Θέλω να φύγω αλλά υπάρχουν σοβαρά εμπόδια

Θέλω να φύγω αλλά υπάρχουν σοβαρά εμπόδια

Καλημέρα! Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι ο επί 12 χρόνια σύζυγος με απατούσε. Είχε παράλληλη σχέση για  μήνες με μια μικρότερη γυναίκα υπάλληλο του. Γνώριζα πολύ καλά το συγκεκριμένο άτομο το οποίο ερχόταν και στο σπίτι μας. Αρχικά δεν είχα καθόλου υποψιαστεί ότι θα μπορούσε να συμβεί οτιδήποτε μεταξύ τους γιατί θεωρώ ότι δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Ειχαμε βεβαια απομακρυνθει και απουσιαζε συχνα λογω δουλειας. Με τον καιρό άρχισα να βλέπω ενδείξεις και έφτασα στο σημείο να ψάξω για αποδείξεις. Ήταν όλα εκεί...στο κινητό του. Του ζήτησα να φύγει από την πρώτη στιγμή έστω για λίγο κι ενώ παραδέχτηκε τις πράξεις του δεν ήθελε να φύγει. Ούτε όμως να επανέλθει. Αντίθετα σχεδόν αμέσως προχώρησε στην επίθεση. Οι καβγαδες και τα επεισοδια ηταν σε καθημερινη βαση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα με εκφοβίζει ότι θα μου πάρει τα παιδιά, ότι θα φύγω εγω, με αποκλείει απ τη δουλειά μας. Το περιβάλλον είναι υπέρ του να τα βρούμε οπότε δεν περιμένω στήριξη. Τον τελευταίο καιρό και λόγω της καραντίνας κανει μια ελαχιστη προσπαθεια να αλλαξει, οχι ουσιαστκα. Επιφανειακα θα ελεγα. Το σπίτι είναι δικό του όπως και τα χρήματα. Τον τελευταίο καιρό κάνω απλά υπομονή. Όμως ως ποτε;

Ωσπου να

Τελει ωσει η καραντινα..Μετα, βημα το βημα.. (φροντισε να εχεις καλό δικηγορο συμβουλο)Αποχωρηση απο την "συμβαση"..

Αγαπητη ,

τα παιδια δεν μπορει να στα παρει . Επισης το σπιτι , που ειναι δικο του , θα υποχρεωθει να το παραχωρησει για το μαγαλωμα των παιδιων και μονο οταν τελευταιο θα εινια 18 ετων θα μπορει να επιστρεψει και να φυγης εσυ .
Το θεμα ομως ειναι οτι ...αφου ο γαμος σας εχει τελειωσει ...και αυτος , αυτο θελει ...γιατι εει εξαγρωθει ? 
Λογικα θα επρεπε να πηγαινατε σφαιρα σε διαζυγιο ...με χαλαρους ορους ...και τελος .
Κατι δεν μου κολλαει αγαπητη .

Keep Walking 

το διαζύγιο αρχίζει εκεί που τελειώνει η λογική.

Δεν πάνε σφαίρα γιατί κυρίως ο άνδρας είναι εκείνος που τον συμφέρει ο γάμος.
κ ας κάνει ότι ζορίζεται κ δε τον θέλει...

Ακόμα να το πιάσετε βρε κουτά;

Φυσικά και βολεύεται! Επίσης θεωρεί ότι μπορεί να με χειριστεί όπως έκανε πάντα. Τώρα το συνειδητοποιώ αυτό. Μέχρι τώρα ήμουν υποστηρικτική και τα δικαιολογούσα όλα γιατί δούλευε σκληρά. Αποδείχτηκε ότι έκανε κι άλλα εκτός απ το να εργάζεται!

Πολύ συνηθισμένη περίπτωση. πρέπει πράγματι να συμβουλευτείς κάποιον  δικηγόρο ή κάποιον που να ξέρει.
Ωραία, έχετε χωρίσει, αλλά το θέμα είναι ,πώς θα φύγει ανώδυνα από τα πόδια σου.Όπως λέει ο Αρχάγγελος,  ας είναι σπίτι του, δεν μπορεί να σε διώξει. Ακόμα κι αν πει : φύγε, εσύ μένεις, Είναι οικογενειακή σας στέγη.

Θα σου πω πώς γίνεται εδώ στο αλεμάνια, που έχω πολλές πολλές γνωστες που είχαν παρόμοια φάση. Αν έχει μόνο ο ένας από τους δυο εισόδημα, είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το δικηγόρο του άλλου, μη έχοντα εισόδημα, ακόμα και αν θέλει ο ... μπατίρης πρώτος το διαζύγιο. Και μάλιστα επιλέγει και το δικηγόρο του ο μπατίρης!
Έχω φίλη που περίμενε να ξεκινησει τη διαδικασία, μέχρι να βρει δουλειά ο άντρας της (ήταν και οι δυο μπατιράκια), για να επιλέξει δικηγόρο και να της τον πληρώσει.

Τώρα εάν συμφωνείτε, μπορείτε να βάλετε έναν κοινό, για να τελειώνετε χωρίς αντιδικίες.
Πάντως μη φοβάσαι, κάτι θα γίνει.

Ρε κορίτσια, εσείς που τα ξέρετε καλύτερα, δεν έχει κάποιο τηλέφωνο για υποστήριξη γυναικών κλπ...;

Αγαπητή μου ,ακόμα και να δούλευε σκληρά εκείνος και να έφερνε όλο το εισόδημα στο σπίτι ,το δικαστήριο σας το παραχωρεί για τα παιδιά.Όταν λέτε το περιβάλλον ποιους λέτε τους δικούς του συγγενείς? Θα ξεκινήσετε από ένα πράγμα μόνο: τη γυναίκα αυτή την αγαπάει ή περνούσε την ώρα του .Τον βλέπετε να έχει μετανοιωσει η όχι.Ίσως δίνατε μια ευκαιρία αλλά μόνο μια πολύ φοβάμαι βέβαια ότι θα το ξανακάνει με άλλη .Αλλά αφού εκείνος κοιτάζει το συμφέρον του ,να το κοιτάξετε κι εσείς.Πρώτη φορά δίνω συμβουλή να τον εκμεταλευτειτε ,αλλά τα θέλει ο οργανισμός του.Στην τελική γιατί κι εσείς να ξεβολευτειτε ,να μείνετε και να φερθείτε ανάλογα. Μη βιαστειτε

Σε εκμεταλευεται..το λες και εσυ. Χωρισε τον. Τι περιμενεις?
Λυθηκε και αυτο. Παμε παρακατω...

Δεν με ενδιαφέρει να κερδίσω οικονομικά. Θέλω πίσω την αξιοπρέπεια μου και την αυτονομία μου. Θα προσπαθουσα για τα παιδια αλλα η ολη του συμπεριφορα δεν αφήνει περιθώρια. Είναι σαν να παίζει όλα του τα χαρτιά εκτός απ το να μετανιώνει αληθινά. Είναι δύσκολο να χωρέσω σε λίγες γραμμές όλο το θέμα. Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου και δεν βλέπω λύσεις. Δεν θα είναι ένα απλό συνεναιτικο διαζύγιο. Αν ήταν έτσι δε θα το συζητούσα.

Εγω θα τον δηλητηριαζα. Θα τολμουσε να μου βγει και απο πανω? θα του ανοιγα το κεφαλι σαν σαπια καρυδα με την παντοφλα. Θα γουρλωνα τα ματια καλα καλα και θα τον πετουσα εξω απο το παραθυρο τον σκουληκη! μουλαρι !

Απλά Συμβουλή

Αγαπητή Νάνσυ, Πριν σου πω τα ςος θέλω να μου διευκρινήσεις τι εννοείς με αυτό ''με αποκλείει από την δουλειά μας ... Εσύ εργάζεσαι ; Έχεις οικονομικούς πόρους από κάπου ; Αν όχι , μάλλον βιάστηκες να αντιδράσεις , πρέπει να γυρίσεις το παιχνίδι υπέρ σου . όταν μου απαντήσεις σε αυτά θα σου πω πως πρεπει να κινηθείς , διαφορετικά ο αγώνας είναι άνισος.

Χαιρετώ και τα υπόλοιπα μέλη τις παρέας  

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Sarimpala_zwgrafina
Εγω θα τον δηλητηριαζα. Θα τολμουσε να μου βγει και απο πανω? θα του ανοιγα το κεφαλι σαν σαπια καρυδα με την παντοφλα. Θα γουρλωνα τα ματια καλα καλα και θα τον πετουσα εξω απο το παραθυρο τον σκουληκη! μουλαρι !

μη λες ανοησίες και λόγω της καραντίνας, λίγο θέλει το μυαλό να πάρει ανάποδες!

Τότε θα τα χάσει ΟΛΑ!

ποιά αξιοπρέπεια αγαπητή ;

 

τώρα τρεχάτε ποδαράκια μου ...

 

τις αξιοπρέπειες τις αποζητάς όταν είσαι μόνος και λειτουργείς αυτοβούλως ...

και του παίρνεις και το κεφάλι στεγνά ..

εδώ υπάρχουν παιδιά και διαλύεται ,μια οικογένεια ..

κι όποιος υποστηρίζει άλλα λέει ηλιθ,,τες ...

 

αν έβλεπα μια στάση από τον ίδιο φόβου μην σας χάσει ,,,και μετάνοιας ,,θα σου σύστηνα να το ξανασκεφτείς ...

 

γιατί εκεί έξω αυτό που θα βιώσεις ούτε που το φαντάζεσαι ...

 

αλλά εδώ διακρίνω έναν τύπο αισχρό και ανελέητο που θα σας βασανίσει όλους ,

 

,χωρίς να βγει κάτι καλό..

 

άσε που έτσι όπως τον κόβω πιστεύω ότι το σπορ θα το συνεχίσει και στο μέλλον ,,,

τα παιδιά σας είναι μικρά;

εξασφάλισε πρώτα με ποιόν τρόπο θα στηριχθείς με τα παιδιά... από τους γονείς σου ...αυτό είναι

 

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΚΟ,,,ΤΟ ΠΡΩΤΟ .,.,..

 

εξασφάλισε δική σου εργασία...

 

εξασφάλισε την διατροφή των παιδιών νομικά ...μην τον εμπιστευτείς με υποσχέσεις ...θα δεις άλλα...

 

αυτό προυποθέτει προσωπικό δικηγόρο..γιατί θα σου βγάλει πολλά ...χούγια αυτός...

 

το σπίτι αν είναι δικό του δεν είναι υποχρεωμένος να σας το παραχωρήσει,,,

 

αν επιλέξει να δίνει διατροφή για τα παιδιά θα καλύπτει και την στέγη στα έξοδα ...

 

και καθόλου μην είσαι σίγουρη ότι θα δείξει ευαισθησία και θα βγει εκείνος από το σπίτι να μείνεις εσύ με τα παιδιά σου ...

μου δίνει την εντύπωση ,,άκαμπτου κι εγωιστή ...

 

πάρτου ότι έχει και δεν έχει,,,

 

όλο και κάτι θα δικαιούσαι που αποχτήθηκε μέσα τον γάμο,,,

 

συμβουλεύσου δικηγόρο .για την διατροφή και σε δεύτερο χρόνο για την περιουσία...

 

και βούρ για την μάνα σου ...

 

καλή τύχη ..

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Nancypapa
Δεν με ενδιαφέρει να κερδίσω οικονομικά. Θέλω πίσω την αξιοπρέπεια μου και την αυτονομία μου. Θα προσπαθουσα για τα παιδια αλλα η ολη του συμπεριφορα δεν αφήνει περιθώρια. Είναι σαν να παίζει όλα του τα χαρτιά εκτός απ το να μετανιώνει αληθινά. Είναι δύσκολο να χωρέσω σε λίγες γραμμές όλο το θέμα. Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου και δεν βλέπω λύσεις. Δεν θα είναι ένα απλό συνεναιτικο διαζύγιο. Αν ήταν έτσι δε θα το συζητούσα.

 

χαχαχαχα δολοφονα κακουργινα...

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Sarimpala_zwgrafina
Εγω θα τον δηλητηριαζα. Θα τολμουσε να μου βγει και απο πανω? θα του ανοιγα το κεφαλι σαν σαπια καρυδα με την παντοφλα. Θα γουρλωνα τα ματια καλα καλα και θα τον πετουσα εξω απο το παραθυρο τον σκουληκη! μουλαρι !

 

#12. 

Φυσικά και δεν λέω ανοησίες αυτό που έγραψα ήταν μεταφορικά αλλα αν έχει πήξει το μυαλό που να το καταλάβεις.   Εννοούσα πως και να κερατώσει και να βγει από πάνω δεν υπήρχε περίπτωση.   Ανοησίες λέτε η περισσότερη εδώ μέσα προ καραντίνα μη σας κάνει εντύπωση με μένα τώρα.  Και ανούσιες η όχι καλο είναι να σέβεσαι γνώμη τον άλλον.

Συμφωνώ με τη Τζούλια,είπε σχεδόν όλα όσα σκεφτόμουν να γράψω 

.. Θα μείνω λίγο περισσότερο στο ότι δεν δείχνει μετανοιωμένος

 Συνήθως μετά από κέρατο εξακριβωμένο ,όσοι δε θέλουν να χωρίσουν κοιτάζουν να καλοπιάσουν τον απατημενο με γλυκολογα και υποσχέσεις

.Αυτός ούτε την ευαισθησία να σε καθησυχάσει δεν έχει.

Δύσκολα να ξανακερδίσει την καρδιά σου και δεν τον νοιάζει κι όλας..

. Κοίτα να εξασφαλιστεις εσύ και τα παιδιά γιατί στο μέλλον προβλέπω να τα ξεχνα και αυτά

Αυτή την εκδικητική / πανουργα τυχοδιωκτικη τακτική δεν την κατανοώ.

 

 Να διεκδικήθουν τα νόμιμα, ναι. 

 

 

Αλλά να τον γδυσεις τον άλλο ως εκδίκηση, να  (επιχειρησεις να) του παρεις όλα όσα κατέχει επειδή τον κρατάς στο χέρι, είναι αισχρό ως σκέψη και ως πραξη. 

 

 

Και απορω πως υπάρχουν γυναίκες που το θεωρουν κάτι τέτοιο και θεμιτό / ηθικό και προπαντων κατά καποιο τροπο χρωστουμενο στις ίδιες. 

 

 

Κανεις άντρας  δε χρωστά την περιουσια του σε καμμια γυναίκα.  Ουτε σε γυναίκες - αρπακτικα, που θα  θελησουν να  εκμεταλλευθούν την ευκολη συγκυρία για να διεκδικησουν  περισσοτερα από τα προβλεπομενα. 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από tzoulia59

 

 

 πάρτου ότι έχει και δεν έχει

 

συμβουλεύσου δικηγόρο .για την διατροφή και σε δεύτερο χρόνο για την περιουσία...

 

 

 

 

 

 

 

Από πείρας αγαπημένε να σου υπενθυμίσω ότι

Αυτό που ονομάζεις "εκδίκηση" είναι απλά και μόνο 

 η (με δικαστικά μέσα) ακριβώς 

διεκδίκηση της διατροφής για τα παιδιά ,είναι δυστυχώς απαραίτητη ,αφού στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι διαζευγμένοι άντρες δεν είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Διότι έτσι βλέπουν τα έξοδα ανατροφής των παιδιών τους ,ως μια οικονομική υποχρέωση και όχι ως προσφορά από καρδιάς για τα παιδιά τους.

Εξάλλου κανένα ελληνικό τουλάχιστον δικαστήριο δεν ήταν ποτέ τόσο γενναιόδωρο ώστε να γδυσει τον "άμοιρο" πατέρα ,αντίθετα οι αποφάσεις ειδικά τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση είναι όλο και ευνοϊκότερες με μικρά χρηματικά ποσά.

Εναπόκειται στη διαθεση του πατέρα λοιπόν να δώσει αυτά που δικαιούνται 

τα παιδιά του.

Προφανώς η Τζούλια (όπως κι εγώ και κάθε γυναίκα φαντάζομαι )

γνωρίζοντας ότι ο κύριος αυτός παρασύρθηκε από τη γοητεία μιας άλλης γυναίκας ,θα συμβουλεύαμε τη θεματοθετρια να εξασφαλίσει την περιουσία του συζύγου ( και 

κατά συνέπεια των παιδιών του.)

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Heptamer

Αυτή την εκδικητική / πανουργα τυχοδιωκτικη τακτική δεν την κατανοώ.

 

 Να διεκδικήθουν τα νόμιμα, ναι. 

 

 

Αλλά να τον γδυσεις τον άλλο ως εκδίκηση, να  (επιχειρησεις να) του παρεις όλα όσα κατέχει επειδή τον κρατάς στο χέρι, είναι αισχρό ως σκέψη και ως πραξη. 

 

 

Και απορω πως υπάρχουν γυναίκες που το θεωρουν κάτι τέτοιο και θεμιτό / ηθικό και προπαντων κατά καποιο τροπο χρωστουμενο στις ίδιες. 

 

 

Κανεις άντρας  δε χρωστά την περιουσια του σε καμμια γυναίκα.  Ουτε σε γυναίκες - αρπακτικα, που θα  θελησουν να  εκμεταλλευθούν την ευκολη συγκυρία για να διεκδικησουν  περισσοτερα από τα προβλεπομενα. 

 

 

 

 

 

Και επειδή η πλειοψηφια των διαζευγμενων αντρών δεν είναι (υποτιθεται) συνεπείς (οικονομικά και ηθικά), επειδή παρεκκλινουν  του αρμοστού

 

ας πληρωσουν, τετοιοι εκ φυσεως εγωισταροι που είναι, βαρυ περιουσιακο  "προστιμο" για το παραπτωμα τους...για τα παιδια τους - και όχι μονο -  ρε γμτ! Μην τα θέλουν όλα δικά τους! 

 

Άλλωστε, οι άντρες μονίμως χαμένοι είναι. Μια ζωή (έμαθαν να) [ξε]πληρωνουν για τα παντα. Είτε ενδιαφέρονται, είτε όχι,  είτε πονουν, είτε οχι, είτε αγαπουν είτε οχι, είτε αμαρτανουν είτε οχι. Τους αξίζει να πληρωνουν. 

 

 Οποτε, δεν υπάρχει κανένας  λόγος να χαλάσει μια τέτοια βολική συνήθεια αιώνων. 

 

Άτιμη κενωνια - που άλλοι πληρωνουν κι άλλοι επωφελουνται!! 

. 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από alisida

Από πείρας αγαπημένε να σου υπενθυμίσω ότι

Αυτό που ονομάζεις "εκδίκηση" είναι απλά και μόνο 

 η (με δικαστικά μέσα) ακριβώς 

διεκδίκηση της διατροφής για τα παιδιά ,είναι δυστυχώς απαραίτητη ,αφού στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι διαζευγμένοι άντρες δεν είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Διότι έτσι βλέπουν τα έξοδα ανατροφής των παιδιών τους ,ως μια οικονομική υποχρέωση και όχι ως προσφορά από καρδιάς για τα παιδιά τους.

Εξάλλου κανένα ελληνικό τουλάχιστον δικαστήριο δεν ήταν ποτέ τόσο γενναιόδωρο ώστε να γδυσει τον "άμοιρο" πατέρα ,αντίθετα οι αποφάσεις ειδικά τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση είναι όλο και ευνοϊκότερες με μικρά χρηματικά ποσά.

Εναπόκειται στη διαθεση του πατέρα λοιπόν να δώσει αυτά που δικαιούνται 

τα παιδιά του.

Προφανώς η Τζούλια (όπως κι εγώ και κάθε γυναίκα φαντάζομαι )

γνωρίζοντας ότι ο κύριος αυτός παρασύρθηκε από τη γοητεία μιας άλλης γυναίκας ,θα συμβουλεύαμε τη θεματοθετρια να εξασφαλίσει την περιουσία του συζύγου ( και 

κατά συνέπεια των παιδιών του.)

 

 

 

 

 

 

 

Πάνω σε ένταση κάπως έτσι σκεφτόμουν κι εγώ. Να διεκδικήσω. Επιπλέον συμφωνώ με τις κυρίες παραπάνω ότι νόμιμα θα είναι ελάχιστα αυτά που θα πάρουν τώρα τα παιδιά. Ιδανικά θα ηθελα τη συνεργασία του αλλά στην προοπτική της διάλυσης και στον πανικό του μη ξεβολευτεί βλέπω να ξεσπάει πόλεμος.Η περιουσία δεν είναι δα και τόσο μεγάλη. Ελεύθερος επαγγελματίας είναι τα τελευταία 6 χρόνια. Στήσαμε μια επιχείρηση μαζί με πολύ κόπο και προσπαθεια η οποία έχει αποδόσει.Αυτό τον καιρό είμαι απολυμένη από την επιχείρηση του με ταμείο ανεργίας. Θα ήθελε να επιστρέψω γιατί πραγματικά με χρειάζεται στη δουλειά αλλά ο εγωισμός δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί. Αντίθετα με υποτιμά και με κρατάει έξω.Έχω δουλέψει πολύ στη ζωή μου και δεν με φοβάμαι. Τα καταφέρνω. Με δύο μικρά παιδιά όμως και τους δικούς μου στην επαρχία θα είναι δύσκολο να ορθοποδίσω.