ΧωρισμοΣ και ελπιδα

ΧωρισμοΣ και ελπιδα

Ειμαι 36 και αυτή 30. Είχαμε σχέση 1 χρόνο μετά από 5 χρόνια γνωριμίας,προέκυψε το ειδύλλιο. 

Συγκατοικουσαμε μετά τους πρώτους 3 μήνες,μετά από κοινη απόφαση γιατί εγώ εμένα χαλκιδα κ αυτή Αθήνα. Στο δικό της σπίτι,στην Αθήνα. Μια χαρά όλα,ευτυχία,σχέδια,όνειρα για οικογένεια. Αρχίσαμε να μιλάμε για γάμο,αφού κάθε μέρα που περνούσε μεγάλωνε η αγάπη που ειχαμε. Είχαμε γνωρίσει γονείς συγγενείς κλπ. Στη καθημερινότητα,κάποιες φορές,μια φορά την εβδομάδα υπήρχαν κάποιες "συγκρούσεις" σε θέματα συγκατοίκησης,πχ τι φαγητό θα φάμε,καθαριότητα ποιος θα κάνει κλπ. Λυνοντουσαν στο μισάωρο το πολύ και χωρίς νεύρα. (Αμελητέα για εμένα) Είχα γνωρίσει τους φίλους της και αυτή τους δικούς μου.. όλοι με συμπαθουσαν κ τη λάτρεψαν. Ταυτοχρόνως εγώ έκανα περιποίηση σπιτιού επειδή πιάνουν τα χέρια μου,και αλλαγές που ήθελε . Εμπιστοσύνη στο φουλ εννοείται. Πήγαμε στο πνευματικό της,μας βρήκε ημ/νια για γάμο κ αρχίσαμε να μιλάμε και γι αυτό πιο έντονα . Προκύπτει μια υποχρέωση στη δουλειά που για 8 μέρες θα βρισκόμασταν εναλλάξ στο σπίτι. Αναλαμβάνω το μαγείρεμα κ τις δουλειές μιας κ είχα περισσότερο κενό χρόνο στα ρεπό μου. Τελείωνε επιτέλους η υποχρέωση και λέγαμε να μπούμε στο ρυθμό μας να χαλαρώσουμε,μιας κ είχαμε να βρεθούμε μια εβδομάδα κ είχαμε λείψει ο ένας στον άλλο. Κ εκει τρώω κεραμυδα. Μου λέει να μείνουμε χωρια γιατί τη πιέζω,δεν ταιριάζουμε και τέτοια κουλά. Αφορμή ήταν ο σκύλος μας,που επέλεξε να τον δώσει στον αδερφό της για μία εβδομάδα (πάσ χει μάλλον από κατάθλιψη) και προέβαλά ένσταση ότι ήταν μια αποφαση που θα έπρεπε να είχαμε συζητήσει μαζί,σαν ζευγάρι. Νιώθει πίεση. Εφύγα όπως μου ζήτησε,με πολύ κλάμα. Γύρισα χαλκιδα σε σπίτι προσωρινο.Όταν πήγα να μαζέψω μερικά ρούχα  ήταν το κλίμα πολύ ήρεμος κ φιλικό αλλά δεν ήταν έτοιμη να μιλήσουμε. Το σεβαστηκα κ έφυγά μετά που ήπιαμε κ καφέ. Είπαμε πως στη δουλειά που δουλεύουμε μαζί να προστατεψουμε ο ένας τον αλλο,και να μη συζηταμέ με τα κοράκια που θα έρθουν να μας πλησιάσουν. Μου ζητάει συνεχώς συγνώμη για τη διαδικασία που με βάζει με τη "μετακομιση" κλπ Της είπα εγώ συγνώμη,που την οδήγησα να πάρει τέτοια απόφαση,έστω που έκανα πράγματα άθελά μου και πιεστικε. Το εννοώ ότι ίσως έκανα κάτι που δεν έβλεπα κ αυτή το έπαιρνε ως πίεση. Μου λέει ότι τσακωνομασταν συνέχεια (δεν ισχύει),διογκώνει πράγματα ίσως για να δικαιολόγησει την απόφαση της. Αυτή λέει είναι οριστικο. Εγώ θέλω να μιλήσουμε και να μου πει τι την ενοχλεί πραγματικά και να το αλλάξω. Την αγαπώ. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο κάθε μέρα... θέλω να τα ξαναβρούμε. Της είπα ότι της δίνω χρόνο κ χώρο να μου πει αυτή πότε θέλει να μιλήσουμε,αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να ξεχαστω.. Βοήθεια !!! 

Στο "βοήθεια" που ζητας βαζω απέναντι τη λεξη "αξιοπρέπεια"...σου λεει κατι αυτο φιλε μου? Της πεφτεις παρα πολυ της τοξικης αυτης κοπέλας. Αρα, φυγε με ψηλα το κεφαλι και οχι να μεινεις εκει απο "οικτο"...και μην εχεις καμμια αμφιβολια γι αυτο: καποια στιγμη, μπορει και μετα απο χρονια, η ενεργεια αυτη του συμπαντος θα κανει τη δουλειά της...η κοπελα, καπου μονη της , βαθια τοξικη καταθληπτικη και εσυ, με η χωρις ευτυχισμένη προσωπικη ζωη, σιγουρα ομως με διαφυλαγμενη την αξιοπρέπεια σου...ετσι να σε θυμαται.."ψηλα" και οχι "χαμερπη"...ποναει περισσότερο. Έφυγες χθες λοιπον. Ασυζητητί.

Όταν ξεκινάει ενα θέμα ως εξής

"Προέκυψε το ειδύλλιο, συγκατοοικησανε στον πρώτο μήνα, μιλούσαμε για γάμο, είχαμε μεγάλο έρωτα και υπερβολική αγάπη"

 είμαι σίγουρη ότι στην στροφή θα σκάσει ο λακκος με την φάβα!!!

Τα αλλα τα καταλαβα...

Εκει που λες οτι δινει τον σκυλο και οτι πασχει μαλλον απο καταθλιψη...

Ποιος μαλλον πασχει απο καταθλιψη?...

 Έγραψες την αφορμή και όχι την πραγματική αιτία.Προφανώς και δεν είναι "λάθος" σου,γιατί δεν ξέρεις την αιτία.Δεν σου την είπε.

 
Θα γράψω αυτό που έχω γράφω συχνά :έκανε την επιλογή της,ας είναι καλά η κοπέλα και ας ζήσει με αυτήν.Καταλαβαίνω πως αυτή την στιγμή είσαι ερωτευμένος μαζί της,την αγαπάς -πιθανά- αλλά η "ήττα" είναι και αυτή μέσα στο παιχνίδι.Μην κάτσεις να περιμένεις εξηγήσεις.Έτσι και αλλιώς,φαίνεται πως δεν είναι ικανή ή διατεθειμένη να δώσει ουσιαστική,ειλικρινής απάντηση στα ερωτήματα σου.Πολλές φορές είναι καλύτερο να "μην γνωρίζουμε" και να "μην ψάχνουμε" τα "γιατί".Το "γιατί" άλλωστε,εξηγεί την απόφαση της αλλά παραμένει δικό της -και ο λόγος και η απόφαση-. 
 Τα όποια λάθη μας,τα ξέρουμε από μόνοι μας.Αυτό πιστεύω εγώ.Πολλές φορές όμως δεν είναι μόνο αυτά.Είναι οι αφορμές.Άλλες φορές είναι κρίσιμα και κυριολεκτικά η απάντηση στο "γιατί".Όπως γράφεις το κείμενο,νομίζω πως ισχύει το πρώτο.Τα "στραβά" που έκανες είναι απλά η αφορμή.Εαν είσαι σίγουρος πως μπορείς να αντέξεις τα πραγματικά αίτια της απόφασής της,προσπάθησε να πάρεις μια απάντηση.Σε περίπτωση που δεν θέλει να εξηγήσει,τότε φίλε μου -συγνώμη που θα στο πω- πολλά από αυτά που περιγράφεις και νόμιζες για την σχέση σας ήταν ψεύτικα.
 Είσαι νέος άνθρωπος ακόμα -στην καλύτερη ηλικία θα έλεγα- και γνώμη μου είναι να κοιτάς μπροστά και όχι πίσω.Πίσω κοιτάμε για να μάθουμε απο τα λάθη μας,ώστε να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον.Για κανένα άλλο λόγο.Τελείωσε "άδοξα" μια σελίδα στην ζωή σου,όμως το επόμενο κεφάλαιο θα είναι καλύτερο.

Η ιστορια σου μου θυμιζει την ιστορια ενος φιλου μου που χωρισε ενα μηνα πριν τον γαμο οταν ανακαλυψε οτι τα δικα της προσκλητηρια ηταν κλειδωμενα στο κομοδινο της και δεν τα ειχε μοιρασει σε κανεναν απο τους δικους της..

Σε μετεπειτα συζητησεις που καναμε , τι  καταλαβα εγω...
Τιποτα δεν ηταν ξαφνικο και κανονικα δεν θα πρεπε να του πεσει η κεραμιδα στο κεφαλι αφου ολα τα σημαδια ηταν μπροστα του, αλλα αυτος εκανε οτι δεν τα εβλεπε...
Καπου στο τελος προεκυψε και ενας πρωην και η  κατασταση εγινε αχταρμας...

Θελω να πω οτι πολλες φορες γινεται αυτο...μεσα στον ενθουσιασμο μας θολωνει η κριση μας...
Θα μου πεις βεβαια, και γιατι δεν ελεγε τιποτα τοσο καιρο και θα χεις δικιο...

Στη παρουσα φαση κρατα το γεγονος  οτι μαλλον ειναι καλυτερα που "εσκασε¨" τωρα αυτο και οχι μετα τον γαμο...

Νομιζω οτι με τον καιρο θα σου λυθουν οι αποριες...

Φίλε μου σκεψου ως εξής.

Είστε δύο άλογα που τραβάτε το κάροΕσύ είσαι συνειδητοποιημένο άλογο και τραβάς κουπί και η κοπελιά δίπλα, το άλλο σαν να βαριέται και κάνει τα ίδια βήματα και το κάρο θα μπατάρει στο τέλος.

 

Ευτυχώς να λες,  που μπατάρε τώρα !!!

man ,

οπως εχουν γραψει ολα τα παιδια μεχρι τωρα ,...μη Ξαναγυρισεις σε εκεινη ...Με τιποτα .

Τωρα τι μπορει να εχει γινει ? ...καποιες φορες μπορει να μη θελεις κιολας να το μαθεις .

Η διογκωση που αναφερεις καποιον γεγονοτων απο πλευρας της ...καπου παει το μυαλο μου .

Χτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο ...δαγκωσε τραπεζια , καρεκλες , πλακακια ...ειδη υγειηνης ...τα παντα ...ΑΛΛΑ μη ξαναγυρισεις πισω ...ουτε οταν θα σου πει οτι εκανε λαθος ...Ποτε .

Απο αυτα που περιγραφεις ...δεν σου αξιζει ...

Δεν χωρισες ...ΣΩΘΗΚΕΣ...αλλα ακομα δεν το εχεις καταλαβει. 

Κοψε καθε επαφη ...κοψε τηλ ...συναντησεις ...μηματα ...καφεδες ...φαγητα τα παντα ...

Δεν υπαρχει Δεν υπηρξη ποτε Δεν θα ξανα υπαρξει αποτε ...

Ξεκινα να γραφεις , αυτα που νιωθεις οπως τα νιωθεις ...οπως σου ερχονται ,χωρις λογικη σειρα ..

Συπληρωνε συνεχεια το γραπτο σου ...Και να το ξαξαδιαβαζεις απο την αρχη ...σε καποια στιγμης θα ανακαλυψεις πολλα δια μεσου αυτου ...Παρα πολλα ομως ...

Keep Walking man 

 

Κατάθλιψη έχει ο αδερφός της και ήθελε το σκύλο για παρέα μερικές μέρες που θα είχε άδεια απ τη δουλειά του Η συγκατοίκηση ήρθε μετα απο 3 μήνες κ άπειρα χιλιόμετρα . Κοινή απόφαση .Προσπαθώντας να μείνω αξιοπρεπης,έφυγα μετά από κλάμα και προσπάθεια κουβέντας. Ανενδοτη όμως

Ευχαριστώ όλους σας για τις απαντήσεις. Παλεύω μέσα μου με πολλά. Η στεναχώρια κ η πίκρα είναι μεγάλη. Έχει κλειστεί σπίτι της,περα απ τη δουλειά,έχει βρεθεί με τις φίλες της μια φορά και έχει πει ασυνάρτητα πράγματα. Οι φίλες κ οι φίλοι της μου έχουν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον,τους έχω πει ότι δε θέλω συμβουλές.

Αν την ενδιέφερε πραγματικά αυτή η σχέση θα σου είχε πει ή δείξει πράγματα που την ενοχλούσαν. Αυτά που σου λέει είναι δικαιολογίες. Εσύ είχες πέσει με τα μούτρα και τα εβλεπες ολα ιδανικα και νόμιζες πως το ίδιο ισχυε και γι' αυτην. Δεν ήταν έτσι όμως. Μην ξαναγυρίσεις ο'τι και να σου πει και να λες ευτυχώς που αποκαλύφθηκε πριν το γάμο!!

Και μενα...

 

Ειναι αυτο που αν στο πω...

 

Θα πιασεις τις..."προτροπες σου"...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από archagellos

man ,

 

...καπου παει το μυαλο μου .

 

Ευχαριστώ πολύ παιδιά ... ευχαριστώ αλήθεια . Αλλά είναι μεγάλος ο πόνος. Με παίρνουν φίλοι της να δουν πως είμαι ... Κάνεις δε ξέρει τι να μου πει . Δε ξέρουν κ αυτοί ..

Βασικα πιστευω οτι δεν υπαρχουν παρθενογενεσεις. Σε ολα υπαρχουν αιτιες και λογοι. Μας παραθετεις σαν αρχη της καταστασης το θεμα του σκυλου.κατι μου κανει αυτο. Και για σενα. Κατα καποιο τροπο ο ενικος κατι εντοπισε. Συμφωνο. Καπου υπαρχη καπνος και απο τη δικη σου πλευρα. Αρα θα περιμενο την συνεχεια. Δεν μου καθετε μονοπλευρη η ιστορια αυτη...

Πόνος... και μόνο πόνος .. κλεισμένη εντελώς στον εαυτό της .. Δε μιλάει στις φίλες της,σε κανέναν. Σκέφτομαι κ εκείνη τι περναει, γιατί κ εκείνη περνάει δύσκολα ... οι φίλες της έχουν πέσει πάνω μου... αλλά δε ξέρουν τίποτα για να με βοηθήσουν Ευχαριστώ για τις συμβουλές

Noμιζω ο σκυλος που βλεπει τα αφεντικα του που περναγαν πολυ ωραια οπως το 97,8 % των ποστ και τωρα πετανε τις κατσαρολες στον ακαλυπτο.

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από Enikos

Τα αλλα τα καταλαβα...

Εκει που λες οτι δινει τον σκυλο και οτι πασχει μαλλον απο καταθλιψη...

Ποιος μαλλον πασχει απο καταθλιψη?...

 

 

Τωρα το διαβασα

το 2019 που ο Τραμπ γραφει στο twitter καθε απογευμα υπαρχουν ακομα πνευματικοι ?

Δεν ζούσαμε σε παραμύθι,άνθρωποι είμαστε κ υπάρχουν διαφωνίες. Οι οποίες λυνοντουσαν με κουβέντα και σε χρόνο ελάχιστο. Το μόνο που δεν μπορούσα να καταλαβω,αν και θρησκευομενος, ήταν αυτό με τους πνευματικούς κλπ αλλά είχε την ελευθερία να πηγαίνει εκκλησία,όση ώρα ήθελε, τις μέρες που ήθελε. Αν κ κάποιες φορές είχα ενστάσεις,χωρίς φασαρίες όμως. Μόνο με κουβέντα .

Οκ ο αδελφος της, εχει καταθλιψη και του εδωσε τον σκυλο για συντροφια...

 

Σε καμια περιπτωση ομως, αυτο δεν συνιστα αιτια για τετοιον σαματα...

 

Με αφορμη αυτο σου λεει οτι την πιεζεις και θελει να μεινετε χωρια και οτι δεν ταιριαζετε...

 

Μαλιστα...

 

Για μενα, ηταν κατι το οποιο την "ετρωγε" και εχει να κανει με την δικη σου συμπεριφορα. Αυτες οι κινησεις και οι κουβεντες ποτε δεν λεγονται στο ξαφνικο, αν δεν εχουν προηγηθει περιστατικα που εχουν προβληματισει τον ανθρωπο που αντιδρα ετσι...

 

Και μαλιστα, το να ακυρωσει ολες τις προετοιμασιες (αυτες που κανουν οι γυναικες), περι ημερομηνιων γαμου και τα λοιπα ονειρα της...αφυσικο για μια γυναικα που περναει τοσο καλα...

 

Μεχρι εκεινο το σημειο, με τον σκυλο, περιγραφεις μια σχεδον ιδανικη σχεση, με προοπτικες...

 

Δεν γινεται εν μια νυκτι και με αφορμη εναν σκυλο, να αγριεψει καποιος ο οποιος μεχρι τωρα περναει τοσο καλα με την σχεση του, οπως περιγραφεις και να τα κανει ολα μπαζα...

 

Ενα...Η εφαγε κατακουτελο με καποιον αλλο...πραγμα το οποιο αμφισβητω, βασιζομενος στις δικες σου περιγραφες...

 

Δυο...Η εσυ μας περιγραφεις μια αρμονικη κατασταση (για τους δικους σου λογους), η οποια ομως κατασταση αμφισβητειται χοντρα εκ του αποτελεσματος...

 

Μεχρι εκει εχω φτασει, με την μεχρι τωρα συζητηση...

 

Επιφυλασσομαι ...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από mitsgiann
Κατάθλιψη έχει ο αδερφός της και ήθελε το σκύλο για παρέα μερικές μέρες που θα είχε άδεια απ τη δουλειά του Η συγκατοίκηση ήρθε μετα απο 3 μήνες κ άπειρα χιλιόμετρα . Κοινή απόφαση .Προσπαθώντας να μείνω αξιοπρεπης,έφυγα μετά από κλάμα και προσπάθεια κουβέντας. Ανενδοτη όμως

 

 . . . . . . . . . 

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από MiltosRNLI1930

Noμιζω ο σκυλος που βλεπει τα αφεντικα του που περναγαν πολυ ωραια οπως το 97,8 % των ποστ και τωρα πετανε τις κατσαρολες στον ακαλυπτο.