Ελπίδα vs εμπειρία

Η ανέχεια είναι η έλλειψη πόρων,η φτώχεια..

Ανοχή είναι η λέξη..

Παράθεση:
Σχόλιο # 52 από alisida

 

 Υ/Γ : άλλο η προσπάθεια και άλλο η ανέχεια 

Χρόνια δεν χάνεις με την προσπάθεια ,αλλά με την ανέχεια 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 58 από Enikos

Και αν η "δυστυχια" του, πηγαζει απο την ελλειψη μιας ομαλης σχεσης?...

 

 

Χρειάζεται, πρωτίστως, να αναρωτηθεί γιατί δεν μπορεί να έχει μια "ομαλή σχέση".

 

 

Το επιμύθιο "δεν φταίω εγώ, οι άλλοι φταίνε" είναι κλισέ σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 47 από Megalodondas

 

Σίγουρα  όλα προέρχονται από τον νου..

Ακόμα και οι χημικές ουσίες (σεροτονίνη,απομορφινη, αδρεναλίνης..κτλπ)οι οποίες είναι υπεύθυνες για την ψυχική μας κατάσταση..

 

Οι σκέψεις και οι πράξεις μας τις δημιουργούν αλλά και καμμία φορά αυτές οι ίδιες, αναλόγως την χημεία του ανθρώπου, λειτουργούν αντίστροφα, προσδίδοντας από μόνες τους το επιθυμητό αίσθημα και δημιουργώντας σκέψεις..

 

Καλημέρα σε όλους

 

 

δεν ειμαι τοσο σιγουρη απο πού προερχονται ολα...

σιγουρη ειμαι πως επεξεργαζεται οποια ''πληροφορια'' εμεις του προσφερουμε, οπου δλδ. ειναι η προσοχη μας

σαν και εχουμε σταματησει να το κανουμε

να δεις πως αν δεν του δινουμε συνεχεια ''δουλεια'', ηρεμει...

αυτο μπορει να ειναι και κατι σαν την ευτυχια, που ολοι ψαχνουμε

κατασταση ''μη-νου''

καλημερες

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από someone157

Αν σταματησει το 'λαθος' σημαινει αλλαγη χαρακτηρα για να επιβιωσει η σχεση. Αυτο ειναι το μεγαλυτερο 'λαθος'.

 

 

φαντασου να σταματουσε το 'λαθος' να ειναι βιαιος κανεις ή να ειναι συνεχεια μεθισμενος...

''μεγαλυτερο λαθος'', μεγαλες απολειες, ε; (που θα αλλαξει ενας σκ@τενιος χαρακτηρας )

μα πώς τα λετε, πώς τα λετε και πώς συμφωνειτε, με την μια ορισμενοι

 

Επεξεργάζεται πολλά περισσότερα από αυτά που εμείς βλέπουμε-πεφτουν στην αντίληψη μας

Από ένστικτα θαμμένα μέχρι μνήμες συμβολισμούς ξεχασμένους..

Από γονιδιακούς προσανατολισμούς μέχρι φανταστικά σενάρια

Αλληλεπιδρά με τό αυτοματοποιημένο σύστημα μας, οργανώνει, ρυθμίζει

Δημιουργεί συναισθήματα καί όνειρα

Ένας υπέροχος υπολογιστικος και ψυχικός νους

Η λήθη δεν είναι νιρβάνα.. είναι ανυπαρξία

 

Είναι σαν να βλέπεις την ψυχή σου από την στεριά να πνίγεται σιγά γιατί ξέχασε πως να κολυμπάει..

 

Καλό βράδυ πια..

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 63 από equinox_

 

 

δεν ειμαι τοσο σιγουρη απο πού προερχονται ολα...

σιγουρη ειμαι πως επεξεργαζεται οποια ''πληροφορια'' εμεις του προσφερουμε, οπου δλδ. ειναι η προσοχη μας

σαν και εχουμε σταματησει να το κανουμε

να δεις πως αν δεν του δινουμε συνεχεια ''δουλεια'', ηρεμει...

αυτο μπορει να ειναι και κατι σαν την ευτυχια, που ολοι ψαχνουμε

κατασταση ''μη-νου''

καλημερες

 

 

θενκσ για τη διορθωση

(Περσεφονη, σε προλαβαν, πού εισαι ??)

Παράθεση:
Σχόλιο # 61 από Megalodondas

Η ανέχεια είναι η έλλειψη πόρων,η φτώχεια..

Ανοχή είναι η λέξη..

 

 

 

 για να δωσεις σε μια σχεση, πρεπει πρωτα να μπεις σε αυτην

τα παραδειγματα που ειπες ειναι δυσκολο να μπουν

 

Ας παρουμε το φιλο σου τον εθισμενο

Συνηθως αυτα τα ατομα, σε χρονους που δεν ειναι υπο την επιρρεια , ειναι δοτικα επειδη ακριβως ειναι υπερ ευαισθητα , υπαρχουν γυναικες που βρισκουν εναν ευαλωτο ανθρωπο ελκυστικο (το συνδρομο του σωτηρα νομιζω λεγεται )

Μια σχεση ομως, οσο δυνατη και να ειναι , δεν ειναι απο μονη της ικανη να τον θεραπευσει, αν δε ζητησει επαγγελματικη βοηθεια, το σιγουρο ειναι οτι παντα θα μενει μονος του μεταξυ των αποτυχημενων ΄σχεσεων¨του

Αν μη τι αλλο, εδωσε ενα καλο μαθημα ζωης στις δυο σχεσεις του που χαλασε μονος του

 

 

Η "ψηλομυτα'' φιλη, μπορει να δωσει σε καποιον την ικανοποιηση οτι την κατεκτησε

και να του ειναι αρκετο αυτο

η ιδια, θεωρει ευτυχια το χρημα και τη μεγαλη ζωη, αν εχει εμφανιση , εχει ελπιδες, υπαρχουν πολλα θυματα

 

 

ο καθενας επιλεγει να ζησει με αυτο που (πιστευει οτι ) του αξιζει

και ο καθενας εχει το δικαιωμα να αναζητα και να ελπιζει

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 60 από Megalodondas

Δεν χρειάζεται να πιάνουμε τά άκρα τών ελλατωματων, υπάρχουν διαβαθμίσεις..

Κι άντε να πιάσουμε τα παραδείγματα πού είχα στο μυαλό μου όταν έθεσα το ερώτημα..

Φίλος με πρόβλημα εθισμού ουσιών αναζητεί έτερο ήμισυ.. ελπίζει.. ενώ τίς δύο τελευταίες σχέσεις τις χάλασε ο ίδιος με την ανάρμοστη συμπεριφορά του,δεν μπορεί να  τ ο αποδεχτεί πώς φταίει εκείνος (έλλειψη εμπειρίας του εαυτού, αδυναμία αυτοκριτικής)

Φίλη, παντρεμένη δις,ψωρο-υπερηφανη,με συναισθηματική αναπηρία,λοβοτομημενη, κρύα,εγωιστρια,με αδυναμία αυτοκριτικής, έλλειψη εμπειρίας εαυτού,ελπιζει... και ποντάρει στον τρίτο για να ευτυχήσει..

Τι έχουν να δώσουν οι παραπάνω σε μια σχέση..?

Αν λοιπόν δεν αρχίσουμε τα μπορεί ,αν υποθέσουμε πώς έτσι είναι τα γεγονότα,δεν είναι μάταιη η ελπίδα τους?

Αν είχαν λίγο παραπάνω αυτογνωσία δεν θα έλπιζαν μάταια ,θα ζούσαν αυτή ακριβώς την ζωή πού μπορούσαν.

 

 

Μεροληπτεις μου φαίνεται..

Το ότι αν είναι όμορφη (πού δεν είναι..)θα ξεπουληθεί ως πόρνη σέ κάποιον 70+με χρήμα θα τής φέρει την ευτυχία..?

 

 

Ας ελπίζει όποιος θέλει, ότι θέλει ..σε ένα Μάτριξ ζούμε στο τέλος..

 

Αν ήξεραν οι άνθρωποι να ευτυχήσουν δεν θα υπήρχε τόση δυστυχία τριγύρω..

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 67 από alisida

 για να δωσεις σε μια σχεση, πρεπει πρωτα να μπεις σε αυτην

τα παραδειγματα που ειπες ειναι δυσκολο να μπουν

 

Ας παρουμε το φιλο σου τον εθισμενο

Συνηθως αυτα τα ατομα, σε χρονους που δεν ειναι υπο την επιρρεια , ειναι δοτικα επειδη ακριβως ειναι υπερ ευαισθητα , υπαρχουν γυναικες που βρισκουν εναν ευαλωτο ανθρωπο ελκυστικο (το συνδρομο του σωτηρα νομιζω λεγεται )

Μια σχεση ομως, οσο δυνατη και να ειναι , δεν ειναι απο μονη της ικανη να τον θεραπευσει, αν δε ζητησει επαγγελματικη βοηθεια, το σιγουρο ειναι οτι παντα θα μενει μονος του μεταξυ των αποτυχημενων ΄σχεσεων¨του

Αν μη τι αλλο, εδωσε ενα καλο μαθημα ζωης στις δυο σχεσεις του που χαλασε μονος του

 

 

Η "ψηλομυτα'' φιλη, μπορει να δωσει σε καποιον την ικανοποιηση οτι την κατεκτησε

και να του ειναι αρκετο αυτο

η ιδια, θεωρει ευτυχια το χρημα και τη μεγαλη ζωη, αν εχει εμφανιση , εχει ελπιδες, υπαρχουν πολλα θυματα

 

 

ο καθενας επιλεγει να ζησει με αυτο που (πιστευει οτι ) του αξιζει

και ο καθενας εχει το δικαιωμα να αναζητα και να ελπιζει

 

 

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 65 από Megalodondas

Επεξεργάζεται πολλά περισσότερα από αυτά που εμείς βλέπουμε-πεφτουν στην αντίληψη μας

Από ένστικτα θαμμένα μέχρι μνήμες συμβολισμούς ξεχασμένους..

Από γονιδιακούς προσανατολισμούς μέχρι φανταστικά σενάρια

Αλληλεπιδρά με τό αυτοματοποιημένο σύστημα μας, οργανώνει, ρυθμίζει

Δημιουργεί συναισθήματα καί όνειρα

Ένας υπέροχος υπολογιστικος και ψυχικός νους

Η λήθη δεν είναι νιρβάνα.. είναι ανυπαρξία

 

Είναι σαν να βλέπεις την ψυχή σου από την στεριά να πνίγεται σιγά γιατί ξέχασε πως να κολυμπάει..

 

Καλό βράδυ πια..

 

 

 

ε, αν χωραγε αναμεσα σ'αυτα κ' ενα ''εγω'' - (αυτο εννοουσα), θα ηταν ταμαμ...

 

 

 

#68

Το λαϊκ για την τελευταία πρόταση

Κατάλαβα απόλυτα τι θέλεις να πεις .

Και συμφωνώ 

Ωστόσο ,σκέψου ότι σε τέτοια περίπτωση ,η ζημιά θα παραμείνει Και στο αυτοκίνητο. 

Η λύση θα ήταν ,να "επισκευαστούν" και ο οδηγός (μαθαίνοντας καλύτερη οδήγηση) αλλά και το αυτοκίνητο ,για να μην παραμείνει με βλάβες που θα καθιστούν τη μελλοντική οδήγηση (από τον ίδιο ή και άλλο οδηγό ) αδύνατη .

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 49 από equinox_

 

 

και για ''οσα εμαθε'', επανω σε ποια μαθηματα ηταν η ''εξεταση''???

δεν θα ηταν στην λαθος συμπεριφορα, που - μεταφορικα να το πω - τον εβγαλε απο τον ''ωραια στρωμενο ασφαλτωμενο δρομο'', μπικε στις λακκουβες λογω ακαταλληλης ταχυτητας ή λογω ποτου, μην τηρωντας τα σηματα και το ΚΟΚ, αναποδογυριζοντας ετσι τα παντα - και τον ευατο του, και το αμαξι, αλλα προκαλοντας και αλλου ζιμιες;

Πότε μαθαινουμε, ε;

Την αλλη φορα, ''αν επιβιωσει'', και αν κατανοησει τι προκαλει αυτη η ανευθυνη συμπεριφορα, θα εχει μαθει και θα εχει να ''μεταδωσει'' και δωσει με το παραπανω, γιατι ηδη ξερει.

Αν θεωρισει πως φταιει το ...αυτοκινητο, παρολο τη δικη του συμμετοχη και συμπεριφορα, δεν μαθαινει τιποτα. Θα παιρνει αλλα ''αμαξια'' και θα κανει τα ιδια, καταστρεφοντας τα - ενα μετα το αλλο, μεχρι να καταστραφει ο ιδιος.

 

 

Μου φρακαρισε η τουτουριτα...

Δεν βγαζει ουτε κιχ...

Ενα φφφ...σκετο...

Αλλα τι να λεει...

Ολοι εχουμε τον καλο, τον κακο και τον ασχημο μεσα μας και ολοι καθε, μα καθε στιγμη ειμαστε υπο την επιρρεια καποιου ''εκκρεμες'', που μας ''υπνωτιζει'' στρεφοντας την προσοχη μας εκει.

Επομενος, ολοι εθιζομαστε. Ο καθενας με τα δικα του. Εξαλλου η υπαρξη, η παραγογη ορισμενων ορμονων στο εγκεφαλο αποδεικνυει αυτο.
Εδω ενα ποστ διαβαζουμε και αμεσως μας επιρεαζει αρνιτικα και τι να πουμε για ανθρωπους που εχουν πιο βαθια κενα, που προσπαθουν να γεμισουν με εξωτερικες ουσιες, υπνωτιζωντας ετσι τον εαυτο τους, γιατι η ποσοτητες των ορμονων που παραγει ο εγκεφαλος τους, δεν ειναι ικανοποιητικες για να σβισουν το εσωτερικο τους δραμα, που ζουνε καθημερινα.
Προτιμουν να ''κοιμουνται'', παρα να βασανιζονται, σκεφτοντας διαφορα.
Ετσι, σιγα - σιγα, αντι να κατανοησουν τον ''βασικο φταιχτη'', σε πρωτο πλανο μπαινει η ουσια, που θα τους χαλαρωσει.

Σε μια σχεση, δεν μπαινουν με τα δυο τους ποδια, γιατι και σε σχεση να ειναι, παλι μονοι νιωθουν, λογω την εσωτερικη τους μοναξια. Η ψυχη τους ειναι αλλου, οχι στη σχεση.
Αρα, συμφωνα με το - ''σε χρονο που δεν ειναι υπο την επιρρεια ειναι δοτικα'' της αγαπιμενης μας Αλυσιδα και συμφωνα με τις αποτυχιμενες σχεσεις που εχει ο καθενας μας, βγαλτε μονοι σας συμπερασμα κατα ποσο ''ντοπαρισμενοι'' ειμαστε ολοι.
και μην ψαχνουμε τον μεγαλο φταιχτη εξω απο το ''εγω'', φαινεται οταν ειμαστε υπο την εξουσια του και γινομαστε κακοι και ασχυμοι.
για να ειμαστε δοτικοι, θελει αλλα.

Γιατι μονο οι70χρονοι ζητουν την ομορφια; Κακα τα ψεματα ,ολοι σας κοιτατε πρωτα αυτην σε μια σχεση.

Παράθεση:
Σχόλιο # 68 από Megalodondas

Μεροληπτεις μου φαίνεται..

Το ότι αν είναι όμορφη (πού δεν είναι..)θα ξεπουληθεί ως πόρνη σέ κάποιον 70+με χρήμα θα τής φέρει την ευτυχία..?

 

 

Ας ελπίζει όποιος θέλει, ότι θέλει ..σε ένα Μάτριξ ζούμε στο τέλος..

 

Αν ήξεραν οι άνθρωποι να ευτυχήσουν δεν θα υπήρχε τόση δυστυχία τριγύρω..

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 74 από Sourya

Γιατι μονο οι70χρονοι ζητουν την ομορφια; Κακα τα ψεματα ,ολοι σας κοιτατε πρωτα αυτην σε μια σχεση.

 

 

Σε μια γνωριμία, ενδεχομένως ναι, να συμβαίνει. Η εμφάνιση παίζει ρόλο. Ναι, ξέρω δεν είναι "πολιτικά ορθό" αλλά είναι η αλήθεια.

 

 

Αν η εμφάνιση, όμως, είναι το πρωταρχικό για τη δημιουργία σχέσης...εμμμ?..χρειαζόμαστε δουλίτσα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 74 από Sourya

Γιατι μονο οι70χρονοι ζητουν την ομορφια; Κακα τα ψεματα ,ολοι σας κοιτατε πρωτα αυτην σε μια σχεση.

 

 

Θα καταδικαστούμε πώς την βλέπεις?

Ξέρεις πόσες όμορφες ατυχησαν όμως..

Σε μια σχέση δεν στέκεται κανείς στην αρχική εντύπωση ούτως η άλλως.. όποτε..

 

Υγεία θέλει,αντοχές και αγάπη για τον εαυτό μας αρχικά..

Για το δοτικα πού λες.. είναι και τι θέλει ο άλλος να πάρει από αυτά πού δίνεις..

Ασχέτως όμως..

Η αλτρουιστική επένδυση δεν παύει να είναι επένδυση..

Κανείς δεν θυσιάζεται για τον άλλον..

Περιμένει ανταμοιβή.. αναγνώριση, εκτίμηση..

Μετά τα -αντα τα καταλαβαίνεις όμως και για αυτούς μιλάω πώς καλύτερα να το πάρουν απόφαση..

Τα νέα παιδιά θα το παλέψουν δεν γίνεται αλλιώς..

Για το τι συμπέρασμα θα βγάλουν όταν περάσουν τα χρόνια και αφουγκραστουν καλύτερα τις σχέσεις θα δείξει..

Παράθεση:
Σχόλιο # 73 από equinox_

Ολοι εχουμε τον καλο, τον κακο και τον ασχημο μεσα μας και ολοι καθε, μα καθε στιγμη ειμαστε υπο την επιρρεια καποιου ''εκκρεμες'', που μας ''υπνωτιζει'' στρεφοντας την προσοχη μας εκει.

Επομενος, ολοι εθιζομαστε. Ο καθενας με τα δικα του. Εξαλλου η υπαρξη, η παραγογη ορισμενων ορμονων στο εγκεφαλο αποδεικνυει αυτο.
Εδω ενα ποστ διαβαζουμε και αμεσως μας επιρεαζει αρνιτικα και τι να πουμε για ανθρωπους που εχουν πιο βαθια κενα, που προσπαθουν να γεμισουν με εξωτερικες ουσιες, υπνωτιζωντας ετσι τον εαυτο τους, γιατι η ποσοτητες των ορμονων που παραγει ο εγκεφαλος τους, δεν ειναι ικανοποιητικες για να σβισουν το εσωτερικο τους δραμα, που ζουνε καθημερινα.
Προτιμουν να ''κοιμουνται'', παρα να βασανιζονται, σκεφτοντας διαφορα.
Ετσι, σιγα - σιγα, αντι να κατανοησουν τον ''βασικο φταιχτη'', σε πρωτο πλανο μπαινει η ουσια, που θα τους χαλαρωσει.

Σε μια σχεση, δεν μπαινουν με τα δυο τους ποδια, γιατι και σε σχεση να ειναι, παλι μονοι νιωθουν, λογω την εσωτερικη τους μοναξια. Η ψυχη τους ειναι αλλου, οχι στη σχεση.
Αρα, συμφωνα με το - ''σε χρονο που δεν ειναι υπο την επιρρεια ειναι δοτικα'' της αγαπιμενης μας Αλυσιδα και συμφωνα με τις αποτυχιμενες σχεσεις που εχει ο καθενας μας, βγαλτε μονοι σας συμπερασμα κατα ποσο ''ντοπαρισμενοι'' ειμαστε ολοι.
και μην ψαχνουμε τον μεγαλο φταιχτη εξω απο το ''εγω'', φαινεται οταν ειμαστε υπο την εξουσια του και γινομαστε κακοι και ασχυμοι.
για να ειμαστε δοτικοι, θελει αλλα.

 

 

χμμ...

Φιλε μεγαλοδοντα,τωρα ειδα το θεμα σου(εχουν περασει σχεδον δυο μηνες απο την αναρτηση του απο εσενα και δεν ξερω αν ακομη εχεις τους ιδιους προβληματισμους) και ,αν κ γραφω ετεροχρονισμενα,θα σου πω την αποψη μου,γιατι με κεντρισε ο τιτλος και το περιεχομενο του,ως τοποθετηση.

Εχουμε,απ'οτι βλεπω εδω,8 χρονια (ηλικιακη) διαφορα, οποτε δεν ξερω αν θα με "τοποθετουσες" στους "νεους" η στους πιο "ζυμωμενους απο τη ζωη(δεν ξερω πως να το πω ακριβως τελοσπαντων)",αφου ειδα να κανεις αυτο το διαχωρισμο.

Οπως και να'χει...απο οτι ειδα και απο τα σχολια των συμφορουμιτων στο θεμα σου,(τα οποια ειχα την υπομονη και τη διαθεση να τα διαβασω ολα,ως ακουραστη αναγνωστης οσων με ενδιαφερουν κ στοχαστρια βλεπεις!χεχε! )...μεγαλωνοντας και ωριμαζοντας-μιλωντας για την ελπιδα και την εμπειρια- καποιοι αποκτουν μια απαισιοδοξη κατ'εμε οπτικη(ρεαλιστες θελουν να αυτοαποκαλουνται) στις σχεσεις,καθως πιστευουν οτι πολυ δυσκολα θα βρουν ενα ταιρι να ευτυχησουν αμφοτεροι,εχοντας φαει τα μουτρα τους/πληγωθει κτλ καμποσες φορες(καλα και ποιος δεν εχει βιωσει προβληματικες η τοξικες κτλ σχεσεις!),ενω για μενα το κλειδι εδω ειναι στο πως εκλαμβανεις την καθε σχεσιακη εμπειρια,πως την επεξεργαζεσαι και τι στο τελος αποκομιζεις απο αυτη,πως σου διαμορφωνει το χαρακτηρα,την κοσμοθεωρια σου κτλ.

Επι προσωπικου,και ουσα χρονια μελος εδω,εχω καταθεσει πολλα απο το "μεσα μου",και εμπειριες μου και προβληματισμους μου απο τις εκαστοτε σχεσεις μου κτλ, χωρις φοβο αλλα παντα με παθος(ναι,ναι παθιαζομαι τ'ομολογω!!)...μου αρεσει να αφηνομαι να λειτουργω με την παρορμηση της στιγμης στην καθημερινοτητα(θα με πειθαρχησω μονο εκει που θελω εγω,πχ στην επιτευξη στοχων,οι οποιοι φροντιζω να ειναι μικροι-βραχυπροθεσμοι καθε φορα,το γιατι θα στο πω αλλη φορα,αν μου ζητηθει),ενω για τη ληψη πιο σοβαρων αποφασεων,αναλυω τα δεδομενα,ζυγιζω και συνθετω στο τελος,προσπαθωντας η οποια αναλυση να μην ειναι δαιδαλωδης,αλλα να καταληγει σε καποιο χρησιμο συμπερασμα,βαζοντας λογικη,συναισθημα και ενστικτο να συνεργαστουν οσο γινεται πιο λειτουργικα κ αποτελεσματικα.(δεν τα καταφερνω παντα,αλλα more times και δουλευοντας το με τα χρονια,κατι γινεται!). 

οποτε...ελπιδα και εμπειρια,δε θα πρεπει να ειναι σε vs κατασταση,παρα μονο εαν με τα χρονια αποδεδειγμενα μιλαμε για καλλιεργεια φρουδων ελπιδων(σαν ενα γνωστο εδω, που μετρα τρεις γαμους και το θηριο παιζει να κανει και τεταρτο,οπως τον κοβω,ελπιζοντας αυτος να πετυχει!!!"τι δεν καταλαβαινει αραγε?χεχε!) και για ματαιοδοξη οπτικη που μας κανει αιθεροβαμωνες,να θρεφουμε ψευδαισθησεις,χωρις να μπορουμε/θελουμε να εντοπισουμε τελικα τι φταιει...ειναι στραβος ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε; 

 

Πάλι καλά πού ανέλυσες, δεν θα καταλάβαινα.. 

 

Άρα μένει το vs.. Καθώς οι ελπίδες κινούνται στον υποθετικό κύκλο ενώ η εμπειρία έχει γνώση αληθή.. 

 

Και σαφώς μιλάω για άτομα πού χρήζουν τέτοιας εμπειρίας με στοιχειώδη αναγνώριση συναισθημάτων.. 

Παράθεση:
Σχόλιο # 78 από maraki_lar_1980

χμμ...

Φιλε μεγαλοδοντα,τωρα ειδα το θεμα σου(εχουν περασει σχεδον δυο μηνες απο την αναρτηση του απο εσενα και δεν ξερω αν ακομη εχεις τους ιδιους προβληματισμους) και ,αν κ γραφω ετεροχρονισμενα,θα σου πω την αποψη μου,γιατι με κεντρισε ο τιτλος και το περιεχομενο του,ως τοποθετηση.

Εχουμε,απ'οτι βλεπω εδω,8 χρονια (ηλικιακη) διαφορα, οποτε δεν ξερω αν θα με "τοποθετουσες" στους "νεους" η στους πιο "ζυμωμενους απο τη ζωη(δεν ξερω πως να το πω ακριβως τελοσπαντων)",αφου ειδα να κανεις αυτο το διαχωρισμο.

Οπως και να'χει...απο οτι ειδα και απο τα σχολια των συμφορουμιτων στο θεμα σου,(τα οποια ειχα την υπομονη και τη διαθεση να τα διαβασω ολα,ως ακουραστη αναγνωστης οσων με ενδιαφερουν κ στοχαστρια βλεπεις!χεχε! )...μεγαλωνοντας και ωριμαζοντας-μιλωντας για την ελπιδα και την εμπειρια- καποιοι αποκτουν μια απαισιοδοξη κατ'εμε οπτικη(ρεαλιστες θελουν να αυτοαποκαλουνται) στις σχεσεις,καθως πιστευουν οτι πολυ δυσκολα θα βρουν ενα ταιρι να ευτυχησουν αμφοτεροι,εχοντας φαει τα μουτρα τους/πληγωθει κτλ καμποσες φορες(καλα και ποιος δεν εχει βιωσει προβληματικες η τοξικες κτλ σχεσεις!),ενω για μενα το κλειδι εδω ειναι στο πως εκλαμβανεις την καθε σχεσιακη εμπειρια,πως την επεξεργαζεσαι και τι στο τελος αποκομιζεις απο αυτη,πως σου διαμορφωνει το χαρακτηρα,την κοσμοθεωρια σου κτλ.

Επι προσωπικου,και ουσα χρονια μελος εδω,εχω καταθεσει πολλα απο το "μεσα μου",και εμπειριες μου και προβληματισμους μου απο τις εκαστοτε σχεσεις μου κτλ, χωρις φοβο αλλα παντα με παθος(ναι,ναι παθιαζομαι τ'ομολογω!!)...μου αρεσει να αφηνομαι να λειτουργω με την παρορμηση της στιγμης στην καθημερινοτητα(θα με πειθαρχησω μονο εκει που θελω εγω,πχ στην επιτευξη στοχων,οι οποιοι φροντιζω να ειναι μικροι-βραχυπροθεσμοι καθε φορα,το γιατι θα στο πω αλλη φορα,αν μου ζητηθει),ενω για τη ληψη πιο σοβαρων αποφασεων,αναλυω τα δεδομενα,ζυγιζω και συνθετω στο τελος,προσπαθωντας η οποια αναλυση να μην ειναι δαιδαλωδης,αλλα να καταληγει σε καποιο χρησιμο συμπερασμα,βαζοντας λογικη,συναισθημα και ενστικτο να συνεργαστουν οσο γινεται πιο λειτουργικα κ αποτελεσματικα.(δεν τα καταφερνω παντα,αλλα more times και δουλευοντας το με τα χρονια,κατι γινεται!). 

οποτε...ελπιδα και εμπειρια,δε θα πρεπει να ειναι σε vs κατασταση,παρα μονο εαν με τα χρονια αποδεδειγμενα μιλαμε για καλλιεργεια φρουδων ελπιδων(σαν ενα γνωστο εδω, που μετρα τρεις γαμους και το θηριο παιζει να κανει και τεταρτο,οπως τον κοβω,ελπιζοντας αυτος να πετυχει!!!"τι δεν καταλαβαινει αραγε?χεχε!) και για ματαιοδοξη οπτικη που μας κανει αιθεροβαμωνες,να θρεφουμε ψευδαισθησεις,χωρις να μπορουμε/θελουμε να εντοπισουμε τελικα τι φταιει...ειναι στραβος ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε; 

 

 

 

Ομολογώ ότι δεν σε είχα (σου μιλώ πλέον στον ενικό) παρακολουθήσει, λόγω απουσίας στο φόρουμ  κάποιες εβδομάδες, και τείνω να αναθεωρήσω την επιπόλαια και αυθαίρετη άποψη, πως δεν έχουν απήχηση αυτά που γράφεις Megalodonda!