Σχεσεις με πεθερικα

Σχεσεις με πεθερικα

Καλησπερα, ο αντρας μου εχει κοινη επιχειρηση με τον πατερα του. Μονο που δε θελει να δουλευει, ειναι 52 χρονων και θεωρει οτι μεγαλωσε, οποτε ολο το βαρος πεφτει στο συζυγο μου. Περα απολ το οτι τα πειερικα μου χωρισαν οταν ο αντρας μου ηταν 16 χρονων, σε μια ευαισθητη ηλικια, ο πεθερος μου καταφερε να πνιγει στα χρεη με αποτελεσμα να χρωσταει σε τραπεζες, να πουλησει την περιουσια του πατερα του και να μην εχει ασφαλιση. Οπως λεει, δε μετανιωνει για τπτ γιατι τοτε ηταν αλλες εποχες! Προσφατα νοσηλευτηκε σε ιδιωτικο με αποτελεσμα ο αντρας μου να πληρωσει 13.000€! Ετσι ηρθαμε σε ριξη γιατι θεωρω οτι ειναι τραγικο ολο αυτο ενω ο αντρας μου λεει οτι ειναι λεφτα και του πατερα του και τα κανει οτι θελει. Ρωτω λοιπον: ειμαι τελειως παραλογη, γιατι θεωρω οτι αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα; Γιατι ο αντρας μου να αναλαβει τον πεθερο μου, να τον γηροκομησει, επειδη αυτος τα θαλασσωσε στη ζωη του; αυτα τα λεφτα θα μπορουσαν να ειναι οι σπουδες του παιδιου μου(ειμαι εγκυος) αντι να καλυπτουν υποχρεωσεις για τις οποιες ο αντρας μου δε φταιει σε τπτ. Δε φτανει που δουλευει απο 16 χρονων διοτι ο πεθερος πιστευει οτι δεν εχει καμια υποχρεωση απεναντι του, πρεπει μια ζωη να συντηρουμε και τον πεθερο; Ο οποιος τωρα με τη δουλεια του αντρα μου παιρνει μηνιατικο και δεν καταφερε να βαλει τπτ στην ακρη ωστε να καλυψει τις υποχρεωσεις του και να μην επιβαρυνει τα παιδια του

Είσαι πολύ σκληρή

Αλλά αΠο την άλλη σε δικαιολογώ γιατι δεν ειναι ο δικός σου πατέρας τον βλεπεις σα ξενο... Αν ήταν ο δικός σου πατέρας τι θα έκανες άραγε;;

ταπεινη μου συμβουλη είναι να κρατήσεις αυτες τις σκεψεις για τον εαυτο σου και να μη τις μοιραστείς μαζί του γιατι δε σε τιμούν. Ποτε δε ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Η γλωσοφαγια είναι κακό πραγμα και δε φέρνει καλα αποτελέσματα..Οτι έγινε έγινε...Αν ο αντρας σου δε μπορουσε να δωσει τα 13 χιλιαρικα απλα δε θα βοηθουσε οπως δε μπορουν πολλά άλλα παιδια να βοηθήσουν τους γονείς τους...και  θα βρίσκοταν μια εναλλακτικη λυση στο προβλημα υγειας του πεθερου σου. Μην ανησυχεις για το δικο σας παιδι  μεχρι να μεγαλώσει θα χει μαζεψει άλλα. Και φαινεται ανθρωπος που θα του δώσει οτι καλυτερο μπορει! Αν ομως δε σου αρέσει αυτή η κατάσταση έχεις επιλογή και να φυγεις...να μη τη ζεις.Μόνο μη βαζεις λόγια... οτι χειροτερο για μια γυναικα να βαζει λογια στον αντρα της..Δειχνεις οτι υποτιμας την νοημοσυνη του και την επιλογη σου! ασε που θα σου γυρισει και μπουμεραγκ

Μια χαρα και συμπονετικα στα ειπε η Μαρια ...θα στα πω και εγω αλλα πιο τσεκουρατα ...αν και εχω πολλες αποριες:

1) αφου ο πεθερος παιρνει μισθο απο την επιχειριση γιατι δεν εχει ασφαλιση? Πως γινεται?

2) τα 13000 σωστα σου λεει ο αντρας σου ...αν ειναι χρηματα της επιχειρισης ειναι του πατερα του...κανονικα ο αντρας σου θα επρεπε να παιρνει μισθο ... 

3) να μην νοσηλευτει ο πεθερος επειδη αυτα τα χρηματα θα μπορουσαν να ειναι τα χρηματα για τις σπουδες του παιδιου που θα γεννησεις...το λες και παραλογο (μα μιλαμε για μετα απο 20χρονια...εδω εχουμε κορονοιο και δεν ξερουμε τι θα μας φερει το αυριο)

4) γιατι σε απασχολει εσενα αν μετανοιωσε η οχι ο πεθερος για οτι εκανε στη ζωη του? Και εν τελει εδωσε στο γιο του μια ολοκληρη επιχειριση...δεν ξερω αν εχει αξια η επιχειριση αλλα αν δεν εχει ας την παρατησει ο αντρας σου και ας κανει αλλη δουλεια

5) δες το και απο την πλευρα του πεθερου...μια απο το πουθενα θελει να κανει κουμαντο στα της επιχειρισης του?

6) εσυ δουλευεις?

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από thaleia_90

Σχεσεις με πεθερικα

Καλησπερα, ο αντρας μου εχει κοινη επιχειρηση με τον πατερα του. Μονο που δε θελει να δουλευει, ειναι 52 χρονων και θεωρει οτι μεγαλωσε, οποτε ολο το βαρος πεφτει στο συζυγο μου. Περα απολ το οτι τα πειερικα μου χωρισαν οταν ο αντρας μου ηταν 16 χρονων, σε μια ευαισθητη ηλικια, ο πεθερος μου καταφερε να πνιγει στα χρεη με αποτελεσμα να χρωσταει σε τραπεζες, να πουλησει την περιουσια του πατερα του και να μην εχει ασφαλιση. Οπως λεει, δε μετανιωνει για τπτ γιατι τοτε ηταν αλλες εποχες! Προσφατα νοσηλευτηκε σε ιδιωτικο με αποτελεσμα ο αντρας μου να πληρωσει 13.000€! Ετσι ηρθαμε σε ριξη γιατι θεωρω οτι ειναι τραγικο ολο αυτο ενω ο αντρας μου λεει οτι ειναι λεφτα και του πατερα του και τα κανει οτι θελει. Ρωτω λοιπον: ειμαι τελειως παραλογη, γιατι θεωρω οτι αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα; Γιατι ο αντρας μου να αναλαβει τον πεθερο μου, να τον γηροκομησει, επειδη αυτος τα θαλασσωσε στη ζωη του; αυτα τα λεφτα θα μπορουσαν να ειναι οι σπουδες του παιδιου μου(ειμαι εγκυος) αντι να καλυπτουν υποχρεωσεις για τις οποιες ο αντρας μου δε φταιει σε τπτ. Δε φτανει που δουλευει απο 16 χρονων διοτι ο πεθερος πιστευει οτι δεν εχει καμια υποχρεωση απεναντι του, πρεπει μια ζωη να συντηρουμε και τον πεθερο; Ο οποιος τωρα με τη δουλεια του αντρα μου παιρνει μηνιατικο και δεν καταφερε να βαλει τπτ στην ακρη ωστε να καλυψει τις υποχρεωσεις του και να μην επιβαρυνει τα παιδια του

 

 

Έχω μερικές απορίες ακόμη.
Η πρώτη είναι η απορία νρ., 1 της Κριστινας από πάνω. Πώς δεν έχει ασφάλιση μετά από τόσα χρόνια δουλειάς; Παλιά υπηρχε ΤΕΒΕ νομίζω. Τωρα κάτι έχει δεν μπορεί να είναι οι επιχειρηματίες ανασφάλιστοι

2.Η πεθερά τι κάνει; Οι γυναίκες γενικά είναι πιο βολικές, αλλά δεν έχει απαιτήσεις;

Την επιχείρηση την έστησε ο πεθερός. Εστω και με τα λάθη που έκανε, η επιχείρηση προσφέρει ακόμα, Νομίζω  δικαιούται ένα κομάτι.
Έπειτα δεν μπορείς να αφήσεις τον πατερα σου τελείως στο δρόμο.

Μπορείς πχ να τον πας σε δημόσιο νοσοκομείο, ή να βρείτε πιο οικονομικές λύσεις. Ή στη δουλειά μπορεί να βοηθά.

Ήταν μια παλιά γενιά κυρίως πατεράδων, που ήθελαν να τους φροντίσουν τα παιδιά τους, αλλά ο δικός σου είναι νεώτερος από μένα και λέει γέρασε; Πες του, <ξερεις μια συνομίληκή του που θέλει να γυρίσει με σακίδιο τις ΗΠΑ και την Αυστραλία>

Πάντως ,πάλι καλά,που δε βάζει εσένα να τον φροντίζεις. Κάποτε στα χωριά είχαν τις νύφες για να γηροκομούν τους πεθερούς.
Εν πάσει περιπτώσει, αφεντικό σ αυτή την επιχείρηση είναι ο άντρας σου και αυτός αποφασίζει. Εσένα όσο δεν τον γηροκομείς και δεν τον φροντίζεις, δε σου πέφτει λόγος

 

Ο άντρας σου δεν φταίει για το πρόβλημα υγείας του πατέρα του ,αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τον αφήσει να πεθάνει ,έτσι δεν είναι ?Το καλό είναι οι επιχειρήσεις που δεν έχουν μέλλον να κλείνουν πριν χρεωκοπησουν.Ας το συζητούσαμε πριν το γάμο αν αξίζει να το παλέψετε ή να βρείτε και οι δύο άλλες δουλειές όσο είστε ακόμα νέοι.Συμφωνώ με τη Μαρί ,για το παιδί σου έχεις πολλά χρόνια μπροστά να μαζέψεις χρήματα για να το βοηθησεις.Αλλά σε μια τόσο σοβαρή οικογενειακή υπόθεση δεν μπορούμε να σου πούμε περισσότερες γνώμες.

Μαλλον...

...δεν περνάς καλα με τον αντρα Σου...Ειναι φανερο...Ομολογησε στον εαυτο Σου, τι σου "λειπει" και ξεκινα απο κει...Ο πεθερος ειναι η αφορμη...

Κάποτε ζούσαν όλοι μαζί παππούδες γιαγιάδες γονείς και εγγόνια.Κάποιος να αναλάβει τα οικονομικά και να κάνει από τώρα λογαριασμό για το παιδί που θα γεννηθεί.Προτεραιότητα πάντα έχει η υγεία στην οικογένεια.

Εδω ταιριαζει το ρητο: "Ο θανατος σου, η ζωη μου". Δεν ειναι που τα λες αλλα κυριως ο τροπος που τα λες. Ο νοων, νοειτω.

Ενα σκυλι βρισκεις τραυματισμενο στο δρομο και...

 

Προσπαθεις να κανεις κατι, να το βοηθησεις...

Αν πουμε οτι ο πεθερος σου ειναι ενα σκυλι...

Δεν αξιζει λιγη βοηθεια?...

Τα της ζωης του, που περιγραφεις, ειναι εντελως μονοπλευρα, τα λες εσυ και δεν εχει δυνατοτητα να υπερασπιστει τον εαυτο του, εδω που μας τον συστηνεις οπως ενα...σκυλι...

Εσυ για την ζωη την δικη σου και του παιδιου που θα γεννησεις, τι κανεις ως ανθρωπος?...

Κριτικαρεις τον αντρα και τον πεθερο σου, σε αγνωστους?...

Αυτο απο μονο του, μου λεει πολλα για το ποιον σου...

Και δεν θα ηθελες να ξερεις τι μου λεει...

 

Με μεγαλη αυστηροτητα βλεπω αντιμετωπίζετε την κοπελα.

Θεματοθετρια, το  λαθος σου ειναι ότι δεν τα σκεφτηκες νωρίτερα αυτά  και τωρα εισαι εγκυος.

Οταν παντρευόμαστε οι γονεις περνανε σε δευτερη μοιρα και κοιταμε κυρίως το συντροφο και τα παιδια μας.

Ο πεθερος εκανε το ένα λαθος πισω από το άλλο.

Ειναι δεμενος χειροπόδαρα ο αντρας σου κυριως συναισθηματικα.

Το μαγαζι ειναι στο ονομα του αντρα σου? Εχει χρεη και εκεινος?

 

Την δουλεια του απο οτι καταλαβα την οφειλει στον πατερα του. Δεν νομιζω να χρειαζεται να πω κατι αλλο...

Καταλαβαινω πως με θεωρειτε σκληρη, και ειμαι, αλλα θελω να κανω μερικες δοευκρινισεις.1)Αρχικα η επιχειρηση ειναι του αντρα μου, ο οποιος ειναι καλοψυχος, και ειπε στον πατερα του να μην ανησυχει, θα τον αναλαβει εκεινος. Οποτε ουτε η ιδεα, ουτε η επιχειρηση ειναι του πεθερου. Και αυτο που με τσαντιζει ειναι οτι οταν ο αντρας μου δουλευει 18 ωρες και του λεει αυριο που ειναι Κυριακη πρεπει να πεταχτεις εκει να κανεις μια μικροδουλεια, ο πεθερος γκρινιαζει2) Δεν εχει ασφαλιση γιατι χρωσταει περα απο δανεια στο παλιο ΤΕΒΕ ποοολλα χρηματα, οποτε καταλαβαινετε οτι θα ηταν δυσκολο να δουλεψει αλλου και οτι ο γιος εσωσε τον πατερα και οχι το αντιθετο3) Καταλαβαινω οτι δε μετανιωνει γιατι σε συζητησεις λεει οτι αν γυριζε πισω τον χρονο παλι τα ιδια θα εκανε και δε μετανιωνει για τπτ4) Εννοειται οτι η υγεια ειναι πανω απ ολα και για τον πατερα μου θα εδινα και τη ζωη μου και ειναι τιμη του που τον βοηθησε,αλλα... οταν βλεπεις οτι κανεις restart στη ζωη σου δεν πρεπει να προβλεψεις και να τακτοποιησεις υποθεσεις του παρελθοντος; Ο πατερας μου ποτε δε θα με εφερνε σε τετοια θεση. Οταν βλεπω τον αντρα μου να κλαιει απελπισμενος εννοειται οτι νευριαζω με τον πεθερο, γιατι πως γινεται να εισαι τοσο κοντογνωμος και να στηριζεσαι εξ ολοκληρου στο παιδι σου λες και ειναι κηδεμονας σου6) Σε ιδιωτικο πηγε γιατι επρεπε να γινει αμεσα. Σε δημοσιο γινοταν να παει, χωρις να πληρωσει, αλλα οπως λετε τα φερνει ετσι η ζωη που να χρειαστηκε να παει σε ιδιωτικο. Αυτος που του τα φερε ετσι η ζωη δε μπορουσε να σκεφτει οτι θα τυχαινε κατι τετοιο, τι νομιζε οτι θα ειναι παντα υγιης7) Εννοειται πως δουλευω και ειμαι οικονομικα ανεξαετητη, δεν στηριζομαι στις πλατες κανενος. Απλα νομιζω, οπως με μεγαλωσαν οι γονεις μου, οτι οι γονεις σρηειζουν πρωτα τα παιδια και φυσικα τα παιδια τους γονεις. Δεν γινεται αυτο να ειναι μονοπλευροΕντελει, ειναι σκληρο, αλλα θεωρω καταντια να μην μπορεις να εισαι νομιμος, να μην μπορεις να εχεις τπτ στο ονομα σου λες και εισαι εγκληματιας και εν τελει να μην εισαι ανεξαρτητος αλλα να περιμενεις απο το παιδι σου τα παντα. Ειναι δυσκολο να σκεφτει οτι στα 65-70 δε θα μπορει να δουλευει; Τι περιμενει να του δινει π γιος του χαρτζιλικι ή θα νιωθει περηφανος που θα δουλευει οοολη μερα ο γιος του;

Καποιος πρεπει να σου μιλησει για τον ανθρωπισμο...

 

Και για το οτι αυτος εκφραζεται εν πρωτοις στις αναγκες, ποσο μαλλον σε θεματα υγειας...

 

Εγω δεν σε χαρακτηρισα ως "σκληρη"...(ισως μελλοντικα γινεις μια αξιοπρεπης μεγαιρα)...

 

Ως παραδοπιστη ομως, ανετα...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από thaleia_90
Καταλαβαινω πως με θεωρειτε σκληρη, και ειμαι, αλλα θελω να κανω μερικες δοευκρινισεις.1)Αρχικα η επιχειρηση ειναι του αντρα μου, ο οποιος ειναι καλοψυχος, και ειπε στον πατερα του να μην ανησυχει, θα τον αναλαβει εκεινος. Οποτε ουτε η ιδεα, ουτε η επιχειρηση ειναι του πεθερου. Και αυτο που με τσαντιζει ειναι οτι οταν ο αντρας μου δουλευει 18 ωρες και του λεει αυριο που ειναι Κυριακη πρεπει να πεταχτεις εκει να κανεις μια μικροδουλεια, ο πεθερος γκρινιαζει2) Δεν εχει ασφαλιση γιατι χρωσταει περα απο δανεια στο παλιο ΤΕΒΕ ποοολλα χρηματα, οποτε καταλαβαινετε οτι θα ηταν δυσκολο να δουλεψει αλλου και οτι ο γιος εσωσε τον πατερα και οχι το αντιθετο3) Καταλαβαινω οτι δε μετανιωνει γιατι σε συζητησεις λεει οτι αν γυριζε πισω τον χρονο παλι τα ιδια θα εκανε και δε μετανιωνει για τπτ4) Εννοειται οτι η υγεια ειναι πανω απ ολα και για τον πατερα μου θα εδινα και τη ζωη μου και ειναι τιμη του που τον βοηθησε,αλλα... οταν βλεπεις οτι κανεις restart στη ζωη σου δεν πρεπει να προβλεψεις και να τακτοποιησεις υποθεσεις του παρελθοντος; Ο πατερας μου ποτε δε θα με εφερνε σε τετοια θεση. Οταν βλεπω τον αντρα μου να κλαιει απελπισμενος εννοειται οτι νευριαζω με τον πεθερο, γιατι πως γινεται να εισαι τοσο κοντογνωμος και να στηριζεσαι εξ ολοκληρου στο παιδι σου λες και ειναι κηδεμονας σου6) Σε ιδιωτικο πηγε γιατι επρεπε να γινει αμεσα. Σε δημοσιο γινοταν να παει, χωρις να πληρωσει, αλλα οπως λετε τα φερνει ετσι η ζωη που να χρειαστηκε να παει σε ιδιωτικο. Αυτος που του τα φερε ετσι η ζωη δε μπορουσε να σκεφτει οτι θα τυχαινε κατι τετοιο, τι νομιζε οτι θα ειναι παντα υγιης7) Εννοειται πως δουλευω και ειμαι οικονομικα ανεξαετητη, δεν στηριζομαι στις πλατες κανενος. Απλα νομιζω, οπως με μεγαλωσαν οι γονεις μου, οτι οι γονεις σρηειζουν πρωτα τα παιδια και φυσικα τα παιδια τους γονεις. Δεν γινεται αυτο να ειναι μονοπλευροΕντελει, ειναι σκληρο, αλλα θεωρω καταντια να μην μπορεις να εισαι νομιμος, να μην μπορεις να εχεις τπτ στο ονομα σου λες και εισαι εγκληματιας και εν τελει να μην εισαι ανεξαρτητος αλλα να περιμενεις απο το παιδι σου τα παντα. Ειναι δυσκολο να σκεφτει οτι στα 65-70 δε θα μπορει να δουλευει; Τι περιμενει να του δινει π γιος του χαρτζιλικι ή θα νιωθει περηφανος που θα δουλευει οοολη μερα ο γιος του;

 

Oταν πας στο Υγεια σε κρεβατι με αεροσακους ,αμορτισερ και αεροτουρμπινα ενσωματωμενη στο air-conditioning που τραβαει αερα απ'εξω και σπεσιαλ νοσοκομες το ΤΕΒΕ των τσαγκαριδων και ζυμαροποιων δεν πληρωνει ΜΙΑ .!

Oταν πας στο Υγεια σε κρεβατι με αεροσακους ,αμορτισερ και αεροτουρμπινα ενσωματωμενη στο air-conditioning που τραβαει αερα απ'εξω και σπεσιαλ νοσοκομες το ΤΕΒΕ των τσαγκαριδων και ζυμαροποιων δεν πληρωνει ΜΙΑ .!

Ειναι

ποτε δυνατον ο πενηνταρης (ορα Ζαμπετας ) και μαλιστα εργοστασιαρχης να ειναι ξαπλα στο δημοτικο νοσοκομειο και να τρωει φιδε απο ζωμο ΚΝΟΡ ? Αν ειναι δυνατον .

Εστω οτι ειναι ετσι...αν θεωρεις καταντια να ειναι κανεις οτι ο πεθερος σου...τοτε επρεπε να σκεφτεις την κληρονομικοτητα και να μην παντρευτεις το γιο του ουτε να κανεις παιδι μαζι του

Αν δεν εισαι τρολ (που εισαι) ελπιζω να φταινε οι ορμονες της εγκυμοσυνης 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από thaleia_90

Σχεσεις με πεθερικα

Καλησπερα, ο αντρας μου εχει κοινη επιχειρηση με τον πατερα του. Μονο που δε θελει να δουλευει, ειναι 52 χρονων και θεωρει οτι μεγαλωσε, οποτε ολο το βαρος πεφτει στο συζυγο μου. Περα απολ το οτι τα πειερικα μου χωρισαν οταν ο αντρας μου ηταν 16 χρονων, σε μια ευαισθητη ηλικια, ο πεθερος μου καταφερε να πνιγει στα χρεη με αποτελεσμα να χρωσταει σε τραπεζες, να πουλησει την περιουσια του πατερα του και να μην εχει ασφαλιση. Οπως λεει, δε μετανιωνει για τπτ γιατι τοτε ηταν αλλες εποχες! Προσφατα νοσηλευτηκε σε ιδιωτικο με αποτελεσμα ο αντρας μου να πληρωσει 13.000€! Ετσι ηρθαμε σε ριξη γιατι θεωρω οτι ειναι τραγικο ολο αυτο ενω ο αντρας μου λεει οτι ειναι λεφτα και του πατερα του και τα κανει οτι θελει. Ρωτω λοιπον: ειμαι τελειως παραλογη, γιατι θεωρω οτι αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα; Γιατι ο αντρας μου να αναλαβει τον πεθερο μου, να τον γηροκομησει, επειδη αυτος τα θαλασσωσε στη ζωη του; αυτα τα λεφτα θα μπορουσαν να ειναι οι σπουδες του παιδιου μου(ειμαι εγκυος) αντι να καλυπτουν υποχρεωσεις για τις οποιες ο αντρας μου δε φταιει σε τπτ. Δε φτανει που δουλευει απο 16 χρονων διοτι ο πεθερος πιστευει οτι δεν εχει καμια υποχρεωση απεναντι του, πρεπει μια ζωη να συντηρουμε και τον πεθερο; Ο οποιος τωρα με τη δουλεια του αντρα μου παιρνει μηνιατικο και δεν καταφερε να βαλει τπτ στην ακρη ωστε να καλυψει τις υποχρεωσεις του και να μην επιβαρυνει τα παιδια του

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από thaleia_90
Καταλαβαινω πως με θεωρειτε σκληρη, και ειμαι, αλλα θελω να κανω μερικες δοευκρινισεις.1)Αρχικα η επιχειρηση ειναι του αντρα μου, ο οποιος ειναι καλοψυχος, και ειπε στον πατερα του να μην ανησυχει, θα τον αναλαβει εκεινος. Οποτε ουτε η ιδεα, ουτε η επιχειρηση ειναι του πεθερου. Και αυτο που με τσαντιζει ειναι οτι οταν ο αντρας μου δουλευει 18 ωρες και του λεει αυριο που ειναι Κυριακη πρεπει να πεταχτεις εκει να κανεις μια μικροδουλεια, ο πεθερος γκρινιαζει2) Δεν εχει ασφαλιση γιατι χρωσταει περα απο δανεια στο παλιο ΤΕΒΕ ποοολλα χρηματα, οποτε καταλαβαινετε οτι θα ηταν δυσκολο να δουλεψει αλλου και οτι ο γιος εσωσε τον πατερα και οχι το αντιθετο3) Καταλαβαινω οτι δε μετανιωνει γιατι σε συζητησεις λεει οτι αν γυριζε πισω τον χρονο παλι τα ιδια θα εκανε και δε μετανιωνει για τπτ4) Εννοειται οτι η υγεια ειναι πανω απ ολα και για τον πατερα μου θα εδινα και τη ζωη μου και ειναι τιμη του που τον βοηθησε,αλλα... οταν βλεπεις οτι κανεις restart στη ζωη σου δεν πρεπει να προβλεψεις και να τακτοποιησεις υποθεσεις του παρελθοντος; Ο πατερας μου ποτε δε θα με εφερνε σε τετοια θεση. Οταν βλεπω τον αντρα μου να κλαιει απελπισμενος εννοειται οτι νευριαζω με τον πεθερο, γιατι πως γινεται να εισαι τοσο κοντογνωμος και να στηριζεσαι εξ ολοκληρου στο παιδι σου λες και ειναι κηδεμονας σου6) Σε ιδιωτικο πηγε γιατι επρεπε να γινει αμεσα. Σε δημοσιο γινοταν να παει, χωρις να πληρωσει, αλλα οπως λετε τα φερνει ετσι η ζωη που να χρειαστηκε να παει σε ιδιωτικο. Αυτος που του τα φερε ετσι η ζωη δε μπορουσε να σκεφτει οτι θα τυχαινε κατι τετοιο, τι νομιζε οτι θα ειναι παντα υγιης7) Εννοειται πως δουλευω και ειμαι οικονομικα ανεξαετητη, δεν στηριζομαι στις πλατες κανενος. Απλα νομιζω, οπως με μεγαλωσαν οι γονεις μου, οτι οι γονεις σρηειζουν πρωτα τα παιδια και φυσικα τα παιδια τους γονεις. Δεν γινεται αυτο να ειναι μονοπλευροΕντελει, ειναι σκληρο, αλλα θεωρω καταντια να μην μπορεις να εισαι νομιμος, να μην μπορεις να εχεις τπτ στο ονομα σου λες και εισαι εγκληματιας και εν τελει να μην εισαι ανεξαρτητος αλλα να περιμενεις απο το παιδι σου τα παντα. Ειναι δυσκολο να σκεφτει οτι στα 65-70 δε θα μπορει να δουλευει; Τι περιμενει να του δινει π γιος του χαρτζιλικι ή θα νιωθει περηφανος που θα δουλευει οοολη μερα ο γιος του;

 

Θα πρότεινα τότε ,να αφήσεις τα φόρουμ και να βάλεις κάτω τον άντρα σου να συζητήσετε αυτό το σοβαρό θέμα .

Να σκεφτείτε πώς θα πορευτείτε οικονομικά ,ποια είναι τα βήματα που μπορείτε να κάνετε (συμβουλευτείτε δικηγόρο για τα χρέη) 

Αν γίνεται να βρει και ο πεθερός μια απασχόληση να μη ζητά τα τσιγάρα του από τον γιο του δηλ .

Και να βρείτε την καλύτερη λύση για όλους.

Μην το αφήνετε γτι σε βλέπω σε λίγα χρόνια να μας βάζεις θέμα χωρισμός με ανήλικο παιδί .

Άντε συζητα μαζί του να βρείτε άκρη 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από thaleia_90
Καταλαβαινω πως με θεωρειτε σκληρη, και ειμαι, αλλα θελω να κανω μερικες δοευκρινισεις.1)Αρχικα η επιχειρηση ειναι του αντρα μου, ο οποιος ειναι καλοψυχος, και ειπε στον πατερα του να μην ανησυχει, θα τον αναλαβει εκεινος. Οποτε ουτε η ιδεα, ουτε η επιχειρηση ειναι του πεθερου. Και αυτο που με τσαντιζει ειναι οτι οταν ο αντρας μου δουλευει 18 ωρες και του λεει αυριο που ειναι Κυριακη πρεπει να πεταχτεις εκει να κανεις μια μικροδουλεια, ο πεθερος γκρινιαζει2) Δεν εχει ασφαλιση γιατι χρωσταει περα απο δανεια στο παλιο ΤΕΒΕ ποοολλα χρηματα, οποτε καταλαβαινετε οτι θα ηταν δυσκολο να δουλεψει αλλου και οτι ο γιος εσωσε τον πατερα και οχι το αντιθετο3) Καταλαβαινω οτι δε μετανιωνει γιατι σε συζητησεις λεει οτι αν γυριζε πισω τον χρονο παλι τα ιδια θα εκανε και δε μετανιωνει για τπτ4) Εννοειται οτι η υγεια ειναι πανω απ ολα και για τον πατερα μου θα εδινα και τη ζωη μου και ειναι τιμη του που τον βοηθησε,αλλα... οταν βλεπεις οτι κανεις restart στη ζωη σου δεν πρεπει να προβλεψεις και να τακτοποιησεις υποθεσεις του παρελθοντος; Ο πατερας μου ποτε δε θα με εφερνε σε τετοια θεση. Οταν βλεπω τον αντρα μου να κλαιει απελπισμενος εννοειται οτι νευριαζω με τον πεθερο, γιατι πως γινεται να εισαι τοσο κοντογνωμος και να στηριζεσαι εξ ολοκληρου στο παιδι σου λες και ειναι κηδεμονας σου6) Σε ιδιωτικο πηγε γιατι επρεπε να γινει αμεσα. Σε δημοσιο γινοταν να παει, χωρις να πληρωσει, αλλα οπως λετε τα φερνει ετσι η ζωη που να χρειαστηκε να παει σε ιδιωτικο. Αυτος που του τα φερε ετσι η ζωη δε μπορουσε να σκεφτει οτι θα τυχαινε κατι τετοιο, τι νομιζε οτι θα ειναι παντα υγιης7) Εννοειται πως δουλευω και ειμαι οικονομικα ανεξαετητη, δεν στηριζομαι στις πλατες κανενος. Απλα νομιζω, οπως με μεγαλωσαν οι γονεις μου, οτι οι γονεις σρηειζουν πρωτα τα παιδια και φυσικα τα παιδια τους γονεις. Δεν γινεται αυτο να ειναι μονοπλευροΕντελει, ειναι σκληρο, αλλα θεωρω καταντια να μην μπορεις να εισαι νομιμος, να μην μπορεις να εχεις τπτ στο ονομα σου λες και εισαι εγκληματιας και εν τελει να μην εισαι ανεξαρτητος αλλα να περιμενεις απο το παιδι σου τα παντα. Ειναι δυσκολο να σκεφτει οτι στα 65-70 δε θα μπορει να δουλευει; Τι περιμενει να του δινει π γιος του χαρτζιλικι ή θα νιωθει περηφανος που θα δουλευει οοολη μερα ο γιος του;

 

Απορώ, με τους ανθρωπους, που τους λες "εκει που πας είναι γκρεμος"  και αυτοι πράττουν του κεφαλιου τους και επιλεγουν να κανουν επαναλαμβανομενα λαθη εις το διηνεκές.

Οταν λοιπον εχουν κανει σμπαράλια τα μουτρα τους, ερχονται με την ουρα στα σκελια και ζητουν βοηθεια.

Φυσικα αμα δεν βοηθήσεις λενε πως εισαι κακός, άσπλαχνος, το αιμα νερο δεν γινεται και τα συναφή.

Διερωτώμαι , εαν αυτοι οι ανθρωποι δεν ειχαν την αβαντα των συγγενών, θα εκαναν τα ιδια και μαλιστα επαναλαμβανομενα λαθη?

Με αυτα και με εκεινα σε καποιους τυχαινει ο λαχνος να πληρωνουν τα σπασμένα αλλου.

Και καταλαβαινω και τον αντρα της θεματοθετριας που είναι πατερας του και τον πονάει, αλλα τί βαρος καλειται να σηκωσει και αυτος ο ερμος?

Οι καιροι ειναι δυσκολοι ούτως ή αλλως, θελει οικογενεια και πρεπει να στηριζει και τον πατερα του, που εχει κανει ενα σωρο κακες επιλογες, και είναι μολις 50 ετων?

Το θεμα δεν ειναι μονο το οικονομικο, επαναλαμβανω εννοειται πως θα στηριξεις τον πατερα σου!!! και δεν ειναι εργοστασιαρχης, ελευθεροι επαγγελματιες ειναι ανθρωποι!! και λεω πως εφοσον την εχεις πατησει μια φορα, πως μπορεις και πιστευεις οτι τα λαθη του παρελθοντος λυθηκαν ως δια μαγειας χωρις να τα αντιμετωπισεις.Ειναι μια σειρα απο κακες επαγγελματικες αλλα και προσωπικες επιλογες. Οταν μαθαινω οτι με το που χωρισε η πεθερα του εκανε περιοριστικα μετρα γιατι την χτυπησε, βεβαια τωρα οι σχεσεις τους ειναι μια χαρα, τι θελετε να σκεφτω;; οταν αγοραζε αμαξι απο τη Γερμανια που δεν ειχε κυκλοφορησει στην Ελλαδα, χωρις ας πουμε να αγορασει ενα σπιτι, που θεωρω οτι ειναι το πρωτο πραγμα που επενδυεις οταν κανεις οικογενεια, τι να συμπερανω; οταν οι φιλοι του αντρα μου του κανουν πλακα που οταν χωρισαν οι γονεις του επελεξε να μεινει με τον πατερα του και ερχοταν σπιτι και στο ψυγειο υπηρχε μονο νερο, τι να πω;; Εμενα οταν ημουν 16 χρονων ο πατερας μου εκανε τα παντα ως υπαλληλακος για να σπουδασω και θυσιασε πραγματα απο τη ζωη του να το κατεφερει αυτο. Καταλαβαινετε πως ερχεται σε αντιδιαστολη που ο αντρας μου στην ιδια ηλικια επελεγε σταση στον χωρισμο των γονεων του, ο αδερφος του πηγε να μεινει με τη μαμα του, κουλουβαχατα... τοτε ηταν που ξεκινησε τη δουλεια και φυσικα δε σπουδασε!Μου ειναι απιστευτο οτι ως γονιος θεωρεις το παιδι σου ενηλικα σε αυτην την ηλικια να παρει αποφασεις για τη ζωη και το μελλον του και να κρινει καταστασεις. Ακομα και αν θες να χωρισεις δεν οφειλεις να παρεχεις μια στηριξη και να κανεις υπομονη δυο χρονια που το παιδι θα ενηλικιωθει και φυγει απο το σπιτι;; Καταλαβαινω να εισαι περηφανος που το παιδι σου ειναι δουλευταρας αλλα δε νιωθεις λιγο ασχημα να δουλευει οοολη μερα απο την εφηβεια του;Ο παππους μου προσπαθησε να παρεχει τα παντα για να εχει ο πατερας μου καλυτερη ζωη απ αυτον, να μη συναντησει τις ιδιες δυσκολιες. Με τη σειρα του ο πατερας μου προσπαθησε να μου παρεχει οσα εφοδια μπορουσε για να εχω καλυτερη ζωη απ αυτον και το ιδιο θα κανω στα παιδια μου γιατι αυτη θεωρω οτι ειναι η φυσικη σειρα των πραγματων. Ετσι θεωρω οτι ο πεθερος αντι να πουλαει μοστρα, θα μπορουσε να ειναι πιο μετριοπαθης ετσι ωστε το παιδι του να εχει μια βαση και να μη ξεκινησει απο το 0. Λιθαρακι λιθαρακι καθε γενια φροντιζει για την επομενη με γνωμονα το μελλον. Γνωμη μου. Το οτι θεωρει οτι ολα ειναι καλως καμωμενα, τι να πω, με ξεπερνα.Τα γραφω εδω γιατι δε θελω να στενοχωρησω τον αντρα μου ουτε να προκαταβαλω την οικογενεια μου απεναντι του. Η γραπτη εκφραση σε βοηθα να ξεθυμανεις και ολα τα σχολια, συγκαταβατικα και μη, με βοηθουν να δω μια αλλη οπτικη για να μην ειμαι τοσο μονοπλευρη γιατι πραγματικα δε θελω να σκεφτομαι ετσι. Τωρα για σχολια τυπου μεγαιρα και περι ηθους δεκτα εφοσον δε με γνωριζετε αν και θα προτιμουσα μια περιγραφικη κριτικη παρα χαρακτηρισμους, αλλα οκ. Ευχαριστω για την ανατροφοδοτηση παντως, γιατι εγω το εβλεπα το προβλημα μου ως διαφορα αξιων, μπορει εν τελει να φταιω εξ ολοκληρου