Τι σας αρεσει να πινετε

Η μανα μου, ο Θεος να την συγχωρεσει, ητονε περιπου ιδια με την περιγραφη των δικων σου ανθρωπων...

Ολο το καλοκαιρι, δεν μπορουσα να ανεβω στην ταρατσα, να επιθεωρησω τις ραδιοφωνικες μου κεραιες εκπομπης και ληψεως, διοτι ηταν τιγκα στα βαζα, με ροδια, με βερυκοκα, με κερασια και αλλα που δεν θυμαμαι...

Μοδερνιζε, μαζι με κατι αλλες φιλες της και συναγωνιζονταν για το καλυτερο απεριτιφ...

Οταν ηταν ο καιρος, των επιδειξεων, μαζευονταν εδω και φουμαιρνανε, η μανα μου Οσκαρ, μια θεια μου Παλλας, μια κουμπαρα Μιστραλ, μια αλλη θεριακλου Αρωμα κλπ κλπ...τεκες το σπιτι...ασε που τις πιανανε τα τσεργια και παραλογιζοντουσαν (λεγανε ολο ψεματα, προς εντυπωσιαζμον)...

Καποια φορα, βρεθηκε μαζι τους και η γιαγια Ελενη (πεθερα της μανας μου) η οποια δεν ηξερε απο τετοια πραματα. Μεγαλωσε απο παιδουλα, να την στελνουν στο υπογειο να "πιασει" κρασι με τις κανατες, για τσι αντρηδαι και μεχρι να ανεβει επανω, ειχε κατεβασει μιση κανατα...δοκιμασμενη κραση...

Την κερασανε ενα τσερι, κοκκινο θυμαμαι...το κανει σhoτ...και τις κοιταγε ...την κερνανε, αλλο, αλλο, αλλο...τα ιδια...

Της λεει, η σεμνη η μανα μου... "καλε Μανα, θελεις κατι?"...

Απαντηση..."καλη η...λεμοναδα, αλλα καμια σαρδελα δεν εχετε...λιγο κρασι?"...

Δεν την "ξαναπαιξανε", διοτι αυτη την φορα τις τεζαρισε ολες και ειπε..."ε, εσεις νυσταξατε, ας παω τωρα..."...

Παράθεση:
Σχόλιο # 93 από squirrel1968

Ενικε...

 

τοφτιαχνα το λικερ βυσσινο μαζι με την μητερα μου...(εγω γυρω στα 12-13..παλιααα)

 

φυσικα κ φουμαιρνανε...

..αντινικοτ 22 η παλλας....μαλακο παρακαλω..(δεν ξερω αν υπηρχε κ σκληρο εδω που τα λεμε..)

 

Θυμαμαι την μητερα μου κ τη νονα μου...κυριες...

 βαμμενο νυχι ...

με σινιον(κοτσος.).κομμωτηριο.χτενισμα...καθε Σαββατο κλπ...(τιποτα δε μου πηρε..)

 

παρολες τις δουλειες

, φροντιδα σπιτιου...παιδιων...

κηπου τριανταφυλλιες,ορτανσιες.γαρδενιες σε βαρελια...γλυκο μελιτζανακι,συκαλακι κλπ

δουλευαν κιολας,...πως τα προλαβαιναν ολα...δεν ξερω...

...

 Vasilis

εγω ειμαι ηδη ετσι...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Απο μούρα, να φτιαξετε...

Δεν ξερω πως γινεται...

Αλλα απ' οσα εχω δοκιμασει, αυτο ειναι το κατι αλλο...

Να με κερασετε και μενανε, ε?

πωωω κ τρελλαινομαι για μουσμουλααα

Παράθεση:
Σχόλιο # 101 από alisida
Γίνεται και από μούσμουλο Σουρι ??Πώς ?

Από κράνα το φτιάχνουν εδώ στα μέρη μου.

Η μάνα μου μαζεύει τα κουκούτσια από τα βερικοκα, για να κάνει αμαρετο.

Γενικα, ότι κάνεις σπίτι σου, καλό είναι.

Ο μπαμπάς, μου έφτιαχνε και κρασί, και τσίπουρο.

Αγόραζε μισό τόνο σταφύλια, από τα αμπέλια των Μετεώρων- γιατι το ήθελε και ευλογημένο κιόλας.

Ήταν και  μερακλής, είχε ψάξει πολύ να βρει καλά βαρέλια, από κονιάκ, από ουίσκυ.

Ολόκληρη διαδικασία κάθε χρόνο, στον τρύγο, και τον Οκτώβριο στα τσιπούρα.

Και μια σημαντική ιδιότητα για το λικέρ από κράνα.

Σε ειδική μελέτη (Εργαστήριο Δενδροκομίας. Γεωπονική οχολή ΑΠΘ) που έγινε σε απόσταγμα, αφέψημα και λικέρ από κράνα ποικιλίας Ντούλια (από το όνομα του πρωτοπόρου καλλιεργητή), φάνηκε πως το λικέρ εξακολουθούσε να εμπεριέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης D και φαινολικών ουσιών, αλλά και να κατέχει σημαντική ολική αντιοξειδωτική ικανότητα.

Φατσούλα που τρέχει να αγοράσει επιπλέον μαξιλάρια για τον καναπέ -γωνια μπροστά από το τζάκι 

...Θα έχουμε κόσμο φέτος 

...Θα έρθει και ο Ενικός ..

.Το ,δηλωσεγραπτώς εδω και το λόγο του τον κρατάει .

..Φτάνει να βρω λικέρ από μούρα 

...Ε...Κάπου θα υπάρχει ...

Του

χρονου που θα παει η Madam Paralie διακοπες στη Νεα Γουινεα θα σας φερει κουκουτσια απο μουσμουλα γιγαντες για λικερ σε  βαρελι στον ηλιο .

Για ραδιοφωνο η Kenwood ,Icom ,Yaesu ?

Παράθεση:
Σχόλιο # 102 από Enikos

Η μανα μου, ο Θεος να την συγχωρεσει, ητονε περιπου ιδια με την περιγραφη των δικων σου ανθρωπων...

 

Ολο το καλοκαιρι, δεν μπορουσα να ανεβω στην ταρατσα, να επιθεωρησω τις ραδιοφωνικες μου κεραιες εκπομπης και ληψεως, διοτι ηταν τιγκα στα βαζα, με ροδια, με βερυκοκα, με κερασια και αλλα που δεν θυμαμαι...

 

Μοδερνιζε, μαζι με κατι αλλες φιλες της και συναγωνιζονταν για το καλυτερο απεριτιφ...

 

Οταν ηταν ο καιρος, των επιδειξεων, μαζευονταν εδω και φουμαιρνανε, η μανα μου Οσκαρ, μια θεια μου Παλλας, μια κουμπαρα Μιστραλ, μια αλλη θεριακλου Αρωμα κλπ κλπ...τεκες το σπιτι...ασε που τις πιανανε τα τσεργια και παραλογιζοντουσαν (λεγανε ολο ψεματα, προς εντυπωσιαζμον)...

 

Καποια φορα, βρεθηκε μαζι τους και η γιαγια Ελενη (πεθερα της μανας μου) η οποια δεν ηξερε απο τετοια πραματα. Μεγαλωσε απο παιδουλα, να την στελνουν στο υπογειο να "πιασει" κρασι με τις κανατες, για τσι αντρηδαι και μεχρι να ανεβει επανω, ειχε κατεβασει μιση κανατα...δοκιμασμενη κραση...

 

Την κερασανε ενα τσερι, κοκκινο θυμαμαι...το κανει σhoτ...και τις κοιταγε ...την κερνανε, αλλο, αλλο, αλλο...τα ιδια...

 

Της λεει, η σεμνη η μανα μου... "καλε Μανα, θελεις κατι?"...

 

Απαντηση..."καλη η...λεμοναδα, αλλα καμια σαρδελα δεν εχετε...λιγο κρασι?"...

 

Δεν την "ξαναπαιξανε", διοτι αυτη την φορα τις τεζαρισε ολες και ειπε..."ε, εσεις νυσταξατε, ας παω τωρα..."...

 

 

 

A ρε Βασιλη!!!

Τσελεμεντες σκετος εισαι!

Παράθεση:
Σχόλιο # 95 από VASILIS53

Λοιποοόν, μάζεψα χθες κάμποσες ελίτσες από το διπλανό χωράφι, και τις έφτιαξα τώρα για να περάσω το χειμώνα. Επειδή βαριέμαι να αλλάζω το νερό κάθε τόσο, ακολουθώ τον εξής τρόπο:

Παίρνω μπουκάλια πλαστικά και τις βάζω μέσα αφού τις πλύνω πρώτα. Στο μπουκάλι του ενός λίτρου προσθέτω ένα κρασοπότηρο ξύδι δυνατό, τούρκο που λέμε, μία κουταλιά της σούπας, γιομάτη φουλ, αλάτι χοντρό και μία κουταλιά του γλυκού ζάχαρη που τα έχω δυαλήσει σε λίγο νερό. Αν έχει κενό το απογιομίζω με νερό.

Αν μας αρέσουν πιο ξιδάτες ρίχνουμε περισσότερο ξύδι, αν μας αρέσουν πιο αλατισμένες ρίχνουμε περισσότερο αλάτι. Μέσα στο μπουκάλι βάζω και κομματάκια ρίγανης ή θυμαριού για να παίρνουν άρωμα 

Τις αφήνω κλειστές στο μπουκάλι για έξι μήνες (εμένα που μου αρέσει και λίγο η πικρίλα τις ανοίγω και πιο νωρίς αν μου έχουν τελειώσει οι περσινές). Επειδή είναι κλειστές δεν πιάνουν μούχλα, ανοίγω όμως μία στο τόσο το μπουκάλι για να ξεθυμαίνουν τα αέρια που απελευθερόνονται κατά την ζύμωση γιατί αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να διαραγεί το μπουκάλι.

Με αυτόν τον τρόπο η ελιά κρατάει την φόρμα της και δεν γίνεται νιανια. Κάνω έτσι και τις πράσινες και τις γινομένες. Καταναλώνονται και σαν ξηροί καρποί. Σερβίρονται όμως και με λαδάκι στο πιάτο.

Είναι νοστιμότατες και εγώ που τα πάω όλα κάτω τις συνοδεύω και με λικεράκι. 

Ανταλάσω ένα μπουκάλι ελιές με ένα μπουκάλι λικεράκι. (δοκιμασμένο όμως πρώτα, μη μου δώσετε καμία μπόμπα γιατί εμένα οι ελιές μου είναι διαμάντι)

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 102 από Enikos

Η μανα μου, ο Θεος να την συγχωρεσει, ητονε περιπου ιδια με την περιγραφη των δικων σου ανθρωπων...

 

Ολο το καλοκαιρι, δεν μπορουσα να ανεβω στην ταρατσα, να επιθεωρησω τις ραδιοφωνικες μου κεραιες εκπομπης και ληψεως, διοτι ηταν τιγκα στα βαζα, με ροδια, με βερυκοκα, με κερασια και αλλα που δεν θυμαμαι...

 

Μοδερνιζε, μαζι με κατι αλλες φιλες της και συναγωνιζονταν για το καλυτερο απεριτιφ...

 

Οταν ηταν ο καιρος, των επιδειξεων, μαζευονταν εδω και φουμαιρνανε, η μανα μου Οσκαρ, μια θεια μου Παλλας, μια κουμπαρα Μιστραλ, μια αλλη θεριακλου Αρωμα κλπ κλπ...τεκες το σπιτι...ασε που τις πιανανε τα τσεργια και παραλογιζοντουσαν (λεγανε ολο ψεματα, προς εντυπωσιαζμον)...

 

Καποια φορα, βρεθηκε μαζι τους και η γιαγια Ελενη (πεθερα της μανας μου) η οποια δεν ηξερε απο τετοια πραματα. Μεγαλωσε απο παιδουλα, να την στελνουν στο υπογειο να "πιασει" κρασι με τις κανατες, για τσι αντρηδαι και μεχρι να ανεβει επανω, ειχε κατεβασει μιση κανατα...δοκιμασμενη κραση...

 

Την κερασανε ενα τσερι, κοκκινο θυμαμαι...το κανει σhoτ...και τις κοιταγε ...την κερνανε, αλλο, αλλο, αλλο...τα ιδια...

 

Της λεει, η σεμνη η μανα μου... "καλε Μανα, θελεις κατι?"...

 

Απαντηση..."καλη η...λεμοναδα, αλλα καμια σαρδελα δεν εχετε...λιγο κρασι?"...

 

Δεν την "ξαναπαιξανε", διοτι αυτη την φορα τις τεζαρισε ολες και ειπε..."ε, εσεις νυσταξατε, ας παω τωρα..."...

 

 

 

όλα αυτά που περιγράφετε για τις μητέρες και θείες κ.λ.π με συνοδεία τσιγαρου,προκειμένου να μονδερνίσουν, καταλαβαίνω ότι ήταν μέσα στο ...ριτουάλ και το τσιγάρο. Βέβαια τότε δε γνώριζαν τις βλαπτικές συνέπειες, αλλά κατανοώ, ότι αυτά όλα σας θυμίζουν και τα παιδικά σας χρόνια και η ευωδιά της κάπνας είναι μια γλυκιά ανάμνηση .

Αυτό το <<τσι άντρηδαι>>, κάτι μου λέει. Μήπως καταγόταν η γιαγιά Ελένη από το Βόρειο ΄Εβρο;

Πάντως εμείς οι μονδέρνες 50άρες, δεν κάνουμε παρασκευάσματα για να μονδερνίσουμε, απλά για επιστροφή  σε χειροποίητα προϊόντα. Οικοκοινότητες  κ.λ.π.

απο μουρα φτιαχνεται καλο τσιπουρο!!!

Παράθεση:
Σχόλιο # 103 από Enikos

Απο μούρα, να φτιαξετε...

 

Δεν ξερω πως γινεται...

Αλλα απ' οσα εχω δοκιμασει, αυτο ειναι το κατι αλλο...

Να με κερασετε και μενανε, ε?

 

 

Μπες στο φεις στο προφιλ μου ,το εχω εκει

Παράθεση:
Σχόλιο # 101 από alisida
Γίνεται και από μούσμουλο Σουρι ??Πώς ?

Μιλας ομως για εκπομπη η ληψη?...

H και για τα δυο?...

Παράθεση:
Σχόλιο # 108 από MiltosRNLI1930

Για ραδιοφωνο η Kenwood ,Icom ,Yaesu ?

 

 

Τα national

Παράθεση:
Σχόλιο # 108 από MiltosRNLI1930

Για ραδιοφωνο η Kenwood ,Icom ,Yaesu ?

 

 

μάλλον, υπήρξαν μεταγενέστερα!!!

Το ποτο της αγαπης το λεμε. Παρφαιτ αμουρ.

Παράθεση:
Σχόλιο # 103 από Enikos

Απο μούρα, να φτιαξετε...

 

Δεν ξερω πως γινεται...

Αλλα απ' οσα εχω δοκιμασει, αυτο ειναι το κατι αλλο...

Να με κερασετε και μενανε, ε?

 

 

#115

εγω θα το μαντεψω...

 αλλα θα σε βρωωω

Παράθεση:
Σχόλιο # 112 από Sourya

Μπες στο φεις στο προφιλ μου ,το εχω εκει

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 107 από MiltosRNLI1930

Του

χρονου που θα παει η Madam Paralie διακοπες στη Νεα Γουινεα θα σας φερει κουκουτσια απο μουσμουλα γιγαντες για λικερ σε  βαρελι στον ηλιο .

 

και κανέναν ανθρωποφάγο μη φέρω χο χο χο

Tranceivers my friend !

Παράθεση:
Σχόλιο # 114 από maroudas

Τα national

 

μάλλον, υπήρξαν μεταγενέστερα!!!

 

Tranceivers my friend ( Radio amateurs )

Παράθεση:
Σχόλιο # 113 από Enikos

Μιλας ομως για εκπομπη η ληψη?...

 

H και για τα δυο?...