Διαβασες τη δικια μου? δεν σου αρεσε? (δεν σε παιζω)
Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Anna324Διάβασα πολύ προσεκτικά τα μηνύματα όλων σας και ευχαριστώ για το χρόνο σας. Θα προσπαθήσω να μαζέψω τις σκέψεις μου και να απαντήσω δίνοντας παραπάνω πληροφορίες.
... και πολύ καλή πρόθεση απ’ την μεριά σου ... καταφέρνεις με όσα κάνεις ... να χάνεις τελικά τον εαυτό σου !!!
Αλήθεια, όταν έχεις χάσει εσένα, πως περιμένεις να βρείς τον άλλον και ακόμα περισσότερο τον Έρωτα και την Αγάπη μεταξύ σας ?
Το να προχωράς αργά και σταθερά, ως φυσική ανάγκη/εξέλιξη της σχέσης και το να διατηρείς παράλληλα την «ρουτίνα» σου σε αυτό το ταξίδι, δεν είναι εγωιστικό, ούτε εχθρικό ως προς την σχέση. Είναι ο μόνος τρόπος να παραμείνεις εσύ και να μην γίνεις μια άλλη εκδοχή του εαυτού σου, που ένα πρωί, δεν θα σου αρέσεις όπως έχεις καταντήσει...
Σε εκνευρίζουν τα πάντα, όπως λες, γιατί ουσιαστικά είσαι εκνευρισμένη με τον εαυτό σου. Ίσως δεν φταίνε κάπου οι σύντροφοί σου σε ότι περιγράφεις. Ίσως έχουν άλλα φταιξίματα, αλλά η επιλογή να γίνεις κάτι που δεν σου αρέσει, αισθάνομαι πως είναι όλη δική σου!
εισαι αιγοκερος γιαυτο κι η τελευταια σου προταση ισχυει
Παράθεση:
Κι όταν φεύγει ο έρωτας τι μένει?
Σχόλιο # 1 από Anna324Ερωτεύομαι πολύ έντονα από την αρχή, ενθουσιαζομαι, μου αρέσουν όλα, είναι όλα τέλεια, το πάω σοβαρά..
Και μετά από 1,5 - 2 χρόνια, σταδιακά έρχεται μια τεράστια κατηφόρα από την πλευρά μου, με ενοχλούν σχεδόν τα πάντα σε αυτόν, ξενερώνω, πνίγομαι και θέλω να φύγω!
Αυτό γίνεται αρκετά χρόνια με όλες μου τις σχέσεις. Είμαι 30 και μόλις ξαναχωρισα.Εγώ κάνω από την αρχή λάθος επιλογή και δεν τους βλέπω λόγω ενθουσιασμού? Γιατί ενώ στην αρχή μου άρεσαν, μετά δε με γεμίζουν πια?Μήπως ψάχνω κάτι που δεν υπάρχει και πρέπει να συμβιβαστώ ακόμα κι αν δε νιώθω πια ερωτευμένη?Αλλά πως να μείνεις με κάποιον μια ζωή αν σταμάτησες να τον θες από τα πρώτα 2 χρόνια?Μήπως δεν έχω γνωρίσει τον κατάλληλο ή μήπως είμαι αρκετά εγωίστρια και τους βαριέμαι όλους όταν δεν έχουν κάτι άλλο παραπάνω να μου δώσουν (συναισθηματικά εννοώ).
μαθου ψιλοχαζομαραητανε.. τι παει να πει ειναι ερωτευμενη με τον ερωτα, σου αρεσει ο διος ο ερωτσας.. περι ερωτα ομιλειτε οχι περι στιφαδου.. μην τους δινεις θαρρητα μαθου
Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από MathusalasΜου αρεσει αυτο που εγραψες, πολυ απλα ΕΓΡΑΨΕΣ
Παράθεση:
Κι όταν φεύγει ο έρωτας τι μένει?
Σχόλιο # 1 από Anna324
Σιγουρα το ποστ με τα σχολια..οπως και το νικ σου, αν δεν διαγραφεις, θα μεινει!
Να ερχεσαι να διαβαζεις
Μου άρεσε! Και να ξέρεις ότι έχω μεγάλη αδυναμία στον μπαμπά μου, αλλά δε νομίζω ότι έχει να κάνει με αυτό το πρόβλημα μου!
Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από MathusalasΔιαβασες τη δικια μου? δεν σου αρεσε? (δεν σε παιζω)
Αχχχ... Σαν τη μάνα μου κι εσύ.! Λέει ότι εμείς οι αιγόκεροι είμαστε πολύ ευαίσθητοι... αλλά μόνο με τον εαυτό μας!
Παράθεση:
φυσικα
Σχόλιο # 24 από kostas232εισαι αιγοκερος γιαυτο κι η τελευταια σου προταση ισχυει
Κωστη μην εισαι σκληρος με τους ανθρωπους. χαμογελα και λιγο κανει καλο. ειναι μεταδοτικο.
Εγω παντα υποστηριζα οτι οταν φευγει ο ερωτας/καψουρα (max 16 μηνες κραταει,δεν παει παραπανω),βλεπεις τον αλλο στο ΄΄πιατο'' οπως λεμε.Τοτε βλεπεις τα κουσουρια του,τις διαφορες σας,τοτε βλεπεις τον πραγματικο συντροφο που διαλεξες.Αρα για μενα η λυση ειναι να κανεις σχεση με ατομο με το οποιο συμφωνειτε σε πολλα πραγματα(χομπυ,συνηθειες,χαρακτηρες) και βαλε τον (τρελο) ερωτα σε 2η μοιρα.Δηλαδη ναι μεν να τον γουσταρεις πολυ αλλα οχι αυτο το ''καψουρα'' που λεμε.Ψαχτο γενικα,μην παρασυρεσαι.Και θα ηθελα να προσθεσω(και μην με ''κραξετε'' ολοι) οτι οταν βλεπω ατομα να κανουν προτασεις γαμου στο μηνα/διμηνο και γενικα κατω απο την επηρεια του ερωτα πραγματικα γελαω(και χαιρομαι που δεν ειμαι εγω στη θεση τους) γιατι ξερω την καταληξη τους στο μελλον...
Η βαρεμάρα που υπεισέρχεται σύντομα σε μια σχέση μπορεί να υποθάλπει την ύπαρξη μιας βαθιάς εχθρότητας. Αν σε μια σχέση, το ζευγάρι δεν έχει μάθει να εκφράζει τις δυσαρέσκειές του και κρατάει ο καθένας τον θυμό του μέσα του, τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει στην βαρεμάρα. Η βαρεμάρα σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να είναι η έκφραση των συναισθημάτων της δυσαρέσκειας και απογοήτευσης. Είναι σημαντικό σε μια σχέση να μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, ακόμα και αυτά που είναι λίγο δύσκολα στην διαχείρισή τους, όπως είναι ο θυμός και η ζήλεια. Η σχέση σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται προσοχή. Η σχέση είναι ανθεκτική όταν τα άτομα που την συνθέτουν γνωρίζουν πώς να διαχειρίζονται τα ζητήματα που προκύπτουν με τρυφερότητα και ευαισθησία, η επικοινωνία είναι το κλειδί σε αυτές τις περιπτώσεις. Από εκεί και πέρα έχει πολύ μεγάλη σημασία να διατηρείται η ισορροπία μεταξύ εγγύτητας και απόστασης στο ζευγάρι. Πρέπει να συνεχίζεις να αναπτύσσεσαι και να έχεις δραστηριότητες σαν άνθρωπος πέρα από τη σχέση, και ο σύντροφός σου παράλληλα. Τα ενδιαφέροντά σου δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να εξαντλούνται στην σχέση, η υπαρξιακή σου αυτονομία είναι αυτή που θα σε διατηρήσει ένα ευχάριστο και ενδιαφέρον ερέθισμα για τον σύντροφό σου.
Όταν φευγει ο έρωτας μένει...η ανάμνηση του με τις όμορφες στιγμές που εζησες...
Μετά περιμένεις τον επόμενο...που ευχομαι να κρατήσει όσο το δυνατό περισσοτερο...
Παράθεση:
Κι όταν φεύγει ο έρωτας τι μένει?
Σχόλιο # 1 από Anna324Ερωτεύομαι πολύ έντονα από την αρχή, ενθουσιαζομαι, μου αρέσουν όλα, είναι όλα τέλεια, το πάω σοβαρά..
Και μετά από 1,5 - 2 χρόνια, σταδιακά έρχεται μια τεράστια κατηφόρα από την πλευρά μου, με ενοχλούν σχεδόν τα πάντα σε αυτόν, ξενερώνω, πνίγομαι και θέλω να φύγω!
Αυτό γίνεται αρκετά χρόνια με όλες μου τις σχέσεις. Είμαι 30 και μόλις ξαναχωρισα.Εγώ κάνω από την αρχή λάθος επιλογή και δεν τους βλέπω λόγω ενθουσιασμού? Γιατί ενώ στην αρχή μου άρεσαν, μετά δε με γεμίζουν πια?Μήπως ψάχνω κάτι που δεν υπάρχει και πρέπει να συμβιβαστώ ακόμα κι αν δε νιώθω πια ερωτευμένη?Αλλά πως να μείνεις με κάποιον μια ζωή αν σταμάτησες να τον θες από τα πρώτα 2 χρόνια?Μήπως δεν έχω γνωρίσει τον κατάλληλο ή μήπως είμαι αρκετά εγωίστρια και τους βαριέμαι όλους όταν δεν έχουν κάτι άλλο παραπάνω να μου δώσουν (συναισθηματικά εννοώ).
παλι, κατι σου μενει... μια εμπειρια εστω...
που θα ειναι στις σελιδες του ''βιβλιου της ζωης'' σου απο δω και περα, οπως και ολα τα υπολοιπα, οπως και συμβαινει σε ολους εμας..
ο ερωτας τι ειναι στην ουσια;
να δεις πως καποιες σελιδες του δικου σου βιβλιου, ταιριαζουν περιπου με τις του αλλου, στην ιδια χρονικη στιγμη..
και αρχιζει να μας εκπλυξει, να μας δινει την εντυπωση πως και να αλλαξουμε τα ''βιβλια'', δεν θα εχει και πολλη συμασια, γιατι θα διαβασουμε τα ιδια, θα νιωθουμε τα ιδια και ετσι, ελπιζουμε πως αυτο δεν θα εχει τελος..
ελα ομως που ειναι λιγες και οταν τελειωσουν, αρχιζουμε και ''διαβαζουμε'' αλλα, διαφορετικα απο αυτα που γραφει το δικο μας βιβλιο..
κατι που μεσα στον ενθουσιασμο - αχ, επιτελους βρηκα εναν ανθρωπο που να μου ταιριαζει - δεν μπορει να ξερουμε και να ξερει ο ιδιος, ποιος πραγματικα ειναι διπλα μας...
εκει αρχιζει η πραγματικη αναγνωση/αναγνωρηση, καλη μου Αννα!
οταν δεν εισαι προετοιμασμενος πως θα ερθει και αυτο, οταν δεν θες να το συζητας και να βρεις λυση για οποιο προβλημα προκυψει - πραγματικα, οχι μονο στα λογια, απλα ανοιγεις τις επομενες σελιδες σου και ψαχνεις παλι να ενθουσιαζεσαι και να ενθουσιαζεις..
με την ελπιδα πως θα ειναι κατι διαφορετικο αυτη τη φορα και παραπανω απο 3 κεφαλαια..
μπα..! ειδικα, οταν χρησιμοποιεις τα ιδια ''καλλη'' σου καθε φορα, χωρις να προσθεσεις εστω μια σελιδα, χωρις δλδ. να εξελισσεσαι μεσα στη σχεση, αυτο φερνει το ιδιο αποτελεσμα - λιγες σελιδες ιδιου ''ερωτα'', με τον οποιο ξεγελιεσαι πια μονος σου!
Το να ειναι ο ερωτας τζουφιος και να ερχεται το ενα gap μετα το αλλο..παιζει σαν σεναριο η μπα;;
Σωστός ο ποιητής
Παράθεση:
Σχόλιο # 38 από andrikos66
Ο ποιητής θέλει να πει ότι πριν μπεις σε σχέση-έρωτας χρειάζεσαι ξεκούραση... μόνος για να ανακάμψει το μυαλό.
στα social media