολιζουν και τους βγαζουν βολτα, αμε!!

 

 

 

 

 

μαυρα μεσάνυκτα ως συνήθως !

όταν κρίνουμαι ενα έθιμο παμπάλαιο με τα σημερινά φεμινιστικά δεδομένα .

ζώντας ανέκαθεν η γυναίκα σε μια πατριαρχική κοινωνία που πάντα χρειαζόταν προστατη .

το μαυρο και η προσκόλησή της στον νεκρό προστάτη συνέχιζαν να την προστατεύουν από τα ανδρικά αρπακτικά !

σημερα έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα υπέρ της γυναίκας οπότε σε αρκετές ανεξάρτητες γυναίκες ίσως δεν παίζουν τον προστατευτικό τους ρόλο , όμως ακόμα χρειάζονται σε μεγάλο μέρος του γυναικείου φύλου ! σε μικρότερο βαθμό ; σε μικρότερο !

αλλά πάει πολύ να επιτιθέμεθα στο έθιμο συνολικά απ την γεννησή του .

 

 

#113 lamprand :το μαυρο και η προσκόλησή της στον νεκρό προστάτη συνέχιζαν να την προστατεύουν από τα ανδρικά αρπακτικά !

Αυτή είναι η μόνη εξήγηση του εθίμου ίσως .

Και δεν έχουν λιώσει ?

Τους μουμιοποιουν ?

Παράθεση:
Σχόλιο # 106 από Sourya

Μη μου λες για εθιμα. Ξερεις οτι στην ινδονησια τους νεκρους τους τους ξεθαβουν καθ ε τρια χρονια τους ντυνουν τους στολιζουν και τους βγαζουν βολτα, αμε!!

 

 

 

 

 

Λοιπόν,όταν έχασα το πατερούλη μου, πριν 3 περίπου χρόνια, έβαλα μαύρα την ημέρα της κηδείας.  Από την επόμενη φορούσα,΄ο,τι έβρισκα , δεν είχα πολλά μαύρα.  Όλο το χειμώνα όμως δε φόρεσα έντονα χρώματα, γιατί απλά με απωθούσαν Άνοιγα την ντουλάπα και το μάτι μου έπεφτε στα μπλε σκούρα, γκρι, μπεζ
Δε με πίεσα.
Επίσης ο πατερούλης μου, όπως εγώ ήταν λάτρης του χορού. Περίπου 2μήνες δε χόρεψα κάτι (στο σπίτι εννοώ).  Δεν είχα διάθεση. Άκουγα συνεχώς ρέκβιεμ (με έπιασε μια μανία).  Στο χωριό λένε ότι ένα χρόνο ,,,δεν κάνει να χορέψεις, είναι σαν να του πατάς τα κοκαλάκια Δεν το κράτησα, στο μπαμπά,γιατί εκείνος είχε άλλη άποψη. Στη πεθερά,η οποία το ήθελε έτσι (μετο χορό), το κράτησα 5 μήνες (τόσο άντεξα). Τώρα μεταξύ μας, ΄εριχνα κρυφά μερικές ζεμπεκιές νωρίτερα
Θα μου πεις,ζεις μακρυά από τα κουτσομπολιά και δεν ήταν άντρας σου,ή <<προστάτης<< σου.
Είπαμε παιδιά, όταν συμβεί και το άλλο ,θα τα ξαναπούμε. Ελπίζω να αργήσει

Φορας τα μαυρα ,φτιαχνεις ενα καφε και καθεσαι στο μπαλκονακι της κουζινας με τις αποτιστες γλαστρες.Ψαχνεις στο Ιντερνετ για συνταξιουχο ζωντοχηρο και υπολογιζεις τις αποδοχες του.Εχεις τιμοκαταλογο του μπακαλη και της Λαικης και πραττεις αναλογως.Απο εκει και περα φαινεται ποσο σφοδρα θα τον ερωτευτεις.Μετα τον πλενεις με Tide τον σιδερωνεις και τον παρουσιαζεις στις φιλες σου στο παρκο.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 117 από MiltosRNLI1930

Φορας τα μαυρα ,φτιαχνεις ενα καφε και καθεσαι στο μπαλκονακι της κουζινας με τις αποτιστες γλαστρες.Ψαχνεις στο Ιντερνετ για συνταξιουχο ζωντοχηρο και υπολογιζεις τις αποδοχες του.Εχεις τιμοκαταλογο του μπακαλη και της Λαικης και πραττεις αναλογως.Απο εκει και περα φαινεται ποσο σφοδρα θα τον ερωτευτεις.Μετα τον πλενεις με Tide τον σιδερωνεις και τον παρουσιαζεις στις φιλες σου στο παρκο.

 

Μίλτο, θα διαφωνήσω μαζί σου σε ορισμένα. Αν εξαιρέσουμε τις χήρες όπως στη φωτογραφία παραπάνω,που άρεσε και στο Βασίλη, οι υπόλοιπες,δε νομίζω, να έχουν διάθεση να βρουν γαμπρό.

Βλέπεις πόσες χήρες ξαναπαντρεύονται; Ελάχιστες

Το ότι έχουν οικονομικές δυσκολίες μετά το θάνατο του συζύγου, ναι , ίσως. Πρώτα όμως θα λογαριάσουν τη σύνταξη χηρείας, που θα πάρουν, θα λογαριάσουν τα του μπακάλη και της λαϊκής που λες . Συνήθως όμως το ισοζύγιο κλείνει υπέρ τους: Το να φορτωθούν στα γεράματα  έναν νέο αχαϊρευτο είναι χειρότερο από το να αρκεστούν στην χηρείας...   Τώρα , αν πρόκειται για νεαρή με μακαρίτη νέο, τότε, ίσως είναι ανάποδα

Οι ζωντοχήροι επίσης δεν είναι καλή περίπτωση, γιατί έχουν υποχρεώσεις στη ζωντανή πρώην σύζυγο, ή παιδιά κ.λ.π.

Την Κυριακη θα φορεσουν τα καλα τους και θα κατεβουν στην πλατεια Ιπποδαμειας για πετρογκαζ ,ντουλαπα μεταλλικη μπαλκονιου και τραπεζακι φορμαικας για την κουζινα.

Θα πεθανω ρε πτ μου...

 . . . . . . .