Φταιω

Φταιω

Καλησπερα. Κ χρονια πολλα.

Σε μια εκδρομη γνωρισα μια γυναικα 3 χρονια μεγαλυτερη μου. Εγω ειμαι 43.Γνωριστηκαμε και καναμε σχεση, η κοπελα ειχε 1 γιο 8 ετων και ο πατερας του ειχε πεθανει 4 χρονια πριν. Περασε δυσκολες φασεις αυτη η γυναικα και ηταν αρκετα συνειδητοποιημενη. Το εκτιμησα. Οι πρωτοι 5 μηνες κυλισαν ομορφα μεχρι που αρρωστησσα με μια λοιμωξη η οποια μ ανεβασε πυρετο κ λογω οτι φοβομασταν για κοβιντ στην αρχη ενοοω τις πρωτες 15 μερες ημασταν ολοι κλεισμενοι σπιτι της. Πραγμα που εφερε τριβες με το μικρο. Ζηλειες κλπ. Ενταξει απ την αρχη ξεραμε το ποσο δυσκολο θα ηταν βεβαια αυτο δεν θα επρεπε να γινει τοσο απποτομα. Νοσηλευτικα 1 ακομα εβδομαδα στο νοσοκομειο κ επειτα ξαναγυρισα εκει διοτι δεν επρεπε να κουνηθω απο κει μηπως κ κολλησσω κοβιντ. Θα ηταν επυκινδυνο. Σε αυτην την εβδομαδα ομως κολλησσαν ολοι στο πατρικο μου κοβιντ, οποτε παρεμεινα στης κοπελας το σπιτι για αλλες 2 εφιαλτικες εβδομαδες.. Με προηγουμενο ιστορικο υγειας εγω και τα ψυχοσωματικα μου στο ζενιθ λογω του οτι δεν ηξερα τι εχω, τσακωθηκαμε. Κυριως με την κακη συμπεριφορα κακομαθημ μενου παιδιου. Τα λαθη εκατερωθεν ενω της εξηγουσα καποια πραγματα για το ιδιο της το παιδι, που θα επρεπε να διορθωσει με εγραφε κ νευριαζε. Εγω επισης ειμαι πολυ επικριτικος σε καποια πραγματα που μ ενδιαφερουν.. Την ηθελα και την θελω. Και της εξηγησα πολλες φορες και της το αποδυκνειω οτι εχω δικιο και το παραδεχετε σε αλλα ζητηματα με εκραζε οτι την κρινω.. Ενω και αυτη εκανε το ιδιο. Και καλα εκανε για μενα. Ομως δεν θα επρεπε να νευριαζει με πραγματα που δεν της αρεσουν.. Παντα τα ελεγα για να την ωθησω προς το καλυτερο.. Δεν το καταλαβαινει.. Σημερα μου ειπε μαζεψετα και φυγε δεν αντεχω αλλο. Επισης νου ειπε να παω σε ψυχολογο. Θα παω. Ξερω οτι ξεπερασα τα ορια της, αυτη γιατι δεν καταλαβαινει πως το λεω και γιατι; ειναι δυνατον να ειμαι τοσο πολυ λαθος;; 

man ,

εαν εισαι λαθος ή οχι μονο εσυ και η συτροφος σου μπορει να το κρινει ο καθενας για τον εαυτο του .

Αυτο που θα πρεπει ομως να λαβεις σοβρα υποψη σου ειναι οτι 

α..) Ο Ανθρωπος δεν αλλαζει και οταν σε αυτη την περιπτωση εχουμε 2 ανθρωπους οι οποιο ειναι γυρω στα 45 ...δεν υπαρχει κανενα περιθωριο βελτιωσεις καποιων θεματων 

β..) σαν μανα θα στηριξει το παιδι της 

γ..) απο αυτα που γραφεις δινεις την εντυπωση οτι δεν εχεις παιδια ...οποτε ...μην λιωσετε και την ψυχολογια του πιτσιρικα ...δεν εκανε κατι το παιδακι .

Και εαν ειναι κακομαθημενο ή οχι ...ποιος το κρινει ? 

Καλυτερα αστη μονη της να μεγαλωσει το παιδι της ...εχει σοβαρο σκοπο στην ζωη της .

Keep Walking 

 

Στην ηλικια που είσαι νομίζω θα έπρεπε να καταλαβαινεις καλύτερα το (μικρό) παιδί της...ξαφνικά μεσα σε μικρό διάστημα ένας ξένος εγκαταστάθηκε σπίτι του...η μανα του είχε μιλήσει για εσενα πριν; .ότι μα ότι κ αν σου είπε ότι κ αν έκανε είναι παιδί ...πως μπορείς να θυμώσεις με ένα παιδί;; το βρίσκω απόλυτα λογικό να ζηλυει κ να νιώθει περιεργα..Το χειρίζεσαι τέρμα λάθος...σίγουρα με το να φύγεις απ' το σπίτι θα είναι καλυτερο ...να ηρεμήσουν τα πράγματα ,να εξηγήσει 5 πράγματα στο παιδί της ,και να κατανοήσεις κ εσύ ότι έχει παιδί γτ απ' οτι φάνηκε δεν το κατάλαβες ακόμα..

Αλλη μια παρενεργεια του κοβιντ με την οποια δν ασχολουνται κακως οι τηλελοιμωξιολογοι. Αυτος ο καταραμενος ιος αναγκαζει πλεον τους ανθρωπους που θελουν να κανουν μια σοβαρη σχεση  ακομα κια να παντρευτουν, να μενουν στο ιδιο σπιτι (με αυτους και με οτι ακομα κουβαλουν αυτοι μαζι τους)...Α ρε καταραμενε κοβιντ. Τι να πουν και καποιοι ηδη παντρεμενοι, που ειναι αναγκασμενοι να συζουν με ανθρωπους με τους οποιους δεν ταιριαζουν αλλα δεν το ειχαν προσεξει πριν τον γαμο...

Brunettewoman25 φυσικα και ηξερα οτι θα υπηρχαν αναταραχες.. Ξεραμε κι οι δυο πως θα ταν δυσκολο. Το παιδι ειχε ελλεψη αντρικης φιγουρας στο και αυτο φανηκε αμεσως. Μιας και δεν υπαρχει αντρας στην οικογενεια της δικιας μου. Θυμωνω με τις λαθος κινησεις της κοπελας μου κυριως σε σχεση με το παιδι. Και ναι, το παιδι το φτιαχνεις οπως θεωρεις καλυτερα. Του μαθαινεις αρχες απο μικρο. Και οχι οτι να ναι. Και δεν χρειαζονται ουτε φωνες, ουτε αγριαδες. Χρεαζεται τροπο και ομιλια. Και οχι να αποκοβεις το παιδι σου απο μενα αλλα πρεπει να αντιμετωπιζεται επιτοπου το καθε προβλημα. Τελος παντων πηρα το μαθημα μου. Παρολο που την θελω, δεν βρισκω τροπο πως μπορει να πετυχει..

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από DonHuanDelSalsa

Αλλη μια παρενεργεια του κοβιντ με την οποια δν ασχολουνται κακως οι τηλελοιμωξιολογοι. Αυτος ο καταραμενος ιος αναγκαζει πλεον τους ανθρωπους που θελουν να κανουν μια σοβαρη σχεση  ακομα κια να παντρευτουν, να μενουν στο ιδιο σπιτι (με αυτους και με οτι ακομα κουβαλουν αυτοι μαζι τους)...Α ρε καταραμενε κοβιντ. Τι να πουν και καποιοι ηδη παντρεμενοι, που ειναι αναγκασμενοι να συζουν με ανθρωπους με τους οποιους δεν ταιριαζουν αλλα δεν το ειχαν προσεξει πριν τον γαμο...

 

μα, ακομη και μια οδοντοκρεμα να πιεσεις, τοτε βγαινει το περιεχομενο της..

ετσι και με τους ανθρωπους, στα δυσκολα αποκαλυπτονται, οχι στα ''χαχο-χιχι''

DonHuanDelSalsa/ παντρευονται για να κανουν παιδια. Παντρευονται για να ικανοποιησουν τις επιθυμιες τους. Οι δε γυναικες κοιτανε ΠΑΝΤΑ αν περνας τις εξετασεις.. Αν πιανεις πανω απ το μεσο ορο ωστε να την τεκνοποιησεις. Και οι αντρες να ειναι ομορφη, νοικοκοιρα και με προικα.

Μεσα σε πεντε μηνες και εχοντας προβληματα υγειας πας να μεινεις στο σπιτι της γυναικας, ενω εκει υπαρχει και ενα παιδι...

Και μαλιστα, αρχιζεις και να επεμβαινεις στα του παιδιου με...προτασεις κιολας...σαν να εισαι...ποιος?...


Αυτο εσυ το βλεπεις για πραξη υπευθυνου ατομου?...


Για πες μου γι αυτο και βλεπουμε...

Απαραδεκτο να τα βαλεις με το παιδακι των  8χρονων...απαραδεκτο...

Στα τσακιδιαα που λεει και η κυρια τζουλια..
(που χαθηκε αυτη η ψυχη;

Ευχαριστω.

Πωπω κακια. Εστε τοσο κακοι ανθρωποι ορισμενοι που τρομαζω. Δεν ξερω αν ειστε αγιοι, παντως η ολη προσεγγιση σας ειναι τοσο ευκολα κατανοητη..Μολις διαβασατε για παιδι, αμεσσως βρεθηκε η λυση για εσας. Χωρις να ξερετε λεπτομεριες.. Εχω καταλαβει ακριβως πως λειτουργουν καποιοι εδω. Τελως παντων δεν νομιζω οτι χρειαζεται να ασχοληθω περεταιρω.. Εχω καταλαβει.

paranomos

Αυτο καταλαβες εσυ και οι αλλοι; οτι τα βαλα με το παιδι; ειναι δυνατον να ειστε τοσο αφελης; το μαλωσα ναι. Γιατι η μανα του υποφερει. Το μαλωσα γιατι πρεπει. Και φυσικα θα το μαλωσω. Η μανα του δεν με ειπε κουβεντα και θα με πειτε εσεις; εγω ΤΑ ΒΑΛΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ. Και οχι με το μικρο. Αν δεν μπορεις να το διαχειριστεις ασε με να σε βοηθησω.. Και μην το παιρνεις οτι σε προσβαλλω.

Πωπωπω ποσο νευριαζω τωρα να ξερες! Τυχερος εισαι που εχουμε ανωνυμια εδω...θα σου στελνα την προνοια και τον εισαγγελεα διαφορετικα ...να ?ξες  ετσι για να «παρεις και συ το μαθημα σου»...τοτε θα βλεπες πως το βλεπουν και οι υπολοιποι... πως το βλεπει η κοινωνια μας και ο νομος δλδ...ετσι για να μην νομιζεις οτι εμεις εδω στο φορουμ ειμαστε μονο οι κακοι 

Και σενα και εκεινης για το οσο σε ανεχτηκε 

(Σε λιγο θα μας πεις οτι τα «μαθηματα» προς το παιδι περιελαμβαναν και χειροδικια φυσικααα)

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Odious
Brunettewoman25 φυσικα και ηξερα οτι θα υπηρχαν αναταραχες.. Ξεραμε κι οι δυο πως θα ταν δυσκολο. Το παιδι ειχε ελλεψη αντρικης φιγουρας στο και αυτο φανηκε αμεσως. Μιας και δεν υπαρχει αντρας στην οικογενεια της δικιας μου. Θυμωνω με τις λαθος κινησεις της κοπελας μου κυριως σε σχεση με το παιδι. Και ναι, το παιδι το φτιαχνεις οπως θεωρεις καλυτερα. Του μαθαινεις αρχες απο μικρο. Και οχι οτι να ναι. Και δεν χρειαζονται ουτε φωνες, ουτε αγριαδες. Χρεαζεται τροπο και ομιλια. Και οχι να αποκοβεις το παιδι σου απο μενα αλλα πρεπει να αντιμετωπιζεται επιτοπου το καθε προβλημα. Τελος παντων πηρα το μαθημα μου. Παρολο που την θελω, δεν βρισκω τροπο πως μπορει να πετυχει..

 

Ε ναι...

ηταν λαθος της που σε γνωρισε στο παιδι της τοσο νωρις...
κι οχι μονο αυτο αλλα σε εβαλε και μεσα στο σπιτι μαζι του..
Εσυ απο την αλλη...ειδες φως και μπηκες...
κι αφου μπηκες ...σκεφτηκες να αρχισεις να διαφεντευεις ξενα σπιτια...

Φταις και φταιει...


Το μονο που δεν φταιει ειναι ο πιτσιρικας που εκτος του οτι πρεπει να  διαχειριστει την απωλεια του πατερα του...εχει και εσας...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Odious

 το μαλωσα ναι.  Το μαλωσα γιατι πρεπει. Και φυσικα θα το μαλωσω. 

 Εγω τα βαλα με τη μανα του. Και οχι με το μικρο. 

 

Καλησπέρα θεματοθετη 

Η γνώμη μου ειναι οτι δεν έχετε καμμία δουλειά με τη γραμμή που ακολουθεί η μητέρα ως προς τη διαπαιδαγώγηση του μικρού . Καμμία απολύτως . Και όταν αποφασίζετε να κάνετε σχέση με μια γυναίκα με παιδί αλλου , αυτό οφείλετε να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας . 

 

Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει ο κηδεμόνας . Η πρόθεση σας «για το καλό της , για να δει τα λάθη της κλπ» ειναι η δικη σας ερμηνεία στα πράγματα , καθαρά υποκειμενική και όχι τοσο βαρύνουσα . 

Αν θεωρείτε οτι η μητέρα κάνει σημαντικά λάθη , τότε μπορείτε είτε να την ενθαρρύνετε να επισκεφθεί κάποιον παιδοψυχολόγο , ακόμα και να την καταγγείλετε σε ακραίες περιπτώσεις .

 

Όχι όμως να είστε από κοντά και να την κρίνετε, με αυτόν τον τροπο την εκνευριζετε και επιτυγχάνετε το αντίθετο αποτέλεσμα .

 

Η γυναίκα πράγματι πέρασε δύσκολες φάσεις.

Έχασε τον σύντροφό της και βρέθηκε ξαφνικά να διαχειρίζεται τη στήριξη 

(συγχρόνως με του εαυτού της)και ενός

τότε 4χρονου παιδιού.

Που επειδή δεν μπορουσε

 να κατανοήσει τον θάνατο και για ποιο λόγο δεν θα ξαναεβλεπε τον πατέρα του,είχε δεχτεί πιθανότατα περισσότερο του κανονικού ευνοϊκή μεταχείριση από τους οικείους του.

Εσύ (ακόμα) είσαι εκτός οικογένειας και μη έχοντας δικά σου παιδιά,δυσκολεύεσαι περισσότερο να κατανοήσεις τη συμπεριφορά του μικρού.

Από την αρχή του έδωσες την ταμπέλα "κακομαθημένο" και βαλθηκες να συνετησεις όχι μόνο εκείνο,αλλά και τη μητέρα του,διότι ,όπως λες,ξέρεις ποιο είναι το καλό και το σωστό για ένα παιδί.

 

Μάθε λοιπόν πως ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς πολλές φορές αδυνατούν να ανακαλύψουν το "απόλυτα σωστό" σε ο,τι αφορά τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.

 

Είναι ένα δυσκολοτατο έργο που εκτός από τυπικούς "κανόνες" περιέχει και  άπλετο συναίσθημα,αλλά και φοβίες και ενοχές εκατέρωθεν.

 

Δεν αμφιβάλει κανείς ότι κάποια πράγματα που έζησες σε ξενισαν,

ομωςς,πίστεψέ με,επεμβαίνοντας σε κάτι στο οποίο δεν έχεις καμία,μα αμίαα αρμοδιότητα,

υπάρχειι ο κίνδυνος να χαλάσεις όχι μόνο τη δική σου σχέση με τη γυναίκα αυτή,αλλά και τη σχέση μητέρας/παιδιού.

 

Καλύτερα να μείνεις ουδέτερος και αν συζητήσεις κάτι άλλη φορά,να το κάνεις στο πλαίσιο της ενημέρωσης και μόνο και όχι της συμβουλευτικής.

 

Τέλος,

θαηθελα να πω σε όσους  και όσες προσεγγίζουν ανθρώπους με (μικρά ή μεγάλα) παιδιά,να το σκέφτονται πάνω από μια φορά και να μην προχωρούν αν δεν είναι βέβαιοι ότι μπορούν να τα χωρέσουν με κάποιο τρόπο και αυτά στη ζωή τους.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Odious

Φταιω

Καλησπερα. Κ χρονια πολλα.

Σε μια εκδρομη γνωρισα μια γυναικα 3 χρονια μεγαλυτερη μου. Εγω ειμαι 43.Γνωριστηκαμε και καναμε σχεση, η κοπελα ειχε 1 γιο 8 ετων και ο πατερας του ειχε πεθανει 4 χρονια πριν. Περασε δυσκολες φασεις αυτη η γυναικα και ηταν αρκετα συνειδητοποιημενη. Το εκτιμησα. Οι πρωτοι 5 μηνες κυλισαν ομορφα μεχρι που αρρωστησσα με μια λοιμωξη η οποια μ ανεβασε πυρετο κ λογω οτι φοβομασταν για κοβιντ στην αρχη ενοοω τις πρωτες 15 μερες ημασταν ολοι κλεισμενοι σπιτι της. Πραγμα που εφερε τριβες με το μικρο. Ζηλειες κλπ. Ενταξει απ την αρχη ξεραμε το ποσο δυσκολο θα ηταν βεβαια αυτο δεν θα επρεπε να γινει τοσο απποτομα. Νοσηλευτικα 1 ακομα εβδομαδα στο νοσοκομειο κ επειτα ξαναγυρισα εκει διοτι δεν επρεπε να κουνηθω απο κει μηπως κ κολλησσω κοβιντ. Θα ηταν επυκινδυνο. Σε αυτην την εβδομαδα ομως κολλησσαν ολοι στο πατρικο μου κοβιντ, οποτε παρεμεινα στης κοπελας το σπιτι για αλλες 2 εφιαλτικες εβδομαδες.. Με προηγουμενο ιστορικο υγειας εγω και τα ψυχοσωματικα μου στο ζενιθ λογω του οτι δεν ηξερα τι εχω, τσακωθηκαμε. Κυριως με την κακη συμπεριφορα κακομαθημ μενου παιδιου. Τα λαθη εκατερωθεν ενω της εξηγουσα καποια πραγματα για το ιδιο της το παιδι, που θα επρεπε να διορθωσει με εγραφε κ νευριαζε. Εγω επισης ειμαι πολυ επικριτικος σε καποια πραγματα που μ ενδιαφερουν.. Την ηθελα και την θελω. Και της εξηγησα πολλες φορες και της το αποδυκνειω οτι εχω δικιο και το παραδεχετε σε αλλα ζητηματα με εκραζε οτι την κρινω.. Ενω και αυτη εκανε το ιδιο. Και καλα εκανε για μενα. Ομως δεν θα επρεπε να νευριαζει με πραγματα που δεν της αρεσουν.. Παντα τα ελεγα για να την ωθησω προς το καλυτερο.. Δεν το καταλαβαινει.. Σημερα μου ειπε μαζεψετα και φυγε δεν αντεχω αλλο. Επισης νου ειπε να παω σε ψυχολογο. Θα παω. Ξερω οτι ξεπερασα τα ορια της, αυτη γιατι δεν καταλαβαινει πως το λεω και γιατι; ειναι δυνατον να ειμαι τοσο πολυ λαθος;; 

 

 

Αν η μάνα του δε σας είπε κουβέντα , τότε έχει ευθύνη και η ίδια που ανέχεται να μαλώνετε το παιδί της . 

Προφανώς τα βάλατε και με το παιδί , εφόσον το μαλώνετε αυτοδιοριστηκατε κηδεμόνας του . 

«Γιατί πρεπει» ? Εσείς αποφασίσατε οτι «πρεπει» ? 

 

Τα έχετε μπερδέψει τα πράγματα . Είστε σύντροφος της γυναίκας , όχι πατέρας του παιδιού . 

 

Εύχομαι να απομακρυνθείτε οριστικά .

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από Odious

paranomosΑυτο καταλαβες εσυ και οι αλλοι; οτι τα βαλα με το παιδι; ειναι δυνατον να ειστε τοσο αφελης; το μαλωσα ναι. Γιατι η μανα του υποφερει. Το μαλωσα γιατι πρεπει. Και φυσικα θα το μαλωσω. Η μανα του δεν με ειπε κουβεντα και θα με πειτε εσεις; εγω ΤΑ ΒΑΛΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ. Και οχι με το μικρο. Αν δεν μπορεις να το διαχειριστεις ασε με να σε βοηθησω.. Και μην το παιρνεις οτι σε προσβαλλω.

 

 

Και εμεις και μαλιστα σε πολυ μεγαλα ποσοστα το ιδιο πραγμα, πραγμα σπανιο για εδω μεσα...

 

Τι θες να καταλαβουμε?...

 

Υποδειξε μας το και θα συμμορφωθουμε, για να σου φανουμε ευχαριστοι...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Odious

Ευχαριστω.  Εχω καταλαβει.

 

 

Το μαλωσα γιατι πρεπει. Και φυσικα θα το μαλωσω.

εισ ωραιοοοςςς

σιγα σιγα

χριστινα θα εστελενες εσυ την προνοια, επειδη ο τυπος ειναι επικριτικος... ασε μας... φιλος πρωτον εγω δεν συμφωνω με τον αρχαγγελο που εγραψε οτι δεν αλαλζει ο ανθρωπος.. αλαλζει και παρα πολυ μαλιστα αρκει να πολεμησει με τους δαιμονες του και τα λαθη του..να αφησει τους εγωισμους και να κοιταξει τι πρεπει να διορθωσει... αυτο ειναι παρα πολυ δυσκολοοχι ανεφικτο... εισαι λαθος να εισαι επικριτικος .. και εγω καποτε ημουν και το αλλαξα... με την βηθεια ενος φιλου... μην βαζεις χαρακες στους ανθρωπους αλλαξετο και θα δεις τι φορτιο θα φυγει  απο πανω σου... αυτο πιστευω ειναιηα ρχη των προβληματων με το παιδι και την γυναικα...

 

οσον αφορα τον μικρο δεν εχεις το δικαιωμα να του πεις απολυτως τιποτα.. μονο η μανα... εσυ δενε χεις καποιο ρολο μεσα σε αυτη την οικογενεια... και ρολο να ειχες θελει πολυμεγαλη υπομονη και συζητηση.. εαν εισαι επικριτκος δενε χεις τετποιες υπομονες και καλο θα ηταν να φυγεις... ενας ψυχολογος νομιζω θα σε βοηθουσε παρα πολυ...

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Kristina_

Πωπωπω ποσο νευριαζω τωρα να ξερες! Τυχερος εισαι που εχουμε ανωνυμια εδω...θα σου στελνα την προνοια και τον εισαγγελεα διαφορετικα ...να ?ξες  ετσι για να «παρεις και συ το μαθημα σου»...τοτε θα βλεπες πως το βλεπουν και οι υπολοιποι... στην κοινωνια μας λεω...ετσι για να μην νομιζεις οτι εμεις εδω στο φορουμ ειμαστε μονο οι κακοι 

Και σενα και εκεινης για το οσο σε ανεχτηκε 

(Σε λιγο θα μας πεις οτι τα «μαθηματα» προς το παιδι περιελαμβαναν και χειροδικια φυσικααα)