Δεν εχω προσωπικη ζωη, οποτε ειναι μεγαλο πληγμα το οτι απομονωθηκα απο χωρους (ιντερνετικους) που σημαιναν πολλα για μενα. Οι αιτιες ειναι παρα πολλες. Και στα δυο fora, οι συμμαχιες και ισορροπιες που τοσο πολυ με χειροκροτησαν στην αρχη, πολυ σταδιακα και βαθμιαια με απομονωσαν στο τελος. Γιατι δεν μπορουσαν να περιμενουν μια σταθερα ευνοικη σταση οταν διαφωνουσα μαζι τους. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ FORA το ιδιο φαινομενο. Στο ενα ειμαι 14 χρονια. Στο αλλο 10. Τους κουρασε τοσο πολυ το οτι δεν εκρυβα τις διαφωνιες μου (οταν αυτες προεκυπταν) κατω απ'το χαλακι ... που ουτε οι ιδιοι καταλαβαν πως με βαλαν στην ακρη. Τωρα, οτι και να γραφω, μενει αναπαντητο. ΟΤΙ ... και αν γραφω. Μπορει καποιος να πει οτι "γραφεις συνεχεια μαλακιες". Αυτο ειναι στατιστικα απιθανο. Καποια στιγμη θα γραψω και κατι σωστο. Δεν μου δινουν σημασια ουτε οι διαφωνουντες, ουτε οι συμφωνουντες. Σαν να μην εγραψε κανεις (ενα πραγμα). Να ηταν ετσι, απο την πρωτη στιγμη, θα το δεχομουν. Ομως ΔΕΝ ηταν ! Να ειχα προσωπικη ζωη ... επισης δεν θα εδινα ιδιαιτερη βαρυτητα. Θα το προσπερνουσα. Ομως, δεν εχω προσωπικη ζωη. Αρκετοι θα βρειτε πατημα για να ξεσπασετε τον κυνισμο σας πανω μου. Δεν πειραζει, τα fora ειναι χωροι ελευθερης αποψης. Αυτο εχει τα θετικα του αλλα εχει και τα ασχημα του. Το δεχομαι. Ομως αυτο που με πειραζει εχει να κανει με το οτι εξαρτηθηκα απο την φορουμιστικη επικοινωνια. Σε καθημερινη βαση. Και αυτο τωρα, γυρναει αναποδα. Δεν περιμενω να με βοηθησετε (αφου αυτονοητα βαζω τον οιστρο για Αληθεια πανω απο την αναγκη για Φιλια και αυτο ειναι που με "τιμωρουν" τα αλλα δυο fora). Κουβεντα κανω (και αν θελετε συμμετεχετε, αν δεν θελετε ... no problem).
Ευτυχως αφησα το Sxeseis.gr απ'εξω (κατα τυχη βεβαια) και δεν εχω απομονωθει και απο εδω μεσα (οχι ακομα, υποπτευομαι)
Εισαι 50 χρονων και δεν εχεις ζωη επειδη ισως εξαρτηθηκες απο το ιντερνετ...χμμμ για να σκεφτω...ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!!! κι εγω που δεν ημουν και τοσο εξαρτημενη με το ιντερνετ εμεινα μονη...Μαλλον ειναι η ηλικια που αρχιζουμε να ξεσκαρτάρουμε...κοψε λασπη σταδιακα προσπαθοντας να βρεις με κατι αλλο να ασχοληθεις.Τι θα λεγες μ εναν έρωτα; Επίσης ξερω οτι ειναι πολύ δυσκολο αυτο στην αρχη γιατι έχεις και μια ελαφριά μορφή καταθλιψης αλλα και παλι θελω να σου πω...ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ. Με λιγη προσπαθεια ..με το ζόρι στην αρχή βγες απλα για να παρεις καθαρο αερα..οσο παιρνεις καθαρο αερα θα δεις οτι και το μυαλο δουλευει διαφορετικα και η διαθεση αλλαζει. Πανε μια βολτα στη θαλασσα...ξερει αυτη...θα σε βοηθήσει...και μπες σιγα σιγα στν πραγματικο κοσμο. Εκει ανήκεις αλλα το χεις ξεχασει. θα στο θυμησουν παλιοι και καινουργιοι φίλοι αρκει να τους ανοιχτεις
αα και που σαι...χεσε τα φορα!
Fora ειναι ο πλυθηντικος του Forum.
Δυστυχως, ειμαι ατομο που πολυ δυσκολα θα ξεκινησω σχεση. Ουτε καν κουβεντα. Οποτε ας την ξεχασουμε αυτην την επιλογη. Ολοι οι φιλοι μου (μα ολοι) ειτε εχουν παντρευτει (και εχουν και παιδια) ειτε εχουν καποια σχεση. Ουτε ενας δεν εχει μενει που να ειναι μονος σαν και μενα.
Αν ΝΑΙ , υπαρχουν ομαδες που κανουν τα σκ εκδΡΟμες στη φυση σε ομορφα μερη ευκαρια να να γνωρισεις καινουργιους φιλους...εγω αυτο εκανα...και μονο αν το αποφασισεις και γυρισεις το βραδυ διαφορετικα θα πεις...για δες;!! ΥΠΑΡΧΕΙ και κατι αλλο απ αυτο που ειχα ως τωρα στο μυαλο μου... ξερω ειναι πολυ δυσκολο στην αρχη ..τα χω περασει κι εγω...αλλα παντα κατι γινεται κι εκει ποου νομιζεις οτι τιποτα δε μπορει να αλλαξει αλλαζουν ολα. μηπως; ομως στην πραγματικοτητα εσυ δε θελεις να τ αλλαξεις και δεν ειναι οτι δε μπορεις;;
Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από Anisixos1970Fora ειναι ο πλυθηντικος του Forum.
Δυστυχως, ειμαι ατομο που πολυ δυσκολα θα ξεκινησω σχεση. Ουτε καν κουβεντα. Οποτε ας την ξεχασουμε αυτην την επιλογη. Ολοι οι φιλοι μου (μα ολοι) ειτε εχουν παντρευτει (και εχουν και παιδια) ειτε εχουν καποια σχεση. Ουτε ενας δεν εχει μενει που να ειναι μονος σαν και μενα.
δεν ειναι κακο στην περιπτωση σου να επισκεφτεις και μια ψυχολογο...θα σε βοηθησει πολυ...δεν ειναι ταμπου...και η εξαρτηση αυτ που εχεις γιατι πιστευω οτι ολο για τα παιχνιδια θα μιλας ...κι αυτη ειναι ενα ειδος αρρωστιας που μονο ενας ειδικος θα μπορουσε να σε βοηθησει οσο κι αν εχουμε εμεις καλη διαθεση... θα σου ππροτεινα να ξεκινησεις απο κει
Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από Anisixos1970Fora ειναι ο πλυθηντικος του Forum.
Δυστυχως, ειμαι ατομο που πολυ δυσκολα θα ξεκινησω σχεση. Ουτε καν κουβεντα. Οποτε ας την ξεχασουμε αυτην την επιλογη. Ολοι οι φιλοι μου (μα ολοι) ειτε εχουν παντρευτει (και εχουν και παιδια) ειτε εχουν καποια σχεση. Ουτε ενας δεν εχει μενει που να ειναι μονος σαν και μενα.
man ,
Οτι εχεις κανει μεχρι στιγμης ειναι επιλογη σου .
Δεν μπορεις το ενα , δεν μπορεις το αλλο δεν μπορεις το παρακατω . Οκ και εμεις μαζι σου .
Οπως γραφεις ...εκανες τα Φορα ...ζωη σου ...
Αυτο επελεξες και αφου σου εκανε και σου ταιριαζε ...μια χαρα το εκανες .
Και οπως και να εχει ...εαν σε 2 Φορα σε γειωσανε ...θα βρεθουνε αλλα ...που θα βρεις στεγη .
Δεν χαθηκε ο κοσμος ...
Μια χαρα πας .
Ολα επιλογες μας ειναι .
Keep Walking
Παράθεση:
Και μεταξυ μας
Σχόλιο # 5 από marie_la_journalisteδεν ειναι κακο στην περιπτωση σου να επισκεφτεις και μια ψυχολογο...θα σε βοηθησει πολυ...δεν ειναι ταμπου...και η εξαρτηση αυτ που εχεις γιατι πιστευω οτι ολο για τα παιχνιδια θα μιλας ...κι αυτη ειναι ενα ειδος αρρωστιας που μονο ενας ειδικος θα μπορουσε να σε βοηθησει οσο κι αν εχουμε εμεις καλη διαθεση... θα σου προτεινα να ξεκινησεις απο κει
Oχι, δεν ειναι fora για παιχνιδια. Αν καταλαβα σωστα. Η δικη μου αρρωστια ειναι το Αορατο, το τι συμβαινει περα απο τις αισθησεις μας. Και αυτο συζητουσα. Και ειχα απηχηση (για πολλα χρονια). Οταν ομως διαφωνουσα (που δεν ηταν παντα) και το κανα και κοσμια ... δεν μπορουσαν να το χωνεψουν. Πως εγω, το ονειροπολο και ηπιο ατομο ... ορθωνα διχογνωμια. Μια δυο τρεις ... τωρα κανεις δεν μου απανταει. Επρεπε να λεω ναι σε ολα. Αυτο ηταν το αμαρτημα μου. Εικαζω ...
με αυτά που γράφεις και από τον τροπο που γράφεις δειχνεις να εχεις παράπονο από τον τροπο που σε αντιμετώπισαν αλλά και οτι δεν εισαι και τοσο ευκολος χαρακτήρας.Οπότε πιθανων να μην θέλουν να τα βαλουν μαζι σου,μήπως λοιπόν ηρθε η ωρα ν΄αλλαξεις καποια πράγματα στη ζωή σου και τον τρόπο σου?ναι δεν λέω,αυτός εισαι και σε οποιον αρέσεις μα κατι παει στραβά για να έχεις αυτη την αντιμετώπιση και μεσα σου το ξέρεις οτι χρειάζεσαι αλλαγές.μονο σου λες σε άλλα θεματα οτι ειναι καταθληπτικός.
Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από archagellosman ,
Οτι εχεις κανει μεχρι στιγμης ειναι επιλογη σου .
Δεν μπορεις το ενα , δεν μπορεις το αλλο δεν μπορεις το παρακατω . Οκ και εμεις μαζι σου .
Οπως γραφεις ...εκανες τα Φορα ...ζωη σου ...
Αυτο επελεξες και αφου σου εκανε και σου ταιριαζε ...μια χαρα το εκανες .
Και οπως και να εχει ...εαν σε 2 Φορα σε γειωσανε ...θα βρεθουνε αλλα ...που θα βρεις στεγη .
Δεν χαθηκε ο κοσμος ...
Μια χαρα πας .Ολα επιλογες μας ειναι .
Keep Walking
Επιλογες ... που ομως κατηντησαν εξαρτησεις. Το να μην φαω ντοματα μια μερα, δεν μου στοιχιζει τιποτα. Επιλογη ειναι και αυτη. Ομως ... δεν ειναι εξαρτηση !!!
... θες δεν θες, θα γίνεις μέρος συμμαχιών αλλά και αντιμαχιών. Είτε ηθελημένα, είτε ακουσία, είτε στην φαντασία των υπολοίπων. Όπως και να έχει, θα συμβεί. Οπότε για να μπορέσεις να επιβιώσεις σε έναν τέτοιο χώρο, θα πρέπει πρώτα απΆ όλα να δεχτείς αυτή την κατάσταση ως αναμενόμενη (συμβαίνει και στην πραγματική ζωή), για να μπορέσεις να την διαχειριστείς όταν θα συμβεί.
Μην ζητάς το παλαμάκι και μην ξινίζεις στην ... μούτζα. Κάθε δράση έχει και μια αντίδραση και όλοι αντιδράμε διαφορετικά. Αν αυτό το έχεις κατά νου, θα έχεις μια καλύτερη ισορροπία σε αυτούς τους χώρους.
Σε μια διαφωνία, μπορεί κάποιος να γίνει εριστικός, ειρωνικός και επιθετικός, αλλά η Ελληνική γλώσσα προσφέρει την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε την διαφωνία μας, με πολύ πιο όμορφους και συμβατούς τρόπους. Αφού όμως πρώτα ηρεμήσουμε. Δεν ξέρω πως χειριζόσουν τέτοιες καταστάσεις, αλλά η ψυχραιμία βοηθάει στο να μην αποξενωθείς.
Ανέφερες πολλές φορές πως δεν έχεις προσωπική ζωή. Κανείς δεν θα σε λυπηθεί γι αυτό και ούτε θα αποκτήσεις κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση. Το γνωρίζεις αυτό, δεν είσαι χθεσινός. ¶λλαξέ το (μπορείς!) και έτσι θα βρεις μια εσωτερική ισορροπία. Τα φόρα ΔΕΝ είναι τόσο σημαντικά, όσο τα έχεις κάνει. Αλλά από εκεί κει πέρα, αυτό είναι δική σου επιλογή και επομένως, σεβαστή!
Νομίζω ξέρεις πως η αλήθεια πολλές φορές είναι υποκειμενική. Λες την δική σου αλήθεια, που μπορεί να διαφέρει απΆ την αλήθεια των υπολοίπων. Αυτό είναι κάτι αποδεκτό και σεβαστό από εσένα ή γίνεται πεδίο μάχης ? Τροφή για σκέψη ...
Αυτά είχα να σου πω φίλε μου, με αφορμή το θέμα σου. Καλώς επανήλθες λοιπόν και εύχομαι όλα να σου πάνε καλύτερα !
ΥΓ) Μόλις τώρα είδα να αναφέρεις σε νέο σου Post, πως διαφωνούσες κόσμια και είσαι ένα ήπιο άτομο, όποτε κάποια απ όσα σου έγραψα, είναι άτοπα ... Δεν αλλάζω το κείμενο, μιας και είναι μεγάλο, απλά γράψε άκυρο
Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από wish_με αυτά που γράφεις και από τον τροπο που γράφεις δειχνεις να εχεις παράπονο από τον τροπο που σε αντιμετώπισαν αλλά και οτι δεν εισαι και τοσο ευκολος χαρακτήρας.Οπότε πιθανων να μην θέλουν να τα βαλουν μαζι σου,μήπως λοιπόν ηρθε η ωρα ν΄αλλαξεις καποια πράγματα στη ζωή σου και τον τρόπο σου?ναι δεν λέω,αυτός εισαι και σε οποιον αρέσεις μα κατι παει στραβά για να έχεις αυτη την αντιμετώπιση και μεσα σου το ξέρεις οτι χρειάζεσαι αλλαγές.μονο σου λες σε άλλα θεματα οτι ειναι καταθληπτικός.
κουβέντα κάνουμε αλλά η ζωή ειναι εκεί εξώ,δεν κάνουμε ζωη μας τα φόρουμ,ειναι βολικά και γεμίζουν τον χρονο μας χωρις να χρειαζεται να περιποιηθεις να βγεις εξώ και να ξοδεψεις χρημάτα αλλά ετσι χανεις και την ουσία.
πήρες τελικά ένα σκυλάκι που κάποτε ανέφερες?
Οχι, δεν πηρα σκυλακι (τελικα). Με τα ωραρια που ειχα και εχω (εντελως παρκισονικα) ο σκυλος θα ειχε πηδηξει απ'το μπαλκονι. Ουτε ξερω ποτε ειμαι ξυπνιος και ποτε κοιμαμαι. Δεν ειναι αυτο περιβαλλον για ενα φυσιολογικο πλασμα. Θα ειχε τρελλαθει.
Για τα υπολοιπα (το "βγες εξω") δεν ειναι τοσο ικανοποιητικη λυση. Αντε να ειναι μια την εβδομαδα, αντε να ειναι μια καθε 3 μερες. Το foruming ηταν καθημερινο. 10 ωρες την ημερα. Εξαιρετικα συχνο. Που να βρεις τετοια συχνοτητα με πραγματικους ανθρωπους ! Θα λαλησουν σαν κοκορια (θα λαλουσα και εγω σαν κοκορι). Αυτη ειναι η μαγεια του νετ. Μπαινεις οπου θελεις, οποτε θες και οση ωρα θελεις. Στην καθημερινη ζωη, αυτο απλα ... ΔΕΝ γινεται.
Παράθεση:
Στα φόρα φίλε μου ...
Σχόλιο # 10 από Spiros--... θες δεν θες, θα γίνεις μέρος συμμαχιών αλλά και αντιμαχιών. Είτε ηθελημένα, είτε ακουσία, είτε στην φαντασία των υπολοίπων. Όπως και να έχει, θα συμβεί. Οπότε για να μπορέσεις να επιβιώσεις σε έναν τέτοιο χώρο, θα πρέπει πρώτα απΆ όλα να δεχτείς αυτή την κατάσταση ως αναμενόμενη (συμβαίνει και στην πραγματική ζωή), για να μπορέσεις να την διαχειριστείς όταν θα συμβεί.
Μην ζητάς το παλαμάκι και μην ξινίζεις στην ... μούτζα. Κάθε δράση έχει και μια αντίδραση και όλοι αντιδράμε διαφορετικά. Αν αυτό το έχεις κατά νου, θα έχεις μια καλύτερη ισορροπία σε αυτούς τους χώρους.
Σε μια διαφωνία, μπορεί κάποιος να γίνει εριστικός, ειρωνικός και επιθετικός, αλλά η Ελληνική γλώσσα προσφέρει την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε την διαφωνία μας, με πολύ πιο όμορφους και συμβατούς τρόπους. Αφού όμως πρώτα ηρεμήσουμε. Δεν ξέρω πως χειριζόσουν τέτοιες καταστάσεις, αλλά η ψυχραιμία βοηθάει στο να μην αποξενωθείς.
Ανέφερες πολλές φορές πως δεν έχεις προσωπική ζωή. Κανείς δεν θα σε λυπηθεί γι αυτό και ούτε θα αποκτήσεις κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση. Το γνωρίζεις αυτό, δεν είσαι χθεσινός. ¶λλαξέ το (μπορείς!) και έτσι θα βρεις μια εσωτερική ισορροπία. Τα φόρα ΔΕΝ είναι τόσο σημαντικά, όσο τα έχεις κάνει. Αλλά από εκεί κει πέρα, αυτό είναι δική σου επιλογή και επομένως, σεβαστή!
Νομίζω ξέρεις πως η αλήθεια πολλές φορές είναι υποκειμενική. Λες την δική σου αλήθεια, που μπορεί να διαφέρει απΆ την αλήθεια των υπολοίπων. Αυτό είναι κάτι αποδεκτό και σεβαστό από εσένα ή γίνεται πεδίο μάχης ? Τροφή για σκέψη ...
Αυτά είχα να σου πω φίλε μου, με αφορμή το θέμα σου. Καλώς επανήλθες λοιπόν και εύχομαι όλα να σου πάνε καλύτερα !
ΥΓ) Μόλις τώρα είδα να αναφέρεις σε νέο σου Post, πως διαφωνούσες κόσμια και είσαι ένα ήπιο άτομο, όποτε κάποια απ όσα σου έγραψα, είναι άτοπα ... Δεν αλλάζω το κείμενο, μιας και είναι μεγάλο, απλά γράψε άκυρο
Κανενα ακυρο δεν γραφω, ΠΟΛΥ σωστα μιλας. Ολα ειναι θεμα συμμαχιων και αντιμαχιων. Δεν ξερω πως, αλλα κατορθωσα να μην γινω μερος συμμαχιων ποτε στην ζωη μου. Και μου ειναι ΤΟΣΟ δυσκολο να ξεκινησω τωρα ... μονο και μονο για ενα forum (η δυο fora).
¶ρα αφού ξέρεις την λύση όλα καλά έτσι?
Καλώς ήρθες ξένε στα μέρη μας
Κάθισε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις..
Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Anisixos1970
Κανενα ακυρο δεν γραφω, ΠΟΛΥ σωστα μιλας. Ολα ειναι θεμα συμμαχιων και αντιμαχιων. Δεν ξερω πως, αλλα κατορθωσα να μην γινω μερος συμμαχιων ποτε στην ζωη μου. Και μου ειναι ΤΟΣΟ δυσκολο να ξεκινησω τωρα ... μονο και μονο για ενα forum (η δυο fora).
Κερνα οτι γουσταρεις (απλα να ξερεις οτι πινω μονο Milco, ανευ πλακας, κρασι πινω δυο φορες τον χρονο και αυτο επειδη Πρωτοχρονια και Ανασταση ΔΕΝ με αφηνουν να πιω τιποτε αλλο, επισης ανευ πλακας). Σε διαδικτυακο χωρο βρισκομαστε, η προθεση μετραει (και οχι η γευση). Συνηθως μου βαζουν να πιω λευκο ... αλλα και κοκκινο δεν με χαλαει.
Το οτι ξερω ποια ειναι η λυση δεν σημαινει αυτοματα οτι μπορω να την εφαρμοσω. Δεν παιρνω θεσεις αναμεσα σε στρατοπεδα. Και κυριως, οσο και αν μου αρεσει ενα ατομο (αυτα που γραφει), αν μου επιτεθει (μου την πει) ωφειλω να υπερασπιστω τον εαυτο μου ... σαν να μην ηταν συμμαχος και φιλος ! Υπαρχουν απειρα ατομα που θα σκεφτουν "αυτος τωρα μου τα χωνει χοντρα, αλλα αν φυγω με περιμενουν οι απεναντι". Αρρωσταινω και μονο που υπαρχουν τετοιες συλλογιστικες. Γιαυτον τον λογο σου λεω οτι "δεν μπορω να εφαρμοσω" ορισμενα πραγματα ακομα και αν ειναι λυση. Λυση με τι τιμημα ?
Με κόστος..
Όταν επιλέγεις έχεις ωφέλεια καί κόστος..
Επιλέγεις να είσαι αντικοινωνικός κι αυτό αν είναι επιλογή είναι καί συνέπεια.. κόστος δηλαδή.
Δεν κλαίγεσαι τί να κάνω..στα 52..
Παράθεση:
Σχόλιο # 14 από Anisixos1970Κερνα οτι γουσταρεις (απλα να ξερεις οτι πινω μονο Milco, ανευ πλακας, κρασι πινω δυο φορες τον χρονο και αυτο επειδη Πρωτοχρονια και Ανασταση ΔΕΝ με αφηνουν να πιω τιποτε αλλο, επισης ανευ πλακας). Σε διαδικτυακο χωρο βρισκομαστε, η προθεση μετραει (και οχι η γευση). Συνηθως μου βαζουν να πιω λευκο ... αλλα και κοκκινο δεν με χαλαει.
Το οτι ξερω ποια ειναι η λυση δεν σημαινει αυτοματα οτι μπορω να την εφαρμοσω. Δεν παιρνω θεσεις αναμεσα σε στρατοπεδα. Και κυριως, οσο και αν μου αρεσει ενα ατομο (αυτα που γραφει), αν μου επιτεθει (μου την πει) ωφειλω να υπερασπιστω τον εαυτο μου ... σαν να μην ηταν συμμαχος και φιλος ! Υπαρχουν απειρα ατομα που θα σκεφτουν "αυτος τωρα μου τα χωνει χοντρα, αλλα αν φυγω με περιμενουν οι απεναντι". Αρρωσταινω και μονο που υπαρχουν τετοιες συλλογιστικες. Γιαυτον τον λογο σου λεω οτι "δεν μπορω να εφαρμοσω" ορισμενα πραγματα ακομα και αν ειναι λυση. Λυση με τι τιμημα ?
να μας δωσεις ενα απλο παραδειγμα των συζητησεων / θεματων των Φορα να καταλαβουμε κι'εμεις οι πλοηγοι ?
δεν ξερω πως γινεται να απομονωθει καποιος απο καποιο φορουμ...ασχετα αν η ισσοροπιες και η σχεσεις μεταβαλονται...τα φορουμ συνηθως ανανεωνονται απο προσωπα...συνηθως βεβαια δυσκολα η πλειοψηφια καθετε καιρο σε αυτα,, αλλα υπαρχη μια κινητικοτητα...
τωρα εσυ οπως τα περιγραφεις... μου φαινεται πολυ ακραια περιπτωση, και μαλιστα σε 2 κιολας...
Παράθεση:
Έχω απομονωθεί από άλλα δύο fora
Σχόλιο # 1 από Anisixos1970Δεν εχω προσωπικη ζωη, οποτε ειναι μεγαλο πληγμα το οτι απομονωθηκα απο χωρους (ιντερνετικους) που σημαιναν πολλα για μενα. Οι αιτιες ειναι παρα πολλες. Και στα δυο fora, οι συμμαχιες και ισορροπιες που τοσο πολυ με χειροκροτησαν στην αρχη, πολυ σταδιακα και βαθμιαια με απομονωσαν στο τελος. Γιατι δεν μπορουσαν να περιμενουν μια σταθερα ευνοικη σταση οταν διαφωνουσα μαζι τους. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ FORA το ιδιο φαινομενο. Στο ενα ειμαι 14 χρονια. Στο αλλο 10. Τους κουρασε τοσο πολυ το οτι δεν εκρυβα τις διαφωνιες μου (οταν αυτες προεκυπταν) κατω απ'το χαλακι ... που ουτε οι ιδιοι καταλαβαν πως με βαλαν στην ακρη. Τωρα, οτι και να γραφω, μενει αναπαντητο. ΟΤΙ ... και αν γραφω. Μπορει καποιος να πει οτι "γραφεις συνεχεια μαλακιες". Αυτο ειναι στατιστικα απιθανο. Καποια στιγμη θα γραψω και κατι σωστο. Δεν μου δινουν σημασια ουτε οι διαφωνουντες, ουτε οι συμφωνουντες. Σαν να μην εγραψε κανεις (ενα πραγμα). Να ηταν ετσι, απο την πρωτη στιγμη, θα το δεχομουν. Ομως ΔΕΝ ηταν ! Να ειχα προσωπικη ζωη ... επισης δεν θα εδινα ιδιαιτερη βαρυτητα. Θα το προσπερνουσα. Ομως, δεν εχω προσωπικη ζωη. Αρκετοι θα βρειτε πατημα για να ξεσπασετε τον κυνισμο σας πανω μου. Δεν πειραζει, τα fora ειναι χωροι ελευθερης αποψης. Αυτο εχει τα θετικα του αλλα εχει και τα ασχημα του. Το δεχομαι. Ομως αυτο που με πειραζει εχει να κανει με το οτι εξαρτηθηκα απο την φορουμιστικη επικοινωνια. Σε καθημερινη βαση. Και αυτο τωρα, γυρναει αναποδα. Δεν περιμενω να με βοηθησετε (αφου αυτονοητα βαζω τον οιστρο για Αληθεια πανω απο την αναγκη για Φιλια και αυτο ειναι που με "τιμωρουν" τα αλλα δυο fora). Κουβεντα κανω (και αν θελετε συμμετεχετε, αν δεν θελετε ... no problem).
Ευτυχως αφησα το Sxeseis.gr απ'εξω (κατα τυχη βεβαια) και δεν εχω απομονωθει και απο εδω μεσα (οχι ακομα, υποπτευομαι)
εμ σε τετοια φορουμ τι περιμενες... εκει ειναι ομαδες γκετο , ... εκει ουτε ο λιακοπουλος δεν αντεξε
Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από Anisixos1970
Oχι, δεν ειναι fora για παιχνιδια. Αν καταλαβα σωστα. Η δικη μου αρρωστια ειναι το Αορατο, το τι συμβαινει περα απο τις αισθησεις μας. Και αυτο συζητουσα. Και ειχα απηχηση (για πολλα χρονια). Οταν ομως διαφωνουσα (που δεν ηταν παντα) και το κανα και κοσμια ... δεν μπορουσαν να το χωνεψουν. Πως εγω, το ονειροπολο και ηπιο ατομο ... ορθωνα διχογνωμια. Μια δυο τρεις ... τωρα κανεις δεν μου απανταει. Επρεπε να λεω ναι σε ολα. Αυτο ηταν το αμαρτημα μου. Εικαζω ...
Γιατι κλαιγεσαι?...
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media