Έτσι θα γίνεται πάντα;

Θα σου πω κάτι ...

...που ακούγετε απλό, αλλά δεν το κάνουν πολλοί. Ποτέ μην υποθέτεις ! Αν κάτι σημαντικό θες να ξέρεις, κάνε κουβέντα. 

 

Εδώ δεν ξέρουμε εμείς, εμάς, καλά-καλά. Πως περιμένεις να σε ξέρει κάποιος άλλος ή να τον ξέρεις εσύ και μάλιστα όταν έχει χαθεί η επικοινωνία ? Τρομακτικό όταν το συνειδητοποιήσεις, αλλά πραγματικό. 

 

Η υπομονή στάζει σε ένα ποτήρι ... και έρχεται η ώρα που αυτό ξεχειλίζει. Κι εσύ θα το έχεις νιώσει αυτό σε κάποια άλλη περίπτωση, δεν μπορεί. Ίσως (και) το δικό του ποτήρι έπαιξε τον ρόλο του στην ιστορία σας.Το ότι ήταν αλοιφή μαζί σου, σίγουρα ήταν δική σου φτιαξιά. 

 

Το ότι σκλήρανε και πάλι, σημαίνει πως σήκωσε άμυνες και προσπαθεί να δεί την κατάσταση. Μην το παίρνεις προσωπικά και μην περιμένεις κάποιο διαφορετικό αποτέλεσμα. Ότι κάνει αφορά τον ίδιο. Εσύ κοίτα να κάνεις όσα αφορούν εσένα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 39 από Ditaki123
Παιδιά δεν έχω ενοχές για αυτό που έκανα. Προφανώς κάτι με ώθησε. Δεν είμαι τρελή (ακόμα). Νιώθω πίκρα και ενοχές που δεν το πρόλαβα, που δεν εδρασα νωρίτερα. Που άφησα τις ανασφάλειες και τις φοβίες για τα πάντα να με πάνε πίσω. Νόμιζα εσφαλμένα ότι με δέχεται. Με ξέρει. Σιγά έλεγα καταλαβαίνει. Και μετά έσκασε και με έφερε προ τετελεσμενου. Πήρε μια απόφαση χωρίς να ξέρω ότι τόσα χρόνια του είχα ζαλίσει τα π@@@ια. Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Είχαμε επικοινωνία, αγάπη, τρυφερότητα, ταξιδέψαμε, φάγαμε ήπιαμε. Είχαμε ο ένας τον άλλον. Και ένιωθα πολύ τυχερή. Ξαφνικά είδα έναν σκληρό άνθρωπο. Μάλιστα σε ένα μήνυμα του μέσα στον χωρισμό μου γράψε :" είμαι γενικά σκληρός άνθρωπος. Για σένα ήμουν πάντα αλοιφή. Πλέον ξανά έγινα σκληρός. Ίσως περάσει". Του απάντησα πως τότε μάλλον κάτι έκανα καλά και γω και του βγάλα αυτόν τον εαυτό. Και όντως εγώ έβλεπα έναν γλυκό άνθρωπο με τις άμυνες του φυσικά. Με προκαλείτε και γράφω όλο και περισσότερα. Και φυσικά τόσα ακόμα υπάρχουν άλλα δεν είναι το ζητούμενο

 

#40 ναι το πιστεύω ότι το παίζει βαρύ για πεπόνι χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα αλλάξει η απόφαση του. Αλλά ίσως όταν ηρεμήσει να το δει πιο καθαρά. Είναι κάπως εγωιστής και ξεροκέφαλος και ίσως λίγο εκδικητικός.. Και σίγουρα πληγωμένος

ΓΙατι ασχολεισαι τοσο με εκεινον, πως νοιωθω, γιατι νοιωθει ετσι, γιατι πραττε εστι, αν θα αλλαξει αποφαση κλπκλπ??? Μεχρι και εκδικητικο πας να τον βγαλεις επειδη ο ανθρωπος απλα αποφασισε (εστω και καθυστερημενα) να προστατευσει τον εαυτο του! Γιατι αναρωτιεσαι σχετικα με το αν θα αλλαξει την αποφαση του? 

ΕΣυ εφυγες, εσυ μας ειπες οτι εχεις δικα σου απωθημενα και θες να κανεις καποια πραγματα που δεν εκανες μεχρι τωρα και θεωρεις οτι θα επρεπε να τα χει κανει...για σενα... Γιατι συνεχιζεις να το καθυστερεις? ΑΣτον αυτον στην ησυχια του να βρει το δρομο του ξανα και κοιταξε τον εαυτο σου... 

Μηπως απλα ειχες πριν τη σχεση σαν δικαιολογια για να επαναπαυεσαι και να μην κανεις τιποτε και τωρα  πας να την αντικαταστησεις με τα «γιατι» του χωρισμου? Γιατι θες να χασεις και αλλο χρονο? 

Χασε οσον θες, αλλα μην κατηγορεις εκεινον...δεν ειναι εντιμο 

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από Ditaki123

ναι το πιστεύω ότι το παίζει βαρύ για πεπόνι χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα αλλάξει η απόφαση του. Αλλά ίσως όταν ηρεμήσει να το δει πιο καθαρά. Είναι κάπως εγωιστής και ξεροκέφαλος και ίσως λίγο εκδικητικός.. Και σίγουρα πληγωμένος

 

#43 Αγαπητή το ότι είναι εκδικητικός το αναφέρω σαν ένα στοιχείο που νομίζω πως το έχει ελαφρώς. Τον εαυτό μου κοιτάω πλέον. Τελειώσαμε. Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου. Η καραντίνα πρακτικά εμποδίζει από το να πραγματοποίησω βασικά πράγματα που θέλω να κάνω. Και συνεχίζω να απαντάω και να κουβεντιαζω γιατί μου απαντάτε και σεις! Και το εκτιμώ! Δεν αναρωτιέμαι αν θα ξανάρθει ξέρω ότι δεν θα γίνει αυτό. Αλλά δεν μπορώ να σου πω ψέματα. Υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να έβλεπα ένα μήνυμα του. Μου λείπει. Αυτά. Καλή συνέχεια

Τα προβλήματα συνήθως ξεκινάνε αφού ζεις στο ίδιο σπίτι με τον σύντροφο σου και είναι εν μέρει φυσιολογικό. Εσείς ενώ ζούσατε "το ανέμελο" χωρίς την ρουτίνα της καθημερινότητας, χωρίς υποχρεώσεις που έχει και φέρνει ένα σπίτι, το χάσατε. Οπότε σκέψου ότι καλύτερα τώρα πάρα αργότερα ίσως και με ένα παιδί...