23 years later...

23 years later...

Έφυγες γιατί δεν έβγαινε πουθενά...

1998 τα φτιάξαμε και το 2021 χωρίσαμε...Το μόνο σωστό σ αυτόν τον γάμο το παιδί μας... Ένα υπέροχο παιδί...και το οληγωσαμε... Καλά έκανες και έφυγες, όμως να ξέρεις εγώ παρόλα τα λάθη δεν θα σε αφηνα..Να ξέρεις θα Σαγαπω για πάντα και εύχομαι μέσα απ την καρδιά μου να καταλάβεις ότι  αυτή για την οποία μας άφησες, δεν αξίζει... Μου λείπεις αλλά ήρθε ο καιρός αυτή η σφαλιάρα να με κάνει καλύτερο άνθρωπο... Και πότε δεν ξέρεις... Λένε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Φέτος στον Άγιο Φανούριο θα ζητήσω να σου φανερώσει τη φώτιση και γιατί όχι την επιστροφή στο σπίτι μας. Μου λείπεις πολύ. 17-11-1998/ 23-4- 2021 ??

Αγαπητη ,

πιστευεις οτι ο Αγιος Φανουριος μπορει να παιξει καποιο ρολο ?

Εφυγε ...οκ...λυπηρο ...για εσενα για το παιδι ...για εκεινος ...μη πιστευεις οτι δεν βασανιστηκε για να παρει αυτη την αποφαση .

Γιατι ομως ωθηθηκε σε αυτο ? Το τον ωθησε να αφησει την οικογενεια του ? Αναφερεις ...καποια που δεν αξιζει ...μμμ...αυτο μαλλον ειναι το τελευταιο που θα πρεπει να σε απασχολει 

Θα σου προτεινα να κανεις μια βουτια βαθια μεσα σου και να αναδειξεις ολα αυτα τα οποια ελαβαν χωρα αυτα τα χρονια .

Ξερεις οτι ενας χωρισμος δεν ειναι ποτε μονοπλευρος ...παντα εχουν και οι δυο μεριδιο ευθυνης .

Βαλε τα θεματα σε μια σειρα ...θα σου κανει καλο .

Keep Walking

Βρε το τραβαει η ορεξη σας το μαρτυριο...

Αυτο καταλαβαινω εγω...

Με τα ιερα μεσα, κατοπιν εορτης, δεν γινεται δουλιτσα Κυρια μου...

Θελει εγκαιρως αντιμετωπιση το περιστατικο...

Μετα...βρασε ορυζα...

Δίκιο έχετε, κάνω τον απολογισμό μου και αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί. Σίγουρα μέσα στο γαμο ζοριζοταν και τώρα ζορίζομαι εγώ...Δύσκολο πράγμα ο χωρισμός...Όμως έγινε πολύ βίαια...Πως θα σταθώ στα πόδια μου? Πολύ δύσκολα μου φαίνονται όλα... Όλα βουνό...

καλα, τα φτιαξανε απο τα νιατα τους ρε συ, αρχαγγελε.. 

αυτη εδω, ...η πιστη Πηνελωπη, ακομα ελπιζει με το βλεμμα στραμμενο στον οριζοντα... 
ωραιος ''νεκρολογος'' παντως εχει κρεμασει εδω, με ημερομηνιες και με ολα του.. 
ο αλλος εφυγε, ''γιατι δεν εβγαινε πουθενα'' λογω του κατι διαφορετικου που ηθελε να ζησει
... 
θεματοθετρια... βρισκεσαι σε πενθος...  παρε οσο χρονο χρειαζεσαι, αλλα μην το παρακανεις.. πετα τα ''μαυρα'' οσο πιο γριγορα γινεται.. μια μερα - θα ερθει - θα νευριασεις και θα πεταξεις το πονο που νιωθεις τωρα, εξω, μαζι του να παει και θα καταλαβεις πως δεν αξιζει να σπαταλας και αλλο - σκεψεις, συναισθηματα, ενεργεια, για εναν ανθρωπο που εκανε επιλογη του να μην ειναι μαζι σου/σας πια... 
ευχομαι να γινει συντομα, για να μαζεψεις τις δυναμεις σου, τα διαλυμενα σου κομματια, για να σταθεις στα ποδια σου.. και - για να κλεισεις την πορτα μπροστα στη μουρη του, οταν και αν θελησει να γυρισει ''μετανιωμενος''.. 
ξεφραγο αμπελι δεν εισαι, για να μπαινοβγαινει οποιος, οποτε γουσταρει στο ''σπιτοψυχικο'' σου και να το κανει κρεμασταρια με το ''ετσι θελω'' (να το θυμασαι αυτο)  
 

Λυπάμαι πολύ για ότι σας συνεβη και εύχομαι να το ξεπεράσετε γρήγορα.Όμως έχω μια αντίρρηση σε αυτό που είπατε γιατί δεν σας κάνει καλύτερο άνθρωπο η εγκαταληψη,αλλά η πρόληψη,καταλάβατε ?

Έχετε δικιο

Ότι και να λέτε έχετε δίκιο,Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Πόνος που μοιράζετε είναι μίσος πόνος. Και αναζητώ υποστήριξη και Συμβουλές για να σταθώ στα πόδια μου και να επιστρέψει το χαμόγελο μου.Μέτα απ αυτήν την σφαλιάρα που έφαγα κατάλαβα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι οι σχέσεις θέλουν προσπαθεια...

Η συμβουλή μου ειναι "να περπατας μπροστα με το κεφαλι να κοιτα μπροστα"...και οχι "να περπατάς μπροστα με το κεφαλι να κοιτά πισω..". Τεράστια η διαφορα, παρολο που πρακτικα θα εχεις διανυσει την ιδια απόσταση.

Μια ερωτηση βρε θεματοθετρια...

Ο τιτλος του θεματος σου, γιατι ειναι στα ξενα?...


Σε τι γλωσσα ειναι και τι θελει να πει?...

Μα εμεις δεν επωμιστηκαμε κανενα ποσοστο του πονου σου?.ποσω μαλλον να το μοιραστουμε μαζι σου (αστειακι)

Θα μου πεις,,,εξω απ το χορο πολλα τραγουδια ξερουμε?οκ αλλα μετα απο 23 χρονια στατιστικα να το δεις, πολλες οι πιθανοτητες να χωρισετε, ειδικα αν εισαστε μαζι ολη την ενηλικη ζωη σας ,,,και εδω που τα λεμε ,,,»τι περιμενες»?

Παντως αυτη το «εκεινη για την οποια μ αφησες δεν αξιζει» μην το λες ουτε στον εαυτο σου?.δεν σε βοηθα να ξεπερασεις το χωρισμο και δε σε τιμα κιολας,,, και πρακτικα να το δουμε: την γνωριζεις εσυ τοσο καλα και ξερεις ποσο αξιζει? Οπως και να χει! δεσε αφησε γι εκεινη! Εκεινη ηταν μονο μια αφορμη,,,η αιτια προφανως ειναι οτι η μεταξυ σας σχεση ειχε βαλτωσει/πεθανει

Παντως δεν ειναι απαραιτητα κακος ενας τετοιος χωρισμος,,,καθε τελος μια αρχη,,,εισαι πολυ νεα,,,ξεπερασε το συντομα

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από Filkon_123

Έχετε δικιοΌτι και να λέτε έχετε δίκιο,Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Πόνος που μοιράζετε είναι μίσος πόνος. Και αναζητώ υποστήριξη και Συμβουλές για να σταθώ στα πόδια μου και να επιστρέψει το χαμόγελο μου.Μέτα απ αυτήν την σφαλιάρα που έφαγα κατάλαβα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι οι σχέσεις θέλουν προσπαθεια...

 

 

 Αν όντως εκτος του παιδιού δεν κάνατε τίποτα αλλο σωστό μέσα στο γάμο , 23 χρόνια ήταν πολλά , πώς μείνατε μαζί ?

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Filkon_123

23 years later...

Το μόνο σωστό σ αυτόν τον γάμο το παιδί μας...  

 

Ελπίζω να μη βάζετε και το παιδί σας στους «εγκαταλελειμμένους» , κάνετε έγκλημα . Προσοχή στις ιστορίες που του λέτε για τον πατέρα του . Κρατήστε το δραμα μακριά . 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Filkon_123

23 years later...

αυτή για την οποία μας άφησες, δεν αξίζει..

 

Δεν αφήνετε τον Άγιο στην ησυχία του , και τη φώτιση του αλλου για ν ασχοληθείτε με τη δικη σας φώτιση ? Ποιος έφυγε ? Αυτός ? Δεν έφυγε μονο αυτός . Μαζί χωρίσατε . Πείτε μας αν θέλετε τι έγινε και έφτασε ως εκεί .

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Filkon_123

23 years later...

Φέτος στον Άγιο Φανούριο θα ζητήσω να σου φανερώσει τη φώτιση και γιατί όχι την επιστροφή στο σπίτι μας. Μου λείπεις πολύ. 17-11-1998/ 23-4- 2021 ??

 

 Και ...γιατί τα γράφετε σ εκείνον ? Εμείς διαβάζουμε 

Όταν μου βγαίνει το συναίσθημα βουλιαζω, το μήνυμα το έγραψα καθώς με βύθισε η θλίψη και ήθελα να το μοιραστώ. Για να νιώσω λίγο καλύτερα.Ας μας δώσει φώτιση ο Αγιος έχεις δίκιο. Δεν ανακατεύω το παιδί επίσης έχεις δικιοΑπλά πονάει ο χωρισμός ειδικά όταν φεύγεις παρορμητικά έστω και αν η αφορμή ήταν το 3ο προσωπο. Ας έφευγε πριν βρεθεί το 3 ο πρόσωπο.. Τεσπα. Έχετε έναν τρόπο να ταρακουνατε... Σας ευχαριστώ πολύ.

Να είστε σίγουρη πως κανένας από όσους διαβάζετε εδώ δε βγήκε εύκολα από διαζύγιο , ούτε εγω προσωπικά .

Συμμερίζομαι απόλυτα το γεγονός οτι αυτή τη στιγμή πονάει .

Αν θέλετε να πάρετε έστω ελάχιστη παρέα-υποστήριξη, κατα τη γνώμη μου πρεπει να μας διηγηθείτε έστω περιληπτικά πώς οδηγηθήκατε στο χωρισμό .

Τα τρίτα πρόσωπα , κατα τη γνώμη μου πρεπει να τα ξεχάσετε . Δεν αλλάζουν την ιστορία . Αν θέλει να φύγει , φεύγει και χωρίς άλλη γυναίκα . Αν θέλει να γυρίσει , θα τη χωρίσει . Κανένα ρόλο δεν παίζουν , αν εσείς δεν τους δώσετε έναν στη δικη σας ζωή .

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Filkon_123
Όταν μου βγαίνει το συναίσθημα βουλιαζω, το μήνυμα το έγραψα καθώς με βύθισε η θλίψη και ήθελα να το μοιραστώ. Για να νιώσω λίγο καλύτερα.Ας μας δώσει φώτιση ο Αγιος έχεις δίκιο. Δεν ανακατεύω το παιδί επίσης έχεις δικιοΑπλά πονάει ο χωρισμός ειδικά όταν φεύγεις παρορμητικά έστω και αν η αφορμή ήταν το 3ο προσωπο. Ας έφευγε πριν βρεθεί το 3 ο πρόσωπο.. Τεσπα. Έχετε έναν τρόπο να ταρακουνατε... Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Κανεις δεν φευγει απο εναν γαμο...παρορμητικα...

Τουλαχιστον κανεις που να ειναι καλα στην ψυχικη υγεια του...

Απο πιεση, ναι...φευγει...και η πιεση δεν ειναι παρορμηση...

Ουτε τα μελοδραματικα, ρομαντικο-ποιητικα ΜΕΤΑ εναν χωρισμο, ξεφορτωνουν ευθυνες απο αυτον που τα γραφει, επειδη τα γραφει...(και τα οποια εγω προσωπικα, θεωρω ακρως υποκριτικα)...

Περι ευθυνων ο λογος...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Filkon_123
Όταν μου βγαίνει το συναίσθημα βουλιαζω, το μήνυμα το έγραψα καθώς με βύθισε η θλίψη και ήθελα να το μοιραστώ. Για να νιώσω λίγο καλύτερα.Ας μας δώσει φώτιση ο Αγιος έχεις δίκιο. Δεν ανακατεύω το παιδί επίσης έχεις δικιοΑπλά πονάει ο χωρισμός ειδικά όταν φεύγεις παρορμητικά έστω και αν η αφορμή ήταν το 3ο προσωπο. Ας έφευγε πριν βρεθεί το 3 ο πρόσωπο.. Τεσπα. Έχετε έναν τρόπο να ταρακουνατε... Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Μηπως ξερεις τι λεει ο τιτλος, με αυτα τα ξενα γραμματα?...

Δε μπιστευω να ειναι τιποτε σολωμονικες και να μας πιασει κανα κακο!!!...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από Helenaki4

Να είστε σίγουρη πως κανένας από όσους διαβάζετε εδώ δε βγήκε εύκολα από διαζύγιο , ούτε εγω προσωπικά .

Συμμερίζομαι απόλυτα το γεγονός οτι αυτή τη στιγμή πονάει .

Αν θέλετε να πάρετε έστω ελάχιστη παρέα-υποστήριξη, κατα τη γνώμη μου πρεπει να μας διηγηθείτε έστω περιληπτικά πώς οδηγηθήκατε στο χωρισμό .

Τα τρίτα πρόσωπα , κατα τη γνώμη μου πρεπει να τα ξεχάσετε . Δεν αλλάζουν την ιστορία . Αν θέλει να φύγει , φεύγει και χωρίς άλλη γυναίκα . Αν θέλει να γυρίσει , θα τη χωρίσει . Κανένα ρόλο δεν παίζουν , αν εσείς δεν τους δώσετε έναν στη δικη σας ζωή .

 

 

 

Μάλλον εννοεί τουέντυ θρι γίαρς λέιτερ 

Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από Enikos

Μηπως ξερεις τι λεει ο τιτλος, με αυτα τα ξενα γραμματα?...

Δε μπιστευω να ειναι τιποτε σολωμονικες και να μας πιασει κανα κακο!!!...

 

 

 

 

Νασαι καλα, με σωνεις...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 16 από Helenaki4

Μάλλον εννοεί τουέντυ θρι γίαρς λέιτερ 

 

 

 

Νιώθω άσχημα με τα σχόλια σας περί τίτλου... Το πώς κατάντησα εννοώ 23 χρόνια μετά.. Το διαζύγιο ήρθε σε μια εποχή που είχα σοβαρά προβλήματα με την δουλειά και ήθελα να παραιτηθώ για να βρω την ψυχική μου ηρεμία... Και όχι μόνο δεν παραιτήθηκα... αλλά θα ψάξω φαρμακευτική αγωγή για να μην πάθω κρίση πανικού με τόσα προβλήματα. Αυτή τη στιγμή αγχώνομαι για το πως θα ζεσταθεί το παιδί μου το χειμώνα και αν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω οικονομικά. Κάποιος λόγος θα υπάρχει που βιωνω αυτές τις δυσκολίες... Δεν θέλω να το δω σαν τιμωρία... Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους.

Βρε γλυκεια μου !!!

Κρύο , ανέχεια , φάρμακα !!!

Κρατα λιγο την ψυχραιμία σου ! Εσυ εχεις προεξοφλήσει οτι πας στο γκρεμό ! 

Τώρα ,θέλεις να βρεις λύση , ή θέλεις να βουλιάζεις στο δραμα ? 

Ρε συ , υπάρχουν και χειρότερα . Δε θελω να γράψω , καταλαβαίνεις . Κρατα λίγη ψυχραιμία , δε μπορεί στην ηλικία μας τώρα να σε βλέπεις τοσο αβοήθητη . 

Εσένα χώρισε , όχι το παιδί . Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί από τις υποχρεώσεις του . 

Μου φαίνεται οτι τα παραλές, αλλα δεδομένα εξακολουθείς να μη μας δίνεις για να καταλάβουμε κι εμείς τι έχει παιχτεί . 

Σε βρίσκω λιγο «θύμα» .

Παράθεση:
Σχόλιο # 18 από Filkon_123
Νιώθω άσχημα με τα σχόλια σας περί τίτλου... Το πώς κατάντησα εννοώ 23 χρόνια μετά.. Το διαζύγιο ήρθε σε μια εποχή που είχα σοβαρά προβλήματα με την δουλειά και ήθελα να παραιτηθώ για να βρω την ψυχική μου ηρεμία... Και όχι μόνο δεν παραιτήθηκα... αλλά θα ψάξω φαρμακευτική αγωγή για να μην πάθω κρίση πανικού με τόσα προβλήματα. Αυτή τη στιγμή αγχώνομαι για το πως θα ζεσταθεί το παιδί μου το χειμώνα και αν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω οικονομικά. Κάποιος λόγος θα υπάρχει που βιωνω αυτές τις δυσκολίες... Δεν θέλω να το δω σαν τιμωρία... Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους.

 

χαχαχα, ελεος

Παράθεση:
Σχόλιο # 15 από Enikos

Μηπως ξερεις τι λεει ο τιτλος, με αυτα τα ξενα γραμματα?...

Δε μπιστευω να ειναι τιποτε σολωμονικες και να μας πιασει κανα κακο!!!...