Διαζυγιο συντομα

Διαζυγιο συντομα

Καλησπερα σας,

Ειμαι παντρεμενη εδω και 4 χρονια και εχουμε ενα παιδακι σχεδον 2 χρονων. Ενα χρονο αφου παντρευτηκαμε αρχισαν οι γκρινιες απο το μερος του σε οτι αφορα τους γονεις μου. Μενουμε σε αλλη πολη μακρυα απο τους δικους μου. Αφοτου παντρευτηκαμε ολο εβρισκε τροπους να με κανει να μην επισκεφτομαι τους δικους μου σχεδον καθολου. Τα τελευταια 4 χρονια τους επισκεφτηκα μονο 3 φορες (10 μερες τη φορα) και μετα ειχα γκρινια στο σπιτι για κανα μηνα. Ηθελα να χωρισω αλλα τελικα μετα απο κουβεντα τα βρηκαμε (ομως ηταν ψεματα απο μερος του). Και ετσι μετα από λιγο και αφου πηγαμε να δουμε μαζι τους δικους μου εμεινα και εγκυος.

Με το που γεννησα ο αντρας μου αρχισε τα ιδια και χειροτερα και ολο προσβαλε τους δικους μου με καθε ευκαιρια. Ο αντρας μου στη ζωη του τους ειδα 4 φορες ολες και ολες μια και μενουμε μακρυα και δεν εχουμε κανενα παρε δωσε με χρηματα, περουσιες κτλ. Το προβλημα του ειναι οτι δεν ειναι τοσο μορφωμενοι και οτι ειναι αχρηστοι γι'αυτο ζουνε απλα και δεν εκαναν τιποτα σπουδαιο στη ζωη τους. Πολλες φορες με ξυπναγε μεσα στη νυχτα στα καλα καθουμενα και αρχιζε τις γκρινιες οτι ο κυκλος ο δικος του ειναι τελειως διαφορετικος απο τον δικο μου και η οικογενεια του τελειως διαφορετικη απο τη δικη μου και καλυτερη. Αλλοι φιλοι του ηδη εχουν καλυτερο σπιτι κτλ. Να σημειωσω οτι επειδη ηθελε καλο αμαξι, για να τον κανω χαρουμενο του εδωσα εξτρα 15χιλιαδες (συνολο 27χιλ). Ειχαμε αποφασισει πιο πριν να βαλουμε απο 12χιλιαδες να παρουμε ενα οικογενειακο. Και μετα απο 2 μηνες απο την αγορα και ας εδωσα τοσα χρηματα, ηρθε και μου γκρινιαζε οτι οι φιλοι του εχουν καλυτερο αμαξι, σπιτια κτλ, και οι γονεις τους τους βοηθανε παντου οικονομικα και αυτος βαζιζεται μονος του και οι δικοι μου δεν μπορουν να προσφερουν τπτ.

Το Μαρτιο που μας περασε ηρθε η μητερα μου να βοηθησει με τον μικρο (πρωτη φορα αφου γεννησα) και ενα βραδυ αρχισε γερο καυγα και ειπε οτι μου ελεγε μπροστα στη μητερα μου. Οτι δεν μπορουν να στηριξουν εμας κτλ. Μεχρι που ειπε οτι οταν πεθανουν αν εχουν λεφτα να καλυψουν κηδειες κτλ., ή περιμενουν απο εμας. Τοτε τρελαθηκα αλλα ειχα το μικρο στο σπιτι και δαγκωνα τη γλωσσα μου να μην φωναξω και εγω. Τοτε πανω στο καυγα ειπε οτι καλο ειναι να χωρισουμε. Μετα την αλλη μερα ζητησε συγνωμη σχεδον και για κανα μηνα ηταν καπως καλυτερα. Μετα τον Ιουνιου αρχισε ενα πρωι τα ιδια αλλα με ηρεμο τροπο ειπε οτι πρεπει να χωρισουμε τωρα παρα μετα για να μην μισηθουμε. Του ειπα ενταξει κανενα προβλημα. Αλλα δεν εκανε καμια κινηση.

Πριν ενα μηνα ειπε κατι να ξεκινησει καυγα και εγω ειπα οτι θες δικαιο εχεις με ηρεμια. Πεταγεται και μου λεει καλα δεν σε νοιαζει η σχεση μας γαιτι δεν λες κατι; Του λεω δεν εχουμε και τπτ για να νευριασω μαζι σου. Εισαι ενα τιποτα για μενα ποια και παμε για διαζυγιο, δεν σε υπολογιζω καν. Οτι και να πεις τωρα δεν με νοιαζει και δεν νευριαζω. Απο τοτε το τελευταιο καιρο μαζευτηκε και εγινε πολυ καλος αλλα ξερω προσποιειτε.

Λυπαμαι το παιδι (εχουν καλη σχεση) και εχω αγχος για το μελλον (πως θα τα βγαλω μονιμη περα κτλ) αλλα δεν μπορω να μεινω αλλο μαζι του. Νοιωθω ενα μονιμο βαρος στο στερνο ακομα και τωρα που γραφω. Σε δυο βδομαδες απο τωρα εχω ραντεβου με τον δικηγορο να ξεκινησω τη διαδικασια. Δεν του ειπα τπτ. Θα του πω οτι ξεκινω τη διαδικασια μετα το ραντεβου. Τωρα φοβαμαι πως θα το παρει κτλ. και πως θα αντιδρασει. Γενικα φοβαμαι οταν μενω διπλα του γιατι δεν εχει δειγμα ανθρωπιας και δεν νοιωθω ασφαλης. Θα το πω του δικηγορου μου μηπως δωσει καμια συμβουλη.

Όταν διαβάζω τέτοια νομίζω ότι μου ανεβαίνει η πίεση στο φουλ... Όταν κατέβει η πίεση μου θα επανέλθω Γιατί θέλω να τα χώσω να ξεθυμανω

Δλδ ρε κοπέλα τι συμβουλή να σου δώσει ο άλλος; αφού δε σου πάει, τι να σου πει; εσύ δεν ξέρεις; Εγώ πάντως όταν μου συνέβη αυτό το ήξερα... όλοι οι άλλοι δεν κατάλαβαν κ τίποτα κ ούτε χρειάστηκε να μου πούνε κάτι. Ούτε κ τους ρώτησα ποτέ!

Κανέναν.

Δεν το διαβαζω γιατι ειναι μακρυ το ποστ,κανει και ψοφοζεστη......

και ειμαι και 50+ πλεων πρεπει να προσεχω τις κακοτοπιες...

Ομως ειμαι σιγουρος αν ηθελες η ειχες τη δυναμη να παρεις

διαζυγιο δεν θα εβαζες καν θεμα θα ησουν ηδη σε κανα δικηγορο..

 

Περιεχει αντιφασεις η περιγραφη...δεν νομιζω οτι ειναι ετσι τα πραγματα...τεσπα δουλεια δικηγορων ετσι και αλλιως ...δεν ομως...

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από feather1

Διαζυγιο συντομα

Καλησπερα σας,

Ειμαι παντρεμενη εδω και 4 χρονια και εχουμε ενα παιδακι σχεδον 2 χρονων. Ενα χρονο αφου παντρευτηκαμε αρχισαν οι γκρινιες απο το μερος του σε οτι αφορα τους γονεις μου. Μενουμε σε αλλη πολη μακρυα απο τους δικους μου. Αφοτου παντρευτηκαμε ολο εβρισκε τροπους να με κανει να μην επισκεφτομαι τους δικους μου σχεδον καθολου. Τα τελευταια 4 χρονια τους επισκεφτηκα μονο 3 φορες (10 μερες τη φορα) και μετα ειχα γκρινια στο σπιτι για κανα μηνα. Ηθελα να χωρισω αλλα τελικα μετα απο κουβεντα τα βρηκαμε (ομως ηταν ψεματα απο μερος του). Και ετσι μετα από λιγο και αφου πηγαμε να δουμε μαζι τους δικους μου εμεινα και εγκυος.

Με το που γεννησα ο αντρας μου αρχισε τα ιδια και χειροτερα και ολο προσβαλε τους δικους μου με καθε ευκαιρια. Ο αντρας μου στη ζωη του τους ειδα 4 φορες ολες και ολες μια και μενουμε μακρυα και δεν εχουμε κανενα παρε δωσε με χρηματα, περουσιες κτλ. Το προβλημα του ειναι οτι δεν ειναι τοσο μορφωμενοι και οτι ειναι αχρηστοι γι'αυτο ζουνε απλα και δεν εκαναν τιποτα σπουδαιο στη ζωη τους. Πολλες φορες με ξυπναγε μεσα στη νυχτα στα καλα καθουμενα και αρχιζε τις γκρινιες οτι ο κυκλος ο δικος του ειναι τελειως διαφορετικος απο τον δικο μου και η οικογενεια του τελειως διαφορετικη απο τη δικη μου και καλυτερη. Αλλοι φιλοι του ηδη εχουν καλυτερο σπιτι κτλ. Να σημειωσω οτι επειδη ηθελε καλο αμαξι, για να τον κανω χαρουμενο του εδωσα εξτρα 15χιλιαδες (συνολο 27χιλ). Ειχαμε αποφασισει πιο πριν να βαλουμε απο 12χιλιαδες να παρουμε ενα οικογενειακο. Και μετα απο 2 μηνες απο την αγορα και ας εδωσα τοσα χρηματα, ηρθε και μου γκρινιαζε οτι οι φιλοι του εχουν καλυτερο αμαξι, σπιτια κτλ, και οι γονεις τους τους βοηθανε παντου οικονομικα και αυτος βαζιζεται μονος του και οι δικοι μου δεν μπορουν να προσφερουν τπτ.

Το Μαρτιο που μας περασε ηρθε η μητερα μου να βοηθησει με τον μικρο (πρωτη φορα αφου γεννησα) και ενα βραδυ αρχισε γερο καυγα και ειπε οτι μου ελεγε μπροστα στη μητερα μου. Οτι δεν μπορουν να στηριξουν εμας κτλ. Μεχρι που ειπε οτι οταν πεθανουν αν εχουν λεφτα να καλυψουν κηδειες κτλ., ή περιμενουν απο εμας. Τοτε τρελαθηκα αλλα ειχα το μικρο στο σπιτι και δαγκωνα τη γλωσσα μου να μην φωναξω και εγω. Τοτε πανω στο καυγα ειπε οτι καλο ειναι να χωρισουμε. Μετα την αλλη μερα ζητησε συγνωμη σχεδον και για κανα μηνα ηταν καπως καλυτερα. Μετα τον Ιουνιου αρχισε ενα πρωι τα ιδια αλλα με ηρεμο τροπο ειπε οτι πρεπει να χωρισουμε τωρα παρα μετα για να μην μισηθουμε. Του ειπα ενταξει κανενα προβλημα. Αλλα δεν εκανε καμια κινηση.

Πριν ενα μηνα ειπε κατι να ξεκινησει καυγα και εγω ειπα οτι θες δικαιο εχεις με ηρεμια. Πεταγεται και μου λεει καλα δεν σε νοιαζει η σχεση μας γαιτι δεν λες κατι; Του λεω δεν εχουμε και τπτ για να νευριασω μαζι σου. Εισαι ενα τιποτα για μενα ποια και παμε για διαζυγιο, δεν σε υπολογιζω καν. Οτι και να πεις τωρα δεν με νοιαζει και δεν νευριαζω. Απο τοτε το τελευταιο καιρο μαζευτηκε και εγινε πολυ καλος αλλα ξερω προσποιειτε.

Λυπαμαι το παιδι (εχουν καλη σχεση) και εχω αγχος για το μελλον (πως θα τα βγαλω μονιμη περα κτλ) αλλα δεν μπορω να μεινω αλλο μαζι του. Νοιωθω ενα μονιμο βαρος στο στερνο ακομα και τωρα που γραφω. Σε δυο βδομαδες απο τωρα εχω ραντεβου με τον δικηγορο να ξεκινησω τη διαδικασια. Δεν του ειπα τπτ. Θα του πω οτι ξεκινω τη διαδικασια μετα το ραντεβου. Τωρα φοβαμαι πως θα το παρει κτλ. και πως θα αντιδρασει. Γενικα φοβαμαι οταν μενω διπλα του γιατι δεν εχει δειγμα ανθρωπιας και δεν νοιωθω ασφαλης. Θα το πω του δικηγορου μου μηπως δωσει καμια συμβουλη.

 

 

Το διάβασα κ μου ανέβηκε η πίεση.Καλα όταν τον γνώρισες δεν κατάλαβες ποσό άχρηστος είναι έπρεπε να το παντρευτείς ;Κ τι είναι οι γονείς σου τράπεζα κ θέλει κ λεφτά! Νομίζω έχεις πάρει την απόφαση σου δεν είμαι υπέρ του διαζυγίου δεν Μ αρέσει να χαλάσει μια οικογένεια αλλά στη περίπτωση σου μονόδρομος φαίνεται.Καλη τύχη!!!

πριν παντρευτειτε τι σου ελεγε για τους γονεις σου?

Διαζύγιο άμεσα όχι σύντομα..Ήδη έχασες πολύ χρόνο...

Γεια! Πολλά θέματα που πρέπει να αξιολογήσεις ένα ένα. Το προφανές είναι πως δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ σας και καταλήγεις στην εύκολη λύση του διαζυγίου. 

Θέμα 1: Επικοινωνία.Λύση: Καθίστε να συζητήσετε σα μεγάλοι άνθρωποι για το τι είναι εφικτό και τι δεν είναι. Κυρίως όσο αφορά τα οικονομικά σας. Αν θέλει σπίτια και αυτοκίνητα ας βρει καλύτερη δουλειά ή ας πιάσει άλλες 2 δουλειές... εκτός αν είναι αυτός ο άχρηστος.

Θέμα 2: Ο άντρας σου έχει ένα κόμπλεξ κατωτερότητας και το ξεσπάει πάνω σου καθώς είσαι ο εύκολος στόχος και δεν έχεις αντισταθεί.Λύση: Κόψ' του το. Είδες πως αν επιβληθείς θα σταματήσει να σε χειρίζεται και να ξεσπάει πάνω σου. Όσο δεν τον αφήνεις να σε σέβεται, τόσο θα σε έχει για σάκο του μποξ Επίσης, αν δεν αντέχει αυτήν την κατάσταση να αλλάξει φίλους. Να βρει κάποιους που είναι πιο κοντά στην τσέπη σας, χωρίς πλάκα. Πες του το. Σίγουρα πάντως θέλει επαγγελματική βοήθεια από ένα ψυχολόγο.

Τώρα αν το έχεις αποφασίσει, κανείς δεν μπορεί να σε πείσει. Καλή τύχη.

Με κάλυψε ο yiharap εκτός από ένα σημείο! 

Το κόμπλεξ κατωτεροτητας του συζύγου σου είναι τόσο βαθιά ριζωμενο μέσα του που δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε ο τρόπος σκέψης του και κατά συνέπεια ούτε η συμπεριφορά του! 

Ή το παλεύεις ή αντίο!

Λαχείο

Που τον βρήκες δεν μας είπες .

Μην αγοράζεις λαχεία γιατί δεν θα κερδίσεις ποτέ .Πρόσεχε το παιδί σαν μάνα του πραγματική .

Διαζυγιο χθες! Να το ακουτε το τσουρεκι.

Καλά έκανες και ξεκινησες διαδικασίες. Να μην φοβάσαι τίποτα. Κοιτα να πας να μείνεις στους δικούς σου. Πιαστον με το Κάλο και πες του οτι θα πας μάζι με το παιδι στους γονεις σου. Αν αρχίσει να φωνάζει και να σου λέει οτι δεν θα πάρεις το παιδι πες του να ηρεμήσει γιατι θα κινηθεις νομικά και ο νόμος είναι με την μανα. Αν έχει διάθεση να συζητήσει ανθρώπινα μιληστε για το κάθε ποτε θα βλέπει το παιδι. Και να μην αγχωνεσαι. Θα τα καταφέρεις. Αφού εγκατασταθεις στους δικούς σου, βρες μια δουλιτσα και αργότερα οταν σταθεις στα ποδιά σου νοίκιασε ενα σπίτι ισά ίσα για εσένα και τον μικρο. Η μάνα μου πέρναγε χειρότερα και μια Μερά σήκωσε ανάστημα και έφυγε και τα κατάφερε. Κι επιπλέον σου αξίζει ένας άνθρωπος να σε σέβεται. Οποτε κοιτά να υψωσεις ανάστημα όσο σε βλέπει χαμηλών τόνων θα νομίζει οτι μπορεί να σε κάνει οτι θέλει.

σου απαγορευει να βλεπεις τους γονεις σου  ;με ποιο δικαιωμα ...;

 

του εδωσες καποιες χιλιαδες ευρω να παρει αυτοκινητο ,,εσυ εργαζεσαι;

 

πως  βρηκες τοσα χρηματα ,,;

 

γιατι παραπονιεται οτι οι δικοι σου ειναι αχρηστοι και δεν τον βοηθουν οικονομικα,..

 

οι δικοι του γονεις τον βοηθανε;

 

επειδη διαισθανομαι ,οτι ,,,θα το πω  οσο πιο κομψα μπορω ,,

 

, οτι το ατομο ειναι οργιο .

κι οτι οσο περναει ο καιρος το πραγμα θα χειροτερευει ...γιατι 

 

και τον ουρανο με τ αστρα  να του φερεις αυτουνου ..ανικανοποιητος θα ειναι ,,,

 

στειλτον στους σημαντικους γονεις του ,,στους φιλους του που κανουν κοντρες ,με τα τζηπ και  τα ντατσουν τα 4χ4 στο χωριο..

γιατι  αυτος ουτε κομπλεξ εχει

 

 ουτε αισθημα κατωτεροτητος εχει ,,

 

παρα μονο ενα αχρηστο dna που το κληρονομησε απο τους χρησιμους γονεις του ,,,

 

αυτο λεγεται υπερεγω...και κακη παστα ανθρωπου,,,

 

και θελει να ανταλλαξει υλικα ,,

 

,το οτι εσυ εισαι απο μια χαμηλοτερου επιπεδου οικογενεια ,,και σου εκανε και χαρη που εισαι μαζι του ...

 

κι επειδη τα διαζυγια πονανε λιγοτερο μονο οταν τα παιδια ειναι πολυ μικρα 

 

γιατι  μαθαινουν να ζουν χωρις την παρουσια του πατερα ...,,καθημερινα..,

 

παρε το  παιδι και τραβα στην μανα σου ,,,

 

και αφου τακτοποιησεις το παιδι σου σε ασφαλη χερια ,,

 

μεγαλωσε το  με την βοηθεια των γονιων σου ,,,απαραιτητως ..

 

βρες δουλεια ...φροντιζε να διαθετεις χρονο για σενα ,,,κοινωνικοποιησου ξανα ,,και βαλε μπρος να βρεις εναν αλλο ανθρωπο να φτιαξεις  την ζωη σου ...

κι οσο γι αυτον ανεθεσε του το βαρος που του αναλογει ..ηθικο και υλικο προς το παιδι ..

 

και ο θεος ας βαλει το χερι του ...

 

γιατι ολα τα γουρουνια την ιδια μουρη εχουν 

 

μην αναπτυξω τωρα για τους πατεραδες τι κανουν οταν απομακρυνονται απο το  ταμειο ..

μην αφησεις καθολου τον χρονο να περναει ,,μην ακους τα πρεπει και τα μη ..

 

η ζωη εχει συγκεκριμενη πορεια αν δεν την ακολουθησεις κακο του κεφαλιου σου ...

 

μην κανεις το λαθος και επιχειρησεις να μεγαλωσεις μονη σου  το παιδι χωρις τους γονεις σου ..

 

γιατι θα φας χοντρο πακετο και το παιδι κι εσυ ..

 

με μεγαλυτερη πιθανοτητα να μεινεις μονη ,.,

 

κι οταν εσυ μεσα στο μυαλο και στην ψυχη σου εισαι χωρις ισορροπια ,,

 

αυτο αυτοματως θα μεταφερθει και στο παιδι σου ...

 

η ευτυχια του ανθρωπου ερχεται μεσα απο την συντροφικοτητα ,,

 

ετσι ειναι δομημενος ο ανθρωπος ,να ,δημιουργει ,μονο οταν ειναι ζευγαρι ,,,

αυτη ειναι η αληθεια κι οποιος  λεει αλλα 

 

 η δεν ξερει τι του γινεται η λεει μπουρδες ...

 

τους γονεις σου και  τα ματια σου ,,καλη τυχη..

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από feather1

Διαζυγιο συντομα

Καλησπερα σας,

Ειμαι παντρεμενη εδω και 4 χρονια και εχουμε ενα παιδακι σχεδον 2 χρονων. Ενα χρονο αφου παντρευτηκαμε αρχισαν οι γκρινιες απο το μερος του σε οτι αφορα τους γονεις μου. Μενουμε σε αλλη πολη μακρυα απο τους δικους μου. Αφοτου παντρευτηκαμε ολο εβρισκε τροπους να με κανει να μην επισκεφτομαι τους δικους μου σχεδον καθολου. Τα τελευταια 4 χρονια τους επισκεφτηκα μονο 3 φορες (10 μερες τη φορα) και μετα ειχα γκρινια στο σπιτι για κανα μηνα. Ηθελα να χωρισω αλλα τελικα μετα απο κουβεντα τα βρηκαμε (ομως ηταν ψεματα απο μερος του). Και ετσι μετα από λιγο και αφου πηγαμε να δουμε μαζι τους δικους μου εμεινα και εγκυος.

Με το που γεννησα ο αντρας μου αρχισε τα ιδια και χειροτερα και ολο προσβαλε τους δικους μου με καθε ευκαιρια. Ο αντρας μου στη ζωη του τους ειδα 4 φορες ολες και ολες μια και μενουμε μακρυα και δεν εχουμε κανενα παρε δωσε με χρηματα, περουσιες κτλ. Το προβλημα του ειναι οτι δεν ειναι τοσο μορφωμενοι και οτι ειναι αχρηστοι γι'αυτο ζουνε απλα και δεν εκαναν τιποτα σπουδαιο στη ζωη τους. Πολλες φορες με ξυπναγε μεσα στη νυχτα στα καλα καθουμενα και αρχιζε τις γκρινιες οτι ο κυκλος ο δικος του ειναι τελειως διαφορετικος απο τον δικο μου και η οικογενεια του τελειως διαφορετικη απο τη δικη μου και καλυτερη. Αλλοι φιλοι του ηδη εχουν καλυτερο σπιτι κτλ. Να σημειωσω οτι επειδη ηθελε καλο αμαξι, για να τον κανω χαρουμενο του εδωσα εξτρα 15χιλιαδες (συνολο 27χιλ). Ειχαμε αποφασισει πιο πριν να βαλουμε απο 12χιλιαδες να παρουμε ενα οικογενειακο. Και μετα απο 2 μηνες απο την αγορα και ας εδωσα τοσα χρηματα, ηρθε και μου γκρινιαζε οτι οι φιλοι του εχουν καλυτερο αμαξι, σπιτια κτλ, και οι γονεις τους τους βοηθανε παντου οικονομικα και αυτος βαζιζεται μονος του και οι δικοι μου δεν μπορουν να προσφερουν τπτ.

Το Μαρτιο που μας περασε ηρθε η μητερα μου να βοηθησει με τον μικρο (πρωτη φορα αφου γεννησα) και ενα βραδυ αρχισε γερο καυγα και ειπε οτι μου ελεγε μπροστα στη μητερα μου. Οτι δεν μπορουν να στηριξουν εμας κτλ. Μεχρι που ειπε οτι οταν πεθανουν αν εχουν λεφτα να καλυψουν κηδειες κτλ., ή περιμενουν απο εμας. Τοτε τρελαθηκα αλλα ειχα το μικρο στο σπιτι και δαγκωνα τη γλωσσα μου να μην φωναξω και εγω. Τοτε πανω στο καυγα ειπε οτι καλο ειναι να χωρισουμε. Μετα την αλλη μερα ζητησε συγνωμη σχεδον και για κανα μηνα ηταν καπως καλυτερα. Μετα τον Ιουνιου αρχισε ενα πρωι τα ιδια αλλα με ηρεμο τροπο ειπε οτι πρεπει να χωρισουμε τωρα παρα μετα για να μην μισηθουμε. Του ειπα ενταξει κανενα προβλημα. Αλλα δεν εκανε καμια κινηση.

Πριν ενα μηνα ειπε κατι να ξεκινησει καυγα και εγω ειπα οτι θες δικαιο εχεις με ηρεμια. Πεταγεται και μου λεει καλα δεν σε νοιαζει η σχεση μας γαιτι δεν λες κατι; Του λεω δεν εχουμε και τπτ για να νευριασω μαζι σου. Εισαι ενα τιποτα για μενα ποια και παμε για διαζυγιο, δεν σε υπολογιζω καν. Οτι και να πεις τωρα δεν με νοιαζει και δεν νευριαζω. Απο τοτε το τελευταιο καιρο μαζευτηκε και εγινε πολυ καλος αλλα ξερω προσποιειτε.

Λυπαμαι το παιδι (εχουν καλη σχεση) και εχω αγχος για το μελλον (πως θα τα βγαλω μονιμη περα κτλ) αλλα δεν μπορω να μεινω αλλο μαζι του. Νοιωθω ενα μονιμο βαρος στο στερνο ακομα και τωρα που γραφω. Σε δυο βδομαδες απο τωρα εχω ραντεβου με τον δικηγορο να ξεκινησω τη διαδικασια. Δεν του ειπα τπτ. Θα του πω οτι ξεκινω τη διαδικασια μετα το ραντεβου. Τωρα φοβαμαι πως θα το παρει κτλ. και πως θα αντιδρασει. Γενικα φοβαμαι οταν μενω διπλα του γιατι δεν εχει δειγμα ανθρωπιας και δεν νοιωθω ασφαλης. Θα το πω του δικηγορου μου μηπως δωσει καμια συμβουλη.

 

 

εφόσον σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα με τον οποιοδήποτε τρόπο του, καλά θα κάνεις να χωρίσεις.


Πολύ καλά έκανες που πήγες σε δικηγόρο. Από αυτόν θα μάθεις τι  ισχύει kai όχι από μας.

Θα διαφωνήσω με τους δυο από πάνω σε ορισμένα. Με τον Χρηστο στο ότι ο νόμος είναι πάντα με τη μάνα. Συνηθως την ευνοεί σε μικρά παιδιά, αλλά δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Με τη Τζούλια  διαφωνώ σε όλα τα περί γουρουνιών, στο ότι τα παιδιά να τα δώσεις σε <<σίγουρα>> χέρια τους γονείς σου. Ο πατερας είναι και θα είναι πετέρας. Δεν είναι γουρούνι, αγαπά το παιδί του και μαζί με τη  μάνα έχει την ίδια ευθύνη. Οι παπούδες έρχονται μετά. Γιαυτό μην αποκλείσεις τον πατέρα από την ανατροφή του, εκτός και αν ο ίδιος δε θέλει να συμμετεχει.

Γιαυτό λέω: Συζήτησέ τα με το δικηγόρο σου. Αυτος τα ξέρεις καλύτερα.

Και οι κατσικες το ιδιο...