Χμμμ..
Είναι βέβαια μια στάση
Καλύτερη (για τη σχέση) δεν θα την έλεγα
Έχοντας κάποιος αυτή τη στάση ,θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι θα απατηθεί ,διατηρεί τις επιφυλάξεις του και προετοιμάζεται κατάλληλα για να μην πληγωθεί όταν θα το μάθει.
Με αυτή τη στάση ζωής ,είναι περισσότερο επιρρεπής στο να απιστήσει εκείνος πρώτος ,διότι θα του λείπει ένας βασικός ηθικός φραγμός :
Ο σεβασμός προς τον πιστό του σύντροφο
(δεδομένου ότι τον θεωρεί εν δυνάμει άπιστο)
Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από HeptamerΗ καλύτερη μάλλον στάση ζωής είναι να περιμένεις πάντα - και να έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για - το απροσδοκητο (και της απιστίας, όπως και να ορίζεται αυτη) - τόσο το έξωθεν, όσο και το εσωθεν.
Είπαμε:
Όλα έχουν ένα κόστος.
Κερδίζεις κάτι, χάνεις κάτι άλλο.
Το θέμα είναι με τι βολεύεται / αισθάνεται ασφαλής κανείς.
Σίγουρος για τον άλλο δε μπορείς να είσαι ποτέ, όσο κι αν θεωρείς πως τον ξερεις .Ειναι ανεξάρτητο ον και η συμπεριφορά του απρόβλεπτη.
Ως κοινωνικά όντα, αναγνωρίζουμε την αναγκαιοτητα περιορισμών / κανόνων.
Συγχρόνως όμως, έχουμε την έμφυτη τάση να τους παραβιάζουμε / καμπυλωνουμε.
Η ζωή μας είναι μια ισορροπία μεταξύ υπακοής και ανυπακοής.
Υπακούμε απλά στο φυσικό κανόνα που θέλει τα πάντα να λειτουργούν με ισορροπίες.
Οπότε, ο καθένας λειτουργεί με τις δικές του, προσωπικές ισορροπίες. Αλλά πάντα με τέτοιες.
Παράθεση:
Σχόλιο # 41 από alisidaΧμμμ..
Είναι βέβαια μια στάση
Καλύτερη (για τη σχέση) δεν θα την έλεγα
Έχοντας κάποιος αυτή τη στάση ,θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι θα απατηθεί ,διατηρεί τις επιφυλάξεις του και προετοιμάζεται κατάλληλα για να μην πληγωθεί όταν θα το μάθει.
Με αυτή τη στάση ζωής ,είναι περισσότερο επιρρεπής στο να απιστήσει εκείνος πρώτος ,διότι θα του λείπει ένας βασικός ηθικός φραγμός :
Ο σεβασμός προς τον πιστό του σύντροφο
(δεδομένου ότι τον θεωρεί εν δυνάμει άπιστο)
Θα συμφωνησω και θα συμπληρωσω οτι το κλειδι ειναι η αγαπη και η αποδοχη της ελευθεριας του αλλου... ως ελευθεροι ανθρωποι πιθανον να μας ελξει καποιο τριτο ατομο...αν συμβει αυτο εγω θα ηθελα ο συντροφος μου να φερθει οπως αισθανεται και οχι να «συγκρατηθει» επειδη εχει καποια υποχρεωση σε μενα (ομοια φερομαι και γω)!!!
...απο την αλλη και γω αμα μαθω (η καταλαβω) την «απιστια» ομοιως θα φερθω οπως αισθανομαι Ολα θα εξαρτηθουν απο τη δυναμικη της σχεσης μας
Ειλικρινα δε θα θελα να καταπιεστει κανεις για χαρη της σχεσης μας...οριζω αλλιως τους ηθικους φραγμους ...
Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από HeptamerΚαλες και άγιες οι εξιδανικεύσεις, οι "δουλεμενοι " προσωπικοί / ηθικοί φραγμοί και ανάγκες, οι επαρκείς εσωτερικές ισορροπίες & Co που υποτίθεται μας θωρακίζουν (σχετικά) απέναντι στους πειρασμους...
Ποσα όμως από αυτά δεν πάνε περίπατο, όταν έρθει (της απιστίας) η ώρα...
Σίγουροι δε μπορούμε να είμαστε για κανέναν. Ουτε καν για τον εαυτό μας. Γιατί εμείς τον ελέγχουμε, εμείς θέτουμε αυτοπεριορισμους, εμείς και τους καταργούμε.
Κανείς δεν είναι άτρωτος, κανεις δεν ειναι αλώβητος, κανείς δεν είναι ανεπηρέαστος.
Η καλύτερη μάλλον στάση ζωής είναι να περιμένεις πάντα - και να έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά για - το απροσδοκητο (και της απιστίας, όπως και να ορίζεται αυτη) - τόσο το έξωθεν, όσο και το εσωθεν.
Και ας μη χρειαστεί ποτέ να το αντιμετωπισεις.
Σε έναν κόσμο εγωιστικό, ρευστό και παραπαίοντα, το να συμφιλιωθεις με την αμφιβολία, - κάτι που σαφώς δεν είναι παραγωγικό -, ισως να αποτελει και τη μόνη ενδεδειγμενη πορεία που ελαχιστοποιεί εκπλήξεις, απώλειες, απογοήτευση.
Δεν υπάρχει ασφάλεια δίχως απώλειες. Το παιγνιο είναι μηδενικού αθροίσματος: ότι κερδίζεις κάπου, χάνεις ισοποσα αυτόματα κάπου αλλού.
Μα αυτο λεω...δε θελω να ειναι οι ηθικοι του φραγμοι που θα τον κρατησουν στη σχεση αλλα το αποκλειστικο του ενδιαφερον για μενα
(Δεν εννοω να μην κοιταξει μια αλλη γυναικα ...)
Παράθεση:
Σχόλιο # 44 από alisida
Κριστίνα ,σκοπός δεν είναι η καταπίεση,με το ζόρι τίποτα δε γίνεται.Αν οι "ηθικοί φραγμοί" δεν είναι ικανοί να ορίσουν τις επιθυμίες ,σίγουρα δεν θα καταφέρουν να συγκρατήσουν τις πράξεις![]()
Οκ για το 1 αλλα το 2 μπααα αλλωστε ουδεν κρυπτον...
Παράθεση:
Σχόλιο # 46 από 5krikoi1talir0
Δεν είναι απιστία 1. Αν το ξερουν όλες οι πλευρές 2. Αν δεν το γνωρίζουν .
Ψαχνεις τωρα τη βελωνα στ αχυρο...ο καθενας αντιλαμβανεται διαφορετικα την απιστια
οποτε ασε τους ορισμους και τις κοκκινες γραμμες των αλλων ...και ψαξε τα ορια
της ηθικης η των αντοχων των δικων σου
Αν παρουμε το προτυπο Κλιντον δεν θεωρειται απιστια
Η απιστια ειναι απιστια δεν μπορεις να πεις "ολιγον εγκυος" η απιστια ειναι κοροϊδία στον εαυτο σου κ τον συντροφο σου. Δεν θελεις αλλο απλα αποχωρεις.
Λες δηλ το ίδιο με την Παραλία ,ότι η απόκρυψη της αλήθειας (γενικά σε όλα τα πράγματα)
είναι απιστία ?
Παράθεση:
Σχόλιο # 51 από anassa_Η απιστια ειναι απιστια δεν μπορεις να πεις "ολιγον εγκυος" η απιστια ειναι κοροϊδία στον εαυτο σου κ τον συντροφο σου. Δεν θελεις αλλο απλα αποχωρεις.
το συμφερακι σου και εσυ κριστιν.. και γιατι δνε το λες πο την αρχη μονο καθεσαι και αναπτυσεις διαφορες αποψεις??..
Βασικα το παν ειναι να εχω μετρησει σωστα τον αλλο...πχ αν το ξερω οτι του αλλου «παιζει γενικα το ματακι του» (και για τους χψζ λογους παραμενω)
υπαρχουν κατι γατια κριστινακι που οσο και να τους εχεις μετρησει αν θελουν να στην κανουν ουτε θα το παρεις χαμπαρι.. μην εχεις τοσο μεγαλη εμπιστοσυνη στον εαυτο σου οχι μονο εσυ αλλα ολες σας... καλες οι προαισθησεις κλπ αλλα θελετε και αποδειξεις... και αυτες ειναι κομματακι δυσκολο να βρεθουν αν τα γατια που ελεγα παραπανω θελουν να το πανε μεχρι τελος το παιχνιδι
Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από Kristina_Για μενα απιστια ειναι αυτο που λεει η λεξη ...οτιδηποτε με κανει να χασω την εμπιστοσυνη μου (την όποια...) σε καποιον...αρα μπορει να ναι και ενα φιλακι εικονικο η μια
Διευκρίνιση απαραίτητη: για να την χασω την εμπιστοσυνη μου πρεπει να την ειχα καποτε ... πραγμα σχεδον αδυνατο
Βασικα το παν ειναι να εχω μετρησει σωστα τον αλλο...πχ αν το ξερω οτι του αλλου «παιζει γενικα το ματακι του» (και για τους χψζ λογους παραμενω) τοτε προσαρμοζω και το επιπεδο της εμπιστοσυνης που του εχω και προφυλάσσομαι συναισθηματικα...
Ομως ο θεματοθετης ρωτα και ποση απιστια μπορουμε να ανεχτουμε... Προσωπικα και μετα τις παραπανω διευκρινισεις...θα ελεγα οτι δεν ανεχομαι θεωρητικα καμια(αν και εν τελει «απιστιες» εκατερωθεν ανεχομαι ψεμματα οχι)
το θεμα αδελφε εδωκαι καιρο.. οχι με τα μηνυματα και τις φαντασιωσεις.. αλλα απο την στιγμη που μπηκε στο μυαλο της να στην κανει... πανε παρακατω και στειλτην στο καλο...
Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από khfhnas
Το να καταλάβεις ότι ο/η σύντροφος σου μιλάει με πρώην σε μηνύματα ;Το να μάθεις ότι κρυφά φαντασιώνεται με άλλον κατά την διάρκεια της επαφής ;Το να φλερτάρει ανοιχτά ;Μερικά παραδείγματα ...
ειναι απλο το θεμα μην τρελαινεστε... παιρνεις ρτο καπελακι σου και αντε γεια... οοτε το παρεις χαμπαρι αν το παρεις...
Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Helenaki4Θα θέσω ακόμα ένα σχετικό ερώτημα , με την άδεια του θεματοθέτη , με σαφή πρόθεση να ανάψουμε ολίγον τα αίματα...
Βρισκόμαστε (υποθετικά) σε μία σχέση , η οποία βαίνει καλώς...
Υποθέτουμε λοιπόν οτι ο/η σύντροφός μας είναι πιστός/ή , παρόλο που αυτό δεν περνάει 24/7 από την αντίληψή μας...
Αν μας έχει προδώσει και δεν το έχουμε μάθει ως τώρα , πιάνεται???
(Το ρωτώ περισσότερο με χιουμοριστική διάθεση , καθώς μέσα μου το έχω προ πολλού απαντήσει αυτό το ερώτημα, είμαι σίγουρη και για σας) .
και δεν μα ςτα λες καλα... κινεζος?
Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από HeptamerΜια γερμανική παροιμία λέει
Was ich nicht weiss, macht mich nicht heiss!
(Ότι δε γνωρίζω, δε με αναστατώνει)
Έχει - ή οφείλει να έχει - άραγε η (ή αυτό που προσωπικά ορίζουμε ως) απιστία αναδρομικότητα;
Πόση χρονική άγνοια πίσω "παραγράφεται" - αν παραγράφεται;
Μήπως μάλλον είναι καλύτερη η άγνοια;
Τσιν Τσαν τσον!
Παράθεση:
Σχόλιο # 57 από kostas232και δεν μα ςτα λες καλα... κινεζος?
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media