Εμμονή η όχι;;;

Εμμονή η όχι;;;

Καλησπέρα σε όλους!!!

Είμαι παντρεμένη εφτά χρόνια και μαζί είμαστε δέκα χρόνια.Ομως από τη στιγμή που έμεινα έγκυος άρχισα να βλέπω έναν άνθρωπο τελείως διαφορετικό από αυτόν που είχα γνωρίσει.Ειμαι ενας άνθρωπος με κατανόηση και πολύ συζητήσιμη.Σπανιως βγαίνω χωρίς εκείνον έξω.Στην αρχή της σχέσης μας όταν βγαίναμε για καφέ η για ποτό όταν ήθελα να πάω στο μπάνιο ερχόταν μαζί μου και με περίμενε απ'έξω.Το πρώτο καιρό μου άρεσε, ύστερα κατάλαβα πως δεν είναι φυσιολογικό,αυτό είναι ένα μικρό στοιχείο.Αργοτερα σε όποια δουλειά κι αν πήγαινα μου έλεγε πρόσεχε γιατί θα στην πέσουν και θέλουν να σε γάμ... Αυτό το έλεγε για όλες τις δουλειές (δε εργαζομουν σε καφέ κτλ). Ύστερα κάποια στιγμή έρχεται κ μου λέει ότι κάποιος τόν πήρε με απόκρυψη και του είπε ότι τον απαταω.Οντως μου έδειξε την κλήση.Τρελαθηκα, γιατί ήξερα ότι δεν ίσχυε.αργοτερα καταφθάνουν στη δουλειά του κ το σπίτι μας γράμματα από υπολογιστή που βρίζουν εμένα κ ενημερώνουν τον σύζυγό ότι των απαταω.Επισης ότι του έστειλαν ένα εσώρουχο που ποτέ δε μου έδειξε, υποτίθεται δικό μου,ενώ το δικό μου ήταν στο συρτάρι μου...επίσης πότε δεν τον έπαιρνα τηλ όταν ήμασταν μαζί.Ολα αυτά μου φάνηκαν πολύ περίεργα.Κι όλο αυτό που πέρασα εκείνο το διάστημα με κούρασε τόσο πολύ που του ζήτησα να χωρίσουμε.Κ τότε εκείνος δε το δέχτηκε.Και καταλήγω...Είναι εμμονή αυτό η όχι???Αααα, ύστερα από καιρό παραδέχτηκε πως ο ίδιος τα έκανε όλα αυτά για να δεί αν το απαταω!

Καλημέρα θεματοθετρια . 

Φοβάμαι οτι βρίσκεστε μέσα σε βαρέλι χωρίς πάτο . 

Αυτή η αρρώστια κλιμακώνεται μεχρι που τρώγονται οι σάρκες . 

Όμως , οι αλλαγές δεν ξεκίνησαν με την εγκυμοσύνη σας . Η ίδια λέτε οτι από την αρχη της σχέσης δεχθήκατε αλλόκοτες συμπεριφορές . 

Υποθέτω πως ειχατε ενδείξεις από νωρίς , ικανές να σας οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα . 

Γιατί όμως δεν τις αξιολογήσατε στην ώρα τους , αναρωτιέμαι . 

 

Ταχει παιξει...

Μπεκας κι ετσι...


Ημιπιτσιρικας κι αυτος?...

Πριν πολλλα χρόνια,κάποιος είχε βάλει ένα φίλο του να μου την πέσει για να δει αν του είμαι πιστη..

 

Αλλά εκείνος ήταν τότε 21 ετών  

Ο δικός σου πόσο είναι ???

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.Το μόνο στοιχείο που ήταν πριν το γάμο ήταν ότι ερχόταν μαζί μου όταν είμαστε έξω στο μπάνιο.Ειναι 44 ετών.Οσες φορές του ζητάω να χωρίσουμε εκείνος αλλάζει εκατόν ογδόντα μοίρες για να καταφέρει να με πείσει.Γενικοτερα έχει αλλόκοτη συμπεριφορά.Δεν αντέχετε.

Επίσης δε βγαίνει ποτέ από το σπίτι τον παρακαλώ να βγει να πιει έναν καφέ με τον φίλο του και αντί να βγει τον φωνάζει σπίτι.Ειναι μες στη γκρίνια και στη καχυποψία.Οταν έγιναν όλα αυτά με τα ραβασάκια σηκώθηκα και έφυγα και πήγα στο σπίτι του πατριού μου παρ'ολα αυτά εκείνος ήρθε στις 12 τη νύχτα στο ξένο σπίτι για να μου μιλήσει.Θελω να χωρίσω όμως φοβάμαι γιατί τώρα δεν έχω δουλειά και δεν έχω ούτε σπίτι.

Οκ, κάνατε μια λάθος επιλογή , δεν ειναι το τέλος του κόσμου . 

Το γεγονός οτι αμφισβητούσε την αφοσίωσή σας , φτάνοντας στο αρρωστημενο σημείο να σας συνοδεύει ακόμα και στο μπάνιο , ε, ήταν ικανό νομίζω να καταλάβετε εγκαίρως . 

Από δω και μπρος προβλέπονται όλο και πιο χοντρά σκηνικά , με φασαρίες , μετά συγγνώμες και υποσχέσεις , μετά χειρότερα κ.ο.κ. 

 

Ειναι κάτι παραπάνω από βέβαιο για μένα οτι θα φύγετε , κάντε το με ψύχραιμο μυαλό και όσο γινεται πιο ανώδυνα για το παιδί . 

 

Λύσεις υπάρχουν , κανεις δε σας υποχρεώνει να υπομενετε τέτοιες συμπεριφορές , επειδη το μέλλον φαντάζει αβέβαιο , μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας . 

Μια καλη μάνα , πάνω απ’ όλα ειναι μια ήρεμη μάνα . 

Παράθεση:
Σχόλιο # 6 από Xristinad1984
Επίσης δε βγαίνει ποτέ από το σπίτι τον παρακαλώ να βγει να πιει έναν καφέ με τον φίλο του και αντί να βγει τον φωνάζει σπίτι.Ειναι μες στη γκρίνια και στη καχυποψία.Οταν έγιναν όλα αυτά με τα ραβασάκια σηκώθηκα και έφυγα και πήγα στο σπίτι του πατριού μου παρ'ολα αυτά εκείνος ήρθε στις 12 τη νύχτα στο ξένο σπίτι για να μου μιλήσει.Θελω να χωρίσω όμως φοβάμαι γιατί τώρα δεν έχω δουλειά και δεν έχω ούτε σπίτι.

 

Εμείς αντέχουμε να τα διαβάζουμε,μην ανησυχείς.

Όμως,η συμπεριφορά αυτή,όντως δεν 

αντέχεται.

Δεν είναι περίεργο που έμεινες χωρίς δουλειά για να σε έχει κλεισμένη μέσα στο σπίτι και να είναι "σίγουρος" 

Μπορείς να του πεις την ιστορία με την κυρία που ζυμωνε,αλλά μάταιος κόπος.

 

Προτείνω σύμβουλο γάμου που με τη σειρά του θα προτείνει ψυχοθεραπεία και στους δυο σας.

Σε εκείνον για την εμμονή του και σ εσένα για τη χαμηλή σου αυτοεκτίμηση 

Τέτοιες σχέσεις ισοπεδώνουν και τις πιο δυνατές προσωπικότητες.

Γίνεται σιγα-σιγα..

Όπως ο βάτραχος.

 

Πάτε να δείτε το συντομότερο έναν σύμβουλο.

Ένα παιδί (το δικό σας) το έχει άμεσα ανάγκη 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Xristinad1984
 Δεν αντέχετε.

 

Πόσο δίκιο έχετε.Ευχαριστω για όλες τις απαντήσεις.Ειναι για μένα πραγματικά ενθαρρυντικές.Νοιωθω πολύ μόνη.Για μένα δε με νοιάζει.Με νοιάζει για το παιδί μου.Δε θέλω να πληγωθεί.Σημερα θα του μιλήσω θα του πω πόσο έχω ψυχρανθεί και ότι θέλω να χωρίσουμε.

Γρηγορα στον γιατρο!!!...

Ετσι γιναμε κι εμεις καλα...

Αγαπητη ,

εμπλεξες ...

το δεχεται ή οχι ...παρε τον δρομο σου 

Ξερεις οτι η ζωη δεν τελειωνει στα 37 που αναφερεις οτι εισαι .

Και το θεμα του τυπου δεν διορθωνεται 

Keep Walking

Βρε,άσε τα χωρίσματα...

Αφού αν του πεις χωρίζουμε,θα γίνει ξανά το ίδιο σκηνικό.

Θα του πεις "αν ενδιαφέρεσαι να σώσουμε τη σχέση μας,πάμε σε σύμβουλο" 

 

Θα δεις από την απάντηση του αν και πόσο ενδιαφέρεται..

Δεν χαλάμε έτσι εύκολα τα σπίτια μας.

Αλλά μην το τραβήξεις και μερικές δεκαετίες ε?

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Xristinad1984
Πόσο δίκιο έχετε.Ευχαριστω για όλες τις απαντήσεις.Ειναι για μένα πραγματικά ενθαρρυντικές.Νοιωθω πολύ μόνη.Για μένα δε με νοιάζει.Με νοιάζει για το παιδί μου.Δε θέλω να πληγωθεί.Σημερα θα του μιλήσω θα του πω πόσο έχω ψυχρανθεί και ότι θέλω να χωρίσουμε.

 

Πήγαμε σε σύμβουλο στην αρχή δεν ήθελε.Μετα το δέχτηκε.πηγαμε τελικά μόνο τρεις φορές.Μετα πήγαμε στον ίδιο ψυχολόγο και οι δύο αλλά ο καθένας πήγαινε μόνος του.Εκεινος στη Δεύτερη φορά σταμάτησε γιατί λέει πως η ψυχολόγος του είπε επιγραμματικά:Τι κάνεις εσύ εδώ αγόρι μου,φύγε είσαι μια χαρά δεν έχεις ανάγκη από ψυχολόγους.Γελαγα όταν μου το είπε και όταν ξανά πήγα στη ψυχολόγο με ρώτησε γιατί σταμάτησε ο σύζυγος σου και όταν τις είπα έπεσε από τα σύννεφα η γυναίκα.Τι θέμα είναι ότι είμαι τελείως μόνη έχω τη διάθεση να παλέψω προκειμένου να αρχίζω να ζω.Να είμαι ήρεμη,φοβάμαι όμως για το παιδί,πώς θα νοιώσει και πως θα επιβιώσουμε σε μία εποχή λόγω κοβιντ που δουλειές δεν υπάρχουν και σπίτι δεν έχω αλλά βέβαια δεν θέλω να τον διώξω και από το σπίτι του.

Μας μιλάς  για καποια περιστατικά που έγιναν πριν καιρό απ όσο κατάλαβα.

Ολο αυτό τον καιρό φέτος και πέρσι που είμαστε σε καραντίνα και είσαι στο σπιτι εχει κάνει κάτι άλλο?

Χωρίς δουλειά και στήριξη απ τους δικούς σου τι θα κανεις?Ειπες οτι οταν εφυγες μια φορα πηγες στο σπίτι του πατριου σου.

Τελικως ομως...θελεις να το λυσεις το προβλημα η επειδη για πρακτικους λογους δεν γινεται, απλα θα συζηταμε να περναει η ωρα?...

 

Αφου ξερεις το προβλημα, επισης ξερεις και το οτι δεν μπορεις να το λυσεις, για ποιον λογο το εκθετεις?...

 

Μικρη λεπτομερεια...

 

Τα τελματα δεν λυνονται, επειδη θα τα συζητησουμε...

 

Πολυ ναι μεν, αλλα...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από Xristinad1984
Πήγαμε σε σύμβουλο στην αρχή δεν ήθελε.Μετα το δέχτηκε.πηγαμε τελικά μόνο τρεις φορές.Μετα πήγαμε στον ίδιο ψυχολόγο και οι δύο αλλά ο καθένας πήγαινε μόνος του.Εκεινος στη Δεύτερη φορά σταμάτησε γιατί λέει πως η ψυχολόγος του είπε επιγραμματικά:Τι κάνεις εσύ εδώ αγόρι μου,φύγε είσαι μια χαρά δεν έχεις ανάγκη από ψυχολόγους.Γελαγα όταν μου το είπε και όταν ξανά πήγα στη ψυχολόγο με ρώτησε γιατί σταμάτησε ο σύζυγος σου και όταν τις είπα έπεσε από τα σύννεφα η γυναίκα.Τι θέμα είναι ότι είμαι τελείως μόνη έχω τη διάθεση να παλέψω προκειμένου να αρχίζω να ζω.Να είμαι ήρεμη,φοβάμαι όμως για το παιδί,πώς θα νοιώσει και πως θα επιβιώσουμε σε μία εποχή λόγω κοβιντ που δουλειές δεν υπάρχουν και σπίτι δεν έχω αλλά βέβαια δεν θέλω να τον διώξω και από το σπίτι του.

 

Από τότε με την καραντίνα όχι δεν έχει συμβεί κάτι.Εκτος ότι όταν έχω πάει ξανά δυο φορές στον αδερφό μου δείχνει καχύποπτος.

Αυτα που κανει ο αντρας ειναι καραγκιοζιλικια. Εαν πιστευεις σε αυτην τη σχεση να σηκωσεις αναστημα να κερδισεις το σεβασμο που οφειλει να σου δειχνει. Πρεπει να καταλαβει οτι εκτος απο γυναικα του εισαι και μητερα του παιδιου του.

 

Αααα οκ !! Αφού το παραδέχθηκε κιόλας. ...

Τι ακριβώς ζητάς να μάθεις ;;...

 

Δεν θέλω να κλέψω ατάκες του αρχαγγελου...

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Xristinad1984

Εμμονή η όχι;;;

Καλησπέρα σε όλους!!!

Είμαι παντρεμένη εφτά χρόνια και μαζί είμαστε δέκα χρόνια.Ομως από τη στιγμή που έμεινα έγκυος άρχισα να βλέπω έναν άνθρωπο τελείως διαφορετικό από αυτόν που είχα γνωρίσει.Ειμαι ενας άνθρωπος με κατανόηση και πολύ συζητήσιμη.Σπανιως βγαίνω χωρίς εκείνον έξω.Στην αρχή της σχέσης μας όταν βγαίναμε για καφέ η για ποτό όταν ήθελα να πάω στο μπάνιο ερχόταν μαζί μου και με περίμενε απ'έξω.Το πρώτο καιρό μου άρεσε, ύστερα κατάλαβα πως δεν είναι φυσιολογικό,αυτό είναι ένα μικρό στοιχείο.Αργοτερα σε όποια δουλειά κι αν πήγαινα μου έλεγε πρόσεχε γιατί θα στην πέσουν και θέλουν να σε γάμ... Αυτό το έλεγε για όλες τις δουλειές (δε εργαζομουν σε καφέ κτλ). Ύστερα κάποια στιγμή έρχεται κ μου λέει ότι κάποιος τόν πήρε με απόκρυψη και του είπε ότι τον απαταω.Οντως μου έδειξε την κλήση.Τρελαθηκα, γιατί ήξερα ότι δεν ίσχυε.αργοτερα καταφθάνουν στη δουλειά του κ το σπίτι μας γράμματα από υπολογιστή που βρίζουν εμένα κ ενημερώνουν τον σύζυγό ότι των απαταω.Επισης ότι του έστειλαν ένα εσώρουχο που ποτέ δε μου έδειξε, υποτίθεται δικό μου,ενώ το δικό μου ήταν στο συρτάρι μου...επίσης πότε δεν τον έπαιρνα τηλ όταν ήμασταν μαζί.Ολα αυτά μου φάνηκαν πολύ περίεργα.Κι όλο αυτό που πέρασα εκείνο το διάστημα με κούρασε τόσο πολύ που του ζήτησα να χωρίσουμε.Κ τότε εκείνος δε το δέχτηκε.Και καταλήγω...Είναι εμμονή αυτό η όχι???Αααα, ύστερα από καιρό παραδέχτηκε πως ο ίδιος τα έκανε όλα αυτά για να δεί αν το απαταω!

 

 

Χριστίνα συμφωνώ μαζί σου, ότι αυτά τα ζηλιάρικα κολπάκια, αν τα κάνει όχι για καλαμπούρι ή για να μη βαριέστε στο κοβιντ και να παίξετε με τα εσώρουχα πχ, είναι άρρωστα.Αλλά ποια είμαι γω που θα κρίνω την αρρωστια κάποιου, τη στιγμή που ο καθένας μας κουβαλάει άπειρα ψυχολογικά.

Εφόσον λοιπόν, ξεπερνάει το όριο της ανοχής σου, σε ξενερώνει και το ξέρει και συνεχίζει, καλά κάνεις και δεν τον θέλεις.

Τώρα βέβαια, όπως λες, δεν είναι η κατάλληλη εποχή για διαζύγιο, για όλους τους λόγους που λες συν την καραντίνα. Νομίζω ακόμα και στα άσυλα, δε δέχονται εύκολα αυτό τον καιρό.

Επομένως, κάτσε εδώ μαζί μας, να κάνουμε παρέα, ασχολήσου με το παιδί σου και ανέβαλέ το λίγο. Αν θες, ας αρχίσεις να ενημερώνεσαι για τη διαδικασία.

Σιγα μη σωθει με το συμβουλο...σορρυ αλλα εγω εκει με το εσωρουχο θα ειχα προσπαθησει να παρω εισαγγελικη παραγγελια για να τον κλεισουν μεσα 

Ο ανθρωπος εχει σοβαρο προβλημα...η οικογενεια του τι λεει? Τι ανθρωποι ειναι? Εχουν παρομοια θεματα? Στη θεση σου θα συμβουλευομουν δικηγορο...απο βια πως παμε αληθεια?

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από alisida

Βρε,άσε τα χωρίσματα...

Αφού αν του πεις χωρίζουμε,θα γίνει ξανά το ίδιο σκηνικό.

Θα του πεις "αν ενδιαφέρεσαι να σώσουμε τη σχέση μας,πάμε σε σύμβουλο" 

 

Θα δεις από την απάντηση του αν και πόσο ενδιαφέρεται..

Δεν χαλάμε έτσι εύκολα τα σπίτια μας.

Αλλά μην το τραβήξεις και μερικές δεκαετίες ε?