Τι θεωρείται απιστία ;

Χμμμ..

Είναι βέβαια μια στάση 

Καλύτερη (για τη σχέση) δεν θα την έλεγα 

Έχοντας κάποιος αυτή τη στάση ,θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι θα απατηθεί ,διατηρεί τις επιφυλάξεις του και προετοιμάζεται κατάλληλα για να μην πληγωθεί όταν θα το μάθει.

 

Με αυτή τη στάση ζωής ,είναι περισσότερο επιρρεπής στο να απιστήσει εκείνος πρώτος ,διότι θα του λείπει ένας βασικός ηθικός φραγμός :

Ο σεβασμός προς τον πιστό του σύντροφο 

 (δεδομένου ότι τον θεωρεί εν δυνάμει άπιστο)

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Heptamer

Η καλύτερη μάλλον στάση ζωής είναι να περιμένεις πάντα - και να έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για - το απροσδοκητο (και της απιστίας, όπως και να ορίζεται αυτη) - τόσο το έξωθεν, όσο και το εσωθεν.

Είπαμε:

 

Όλα έχουν ένα κόστος.

 

Κερδίζεις κάτι, χάνεις κάτι άλλο.

 

Το θέμα είναι με τι βολεύεται / αισθάνεται ασφαλής κανείς.

 

Σίγουρος για τον άλλο δε μπορείς να είσαι ποτέ, όσο κι αν θεωρείς πως τον ξερεις .Ειναι ανεξάρτητο ον και η συμπεριφορά του απρόβλεπτη.

 

Ως κοινωνικά όντα, αναγνωρίζουμε την αναγκαιοτητα περιορισμών / κανόνων.

 

Συγχρόνως όμως, έχουμε την έμφυτη  τάση να τους παραβιάζουμε / καμπυλωνουμε.

 

Η ζωή μας είναι μια ισορροπία μεταξύ υπακοής και ανυπακοής.

 

Υπακούμε απλά στο φυσικό κανόνα που θέλει τα πάντα να λειτουργούν με ισορροπίες.

 

Οπότε, ο καθένας λειτουργεί με τις δικές του, προσωπικές ισορροπίες. Αλλά πάντα με τέτοιες.

Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από alisida

Χμμμ..

Είναι βέβαια μια στάση 

Καλύτερη (για τη σχέση) δεν θα την έλεγα 

Έχοντας κάποιος αυτή τη στάση ,θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι θα απατηθεί ,διατηρεί τις επιφυλάξεις του και προετοιμάζεται κατάλληλα για να μην πληγωθεί όταν θα το μάθει.

 

Με αυτή τη στάση ζωής ,είναι περισσότερο επιρρεπής στο να απιστήσει εκείνος πρώτος ,διότι θα του λείπει ένας βασικός ηθικός φραγμός :

Ο σεβασμός προς τον πιστό του σύντροφο 

 (δεδομένου ότι τον θεωρεί εν δυνάμει άπιστο)

 

 

 

Θα συμφωνησω  και θα συμπληρωσω οτι το κλειδι ειναι η αγαπη και η αποδοχη της ελευθεριας του αλλου... ως ελευθεροι ανθρωποι πιθανον να μας ελξει καποιο τριτο ατομο...αν συμβει αυτο εγω θα ηθελα ο συντροφος μου να φερθει οπως αισθανεται και οχι να «συγκρατηθει» επειδη εχει καποια υποχρεωση σε μενα (ομοια φερομαι και γω)!!! 

...απο την αλλη και γω αμα μαθω (η καταλαβω) την «απιστια» ομοιως θα φερθω οπως αισθανομαι    Ολα θα εξαρτηθουν απο τη δυναμικη της σχεσης μας

Ειλικρινα δε θα θελα να καταπιεστει κανεις για χαρη της σχεσης μας...οριζω αλλιως τους ηθικους φραγμους ... 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Heptamer

Καλες και άγιες οι εξιδανικεύσεις, οι "δουλεμενοι " προσωπικοί  / ηθικοί φραγμοί και ανάγκες, οι επαρκείς εσωτερικές ισορροπίες & Co που υποτίθεται μας θωρακίζουν  (σχετικά) απέναντι στους πειρασμους...

 

Ποσα όμως από αυτά δεν πάνε περίπατο, όταν έρθει (της απιστίας) η ώρα...

 

Σίγουροι δε μπορούμε να είμαστε για κανέναν. Ουτε καν για τον εαυτό μας. Γιατί εμείς τον ελέγχουμε, εμείς θέτουμε αυτοπεριορισμους, εμείς και τους καταργούμε.

 

Κανείς δεν είναι άτρωτος, κανεις δεν ειναι αλώβητος, κανείς δεν είναι ανεπηρέαστος.

 

Η καλύτερη μάλλον στάση ζωής είναι να περιμένεις πάντα - και να  έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για  -  το απροσδοκητο (και της απιστίας, όπως και να ορίζεται αυτη) - τόσο το έξωθεν, όσο και το εσωθεν.

 

Και ας μη χρειαστεί ποτέ να το αντιμετωπισεις.

 

Σε έναν κόσμο εγωιστικό, ρευστό και  παραπαίοντα,  το να συμφιλιωθεις με την αμφιβολία, - κάτι που σαφώς δεν είναι παραγωγικό  -, ισως να αποτελει και τη μόνη ενδεδειγμενη πορεία που ελαχιστοποιεί εκπλήξεις, απώλειες, απογοήτευση.

 

Δεν υπάρχει ασφάλεια δίχως απώλειες. Το παιγνιο είναι μηδενικού αθροίσματος: ότι κερδίζεις κάπου, χάνεις ισοποσα αυτόματα κάπου αλλού.

 

 

 

 

 

 

Κριστίνα ,σκοπός δεν είναι η καταπίεση,με το ζόρι τίποτα δε γίνεται.Αν οι "ηθικοί φραγμοί" δεν είναι ικανοί να ορίσουν τις επιθυμίες ,σίγουρα δεν θα καταφέρουν να συγκρατήσουν τις πράξεις

Μα αυτο λεω...δε θελω να ειναι οι ηθικοι του φραγμοι που θα τον κρατησουν στη σχεση αλλα το αποκλειστικο του ενδιαφερον για μενα

(Δεν εννοω να μην κοιταξει μια αλλη γυναικα ...)

Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από alisida
Κριστίνα ,σκοπός δεν είναι η καταπίεση,με το ζόρι τίποτα δε γίνεται.Αν οι "ηθικοί φραγμοί" δεν είναι ικανοί να ορίσουν τις επιθυμίες ,σίγουρα δεν θα καταφέρουν να συγκρατήσουν τις πράξεις

 

Δεν είναι απιστία 1. Αν το ξερουν όλες οι πλευρές 2. Αν δεν το γνωρίζουν .

Οκ για το 1 αλλα το 2 μπααα αλλωστε ουδεν κρυπτον...

Παράθεση:
Σχόλιο # 46 από 5krikoi1talir0
Δεν είναι απιστία 1. Αν το ξερουν όλες οι πλευρές 2. Αν δεν το γνωρίζουν .

 

Ψαχνεις τωρα τη βελωνα στ αχυρο...ο καθενας αντιλαμβανεται διαφορετικα την απιστια

οποτε ασε τους ορισμους και τις κοκκινες γραμμες των αλλων ...και ψαξε τα ορια

της ηθικης η των αντοχων των δικων σου

 

Αν παρουμε το προτυπο Κλιντον δεν θεωρειται απιστια

Τα όρια της απιστίας διαφέρουν.

Θα τα όριζα ως εξής: Αν ξέρεις ότι κάτι ενοχλεί το σύντροφό σου και θα νοιώσει απατημένος αν το κάνεις, τότε δεν το κάνεις. Αν το κάνεις και δεν του το πεις, τότε είναι απιστία. Αν το πεις, τότε, εσύ λίγο ξαλαφρώνεις...
Σε μια εκπομπή που ζευγαρια μιλούν για προβλήματα, ήταν ένα ζευγάρι, που πήγε σε σουινγκ κλαμπ (ανταλλαγή ζευγαριών). Έκαναν και οι δυο σεξ με άλλους. Η γυναίκα πέρασε καλά με τον ξένο άντρα και αποφάσισε να τον συναντήσει κρυφά. Ο σύζυγος το ανακάλυψε και ένοιωσε απατημενος. Το βρίσκω άψογο παραδειγμα. Όσο ήταν γνωστό και αποδεκτό από το σύντροφο, δεν ήταν απιστία. Όταν έγινε μυστικό, τότε έγινε.

Θέλω να πω. τα όρια παίζονται.Υπάρχουν ζευγάρια που δεν επιτρέπουν καν συνάντηση με άτομα του άλλου φύλου. Αν παει σε τέτοια συνάντηση, τότε είναι για την <<ηθική>> του ζευγαριού , απιστία.
Για μένα προσωπικά τα όρια είναι πιο ελαστικά. Βασικά αυτό που  με πειράζει είναι το μυστικό.  Γιαυτό όταν πηγαίνει με αντροπαρέα σε ταβερνάκι και <<ψιλοφλερτάρουν>> με άλλο γυναικοτραπέζι, μου το λέει , μόλις γυρίσει, μην το στραβοακούσω από αλλού. Το ίδιο κάνω και γω.

Η απιστια ειναι απιστια δεν μπορεις να πεις "ολιγον εγκυος"  η απιστια ειναι κοροϊδία στον εαυτο σου κ τον συντροφο σου.  Δεν θελεις αλλο απλα αποχωρεις. 

Λες δηλ το ίδιο με την Παραλία ,ότι η απόκρυψη της αλήθειας (γενικά σε όλα τα πράγματα) 

είναι απιστία ?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 51 από anassa_

Η απιστια ειναι απιστια δεν μπορεις να πεις "ολιγον εγκυος"  η απιστια ειναι κοροϊδία στον εαυτο σου κ τον συντροφο σου.  Δεν θελεις αλλο απλα αποχωρεις. 

 

 

Απιστία είναι το να προχωρήσεις σε μία ενέργεια/πράξη, γνωρίζοντας ότι εάν το μάθει ο/η σύντροφος σου θα πληγωθεί.
(υστ. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον )

(αν και εν τελει «απιστιες» εκατερωθεν ανεχομαι

το συμφερακι σου και εσυ κριστιν.. και γιατι δνε το λες πο την αρχη μονο καθεσαι και αναπτυσεις διαφορες αποψεις??..

Βασικα το παν ειναι να εχω μετρησει σωστα τον αλλο...πχ αν το ξερω οτι του αλλου «παιζει γενικα το ματακι του» (και για τους χψζ λογους παραμενω)

 

υπαρχουν κατι γατια κριστινακι που οσο και να τους εχεις μετρησει αν θελουν να στην κανουν ουτε θα το παρεις χαμπαρι.. μην εχεις τοσο μεγαλη εμπιστοσυνη στον εαυτο σου οχι μονο εσυ αλλα ολες σας... καλες οι προαισθησεις κλπ αλλα θελετε και αποδειξεις... και αυτες ειναι κομματακι δυσκολο να βρεθουν αν τα γατια που ελεγα παραπανω θελουν να το πανε μεχρι τελος το παιχνιδι

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από Kristina_

Για μενα απιστια ειναι αυτο που λεει η λεξη ...οτιδηποτε με κανει να χασω την εμπιστοσυνη μου (την όποια...) σε καποιον...αρα μπορει να ναι και ενα φιλακι εικονικο η μια 

Διευκρίνιση απαραίτητη: για να την χασω την εμπιστοσυνη μου πρεπει να την ειχα καποτε ... πραγμα σχεδον αδυνατο 

Βασικα το παν ειναι να εχω μετρησει σωστα τον αλλο...πχ αν το ξερω οτι του αλλου «παιζει γενικα το ματακι του» (και για τους χψζ λογους παραμενω) τοτε προσαρμοζω και το επιπεδο της εμπιστοσυνης που του εχω και προφυλάσσομαι συναισθηματικα...

Ομως ο θεματοθετης ρωτα και ποση απιστια μπορουμε να ανεχτουμε... Προσωπικα και μετα τις παραπανω διευκρινισεις...θα ελεγα οτι δεν ανεχομαι θεωρητικα καμια  (αν και εν τελει «απιστιες» εκατερωθεν  ανεχομαι ψεμματα οχι)

 

 

εχει ξεφυγει

το θεμα αδελφε εδωκαι καιρο.. οχι με τα μηνυματα και τις φαντασιωσεις.. αλλα απο την στιγμη που μπηκε στο μυαλο της να στην κανει... πανε παρακατω και στειλτην στο καλο...

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από khfhnas
Το να καταλάβεις ότι ο/η σύντροφος σου μιλάει με πρώην σε μηνύματα ;Το να μάθεις ότι κρυφά φαντασιώνεται με άλλον κατά την διάρκεια της επαφής ;Το να φλερτάρει ανοιχτά ;Μερικά παραδείγματα ...

 

κοπελες

ειναι απλο το θεμα μην τρελαινεστε... παιρνεις ρτο καπελακι σου και αντε γεια... οοτε το παρεις χαμπαρι αν το παρεις...

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Helenaki4

Θα θέσω ακόμα ένα σχετικό ερώτημα , με την άδεια του θεματοθέτη , με σαφή πρόθεση να ανάψουμε ολίγον τα αίματα...

Βρισκόμαστε (υποθετικά) σε μία σχέση , η οποία βαίνει καλώς...

Υποθέτουμε λοιπόν οτι ο/η σύντροφός μας είναι πιστός/ή , παρόλο που αυτό δεν περνάει 24/7 από την αντίληψή μας...

 

Αν μας έχει προδώσει και δεν το έχουμε μάθει ως τώρα , πιάνεται???

 

(Το ρωτώ περισσότερο με χιουμοριστική διάθεση , καθώς μέσα μου το έχω προ πολλού απαντήσει αυτό το ερώτημα, είμαι σίγουρη και για σας) .

 

 

 

συνελληνα ασε τα γερμανικα

και δεν μα ςτα λες καλα... κινεζος?

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Heptamer

Μια γερμανική παροιμία λέει

 

Was ich nicht weiss, macht mich nicht heiss!

 

(Ότι δε γνωρίζω, δε με αναστατώνει)

Έχει - ή οφείλει να έχει - άραγε η (ή αυτό που προσωπικά ορίζουμε ως) απιστία αναδρομικότητα;

 

Πόση χρονική άγνοια πίσω  "παραγράφεται" - αν παραγράφεται;

 

Μήπως μάλλον είναι καλύτερη η άγνοια;

 

 

 

Τσιν Τσαν τσον!

Παράθεση:
Σχόλιο # 57 από kostas232

και δεν μα ςτα λες καλα... κινεζος?

 

 

 

Απιστία είναι όταν ντρέπεσαι ή φοβάσαι να πεις την αλήθεια σου.Καθετί που σε προβληματιζει αλλά δεν το συζητάς μαζί της.Απιστία είναι και η αδιαφορία και οι σκηνές ζήλιας και η αδυναμία συνεννόησης γενικότερα.Απιστία είναι επίσης όταν σκέφτεσαι για έναν αντί να σκέφτεσαι για τους δύο σας.Νομίζω ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι σχέσεις είναι άπιστες χαχαχα!