Πως να το διαχειριστώ;

Πως να το διαχειριστώ;

Καλησπερα σε όλους... Είμαι χωρισμένη και συν κατοικώ εδώ και τρία χρόνια με κάποιον κύριο.. Τα παιδιά μου παντρεμένα ζουν στα σπίτια τους. Επειδή είμαι και γιαγιά και η νύφη μου δουλεύει πηγαίνω το εγγόνι μου στα νήπια και το παίρνω όταν σχολαει. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στο σύντροφο μου. Όπως και να μην βοηθάω τα παιδιά μου... Οι κουβέντες του είναι... Όποιος κάνει παιδιά να τα μεγαλώνει, η να πάρουν την ζωή στα χέρια τους και κάτι τέτοια. Βασικά δεν θέλει να αφιερώνω χρόνο σε κανένα εκτός από αυτόν... Νιώθω εγκλωβισμένη αδικιμενη και ότι μου στερεί το δικαίωμα να είμαι μάνα, όπως και να προσφέρω μικρά πραγματάκια στα παιδιά μου... Πως μπορώ να το διαχειριστώ? Τον αγαπάω αλλά επαναστατώ και νομίζω ότι αυτό θα φέρει τον χωρισμό.. Γιατί για μια μάνα πάνω από όλα είναι τα παιδιά της... Και το περίεργο είναι ότι έχει άριστες σχέσεις μαζί τους... Μόνο σε μένα δείχνει την δυσαρέσκεια του. Περιμένω γνώμες και ΑΠΌΨΕΙΣ!!! 

Μάλλον δεν έχεις όρια στο πόσο βοηθάς τα παιδιά σου.

Έχουν ενηλικιωθεί και έχουν κάνει οικογένεια, δεν είναι πια πεντάχρονα


Χρειάζεται να μαζέψεις αυτά που δίνεις στα παιδιά σου

και να αναλάβουν τις δικές του ευθύνες, (δεν έκαναν παιδιά 

για να τα μεγαλώσεις εσύ...) και να κοιτάξεις την ζωή σου περισσότερο.

Αυτό σου ζητάει ο σύντροφός σου και έχει δίκιο...

Αγαπητη ,

απο το κειμενο σου αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι εχεις καλη σχεση με τα παιδια σου ...και οτι την μονη βοηθεια που τους προσφερεις ειναι να πηγαινεις και να φερνεις το εγγονακι σου στο σχολειο ...

Και ο τραχανοπλαγιας ...χαλιεται ...

Κοιτα στειλτον στο διαολο τον κόπανο ...

Keep Walking

Ε...στειλτονε απο τωρα, για τους εξης λογοι...

Πρωτον...Ειναι υποκριτης. Αλλα μπροστα, αλλα πισω...

Δεφτερον...Δεν εχει κανενα δικαιωμα, οχι να σου απαγορευσει αλλα, ουτε να κανει κιχ για τα παιδια σου και το πως θα τα βοηθησεις εσυ...

Τριτον...Απο τα παραπανω συναγεται επισης οτι ειναι παρτακιας και ανακατωστρας...

Τεταρτον...θα πω βαρυσημαντη διαπιστωση-ερωτηση...51 χρονων γυναικα, δεν τον ειδες τι αρχοντοπυραβλος ειναι?...Τρια χρονια και χαμπαρι τιποτις?...Ιλεος, Κυρια μου...

Να σου βρουμε ενα καλο παιδι απο δω, να ησυχασει το κεφαλι σου!!!...

Μαρια το θεμα ειναι αποκλειστικα δικο σου κι εσυ αποφασιζεις
κατα την αποψη μου,καλα κανεις και προσφερεις βοηθεια στα παιδια σου
τα παιδια μας δεν τα ξεχναμε, οταν ενηλικιωνονται
θεωρω πολυ χειριστη και εγωιστικη τη συμπεριφορα του συντροφου σου
θεσε του ορθα κοφτα τις αποφασεις σου και τις επιθυμιες σου κι ας τον να βραζει στο ζουμι του

Το μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω το παιδί στο σχολείο και να το παίρνω στο σχόλασμα... Επειδή έβλεπα την ξινισμένη μούρη σταμάτησα να το φέρνω στο σπίτι μας γιατί μου κοπανουσε που τρώει σε μας και πηγαίνω στο σπίτι του γιου μου... Σε μισή ώρα σχολαει η νύφη μου και φεύγω... Δηλ δέκα λεπτά το πρωί και μια ώρα το μεσημέρι... Αυτό είναι... Πότε δεν κράτησα παιδιά για να βγουν έξω... Πότε δεν έλειψα από εκείνον... Πάντα στο πόδι οι επισκέψεις μου... Είναι αχάριστος και ζηλιάρης...

Κι εμένα παρτακιας μου ακούγεται..θα συμφωνήσω..

Σε αυτή την ηλικία είναι δώρο το να μπορείς να βλέπεις τα εγγόνια σου και τα παιδιά σου..
Δεν ξέρω πως το βλέπουν μερικοί..Αδυνατω να τους κατανοήσω..

Ποιος φυσιολογικος ανθρωπος χαλιεται που μια γιαγιά πηγαινοφερνει το εγγόνι της σχολείο; Είμαστε σοβαροί;αν η γυναίκα του γιου σου δουλεύει εννοείται ότι πρέπει να βοηθήσεις αφού μπορείς...να πεις ότι βαριοταν να ξυπνήσει να πω ναι κάτι πρέπει να σε χαλάει...απορώ μερικοί που του δίνεται δίκιο,, δεν σημαίνει ότι επειδή τα παιδιά κανανε οικογένεια τα αφήνουμε στη μοίρα τους και δεν προσφέρουμε καμιά βοήθεια..(αρκεί να μην υπάρχει εκμετάλλευση)στη δική σου περίπτωση απ' ότι καταλαβαίνω δεν υπάρχει...μάλλον ο σύντροφός έχει το θέμα.

Α! Και απλοχερης, για ενα πιατο φαι και λιγη φροντιδα του παιδιου!!!...

 

Καραγκιοζης, σε ρολο μπαρμπα Γιωργου...

 

Οσο καθεσαι μαζι του, μοιραζεσαι και εσυ το ρεζιλικι του να ξερεις...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από 1968maria
Το μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω το παιδί στο σχολείο και να το παίρνω στο σχόλασμα... Επειδή έβλεπα την ξινισμένη μούρη σταμάτησα να το φέρνω στο σπίτι μας γιατί μου κοπανουσε που τρώει σε μας και πηγαίνω στο σπίτι του γιου μου... Σε μισή ώρα σχολαει η νύφη μου και φεύγω... Δηλ δέκα λεπτά το πρωί και μια ώρα το μεσημέρι... Αυτό είναι... Πότε δεν κράτησα παιδιά για να βγουν έξω... Πότε δεν έλειψα από εκείνον... Πάντα στο πόδι οι επισκέψεις μου... Είναι αχάριστος και ζηλιάρης...

 

 Κάθε φορά που διαβάζω τέτοια θέματα,κάνω την υπόθεση πως ναι μεν ο θεματοθέτης παρουσιάζει μια υποκειμενική εικόνα μιας κατάστασης που βιώνει,αλλά αυτή ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στην πραγματικότητα.

 With that said (που λένε και οι Αμερικάνοι) και εφόσον σε γενικές γραμμές,το story πάνω κάτω είναι αυτό,προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω τέτοιου είδους συμπεριφορές-αντιδράσεις-γκρίνιες.Σε καμία περίπτωση για αρχή,δεν είναι δυνατόν κάποιος να μας βάζει να επιλέγουμε ανάμεσα σε αυτόν/η και την οικογένειά μας (παιδιά-εγγόνια-γονείς).Το πως διαχειρίζομαι την σχέση μου με τα παιδιά μου -παράδειγμα- δεν έχει σε καμία περίπτωση σχέση με την τωρινή σύντροφό μου.  Με άλλα λόγια,όπως δεν επιτρέπω τις παρεμβάσεις της οικογένειας μου στην προσωπική μου ζωή,αντίστοιχα δεν επιτρέπω η εκάστοτε σύντροφος μου να κάνει παρεμβάσεις στις σχέσεις μου με το παιδί ή το εγγόνι ή τον πατέρα μου.

 Εφόσον λοιπόν έχω παιδιά ή και εγγόνια και επιλέγεις να συμβιώνεις μαζί μου,πρέπει απλά να δεχτείς το γεγονός ότι μέρος του χρόνου μου θα τον διαθέτω σε αυτά -με τον τρόπο που αντιλαμβάνωμαι εγώ,μιας και δεν είμαστε όλοι σωστοί μπαμπάδες ή παππούδες κτλ-.Σε κάθε περίπτωση,το να μου δημιουργεί η σύντροφός μου "πρόβλημα" για τέτοια θέματα,προσωπικά για μένα θα ήταν λόγος για να χωρίσω.Με την οικογένεια σου δεν γίνεται να χωρίσεις -υπο νορμάλ συνθήκες πάντα- αλλά με τον εκάστοτε σύντροφο,που κάνει "ζήλιες" γιατι ασχολούμαι με το παιδί μου ή το εγγόνι μου;Εύκολα και με συνοπτικές διαδικασίες ΕΚΤΟΣ και εάν αλλάξει συμπεριφορά και δείξει κατανόηση (και λογική σκέψη).

Άρα έχω δίκαιο... Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.,.,. ΥΓ Ενικε δεν έχει σημασία η ηλικία... Όσο μεγαλώνουμε τόσο και πιο μεγάλα τα λάθη που κάνουμε... Όσο για να μου βρεις γαμπρό άσε να μου λείπει..

Τότε το πράγμα αλλάζει... 

 

θα συμφωνήσω και επαυξάνω με τους υπόλοιποι...

 

Στείλε τον στην μάνα του... 

 

Έχεις παιδιά και εγγόνια δεν χρειάζεσαι και άλλο ένα στην ηλικία του ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από 1968maria
Το μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω το παιδί στο σχολείο και να το παίρνω στο σχόλασμα... Επειδή έβλεπα την ξινισμένη μούρη σταμάτησα να το φέρνω στο σπίτι μας γιατί μου κοπανουσε που τρώει σε μας και πηγαίνω στο σπίτι του γιου μου... Σε μισή ώρα σχολαει η νύφη μου και φεύγω... Δηλ δέκα λεπτά το πρωί και μια ώρα το μεσημέρι... Αυτό είναι... Πότε δεν κράτησα παιδιά για να βγουν έξω... Πότε δεν έλειψα από εκείνον... Πάντα στο πόδι οι επισκέψεις μου... Είναι αχάριστος και ζηλιάρης...

 

εγω δεν θα εστιασω στο γεγονος γιατι ο συντροφος σου διαμαρτυρεται γιατι ασχολεισαι με το εγγονι σου εστω και να το παιρνεις απο το σχολειο ..

 

γιατι ειναι και αναμενομενο ...

 

(εδω οι πραγματικοι παππουδες δυσανασχετουν με τις υποχρεωσεις που τους φορτωνουν  με τα εγγονια τα παιδια τους ...

 

ο ξενος δεν θα δυσανασχετισει

 

η νυφη εχει μητερα ...;

 

καλο ειναι οι υποχρεωσεις να μοιραζονται ..και στην βοηθεια να θεσεις οριο ...

 

τα παιδια τα θελουν ολα δικα τους και το μεγαλωμα των παιδιων ειναι μεγαλο πακετο ...

 

και οσο για τον φιλο σου ...

 

δεν διακρινω κατι κακο ...λες οτι τα παει γενικα καλα με τα παιδια σου ...

 

ετσι ειναι αυτα 

 

οτι αλλο μετα το διαζυγιο ειναι μετ εμποδιων ..

 

οι αντρες την γυναικα την θελουν για παρτι τους κατι σαν δουλα ,,

 

κατα ποσον οι γκομενοι ...

 

αγαλι αγαλι θα το αποδεχτει αν σ αγαπαει ,,

 

αρκει να πεισεις τα παιδια σου ,,οτι ναι μεν αλλα αυτο μπορεις ,..να κανεις ..

 

.κι ας παρει ευθυνη και η συμπεθερα ..

 

γιατι αργοτερα θα σου ζητησουν κι αλλα ..

 

ποσα παιδια δεν φερνουν παιδια στον κοσμο υπολογιζοντας στο να τα μεγαλωσουν οι γονεις τους ..

 

θεσε ορια ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από 1968maria

Πως να το διαχειριστώ;

Καλησπερα σε όλους... Είμαι χωρισμένη και συν κατοικώ εδώ και τρία χρόνια με κάποιον κύριο.. Τα παιδιά μου παντρεμένα ζουν στα σπίτια τους. Επειδή είμαι και γιαγιά και η νύφη μου δουλεύει πηγαίνω το εγγόνι μου στα νήπια και το παίρνω όταν σχολαει. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στο σύντροφο μου. Όπως και να μην βοηθάω τα παιδιά μου... Οι κουβέντες του είναι... Όποιος κάνει παιδιά να τα μεγαλώνει, η να πάρουν την ζωή στα χέρια τους και κάτι τέτοια. Βασικά δεν θέλει να αφιερώνω χρόνο σε κανένα εκτός από αυτόν... Νιώθω εγκλωβισμένη αδικιμενη και ότι μου στερεί το δικαίωμα να είμαι μάνα, όπως και να προσφέρω μικρά πραγματάκια στα παιδιά μου... Πως μπορώ να το διαχειριστώ? Τον αγαπάω αλλά επαναστατώ και νομίζω ότι αυτό θα φέρει τον χωρισμό.. Γιατί για μια μάνα πάνω από όλα είναι τα παιδιά της... Και το περίεργο είναι ότι έχει άριστες σχέσεις μαζί τους... Μόνο σε μένα δείχνει την δυσαρέσκεια του. Περιμένω γνώμες και ΑΠΌΨΕΙΣ!!! 

 

 

Τζούλια θα συμφωνήσω μαζί σου.. Όμως η μητέρα της νύφης μου ζει στην Κρήτη.Έχω καλά παιδιά πολύ διακριτικά και καθόλου απαιτητικά. Σεβάστηκαν την επιλογή μου να βάλω στην ζωή μας αυτόν τον άνθρωπο και ξέρουν ότι έχω πια την δική μου ζωή και δεν με ενοχλούν. Δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Είναι σαν να κατάλαβε ξαφνικά ότι έχω παιδιά...

Προφανώς έχει βρει κάποια άλλη,

 

να το κοιτάξεις αυτό...

 

Όταν κάποιος παύει ξαφνικά να βλέπει...

 

τότε κάτι άλλο συμβαίνει 

Παράθεση:
Σχόλιο # 14 από 1968maria
Τζούλια θα συμφωνήσω μαζί σου.. Όμως η μητέρα της νύφης μου ζει στην Κρήτη.Έχω καλά παιδιά πολύ διακριτικά και καθόλου απαιτητικά. Σεβάστηκαν την επιλογή μου να βάλω στην ζωή μας αυτόν τον άνθρωπο και ξέρουν ότι έχω πια την δική μου ζωή και δεν με ενοχλούν. Δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Είναι σαν να κατάλαβε ξαφνικά ότι έχω παιδιά...

 

Θέλει να σε αποκοψει από όλους!!! 

Αυτός ζωή πέρα από σένα δεν έχει; 

Παιδιά, εγγόνια κλπ;; 

Η ζωή μας είναι πλήρης και ευτυχισμένη όταν έχουμε γύρω μας όλους όσους αγαπάμε!!! 

Δεν θα σχολιάσω την αντίδραση του για το εγγονι σου... 

Τελείως μ@λ@κας και χειριστικος... 

Γιατί είσαι μαζί του; 

Γιατί δεν φαντάζομαι να συμπεριφερεται καλά γενικότερα

Μαρία ...

... απλά λυτά και απέριττα, στείλτον στον διάολο αυτόν τον τοξικό, υποκριτή, κακομαθημένο, χειριστικό και σπαγκοραμμένο κόπανο, να ηρεμήσει η ψυχή σου και η ζωή σου γενικότερα!

οι πραγματικοι παππουδες δεν δυσανασχετουν ποτε

κατι μιζεροι,γεροπαραξενοι και στριφνοι δυσανασχετουν

σημασια δεν εχει τι θελουν οι αντρες..σημασια εχει να μη διαθετει καμμια γυναικα τον εαυτο

της ως δουλα

στα κεφια του καθε προβληματικου,προκειμενου να τον κρατησει (ως τι αραγε)?

επισης και μετα το διαζυγιο μια χαρα σχεσεις μπορουν να γινουν εφ οσον οι επιλογες

συντροφων ειναι

συνειδητοποιημενες και οχι κατ'αναγκη

 

Αγαπητή Μαρία

Δεν είναι δυνατόν ενας σοβαρός ώριμος άνθρωπος να μην σέβεται ότι έχεις οικογένεια και παιδια, αυτό δείχνει πως δε σέβεται εσένα και τις προταιρεοτητες σου!!! Κατ' εμέ πρέπει να είσαι κάθετη λέγοντάς του ως de facto πως θα συνεχίσεις να προσφέρεις αυτά (τα λιγοστά) που προσφέρεις στα παιδιά σου, αν δεν το σεβαστεί δεν έχει θέση στη ζωή σου!!!Είναι κρίμα να καταπιεζεσαι, να κινδυνεψεις να χαλάσεις την όμορφη σχέση με τα παιδιά σου για κάποιον ο οποίος είναι κατώτερος των περιστάσεων! Και τέλος δεν δέχομαι πως ζηλεύει τα παιδιά σου... έχει ψυχολογικό πρόβλημα ο άνθρωπος και σίγουρα δεν θα γίνεις ο ιατρός του!!!

Αν εισασταν ζευγάρι 20-25αχρονα ,θα πρότεινα να συζητάτε το οποιοδήποτε θέμα για να βρείτε λύση...

Όμως ,στα 50-60 (δε γνωρίζω πόσο ακριβώς είναι ο σύντροφός σου αλλά υπολογίζω εκεί κάπου) ...

τι να συζητήσεις ,τα αυτονόητα ???

 

Άρα ,(γεια σου Ενικε)...

, το μόνο που προτείνω ,να συνεχίσεις να κάνεις αυτό που κάνεις με το εγγονάκι σου και να αδιαφορείς επιδεικτικά στα όποια σχόλια του . 

 

Φατσούλα με φελλούς στα αυτια