Επιτυχία στο γάμο και την οικογενεια

Όλα απλά...

https://www.youtube.com/watch?v=0XcRBUhdqVc&feature=youtu.be


Αν υπάρχει αυτή...

Εισαι βεβαιη πως απευθυνεσαι στους ανθρωπους, οι οποιοι θα σου πουν τις σωστες αποψεις?...

Καλα και η φαγωμαριτσα δεν ειναι κατι κακο...ανθρωπινα πραγματα...

Μην λες τετοια πραγματα εδω, γιατι σε βλεπω να σου συστηνουν ψυχιατρο για τον συζυγο και δικηγορο για σενα...

Ολα τα αλλα, που περιγραφεις, ειναι καθημερινοτητες που μονο με τον συζυγο μπορεις να κουβεντιασεις...

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από Medusa21
Ενικός... Από πριν ήξερα τα θεωρητικά. Μετά τα είδα και σε πραξη και δεν έχουν καμμια σχέση με τη θεωρία... Βασικά απλώς θεωρία. Αλλά στη πραξη σε θέλω μάστορα που λεμε. Γενικώς κάθε μέρα μαθαίνω και κάτι καινουριο... Απλώς βλέπω πως δεν είναι ευκολη κατασταση ειδικα αν ειστε και λιγουλάκι διαφορετικοι. Προσωπικά συνεχώς προσπαθω να βελτιωνόμαι. Άλλο ένα θέμα που θα άνοιγα είναι πως είναι να είσαι καλή μητέρα... Που κάθε μέρα το χω άγχος κι αυτό!Γραψτε κι αλλά κι αν έχετε όρεξη δώστε παράδειγματα... Πχ να βοηθησω: είστε μαζί κι έχετε κανόνισει κάτι να κάνετε με τα παιδιά. Κ συμβαίνει κάτι αναπάντεχο, πχ χαλάει το αμάξι. Αλλά έχετε παραλληλα τα μικρά να γκρινιάζουν που δεν πανε βόλτα , εσείς μέσα στον ήλιο να λιώνετε να προσπαθειτε να βρείτε την οδική βοήθεια ή να την περιμένετε, μετά να προκύπτει κι άλλη γκαντεμιά και όλο αυτό να δημιουργεί έναν φοβερό εκνευρισμό. Και στο τέλος να φαγώνεστε μεταξύ σας. Πώς μπορείς να αποφύγεις τη φαγωμάρα απο νωρίτερα? Και ως γνωστόν η φαγωμάρα φαγωμάρα φέρνει. Δεν είναι καλό η συνεχης φαγωμάρα. Με λίγα λόγια αυτά τα μικρά μικρά καθημερινά ενοχλητικά πώς μπορεί κανείς να τα αποφύγει? Εγώ καταλήγω στο μη μιλάς και κάνε τη παπια πολλες φορες και τρομερη υπομονή. Πιθανολογώ ότι όλα αυτά είναι και προσωπικά δούλεματα με τον εαυτό μας. Αν εγώ ας πούμε Δεν μπορώ να συγκρατηθώ και χάνω εύκολα την υπομονή μου Τότε εγώ έχω το πρόβλημα. Αυτοκριτική. Να μόνη μου έβγαλα ένα συμπέρασμα. ... Τέτοια παράδειγματα αν θέλετε δώστε. (βάζω παραγράφους αλλά δυστυχώς δε μου βγαίνουν. Δεν ξέρω γιατί)

 

Λοιπόν, ο γάμος είναι ένα πεπόνι. Δεν ξέρεις ακριβώς τι σου κρύβει. Φαίνεται καλό, αλλά μπορεί να είναι και μισοτζούφιο.
Τιπς: Να μιλάτε για όσα νοιώθετε.

Να έρχεστε και στη θέση του άλλου
Να βρίσκεστε οι δυο σας σα ζευγάρι κάποιες φορές για ένα ποτάκι χαλαρωτικό, έστω στο σπίτι
Να μην επιμένεις σε κάτι
Να έχετε και ώρες ο καθένας για τον εαυτό του ή τους φίλους.  Ξέρω ζευγάρια που το έχουν καθιερώσει, πχ Τετάρτη έρχεται ο μεσιέ σπίτι νωρίς κρατά τα παιδιά και βγαίνει 3 ώρες η μαντάμ, Πέμπτη το ανάποδο
Αν θυμηθώ άλλα θα σου πω. Α, γερό στομάχι!

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 23 από Paralia48

Να μην επιμένεις σε κάτι

 

Σοφή συμβουλή

σεβασμος

σην διαφορετικοτητα του συντροφου μα ςλες.. δηλ αν ο αντρας σου κανει κεφι να φοραει φουστα -μπλουζα-γοβα θα πρεπει να τον σεβεσαι.. πατε καλα μερες που ειναι???

Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από alisida

Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα του συντρόφου και η διατήρηση της ατομικης ανεξαρτησίας είναι ένα καλό βήμα για την μακροημέρευση της σχέσης.

Το για πάντα ή όχι,εξαρτάται από τις συνθήκες και τις αναπόφευκτες αλλαγές των αναγκών εκάστου, όσο (αν και εφόσον) εξελίσσονται πνευματικά 

 

Με λίγα λογια: σεβασμός και αυτιά ορθανοιχτα πρώτα να ακούτε ο ένας τον άλλο και μετά να μιλάτε 

 

Δύσκολακι ,αλλά εσείς γουστάρετε τα δύσκολα και για αυτό αποφασίσατε το μεγάλο βήμα ,έτσι δεν είναι ?

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 25 από kostas232

σεβασμος

σην διαφορετικοτητα του συντροφου μα ςλες.. δηλ αν ο αντρας σου κανει κεφι να φοραει φουστα -μπλουζα-γοβα θα πρεπει να τον σεβεσαι.. πατε καλα μερες που ειναι???

 

 

Αμα φοράει φουστα μπλουζα δε θα τον παντρευτεί, ουτε αυτός εκεινη-υποθετω-

Επίσης δε νομίζω η αλυσίδα να αναφερόταν σε κάτι τοοοσο τραβηγμενο!  

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 23 από Paralia48
Λοιπόν, ο γάμος είναι ένα πεπόνι. Δεν ξέρεις ακριβώς τι σου κρύβει. Φαίνεται καλό, αλλά μπορεί να είναι και μισοτζούφιο.
Τιπς: Να μιλάτε για όσα νοιώθετε.

Να έρχεστε και στη θέση του άλλου
Να βρίσκεστε οι δυο σας σα ζευγάρι κάποιες φορές για ένα ποτάκι χαλαρωτικό, έστω στο σπίτι
Να μην επιμένεις σε κάτι
Να έχετε και ώρες ο καθένας για τον εαυτό του ή τους φίλους.  Ξέρω ζευγάρια που το έχουν καθιερώσει, πχ Τετάρτη έρχεται ο μεσιέ σπίτι νωρίς κρατά τα παιδιά και βγαίνει 3 ώρες η μαντάμ, Πέμπτη το ανάποδο
Αν θυμηθώ άλλα θα σου πω. Α, γερό στομάχι!

Πολυ ωραια παραδειγματα έδωσες! 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 22 από Enikos

Εισαι βεβαιη πως απευθυνεσαι στους ανθρωπους, οι οποιοι θα σου πουν τις σωστες αποψεις?...

Καλα και η φαγωμαριτσα δεν ειναι κατι κακο...ανθρωπινα πραγματα...

Μην λες τετοια πραγματα εδω, γιατι σε βλεπω να σου συστηνουν ψυχιατρο για τον συζυγο και δικηγορο για σενα...

Ολα τα αλλα, που περιγραφεις, ειναι καθημερινοτητες που μονο με τον συζυγο μπορεις να κουβεντιασεις...

 

 

 

 

 

Ειμαι νέα στο φόρουμ, δεν έχω κάτι να χωρισω, ελπίζω σε "τίμιες" Βοηθητικές συνομιλίες! Σε ευχαριστώ!  

 Φιλτρα Κυρια μου, φιλτρα...

 

Πολλα και υψηλης κατακρατησης...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 28 από Medusa21

 

Ειμαι νέα στο φόρουμ, δεν έχω κάτι να χωρισω, ελπίζω σε "τίμιες" Βοηθητικές συνομιλίες! Σε ευχαριστώ!  

 

 

Η πρωτοβουλία χρειάζεται την αποφασιστικότητα. ..δεν είναι το ίδιο όμως. ...

 

Και η πρωτοβουλία χρειάζεται στον γάμο σαφώς όπως και στην ζωή μας...το ίδιο και η αποφασιστικότητα. ...

 

Όπως στην ζωή μας έτσι και στον γάμο η αποφασιστικότητα χαρακτηρίζει τον τρόπο που στηρίζουμε απαρέγκλιτα όσο γίνεται της αποφάσεις μας...

 

Στο γάμο και στην κοινή συμβίωση είναι επιπλέον απαραίτητη γιατί χρειάζεται και λαμβάνουμε αποφάσεις που αφορούν και επηρεάζουν και άλλα πρόσωπα εξαρτωμενα απο εμάς. ..παιδιά- σύντροφος. ...

 

Βέβαια η απόφαση- αποφάσεις συνεπάγεται οτι πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση μίας όσο γίνεται καλής πορείας του γάμου. ...που σημαίνει ότι πρέπει να συνυπάρχουν και να συμβαδίζουν και πολλά στοιχεία στους χαρακτήρες. ...σε καμιά περίπτωση δεν αρκεί απο μόνη της η όποια αποφασιστικότητα. ...

 

Σαν παράδειγμα. ...οταν ενα ζευγάρι πει οτι δεν θα πέσουμε όσο γίνεται στην βαρεμάρα. ..η αποφασιστικότητα τους είναι αυτή που θα καθορίσει αν το καταφέρουν (θα εντοπίσουν γρήγορα την τάση, θα βρουν τρόπους να αντιδράσουν) ...

 

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους.: )

Παράθεση:
Σχόλιο # 20 από Medusa21
Αγροτη Όταν λες αποφασιστικότητα τι εννοείς? Δηλαδή Πες ένα παράδειγμα. Πρωτοβουλίες εννοείς?

 

Μαθου σαν, το ''εμεις'' δεν ειναι ''ειμαι'' 

οταν - μπαινω σε μια ερωτικη σχεση/γαμο και θελω να ευ-ημερησει, αν δεν κατανοω  τη διαφορα μεταξυ τους (που ειναι τεραστια), καλυτερα να κατσω μονος/μονη μου και να μην μπερδευω και ανακατευω τη ζωη αλλων ανθρωπων.. 
αν εγω, ως Francesca βρω εναν ανθρωπο που φαινεται να μου ταιριαζει απο την αρχη και του λεω - ''σε εψαχνα ολη μου τη ζωη (50+) μεχρι τωρα και αισθανομαι οτι εχω κερδισει το πρωτο λαχειο, ο θεος με ακουσε επιτελους και τον ευχαριστω με ολη μου την καρδια!'' 
και, αντι να δειξω πως αυτα τα λογια ισχυουν πραγματικα, συνεχιζω να γραφω ερωτικα μυνηματα με τον πρωην μου, κρυβω πως τον συνανταω, ταυτοχρονα κλεινω τηλεφωνα για οσο ειμαι μαζι με τον συντροφο ή, οταν τυχον ξεχασω να τα κλεισω τηλεφωνα, να κανω την ανηξερη στο ποιος με ψαχνει, παρολο που ακουγεται το ονομα μου δυνατα, αρα δεν ειναι λαθος που με παιρνουν.. 
και, παρολα αυτα, να εχει καποια κατανοηση ο συντροφος, να εχει απεραντη υπομονη, να μου δινει αμετρητες ευκαιριες να διωρθωσω αυτα που προκαλον προβληματα στη νεα μου σχεση, γιατι εχω και αλλα ''κουσουρια'' 
και εγω, αντι να καταλαβω ποσο ασχημο πραγμα ειναι αυτο που κανω, αρχιζω και κακολογω τον ανθρωπο, που με φροντηζει, που μοιραζεται τα παντα μαζι μου, που ειναι δοτικος και ανοικτος σε ολα, δημιουργοντας ενα παραμυθι πως ειναι ζηλιαρης και το διαδιδω πισοπλατα, πεζοντας το θυμα ''αυτου του κακου, ζηλοφθονου ανθρωπου'' σε αλλους που δεν με ξερουν και το πιστευουν 
και, οσο το διαδιδω, τοσο και εγω πιστευω/ζω το παραμυθι μου.. 
ε, πες μου τωρα! 
αξιζω να εχω ανθρωπο διπλα μου? 
γιατι, οπως φερομαι τωρα, φερομουν και θα φερομαι.. 
ο ανθρωπος δεν αλλαζει, ειδικα σε μεγαλυτερες ηλικιες,, 
και αν στη σχεση/γαμο του συνεχιζει να συμπεριφερεται σαν, οπως θα ηταν μονος του, μην υπολογιζοντας πως καθε πραξη του, φερνει και την αντιστοιχο αποτελεσμα, που ειτε θα συμβαλει στο ευ της σχεσης, ειτε θα το καταστρεφει, επειδη εχεις συνδεθει με αλλον πλεον - ειναι σε συχνοτητα ''μαζι'' που εχει αλλους κανονες απο το ''ειμαι μονος'' - καλυτερα να κρατησει την ''ατομικη του ανεξαρτισια'' και να την χαιρεται  
το ''μαζι'' συμανει μη ''ασο'', μη εγω.. μη σαν τον κουκου μονος
συμαινει μοιραζομαι.. συνδεω τη ζωη μου με ο,τι αυτη περιεχει ή φερνει - με εναν αλλον ανθρωπο..
σαφως και θα ειναι διαφορετικος, σαφως και ειναι α-τομο.. 
αλλα τα ατομα, απο τα μαθηματα χιμιας το μαθαμε (αν ξεραμε εστω αυτο, αλυσιδα ), δεν υπαρχουν ελευθερα.. ψαχνουν με καποια ταιριαστα τους, να ενωθουν.. 
γι' αυτο κανουν μορια.. σχεσεις/''γαμους'' 
καποια ομως, απο την τοση ''ανεξαρτισια'' που επιθυμουν, ακουγοντας καποιες δασκαλες, θελοντας να ενωθουν και αλλου ταυτοχρονα, χανουν το ''ειναι'' τους και γινονται ''ιζοτοπα''..  
εισαι στη σχεση ως μαζα, αλλα αλλου με το μυαλο σου 
και, οταν λειπει κομματι του πυρηνα σου πλεον και βρισκεται/το δινεις αλλου μια χαρα, η σχεση δεν ειναι αυτη που θα ηταν, αν.. 
ε, αρχιζει να διαλυεται.. λογω πως τα περισσοτερα ''ισοτοπα'' ειναι ασταθη 
ολα και χιμια ειναι, αμε!

η λεξη

διαφορετικοτητα, μας πδηγει και σε αυτο που εγραψα δεσποινις μεντουσα... και επειδη εχει γινει λαστιχο τουλαχιστον εδω και 3 χρονια, μας πρηηζατε κοινως με αυτη την λεξη καθημερινα, εχι χασει την αξια της.

και μην εισι τοσο σιγουρη οτι ο αντρας που φοραει φουστα μπλουζα γοβα δεν ειναι και παντρεμενος..

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 30 από agrotis53

Σαν παράδειγμα. ...οταν ενα ζευγάρι πει οτι δεν θα πέσουμε όσο γίνεται στην βαρεμάρα. ..η αποφασιστικότητα τους είναι αυτή που θα καθορίσει αν το καταφέρουν (θα εντοπίσουν γρήγορα την τάση, θα βρουν τρόπους να αντιδράσουν) ...

 

 

 

 

Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς θέμα αποφασιστικότητας - όσο φαντασίας και καλής ή θετικής διάθεσης αυτό.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 31 από Francesca_

Μαθου σαν, το ''εμεις'' δεν ειναι ''ειμαι'' 

οταν - μπαινω σε μια ερωτικη σχεση/γαμο και θελω να ευ-ημερησει, αν δεν κατανοω  τη διαφορα μεταξυ τους (που ειναι τεραστια), καλυτερα να κατσω μονος/μονη μου και να μην μπερδευω και ανακατευω τη ζωη αλλων ανθρωπων.. 
αν εγω, ως ??? βρω εναν ανθρωπο που φαινεται να μου ταιριαζει απο την αρχη και του λεω - ''σε εψαχνα ολη μου τη ζωη (50+) μεχρι τωρα και αισθανομαι οτι εχω κερδισει το πρωτο λαχειο, ο θεος με ακουσε επιτελους και τον ευχαριστω με ολη μου την καρδια!'' 
και, αντι να δειξω πως αυτα τα λογια ισχυουν πραγματικα, συνεχιζω να γραφω ερωτικα μυνηματα με τον πρωην μου, κρυβω πως τον συνανταω, ταυτοχρονα κλεινω τηλεφωνα για οσο ειμαι μαζι με τον συντροφο ή, οταν τυχον ξεχασω να τα κλεισω τηλεφωνα, να κανω την ανηξερη στο ποιος με ψαχνει, παρολο που ακουγεται το ονομα μου δυνατα, αρα δεν ειναι λαθος που με παιρνουν.. 
και, παρολα αυτα, να εχει καποια κατανοηση ο συντροφος, να εχει απεραντη υπομονη, να μου δινει αμετρητες ευκαιριες να διορθωσω αυτα που προκαλούν προβληματα στη νεα μου σχεση, γιατι εχω και αλλα ''κουσουρια'' 
και εγω, αντι να καταλαβω ποσο ασχημο πραγμα ειναι αυτο που κανω, αρχιζω και κακολογω τον ανθρωπο, που με φροντίζει, που μοιραζεται τα παντα μαζι μου, που ειναι δοτικος και ανοικτος σε ολα, δημιουργώντας ενα παραμυθι πως θέλει να με αλλάξει, τοξικότητες, κέρατα κλπ και τα διαδιδω πισώπλατα, παίζοντας το θυμα ''αυτου του κακου ανθρωπου'' σε αλλους που δεν με ξερουν και το πιστευουν ή με ξέρουν και θέλουν να το πιστέψουν
και, οσο το διαδιδω, τοσο και εγω πιστευω/ζω το παραμυθι μου.. 
ε, πες μου τωρα! 
αξιζω να εχω ανθρωπο διπλα μου? 
γιατι, οπως φερομαι τωρα, φερομουν και θα φερομαι.. 
ο ανθρωπος δεν αλλαζει, ειδικα σε μεγαλυτερες ηλικιες,, 
και αν στη σχεση/γαμο του συνεχιζει να συμπεριφερεται σαν, οπως θα ηταν μονος του, μην υπολογιζοντας πως καθε πραξη του, φερνει και την αντιστοιχο αποτελεσμα, που ειτε θα συμβαλει στο ευ της σχεσης, ειτε θα το καταστρεφει, επειδη εχεις συνδεθει με αλλον πλεον - ειναι σε συχνοτητα ''μαζι'' που εχει αλλους κανονες απο το ''ειμαι μονος'' - καλυτερα να κρατησει την ''ατομικη του ανεξαρτισια'' και να την χαιρεται  
το ''μαζι'' συμανει μη ''ασο'', μη εγω.. μη σαν τον κουκου μονος
συμαινει μοιραζομαι.. συνδεω τη ζωη μου με ο,τι αυτη περιεχει ή φερνει - με εναν αλλον ανθρωπο..
σαφως και θα ειναι διαφορετικος, σαφως και ειναι α-τομο.. 
αλλα τα ατομα, απο τα μαθηματα χιμιας το μαθαμε (αν ξεραμε εστω αυτο, αλυσιδα ), δεν υπαρχουν ελευθερα.. ψαχνουν με καποια ταιριαστα τους, να ενωθουν.. 
γι' αυτο κανουν μορια.. σχεσεις/''γαμους'' 
καποια ομως, απο την τοση ''ανεξαρτισια'' που επιθυμουν, ακουγοντας καποιες δασκαλες, θελοντας να ενωθουν και αλλου ταυτοχρονα, χανουν το ''ειναι'' τους και γινονται ''ιζοτοπα''..  
εισαι στη σχεση ως μαζα, αλλα αλλου με το μυαλο σου 
και, οταν λειπει κομματι του πυρηνα σου πλεον και βρισκεται/το δινεις αλλου μια χαρα, η σχεση δεν ειναι αυτη που θα ηταν, αν.. 
ε, αρχιζει να διαλυεται.. λογω πως τα περισσοτερα ''ισοτοπα'' ειναι ασταθη 
ολα και χιμια ειναι, αμε!

 

Αγαπητή Φραντζέσκα,

Διαβάζοντας το κείμενό σου, νόμιζα πως το έγραψες για εμένα κι έκανα λίγες αλλαγές ή τόνισα κάποια σημεία για να σου δείξω περίπου τι έχω ζήσει εγώ σε παρόμοια περίπτωση...

Εκ των υστέρων φαίνεται πως δεν έχει και τόσο σημασία αν κάποιοι άνθρωποι κατανοούν τη διαφορά μεταξύ του "εγώ" και του "εμείς" που στο κάτω κάτω της γραφής, δικαίωμά τους είναι να κατανοούν ότι τους κάνει κέφι. Απ' τη στιγμή που το σωστό και το δίκαιο είναι αυτό που συμβαίνει ούτως ή άλλως, δηλαδή το να είναι υποχρεωμένοι να ζούνε με τις επιλογές τους... και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τη σημασία της λέξης "εμείς" είναι καταδικασμένοι απ' την ίδια τη ζωή να έχουν συγκεκριμένες και πολύ περιορισμένες επιλογές...

Όσο για τα λόγια που διαδίδονται και τα αναφέρεις θα σου πω την πάγια θέση μου... δεν έχει σημασία τι λένε για σένα, αλλά ποιος το λέει...  

Πότε εκνευρισμοι μαλωματα μπροστά στα παιδιά...τα παιδιά πρέπει να αισθανονται την ασφάλεια της οικογένειας, θέλουν να βλέπουν τους γονείς τους ηρεμους αγαπημένους χαρουμενους...όταν σας βλέπουν εκνευρισμενους ...τους μεταδιδεται τον εκνευρισμο σας και γκρινιαζουν και αυτά...θα πρέπει να συζητήσεις με τον σύζυγο να μην νευριαζεται και τρωγοσαστε παρουσία των παιδιων...

Θα πρέπει να μοιραζεστε με τον σύζυγο τις δουλειές του σπιτιου, το μαγειρεμα , την φροντίδα των παιδιων, τα πάντα μέσα στο σπίτι... αυτό επειδή ξέρω ότι οι γυναίκες συνήθως τα κανουμε όλα... μετά όταν κουραστουμε ... συνήθως γκρνιαζουμε απ' την κουραση...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από Medusa21
Ενικός... Από πριν ήξερα τα θεωρητικά. Μετά τα είδα και σε πραξη και δεν έχουν καμμια σχέση με τη θεωρία... Βασικά απλώς θεωρία. Αλλά στη πραξη σε θέλω μάστορα που λεμε. Γενικώς κάθε μέρα μαθαίνω και κάτι καινουριο... Απλώς βλέπω πως δεν είναι ευκολη κατασταση ειδικα αν ειστε και λιγουλάκι διαφορετικοι. Προσωπικά συνεχώς προσπαθω να βελτιωνόμαι. Άλλο ένα θέμα που θα άνοιγα είναι πως είναι να είσαι καλή μητέρα... Που κάθε μέρα το χω άγχος κι αυτό!Γραψτε κι αλλά κι αν έχετε όρεξη δώστε παράδειγματα... Πχ να βοηθησω: είστε μαζί κι έχετε κανόνισει κάτι να κάνετε με τα παιδιά. Κ συμβαίνει κάτι αναπάντεχο, πχ χαλάει το αμάξι. Αλλά έχετε παραλληλα τα μικρά να γκρινιάζουν που δεν πανε βόλτα , εσείς μέσα στον ήλιο να λιώνετε να προσπαθειτε να βρείτε την οδική βοήθεια ή να την περιμένετε, μετά να προκύπτει κι άλλη γκαντεμιά και όλο αυτό να δημιουργεί έναν φοβερό εκνευρισμό. Και στο τέλος να φαγώνεστε μεταξύ σας. Πώς μπορείς να αποφύγεις τη φαγωμάρα απο νωρίτερα? Και ως γνωστόν η φαγωμάρα φαγωμάρα φέρνει. Δεν είναι καλό η συνεχης φαγωμάρα. Με λίγα λόγια αυτά τα μικρά μικρά καθημερινά ενοχλητικά πώς μπορεί κανείς να τα αποφύγει? Εγώ καταλήγω στο μη μιλάς και κάνε τη παπια πολλες φορες και τρομερη υπομονή. Πιθανολογώ ότι όλα αυτά είναι και προσωπικά δούλεματα με τον εαυτό μας. Αν εγώ ας πούμε Δεν μπορώ να συγκρατηθώ και χάνω εύκολα την υπομονή μου Τότε εγώ έχω το πρόβλημα. Αυτοκριτική. Να μόνη μου έβγαλα ένα συμπέρασμα. ... Τέτοια παράδειγματα αν θέλετε δώστε. (βάζω παραγράφους αλλά δυστυχώς δε μου βγαίνουν. Δεν ξέρω γιατί)

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 34 από hns1602

 

Αγαπητή Φραντζέσκα,

Διαβάζοντας το κείμενό σου, νόμιζα πως το έγραψες για εμένα κι έκανα λίγες αλλαγές ή τόνισα κάποια σημεία για να σου δείξω περίπου τι έχω ζήσει εγώ σε παρόμοια περίπτωση...

Εκ των υστέρων φαίνεται πως δεν έχει και τόσο σημασία αν κάποιοι άνθρωποι κατανοούν τη διαφορά μεταξύ του "εγώ" και του "εμείς" που στο κάτω κάτω της γραφής, δικαίωμά τους είναι να κατανοούν ότι τους κάνει κέφι. Απ' τη στιγμή που το σωστό και το δίκαιο είναι αυτό που συμβαίνει ούτως ή άλλως, δηλαδή το να είναι υποχρεωμένοι να ζούνε με τις επιλογές τους... και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τη σημασία της λέξης "εμείς" είναι καταδικασμένοι απ' την ίδια τη ζωή να έχουν συγκεκριμένες και πολύ περιορισμένες επιλογές...

Όσο για τα λόγια που διαδίδονται και τα αναφέρεις θα σου πω την πάγια θέση μου... δεν έχει σημασία τι λένε για σένα, αλλά ποιος το λέει...  

 

αυτο το τελευταιο.. δεν εχει σημασια και ποιος το λεει.. ο,τι και να λεει το παραμυθι.. 

εχει σημασια εσυ ο ιδιος να ξερεις ποιος εισαι.. 

και οι παραμυθαδες αυτου του ειδους με τα ψεματα τους, ξερουν ποιοι ειναι στην πραγματικοτητα και θελουν δεν θελουν, δεν μπορουν να ξεφυγουν απο το υποσυνειδητο τους (ψυχη τους), που δεν θα τους αφησει ησυχους..

ειναι καταδικασμενοι να ζουν ενα συνεχομενο πολεμο μεσα τους, να μην ηρεμουν, να μην ζουν σε ειρηνη με τους εαυτους τους.. 

ε, υπαρχει μεγαλυτερη κολαση απο αυτο;

Ισως ειναι πολυ ανακουφιστικο να σκεφτομαστε ετσι...αλλα πολυ «φοβαμαι» οτι μονο εμεις τραβαμε ζορι και οτι εκεινοι που μας «πληγωσαν» απλα και μονο επειδη δεν ειναι οπως θα θελαμε εμεις να ειναι δλδ επειδη  δεν ταιριαζουν με μας...συνηθως τα περνανε μια χαρα με τον εαυτο τους η/και με τους ομοιους τους ...Και εδω που τα λεμε και «γιατι οχι»?

 Ευτυχως ερχεται για ολους μας (η εστω για τους περισσοτερους), αργα η γρηγορα, η στιγμη που ολοι αυτοι ειναι σαν να μην υπηρξαν ποτε στη ζωη μας

χρονια πολλα ,

 

,επειδη εχουμε χορτασει απ ολες αυτες τις ανουσιες αηδιες που διαβαζουμε και ακουμε για πετυχημενους γαμους και σχεσεις δεξια κι αριστερα ..

 

περι προσπαθειας στις σχεσεις και τα λοιπα κουραφεξαλα...

 

καμια συνταγη επιτυχιας δεν υπαρχει για καμια σχεση ,,

 

αν στην σχεση -γαμο προσπαθεις ...αστην να παει στο δ..λο ...

 

η σταθεροτητα και η επιθυμια στην σχεση πρεπει να σου βγαινει αυθορμητα και η δεδομενιλα πρεπει να ξεχειλιζει απο παντου ...

χωρις να κανεις καμια απολυτως προσπαθεια .

 

..απλα να γουσταρεις .να ταιριαζεις πως το λενε ,,

ο γαμος δεν εχει πλεον την αξια του παρελθοντος ,,και τωρα κανουμε κουβεντα εδω 

 

ανευ αντικειμενου ..

 

,σε λιγο θα ριχνουμε ηλεκτρονικα την αιτηση και θα βγαινει  διαζυγιο ...

 

στις νεες γενιες ..υπαρχει παρα πολυς ατομισμος ...

οι περισσοτεροι απ αυτους τους γαμους θα πανε απατοι ...χωρις αισιο τελος .

και για να σταθει ενας γαμος σε βαθος χρονου ,,, ..απ αυτους τους γαμους που ξεραμε ,,,καποτε ..

εχει να κανει με την κοινωνια ..

 

με τις συγκυριες ..

 

με τα ατομα και τους χαρακτηρες 

 

κατα ποσο εχουν καλη χημεια στην επικοινωνια ..

κοινη μορφωση ,,κοινη κοσμοθεωρια ..

 

στις κοινες ηθικες αξιες,,,

 

στους τριτους ..(οικογενεια)

 

και οταν ο απεναντι σου κλεινει πονηρα το ματι εσυ να κοιτας αλλου ,,γιατι ενοχλεισαι ,,

 

γιατι  εχεις ...συζυγο ,,οικογενεια παιδια ...

 

και τα εξωτερικα φλερτακια απαγορευονται ,,

 

γιατι ειναι και ανηθικα και προδοτικα ...βλεπε ιντερνετ ..

 

οσο για τον συμβιβασμο και την υπομονη αυτα ειναι για την εποχη της μανας μου 

 

που δεν χωριζε κανεις τοτε ...και  για το σκ,,το που καταπιναν οι γυναικες μεσα στους γαμους ,,

 

εγω θα ονομασω αλληλοσεβασμο ,τον συμβιβασμο..

 

,και να μην ξεχασω το σεξ ,,δεν το εβαλα τυχαια ,τελευταιο 

 

ενα μετριο σεξ  διατηρει  τον γαμο μια κακη επικοινωνια τον διαλυει ..

 

 

 

,,

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Medusa21

Επιτυχία στο γάμο και την οικογενεια

Γεια σας,νεα στο φόρουμ!

Για όσοι είστε παντρεμενοι η και χωρισμένοι αλλά τελοσπαντων έχετε περασει απο αυτο.. Ποια ειναι τα μυστικά ενός επιτυχημένου γάμου? Και μιας ευτυχισμένης οικογένειας, γεματης? 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 35 από apolitiii

Πότε εκνευρισμοι μαλωματα μπροστά στα παιδιά...τα παιδιά πρέπει να αισθανονται την ασφάλεια της οικογένειας, θέλουν να βλέπουν τους γονείς τους ηρεμους αγαπημένους χαρουμενους...όταν σας βλέπουν εκνευρισμενους ...τους μεταδιδεται τον εκνευρισμο σας και γκρινιαζουν και αυτά...θα πρέπει να συζητήσεις με τον σύζυγο να μην νευριαζεται και τρωγοσαστε παρουσία των παιδιων...

Θα πρέπει να μοιραζεστε με τον σύζυγο τις δουλειές του σπιτιου, το μαγειρεμα , την φροντίδα των παιδιων, τα πάντα μέσα στο σπίτι... αυτό επειδή ξέρω ότι οι γυναίκες συνήθως τα κανουμε όλα... μετά όταν κουραστουμε ... συνήθως γκρνιαζουμε απ' την κουραση...

 

 

 

Πολυ σωστά όλα αυτά που λες! Πολυ καλές συμβουλές, παραδείγματα. Ευχαριστώ! 

 

Εμφανίστηκε ο trolKost232

 

 

 

 

 

Άσε μας βρε Κώστα 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 25 από kostas232

σεβασμος

σην διαφορετικοτητα του συντροφου μα ςλες.. δηλ αν ο αντρας σου κανει κεφι να φοραει φουστα -μπλουζα-γοβα θα πρεπει να τον σεβεσαι.. πατε καλα μερες που ειναι???