Κριστινα τι λες...
Θα αντεχε η ψυχη σου να μισήσεις και να αποκληρωσεις το παιδί σου επειδή ζηλευεις την νυφη σου?
Τα παιδιά είναι ότι ποιό ιερο έχουμε στη ζωή μας , είναι κομμάτι του εαυτού μας...δεν είναι έπιπλα μας...τα μεγαλώνουμε και πρέπει να κανουν τη δική τους ζωή, την δική τους οικογένεια θέλουμε να τα βλέπουμε πάντα ευτυχισμένα...δεχομαστε τις επιλογές τους...
Αυτό που λες δεν στεκει ούτε νομικα...
Τα έχεις κάνει αυτά που λες στα παιδιά σου ή σκέφτεσαι να τα κάνεις?
Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Kristina_Φιλεναδα σε χ χρονια ο κανακαρης θα εξακολουθησει να ειναι κανακαρης και αδερφος αλλα αν συνεχισεις ετσι εσυ θα σαι μια ξενη για ολους (ακομη και δεν υπαρχει πλεον στη ζωη η πεθερα)! Αμα ξεκινας με τετοια αρνητικα συναισθηματα για τους συγγενεις του συντροφου σου, η εξελιξη ειναι σχεδον προδιαγεγραμενη ...εκτος κι αν αλλαξεις ριζικα εσυ
Βεβαια στην προκειμενη περιπτωση μπορεις να επικαλεστεις την κατασταση λογω του ιου και να αναβαλεις για καμποσο την επισκεψη, αλλα μελλοντικα θα πρεπει να ξανασκεφτεις τη σταση σου απεναντι τους...
(Ως «παροχη» δεν εννοουσα φυσικα τα ζιπουνακια του μωρου, αλλα οποιοδηποτε κληρονομικο δικαιωμα θεωρειτε οτι εχει ο κανακαρης)
Καλο κι αυτο, ξηγημενα, μιλημενα...
Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από Veronika1980
Καλησπέρα!Με το καλό να έρθει το μωράκι σου κ με ένα πόνο. Λογικό είναι να έρθει για να δεί το μωράκι απλά πριν τη γέννα θα την πάρεις τηλέφωνο κ λες :ούτε εγώ σε αγαπάω αλλά ούτε εσύ εμένα έρχεσαι το βλέπεις κ φεύγεις κ όλοι ευχαριστημένοι. Το πολύ πολύ να πάει σε ξενοδοχείο να κοιμηθεί!
Το θέμα δεν εξαντλείται στο αν θα έρθει να δει το νεογέννητο (με το καλό!). Αυτή η γυναίκα θα υπάρχει, γερή να είναι, κάπου γύρω σας πάντα.
Όλες οι σχέσεις μας, οριοθετούνται και πολύ περισσότερο οι σχέσεις που παρουσιάζουν νοσηρότητα.
Θέσε τα όρια σου, μην αναλώνεται σε μικροπρεπειες, κοίτα τη ζωή σου, ασχολησου με τα σημαντικά... τράβα γραμμές.
Εσύ θα επιλέξεις μέχρι πού θα επιτρέπεις στον κάθε ένα να επεμβαίνει στη ζωή σου. Είτε αυτός είναι γονιός, είτε συγγενής ή φίλος...
Αυτό σε βοηθά και στο να μην δίνεις ουσία και αξία σε ανούσια πράγματα ή γεγονότα.
Ετοιμάσου, απερίσπαστη, για το μεγάλωμα ενός υγιούς, ολοκληρωμένου ανθρώπου... αυτό να είναι ο μπουσουλας σου στην όποια επιλογή τον επηρεάζει.
Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από gogo6960Κριστινα τι λες...
Θα αντεχε η ψυχη σου να μισήσεις και να αποκληρωσεις το παιδί σου επειδή ζηλευεις την νυφη σου?
Τα παιδιά είναι ότι ποιό ιερο έχουμε στη ζωή μας , είναι κομμάτι του εαυτού μας...δεν είναι έπιπλα μας...τα μεγαλώνουμε και πρέπει να κανουν τη δική τους ζωή, την δική τους οικογένεια θέλουμε να τα βλέπουμε πάντα ευτυχισμένα...δεχομαστε τις επιλογές τους...
Αυτό που λες δεν στεκει ούτε νομικα...
Τα έχεις κάνει αυτά που λες στα παιδιά σου ή σκέφτεσαι να τα κάνεις?
Δεν ξέρω αν το έχει κάνει/σκέφτεται να το κάνει, πάντως σίγουρα είναι κάτι που γίνεται.
Πολύ ενδιαφέρουσα νομικά, η άποψη αυτή που αποκληρωνουμε τα παιδιά μας επειδή παντρεύτηκαν σύντροφο που δε γουστάρουμε. Άκρως γουαου και προοδευτική γιουνιβερσαλλυ...
Αυτο συζηταμε λοιπον...το οτι γινεται και μαλιστα ανερυθριαστα...
Αυτο σχολιαζουμε...το με ποση ανεπαρκεια στεκονται καποιοι ανθρωποι, μπροστα σε ζητηματα που αφορουν αλλες ζωες...και δη...των ιδιων των παιδιων τους...
Παράθεση:
Σχόλιο # 26 από methismeno_troufaki
Δεν ξέρω αν το έχει κάνει/σκέφτεται να το κάνει, πάντως σίγουρα είναι κάτι που γίνεται.
Οκ πορτοκαλουλα, σωστη σταση βρισκω οτι εχεις...
Η αληθεια ειναι οτι προσωπικα εχω διαμορφωμενη απο χρονια αποψη, καπως απολυτη οκ, για θεματα τετοιου τυπου.Δε θα ταυτιστω και δε θα παρω ποτε το μερος καποιου που επειδη εκανε σχεση με εναν ανθρωπο, απαιτει ο αλλος να διακοψει απο τη μεχρι τοτε ζωη του η να αποκοπει απο φιλους η απο συγγενικα προσωπα κλπ Φυσικα και υπαρχει και η περιπτωση το νεο ατομο απλα να μην ταιριαζει με τους φιλους και τους συγγενεις του συντροφου και ακομη και να εχει τα περισσοτερα δικια με το μερος του !!!
Απλα κατα την προσωπικη μου αποψη, στην περιπτωση που οι διαφορες ειναι αγεφυρωτες και δεν μπορει να κρατησει κανεις ουτε καν μια τυπικη σταση, τοτε καλυτερα ειναι να τα βαλει ολα κατω και να αξιολογησει την κατασταση, γιατι πιθανοτατα εχει κανει σχεση με λαθος ατομο!!! Ε πως να το κανουμε... εγω απλα δε γινεται να αισθανθω για τους γονεις συντροφου μου οτι «μου γυριζουν τα αντερα»...το πολυ πολυ να αισθανθω «τοσο μπορουν-τοσο κανουν και να δειξω απλα κατανοηση, χωρις να ανοιξω πολεμο...Στην τελικη αυτος γονεις δε μπορει να αλλαξει, εγω ομως μπορω να αλλάξω συντροφο (χθες)
Στην περιπτωση σου τωρα, κατανοω οτι εισαι σε μια ιδιαιτερα ευαισθητη φαση και οπως προειπα, ευτυχως ο κοβιντ σου παρεχει τελεια καλυψη για να αποφυγεις την «τοξικη» πεθερα για ενα αρκετα μεγαλο διαστημα, αργοτερα ομως θα πρεπει να βρεις μια πιο καλη λυση αντιμετωπισης της καταστασης για να εχεις και εσυ ηρεμια και η οικογενεια σου ευημερια και μακροημερευση (και εδω δεν αναφερομαι πλεον σε κληρονομιες ).
Προς του λοιπους συμμετεχοντες στη συζητηση: Κατανοω τη θεση τηςθεματοθετριας και ευχομαι να βρει μια ισορροπια στη σχεση με την πεθερα της...αλλα δεν ισχυει το ιδιο και για διαφορα αλλα υποκριτικα σχολια που διαβασα στο θεμα οχι πειτε μου εσεις οι υπερμαχοι της «εμπιστοσυνης και της ειλικρίνειας στη σχεση» που ακριβως τη θαβετε οταν ...αποκρυπτεται απο το συντροφο το γεγονος πως «η μανα τουμας γυριζει τα αντερα αναποδα»???
Μα κολλησαν τωρα στα διαδικαστικα (χιλιοι τροποι υπαρχουν), ενω εγω ηθελα μονο να δω τη σταση της νυφης απεναντι σε αυτο το θεμα (μια χαρα τα πηγε τελικα )
Παράθεση:
Σχόλιο # 26 από methismeno_troufaki
Δεν ξέρω αν το έχει κάνει/σκέφτεται να το κάνει, πάντως σίγουρα είναι κάτι που γίνεται.
Εσύ προσωπικά...
Όπως το' πες...
Εγώ από την άλλη θα προτιμούσα στις αποφάσεις για την γονεϊκή περιουσία να μην ανακατεύονται σύζυγοι και λοιποί άσχετοι...
Άσε τον άντρα σου να αποφασίσει ο ίδιος για τα της περιουσίας του...
Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς τους φίλους κ.ο.κ
Παράθεση:
Σχόλιο # 30 από Orange34
Εγώ προσωπικά αδιαφορώ για περιουσιακά στοιχεία. Κ επειδη ήδη έχει τεθεί θέμα αποκληρωσης έχω να πω τι να την κάνει την περιουσία ο άντρας μου ή το παιδί μ;στο ταφο τους θα την πάρουν; καμία αξία δεν έχουν αυτά. Δε είναι αυτή η παροχή που οφείλει να δίνει ένας γονιός αλλά αυτή που δίνει η Φραντσέσκα. Μπορώ να σε υιοθετήσω για πεθερα μου; μα φυσικά δεν είπα ότι θέλω να αποκοψω τον άντρα μου από όλους τους συγγενείς. Πχ βλέποντας την υγιή σχέση που έχει με την αδερφή του χαίρομαι πολύ. Κ φυσικά θα ήθελα να έρχεται να μας βλέπει με το παιδί της Κ να ενισχυθεί αυτή η σχέση. Τώρα στις τοξικές σχέσεις Εγώ θα βάλω όρια κ αν συνεχιστούν θα επιδιώξω τα τυπικά. Δλδ να πάμε να δούμε την πεθερα με το παιδι 2μερες κ όχι παραπάνω. Έχω αποφασίσει ότι άσκοπες συζητήσεις δεν οδηγούν πουθενά. Όχι πολλά πολλά μαζί της κ όταν λέει χοντραδες θα αποχωρώ. Κουμάντο θα κάνουμε μόνο Εγώ κ ο άντρας μ. Ως λεχώνα Όμως νιώθω πιο ευάλωτη να διαχειριστώ κσποια πράγματα κ να ασχοληθώ με ζητήματα που μελλοντικά έχω αποφασίσει πως θα τα αντιμετωπίσω. Κ αυτό με αγχώνει.
Παράθεση:
Σχόλιο # 30 από Orange34
Εγώ προσωπικά αδιαφορώ για περιουσιακά στοιχεία. Κ επειδη ήδη έχει τεθεί θέμα αποκληρωσης έχω να πω τι να την κάνει την περιουσία ο άντρας μου ή το παιδί μ;στο ταφο τους θα την πάρουν; καμία αξία δεν έχουν αυτά. Δε είναι αυτή η παροχή που οφείλει να δίνει ένας γονιός αλλά αυτή που δίνει η Φραντσέσκα. Μπορώ να σε υιοθετήσω για πεθερα μου; μα φυσικά δεν είπα ότι θέλω να αποκοψω τον άντρα μου από όλους τους συγγενείς. Πχ βλέποντας την υγιή σχέση που έχει με την αδερφή του χαίρομαι πολύ. Κ φυσικά θα ήθελα να έρχεται να μας βλέπει με το παιδί της Κ να ενισχυθεί αυτή η σχέση. Τώρα στις τοξικές σχέσεις Εγώ θα βάλω όρια κ αν συνεχιστούν θα επιδιώξω τα τυπικά. Δλδ να πάμε να δούμε την πεθερα με το παιδι 2μερες κ όχι παραπάνω. Έχω αποφασίσει ότι άσκοπες συζητήσεις δεν οδηγούν πουθενά. Όχι πολλά πολλά μαζί της κ όταν λέει χοντραδες θα αποχωρώ. Κουμάντο θα κάνουμε μόνο Εγώ κ ο άντρας μ. Ως λεχώνα Όμως νιώθω πιο ευάλωτη να διαχειριστώ κσποια πράγματα κ να ασχοληθώ με ζητήματα που μελλοντικά έχω αποφασίσει πως θα τα αντιμετωπίσω. Κ αυτό με αγχώνει.
με χαρα μου να με υιοθετησεις και θα εχω αλλο ενα εγγονακι-διδυμακι σαν εμενα
αν μου επιτρεπεις να σου δωσω μια συμβουλη..
να μην αγχωνεσαι, γιατι παραγεις ορμονες του στρες, που δεν ειναι καλα για το μωρακι
μην σκεφτεσαι τι θα γινει τον ιουνιο..
εξαλλο, οταν με το καλο γεννησεις, θα εισαι ολο αγαπη, γεματη οξυτοκινη που και απο τωρα ντε, φροντησε να αφοσιωθεις μονο σε καλες σκεψεις...
θα εχεις αλλη διαθεση..
κανε δωρο στον εαυτο σου και συγχωρα την, ειναι μαλλον τετοια η παστα της, που δεν μπορει να αλλαξει..
και θα δεις πως θα σου φυγει το αγχος.. μην ξοδευεις την ενεργεια σου για πιθανων πραγματα, που δεν εχουν γινει.
μπορει τοτε, να εχουμε αυστηροτερο λοκνταουν και θα εισαι καλυμμενη
Για λίγες ημέρες και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών η δυνατότητα αποστολής νέων θεμάτων και απαντήσεων δεν είναι θα δυνατή.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
στα social media