Τοξική σχέση?

Τοξική σχέση?

Θα ήθελα να πω προκαταβολικά  συγνωμη για το μακροσκελές κείμενο.Οποιος θελει να το διαβασει και να με βοηθησει..Με το αγόρι μου είμαστε μαζί σχεδόν 7 χρόνια. Γνωριστήκαμε στο Λύκειο,ερωτεύτηκαμε, μια πραγματικα ονειρική σχέση θα έλεγα για τα τοτε δεδομένα,για τις ανάγκες και τις προσδοκίες που είχαμε σαν έφηβοι(3 χρονια μεγαλύτερος αυτος είχε μείνει στην ίδια τάξη λόγω απουσιών στο Γυμνάσιο)Μια σχέση που πολλοί ζήλευαν και δεν καταλάβαιναν πως ημασταν τόσο καλά μαζί και πως αντέχει η σχέση μας.Αφού δεν είχαμε χωρίσει ούτε μια φορα(καυγάδες υπήρχαν αλλα πάντα καθόμασταν να λύσουμε τα προβλήματα με ωριμότητα)Ημασταν θα πω σχεδόν κάθε μέρα μαζί από τότε που γνωριστήκαμε,είχαμε κολλήσει ο ένας με τον άλλον.. Τότε μου φαινόταν φυσιολογικό να θέλει να είμαστε μαζί συνεχεια τωρα ομως λογω της εμπειρίας μου καταλαβαίνω ότι από την αρχή δεν είχαμε μια υγιής σχεση. Εχασα πολλες εμπειρίες και διάφορα σκηνικά της τοτε ηλικίας επειδη ημουν μαζι του.Δεν το κατηγορω ηθελα και εδινα βαρυτητα τοτε περισσοτερο σε αυτον.Αυτος απο την αλλη  προσπαθουσε απο παντα να με ελεγχει ερχόταν μαζί με την παρέα μου, αν έβγαινα μου εκανε σκηνικα,οταν κανονιζα να βγω χωρις αυτον  μου ελεγε οτι προτιμώ τις φίλες μου και ότι τον γραφω οποτε 1,2,3,4 φορές με κατάφερε και άρχισα να απομακρύνομαι,πάντα οι φίλες μου οι λατρεμένες δεν μου κράτησαν ποτε κακιά ήξεραν πόσο κολλημένοι ήμασταν.. Τέλος πάντων οταν ηρθε η ώρα για να δώσω πανελληνιες δεν ειχα κατι συγκεκριμένο στο μυαλό μου οποτε πηγα χωρίς να διαβάσω ετσι για την εμπειρία..Το καλοκαίρι μετα βρήκα μια δουλειά σε καφετέρια και καθώς και οι κολλητές δεν είχαν  περάσει εκει που ήθελαν είμασταν όλες μαζί καλοκαίρι-χειμώνα.. Εκεί που λέτε άρχισα να σκέφτομαι το μέλλον και συνειδητοποίησα πόσο μου άρεσε η συναναστροφή με τον κόσμο,η εξυπηρέτηση,η παραγωγή καφε και αργότερα ποτών και φυσικά κοκτέιλ(λατρεία μεγαλη) οποτε σκεφτόμουν να ασχοληθώ με τα τουριστικά..Με το αγόρι μου εκείνο τα 2 χρόνια δεν τα πηγαίναμε και πολύ καλά.. Εγώ ζοριζομουν γτ με πίεζε σε διάφορα θέματα,με ενοχλούσε η συμπεριφορά του,πως με χειριζόταν, πως φώναζε με το παραμικρό..τον ενοχλούσαν τα πάντα πάνω μου..χαζη και ανώριμη δύο λέξεις που δεν θα ξεχάσω ποτέ.. Και εκεί που λεω πόσο χειρότερα να πάει η ζωή μου μαθαίνω τυχαία από έναν πελάτη,φίλο που σύχναζε στο μαγαζι το τελευταίο διάστημα,ότι ο δικός μου με έχει απατήσει.. Εγώ φυσικά δεν το πίστευα με τίποτα γιατί ήμουν σίγουρη ότι μπορεί να έχει 100 ελαττώματα αλλα αυτο δεν θα μου το έκανε ποτε..Μου είπε στη συνέχεια λεπτομερείες με ποια ποτε  κτλπ..Όπως  μπορείτε να φανταστείτε κάτι εσπασε μεσα μου..Δεν θύμωσα δεν νευρίασα,ένιωσα μια μεγάλη, μια τεράστια απογοήτευση.. Απογοήτευση για τα τόσα που του έδωσα για όλα αυτά που περάσαμε για το πόσο υποτίθεται με αγαπούσε για τα πάντα.. Δεν φτάνει που με απατούσε για λιγους μηνες το έκανε και μπροστά στα μάτια μου με την τότε κολλητή του(αχώριστοι από το Γυμνάσιο αυτοι).Εγώ η αθώα πραγματικα ακομα και τώρα δεν μπορώ να το καταλάβω πως δεν πήρα τίποτα χαμπάρι.Οταν σκέφτομαι δεν βρίσκω ουτε μια φορα να κάνουν κάτι περίεργο μπροστά μου, κατι,το οτιδήποτε η ενα μήνυμα η ενα τηλέφωνο περιεργο τιποτα..Εμείς για χρόνια με αυτή την κοπέλα καναμε παρέα και οι 3 πηγαίναμε σπιτι της,τρώγαμε,βγαίναμε για ποτό,πηγαίναμε βόλτες,για καφέ,πηγαίναμε της καναμε παρέα στη δουλειά..την συμπαθούσα πολυ μου φαινόταν τοσο πολυ κουλ και κοινωνική κατι που δεν ήμουν εγώ πολύ οποτε δεν ξέρω μου άρεσε.. Φυσικά τον πιανω την επόμενη μέρα και του το φέρνω έμμεσα..Στην αρχή δεν το παραδέχθηκε αλλα οταν ειδε οτι το ξέρω μου το ειπε..Μου είπε ότι δεν σήμαινε τιποτα ήταν απλά μονο σεξ και τίποτα παραπάνω και ότι το είχε τελειώσει ο ίδιος γιατι ένιωθε άσχημα και με αγαπούσε και δεν ήθελε να με χάσει.. Εγώ του είπα ότι χωρίζουμε με παρα μα παρα πολύ δυσκολία το δεχθηκε,χωρισαμε βεβαια με έπαιρνε συνεχεια τηλ, ερχόταν στην δουλειά μου  και μου έφερνε δωρα,αφιερώσεις κτλπ..Δεν σταματησα να τον αγαπαω αυτον τον ανθρωπο στιγμη,αλλα καταλαβα οτι χωρις αυτον ήμουν ευτυχισμένη.Οι φίλοι δεν με αναγνώριζαν είχαν να δουν αυτή την πλευρά μου χρόνια.Πως γινεται αυτο αναρωτιόμουν να αγαπάς κάποιον τοσο πολυ αλλα μακρια του να εισαι καλυτερα ..Μετά από 9 μήνες περίπου έμαθε ότι εγω είχα γνωρίσει ένα άλλο παιδί(Όντως είχα γνωρίσει αλλα δεν έγινε κάτι μεταξύ μας βγαίναμε για ένα διάστημα,περιπου ενα μηνα ως εκει αλλα το τελειωσαμε γτ δεν πηγαινε)οταν ηρθε και με ρώτησε αν τον ξέχασα και αν έχω κάποιον άλλο λύγισα  τοσο πολυ,τα μάτια του αυτα τα πρασινομελι μάτια που λάτρευα με κοιτούσαν και δεν άντεχα να του πω ναι.. με τα πολλά και μετά λίγα του έδωσα μια 2η ευκαιρία γτ ειχα τυψεις και εξακολουθούσα φυσικα να τον αγαπάω (σχεδόν 5 χρόνια τοτε δεν ξεχνιούνται εύκολα)οποτε σκεφτηκα να του δωσω μια δευτερη ευκαιρια .Δυσκολεύτηκα πολύ στην αρχή να τον εμπιστευτώ και να είμαστε καλά μαζί αλλα στην πορεία τα βρήκαμε.. το θέμα μου είναι ότι είμαστε μαζί τωρα(σχεδον 2 χρονια μετα)εγω δίνω πανελληνιες(επιτελους)δεν είμαστε καλά μαλώνουμε πάλι συνεχεια αυτος θέλει να αρραβωνιαστουμε να μείνουμε μαζί γτ οπως λέει έχει φτάσει 25 χρόνων έχει την επιχειρήση του μπαμπά του τα έχει όλα τακτοποιημένα και με αγαπάει είμαστε και πολλά χρόνια μαζι.Εγώ όμως δεν έχω κάνει τίποτα ακομα με την ζωή μου.Θα μου πείτε ποιος σου φτάιει?εσυ αποφάσισες στα 22 να δώσεις πανελληνιες. τι έκανες μέχρι τότε?Δεν ζούσες? Όχι θα πω δεν ζούσα απλα περνούσαν οι μέρες περνούσαν τα χρόνια.Δεν καταλαβαίνει ότι με πνίγει,δεν μου συμπεριφέρεται καλά, με έχει χτυπήσει στο παρλθον,με βρίζει που και που οταν νευριάζει(συχνά δηλαδη)Με ελέγχει ειναι αυτο που λέμε χεριστηκος άνθρωπος.. Αυτό ακριβώς είναι. μπορει να άργησα το καταλαβω αλλα το κατάλαβα.Πιστέψτε με δεν είναι εύκολο να φύγω  από κοντα του,έχει ένα περίεργο τρόπο να τα γυρνάει ολα υπέρ του,δεν κάνει ποτε λαθος αυτος όλο οι άλλοι φταίνε και έτσι όπως σου το παρουσιάζει όντως μπορεί να σε πείσει.ειναι καταπληκτικος σε αυτο.Εκτος από την συμπεριφορά του δεν μπορώ να ξεπεράσω την απιστια του,νόμιζα ότι το είχα αφήσει πίσω μου αλλα δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ,αμφιβάλω συνεχεια..Προσπαθώ αλλα δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου αυτο που έκανε και πιο πολύ το πώς με δουλευε μπροστά στα μάτια μου ενώ υποτίθεται με αγαπούσε..δεν ξέρω τι να κανω. ειμαι πιεσμένη..λίγο η καραντίνα λιγο η πίεση για τις πανελλήνιες,η πίεση η δική του..Δεν μπορώ να βρω διέξοδο.. χρειάζομαι μια αντικειμενική γνώμη..χρειάζομαι βοήθεια 

Κορίτσι μου η ιστορία έχει ως εξής:

Ήταν η πρώτη σου αγάπη,εισασταν και οι δύο άπειροι στις σχέσεις.

Εκείνος ήταν κτητικος σ εσένα κι εσύ δεν μπορούσες και δεν μπορείς να το διακρίνεις,στο παρουσιάζει ως αγάπη

.Όμως η αγάπη δεν είναι έτσι

.Χρειάζεστε κάποια ελευθερία τουλάχιστον σκέψης και οι δύο.

Εσύ είσαι σε μια ηλικία που (καθόλου αργά) κατάλαβες επιτέλους ότι οφείλεις στον εαυτό σου να κοιτάξεις το μέλλον σου.

Εκείνος από την πλευρά του,δεν έχει την ίδια δύναμη,έχει επαναπαυτει ίσως στη δουλειά που προφανώς βρήκε έτοιμη και αρκείται σε αυτό,δεν έχει όνειρα για το μέλλον..

.Σίγουρα φοβάται ότι αν εσύ σπουδάσεις ,θα σου φαίνεται μετά λίγος και θα σε χάσει.

(Εδώ που τα λέμε και μόνο από τον τρόπο σκέψης του να σε αρραβωνιαστεί δηλ και να σε "δέσει", είναι λίγος για εσένα.)

..Μην υποκύψεις στις πιέσεις του

 Να μείνεις μέσα να διαβάσεις και να περάσεις στη σχολή που θέλεις,οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στον κόσμο και να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις στη ζωή σου.

Το αγόρι αυτό δεν θα το ξεχάσεις αφού ήταν ο πρώτος σου έρωτας και κράτησε και πολλά χρόνια 

..Όμως η ζωή σε περιμένει 

Και δε μιλάω για άλλους έρωτες,αλλά για την προσωπική σου ανάπτυξη πάνω απ' όλα που με τη σειρά της θα σου φέρει κοντά και τους ανθρώπους που θα σου ταιριάζουν 

...Δεν στέκομαι στην απάτη,αυτό είναι το τελευταίο,υπήρξαν τόσα άλλα που έδειχναν από την αρχή ότι δεν ταιριάζετε .

..Εύχομαι να τα καταφέρεις στις πανελλαδικές και να περάσεις στην πρώτη σου επιλογή <3 

Καλά Χριστούγεννα  

Περίληψη (για να παραμείνω σε φόρμα)

Η Νικολέτα είναι από το γυμνάσιο με το αγόρι της μέχρι τώρα που είναι 22

.Θέλει να σπουδάσει αλλά το αγόρι της την πιέζει να αρραβωνιαστουν και επίσης δείχνει δείγματα κτητικότητας,την απομακρύνει από τους φίλους και τα όνειρα της 

.Πώς να διαλέξει ανάμεσα στην καριέρα της και σε κάτι που πιστεύει ότι είναι αγάπη ?

Ναι, καλα...αυτη τη δουλεια θα κανωμε τωρα...

Ελααα αλυσιδα!!

Επεσε δουλεια!!

αχ

υι ομορφα μου τα γραφεις...!!! να σου δωκω και εγω μια ιστορια να την κανειςπεριληψη/???.. βλεπω να σου παιρνει κανα δυο σελιδουλες η περιληψη αλλα υπομονη... μπαχαχαχαχαχα

 

υγ1. χρονια πολλα υγεια και οτι επιθυμεις

υγ2. του χρονου με καινουργιο σκουφι

 

υγ3. πες σε εκεινου του κοριτσιου  στο φ.β τα χρονια πολλα μου 

Παράθεση:
Σχόλιο # 3 από alisida

Περίληψη (για να παραμείνω σε φόρμα)

Η Νικολέτα είναι από το γυμνάσιο με το αγόρι της μέχρι τώρα που είναι 22

.Θέλει να σπουδάσει αλλά το αγόρι της την πιέζει να αρραβωνιαστουν και επίσης δείχνει δείγματα κτητικότητας,την απομακρύνει από τους φίλους και τα όνειρα της 

.Πώς να διαλέξει ανάμεσα στην καριέρα της και σε κάτι που πιστεύει ότι είναι αγάπη ?

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από alisida

Κορίτσι μου η ιστορία έχει ως εξής:

Ήταν η πρώτη σου αγάπη,εισασταν και οι δύο άπειροι στις σχέσεις.

Εκείνος ήταν κτητικος σ εσένα κι εσύ δεν μπορούσες και δεν μπορείς να το διακρίνεις,στο παρουσιάζει ως αγάπη

.Όμως η αγάπη δεν είναι έτσι

.Χρειάζεστε κάποια ελευθερία τουλάχιστον σκέψης και οι δύο.

Εσύ είσαι σε μια ηλικία που (καθόλου αργά) κατάλαβες επιτέλους ότι οφείλεις στον εαυτό σου να κοιτάξεις το μέλλον σου.

Εκείνος από την πλευρά του,δεν έχει την ίδια δύναμη,έχει επαναπαυτει ίσως στη δουλειά που προφανώς βρήκε έτοιμη και αρκείται σε αυτό,δεν έχει όνειρα για το μέλλον..

.Σίγουρα φοβάται ότι αν εσύ σπουδάσεις ,θα σου φαίνεται μετά λίγος και θα σε χάσει.

(Εδώ που τα λέμε και μόνο από τον τρόπο σκέψης του να σε αρραβωνιαστεί δηλ και να σε "δέσει", είναι λίγος για εσένα.)

..Μην υποκύψεις στις πιέσεις του

 Να μείνεις μέσα να διαβάσεις και να περάσεις στη σχολή που θέλεις,οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στον κόσμο και να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις στη ζωή σου.

Το αγόρι αυτό δεν θα το ξεχάσεις αφού ήταν ο πρώτος σου έρωτας και κράτησε και πολλά χρόνια 

..Όμως η ζωή σε περιμένει 

Και δε μιλάω για άλλους έρωτες,αλλά για την προσωπική σου ανάπτυξη πάνω απ' όλα που με τη σειρά της θα σου φέρει κοντά και τους ανθρώπους που θα σου ταιριάζουν 

...Δεν στέκομαι στην απάτη,αυτό είναι το τελευταίο,υπήρξαν τόσα άλλα που έδειχναν από την αρχή ότι δεν ταιριάζετε .

..Εύχομαι να τα καταφέρεις στις πανελλαδικές και να περάσεις στην πρώτη σου επιλογή <3 

Καλά Χριστούγεννα  

 

alisida, ετσι οπως ειδα το κειμενο σου, σπανια για σενα να γραφεις σεντονια, η πρωτη σκεψη που μου ηρθε ηταν να σου κανεις περιληψη... 

 

 

Αγαπητη,

διαμεσου του κειμενου σου δινει την εντυπωση ενως ανθρωπου που γνωριζει παρα πολυ καλα τι θελει .

Πατας στα ποδια σου εχει βαλει την ζωη σου σε τροχια που εσυ θελεις και οχι σε αυτο που θελουν οι αλλοι να ορισουν για εσενα .

Ενα μελανο σημειο υπαρχει...πως θα ξεφορτωθεις καποια βαριδια τα οποια σε κρατανε πισω σαν αθρωπο και σαν οντοτητα .

Εαν παραμεινεις με τα βαριδια ...μια γευση απο τα προσεχως εχεις παρει ...και ξερει οτι η κολαση μαλλον θα ειναι ονειρεμενο μερος ...εμπρος σε αυτο που εχεις να ζησης .

Δεν μπορεις να ξεφυγης απο τον τυπο...αλλα γιατι ? Κατι σε κραταει. Το εχεις εντοπισει αυτο το θεμα ?

 Μια σκεψη ειναι οτι νιωθεις ενοχες και τον λυπασαι ...αλλα γιατι ? 

Αυτο ειναι το κομβικο σημειο που θα πρεπει να εξετασεις σοβαρα με ...εσενα ...

Θα πρεπει να ξανα θυμηθεις πως ειναι να εισαι ευτυχισμενη μακρια του ...χωρις την αρνητικη επιρροη που εχει επανω σου και χωρις να σε κραταει πισω στην ζωη σου .
Ουσιαστικα ...περιγραφεις ενα Light Συνδρομο της Στοχολμης ...

Δουλεψε με εσενα ...ή παρε καλυτερα επαγγελματικη βοηθεια .

Και ξερεις κατι ? Μερα που περνα στην ζωη ..δεν ξαναπερνα ...

 

Keep Walking

Διάβαζε να δώσεις να περάσεις.Να φύγεις μακριά και όλα τ αλλά θα πάρουν το δρόμο τους.

Αν ξέρεις τι θες θα έρθει.Εφυγες μια φορά μπορείς να το ξανακάνεις.

Οι άνθρωποι εξελίσσονται μέσα στη σχέση τους και οι σύντροφοι τους χαίρονται. Η ζήλια κ η κακομεταχειρηση έχουν γίνει συνήθεια και δε σε αφήνουν να δεις καθαρά και να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι αγάπη.

Χρόνια πολλά επίσης 

 

Αααα δε μεταφέρω ευχές,να τις δώσεις εσύ στο Μαράκι.

Πού θα πάει,θα μπει και θα τις διαβάσει  

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από kostas232

αχ

υι ομορφα μου τα γραφεις...!!! να σου δωκω και εγω μια ιστορια να την κανειςπεριληψη/???.. βλεπω να σου παιρνει κανα δυο σελιδουλες η περιληψη αλλα υπομονη... μπαχαχαχαχαχα

 

υγ1. χρονια πολλα υγεια και οτι επιθυμεις

υγ2. του χρονου με καινουργιο σκουφι

 

υγ3. πες σε εκεινου του κοριτσιου  στο φ.β τα χρονια πολλα μου 

 

 

 

εγω, Νικολετα θα σου ζητησω συγνωμη, που γελασα, αλλα αν ηξερα ποσο σοβαρο ειναι το θεμα, δεν θα το εκανα.. δεν το ειχα διαβασει, ουτε το ποστ της Αλυσιδας...

τωρα, ξεροντας την κατασταση θα πω πως δεν συμφωνω με το ''να διαλέξει ανάμεσα στην καριέρα της και σε κάτι που πιστεύει ότι είναι αγάπη''
εχεις να διαλεξεις αναμεσα στα ''ζωη ή θανατος''..
και δεν ειναι καθολου υπερβολικο αυτο που σου λεω..
μακρια απο αυτον τον ανθρωπο, οσο γινεται πιο γριγορα, αφου το ξερεις και μονη σου

Kai η μεταφραση μακροσκελης ηταν αλλά τη διάβασα.
Υπάρχει ο τοξικός που δίνει τη τοξικότητα του και αυτός που τη παίρνει.
Εσύ που νομίζεις ότι ανήκεις?

Μηπως να διαχωριζαμε, (επιτελους), την σεξουαλικη ελξη και τα παρελκομενα της, απο...

...την αγαπη?...


Εμεις δηλαδη, που ακομα τα εχουμε αχταρμα και...


...συμβουλευουμε ανυποψιαστους πολιτες?...


...για πραγματα που φανταζομαστε εμεις, up upon a puff?...


Ετσι για καλυτερα το λεω...

Οποιος θελει λυσεις παει σε επαγγελματια η εναν ανθρωπο εμπιστοσυνης που γνωριζει και που αποδεδειγμενα κανει σωστες επιλογες στη ζωη του. Εδω μεσα απλως μπορεις να πεις το προβλημα σου για να ξεσκασεις. Εκτος αν μας δουλευεις και εσυ...

Έχοντας διαβάσει μόνο την περίληψη,η δική μου απάντηση είναι να πάει να σπουδάσει,να βρει δουλειά και μετά να του απαντήσει.Αν την αγαπάει θα περιμένει.

Ενώ καταλαβαίνω ότι αυτή η σχέση δεν μου κάνει καλό και δεν ειμαι ευτυχισμένη αλλα δεν μπορώ να τον χωρίσω.. Έχουμε δεθεί τοσο πολυ που παρόλο τα αρνητικά της σχέσης ειναι το στήριγμα μου,ο σύντροφος μου, ειναι εκει για εμένα,πολλές φορές με τον λαθος τρόπο Αλλά είναι εκεί.. μεγαλώσαμε μαζί,ξέρω τα θετικά και τα αρνητικά του,πολλά από αυτά προσπαθω να τα δεχθώ γιατι ετσι ειναι σαν άνθρωπος,δυσκολα θα αλλάξει.ετσι δεν κάνεις αν αγαπάς κάποιον άνθρωπο?προσπάθεια ως ένα σημείο βεβαια να αγαπήσεις η να δεχθείς και τα αρνητικά του..Εγώ αυτό το έκανα κάτι που αυτος δεν μπορεί να κάνει.. Όπως λέει από το 1 μέχρι το 10 ειμαι στο 4 με 5..Τον αγαπάω πάρα πολύ δεν μπορώ να τον βγάλω τοσο ευκολα από την ζωη μου αλλα πια δεν με ελκύει ούτε καν ερωτικά..Τα παντα πανω του,εκείνα που κάποτε μου άρεσαν η ετσι νόμιζα τουλάχιστον πια μου με ενοχλούν.. οι τρόποι του η συμπεριφορά του σχεδόν τα πάντα..Υπάρχουν όμως και οι καλές στιγμές,αυτές με κρατανε. Ίσως βαθιά μέσα νου θελω να πιστεύω ότι θα αλλάξει,ότι θα ηρεμήσει,οσω ενα την συγκατοίκηση με τον αρραβώνα να χαλαρώσει και να ξανα γίνει ο άνθρωπος που αγάπησα..

Έχεις αναρωτηθεί γιατί αυτά που σε ελκυαν κάποτε σ' εκείνον,τώρα σε απωθούν?

Υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει αυτό επειδή εσύ εξελισσεσαι σαν άνθρωπος ενώ εκείνος έχει παραμείνει στάσιμος?

Εσύ κάνεις όνειρα για το μέλλον,προσπαθείς να αναπτύξεις τους ορίζοντες σου κι εκείνος σε ζηλεύει για αυτό 

Όπως είπε και η Wish οι άνθρωποι εξελίσσονται μέσα στη σχέση τους,συμφωνώ απόλυτα με αυτό.

Ως σύντροφός σου θα έπρεπε να σε ενθαρρύνει στις προσπάθειες που κάνεις και όχι να σε περιορίζει.

Αν ήταν έξυπνος,θα σε "ακολουθούσε" αντί να προσπαθεί να σε κρατήσει πίσω.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από Nikoleta101
Ενώ καταλαβαίνω ότι αυτή η σχέση δεν μου κάνει καλό και δεν ειμαι ευτυχισμένη αλλα δεν μπορώ να τον χωρίσω.. Έχουμε δεθεί τοσο πολυ που παρόλο τα αρνητικά της σχέσης ειναι το στήριγμα μου,ο σύντροφος μου, ειναι εκει για εμένα,πολλές φορές με τον λαθος τρόπο Αλλά είναι εκεί.. μεγαλώσαμε μαζί,ξέρω τα θετικά και τα αρνητικά του,πολλά από αυτά προσπαθω να τα δεχθώ γιατι ετσι ειναι σαν άνθρωπος,δυσκολα θα αλλάξει.ετσι δεν κάνεις αν αγαπάς κάποιον άνθρωπο?προσπάθεια ως ένα σημείο βεβαια να αγαπήσεις η να δεχθείς και τα αρνητικά του..Εγώ αυτό το έκανα κάτι που αυτος δεν μπορεί να κάνει.. Όπως λέει από το 1 μέχρι το 10 ειμαι στο 4 με 5..Τον αγαπάω πάρα πολύ δεν μπορώ να τον βγάλω τοσο ευκολα από την ζωη μου αλλα πια δεν με ελκύει ούτε καν ερωτικά..Τα παντα πανω του,εκείνα που κάποτε μου άρεσαν η ετσι νόμιζα τουλάχιστον πια μου με ενοχλούν.. οι τρόποι του η συμπεριφορά του σχεδόν τα πάντα..Υπάρχουν όμως και οι καλές στιγμές,αυτές με κρατανε. Ίσως βαθιά μέσα νου θελω να πιστεύω ότι θα αλλάξει,ότι θα ηρεμήσει,οσω ενα την συγκατοίκηση με τον αρραβώνα να χαλαρώσει και να ξανα γίνει ο άνθρωπος που αγάπησα..

 

Νικη μου στο κρεβατι τι γινεται με το παλικαρι? ειναι το δυνατο του σημειο?

Ενώ καταλαβαίνω ότι αυτή η σχέση δεν μου κάνει καλό και δεν ειμαι ευτυχισμένη αλλα δεν μπορώ να τον χωρίσω.. Έχουμε δεθεί τοσο πολυ που παρόλο τα αρνητικά της σχέσης ειναι το στήριγμα μου,

Νάτα μας πάλι καί άλλη κολλημένη  εμφανίστηκε στην ωραία μας παρέα !!! 

Αφού δεν σού κάνει καλό και δέν είσαι ευτυχισμένη τι συνεχίζεις να γίνεις δυστυχισμένη ?τί θα πεί ειναι τό στηριγμα σου?  δεν βλέπεις ότι ειναι τοξικό το τοπίο?  οκ. μυαλό μπορεί να μήν έχεις αλλα πόδια δεν έχεις να πατήσεις γερά και να προχωρήσεις στίς σπουδές σου ?
keep a safe distance !!!  να είσαι καί στό πνευμα τής πανδημίας 

ενταξει

και εμεις αγαπησαμε και αγαπηθηκαμε μικρα αλλα δεν καναμε ετσι... μαλιστα αν σου πω γιατι χωρισα την μεγαλη αγαπη της ζωης μου (στα 19 την γνωρισα), θα με πυροβολειτε ολες μαζι... μια συμβουλη εχω να σου δωκω και μετα οτι πει η μανταμ με το σκουφι ( ναι ναι αυτη που κανει τις περιληψεις ), να κοιταξεις το μελλον σου και ασε τις αγαπες και τις χαζομαριτσες...  και απο τη στιγμη που δεν...σε εξιταρει να το πω ευγενικα μην φαω και αλλο μπαν, τοτε los alemaos που  λεμε και στο ισπανια...φευγεις με αργα πηδηματακια οπως λεμε στο ελλαντα...