Τι θεωρείται απιστία ;

Μια γερμανική παροιμία λέει

 

Was ich nicht weiss, macht mich nicht heiss!

 

(Ότι δε γνωρίζω, δε με αναστατώνει)

Έχει - ή οφείλει να έχει - άραγε η (ή αυτό που προσωπικά ορίζουμε ως) απιστία αναδρομικότητα;

 

Πόση χρονική άγνοια πίσω  "παραγράφεται" - αν παραγράφεται;

 

Μήπως μάλλον είναι καλύτερη η άγνοια;

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Helenaki4

 

Αν μας έχει προδώσει και δεν το έχουμε μάθει ως τώρα , πιάνεται???

 

 

 

 

Σε αυτή την περίπτωση,δύο τινά συμβαίνουν 

α) ο/η σύντροφός λειτουργεί με μπαταρίες (προγραμματίζει άριστα τη συμπεριφορά του προς εμάς )

β) δεν παρατηρούμε/αναγνωρίζουμε πάνω του/της τα σημάδια της απιστίας 

 

Στην πρώτη περίπτωση απαλλάσσεται γτι δεν ισχύει νομικά ο γάμος/σχέση με ρομπότ.

Στη δεύτερη,μας είναι αδιάφορος άρα δεν υπάρχει σχέση.

 

Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν :

Δεν υπάρχει απιστία  

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Helenaki4

Θα θέσω ακόμα ένα σχετικό ερώτημα , με την άδεια του θεματοθέτη , με σαφή πρόθεση να ανάψουμε ολίγον τα αίματα...

Βρισκόμαστε (υποθετικά) σε μία σχέση , η οποία βαίνει καλώς...

Υποθέτουμε λοιπόν οτι ο/η σύντροφός μας είναι πιστός/ή , παρόλο που αυτό δεν περνάει 24/7 από την αντίληψή μας...

 

Αν μας έχει προδώσει και δεν το έχουμε μάθει ως τώρα , πιάνεται???

 

(Το ρωτώ περισσότερο με χιουμοριστική διάθεση , καθώς μέσα μου το έχω προ πολλού απαντήσει αυτό το ερώτημα, είμαι σίγουρη και για σας) .

 

 

 

Η σχέση με ρομπότ θα είχε και οφέλη ...σκέφτεσαι ό,τι σκέφτομαι???

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από alisida

Σε αυτή την περίπτωση,δύο τινά συμβαίνουν 

α) ο/η σύντροφός λειτουργεί με μπαταρίες (προγραμματίζει άριστα τη συμπεριφορά του προς εμάς )

β) δεν παρατηρούμε/αναγνωρίζουμε πάνω του/της τα σημάδια της απιστίας 

 

Στην πρώτη περίπτωση απαλλάσσεται γτι δεν ισχύει νομικά ο γάμος/σχέση με ρομπότ.

Στη δεύτερη,μας είναι αδιάφορος άρα δεν υπάρχει σχέση.

 

Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν :

Δεν υπάρχει απιστία  

 

 

 

 

 

Άρα συμφωνούμε ότι σε γενικές γραμμές , αν ο/η σύντροφος έχει κάνει πιτσικουλιά , αργά ή γρήγορα θα φανεί...

Συμφωνούμε επίσης ότι μιλάμε για απιστία μόνο εάν και εφόσον αυτή εισέλθει στο πεδίο της δικής μας συνειδητότητας.

Μοιραία λοιπόν θα πρέπει να μιλήσουμε και για εμπιστοσύνη , αυτά τα credits δηλαδή που δίνει ο ένας σύντροφος στον άλλον για όσο χρόνο δεν περνούν μαζί .

Μια εμπιστοσύνη που πρώτα δίνεται στον ίδιο τον εαυτό , ότι αξίζει να είναι ο ένας και μοναδικός στη ζωή του άλλου.

 

Κι όσο μέσα σου προεξοφλάς οτι ο/η σύντροφος είναι πιστός γιατί αξίζεις να είσαι ο ένας, ένα περίεργο πράγμα βρε παιδί μου , δεν τη συναντάς κιόλας!

Ο άλλος θα κανει ο,τι είναι να κάνει , ο,τι του υπαγορεύουν οι προθέσεις του , οι ανάγκες του , τα συναισθήματα και οι αξιακοι του κώδικες ανεξάρτητα με το αν ο σύντροφός του τον εμπιστεύεται ή από το τι ιδέα έχει ο σύντροφος του για τον ίδιο του τον εαυτό. Ειδικά στο θέμα της συνεύρεσης με ένα τρίτο πρόσωπο, το μόνο που θα κρίνει αν θα συμβεί ή δεν θα συμβεί η απιστία, είναι αποκλειστικά και μόνο στο χέρι του πράττοντα (την απιστία). Αυτός κάνει την επιλογή και αφ' εαυτού του

#23,#24 Λέτε δύο διαφορετικά πράγματα,που όμως συμβαίνουν και τα δύο

.Ντράγκαν,λες πως η απιστία μπορεί να συμβεί και σε άνθρωπο που είναι σίγουρος για τον εαυτό του,συμφωνώ ,γιατί δεν εξαρτάται από εμάς το τι θα κάνει ο σύντροφός μας

.Η Ελενάκι λέει πως αν γνωρίζουμε την αξία μας,οι πιθανότητες να έχουμε άπιστο σύντροφό ,είναι λιγοτερες,επειδή τον "πείθουμε" πώς το αξίζουμε.

(δεν μηδενίζονται όμως Ελενάκι σε καμία περίπτωση )

Εκεί κάπου ξεκινά και η ερώτηση του θέματος ,το ποια είναι η στιγμή που ξεκινά η εν δυνάμει απιστία

.Στο φλερτ ?

 Στη συνομιλία ?

 Στη συνάντηση για καφέ? 

ή

Μόνο η ερωτική συνεύρεση είναι απιστία όπως πολλοί υποστηρίζουν ?

Ας υποθέσουμε ότι μάθαινες πως η επί 15ετιας πχ σύντροφός σου,σε είχε απατήσει μια φορά στα 4 πρώτα χρόνια της σχέσης σας (τυχαία τα νούμερα)

Η σχέση δεν επηρεάστηκε από αυτό (νομίζεις ,αλλά μπορεί και όχι) 

και ούτε είδες κάποια σημάδια αλλαγής στη συμπεριφορά της.

Αν σκεφτεις πως όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να κρύψει τόσο καλά μια απιστία,ίσως και τώρα να κρύβει κάτι.

Αν κάνεις αυτή τη σκέψη,η εμπιστοσύνη χάνεται αυτομάτως ,είναι δηλ σα η απιστία να έγινε προσφατα ή να γίνεται ακομα  

Προσωπικά θα προτιμούσα να μην το μάθαινα ,να μη μου το έλεγε ποτέ γτι αυτό θα σήμαινε ότι δεν το έχει στο μυαλό του,δεν τον επηρεάζει και ότι 

μάλλον το ξέχασε κι εκείνος 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Heptamer

Μια γερμανική παροιμία λέει

 

Was ich nicht weiss, macht mich nicht heiss!

 

(Ότι δε γνωρίζω, δε με αναστατώνει)

Έχει - ή οφείλει να έχει - άραγε η (ή αυτό που προσωπικά ορίζουμε ως) απιστία αναδρομικότητα;

 

Πόση χρονική άγνοια πίσω  "παραγράφεται" - αν παραγράφεται;

 

Μήπως μάλλον είναι καλύτερη η άγνοια;

 

 

 

Alisida το να ξέρει κανείς τι του γίνεται να έχει καλή επαφή με τον εαυτό του , να αφουγκραζεται τις ανάγκες του και να ξέρει τι θέλει από έναν σύντροφο και από μια σχέση, θα τον οδηγήσει σε καλύτερη επιλογή συντρόφου οπότε και μειώνονται οι πιθανότητες να απιστησει και ο ένας και ο άλλος. Οπότε με αυτό το σκεπτικό ναι, έρχομαι στα λόγια της helenaki.

Σωστά ,

Να συμπληρώσω ότι εφόσον γνωρίζει τις ανάγκες του,ακόμα και να συμβεί μια λάθος επιλογή κάποια στιγμή στη ζωή του ,

δε θα μείνει σε σχέση που δεν τον καλύπτει και που δεν τον σέβονται.

Οι απιστίες συμβαίνουν σε τέτοιου είδους σχέσεις  

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 27 από DragonFall
Alisida το να ξέρει κανείς τι του γίνεται να έχει καλή επαφή με τον εαυτό του , να αφουγκραζεται τις ανάγκες του και να ξέρει τι θέλει από έναν σύντροφο και από μια σχέση, θα τον οδηγήσει σε καλύτερη επιλογή συντρόφου οπότε και μειώνονται οι πιθανότητες να απιστησει και ο ένας και ο άλλος. Οπότε με αυτό το σκεπτικό ναι, έρχομαι στα λόγια της helenaki.

 

Η απιστία μπορεί να συμβεί και όταν όλα δείχνουν να πηγαίνουν ρολόι γιατί πολύ απλά ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι δαιδαλώδης , ο κάθε άνθρωπος έχει δική του εικόνα και ερμηνεία της αγάπης της συντροφικότητας της κοινής πορείας αλλά μπορεί και να είναι απλά μια στιγμή διαφυγής. Το αν θα απορροφηθεί το συμβάν αναίμακτα ή θα οδηγήσει σε ρήξη εξαρτάται από τις ανοχές και τις αντοχές της δυναμικής που έχει αναπτύξει η σχέση και τα συμβαλλόμενα μέρη. Δεν υπάρχει κανόνας. Υπάρχουν μόνο οι καλές εξηγήσεις που γίνονται στην αρχή και που κι αυτες μπορεί να ανατραπούν για χίλιους λόγους

Ακριβως ομως...οτιναναι...

Η αποδοχή ενός φλερτ κατά την ταπεινή μου άποψη δεν συνιστά απιστία . Είμαστε άνθρωποι με αισθήματα ελαττώματα ανάγκες , το φλερτ ανεβάζει την λίμπιντο και μπορεί να βελτιώσει την σχέση μας με το ταίρι μας . Οι γραμμές βέβαια είναι λεπτές

Συμφωνώ για το φλερτ,που όμως έχει και αυτό κάποια όρια .

Σημασια επίσης έχει ,αυτός που το κάνει ή που το δέχεται να μπορεί να διακρίνει εάν το κάνει για να φτιάξει η διάθεση του ή αν το κάνει για να επιβεβαιωθεί.

Η πρώτη περίπτωση σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια δεν είναι επιλήψιμη.

Στη δεύτερη περίπτωση δεν είναι σίγουρο ότι θα σταματήσει εκεί.

Παράθεση:
Σχόλιο # 31 από khfhnas
Η αποδοχή ενός φλερτ κατά την ταπεινή μου άποψη δεν συνιστά απιστία . Είμαστε άνθρωποι με αισθήματα ελαττώματα ανάγκες , το φλερτ ανεβάζει την λίμπιντο και μπορεί να βελτιώσει την σχέση μας με το ταίρι μας . Οι γραμμές βέβαια είναι λεπτές

 

Ντράγκον,πιστεύεις ότι όταν μια απιστία αποροφαται αναίμακτα υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να επαναληφθεί ?

Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για συνέχιση της σχέσης "αναίμακτα" ?

Και τελικά ποια είναι η ποσότητα του αίματος που μπορεί να χάσει μια σχέση χωρίς να αρρωστήσει ή να πεθάνει ?

Και αν η συνεχής αναθεώρηση των αρχικών κανόνων προκειμένου για την επιβίωση της σχέσης ,τη μεταλλαξουν τόσο ώστε να γίνει αγνώριστη ,μεταλλασοντας εκ των πραγμάτων τα δύο μέλη της ,

μπορούμε να εξακολουθήσουμε να μιλάμε για μια (την ίδια) μακροχρόνια πετυχημένη σχέση ?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 29 από DragonFall
Η απιστία μπορεί να συμβεί και όταν όλα δείχνουν να πηγαίνουν ρολόι γιατί πολύ απλά ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι δαιδαλώδης , ο κάθε άνθρωπος έχει δική του εικόνα και ερμηνεία της αγάπης της συντροφικότητας της κοινής πορείας αλλά μπορεί και να είναι απλά μια στιγμή διαφυγής. Το αν θα απορροφηθεί το συμβάν αναίμακτα ή θα οδηγήσει σε ρήξη εξαρτάται από τις ανοχές και τις αντοχές της δυναμικής που έχει αναπτύξει η σχέση και τα συμβαλλόμενα μέρη. Δεν υπάρχει κανόνας. Υπάρχουν μόνο οι καλές εξηγήσεις που γίνονται στην αρχή και που κι αυτες μπορεί να ανατραπούν για χίλιους λόγους

 

Καλες και άγιες οι εξιδανικεύσεις, οι "δουλεμενοι " προσωπικοί  / ηθικοί φραγμοί και ανάγκες, οι επαρκείς εσωτερικές ισορροπίες & Co που υποτίθεται μας θωρακίζουν  (σχετικά) απέναντι στους πειρασμους...

 

Ποσα όμως από αυτά δεν πάνε περίπατο, όταν έρθει (της απιστίας) η ώρα...

 

Σίγουροι δε μπορούμε να είμαστε για κανέναν. Ουτε καν για τον εαυτό μας. Γιατί εμείς τον ελέγχουμε, εμείς θέτουμε αυτοπεριορισμους, εμείς και τους καταργούμε.

 

Κανείς δεν είναι άτρωτος, κανεις δεν ειναι αλώβητος, κανείς δεν είναι ανεπηρέαστος.

 

Η καλύτερη μάλλον στάση ζωής είναι να περιμένεις πάντα - και να  έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για  -  το απροσδοκητο (και της απιστίας, όπως και να ορίζεται αυτη) - τόσο το έξωθεν, όσο και το εσωθεν.

 

Και ας μη χρειαστεί ποτέ να το αντιμετωπισεις.

 

Σε έναν κόσμο εγωιστικό, ρευστό και  παραπαίοντα,  το να συμφιλιωθεις με την αμφιβολία, - κάτι που σαφώς δεν είναι παραγωγικό  -, ισως να αποτελει και τη μόνη ενδεδειγμενη πορεία που ελαχιστοποιεί εκπλήξεις, απώλειες, απογοήτευση.

 

Δεν υπάρχει ασφάλεια δίχως απώλειες. Το παιγνιο είναι μηδενικού αθροίσματος: ότι κερδίζεις κάπου, χάνεις ισοποσα αυτόματα κάπου αλλού.

 

 

 

 

Αλλα...τι?...

 

Σπρωξιμο της "σχεσης"?...

 

Μηπως μια σχεση που δεεεννν  τσουλαει, θα το κανει με σπρωξιμο?...

 

Για ποσο...

 

Στρουθοκαμηλισμος...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 31 από khfhnas
Η αποδοχή ενός φλερτ κατά την ταπεινή μου άποψη δεν συνιστά απιστία . 

Μα δεν πιστεύω τίποτα. Είναι όλα εξαρτώμενα από τους συμμετέχοντες στη σχέση. Δεν υπάρχουν συνταγές και καλούπια για όλους. Γιατί να μιλάμε για επιτυχημένη σχέση; Το τι είναι μια σχέση μπορούν να το πουν μόνο όσοι τη ζουν. Είναι λογικη η ανθρώπινη ανάγκη να αποζητά συνταγές και αξιώματα αλλά τελικά κάθε άνθρωπος και καθε ζευγάρι αναπτύσει τη δική του δυναμική στην οποία ισχύουν μόνο όσα οι ίδιοι επιλέγουν

*   Θεματογράφε,μην τρομάζεις με τα σεντόνια και τα τμήματα.
    Τα κατήργησε ο Αντρέας το 1982(έβλεπε μπροστά).

 

  *   Ο ορισμός που δίνουμε στην απιστία συναρτάται με τα αποθέματα αξιοπρέπειας ενός εκάστου,καθώς και με το τι ρόλο θέλουμε-αντέχουμε-υπομένουμε να έχουμε σε μια σχέση ή έναν γάμο.Το ίδιο ισχύει και για τις κόκκινες γραμμές.Να σου δώσω ακραίο παράδειγμα όπου όλα βαίνουν καλώς,γιατί όλοι είναι βολεμένοι:

 

Είναι απογευματάκι προς βράδυ και γυναίκα κάνει σεξ στο σπίτι της με τον καλύτερο φίλο του άντρα της.Πάνω στο καλύτερο χτυπάει το κινητό της.

 

-Ωχ, ο άντρας μου!Μας έπιασε στα πράσα!

 

-Για μίλα του να δεις τι θέλει...

 

Απαντάει στην κλήση η γυναίκα,συζητά με τον άντρα της για 5 λεπτά και το κλείνει.

 

-Μη με κρατάς σε αγωνία!Πες μου!Προλαβαίνω να ντυθώ και να φύγω ;

 

-Mην αγχώνεσαι,συνεχίζουμε το σεξ για κανένα 2ωρο ακόμα.Μου είπε ότι τα πίνετε οι δυο σας σε μπαράκι συζητώντας για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που σου προέκυψε και θα καθυστερήσει πολύ να γυρίσει.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Heptamer

Μια γερμανική παροιμία λέει

 

Was ich nicht weiss, macht mich nicht heiss!

 

(Ότι δε γνωρίζω, δε με αναστατώνει)

Έχει - ή οφείλει να έχει - άραγε η (ή αυτό που προσωπικά ορίζουμε ως) απιστία αναδρομικότητα;

 

Πόση χρονική άγνοια πίσω  "παραγράφεται" - αν παραγράφεται;

 

Μήπως μάλλον είναι καλύτερη η άγνοια;

 

 

κλοπυ πειστ (μου το επιτρέπεις) ανέκδοτο-απάντηση για τα καλά της άγνοιας,η οποία ενίοτε σώζει γάμους.

 

Δύο φίλοι συζητούν:

«Κάτσε να σου πω τι μου συνέβη»,λέει ο ένας .«Πήγα προχθές στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου αλλά δεν είχε σχολάσει ακόμα από την δουλειά και με περίμενε στο σαλόνι η αδερφή της.»

«Ωραία και που είναι το περίεργο;» ρωτάει ο φίλος του

«Περίμενε να ακούσεις την συνέχεια. Ήταν μόνη και φορούσε μόνο τα εσώρουχα της. Έχει τέλειο κορμί, στήθος ζουμερό και απίστευτες καμπύλες. Είναι μια κούκλα και κανείς δεν της αντιστέκεται. Άρχισε να μου τρίβεται και μου είπε: Σε θέλω πάμε μέσα να το κάνουμε τώρα!»

 

«Μα αφού παντρεύομαι την αδερφή σου!» της είπα.

 

«Δεν πειράζει, σε θέλω τώρα!» μου απάντησε.

 

«Τι λες ρε φίλε, και τι έκανες μετά;» ρωτάει ο φίλος του.

 

«Τι να έκανα, έφυγα τρέχοντας για το αυτοκίνητο!»

 

«Έλα ρε, κατάφερες να αντισταθείς κι έφυγες; Μπράβο σου!»

 

«Εμ, δεν τελειώνει εδώ η ιστορία. Έξω με περίμεναν ο πεθερός, η πεθερά και η αρραβωνιαστικιά μου και μου είπαν:

 

«Είσαι ο ιδανικός άντρας, μπράβο! Σου κάναμε ένα τεστ για να δούμε αν είσαι πιστός. Τελικά, αξίζεις πραγματικά να μπεις στην οικογένειά μας!».

 

«Πω ρε φίλε, είδες; Καλά το έκανες και αντιστάθηκες!»

 

«Μπα δεν είναι αυτό! Με έσωσε που είχα τα προφυλακτικά στο αυτοκίνητο!»  

 

Οι σχέσεις ούτως ή άλλως μεταλλασσονται με πολλούς τρόπους. Ήπιους ή βίαιους.

 

Η απιστία είναι ένας από αυτούς (τους βίαιους) γιατί κουνά / χτυπά  την "κολώνα" της μονογαμίας / αφοσίωσης στο ένα και μοναδικό πρόσωπο..

 

Το πόσα χτυπήματα / "σεισμούς" αντέχει / απορροφά  αυτή η κολώνα, έχει να κάνει με το υλικό της, τις διαστάσεις / μέγεθος της, τα θεμέλια της.

 

Αν θεωρήσουμε πως ενός αρχικου ισχυρού "σεισμού" που  δεν αφήνει ζημιές, έπονται πάντα "μετασεισμοί" - που όμως δε γίνονται πάντα αισθητοί - τότε  σαφως και υπάρχει πιθανότητα επανάληψης, η οποία όμως δύναται να περάσει και. ..απαρατήρητη.

 

 

Τυπικά, αν σε μια σχέση κάνεις συνεχώς μεταγγίσεις, για να εξισορροπήσεις την αιμορραγια, τη διατηρείς μεν, αλλά την έχεις κάνει ...ζόμπι!

Παράθεση:
Σχόλιο # 33 από alisida

Ντράγκον,πιστεύεις ότι όταν μια απιστία αποροφαται αναίμακτα υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να επαναληφθεί ?

Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για συνέχιση της σχέσης "αναίμακτα" ?

Και τελικά ποια είναι η ποσότητα του αίματος που μπορεί να χάσει μια σχέση χωρίς να αρρωστήσει ή να πεθάνει ?

Και αν η συνεχής αναθεώρηση των αρχικών κανόνων προκειμένου για την επιβίωση της σχέσης ,τη μεταλλαξουν τόσο ώστε να γίνει αγνώριστη ,μεταλλασοντας εκ των πραγμάτων τα δύο μέλη της ,

μπορούμε να εξακολουθήσουμε να μιλάμε για μια (την ίδια) μακροχρόνια πετυχημένη σχέση ?

 

 

 

 

Ηθικό δίδαγμα: τελικά η πίστη, δεν είναι απόλυτο μεγε θος, δε μετριεται. Είναι θέμα συγκυριών.

Παράθεση:
Σχόλιο # 38 από agnwstos_Xi

 

κλοπυ πειστ (μου το επιτρέπεις) ανέκδοτο-απάντηση για τα καλά της άγνοιας,η οποία ενίοτε σώζει γάμους.

 

Δύο φίλοι συζητούν:

«Κάτσε να σου πω τι μου συνέβη?»,λέει ο ένας .«Πήγα προχθές στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου αλλά δεν είχε σχολάσει ακόμα από την δουλειά και με περίμενε στο σαλόνι η αδερφή της.»

«Ωραία και που είναι το περίεργο;» ρωτάει ο φίλος του

«Περίμενε να ακούσεις την συνέχεια. Ήταν μόνη και φορούσε μόνο τα εσώρουχα της. Έχει τέλειο κορμί, στήθος ζουμερό και απίστευτες καμπύλες. Είναι μια κούκλα και κανείς δεν της αντιστέκεται. Άρχισε να μου τρίβεται και μου είπε: Σε θέλω πάμε μέσα να το κάνουμε τώρα!»

 

«Μα αφού παντρεύομαι την αδερφή σου!» της είπα.

 

«Δεν πειράζει, σε θέλω τώρα!» μου απάντησε.

 

«Τι λες ρε φίλε, και τι έκανες μετά;» ρωτάει ο φίλος του.

 

«Τι να έκανα, έφυγα τρέχοντας για το αυτοκίνητο!»

 

«Έλα ρε, κατάφερες να αντισταθείς κι έφυγες; Μπράβο σου!»

 

«Εμ, δεν τελειώνει εδώ η ιστορία? Έξω με περίμεναν ο πεθερός, η πεθερά και η αρραβωνιαστικιά μου και μου είπαν:

 

«Είσαι ο ιδανικός άντρας, μπράβο! Σου κάναμε ένα τεστ για να δούμε αν είσαι πιστός. Τελικά, αξίζεις πραγματικά να μπεις στην οικογένειά μας!».

 

«Πω ρε φίλε, είδες; Καλά το έκανες και αντιστάθηκες!»

 

«Μπα δεν είναι αυτό! Με έσωσε που είχα τα προφυλακτικά στο αυτοκίνητο!»