Ρεζιλικια

Ρεζιλικια

Που λετε σημερα βγαινοντας απο το σουπερ μαρκετ σκονταφτω στη ταμπελα που γραφουν τα φθηνα ψωνια.Σκονταψα λοιπον και πεφτω φαρδια πλατια στο εδαφος με τις σακουλες.Περιττο να σας πω πως τα μσυρα που φοραγα εγιναν ασπρα απ την σκονη και το καλυτερο... μου ηρθαν ολα τά ψωνια στο κεφαλι. Ντραπηκα που μαζευτηκαν ολοι να με βοηθησουν αλλα συνχρονως μ επιασε και ενα νευρικο γελιο και γελασαμε τελικα ολοι μαζι.Πειτε κι εσεις καποια δικη σας ιστορια, κατι που παθατε, κατι που εχετε δει η ακουσει.

Το μέλος Sourya έχει επισυνάψει το αρχείο: 7199e3b918f0f70e1f0c6391279fb7d2.jpg (80.6KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 225 φορές

Oταν

επερνα επιδομα ανεργειας ολη μερα ημουν ξαπλα στο καφενειο του κυρ'Ανεστη και πινοντας τον φραπε μου σκεπτομουν τι πλακες μπορουσα να κανω για να δουλεψω κατι αφελεις .Ανοιξα λοιπον λογαριασμους με γυναικειο προφιλ ,για να γινομαι πιο πιστευτος .

Εκει λοιπον που ξαπλατουμπα επινα τη φραπεδια μου η τελεβιζιον του κυρ'Ανεστη εδειχνε το Σουλτανο με τους επιτελεις του που ετρωγαν κεμπαπ στα Αδανα και καραμανλιδικο σουτζουκι στη σχαρα.Αμεσως ηλθε στο μυαλο μου η σφοδρη ερωτικη ιστορια  με τον Τουρκο " στην Αδανα " η επισκεψη " στην Αδανα " και η ολοκληρωση " στην Αδανα "

Έχω μια παρόμοια ιστορία με το σούπερ μάρκετ. Το συγκεκριμένο εχει μονο ράμπα απ' οπου μπαίνουν και βγαίνουν όλοι. Βγαίνοντας λοιπόν εφαγα μια γλιστρα πάνω στη ραμπα κι' έπεσα κάτω με τον πισινό!! Δεν είχα σακούλες γιατί είχα πάρει μόνο νερό και το είχα στην τσάντα. Στη ραμπα είχαν κολλήσει ταινίες για να μη γλυστραει αλλα φαίνεται πως είχαν φθαρεί. Αν έβγαινε δηλαδή άτομο σε καροτσάκι θα είχε φτάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο!! Ζεματιστηκαν μόλις με είδαν και την επόμενη μέρα έβαλαν καινούργιες ταινίες στη ραμπα!

Μια φορά ,βγαίνοντας από το σούπερ μάρκετ κρατώντας σακούλες και με τα δύο χέρια ,προσπαθώντας να ανοίξω το καπό του Πορτ μπαγκαζ 

,δεν το άνοιξα καλά με αποτέλεσμα την ώρα που ήμουν σκυμμένη να τοποθετήσω τις σακούλες μέσα ,αυτό να πέσει με δύναμη πάνω στο ωραίο μου κεφαλάκι 

.Σίγουρα γέλασε οποίος με είδε ,εγώ δεν κατάλαβα ούτε είδα ποιος γέλασε γτι εκείνη την ώρα έβλεπα αστεράκια ..

.Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που βλέπω γυναίκες να βγαίνουν φορτωμένες από το σούπερ ,κρατώντας από το ένα χέρι το καρότσι και από το άλλο 2-3 παιδάκια ,με πιανει ένα σφυξιμο στην καρδιά θυμουμενη τον δικό μου τότε αγώνα .

 

..Γι αυτό απευθύνω έκκληση στους παντρεμένους με μικρά παιδιά να μην αφήνουν τη γυναίκα τους να πηγαίνει μόνη της στο σούπερ μάρκετ με τα παιδιά γιατί είναι όχι μόνο κουραστικό και ψυχοφθόρο αλλά και επικίνδυνο .

 

..Ξέρω το σχόλιο μου είναι εκτός κλίματος αλλά αφού μου δόθηκε η ευκαιρία έγραψα τις σκέψεις μου ...

Πονηρες

Μανταμιτσες ,μονο με ιστοριες του σουπερ-μαρκετ εκφραζεστε στο Sxeseis !

Εχει και αλλα στα Αδανα

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από MiltosRNLI1930

Πονηρες

Μανταμιτσες ,μονο με ιστοριες του σουπερ-μαρκετ εκφραζεστε στο Sxeseis !

 

 

Αντε να πω και ενα απο το νησι μου. Μια κυρια για ερωτικο βοηθημα χρησιμοποιησε μπουκαλι. Την φερανε που λετε με το πλοιο στο νοσοκομειο μαζι με το μπουκαλι σφηνομενο. Φανταζομαι το ρεζιλικι της

Το μέλος Sourya έχει επισυνάψει το αρχείο: 1701231154bf7a760457bed631fe26e8.gif (1.02MB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 208 φορές

Την πρώτη φορά που είπα στην ταμεία να σταματήσει στο τάδε ποσο ντραπηκα λιγάκι αλλά μετά λέω σιγά δεν είμαι η μόνη που δοκιμάζεται η τσέπη μου από την κρίση.Μετά ευτυχώς βρήκα δουλειά και ήμουν λίγο πιο άνετα .Μια φορά κυνηγούσα τα κολοκυθάκια στο δρόμο γιατί σχίστηκε η σακούλα τότε δεν τις πληρώναμε και ήταν πολύ λεπτές. Το γέλιο ρίχνω πάντως όταν βλέπω άντρες με λίστα να την τηρουνε και γυναίκες με λίστα τριών γραμμων να έχουν γεμίσει ολόκληρο καρότσι .

Μου θυμισες μια φιλη που επεσε και κατρακυλουσαν οι φραουλες στην κατηφορα. Δεν την πειραξε που σκοτωθηκε οσο οι φραουλες που εφυγαν, και τις κυνηγουσε

Παράθεση:
Σχόλιο # 8 από Alezandra
Την πρώτη φορά που είπα στην ταμεία να σταματήσει στο τάδε ποσο ντραπηκα λιγάκι αλλά μετά λέω σιγά δεν είμαι η μόνη που δοκιμάζεται η τσέπη μου από την κρίση.Μετά ευτυχώς βρήκα δουλειά και ήμουν λίγο πιο άνετα .Μια φορά κυνηγούσα τα κολοκυθάκια στο δρόμο γιατί σχίστηκε η σακούλα τότε δεν τις πληρώναμε και ήταν πολύ λεπτές. Το γέλιο ρίχνω πάντως όταν βλέπω άντρες με λίστα να την τηρουνε και γυναίκες με λίστα τριών γραμμων να έχουν γεμίσει ολόκληρο καρότσι .

 

Σουρια, αυτο που περιγραφεις δεν ειναι ρεζιλικι...ρεζιλικι ειναι το μπουκάλι να βρεθει σφηνωμενο σε ανδρα!

3 έτος στη σχολή,τρομερό άγχος! 

Επρεπε οπωσδηποτε να θυμαμαι λέξεις για να μπορώ να μου έρθουν κατεβατά καποια πράγματα..

Παιρνω χέρι και παλάμη και το γεμίζω λέξεις!!! Λεξικό ένα πράγμα...δίναμε δυο μαθηματα εκεινη την ημέρα.

Γραφω στο μάθημα " λεξικό" που όλα πηγαν μια χαρά και ξεκινάει το επόμενο...

τελειωνω και απο απροσεξια γιατι το "σκονακι¨" ηταν του αλλου μαθηματος,δινω την κολλα με το χερι "λεξικο" 

"επ,τάδε"μου λεει ο καθηγητής του δευτερου μαθηματος,με ήξερε και με τ΄ονομα μου,"τι ειναι αυτό στο χέρι?"

κρυος ιδρωτας,ν άνοιξει η γη να με καταπιεί σε όλη την τάξη,μικρό το κακό θα μου πειτε αλλα εκεινη την ώρα νιωθεις ασχημα!

-Κύριε,δεν ειναι απ΄το δικό σας μάθημα,να..δείτε!(σαν να τον μουτζωνα τον ανθρωπο) περνει την παλάμη,διαβάζει..με κοιτάει...καταλαβαινει οτι δεν ειναι το δικό του...και μου λεει " καλώς τάδε...αλλα μη σε ξαναδω να κανεις τετοια" 

φιουυ φθηνα την γλυτωσα.

Ε αφού δεν ...

... σου έκοψε βρε Wish το χέρι με κανέναν μπαλτά, τυχερή ήσουν 

 

Που να ανοίξεις μετά φύλλο με ένα χέρι 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από wish_

3 έτος στη σχολή,τρομερό άγχος! 

Επρεπε οπωσδηποτε να θυμαμαι λέξεις για να μπορώ να μου έρθουν κατεβατά καποια πράγματα..

Παιρνω χέρι και παλάμη και το γεμίζω λέξεις!!! Λεξικό ένα πράγμα...δίναμε δυο μαθηματα εκεινη την ημέρα.

Γραφω στο μάθημα " λεξικό" που όλα πηγαν μια χαρά και ξεκινάει το επόμενο...

τελειωνω και απο απροσεξια γιατι το "σκονακι¨" ηταν του αλλου μαθηματος,δινω την κολλα με το χερι "λεξικο" 

"επ,τάδε"μου λεει ο καθηγητής του δευτερου μαθηματος,με ήξερε και με τ΄ονομα μου,"τι ειναι αυτό στο χέρι?"

κρυος ιδρωτας,ν άνοιξει η γη να με καταπιεί σε όλη την τάξη,μικρό το κακό θα μου πειτε αλλα εκεινη την ώρα νιωθεις ασχημα!

-Κύριε,δεν ειναι απ΄το δικό σας μάθημα,να..δείτε!(σαν να τον μουτζωνα τον ανθρωπο) περνει την παλάμη,διαβάζει..με κοιτάει...καταλαβαινει οτι δεν ειναι το δικό του...και μου λεει " καλώς τάδε...αλλα μη σε ξαναδω να κανεις τετοια" 

φιουυ φθηνα την γλυτωσα.

 

 

γιατί με τα δύο νομίζεις spiros  μπορω?   

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Spiros--

Ε αφού δεν ...

... σου έκοψε βρε Wish το χέρι με κανέναν μπαλτά, τυχερή ήσουν 

 

Που να ανοίξεις μετά φύλλο με ένα χέρι 

 

 

 

 

Tηλεοραση δεν συνηθιζω να βλεπω ,εκτος αν εχει κανενα καλο φιλμ " Ο ναυαγος '' ασ πουμε .Εκεινο ομως που με ειχε καθηλωσει κυριολεκτικα ηταν η Τουρκικη σειρα με τους Μπακλαβατζιογλου .Τρομερο και φοβερο .Τα τραπεζια τα καθημερινα στο σπιτι και οι ιστοριες στο Μπακλαβατζιδικο ηταν τοσο ζωντανα .

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από wish_

3 έτος στη σχολή,τρομερό άγχος! 

Επρεπε οπωσδηποτε να θυμαμαι λέξεις για να μπορώ να μου έρθουν κατεβατά καποια πράγματα..

Παιρνω χέρι και παλάμη και το γεμίζω λέξεις!!! Λεξικό ένα πράγμα...δίναμε δυο μαθηματα εκεινη την ημέρα.

Γραφω στο μάθημα " λεξικό" που όλα πηγαν μια χαρά και ξεκινάει το επόμενο...

τελειωνω και απο απροσεξια γιατι το "σκονακι¨" ηταν του αλλου μαθηματος,δινω την κολλα με το χερι "λεξικο" 

"επ,τάδε"μου λεει ο καθηγητής του δευτερου μαθηματος,με ήξερε και με τ΄ονομα μου,"τι ειναι αυτό στο χέρι?"

κρυος ιδρωτας,ν άνοιξει η γη να με καταπιεί σε όλη την τάξη,μικρό το κακό θα μου πειτε αλλα εκεινη την ώρα νιωθεις ασχημα!

-Κύριε,δεν ειναι απ΄το δικό σας μάθημα,να..δείτε!(σαν να τον μουτζωνα τον ανθρωπο) περνει την παλάμη,διαβάζει..με κοιτάει...καταλαβαινει οτι δεν ειναι το δικό του...και μου λεει " καλώς τάδε...αλλα μη σε ξαναδω να κανεις τετοια" 

φιουυ φθηνα την γλυτωσα.

 

καλά βρε Wish, και συ κάθε πότε πλένεις τα χέρια σου;

 Να πω  και γω ένα αληθινό γεγονός. Νομίζω πως δεν ήταν δικό μου ρεζίλι, αλλά η ολη κατάσταση ήταν ριζιλοειδής για όλους τους συμμετέχοντες . Θα ήμουν επίσης ευγνώμων, αν μου λέγατε γνώμες και εξηγήσεις.

 

Λοιπόν ,κατέβηκα στο σταθμό <Αγ. Αντώνιος> στο μετρό και άρχισα ν΄ανεβαίνω στην τεράστια κυλιόμενη σκάλα .Ίσως την ξέρετε, μια από τις μακρύτερες στο μετρό. Με το που στάθηκα δεξιά, ο άντρας μπροστά μου, ένας τεράστιος πάνω από 180 έγειρε ξερός προς τα πίσω, επομένως <<έπεσε>> πάνω μου. Αντιδρώντας ψύχραιμα, κατάλαβα ότι δεν είναι κόλημα , διότι ο άντρας ήταν ξερός. Για να μην πέσουμε όλοι παρέα, του έκανα <<χώρο>> στην <<αγκαλιά μου>> απλώνοντας το δεξί μου χέρι, αλλά και τον δεξιό μου μηρό με λυγισμένο γόνατο και τον στήριζα με όλη μου τη δύναμη,προσπαθώντας να μη λυγίσουν τα άκρα μου. Ο κόσμος από πίσω δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ για να βοηθήσει!! παρά μόνο φώναζαν : <Κράτα τον καλά! Θα μας σκοτώσει όλους!!>  Καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια, δεν μπόρεσα να γυρίσω προς τα πίσω και έλεγα μόνο στους κοντινούς: Βοηθήστε με λίγο! . Οι πλησιέστεροι προσπέρασαν από δεξιά και με άφησαν μόνη!! Τέτοιο ρεζιλίκι , φόβο, τι να πω, δεν είχα ξαναδεί. Και ο λαός να φωνάζει <κράτα τον!> Και η σκάλα ήταν  ατελείωτη! Κανείς δε βοήθησε, ειλικρινά! Φτάνοντας επάνω σκεφτόμουν, πώς να τον κάνω, να μην τον σκοτώσω, σε περίπτωση που ήταν ζωντανός! Έβαλα μπρος του το αριστερό μου χέρι, για να τον σκουντήσω να πέσει πάνω. Με το σκούντημα φτάνοντας,αυτός μάλλον συνήλθε, αλλά ένοιωσε μάλλον πολύ άσχημα από το  μεγάλο ρεζιλίκι και κάνοντας μερικά παραπατήματα άρχισε να περπατά. Του λέω<είστε καλά;> και παιδιά, δε μίλησε,ούτε αυτός, ούτε κάποιος να πει εσύ κυρά είσαι καλά; Τίποτα! Αναρρωτιέμαι: Γιατί;

Γιατι  ζουμε σ εναν κοσμο που νοσει βαρια, και αυτη η ασθενεια ονομαζεται αδιαφορια. Αυτη ειναι η σοβαροτερη ασθενεια του αιωνα που διανυουμε δυστυχως.

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από Paralia48

 Να πω  και γω ένα αληθινό γεγονός. Νομίζω πως δεν ήταν δικό μου ρεζίλι, αλλά η ολη κατάσταση ήταν ριζιλοειδής για όλους τους συμμετέχοντες . Θα ήμουν επίσης ευγνώμων, αν μου λέγατε γνώμες και εξηγήσεις.

 

Λοιπόν ,κατέβηκα στο σταθμό <Αγ. Αντώνιος> στο μετρό και άρχισα ν΄ανεβαίνω στην τεράστια κυλιόμενη σκάλα .Ίσως την ξέρετε, μια από τις μακρύτερες στο μετρό. Με το που στάθηκα δεξιά, ο άντρας μπροστά μου, ένας τεράστιος πάνω από 180 έγειρε ξερός προς τα πίσω, επομένως <<έπεσε>> πάνω μου. Αντιδρώντας ψύχραιμα, κατάλαβα ότι δεν είναι κόλημα , διότι ο άντρας ήταν ξερός. Για να μην πέσουμε όλοι παρέα, του έκανα <<χώρο>> στην <<αγκαλιά μου>> απλώνοντας το δεξί μου χέρι, αλλά και τον δεξιό μου μηρό με λυγισμένο γόνατο και τον στήριζα με όλη μου τη δύναμη,προσπαθώντας να μη λυγίσουν τα άκρα μου. Ο κόσμος από πίσω δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ για να βοηθήσει!! παρά μόνο φώναζαν : <Κράτα τον καλά! Θα μας σκοτώσει όλους!!>  Καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια, δεν μπόρεσα να γυρίσω προς τα πίσω και έλεγα μόνο στους κοντινούς: Βοηθήστε με λίγο! . Οι πλησιέστεροι προσπέρασαν από δεξιά και με άφησαν μόνη!! Τέτοιο ρεζιλίκι , φόβο, τι να πω, δεν είχα ξαναδεί. Και ο λαός να φωνάζει <κράτα τον!> Και η σκάλα ήταν  ατελείωτη! Κανείς δε βοήθησε, ειλικρινά! Φτάνοντας επάνω σκεφτόμουν, πώς να τον κάνω, να μην τον σκοτώσω, σε περίπτωση που ήταν ζωντανός! Έβαλα μπρος του το αριστερό μου χέρι, για να τον σκουντήσω να πέσει πάνω. Με το σκούντημα φτάνοντας,αυτός μάλλον συνήλθε, αλλά ένοιωσε μάλλον πολύ άσχημα από το  μεγάλο ρεζιλίκι και κάνοντας μερικά παραπατήματα άρχισε να περπατά. Του λέω<είστε καλά;> και παιδιά, δε μίλησε,ούτε αυτός, ούτε κάποιος να πει εσύ κυρά είσαι καλά; Τίποτα! Αναρρωτιέμαι: Γιατί;

 

 

Ενα καλοκαιρακι παμε διακοπες στην Κερκυρα. Παμε λοιπον στις νεροτσουληθρες. Εγω τα μικρα και η νυφη μου. Εκει που πηραμε την γλυστρα απο την φορα μου εφυγε το επανω μερος του μαγιου. Τα πιτσιρικια βουτουσαν να το βρουνε κι εγω περιμενα κολλημενη στην κολωνα. Ο κοσμος περιμενε κι αυτος. Εγινα ρομπα

Όταν δεν καπνίζεις έχεις ΤΙΣ αντοχές τελικά. 

 

Κάνε το καλό και ρίχτο στο γυαλό Παραλι. 

 

Ο κόσμος δεν καλυτερεύει. Χειροτερεύει. 

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από Paralia48

 Να πω  και γω ένα αληθινό γεγονός. Νομίζω πως δεν ήταν δικό μου ρεζίλι, αλλά η ολη κατάσταση ήταν ριζιλοειδής για όλους τους συμμετέχοντες . Θα ήμουν επίσης ευγνώμων, αν μου λέγατε γνώμες και εξηγήσεις.

 

Λοιπόν ,κατέβηκα στο σταθμό <Αγ. Αντώνιος> στο μετρό και άρχισα ν΄ανεβαίνω στην τεράστια κυλιόμενη σκάλα .Ίσως την ξέρετε, μια από τις μακρύτερες στο μετρό. Με το που στάθηκα δεξιά, ο άντρας μπροστά μου, ένας τεράστιος πάνω από 180 έγειρε ξερός προς τα πίσω, επομένως <<έπεσε>> πάνω μου. Αντιδρώντας ψύχραιμα, κατάλαβα ότι δεν είναι κόλημα , διότι ο άντρας ήταν ξερός. Για να μην πέσουμε όλοι παρέα, του έκανα <<χώρο>> στην <<αγκαλιά μου>> απλώνοντας το δεξί μου χέρι, αλλά και τον δεξιό μου μηρό με λυγισμένο γόνατο και τον στήριζα με όλη μου τη δύναμη,προσπαθώντας να μη λυγίσουν τα άκρα μου. Ο κόσμος από πίσω δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ για να βοηθήσει!! παρά μόνο φώναζαν : <Κράτα τον καλά! Θα μας σκοτώσει όλους!!>  Καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια, δεν μπόρεσα να γυρίσω προς τα πίσω και έλεγα μόνο στους κοντινούς: Βοηθήστε με λίγο! . Οι πλησιέστεροι προσπέρασαν από δεξιά και με άφησαν μόνη!! Τέτοιο ρεζιλίκι , φόβο, τι να πω, δεν είχα ξαναδεί. Και ο λαός να φωνάζει <κράτα τον!> Και η σκάλα ήταν  ατελείωτη! Κανείς δε βοήθησε, ειλικρινά! Φτάνοντας επάνω σκεφτόμουν, πώς να τον κάνω, να μην τον σκοτώσω, σε περίπτωση που ήταν ζωντανός! Έβαλα μπρος του το αριστερό μου χέρι, για να τον σκουντήσω να πέσει πάνω. Με το σκούντημα φτάνοντας,αυτός μάλλον συνήλθε, αλλά ένοιωσε μάλλον πολύ άσχημα από το  μεγάλο ρεζιλίκι και κάνοντας μερικά παραπατήματα άρχισε να περπατά. Του λέω<είστε καλά;> και παιδιά, δε μίλησε,ούτε αυτός, ούτε κάποιος να πει εσύ κυρά είσαι καλά; Τίποτα! Αναρρωτιέμαι: Γιατί;

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από Heptamer

Όταν δεν καπνίζεις έχεις ΤΙΣ αντοχές τελικά. 

 

Κάνε το καλό και ρίχτο στο γυαλό Παραλι. 

 

Ο κόσμος δεν καλυτερεύει. Χειροτερεύει. 

 

 

έκανα ένα λάθος : ο κόσμος προσπερνούσε από αριστερά,εφόσον εγώ ήμουν δεξιά! Α πα πα πα  και υποτίθεται οδηγώ και αυτοκίνητο! Προσπέρασμα από δεξιά! Ντροπή μου!