Έτσι θα γίνεται πάντα;

#20 Όταν αγοράζουμε ένα σπίτι το αγοράζουμε για εμάς κ θεωρητικά είναι καλοδεχούμενη οποιαδήποτε σχέση η κ άνθρωπος. Το σπίτι δεν το αγόρασε για την ίδια κ ούτε ανήκει στην ίδια λοιπόν. Ο φίλος της δεν μπορούσε σε βασικά σημεία της σχέσης να ανταπεξέλθει, στο κρεβάτι τους δλδ, κ θα εκανε κ οικογένεια μαζί τής μετέπειτα? Για να γίνουν τα παιδιά (θεωρητικά) δεν θέλεις τον άλλον τόσο δεδομένο κ πρέπει να υπάρχει κ ένας πάθος κ καλές συνθήκες. Από καιρό πριν οι συνθήκες τους δεν ήταν καλές... Γιατί δλδ να έχει η ίδια την "ευθύνη'στην αγορά του σπιτιού ΤΟΥ κ ότι δεν βγήκε το μεταξύ τους? Γιατί να έχει επωμιστεί την ευθύνη ότι ο ίδιος δεν λειτουργούσε κ γιατί να βγαίνει κ η κακια όταν του τα συζητάει ανοιχτά όλα αυτά καιρό πριν κ εκείνος είναι ο πληγωμένος? Εκείνη δλδ δεν πληγώθηκε κατά την διάρκεια όλων αυτών κ όσων γινόντουσαν? Το αποτέλεσμα, του να πάει να μείνει μαζί του κ να φύγει στις 2 μέρες, δεν σας λέει τίποτα κ ότι ένας άνθρωπος έχει φτάσει στο αμήν του? Εκείνος να βασιστεί σε εκείνη (για λόγους που δεν καταλαβαίνω από την μεριά του όταν της παραδέχεται κ ο ίδιος ότι είχαν πρόβλημα), εκείνη όταν έχει αμφιβολίες για το αν πρέπει να βασιστεί η όχι να την σταυρώσουμε? Φίλη, θα σου μιλήσω σαν αδερφή μου γιατί όλες έχουμε περάσει από έναν τέτοιο μπουχεσα κ θα στα ξανα-πω όσο πιο ωμά γίνεται για να μην ταλαιπωρείσαι άλλο γιατί οκ κάπου φτάνει κ με τις απαντήσεις σου που ξαναδιάβασα...οπότε κατέβασε λίγο την αγάπη που του έχεις κ την θεοποίηση που του έχεις κάνει. Νιώθω ότι η σχέση σας τελείωσε με τον καιρό κ από μόνη της κ για αυτό δεν λειτουργούσε μαζί σου. Κατάπινε ο ένας τα του άλλου κ πετούσε ο ένας το μπαλάκι στον άλλον εναλλάξ χωρίς ουσία. Τώρα πως στο καλό ο ίδιος σε ήθελε κ για οικογένειες με ξεπερνάει με τόσα θέματα που είχατε. Εσύ δεν βλέπω να εχεις κάνει κάποιο λαθος:απλά του συζητουσες ανοιχτά τα προβλήματα σας κ δεν τα άντεχε τελικά ούτε να τα ακούει κ τόσο καιρό τα έβαζε κάτω από το χαλακι. Αν ήταν οκ, κ σε κατηγορεί ότι δεν προσπάθησες κ εσύ, εκείνος που είναι τώρα? Κάνει κάποια προσπάθεια, στο συζητάει η κάτι? Τώρα, που είναι ζεστό ακόμη κ στην βραση κολλάει το σίδερο. Το αντίθετο σου έχει ρίξει κ όλη την ευθύνη κατά κάποιο τρόπο ότι δεν προσπάθησες κ είναι κ ανένδοτος στο να τα βρείτε. Αυτό ήταν που σε αγαπάει κ αγόρασε κ σπίτι να μπείτε μαζί μέσα? Άκου, το σπίτι ήταν είναι κ θα είναι δική του αγορά. Κ μην μου αρχίσει κανένας τα "μα το αγόρασε για να μπουν μαζί" κλπ κλπ. Κανένας δεν κάνει τέτοιο βήμα πλέον. Κ αν αγοραστεί κάτι θα είναι από κοινού. Ήθελαν οι δικοί του η κ ο ίδιος να το πάρει κ το πήρε, οπότε εσύ κ η σχέση του μαζί του συγκριτικά με το σπίτι είναι ότι το σπίτι είναι προσωπικό του σχέδιο-επενδυση του που κατάφερε κ στο παράλληλο "τυχαία" ήσουν κ εσύ στην ζωή του κ σε ήθελε σε αυτό. Αν είχε άλλη, θα πήγαινε αλλη. Αν βρει αλλη, θα μπει αυτή η άλλη μέσα. Εγώ δεν σε βρίσκω σε κάτι λάθος κ θα σε συμβούλευα να εξαφανιστεις μια κ καλή από τον ίδιο κ να πας παρακάτω. Χάνεις χρόνο με τα κλάματα, κυριολεκτικά.

Αποψη μου ειναι πως δεν χρειαζονται αναλυσεις και δακρυβρεχτα σχολια, ειναι ανουσια στη δικια σου περιπτωση. Το παιδι ηθελε οικογενεια, και συ δεν ηθελες. Προχωρηστε παρακατω.

#21 Σε ευχαριστώ ειλικρινά για το ενδιαφέρον και τον χρόνο που αφιερώνεις να μου γράφεις. Κάναμε μια κουβέντα από κοντά αφού επέμεινα πολύ. Θεωρούσα τραγικό μετά από τόσα χρόνια να διακόπτουμε έτσι σαν ξένοι. Δέχτηκε με το ζόρι. Είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο την ίδια μέρα αλλά πραγματικά πίστευα ότι το πε για να με ξεφορτωθεί και ότι δεν θα παρει ποτέ. Όμως με πήρε. Βρεθήκαμε. Ήταν και πάλι ανένδοτος. Ούτε καν η ιδέα της επανασύνδεσης. Μου έδωσε δικαιο σε κάποια θέματα. Εγώ του εξήγησα ότι πιο πολύ με ένοιαξε το πως είμαστε εμείς οι δύο μεταξύ μας πάρα το όμορφο σπίτι. Θα μπορούσα, αν ήμουν κάποια άλλη, να το έχω εκμετάλλευτει. Να πήγαινα και μια χαρά... γιατί θα με ένοιαζε η βολή μου αλλά εγώ αντιθέτως καταλάβαινα ότι κάτι πήγαινε λάθος. Φάνηκε να κατάλαβε. Μου είπε ότι μπουχτησε όλα αυτά τα χρόνια με τις φοβίες μου και τα άγχη μου (ναι έχω θέματα το ξέρω αλλά πάντα πίστευα ότι με ξέρει κ με αγαπάει όπως είμαι) και μια φορά που το είχε κ αυτός ανάγκη εγώ πάλι άφησα να με εμποδίζουν οι φοβίες. Κατάλαβα ότι έκανε ένα ξέσπασμα και την πλήρωσα εγώ ενω δεν φταίω μόνο εγώ. Είναι ένας άνθρωπος που έχει καταπιεστει από τους γονείς του και ένιωσε ότι τον έχουν πρήξει όλοι. Ήθελε επιτέλους την ησυχία του σε αυτό το σπίτι, να μην έχει το πρήξιμο και να μαστε μαζί και γω έκανα πίσω. Έγινε αυτό το σπίτι το επίκεντρο της προσοχής όλων. Της δικής του, των γονιών του κλπ. Κάναμε αγκαλιά αλλά δεν αλλάζει γνώμη και μ είπε ότι πρέπει να το δεχτώ. Εγώ βέβαια πάλι είδα στα μάτια του ότι δεν ειναι μια απόφαση συνείδητοποιημενη. Μου φάνηκε μουλαρωμενος, ότι επιτέλους δεν θα συμβιβαστεί αυτός με κανέναν. Μου το παραδέχτηκε ότι του έχει κάτσει πάρα πολύ στραβά. Λες και πιο πολύ αναγκη έχει να μείνει μόνος του πάρα να προσπαθήσει. Εγώ αναγνώρισα τα λάθη μου. Ότι τόσα χρόνια δεν εκπλήρωσα τα όνειρα μου. Να βρω μια δουλειά πχ. Άθελά του και άθελά μου '' βολεύτηκα '' σε αυτά που από αγάπη μου παρείχε αλλά εγώ δεν ήμουν καλά μέσα μου. Και δεν ξέρω αν το ότι δεν ξέρω αν θέλω οικογένεια είναι όντως μια δική μου συνειδητή απόφαση ή αν μιλάει ο φοβος μου. Έχω πολλά ζητήματα να λύσω και ήθελα να τα λύσω για να μαστε μαζί. Γιατί το αξίζαμε. Να προχωρήσω μαζί του. Να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Με ποναει ακόμα. Δεν μπορώ να πιστέψω πως αν υπήρχε αγάπη θα διαλύονταν.. Μου λείπει αλλά δυστυχώς δεν έχω επιλογή. Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι να ρθει η μέρα που πλέον δεν θα με νοιάζει

Επισης, θα μοιραστω μαζι σου κατι που εμαθα με πολυ ασχημο και σκληρο τροπο:Ο ερωτας ΠΑΝΤΟΤΕ φθινει. Μπορεις να τον διατηρησεις, ομως τι περισσοτερες φορες, απλα χανεται με το περασμα του χρονου. Αυτο που θα κρατησει την σχεση αθικτη ειναι η αγαπη. Αν δεν υπαρχει ουτε αγαπη, τοτε ποιος ο λογος να εισαι με καποιον;Επισης, η πραγματικη αγαπη για τον αλλον φαινεται στις αποφασεις που θα καθορισουν τη ζωη σου. Απο τη στιγμη που δεν ηθελες να μεινεις μαζι του μετα απο τοσα χρονια σχεσης μαλλον και συ δεν τον αγαπουσες τοσο οσο νομιζες και τον ειχες απλως για διεκπεραιωτικους λογους.Καλα εκανε και πηρε την αποφαση να χωρισετε και καλα θα κανεις και συ να κοιταξεις μπροστα. Διοτι βαθια μεσα σου ΔΕΝ ηθελες να εισαι μαζι του.

#24 ναι το ξέρω ότι ο έρωτας πάντα φθίνει. Και καταλαβαίνω ότι αυτό θα το παθαίνω με τον οποιοδήποτε. Έχω θέματα να λύσω και καταλαβαίνω ότι αυτό με πηγαίνει πίσω. Και αυτό δεν ανέχομαι από τον εαυτό μου. Τα χάλασα όλα για τις φοβίες μου. Επίτρεψέ μου όμως να ξέρω εγώ και μόνο εγώ αν τον αγαπώ.

Δεν καταλαβα που εμπλεκεται στο θεμα το σπιτι? Μηπως εκει κρυβεται κατι? Πχ το οτι ηταν κατι δικο του και οχι κατι που φτιαξατε μαζι??? 

(Το εχεις αναφερει πανω απο μια φορα...δε μου φαινεται τυχαιο)

Edit: οκ μου λυθηκε η απορια παρακατω στο #23 και θα σου πω οτι παψε να αναρωτιεται αν φθίνει ο ερωτας και κανε αυτα που θες να κανεις για τον εαυτο σου γιατι εκει ειναι το κενο σου... καλη δυναμη κοριτσι

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Ditaki123
Χάθηκε η σχέση στο όραμα ενός σπιτιού.. Νιώθω ότι όντως ήθελε θάρρος αυτό που έκανα που έκανα. Με το τίμημα όμως. Και ναι τα 7 χρόνια είναι κομβικά και μάλλον δεν την σκαπουλαρα...

 

#23 Δεν έκανε καμία προσπάθεια όπως είδες. Κλασικά εικονογραφημένα! Χαχα Το σπίτι το είδε σαν μια νέα αρχή για τον ίδιο πλέον γτ αν σε ήθελε μετά από τις 2 μέρες θα σου έλεγε να ξαναπάς-δεν ήταν κ κάτι τόσο τραγικό όσα του είπες. Ήταν όλα όσα γινόντουσαν. Για αυτό κ κάποιος σου έγραψε εδώ ότι είσαι τίμια. Εκείνον δεν βλέπω τόσο τίμιο. Οπότε μην επωμίζεσαι την ευθύνη που σου δίνει...οτι πηγές κ δεν έκατσες να τον στηριξεις. Π@π#ρια! Οι σχέσεις είναι δούναι κ λαβείν. Δεν είχατε ερωτική ζωή πλέον, τι να στηρίξεις? Εμ δεν γίνεται το κοκο, εμ έχετε αποξενωθεί, εμ υπάρχει γκρίνια, θα στηρίξεις κιόλας? Τα άγχη κ ειδικά τις φοβίες στα δημιούργησε εκείνος κ αν όχι, στα "πότιζε". Είσαι θολωμένη τώρα κ ευάλωτη κ δεν τα βλέπεις καλά. Προχωρα παρακάτω. Κάτσε λίγο μόνη κ βρες κάτι άλλο. Κ έξτρα συμβουλή μου: επειδή έχουμε την ίδια ηλικία πάνω-κατω μην ξανακατσεις τόσα χρόνια με κάποιον, γτ τις ίδιες βλακείες έκανα κ εγώ κ έχανα χρόνο. Αν είναι να κολλήσει κάτι κολλάει κ ρολαρει από την αρχή κ δεν χρειάζεται να αφήνεις την ζωή να σε προσπερνάει. Δεν μου κάνει δλδ εντύπωση μετά από μακροχρόνιες σχέσεις που δεν βγήκαν οι ενδιαφερόμενοι αυτής να προχωρούν κ γρήγορα κ οι πρώην να μένουν μ#λ#κες.

"Τα χάλασα όλα για τις φοβίες μου" Δεν πειραζει, συμβαινει σε ολους μας. Ολοι εχουμε φοβιες, ανασφαλειες, κτλ. Και πολλες φορες μας κρατανε πισω. Μεσα απο αυτα ομως μαθαινουμε και ωριμαζουμε ως ανθρωποι. "Επίτρεψέ μου όμως να ξέρω εγώ και μόνο εγώ αν τον αγαπώ" Προφανως και κανενας δεν θα σου πει πως νιωθεις ουτε και κανενας μας γνωριζει πραγματικα αυτο που περνας. Καθε ανθρωπος το βιωνει διαφορετικα. Με συγχωρεις ομως αν ακουστω σκληρος, αλλα η αγαπη φαινεται στις πραξεις και οχι στα λογια. Στα λογια ολοι ξερουμε να αγαπαμε. Οταν ερθει η ωρα να το δειξουμε με χειροπιαστες πραξεις, εκει καπου συνηθως χαλαει το πραμα...Δεν σε κατηγορω, θεωρω πως απλα δεν ησουν ετοιμη να κανεις το παραπανω βημα. Και αν στο σεξουαλικο υπηρχε αποσταση, τοτε, λογικο και επομενο να μην τσουλησε η σχεση σας. Το πιομ σημαντικοζητημα σε μια σεξουαλικη σχεση ειναι το σεξ. Αν δεν τα βρισκετε εκει, ειναι καταδικασμενη η σχεση.

Μα δεν είπα ...

... κάτι διαφορετικό. Υποθέτω (με κάθε επιφύλαξη και με όσα μπορώ να καταλάβω) πως το λάθος του φίλου της ήταν πως έκανε αυτή την κίνηση (και) για να έρθουν πιο κοντά σαν ζευγάρι, χωρίς όμως να έχουν λύσει τα προβλήματά τους. Λάθος του !!! Το γεγονός όμως είναι πως ξεκινώντας από μία λάθος αφετηρία, είναι τώρα πληγωμένος, προδομένος και ... μουλαρωμένος, το οποίο είναι ένα γεγονός, πάνω στο οποίο κάνουμε την κουβέντα μας!

 

Αν την κίνηση την είχε κάνει μόνο για πάρτη του, ως όφειλε, δεν θα είχε λόγο να έχει ... τσιμεντώσει σε τέτοιο βαθμό! Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη υπόθεσή μου.

 

Δεν μπορεί όμως να μην της το είχε πει πριν, σε κουβέντες που θα έκαναν για αυτή την αγορά, με λόγια του στιλ ... θα αγοράσω το σπίτι (μας?), για να είμαστε μαζί, να παντρευτούμε, να κάνουμε οικογένεια, να κάνουμε αυτό, εκείνο, το άλλο κτλ

 

Αν λοιπόν είχαν γίνει τέτοιες κουβέντες και η θεματοθέτρια ασφυκτιούσε στην ιδέα, όφειλε να τον σταματήσει, να τον βάλει κάτω και να του πει πως αν δεν λύσουν πρώτα τα προβλήματά τους, δεν θα ακολουθούσε στο σπίτι! Αυτό θεωρώ πως ήταν το δικό της το λάθος.

 

Προφανώς δεν είχε την ευθύνη της αγοράς του σπιτιού, αλλά είχε την ευθύνη να προστατέψει την σχέση τους, γιατί η ίδια έβλεπε πως πήγαιναν ολοταχώς στα βράχια, ενώ ο φίλος της ήταν (μάλλον) στον κόσμο του...

 

Αν βέβαια του είχε μιλήσει για τα προβλήματα της σχέσης τους ΠΡΙΝ την αγορά του σπιτιού, όλα όσα γράφω είναι προφανώς άκυρα και η θεματοθέτρια δεν φταίει που της τελείωσε το πάθος, ο έρωτας και τα κοινά όνειρα! Συμβαίνει ...

 

Δεν την είπα κακιά. Σαφώς πληγώθηκε και η ίδια, αυτονόητο είναι. Και σίγουρα δεν την σταύρωσα, όπως λες. Έβαλε όμως ένα δημόσιο θέμα για συζήτηση και θέλει διαφορετικές γνώμες, για να δεί και άλλες οπτικές γωνίες από τις δικές της. Με πολύ καλή διάθεση και χωρίς κατηγόριες (από που και ως που δηλαδή?), αυτό της προσφέρω.

 

Ας δεχτούμε λοιπόν πως σε κάθε χωρισμό, δεν φταίει μόνο ο άλλος !!!

 

Το να της πω πως τα έκανε όλα σωστά, που την βοηθάει ? Σίγουρα στον εγωισμό της, αλλά αν δεν καταλάβει τι δεν πήγε καλά, θα είναι καταδικασμένη να πέσει και πάλι στα ίδια λάθη. Δεν νομίζω πως εξέθεσε εδώ το πρόβλημά της για να της χαϊδέψουμε τα αυτιά...

 

Δεν είναι κακό να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, πληρώνοντας το κόστος που μας αναλογεί. Χρήσιμο είναι και μας κάνει καλύτερους στο μέλλον !

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 21 από Hepatica
#20 Όταν αγοράζουμε ένα σπίτι το αγοράζουμε για εμάς κ θεωρητικά είναι καλοδεχούμενη οποιαδήποτε σχέση η κ άνθρωπος. Το σπίτι δεν το αγόρασε για την ίδια κ ούτε ανήκει στην ίδια λοιπόν. Ο φίλος της δεν μπορούσε σε βασικά σημεία της σχέσης να ανταπεξέλθει, στο κρεβάτι τους δλδ, κ θα εκανε κ οικογένεια μαζί τής μετέπειτα? Για να γίνουν τα παιδιά (θεωρητικά) δεν θέλεις τον άλλον τόσο δεδομένο κ πρέπει να υπάρχει κ ένας πάθος κ καλές συνθήκες. Από καιρό πριν οι συνθήκες τους δεν ήταν καλές... Γιατί δλδ να έχει η ίδια την "ευθύνη'στην αγορά του σπιτιού ΤΟΥ κ ότι δεν βγήκε το μεταξύ τους? Γιατί να έχει επωμιστεί την ευθύνη ότι ο ίδιος δεν λειτουργούσε κ γιατί να βγαίνει κ η κακια όταν του τα συζητάει ανοιχτά όλα αυτά καιρό πριν κ εκείνος είναι ο πληγωμένος? Εκείνη δλδ δεν πληγώθηκε κατά την διάρκεια όλων αυτών κ όσων γινόντουσαν? Το αποτέλεσμα, του να πάει να μείνει μαζί του κ να φύγει στις 2 μέρες, δεν σας λέει τίποτα κ ότι ένας άνθρωπος έχει φτάσει στο αμήν του? Εκείνος να βασιστεί σε εκείνη (για λόγους που δεν καταλαβαίνω από την μεριά του όταν της παραδέχεται κ ο ίδιος ότι είχαν πρόβλημα), εκείνη όταν έχει αμφιβολίες για το αν πρέπει να βασιστεί η όχι να την σταυρώσουμε? Φίλη, θα σου μιλήσω σαν αδερφή μου γιατί όλες έχουμε περάσει από έναν τέτοιο μπουχεσα κ θα στα ξανα-πω όσο πιο ωμά γίνεται για να μην ταλαιπωρείσαι άλλο γιατί οκ κάπου φτάνει κ με τις απαντήσεις σου που ξαναδιάβασα...οπότε κατέβασε λίγο την αγάπη που του έχεις κ την θεοποίηση που του έχεις κάνει. Νιώθω ότι η σχέση σας τελείωσε με τον καιρό κ από μόνη της κ για αυτό δεν λειτουργούσε μαζί σου. Κατάπινε ο ένας τα του άλλου κ πετούσε ο ένας το μπαλάκι στον άλλον εναλλάξ χωρίς ουσία. Τώρα πως στο καλό ο ίδιος σε ήθελε κ για οικογένειες με ξεπερνάει με τόσα θέματα που είχατε. Εσύ δεν βλέπω να εχεις κάνει κάποιο λαθος:απλά του συζητουσες ανοιχτά τα προβλήματα σας κ δεν τα άντεχε τελικά ούτε να τα ακούει κ τόσο καιρό τα έβαζε κάτω από το χαλακι. Αν ήταν οκ, κ σε κατηγορεί ότι δεν προσπάθησες κ εσύ, εκείνος που είναι τώρα? Κάνει κάποια προσπάθεια, στο συζητάει η κάτι? Τώρα, που είναι ζεστό ακόμη κ στην βραση κολλάει το σίδερο. Το αντίθετο σου έχει ρίξει κ όλη την ευθύνη κατά κάποιο τρόπο ότι δεν προσπάθησες κ είναι κ ανένδοτος στο να τα βρείτε. Αυτό ήταν που σε αγαπάει κ αγόρασε κ σπίτι να μπείτε μαζί μέσα? Άκου, το σπίτι ήταν είναι κ θα είναι δική του αγορά. Κ μην μου αρχίσει κανένας τα "μα το αγόρασε για να μπουν μαζί" κλπ κλπ. Κανένας δεν κάνει τέτοιο βήμα πλέον. Κ αν αγοραστεί κάτι θα είναι από κοινού. Ήθελαν οι δικοί του η κ ο ίδιος να το πάρει κ το πήρε, οπότε εσύ κ η σχέση του μαζί του συγκριτικά με το σπίτι είναι ότι το σπίτι είναι προσωπικό του σχέδιο-επενδυση του που κατάφερε κ στο παράλληλο "τυχαία" ήσουν κ εσύ στην ζωή του κ σε ήθελε σε αυτό. Αν είχε άλλη, θα πήγαινε αλλη. Αν βρει αλλη, θα μπει αυτή η άλλη μέσα. Εγώ δεν σε βρίσκω σε κάτι λάθος κ θα σε συμβούλευα να εξαφανιστεις μια κ καλή από τον ίδιο κ να πας παρακάτω. Χάνεις χρόνο με τα κλάματα, κυριολεκτικά.

 

Κοπελιά ...

... έχεις επιλογή !!!

 

Η επιλογή σου θα πρέπει να είναι να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου !!!

 

Όχι για τον ίδιο, αλλά για πάρτη σου! Αφού έχεις εντοπίσει τα πράγματα που θες να αλλάξεις σε εσένα, άλλαξέ τα, γιατί όταν δεν είσαι εσύ καλά μέσα σου, ΔΕΝ θα είσαι καλά με κανέναν !!!

 

Και να ξέρεις πως δεν υπάρχει το "δεν μπορώ" αλλά το "δεν θέλω" ... και πως ο φόβος ... είναι επιλογή !

 

Εύχομαι ο πόνος που νιώθεις τώρα να γίνει η κινητήρια δύναμη για να αλλάξεις όσα θες σε εσένα

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 23 από Ditaki123
#21 Σε ευχαριστώ ειλικρινά για το ενδιαφέρον και τον χρόνο που αφιερώνεις να μου γράφεις. Κάναμε μια κουβέντα από κοντά αφού επέμεινα πολύ. Θεωρούσα τραγικό μετά από τόσα χρόνια να διακόπτουμε έτσι σαν ξένοι. Δέχτηκε με το ζόρι. Είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο την ίδια μέρα αλλά πραγματικά πίστευα ότι το πε για να με ξεφορτωθεί και ότι δεν θα παρει ποτέ. Όμως με πήρε. Βρεθήκαμε. Ήταν και πάλι ανένδοτος. Ούτε καν η ιδέα της επανασύνδεσης. Μου έδωσε δικαιο σε κάποια θέματα. Εγώ του εξήγησα ότι πιο πολύ με ένοιαξε το πως είμαστε εμείς οι δύο μεταξύ μας πάρα το όμορφο σπίτι. Θα μπορούσα, αν ήμουν κάποια άλλη, να το έχω εκμετάλλευτει. Να πήγαινα και μια χαρά... γιατί θα με ένοιαζε η βολή μου αλλά εγώ αντιθέτως καταλάβαινα ότι κάτι πήγαινε λάθος. Φάνηκε να κατάλαβε. Μου είπε ότι μπουχτησε όλα αυτά τα χρόνια με τις φοβίες μου και τα άγχη μου (ναι έχω θέματα το ξέρω αλλά πάντα πίστευα ότι με ξέρει κ με αγαπάει όπως είμαι) και μια φορά που το είχε κ αυτός ανάγκη εγώ πάλι άφησα να με εμποδίζουν οι φοβίες. Κατάλαβα ότι έκανε ένα ξέσπασμα και την πλήρωσα εγώ ενω δεν φταίω μόνο εγώ. Είναι ένας άνθρωπος που έχει καταπιεστει από τους γονείς του και ένιωσε ότι τον έχουν πρήξει όλοι. Ήθελε επιτέλους την ησυχία του σε αυτό το σπίτι, να μην έχει το πρήξιμο και να μαστε μαζί και γω έκανα πίσω. Έγινε αυτό το σπίτι το επίκεντρο της προσοχής όλων. Της δικής του, των γονιών του κλπ. Κάναμε αγκαλιά αλλά δεν αλλάζει γνώμη και μ είπε ότι πρέπει να το δεχτώ. Εγώ βέβαια πάλι είδα στα μάτια του ότι δεν ειναι μια απόφαση συνείδητοποιημενη. Μου φάνηκε μουλαρωμενος, ότι επιτέλους δεν θα συμβιβαστεί αυτός με κανέναν. Μου το παραδέχτηκε ότι του έχει κάτσει πάρα πολύ στραβά. Λες και πιο πολύ αναγκη έχει να μείνει μόνος του πάρα να προσπαθήσει. Εγώ αναγνώρισα τα λάθη μου. Ότι τόσα χρόνια δεν εκπλήρωσα τα όνειρα μου. Να βρω μια δουλειά πχ. Άθελά του και άθελά μου '' βολεύτηκα '' σε αυτά που από αγάπη μου παρείχε αλλά εγώ δεν ήμουν καλά μέσα μου. Και δεν ξέρω αν το ότι δεν ξέρω αν θέλω οικογένεια είναι όντως μια δική μου συνειδητή απόφαση ή αν μιλάει ο φοβος μου. Έχω πολλά ζητήματα να λύσω και ήθελα να τα λύσω για να μαστε μαζί. Γιατί το αξίζαμε. Να προχωρήσω μαζί του. Να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Με ποναει ακόμα. Δεν μπορώ να πιστέψω πως αν υπήρχε αγάπη θα διαλύονταν.. Μου λείπει αλλά δυστυχώς δεν έχω επιλογή. Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι να ρθει η μέρα που πλέον δεν θα με νοιάζει

 

#29 Του τα είχε συζητήσει πολλές φορές, οπότε ναι είσαι κάπως άκυρος φίλε μου. Διάβασε τις απαντήσεις της ξανά. Κ προς θεού δεν σε ξέρω για να στην πω σε κατι. Απλά κάπου σκαλωσα με την αγορά του σπίτι που έλεγες. Επαναλαμβάνω: η αγορά του σπιτιού ήταν για εκείνον, όχι κ για τους 2 μαζί. Ο ίδιος την ήθελε μέσα σε αυτό, επειδή "έτυχε" να είναι η σχέση του την δεδομένη στιγμή της ζωής του. Αν είχε άλλη θα ήταν άλλη. Δεν ξέρω πως να στο εκφρασω αλλιώς... Δεν ήταν αυτοσκοπός του να αγοράσει σπίτι για να μείνει αποκλειστικά με την θεματογραφία, αλλά αυτοσκοπός του ήταν να επενδύσει κάπου κ να έχει ένα σπίτι κ πολύ πιο μετά να φτιάξει την ζωή του μαζί τής. Οι πράξεις του αυτό μου δείχνουν... Πήγε η ίδια κ έμεινε εκεί, στις 2 μέρες έφυγε. Ο ίδιος της παραδέχτηκε ότι όντως είχαν προβλημα κ την κατηγόρησε ότι δεν τον στήριξε. Κ ορίστε κ πάλι κ η ίδια το προσπάθησε κ πάλι μας λέει ότι είναι ανένδοτος. Σε τι βρε συ να τον στηρίξει όταν δεν την στηρίζει ο ίδιος καιρό πριν κ της λέει ότι τον κούρασαν τα άγχη της κ σε τι να βασιστεί κ η ίδια όταν μιλάει καιρό κ δεν ακούγεται? Αυτό που πάντα η γυναίκα πρέπει να καταπίνει κ να ξεχνάει με ξεπερνάει. Εγώ βλέπω έναν μπουχεσα που απλά φτάνει μέχρι στην παραδοχή των προβλημάτων τους κ στην πράξη του λειτουργεί για πάρτη του κ μόνο. Αφού την ήθελε τόσο πολύ, που είναι τώρα?! Της είπε να γυρίσει κ να το ξαναδούμε? ΟΧΙ. Κορίτσι μου, καλά έκανες κ τα τιναξες όλα στον αέρα. Εγώ μαζί σου κ δεν σε βρίσκω λάθος σε κάτι. Το έχω κάνει 2 φορές αυτό που έκανες, να μη σου πω κ 3η, κ βρήκα την υγειά μου. Το μόνο λάθος σου ότι έκατσες παραπάνω χρόνο απ' όσο έπρεπε. Θα ακούσεις πολλές φιλοσοφίες κ θα περάσεις από πολλές συναισθηματικές φάσεις μέσα σου. Άσε τον καιρό να περάσει, σταματά να ασχολείσαι με αυτόν κ βρες έναν άλλον άνθρωπο να δεις κ χαρά στα σκέλια σου κυριολεκτικά. Εδώ υπάρχουν σχέσεις κ σχέσεις κ άνθρωποι που σου φαίνεται ότι μισιούνται μεταξύ τους, αλλά το σεξ είναι ακόμα κ μετά από τσακωμούς κ παρεξηγησεις τους κ πάλι τελειο. Μην σκαλωνεις σε αυτόν, δεν βλέπω να πολύ αξίζει. Εγώ στο εύχομαι από καρδιάς να το ξεπεράσεις όλο αυτό γρήγορα...

Χωρίς καμία διάθεση ...

... αντιπαράθεσης και απ’ την μεριά μου, γιατί ούτε και εγώ σε ξέρω, αλλά και να σε γνώριζα, για ποιο λόγο να αντιπαρατεθώ μαζί σου για θέμα που δεν με αφορά, θα σου πω πως εγώ κατάλαβα (με κάθε επιφύλαξη) πως οι ουσιαστικές κουβέντες μεταξύ τους έγιναν μετά την αγορά του σπιτιού. 

Μετά την προτροπή σου, διάβασα τις απαντήσεις της ξανά και :

 

• Στο θέμα της αναφέρει : «Ώσπου όταν ήρθε η ώρα να μείνουμε σε αυτό το σπίτι ένιωσα μια πίεση, ένα μπούκωμα ... Άρχισα λοιπόν να συζητάω τα προβλήματα μου και την δυσκολία μου να πάω να μείνω χωρίς όμως να το προσπαθήσω, να το δοκιμάσω.» 
• Επίσης στο #6 αναφέρει : «Όλα ξεκίνησαν όταν λίγες ημέρες πριν πάμε να μείνουμε σπίτι άρχισα να συζητάω τα προβλήματα τα ερωτικά αλλά και ότι νιώθω μια πίεση, μια δυσκολία να αφήσω το πατρικό μου και την μητέρα μου.» 

 

Από τις πιο πάνω αναφορές, εγώ καταλαβαίνω πως οι σοβαρές κουβέντες έγιναν όταν ήρθε η στιγμή να τον ακολουθήσει στο σπίτι και όχι πριν την αγορά του. 

Όσα είπα για την αγορά του σπιτιού, είναι μια υπόθεση εργασίας για να εξηγηθεί σε κάποιο βαθμό το μεγάλο στράβωμα που έφαγε ο τύπος. Είπα με σαφήνεια πως το χειρίστηκε λανθασμένα αλλά θα το εξηγήσω λίγο περισσότερο για να γίνει κατανοητό. 

Αν είχε αγοράσει το σπίτι για πάρτη του (όπως θα έπρεπε να έχει κάνει) για να τον ακολουθήσει η όποια σύντροφος ήταν μαζί του εκείνη την περίοδο και εκείνη αρνιόταν, απλά θα βίωνε έναν χωρισμό, με ότι συνεπάγεται αυτό, αλλά δεν θα έφτανε στο σημείο να της λέει πως νιώθει προδομένος, πληγωμένος, πως δεν τον στήριξε και εντελώς αρνητικός σε επανασύνδεση σχέσης 7 χρόνων! 

Για να της λέει αυτά, σίγουρα τα έχει συνδέσει με την αγορά του σπιτιού (λάθος του) και υποθέτω πως και η θεματοθέτρια είχε γνώση για αυτή την διασύνδεση, αφού της μίλαγε για γάμο και οικογένεια από πριν (λάθος της που δεν μίλησε πριν). 

 

Ας μην το ψειρίζουμε όμως. Το θέμα δεν είναι τι κατάλαβα εγώ και τι εσύ  

Το θέμα είναι πως πέρα από το σεξουαλικό και το αισθηματικό, και οι δύο είχαν βάλει για μεγάλο διάστημα κάτω από το χαλί τον ελέφαντα και τον είδαν όταν πλέον ήταν πολύ αργά για να βρουν λύσεις. 

Ότι παρατάς, σε παρατάει. Από τα πιο βασικό σε μία σχέση είναι το κομμάτι της επικοινωνίας και της επίλυσης των μικροπροβλημάτων, έτσι ώστε να μην φτάσουν αυτά και γίνουν βουνά με τον καιρό! 

 

Τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν είναι όπως (βολικά) υποθέτουμε. Αν δεν επικοινωνείς με τον σύντροφό σου, ο καθένας καθημερινά δημιουργεί την δική του διαφοροποιημένη πραγματικότητα και έρχεται ένα πρωί που αυτές ... θα συγκρουστούν με κρότο!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 31 από Hepatica
#29 Του τα είχε συζητήσει πολλές φορές, οπότε ναι είσαι κάπως άκυρος φίλε μου. Διάβασε τις απαντήσεις της ξανά. Κ προς θεού δεν σε ξέρω για να στην πω σε κατι. Απλά κάπου σκαλωσα με την αγορά του σπίτι που έλεγες. Επαναλαμβάνω: η αγορά του σπιτιού ήταν για εκείνον, όχι κ για τους 2 μαζί. Ο ίδιος την ήθελε μέσα σε αυτό, επειδή "έτυχε" να είναι η σχέση του την δεδομένη στιγμή της ζωής του. Αν είχε άλλη θα ήταν άλλη. Δεν ξέρω πως να στο εκφρασω αλλιώς... Δεν ήταν αυτοσκοπός του να αγοράσει σπίτι για να μείνει αποκλειστικά με την θεματογραφία, αλλά αυτοσκοπός του ήταν να επενδύσει κάπου κ να έχει ένα σπίτι κ πολύ πιο μετά να φτιάξει την ζωή του μαζί τής. Οι πράξεις του αυτό μου δείχνουν... Πήγε η ίδια κ έμεινε εκεί, στις 2 μέρες έφυγε. Ο ίδιος της παραδέχτηκε ότι όντως είχαν προβλημα κ την κατηγόρησε ότι δεν τον στήριξε. Κ ορίστε κ πάλι κ η ίδια το προσπάθησε κ πάλι μας λέει ότι είναι ανένδοτος. Σε τι βρε συ να τον στηρίξει όταν δεν την στηρίζει ο ίδιος καιρό πριν κ της λέει ότι τον κούρασαν τα άγχη της κ σε τι να βασιστεί κ η ίδια όταν μιλάει καιρό κ δεν ακούγεται? Αυτό που πάντα η γυναίκα πρέπει να καταπίνει κ να ξεχνάει με ξεπερνάει. Εγώ βλέπω έναν μπουχεσα που απλά φτάνει μέχρι στην παραδοχή των προβλημάτων τους κ στην πράξη του λειτουργεί για πάρτη του κ μόνο. Αφού την ήθελε τόσο πολύ, που είναι τώρα?! Της είπε να γυρίσει κ να το ξαναδούμε? ΟΧΙ. Κορίτσι μου, καλά έκανες κ τα τιναξες όλα στον αέρα. Εγώ μαζί σου κ δεν σε βρίσκω λάθος σε κάτι. Το έχω κάνει 2 φορές αυτό που έκανες, να μη σου πω κ 3η, κ βρήκα την υγειά μου. Το μόνο λάθος σου ότι έκατσες παραπάνω χρόνο απ' όσο έπρεπε. Θα ακούσεις πολλές φιλοσοφίες κ θα περάσεις από πολλές συναισθηματικές φάσεις μέσα σου. Άσε τον καιρό να περάσει, σταματά να ασχολείσαι με αυτόν κ βρες έναν άλλον άνθρωπο να δεις κ χαρά στα σκέλια σου κυριολεκτικά. Εδώ υπάρχουν σχέσεις κ σχέσεις κ άνθρωποι που σου φαίνεται ότι μισιούνται μεταξύ τους, αλλά το σεξ είναι ακόμα κ μετά από τσακωμούς κ παρεξηγησεις τους κ πάλι τελειο. Μην σκαλωνεις σε αυτόν, δεν βλέπω να πολύ αξίζει. Εγώ στο εύχομαι από καρδιάς να το ξεπεράσεις όλο αυτό γρήγορα...

 

#32 Κάπου το αναφέρει ότι του το είχε συζητήσει κι άλλες φορές, όπως κ λίγες μέρες πριν την συγκατοίκηση. Κ γενικά δεν πιστεύω μια γυναίκα να μην τα αναφέρει καν όλα αυτά κ να το βουλώνει. Εσείς οι ίδιοι λέτε ότι είμαστε η γκρίνια προσωποποιημένη. Σπύρο, είναι απλά τα πράγματα για μένα... Έχεις αναρωτηθεί πως είναι για μια γυναίκα να μην την πηδ#ει ο σύντροφός της κ τι απορρίψη νιώθει? Οι άντρες το έχετε εκ φύσεως το τέτοιο ζωγραφισμένο στο μυαλό σας-κ στις πιο άσχημες σχέσεις μου, με τους πιο χάλια ανθρώπους κ χαρακτήρες το σεξ ήταν τοπ. Ε εκεί καταλαβαίνει η άλλη ότι δεν την θέλει πια ο εκάστοτε σύντροφος της η ότι ίσως να υπάρχει κ κάτι άλλο κ για μένα αν χαθεί το σεξουαλικό, έχει χαθεί κ όλη η σχέση. Αυτός, δεν ξέρω πως το πιστεύω τόσο έντονα γτ δεν ξέρω κανέναν τους φυσικά, θεωρώ ήταν να το πάρει το σπίτι για την πάρτη του κ όχι κ για τους δύο. Ήταν κάτι που ήθελε να κάνει από καιρό πριν. Αυτά τα είμαι "πληγωμένος, προδομένος, δεν με έχεις στηρίξει κλπ" είναι μπαρουφες για μένα για να της ρίξει όλη την ευθύνη. Αν την ήθελε τόσο πολύ κ την αγαπούσε θα έκανε ένα βήμα πίσω εφόσον παραδέχτηκε τα λάθη του κ ο ίδιος κ συμφώνησε κ με την ίδια. Μεση λύση υπήρχε: θα μπορούσε να της πει να πηγαίνει να τον επισκέπτεται πχ αφού επιτέλους είχαν κ δικό τους χώρο κ μετά να το ξαναδούν για την συγκατοίκηση. Σου φαίνεται κουλό? Κ μένα θα μου έπεφτε βαρύ το να φύγω απευθείας απ' το πατρικό μου κ να πάω να μείνω άλλου όσο καιρό κ αν το ξέρω πριν. Το καθετί θέλει κ τον χρόνο του. Η ίδια προσπάθησε ομως κ πάλι να του μιλήσει, κ πέρα απ' το ότι της έβγαλε κ ξινιλα του τύπου "εεε θα σκεφτώ αν θα σε πάρω κ αν θα τα πούμε", είναι κ ανένδοτος. Απλά ο τύπος ήξερε τα θέματα από πριν, είναι μάλλον από αυτούς που σου λένε "πέσε πίτα να σε φάω" κ δεν έκανε τίποτα κ τώρα είδε το σπίτι σαν μια νέα αρχή κ δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του ρίχνοντας τις ευθύνες άλλου. Αλλά με ποια λογική συνέχιζε να ελπίζει μαζί της κ να ονειρεύεται κ οικογένεια με παιδιά όταν δεν την βάζει κάτω να της τα κάνει εσένα δεν σου "κλωτσαει"? Στις 2 μέρες η ίδια έφυγε γτ δεν άντεχε άλλο κ να ανοίξει νέο κεφάλαιο μαζί του με τόσο κακές συνθήκες. Εγώ αυτό καταλαβαίνω σαν γυναίκα κ καλά έκανε κ του τα συζήτησε σε ένα τόσο κομβικό σημείο, πριν ανοίξει αυτό το κεφάλαιο μια κ καλή κ η δέσμευση γίνει μεγαλύτερη κ είναι πιο δύσκολο μετά. Απλα-του-συζητησε-προβληματα-τους ώστε να λυθούν, ούτε τον έβρισε, ούτε τον κερατωσε, ούτε κάτι άσχημο. Εκείνος δεν άντεχε την αλήθεια κ δεν έκατσε καν να το ψάξει. Κ έχω λυσσαξει να της γράφω γιατί έχω ενσυναίσθηση σαν άνθρωπος κ καταλαβαίνω απ όσα έχει γράψει ήδη ότι είναι καλή κ τίμια (μάλλον) κ κάπου στο βάθος ότι έχει κ ενοχές, παραπάνω απ' όσο πρέπει τελικά. Αυτά.

Αγαπητοί φίλοι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας ειλικρινά και μόνο η ποικιλία των απόψεων καλο κάνει. Ναι προβλήματα υπήρχαν και επιλέγαμε να μην τα δούμε. Απλά αν δεν τολμούσα εγώ να μιλήσω και συνεπώς να τον φέρω στην έκρηξη του τότε μάλλον τι θα γινόταν; θα συνεχίσαμε μέχρι ένα άλλο μπαμ ; Καλύτερα έτσι. Τουλάχιστον εγώ προσωπικά θα προσπαθήσω να καταλάβω καλύτερα εμένα, τα λάθη μου, να μην θεωρώ τίποτα δεδομένο και ότι οι σχέσεις θέλουν συνεχή προσπάθεια και δουλειά. Το πρόβλημα μάλλον δεν είναι ότι μας '' έφυγε '' γιατί ίσως αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα, αλλά ότι έφυγε ακόμη και η διάθεση για αλλαγή.. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες μέρες και ειλικρινά λυπάμαι που έπρεπε να θυσιαστεί κάτι που είχε προοπτικές.. Αλλα μάλλον έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Παθαίνουμε και μαθαίνουμε. Ίσως αυτό να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο και ελπίζω να αναλογιστει και αυτός τα λάθη του. Και ίσως κάποτε να εκτιμήσει. Αλλά και να μην το κάνει, να είναι καλά. Τον αγαπώ ακόμη αλλά δεν αντέχω άλλο να προσμένω. Θα προσπαθήσω να αφήσω τον χρόνο να δείξει και όταν θα έχει περάσει όλη η αναστάτωση θα δούμε τι πραγματικά έμεινε. Μακάρι να γινόντουσαν αλλιώς τα πράγματα. Θα ήθελα να τα προλάβαινα.. Να είστε όλοι καλά! Να βρείτε ή να διατηρήσετε την αγάπη μέσα σας και στις σχέσεις σας!

Hepatica, έγραψες πολλά ...

και απαντάω τηλεγραφικά 

Η ίδια είπε (μετά το post σου) πως επέλεγαν να μην ακουμπήσουν στην ώρα τους τα προβλήματα που είχαν. 

Καμία γυναίκα και κανένας άνθρωπος γενικά, δεν πρέπει να το βουλώνει! Αν είναι δυνατόν...

Καμία γυναίκα (ή και άντρας) δεν έχει εργοστασιακή ρύθμιση γκρίνιας. Απλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να ακούν για τα λάθη τους. 

Μια γυναίκα που δεν την πηδ@ει ο άντρας της νιώθει την ίδια απόρριψη με τον άντρα της, όταν αυτή έχει 2 μήνες πονοκέφαλο ή περίοδο. Γενικά, όταν η σχέση δεν πάει καλά, το σεξ φθίνει και αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση. 

Δεν έχουμε όλοι tattoo το τέτοιο σας στο μυαλό μας. Υπάρχει και το αντίστροφο που λέει πως η πιο δύσκολη εγχείρηση είναι να βγάλεις το αντρικό τέτοιο από ένα γυναικείο μυαλό . Μεταξύ μας, αυτά είναι φαιδρά! Άσε τα κλισέ βρε και προσπάθησε να βλέπεις την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά! 

Ασφαλώς το χάλια σεξ (εγώ θα πω ακόμα και το μέτριο/χλιαρό) σφυρίζει την λήξη της σ-χέσης! 

Μπορεί να ήθελε να της ρίξει ευθύνες, μπορεί όμως να έφτιαξε και μια τόσο στρεβλή πραγματικότητα που τελικά να τα ένοιωθε όλα αυτά. Μόνο ο ίδιος ξέρει ... αν ξέρει τελικά. 

Δεν μου φαίνεται κουλό να έβρισκε μια μέση λύση ο τύπος, γιατί μιλάμε για μια σχέση 7 ετών, αλλά αν εγκλωβίστηκε στον λαβύρινθο της προδοσίας, δεν θα το προτείνει. Πρέπει πρώτα να δει την ιστορία τους με καθαρή ματιά. Τώρα είναι μέσα στον παραλογισμό. Και πρέπει να καταλάβει πως τελικά ήταν καλύτερο να χωρίσουν τώρα, παρά με 2-3 κουτσούβελα αργότερα. Σκληρή αλήθεια, αλλά εκεί είχαν φτάσει. Εξετάζει το πόσο πληγώθηκε αλλα πολύ βολικά βγάζει εκτός κάδρου το γεγονός πως ουσιαστικά ... είχαν χωρίσει προ πολλού. 

Το κάθε τί θέλει τον χρόνο του, αλλά δεν νομίζω πως αγόρασε μέσα σε ένα βράδυ το σπίτι. Λογικά είχε χρόνο η θεματοθέτρια να προετοιμαστεί ψυχολογικά και να δει αν της βγαίνει ή όχι το επόμενο βήμα. 

Δεν την έβαλε κάτω να της κάνει παιδιά γιατί και αυτός μέσα του ήξερε πως έχει τελειώσει η σχέση τους. 

 

Εν κατακλείδι, πιστεύω πως ο τύπος φέρθηκε πολύ ανώριμα (δεν έχω στοιχεία για να πω πως φέρθηκε εκδικητικά, φορτώνοντάς της τις ευθύνες), η θεματοθέτρια φέρθηκε πολύ φοβισμένα (που δεν ακούμπησε νωρίτερα την καυτή πατάτα) και το αποτέλεσμα δυστυχώς ... ήταν το αναμενόμενο! 

Το συμπέρασμα είναι πως όταν κουμάντο κάνει ο φόβος, τίποτα καλό δεν θα συμβεί ...  

Και εγώ πιστεύω πως είναι καλή, τίμια και πως τον Αγαπάει, αλλά σε κάθε ναυάγιο δεν φταίει μόνο ο βράχος, αλλά και ο καπετάνιος που είχε το τιμόνι. Κοινώς, πάντα φταίνε 2, οπότε ενοχές δεν πρέπει να έχει. Έτσι κι αλλιώς, οι ενοχές δεν θα διορθώσουν κάτι...

 

Το μόνο ωφέλιμο θα είναι να εντοπίσει τα όποια λάθη της, να βελτιωθεί όπου νομίζει πως πρέπει και έτσι να γίνει πιο έμπειρη και έτοιμη να σώσει το επόμενο καράβι ... απ' τα βράχια !

 

ΥΓ) Αφού το είδα ποσταρισμένο ... αναρωτήθηκα, αν αυτό ήταν το τηλεγραφικά, πως θα ήταν άραγε το κανονικά. Ευτυχώς για όλους μας, δεν θα το μάθουμε 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 33 από Hepatica
#32 Κάπου το αναφέρει ότι του το είχε συζητήσει κι άλλες φορές, όπως κ λίγες μέρες πριν την συγκατοίκηση. Κ γενικά δεν πιστεύω μια γυναίκα να μην τα αναφέρει καν όλα αυτά κ να το βουλώνει. Εσείς οι ίδιοι λέτε ότι είμαστε η γκρίνια προσωποποιημένη. Σπύρο, είναι απλά τα πράγματα για μένα... Έχεις αναρωτηθεί πως είναι για μια γυναίκα να μην την πηδ#ει ο σύντροφός της κ τι απορρίψη νιώθει? Οι άντρες το έχετε εκ φύσεως το τέτοιο ζωγραφισμένο στο μυαλό σας-κ στις πιο άσχημες σχέσεις μου, με τους πιο χάλια ανθρώπους κ χαρακτήρες το σεξ ήταν τοπ. Ε εκεί καταλαβαίνει η άλλη ότι δεν την θέλει πια ο εκάστοτε σύντροφος της η ότι ίσως να υπάρχει κ κάτι άλλο κ για μένα αν χαθεί το σεξουαλικό, έχει χαθεί κ όλη η σχέση. Αυτός, δεν ξέρω πως το πιστεύω τόσο έντονα γτ δεν ξέρω κανέναν τους φυσικά, θεωρώ ήταν να το πάρει το σπίτι για την πάρτη του κ όχι κ για τους δύο. Ήταν κάτι που ήθελε να κάνει από καιρό πριν. Αυτά τα είμαι "πληγωμένος, προδομένος, δεν με έχεις στηρίξει κλπ" είναι μπαρουφες για μένα για να της ρίξει όλη την ευθύνη. Αν την ήθελε τόσο πολύ κ την αγαπούσε θα έκανε ένα βήμα πίσω εφόσον παραδέχτηκε τα λάθη του κ ο ίδιος κ συμφώνησε κ με την ίδια. Μεση λύση υπήρχε: θα μπορούσε να της πει να πηγαίνει να τον επισκέπτεται πχ αφού επιτέλους είχαν κ δικό τους χώρο κ μετά να το ξαναδούν για την συγκατοίκηση. Σου φαίνεται κουλό? Κ μένα θα μου έπεφτε βαρύ το να φύγω απευθείας απ' το πατρικό μου κ να πάω να μείνω άλλου όσο καιρό κ αν το ξέρω πριν. Το καθετί θέλει κ τον χρόνο του. Η ίδια προσπάθησε ομως κ πάλι να του μιλήσει, κ πέρα απ' το ότι της έβγαλε κ ξινιλα του τύπου "εεε θα σκεφτώ αν θα σε πάρω κ αν θα τα πούμε", είναι κ ανένδοτος. Απλά ο τύπος ήξερε τα θέματα από πριν, είναι μάλλον από αυτούς που σου λένε "πέσε πίτα να σε φάω" κ δεν έκανε τίποτα κ τώρα είδε το σπίτι σαν μια νέα αρχή κ δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του ρίχνοντας τις ευθύνες άλλου. Αλλά με ποια λογική συνέχιζε να ελπίζει μαζί της κ να ονειρεύεται κ οικογένεια με παιδιά όταν δεν την βάζει κάτω να της τα κάνει εσένα δεν σου "κλωτσαει"? Στις 2 μέρες η ίδια έφυγε γτ δεν άντεχε άλλο κ να ανοίξει νέο κεφάλαιο μαζί του με τόσο κακές συνθήκες. Εγώ αυτό καταλαβαίνω σαν γυναίκα κ καλά έκανε κ του τα συζήτησε σε ένα τόσο κομβικό σημείο, πριν ανοίξει αυτό το κεφάλαιο μια κ καλή κ η δέσμευση γίνει μεγαλύτερη κ είναι πιο δύσκολο μετά. Απλα-του-συζητησε-προβληματα-τους ώστε να λυθούν, ούτε τον έβρισε, ούτε τον κερατωσε, ούτε κάτι άσχημο. Εκείνος δεν άντεχε την αλήθεια κ δεν έκατσε καν να το ψάξει. Κ έχω λυσσαξει να της γράφω γιατί έχω ενσυναίσθηση σαν άνθρωπος κ καταλαβαίνω απ όσα έχει γράψει ήδη ότι είναι καλή κ τίμια (μάλλον) κ κάπου στο βάθος ότι έχει κ ενοχές, παραπάνω απ' όσο πρέπει τελικά. Αυτά.

 

#34 Κοριτσι, καμία προοπτική δεν υπήρχε πέρα από ένα βολεμα, ίσως κ από κοινού. Ήδη δεν ήσουν ευτυχισμένη μαζί του, πέρα από προβληματισμένη. Δεν χτίζεις σε αυτες τις συνθήκες τίποτα. Η διαφορά σας ήταν ότι εσύ τόλμησες κ μίλησες πρώτη κ βγήκες κ η κακια κατά κάποιο τρόπο κ εκείνος δεν έκανε καν την προσπάθεια να ξαναμιλησετε ουσιαστικά, όχι να τα ξαναβρείτε. Καλά έκανες κ έφυγες κ τα τιναξες όλα στον αέρα, θα το αντιληφθείς πιο μετά, όταν εκτιμήσεις πιο ουσιαστικά την ζωή σου κ τον εαυτό σου. Μην έχεις καμία τύψη κ καμία ενοχή λοιπόν. Κάτσε λίγο μόνη κ βρες κάτι άλλο μετά κ εκεί θα δεις μεγάλη διαφορά κ στο πόσο ευκολα είναι τα πράγματα. Προχωρά, προσπάθησε να είσαι χαρούμενη κ από μόνη σου. Αυτή θα είναι κ η απάντηση σου ως προς εκείνον γιατί σε αδικεί. Εκείνος ας κάτσει με τα νέα του ντουβαρια, εξάλλου κ εσένα έτσι δεν σε αντιμετώπιζε τόσο καιρό όσο του μιλούσες?! Καλή συνέχεια σου εύχομαι και καρδιάς.

Οι σχέσεις ...

... θέλουν συνεχή προσπαθεια και δουλειά, γιατί και οι ... εμπλεκόμενοι, στην πορεία του χρόνου εξελίσσονται, όπως επίσης αλλάζουν και οι καταστάσεις γύρω τους. Όλα ρέουν και δεδομένα, δεν υπάρχουν. 

 

Η πετυχημένη σχέση θέλει 2 ανθρώπους που να κουμπώνουν πολύ καλά εξ αρχής και να έχουν ουσιαστική επικοινωνία, ενσυναίσθηση και αλτρουισμό, έτσι ώστε να βρίσκουν τα νέα κουμπώματά τους, καθώς εξελίσσονται ατομικά, για να εξελίσσεται όμορφα και η σχέση τους. 

 

Δεν είναι εύκολο. Δεν είναι όμως και ακατόρθωτο. 

 

Αν φύγει ο Έρωτας, ή έστω μετριαστεί, πρέπει να υπάρχουν άλλα πράγματα που θα κρατήσουν μαζί το ζευγάρι. Αυτά χτίζονται. 

 

Ο πόνος, είναι διαδικασία μάθησης, αν επιλέξεις να τον χρησιμοποιήσεις ως τέτοιο. Και είναι μάλιστα ένας πολύ καλός Δάσκαλος! 

 

Δεν μπορείς να προσμένεις κάποιον που δεν θέλει. Στην ουσία, δεν αφορά εσένα, αλλά τον ίδιο. Και δεν μπορείς να αλλάξεις κανέναν. Μπορείς όμως να αλλάξεις εσύ, προς το καλύτερο και επίσης μπορεί να αλλάξει και ο τρόπος που εσύ βλέπεις τον κόσμο. Αυτό και μόνο αυτό είναι στο χέρι σου, και αρκούν !

 

Σου εύχομαι ότι καλύτερο

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από Ditaki123
Αγαπητοί φίλοι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας ειλικρινά και μόνο η ποικιλία των απόψεων καλο κάνει. Ναι προβλήματα υπήρχαν και επιλέγαμε να μην τα δούμε. Απλά αν δεν τολμούσα εγώ να μιλήσω και συνεπώς να τον φέρω στην έκρηξη του τότε μάλλον τι θα γινόταν; θα συνεχίσαμε μέχρι ένα άλλο μπαμ ; Καλύτερα έτσι. Τουλάχιστον εγώ προσωπικά θα προσπαθήσω να καταλάβω καλύτερα εμένα, τα λάθη μου, να μην θεωρώ τίποτα δεδομένο και ότι οι σχέσεις θέλουν συνεχή προσπάθεια και δουλειά. Το πρόβλημα μάλλον δεν είναι ότι μας '' έφυγε '' γιατί ίσως αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα, αλλά ότι έφυγε ακόμη και η διάθεση για αλλαγή.. Ελπίζω να έρθουν καλύτερες μέρες και ειλικρινά λυπάμαι που έπρεπε να θυσιαστεί κάτι που είχε προοπτικές.. Αλλα μάλλον έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Παθαίνουμε και μαθαίνουμε. Ίσως αυτό να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο και ελπίζω να αναλογιστει και αυτός τα λάθη του. Και ίσως κάποτε να εκτιμήσει. Αλλά και να μην το κάνει, να είναι καλά. Τον αγαπώ ακόμη αλλά δεν αντέχω άλλο να προσμένω. Θα προσπαθήσω να αφήσω τον χρόνο να δείξει και όταν θα έχει περάσει όλη η αναστάτωση θα δούμε τι πραγματικά έμεινε. Μακάρι να γινόντουσαν αλλιώς τα πράγματα. Θα ήθελα να τα προλάβαινα.. Να είστε όλοι καλά! Να βρείτε ή να διατηρήσετε την αγάπη μέσα σας και στις σχέσεις σας!

 

το κείμενο τρελάθηκε και βγήκε 2η φορά ? 

Παιδιά δεν έχω ενοχές για αυτό που έκανα. Προφανώς κάτι με ώθησε. Δεν είμαι τρελή (ακόμα). Νιώθω πίκρα και ενοχές που δεν το πρόλαβα, που δεν εδρασα νωρίτερα. Που άφησα τις ανασφάλειες και τις φοβίες για τα πάντα να με πάνε πίσω. Νόμιζα εσφαλμένα ότι με δέχεται. Με ξέρει. Σιγά έλεγα καταλαβαίνει. Και μετά έσκασε και με έφερε προ τετελεσμενου. Πήρε μια απόφαση χωρίς να ξέρω ότι τόσα χρόνια του είχα ζαλίσει τα π@@@ια. Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Είχαμε επικοινωνία, αγάπη, τρυφερότητα, ταξιδέψαμε, φάγαμε ήπιαμε. Είχαμε ο ένας τον άλλον. Και ένιωθα πολύ τυχερή. Ξαφνικά είδα έναν σκληρό άνθρωπο. Μάλιστα σε ένα μήνυμα του μέσα στον χωρισμό μου γράψε :" είμαι γενικά σκληρός άνθρωπος. Για σένα ήμουν πάντα αλοιφή. Πλέον ξανά έγινα σκληρός. Ίσως περάσει". Του απάντησα πως τότε μάλλον κάτι έκανα καλά και γω και του βγάλα αυτόν τον εαυτό. Και όντως εγώ έβλεπα έναν γλυκό άνθρωπο με τις άμυνες του φυσικά. Με προκαλείτε και γράφω όλο και περισσότερα. Και φυσικά τόσα ακόμα υπάρχουν άλλα δεν είναι το ζητούμενο

Αγαπητή Detaki123...Διαβασα προσεχτικά όσα μοιράστηκες εδω μαζι μας καθώς κ τα σχολια των αλλων μελών. Και εχω να σου πω-εντελως καλοπροαίρετα- οτι η σημερινη κατασταση, μεταξύ εσου κ του (πρωην) συντρόφου σου, οφείλεται σε λαθη κ των δυο σας. Ανεξαρτήτως αν το σπίτι το αγόρασε αφότου του ειχες μιλησει ή οχι, κ ασχέτως με το αν ηταν επένδυση που αφορούσε κ τους δυο σας, κρυβατε για καιρο σημαντικα προβληματα(πολυ αραιό σεξ, απουσία έλξης ,κακη επικοινωνία κτλ) κατω απο το χαλάκι, απλα εσύ τα επεσημανες κ μιλησες ανοιχτά πρωτη,έστω κ αργα. Εκείνος καπου βολεύτηκε θαρρω (εχω την αισθηση οτι ο άνδρας επαναπαύεται καπως στη σχέση ,η γυναικα τεστάρει συνεχώς την ποιοτητα της καθως αυτη κ τα μελη της εξελισσονται συν τω χρονω) κ κοιτούσε μονο το στοχο του,δλδ να κανει οικογενεια,καθως σε θεωρεί αρκούντως κατάλληλη για αυτο(κι ας ειχατε σημαντικες ανεπάρκειες μεσα στη σχεση σας). Στο σημερα: το ότι εμφανιζεται ανένδοτος στο ενδεχόμενο επανασυνδεσης σημαινει κατ'εμέ οτι θελει να το παιξει βαρύ πεπόνι, να κανει το κομματι του, αποποιουμενος καθε ευθυνη. Ισως οταν του περασει ο θυμός να ξαναμιλησετε,ισως παλι κ να υπάρχει κατι αλλο στη ζωη του στο οποιο βλεπει τη δυνατοτητα δημιουργίας οικογένειας. Προς το παρον εσύ κοιτα κ φρόντισε ΕΣΕΝΑ. Κι αφού εκανες την αυτοκριτική σου οπως φανηκε, γινε τωρα η καλυτερη εκδοχή του εαυτού σου, καντο για σενα, ανεξάρτητα απο το τι θα κανει αυτος. Στο μελλον θα καταφέρεις αυτό που χρειάζεται να κάνεις, δλδ να μην εξαρτας την ευτυχια σου απο το ενδιαφερον του για σενα κι από την ύπαρξη του στη ζωη σου.